장음표시 사용
541쪽
88 . εχ6π-αγρας. Sic codd. plerique et praestan Iores. In aliis
εορας, quosl Al lus praclulit. 88 b. εἴ στου ποτε στλαξο Πίνον πορσουλὶ πει, απυοι. Nihil planius horiam vectorum Strilctura, qtiae praeter facilem sensum, metra etiam accurata praestat. In Aldina et veteribus co scI. scal)ra lectio sine metri forma, ει πρὲθ ι πλα Πενον λευσσων απυοι. I riclinii inepta interpolatio auctore suo digna est. 888. σχετλια μιακρων αλα ro πίνων. I thrarii Vomitas partim in se serunt, partim transpostieriant, quod ipsa metri Tatio ostendit: σχετλια γαρ εμε γε τον μακρων α λαταν πο . iae v. Si C Veteres codd. et Aldiis. Ista σμεγι τον in verius ta Sunt et sensiti tu utilia : εμε loco non suo posuerunt, quod esse debuit initio ullinai versiis hujus strophae , ubi dederunt αα' αμενηνον, jaintaicu in Senarium a ta Octraeo incipientes. 89st. παραυλος. πλησία. Eodem Sensu VOX est in Oed. Col. 786. αλ ως παραυλον οἰκίσης. Pei peram Eii stati: ius lianc voce in ab αἰλος deducit. P. II 7. παραυλος , η εζισουμενη αυλω κ κατα Θρηνωδιαν, η δια τοτρανίς. ESi enim ala αυλη , SVPra 796. υπαυλος , et 6 Il. ξύναυλος, ii uod glossa recte e XPonit συνοικος, . 9ΟO. ἰω μοι μοι. Senaei tantum Alclina μοι habet, et in antistrophico Versu ω μοι αναλγητων. ΜοX V. 9O8. ἰω μοι εμας ατας. Ista ad metra norinam exigi det, uerunt. 9O9. αιμάχθης sine augmento , qliod in melicis neglegitur. In E. ημα χθης. 9I7. οσqις-eιλος. . Maior forte Videretur esse vis sententiae , si Ie-
eteretur ιδις κ' ου φίλος , siquidem in ira dicitur Aiax καὶ ε χθμῖς
κριος Θρηνων τυχεῖν.9I 8. φυσωντ ανω. Id est αναeυσωvrα, αναπίμποντα προς ρῖνας, L Nφοινίας sini γης τι μίλαv αἷμα απο της οἰκείας σφαγης. Corrupta haec rasci decernit Patisiniis editor, face: O hoc arguinent O usus, Procumbente face in glili ιm non exiluit Surat Πῖ Sat uis Per Plagam, sed per os es nares Eebuit e raravere. Pro irrite conjicit legendum esse προς ἐινος ἔκ re φωνίας πηγης , ex narιb et fonto vocali, id est, si Diis placet. ex ore. Eugepael Galenum teruncio non em mi Nani ad sapientiam hujus nilnius nugator fuit.
542쪽
Lepidum coniectorem Tragicus ipse redarguit Teucri verbis in fine dra-Inatis, συριίγες ίνω τυσωσι μίλαν με νος. suo. τις σε βαίκαι. Membr. et quidam alii codd. βαία , adposita
observatione inter Iminora scholia retii linius. Melior est Aldi lectio βαία σει. 92 I. ωρ αν ακμαῖως, εἰ βαίη, μολοι. Sic omnino legerulum. Fiecerat librarioriim in peritia particulam αν, quae salva straicit irae lege abe Senon potest. ύς αν ακματος μίλω, qtιam temPoti s oenireIJ Vi te qtrae notavi inus ad Contici Piritu in I O37. exe inpla ostendunt vectum opia tivi modi noli a Illiberi sine αν, quando in altero in emt,ro est Conditiona lis particula εἰ, optativiam adsciscit. Priina in ακμαῖος corripitur , ut quaevis vocaliis natura brevis ante tenuem et liquidain. Supra V. 8 II. ακμοῦ prior cin corripit, ut et oeci. T. I 492.
Euripides Phoen. I 265. μανροις δε μκλ εσ2αζον, εμπυρους τ' ακμας. Eadem pro Oilia vox haec passim occurrit.
926. ποτε χρίνω δερεήeρων. Sic bene Triclinius. In veleribus eodd. ut in Ataina, εμελλες ταλας, talAt: χροναι Hiμόφρων, structura laatria in
Venusta, Sed quam metri ratio non adimittit.
936. Vocem μιλίως in omnibus veteribus libris omissam Trici initis
e cornec tiara Satis probabili repositit. 951. αγαν δ υπερ οριγες το δ αχθος ἔνυσαν. Sic omnino legentiti m. ne aliter a poetae mallu esSe Potuit. In membr. αγαν ζαεί ἱιγες ἄχθος,1,υσαν. Alii e Ve eribus habent, ut Ataus , αγαν γ υ περ ιλς ἄχθος ἔνυσαν : reliqui post αγαν neutram particii lani adgnoscunt. In onant Itys mancus eSi versias Omissione pronominis demonstrativi r δ iii legitur in Turnebi editione et eius tra lucibus Versiis T iunctuina auctore ni non habet, cui eum adscribit Parisin iis Prosessor; sed ala ipso Triclinio cunis fuit et est longe pessi in iis, quippe qui fractis incedat pedibus. Ultima in αγαν semper longa est : vide quae notavimus ad Cornici Nil bes 399. et Iisto. Proinde in petiliae arguuntur quicuriaque senarium tituli, S Phocleum esse propugnant: καὶ μην ἄγαν υπερτ ιγῖς αχθος ηνυσαν.
543쪽
9 . t ιιν τι oιπλοῖ εχσιλης. sic emerula te semiplum in D. Perperam Irace eri, veteribus , lat in Aldina θα λκες. 961. Hic versus et qui se' itinti ir NII. sunt omnes Tec inessae , cui, nuria interposita alia persona , continuantur in membr. et in D. In aliis veteribus codd. iit in Atilina versui 969. Chora persona quem Triclinitis serimone an or liri facit a Veisu 97964. Plautus Cipici Veis I. 2. Tum deratque liornines nostra intelligimus horis , quom quae in potestate Iiat uinius, ea aini simus. ego . gnatus tulis potitu i hostium, expertus fuerit, niinc desidero. Horatius Caran. III. 24. 3I. Virtutem incoluntem odiantis, Subla ani ex oculis invidi. χεροῖν. In ni eo eniendas uiri a se utida manu ταγαλ ιν χεροῖν . quod vulgatae lectioim praesereniluni non est.
969.-δκrα. Sic menthr. D. E. In altis . ut in Atilina, τί δκτα. 975--ανίας και γίους. Quam prosodiae peritus fuerit Tiiclinitu.
Cum ex Superiore nota ad v. 9b I. tum ex thoc versu existiniare licet. Fulcro versunt indigere ratiis scripsit ανίας τε και Alclui nometa ανια apud Tragicos nae ilia in semper, ni fallor, pro lucit. Sic supra 265. Verbum ανιαν , et Inox V. 994. Vi te infra oob. 1 38. 978. κμποληκας. Scitolion in editum et εια πολιο, το απo πρηγματείας
σπερχνόν, ομοιον οῦν τω τερπνοῦν καὶ σ7εγνίν. Inde nOinen substantivum ηε--περχεια, et nomen proprium Πολυσπίρχων. 994. οδος Θ ροων πασων. Sic me inlar. D. E. T. In C. meo, et in AI-dilia απασῶν, reclamante metuo. Invenusti sunt hujus versus numeri,
544쪽
in qlio nulla caesura est. Emendationis, ferueram, haud me Poenitet t
o oo. α 'γω κλυων δείλαιος. Sic membr. D. E. In aliis, ut in Aldina. δἰ Προος. gl. αbλιος. 1 ood. Scribere poterat ω Dσθεατον ομμα καὶ τολμη πικρα. Veroa liliis:indi particula ω Cuni genitivo etiam ConStrui 3Ir, utrunNitici Syntaxin hil, uti. Ville Eustathium P. 4O9. l. ultima. Sed gei: ili Vi τολμης πικρας etiam ab ομμα Pendele Possunt, quod veritas videtur. 1 oob. Ut in v. IO IA. iiii PeIita Triclinii audacia τε inferserat, ita in hoc ex ej iisdem recensione legitur οσας ανίας 'γί μοι. in Codice scriptuni est. At lilc Turne hvs Parum sibi constans particulani omisit. 'Ioo 6. ποῖ γαρ μολειν μοι δυνατον. Suidas in ποῖ leeit μολε ιν με. Ioo8. ο σος παπι ρ. Sic est apud Suidam loco modo laudato. At in ευ προσωπως, ubi hic Versus etiam profertur, OInissus est, ut in Tragici exi inplarilaus , articulus a, qui salvo metro alaesse non Potest. Utroque in loco Suidas legit εμίς τ ἴσως, iluod praesertint codices aliquot, qui in fine sequentis versu S pro Varia lectione habent αμα. Vide Toupium ad Suidam I. I 6 o. et III. 94. Viro doctissimo fraudi fuit Κusteri editio. Mettio lanensem inspeXisset, alteram Suan conjecturarn , quaru praetulimus, confirmatam auctoritate Suidae Vidisset. Celerum in illi magis adridebat, ς που με Tελαμων, σος πατοῦρ, halici deteri u S est, imito nu
Iolla. πολλοὶ μεν εχοροὶ, παυρα δ αφελησιμα. Sic omnino legendunt. scripti lilbri habent πιπαιε α δ ωφελκομοι et Aldus Vero παυσοι μοι. Hoc metri lex plane respuit: in ud paene absurdiim sensiim efficiti πολλοὶ μεν εχθροὶ , κατα τα ολίγα οὐ τελησιμοι. Sic qui hostes essent, iidem , licet partim, Juvarent tamen ; quod a sententia alienum est. ouam laic nemo non intelligit eSSe debere oppositionem, nulla erit. si καῖρα adverbialiter Vel elliptice accipiatur, ut in Soriphanis versu quem litavi supra :
545쪽
Cui simile est istud in Euripidis Medea,
ολι,' αρχομενοι, ποχλα κρατουντες. In istis oppositio est, non inter peTsonas , Sed inter personarum earunis deni flatus diveISos. HIC Veio Oppositio esse debet non inter eiusdem rei diversos inodo S, Sed inter res ipsas: multi mihi εunt inimici: paucα autem acdumenta, quibἰra Con tu , audeam resistere. Ioa 8. την τυχην. Articulum ii Ic abesse non patitur linguae indoles: in impressis inle OinisSus est et eum exhibent codices omnes, etiam is , qui Triclinii recensionem habet, unde eum Turnebus revocare poterat. ut millies, monosydabon est. iIo3l. εγναπΤετ. Sic AtauS et praestantiores codd. etiam Triclinianus. In E. εγναμπύετ. In Augustano ἰνοα ger , ut legitur aptici Suidam Ira αντυγες. Postreina haec forma Praeferetrita videri possit, si vel a est Grainniaticorum observatio , quam Protuli ad Cornici Plutum 166. εκναα Τες etia in liὶc legisse videtur Eustathitis, qui Verbum κναάω e Sopilocle citat Pag. Ibo. Io 35. κρικεινον A.δης. Recte si OSSA Verbum e trinsecus adsumendum stipPlet, επλεξε, κατεσκευασε. Nam εχαλκευσε quod glacti O aptum, baia reo seorsum applicari non potest. Io 49. αναλωσας. Sic Augustanus et meus recte. In reliquis , ut iniinplessis, ανή σοις. Tli Olnas Mag. ανάλωσα και αναλωκα, AKικοί ' τομεrα αὐξησεω : ταυτα λίγειν, οἷον ανήλωσα καὶ ανηλωκα, κοινον. Vide Valchenarium ad PlioenisSM Pag. 2 22. et quae notavimuS ad Comici Plutu In
1 obo. δοκουντα Θ Sic scriptum in C. T. quod aliorum Ubrorum
546쪽
O77. καν σῶμα γεν μίγα. Glossa in tribus codd. φύση. Teinere
ollan hanc lectione in , qu .iin tuetur librorum Onurium consent,io, daninavi in nola Euripidis or. Isto S. γενναν σωμα tam bene dicitur, quam φύειν φρίνας, quae locutio occi rarit apti l II Hirum Oed. Col. Soa. El. I 463. et ut φυειν eρενας Valet eρονεῖν, eρ ιμον γίγνεσθαι, Sic σωμα γενναν μεγα tantumdem est ac μίγαν η ἰσχυρον εἶναι τω σι ματι. Praeter litana vero mini ine emendatione esui liic versiis, ne salvo quid ein metro adimitti Poffa et quod Conjeceram, καν σωμα ίηπιεται μίγα. N iuspiam enim apud Atticos scenae podias vocalis alite literab Q. H. μν. σκ. m. corripitur, ne quidem in diversis vocibus: feci vocalis lue vis ante illas literas seu Per producitur, ut in hoc Euripidis senario Med. Io 46. λυπουσαν, αυρον δὶς τίσα carim κακα. et hoc ipso dramate V. 156Ο.
et Aiuig. 2 4. μητε ίερίζειν, μήτε κωκυται τινα. Rata eSi haec prosodiae lex , a iiii a discessionem numquam fieri licuisse ostendunt cuni alii, tum Μarhlandus Eurip. Stippl. 646. 984. Succurati tanaen Euripidis senarius , qui virum doctissinitim fugit, in quo sInihil a librariis peccatum. culpam ipse poeta comineruit. Sed e Xeniplum unicula est, quo lex non labefactatur. Versus est in Ione 1 I98.
οινηρα σαευη μικρα , μεγαλα δ Eισ2ερειν. rerum est, qiuod ait Mariclandus , ab Honaeti versibus hexametris ad tragicorum senarios argumentum metricum non recte transferri. Nam viatium hujus seia arii frustia defenderetur exeinplo Hesiodi, qui hanc liceaDuam sumere potuit in hoc operum versur ιη πετραίη τι , καὶ olνες. I 79. αἰσχυνη. gl. αἰοως. Smiit itan ex IIomerico ἴσχι-απὰς καὶ
547쪽
io 85. α 'ν, quod divisim scribitur pro α ίν, et ob erasin pro duelis tur . in Aldina perpeIam ex usum αν. ItideIn peccatum fuit in Stobaeo Florii. Groui p. 167. at in Regio cod. ScIiptuIn αν. Io 93. Eadem Sententia apud Euripident Itippo l. 414. ιταν γαρ τοῖσιν εσθλο σιν δοκη, ς κα rα δοξει τοῖς κακοῖς ειναι καλα. Iioo. ποῖ σἰ ἄρα ri γε d. Sic codd. omnes nostri. Gl. αντὶ τοῖ εο εα-σχωσις. Niliit vulsatius liae temporum variatione. Sic in seq. v. εξια Τιpto εξῆν, et 13OL. Υσχει Pro εισε.1io 8. κήλαζ' εκείνους. Sic libri o amnes. Gl. κολύζων ε κείνους λίγε τασεμνα ε mi. Ex alia o,oασκε τους αρχομενους υ πο σου. η υυς σεμνους λίγους , non sellii itur a nonnullis lectitatum olim suisse tκεῖνά, quod tarnen vulgato non esset deterius, et Gupio reponenditan omnino videtur in Epistola de S reactis iis Die ocriti p. 338. 1113. ἰνίμοτος. Sic membr. D. E. sic etiam in C. ex correctione . seu pro varia lectione. In aliis, ut in impressis, επίμοτος. iii 7. ες ν' ίν ης οιόσπερ εἶ. Mendose in libris omnibus ως αν μς. Nui uiuam Graeci Scriptores ίς adhibuerunt pro Lo. Nihil aliud c: οῦ, significare potest . quam ut. Hoc satis adstruxi ad Eurip. Phoen. 89. ἴστε, ες r αν si e lueuidni Poetae Pro μεχρις ου , αν, 11L In laac Ipsa sal, illa io3o. II 83. In Apollonii I li odii Argonauticis II. 252. ἴς τ ανἰμίσσης. et IV. 1ο81. ἴς τ αν ανω τείνησι. salvo metro Scribi poterat ως αν ζ μέσσης. ως αν ανω sed pessum dato Sensu. Nec magis per Ii arguae in dolem αις αν pro ες r αν scribere possis in hoc Euripidis Ioco ex AIccstide V. 343. οἴσω δε πίνθ ρς ουκ εD1σιον τοδὶ
αλ ες τ αν αιων ουμος αντε χνι γυναι.ες τ' αν frequentat etiani Attici scriptores pedestri se mone. Lucianus in
Toxaride p. 543. Sententia qua nac: ες τ αν αυτος η οπερ εσIιν. III 8. Ad chori partes' hunc versitim et sequentem periinere manis alum est, quorum prior vulgo die ne lao tribuitur , alter Teuci .
548쪽
Ii 36. οὐκ ἰμοί. Sic quatuor codd. In alij., ut in iispressis, κουκ εμοι II 38. τινι indefinite cum ironia. Sic apud Cornicum in Banis 55et. Μακου ἔκει τινί. et pati ut post πις δίκην. Hic mirsus Triclinius particulam γε infersit post ανίαν, quam Vocem Pro anapaesto habebat.1 14 I. συ δ ανrακουο ει του rον, ris ρίψεται. Sic libri omnes, nisi quod obliterata Attica forma ανrακου 1 exhibent. Vereor ne nimis inge niosus fuerit Ualci enarius meus, cujus arguta quidem est conjectura prolata ad Euripidis Phoen. p. 555.
Equidem facile patior poetam hic fuisse negligentem: nec medium αδ--κουσομαι magis damno, quam ωνομαoro in prioris Oedipi V. Ioai. Μulta sunt. Verbi quorum futurum Inestium Atticis prae activo placuit. Simplex άκουσομαι pro ακου usitatissimum est; quidni item composito αννακουσομαι usi fuissent pax 43. ναύrας. Sic libri omnes Veterem Triclinius inepte ναύτας per ellipsin praepositionis συν. 1 I. κραις. Μemlose in Ataina et compluribuS codd. e glossa κρυφθεὶς ortum. At seq. V. in εοIR Alclina operarum
11 4. νηα πε. Sic membri et tres alii codd. in reliquis, ut in Α, i
ματων. αταν, βλασην. Vectum est futurum cujus paristicipium mistra solicitant viri docti in Eurip. Heracl. 7 7 T. πορευσον αλα τον ου δικαίως 'ταδ επαγοντα δορυσονταίρατον Αεγοῖεν.Αd vectum δορυσονrα reddas hasta Pugnaturum.
549쪽
22ΟΙ. τερ ιπ ομιλεῖν. gl. ωοδε διατρίIo. Eadem Striicturae ratione. Eodemque Sensu ac paullo infra ἰαυειν , 'luod etiam διατρίIn significat. Iao9. λυγρας μώματα Τροίας. Vulgo ran/ρας-κ-ας-: quod Triclinius tuetur advocata . cudus exemplum est in Antig. 974. mendosum et plane ineptum mihi videtur. Gl. αντὶ του εἰς μομήσμνον της Τροίας, nisin ἴνα μνήμην εχω τῆς Τροίας. aua. οπως προστίποιμ αν. Mendose Vulgo πρωίποιμεν. Scriptum Primo fuerat ab incauto librario προσείποιμι , remansit, absque αν t unde , ut hiatum tolleret, corrector fecit προσείποιμαν.
2227. ανοιμωκT. . sic in C. in August. et meo , ut apti l Eustathium etiam legitur p. 723. ασὶακτὶ ultimam producit in Oecl. Col. I 646. αίεκαντὶ in Comici Concion. 464.123Ο. ἰκομπεις. Quidam eodd. ετε Πεις, reclamante metro. Inde ortum in aliis et in Alclina est, εφωνεις. Hoc habet D. in contextu, H Supra εκόμπεις. gl. ε μεγαλοβημονιις. Hesychius itidem κομπεῖ, μεγαλορρημονεῖ, ψοφεῖ. Nostram lectionem adgnoscit Cornici scholiastes ad Acharia. 638. 22.37. mpβαρος , ς πιυ eryαῖς. Sic bene cod. meus. In aliis που
βαν'ος. Cum verbis motus adhibetur ποῖ, non που. Supra Loo6. ποῖ γαρ μολεῖν μοι δυνατήν 3 Ista, ut οποι et οπου, a librariis SaepiSSIIne commutata. Vide ad oed. Col. 23. et Philoct. 833. Glossa: βαρος, αυρευΘελς. Is 4 . ει ποι ταχου φανουμες. Sic bene membr. aliique codd. cum Aldo. In quibusdam φανοίμεθ'. In T. φαινοίμεθ , V. αρκε ι, modi varientur scilicet. Immo in C. βάλοιτε et quae omnia sinit Iilarari nun ludibria. 1242. αρ κεσει. gl. αρπιτον εο nta. 1249. εις τομίξομεν. gl. προτιμήσομεν. 1253. μεγας δε πλιυράς ειυς. In T. ut apud Stobaeum FloriI. Grotis P. II. πλευρα. In D. et in meo πλευραν, quod ob jucundiorem sonum Praeferri Poterat. 1264. σω2ρονεῖν. gl. εἰρηνευειν, κώ μή κατ αRχλων μαίνεσθαι. 268. OG επι σπικρῶν λόγων. Sic Aldus et veteres codd. recte. 6. Vinius inepte adiam Iectionem secutus est, nisi ipse em excogitavit.
550쪽
ουδ επὶ fr-ρων πονων. Ignoravit Scilicet nomina ἔπος, λόγος Saepe nita
aliud significare quam rem in genere , quod observavinius ad Oelis Col. 443. Sic Cornicus in Concion. 75o.
ου γαρ τον εμον ἱδρωτα καὶ φειδωλίαν
et glossa superscripta μωρα καὶ ανοητα. In T. κανίην est a Prima manu POF modo ν superare additum fuit, cum glossa μωρα καὶ α'νωer . Bona est utraque lectio ; sed nostra, quam tuentur alia probati libri et Aldus , genuina Videtur. ω πολλα λεξας καὶ ανίνητα επη , eodem Sensu dictum,ae apud Comicum ω πολ αναλωσας επη , quod hic alibi vicit ματηναναλισκειν. Auera lectio ex glossa orta est, quae αγήνιεπα explicat Per μωρα καὶ α νοητα. Is 86. υγρας αρουρας βωλον. ΑΠudit ad Cresphontis dolum, quo , quum ducerentii r Somes de Peloponnesi divisione inter Herculis posteros, ΜeS- Seniam, quam cupiebat, ol tinuit. Rem narrat Apo odoriis BHγliothecae L. II. cap. 8. Fustathius p. 36 I. τρο mu δε αναχρονισμου ευμεῖ οδοι καὶ παρα Σοφοκλεῖ, ενΘα τε κλήρου μεμνηται, ος ευλόφου κυνῆς εμελε πρωτος μλμα κοvenis, ως μη βωλος υγρας αξουρης ων, κατα την περιεργίαν του