Sophoclis Tragoediae septem cum scholiis veteribus versione latina et notis accedunt deperditorum dramatum fragmenta ex editione Rich. Franc. Phil. Brunck Tomus 2

발행: 1788년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

IN AIACE si

Πουσι κελευγου , κτοι εμποδων γίνονται εἰς οδίν. 469. εἰ:ραναιμι. Sic me inbr. codicesque alii omnes et Tumebus. In Aldina ευῖρανοιμι, Stephanus revocavit. 47O. St. μεταχείρησις. 47st. δηλώσω - μή γεγύς. Nihil magis obvium hoc idiotismo, quo participium ponitur pro infinitivo. δειξαν πεποιηκως, PIO διίξω πεποιηκιναι. Iani tantur veteres Latini. Plautus Asinaria III. 3. Argenti viginti minae me modo ad mortem appulerimi, quas hodie adulescens Diabolus ipsi daturiis dixit. 476. κανεῖ εῖσα. Sic membr. pro varia lectione. In serie versus Scriptum κανοεῖσα , ut ceteri onanes habent libri tam scripti quam impressi. Glo sae r ΠΡΟΣΘΕΙΣΑ. εαυτην δηλαδή. παρατεθεῖσα, πιο ηκην ποιησασα. Κ ΑιNAΘΕΙΣΑ. α νασο ν ποιησασα καὶ αναγέσιν, ανατβ εῖσα, Detra Θεωστριουσα. Hoc qui Ie ni sensu probum est ανοεῖσα, sed quin Iociani tueatur obstat constructior iis ratior oporteret enim το γε κατθανεῖν, quod Nietrum non adniittit. Opti inam interpretationem e codice protulimus: τί γαρ εχει ημίρα τερπειν, ποοσθεῖσα, εαυτην δηλaνοτι , επτὶ ημαι τι, καὶ αν εγεῖσα του κατθανεῖν, ηγουν απολυθεῖσα καὶ ε λευθερώιλλι του Sανα του; 48 I. υπς Γλητον λογον. Eustath. P. 1O6. υ ποσαλειν λίγεται, το νο Θαταῖς ωοινούσαις ἰαρτιγεναι βροφη , α καὶ υποσολιμαῖα δια τουτο λίγονrαι. τῖεν καὶ Σοφοκλης υποἔολιμιαιους εἶπε λόγους , τους μη γνησίους της σύφρωνος οιανοίας, αλλα νολυς. Vide Oecl. Col. 794. 4Sb. ίνα καία τύχη , c 'tri itas. Eustathius ad u. Π. P. 1Ο89. κuxtδἰ αναIκαῖον , τοῦ της αλωσεως καὶ δουλωσεως, εν ω τις αναλην πασχει.ο Θιν καὶ παρα Σοδοκλεῖ αναίκκία τυχη , η α ουλιχη, καθ' ην ρυ γ τις ας βουλεrαι , αλα δουλικως. διε καὶ αντιπι bai το ελιυΘιρον ημxρ, καὶ τοημαρ μναίκαιον.

532쪽

IN AIACE M.

versum sic depravatum exhibent:

Scabra est lectio , in qua non satis apparet ilia id sibi velit . et invenuste geminatur L. Tragici Inanu in certa et elegantissi ina conjectura restituit Ericus Huberius van Eldi I . Eiiripi l. Ipliis. A. I 463. εο Θ ο τι καr A Hς Ορωσα σοι χχειν Qίξω.In Heai liii Iectionibus ας εκ τωνor Perpera ira e XPonitur, Irat res nunc se Rabent. Aliquanto melius glos ae in codd. nos iriS, κατα τα μετα ταῖτα. Pravum ας Omnes perinde mi ira halatiit. εκ τανοε Pro ρOHeia . Vehitic frequentat Sopia ocles, quod ad Ued. T. 23b. Jain fuit observatum. 546. νεοσ2αγη που Gν tr. Si Aldus et Plerique codd. vetetes. Ita quibusda in riοσδαγη τουτον γε.554. Post hunc versum codd. et ini pressi istum ex hiibunt; forteoli in imargini adscii plus , ab indocto libriatio in textum utatus fuit: το μη γαρ κχir ανωδυνον κακο&. Qui lianc sententiam excerpsit Siobaeus Dorii. Giotii p. 335. addititium illum versu in non adgnoscit. Vide Ualchenarium ad Hippol. u47. 557. ἴασως διίξεις. Sic emendate Inembr. et Plerique alii cocta. etiam ille qui Triclinii recensioneni exhibet. In me In br. adposita observatio :

533쪽

IN AIACEM.

ανrὶ του πως κεῖται. In in Pressis e X tat , quod plane soloecum ex niera purioris bene niSini ignorantia retinuit Turnebus. οπως ut sinato significans cuin sui junctivo recte Constriaitur , at nu Inquam, quando . ut hic, a stippresso Verbo Pendet. Vide quae notavi nausis Conaici Nubes 49o. Da vest O , slla I canonem hunc graece loqueruli adstruxit, stolide obloquitur Patisinu S Prosessor, e Xena pla excitans, quae nulli MI rem faciunt. Quippe eorum nullusn est in quo ινα Vel ο πως non positum sit Pro ut sitiali. 56o. ου μη τις υορίσει. Sic E. et meus eX emendatione inter lineas inam in contextu , ut ceteri, tabent υ ίση, quod Plane Soloecum est.

Glossa ατιμασει nostran lectionem Spectat.b69. Tελαμωνι δειξει. Sic naenitar. et E. bene. Ouippe etiam litium ut sinate significat , ἴττως curii suturo indicativi construere amant Attici. Vide Oed. T. III 8.

571. μίχρις ου. Sic Plerique et probatissimi cum Scholiasta. Alii μεχρις αν - 57 7. κοινα ad Verbi iliter pio κοινως. gl. ἰμου ἰμοὶ, κγουν συν ἰμol.

579. καὶ δωμα πάκlου. II aud infrefluens is rariorum error in distinis guerulis vocit, his ira Onstraran lectionis peperit, quod codices nostros Oinnes insidet, και δωμ ααακὶου. Ad posita in PieriSque glossa απαγε. Et hoc qii idem plerique in teipietes arbitrati Sunt a Vetere Scia Oliasta consimari,qitibus fraudi fuit scholio runt editio interpolata. Falsa derivatio verbi α τακὶουν recentioris Gracculi commentum cst, Scholiis antiquis inserium ab Ant. Fracino , qui Iuntinam editionem Cura it. Verbum istud nes raecum quidem est. Eusta illius plurimis in locis Sophocleam hanc excitat χρησιν, Se Inperflue laudat καὶ δωμα πακὶου. Sic ille p. 74 u. Τοπακιρυν , ο εσὶιν αστα λάζετθπι , ου χρησις παρα τε Σοφοκλεῖ εν Καιδωμα πακ ου , ηγουν σύλλειε ασφαλως , και παρα τω κωμικω εν τω Uesp. 128. Καπακὶωσαμεν γε, ηγουν καὶ επακὶωσαμεν. Vide euntileni p. 1532. I. 59. ubi IleID IOii Veri a Proseri, ibiae EXst aut L. II. p. I 46. I. 7. ad quae viden itis oratia in O Ualchenarius. Cornicus in Lysistrata u65. μοχλοῖς καὶ ὐκ Θροισι

καθηκον s

534쪽

κα γῆκον, osscium significat, cum genitivo confirmitur. Vide indicem nostrum in Aristophanem. - Θργ ἔνειν. Sic B. etiam Inenstr. in conis textu exhil ent , Superscripta Varia lectione, γρ. Θροεῖν. Hoc sequitur Suidas in εττωοος , illud in Θρηνεῖν. At Θραῖν ex glossemate orium est. Puta ληνεῖν scripserit Noster, dubitare non sinit Eustathitis , clui duobus in locis lectionem traiic confirmat, quanI denὶum restitui. Sic ille p. 648. Το γοόωσα , καθ α και το αυτης το γοασθω, εδι μεν εξ ονοματοποιίας, αφ G καὶ ο ος '.-κπὶ τον παρα τοῖς υσqερον γόητα, εἰπεῖν δε ταυτον, εqπαοιδον , καῖα Σοῖοκλης υποδηλοῖ εν τω, ουπρος ἰατρου σοφου Θρηνεῖν εα δης προς τομωντι πηματι. Eamdem χρῖον excitat rursus P. 1 147. subjicii: παντας γαρ το Θρηνεῖν επωδας, τα τον εοῖ τω γοερως επαδειν, ο καὶ πιης ποιεῖ.584. ου γαρ μ αρεσκει non eβt Pro αρεσκει μοι, sed αρεσκει με. Vide quae notavimus ad Cornici Plutiam 3, 3. et Gregorium de Dial. Attica

586. σωφρονεῖν. gl. μη ατακlεῖν μηδε περιεργαζεσθαι. 59o. αρκεῖν. gl. αντὶ του ε παρκεῖν, τουτεσθι βοηθεῖν, υπηροτεῖν. Desp rata omni Salute , tamiuam si e Vita jam excessisset, nihil se deis debere ait Aiax. Senientiam hanc expressit Virgilius , ubi Aeneas mortuum Pauanta deflens, ait: Nos juvenem exanimum, et nil iam coelestibus ullis

debentem, vano maesti comitamur honore.

597. ναίεις. Imitatur Homerum, qui in catalogo navium sic vectum ναίειν usurpat τοἱ aκ Δουλιχιοιο, Εχιναων θ' Ιηαων νησί , α ι ναίουσι πεξην αλος Ηλώδος αντα. BA ναίουσιν est pio ναίονrαι. Vide Eusta illittan p. 3o6. 6Ou. ποία. Sic uieuit,r. et plerique alii codices. In Ataina κον. 6o4. ευνόμα. Sic Aldus et codd. oimnes Veteres. Triclinius , ut metra melius quadrarent , imperite siti posuit Scripturam trochaici metri ratio non flagitat. Doricum est ευνήμας pro ευνομος, quae forma poetis Atticis in melicis frequentata. Sic Euripides in Phoen. τίς εἴτος ο λευκολοφας, ad quem locuni vide Ualchenarii notana p. 4 u. Apud comicum multa occurrunt hujuimodi, ut χρυσοκομας AV. 216, ιυλυρας

535쪽

53O IN A I AC EM.

μετα 2ορας των πλανηθ ἐντων προοίτων, καὶ βοσκομενων. Iurnebus Triclinii prava in scripturam secutus est οιωσίτας. 6i 8. τα πρὶν δ εργα προῖν μεγιῶας αρεrας. Alclli S et veteres codd. ii Bent τα πριν o ερ me χερσι x Vel χεοσιν μεγι' αντας. salvo metrone uti Diarn relineri potuit. Triclinio Seu Probata , seu excogitata lectio usque qua clue Praeferenda est. 6. 7. αρισὶος. Haec VOX nec in Aldina nec in codicum veterum ullo coin patet. Ea in Triclinitis Se repositisse fatetur ex antiquissimo exemplari. Eleganti iis esset αριο Τα, quod e Selioliasta adsu Irri potcrat. 64 I. ατερ Θε γε τουθε. Iiisertam ob metru In a Triclinio particulam Oinibliint veteres Codd. et Aldus. 649. χ περιωλεις δρίνες. Sic scrit,i debuisse Irenio non sentiat: inale in libris καὶ περ σκελεῖς - Praefracti , obstincti animi. De Varia hiistis vocis significatione vide Galal emimis M. Antoninurn P. II 6. 6'36. ε ξαλυξωμαι ex Hesychio reposui. Vide Lexicon. Aldiis et codd. Pictique o innes εξα λευσωμαι. Sincerae lectionis vestigia in Solo meo ex-Btant, in sitio Scripturn εξαλλωξομαι. Globsa eυλαξαμαι , εκφυγω. 658. τοδ ειχος, δε unc gladiton. Iride Scito l. ad Aulis. Trach.

IOI3. sic accipi debet liaec vox in oeclipi prioris v. 969. et Iub 5. Apud Euripidem in Phoen. Ida 3. - καθ κκεν enSem V miris necesse est: nam de RaSta ne cogites , obstat quod Paullo ante Praecessit: ενο ενδε κωπας αρπασα ντε φασγάνων

Rusilem Electra tibi ait in cognomine dramate V. 7OO. '

gladium intellii it , quae modo dixerat e παισω καρα γαρ τουμον αμῖηκει De hac significatione Viruni eruditiina diibitare potuisse mirum est. Vide

Histoliam Academiae nostrae T. VII. P. I93. Eustathius P. 644. Σοφοκλης

536쪽

L. t et

537쪽

ni in iis sinceruin esse CenSeo, et a naale clarioso nacti or una scriItalore invectit in , ut syllabariana aequaret tir ni in erus in versibus antitheticis .

quod miniine necessarium ost. De hoc loco egit Henr. Stephanus Thesauri T. I. eo l. I 856. ubi Scholiastana iminerito replehendit, qiii verbo.

Posse nemo Veret. Sic in Homelico hymno in Apollineni 9 i. gελάοι QAt:. Duin ipse Stephanus inale σξ αἰλαJων adverbialiter positum esse

stati iit pro αελαJως , si esset, postre a Vel hia μεγάλων τι νειάων cum praece leni ibi is connec ii non possent. Tricli iiii interpolatio Sis interneraria est. Sic ob me ritim scrip ii, cujus ratione in porspectam Non habuit. Aritithetici versiis asynarieti sunt ex duo biis dochmaicis.

538쪽

73 . MMων. membr. plerique alia eo lices. Perperam Ainus

ιυτοι δια Κυχθεντες, αφθησαν κενοί. 83. Γλήρ. Male vulgo 79O. κν η κσ εγύ. nempe ακούων. Sic in Philoct. I 314. ησθην καrερατον εμον ευλπουσα σε, Supplendum est ακούων. Similem ellipsin para cipii ἰρων supra ad V. I 36. observavimus, per quain explicandum istu a Cratirii γίγηΘα τον ανδοα , quod ex Hontem adumbratum, τίς αν rahγηγχυε a. Hanc loquendi forinam minus dilucide per ellipsin praepontio nis εἰς vel κατα declarat Eustathius p. 737. initio. 794. ζῶε μ δίνειν, τι etκς. Sic bene interpunxit Turnebus. Prava in aliis editionibus est ilis inctio et ζῶε μ αδινειν. τί e ς hic enim est tensus: ita ut angat me timor . sollicitam Ee eo pio es nuntiaturma es. ita ut anxie exspectem quies asseras. Ita accepit etiam auctor scholia.

539쪽

IN A JACEM. .

Formulam illustrat P. Victorius V. XVI. uo. ex Homerico ουχ derivatam. Vide Lustalli. P. Iu 95. Idem exprimit Comicus in Pluto his Verbis: o καιρος ουχι με Aran,

8 Id. Postquam Choriis abiit. scena mutatur, et Aiax solus in loco deserto conspicitiir. Viti vin hoc est oeconomiae , vitari nul Ia -tione poterat, Si quidem Ajax coram spectatorIlnis mortem si ibi consciscere debebat. In ceteris Oinnit, iis Tiagici nostri fabulis Choriis numiuam e cena abscedit , nisi absoluta actione.

lum in Agamemnone I 3OI. ετ υχομαι δε καιξιας πληγη ς ταξιν, ως ασδαδασὶος , αἱματων ευθνησίμωνα πορρυεντων , ομμα συμο αλ το OE. 836. αεί γ' ἱρωσας. Sic bene Turnebus. In codd. eodem errore quem Paullo ante correximus , αεὶ ορωσας. In nieni br. lnC VerSuS OnKSSUS eSt. 842. πεἰς τ6ὸν φιλωων. aliquot προ , curn glossa e re ροσθεν, e librarii in teipolatione sane quam inepta. Sensum ille vectorum non ad Secutus fuerat, quena disertini in versione expressimus. Nec credendum, eSt ad nIorte in Agam cinnonis poetain respexisse , nec Ajacem hic tam quam futura vaticinaiietem inducere voluisse. Nam Agantemnon a liberis

540쪽

IN AIACEM. 535

suis oririsus non fuit: sed Atridis mortis genus imprecatur Max,

atrocissimum excogitare possit. 84 d. γευεHE. Insigni S illii lem , sed maxime contern nenda varietas est

863. τροe ης. Vulgo τροzεῖς. Vide ad priorem Oediplini I 8. 869. συμμαΘεῖν hic transitivum est, et valet , qta a potestate verbum hoc omnino Carere affarinat Parisinus e litor , quippe sui juiis esse putat fines ponere, qlios intra Sopho Cles novandi licentiam coercete debuit. Nec taenen est hoc ita no Vtim, ut analogia aliorum exemplorura confirmari non possit. Nam ut oίδαεν Mincit ii surpat Homeriis pio docuit, ita μανΘανειν observat Elisiastius ab Homeri pOSteris utroque sensit adlii triti ini filisse , et pro reiscere et pro docere. Popularis sui coIrJecturam mitiarαΘεῖν Heathitis ne pro sene quidem debebat. Duis eo illum deduxerat, nescio et liaud sane Lucianus est in Ocypode συμπάσχειν transitive usurpat, ut laic Sophocles συμμανθ άνειν. οἴμοι ' ποῖεν μοι καινος εἰσηλθεν πίνος ποδος δι αμου, και με συμπασχει κακως ἔutriinique verbum praegnanti notione adhibitum : hoc , καί μι ποιεῖ πκ- σχειν κακως. illud , ουδεὶς μα9ων ποιεῖ με συν αυτω μαῖ rL. Luciani senari hini ineptias emendator criari fragio mulcat legendo, καί μοι συμπάσχει. 876. πονου γε πλωῖος. Sic in Euripictis Satyrico roganti Choro εχεις;

respondet Cyclops vos s. 685. κακόν γε προς κακω. Ο77.. την αφ κλώου βολεών κῆλeυΘον. In Alclina excusum μολων typ thetae errore : in Juntina recte βολων, ut liquido sine ulla ainbiginta ictscriptu in in C. D. E. et in eo. De hoc Ioco tarn egi ad Euii picis or. I 263. μολων Triclinio debetur, ac proinde recentissiini Graecuti est scholion

quod hanc lectione In Speciat. 878. ανηρ. Perperam Vulgo ανηρ. 879. τις αν μοι, τίς αν. Uersiis est doctrinaicus, ut antistrophicus ser μελλες ταλας. cujuS in script tira n lallam Varietatem exti H ent libra. . Pro- incle hic ita scribi debuit, expuncta Particula , quae metro Teci mante inserta fuerat.

SEARCH

MENU NAVIGATION