장음표시 사용
191쪽
- ' Aιγιαλῶ μεγάλη βρέμεται J ἀνα του βρέμει ἐπὶ πυρορ λέγεται κυριως το βρωεω vαὶ d βρφος. ενταυθα δε ἐπὶ του ηχου τῶν κυμάτων αυτὰ λαμωνειε Φ' Σμαραγειὶ λαμπρὸν ηχει , ἀτο του 5 ἐπιτατικοῖ καὶ του μαρμαίρειν, τὸ λάμπειν.
192쪽
Dein cunque ruinus ex plebe virrum vuleret, vociferantemque ostendet et, Hunc sceptro pereutiebat , increplictatore voce, Improbe, quieth sede, & alioriam verba aiuli, eto in i te praestantiores sunt: rii autem imbellis & invaliduS, Neque unquam in bello aliquo numem , neque in concilio. Nequetulua in sane omnes regnabimus hic Achivi: Non bonum multori In tartarimn : unus princeps' esto , zoI
Unus rex, ciat ilς lii filius Saturati ve uti
' r. Vox procul omni dubio eorrupta , sorte Iellendum Μηλιασμὸν. s 2.
Inflanis locus est dedi pro Monarchia. Hunc versiim passim citant scriptores
clina Veteres , tum recentiores. Vide
Duponum hie, Ritteratius ad Oppian
ΚΘηγ. lib. II. v. s. Frei 11hem. aa Curti lib. x. e. s. Ita vertit C. Nepos vita Dionis c. 6. Non posse bene geta Remptibi. multorum imperiis. χΙχ. Ἀμετροεπιἰς J merito Homerus unum ex omnibus Thersiten με
193쪽
lo λώλουe , nec minus insigniter veteres Latini hoc genus la mines locaruist os , & blatterones , & lingulacas appellariant. A. Gell. lib. I. c. I .
2r . Mσφ ἄ- ο &e. videtur viris' eum praecedente, iungi, ut sit ἐδεεριζ ωα , εντα ρ - - , ου' κἄris M. μον. Ego tanaen fine clutinctione reliqui, ut citique liberum suum ivilicium re Iinquerem. Stephan. Re perunt .ao- qtie hane vistin,ionem in novissimam
suam talitionem Oaonienses. Ego vero eontra censerem ἐπαρ eum sequentibus de re iungi, ut editio antiqua ex nit et , ita , ἄωρ συ κατά κό
194쪽
erat perituSTein cris verum non prout decebat conterulere cum aegibus, Sed quodcunque ei videbatur ridiculum Argivis his Erat . tui pissimus au De In vir Eul Ilium venit: Sta abo erat , Clamius altem pede , & ipsius humeri
Curvi, in pectus contracti: at supcriae Acutus enat capite , rari amem efflorescet rant cit-
pilli. Inimicissimus Achilli maxim h erat, & Ulussi: tio His
παρὰ Σοφοκλεῖ συνοχωκὸς. is Ἐτενηνόθε J απd του θεω , και κατα μετάθεσιν ἴθω, και μετὰ τῆς Γ ἐνεθω ὰς ἐνέπω, ὰQ' ου μεσος παρακείμενος sivesa,vαι ἀττικῶς ενήνορα. γράφεται και μετὰ τῆς παρενήνοθευεν τῆ σημασία, του παρεληλυθε, καὶ μετὰ τῆe ανα ἀνήνοθεν ἁντὶ τού ἀνέτρεχευ. ἀQ' ων μάλιτα δηλον γίνεται οτι το ἐπενήνοθευτο ἐκίτρεχε δηλοι, ου τὸ '7 ἐπήνθει.
195쪽
ένομα ἐπδετικῶς, κατὰ μεταφορά, δε καὶ επὶ ταν vοσημάτων
Ita legendus hic loeas ex mente Po. sidonii , non utao Mγmasirius. vide
Casaiibon. ad Strabon. Ilib. I. riri &hane vocem restituit. Forte etiam non' male εξέἀ quis referret ad ὀνειδεα, lith l. respexerit Hesych. exponetis 'Oξεαι-γέλα, ανατετραμένα. Lego, λα-
226. Xαλκῆ J ara, id est armis. Ita quoque aes Liatinis accipitiir. virgil.
196쪽
His enim conviciabariir. . Tvin Vero As; memnoni divino Immensum clamorem edens inserebat probra : huic Vero Achiv Vehementer irati erant antinoote inclignabantur. Sed hic voce clamans, Agamemnoni conviciabais tur sermone,
Atrida, de quo conquereris, aut quid desiderast ii, Plena tibi aere tentoria, multae & mulieres Sunt in tentoriis selectae, quas tibi Achivi
Primo dabainus cum uinem caperemus.
An mi huc & auro indiges, quod quis asset Tioianorii in equitiun eX Ilio pro filio re lenationis , , o
preti lὶIn, Quem ego vinctum duxero, vel alius Achivomani pAn mulierem adolescentem, cui misceariS amore, .
Quamque ipse seorsum retineas ξ non quulem decet Principem, in mala inducere filios Achivoriam. O imbelles, ignava probrii , Achaeicies, non amplitis 1 31 Achivi, Do-
Fuit res apud antiquos in magno pretio , & inde arma conficiebantur. vi
naris , o mi suavissime. . M igitue
198쪽
Domum cum navibus redeamus : hunc autem sina-
Isthic ad Griam praemia cli rore, ut sciat Utrum aliqua in re nos alumento illi sumus, an ve
Qui etiani nunc Achillem se multo sortiorem viriam Contumelia affecit. Habet enim praemium UUS er - 1 o
ptum quod ipse vi cepit. Minimὰ vero Achilli bilis est in praecordiis, sed igna
Thersites: huic autem cito astitit divinus Ulysies, Et ipsum torvd intuitus duro increpavit sermone, 1 1
Thersite loquacissime , . Vocalis quanquam sis concio- mitor, Desine, neque velis solus contendere coin regibus. Non enim ego te censeo pejorem mortalem alium
200쪽
Quat e ne reges in ore hinens concionem: S, 1 so Et ipsis probra obscias, & reditionem obser es. Neque adhuc probe sci Rus Pronurito eriuri haec factas Utrum benξ an male redibimus filii Achivortim.
Pminde nunc Atridae Agamemnoni pastori populo
Resides maledicens, quia. et valde multa dant 133 Heroes Danai : tu vem malectictis i tritans conciona
Sed tibi cssi co , hoc & persectum erit, Si quando uenam te insanientem deprehendero sic t
Ne amplius deinde Ulyssi captu humeris impositum
Neque posthac Telemacta pater sim, 16o
Si non ego te corripiens, tuas quidem Vestes eXuem, Laenanaque & tunicam, & fascias femorales , Teqtie se mena veloces ad naves is miscira Caesum e concione saevis vecteistus. . Sic .
hs r. Ἀλλ' ο κ τοι Cogitet Iector nuna hic versus. qui a ibi saepe occurrit, pnllu & ira legi, Ἀλλ' ἔκ τοι ερέω τὸδὴ , νώ τε Πλεσμένον Steph. 26Ο. Κεκλου 1νν εἶ, J male&lite interpIetes vertunt voco , expone sim. vide quae notavi ad Iliad. α. v. 297. adde Iliad. e v. ZI .