Man. Moschopuli Byzantini Scholia ad Homeri Iliados librum 1. & 2. adhuc inedita cum notis et animadversionibus Joannis Scherpezeelii accedit commentarius Joachimi Camerarii

발행: 1719년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

r Nam Stygis exorariar sacro de solue perennis, tueo Dii ci flus tinarari &nitere numen. Magnetaina tit Plothous ductor Tenthi edone natus, ille tenent ripas Penei & Pelion alciam, Arina quater denis praefigis bellica rostris.' ' Hic regum atque ducitur numeriisque & nomina. G um.

Nunc cane Musa quis fuerit fortissimus inter, Egerit & primos mai strenuitate jugales,

Agminis Atridum totius signa seciui. Exim 1ae honitatis equos Eumelus agebat, Evineliis Pheretiades pernice volariI, 86o Idem illis color at tuae aetas & terga rotunda.

Quas in Pieria amisenens eduxit Apollo Foemellas ambas, torvas formidine Mariis, Scis virilite viris aliis Telamonius Ajax Ρraestabat cunetis 'duin traicebatiar Achilles,scs Ille etenim facile ante alios praestamior ΟInnes, Hupis erant & equi . sed naves abditus intra Rostratas ponti quibus aequora tr ciumur, Atrida infestus conranota huc mente jacebat Rex Agamemno tibi. At socii per littor a latearo Et in scos jacere , & jaculo Fc certare sagitia. Ad cum iis sed equos carpentes stare videres Gramina quenque situm, lotique aptivae palustris.

Ipsi exarmata regum tentoria Cureus

Intra collista erant, Pli riarn ductoris egemes vrs Orciana tota Vagi errabant per caltra Pelasgum. Dinque strant acies totos ardere pinares Campos. At mugire sol una, vel tu altitoname Cirin Jove commoto tellus pulsata tremiscit

In Aminis, saevi lustriim, tu seri fama, Tiphoeisso Sic Danaum tellus resonat gradiente caterva , Sub Mitibusque gemis celerantis pergere tuctae. Nuncia cum Teucris cursu Iris praepete venit

Imperio Jovis, di belli lacrimasile tristi .

422쪽

I L. I A D. Lib. II. Indicium run ore tulit. Tum concio regis Ante fores Priam, juvenumque senumque Coacta si s maerere consilium, at volucris juxta astitit Iris Oi e satum referens Priamo & sermone Politen,

mi pedibus fletus specula velocibus alta

In cumulo resulens Aesyetae senioris Hostilein Danaum adventii na obserarare solebat. φ ε 3. Huic illa assimulata senem increpat, atque ita satur.'Ergo tibi assuluis totum consumere tempus Dulce senex verbis, ut quondam in pace, nec ulla

Instantis belli tua pectora cura fatigat Ast ego me memini multa inter proelia, multas 33s Vertari Pse viriana pugnas, sed copia tanta Nunque vise an hi est, oppugnatura propinquat

Urhein quanta tuam, arboreis par Copia in SVel quae sparea jacet vastum per littu8, arenae. At tu, namque labor te inprimis hic decet, Hectoris Illos multiplices socios, csversa loquentes,

Qtii nunc urbe manent Priami belloque tuentur. . Iliacos muros, ducibus parere Fbeto' Quosque suis signum imperii populare sectuos.

Dixit, at illo Deae monitiis & vel ba loqtientis Agnoscens populi coctum climitu ad arma. Paliduntur portae . cunctusque e Xel citus CXit . . Ingent Ique ri.lunt peditesque equitesque tumultu. Est locus ante ui beni colle arduus, un)ique campo

Expositus, clivisque e X tans & liber aperto, si Appellant Baciaeana homines, Di clara sepulcri Nonii ne dixerunt fortis monumenta MyΤinnae, Hic Trojanae acies socialiavist agmina bello, Instruct arinantur. Ducit Priam ejus Hector, Insignis galea & procero corpore, OVes. fra Plii rima quem sequitur Troum & Ditissima turba, Et dextra elatas hastas audice coruscant. D a d niae Anclusae soboles praeclara cohorti Impei ax Aeneat, quem vallibus Iurea quoddam

423쪽

,io Anchisae Idaeis genuit Venus, ausa cubile

. Morialis calcare holninis Dea, non tamen ille Solus agit trucinas, geminosque Antenore natos

Adiunget sibi , pugnariun bellique peritos Archilochum atque Acamanta. inibus sub monte Zeliae

sas Ideo a edit positae Tros incola, quormn Forte Lycaonides pria liacit PandaruS agmen, Praeclarii citae humeris seri munire Apollinis a

Cum . .

. Hinc & Adrestiae, & populosae coelior Apaesi ,

inique tenent Pityean & alta cacumina inop Nis33o Teriae . Admistiun simul Amphiumque se*iunturi Qtios mi bella Merops genitor Ρercosius, ille

Augurii ame omnes gnarus, pre&I C vetabat. Sed non audivere senis praecepta parentis ' Laetifera rapiebat enim vis aspera fata.

9 ue At quis Percinae patria est, quis Praction, & PriSethon habent & Abydon di amplae moenia Aris

bae s

Hyiracules inferri hortim Asius agmina pugnae, Alius Hyrtacides, & equis porteriar Arisba Piraceris, nigris, de flumine Selleentis,3 o Adduci is . Legio mox hastis densa Pelasgunt. Pinguia Pii findunt Larisiae vomere rura Hippothoo parent, bellatorique Pylaeo. Tetuamules Lithus , quem gignit uter*ac Pelas

Threicias Acamas ducit Pirminae cohortes, s s Quam multos Hel f includunt littora ponti. At Ciconum Euphemum sequitiar natio inclyta bello

Troezeno Ceada Euphernum de rege creatrum. Poeonas hinc ducit Pyraechines arcuenzntes

Ex Amydone procul, qua latis Axius undis yso Labitur, inque vehit pulceretna a strinina terror

Paphlagonas gaustro Pylaemone rege Uuleres,

Bellici

424쪽

I L I A D. LV. II. Bellica gens Venetum iitulos tibi nutrit agrestes, Quiquae Cytoton habent , di Sesainon , di loca

Dux Hodius sed Halizonum est & Epistiraphus , hi

sunt Cultores Alyhes, argenti ubi origo, remotae. Mysoriim Gaiminis & ductor Riar Ennomus augur. Sed non augurio potuit depcllere fata, Occubuitqtie manu Aeaciuia jugulariis in undis, Trotina infoeliees ubi dispulit ille catervas. Iam Phorcys Phrygibus, facit & quem dicere posthsΑequalem Dus Ascannas pugnacibus anaeit Longe ex Ascania accitis. Sed Maeona Mesthles Instria it ad pugnam , & finiter simul Antiphus, ambo Gygaeaque palude & patre Pylaemone nati, Moconiae hos sequitur Tmolo de naonte juventus. Hinc Caras Naites armat dux barbamlingues, Qui Mileton habent, silvcstria qui juga Plithiron, Qui fluxus Maeandre tuos, quos amiua cives Educit Mycale, Nastes agit Amphimachusque. 97 Naslesquc amphimachusque Nomionis inclyta proles Auro qui Conuus bellium ceu virgo subibat. Sed stulto contra mortem nil profuit aurum,s o dextra in guvio caestim spoliavit Achillis. sarpedon Lycium & Glaucus simul exhibet agmen s7 Longili pia e Lycia, Xalithi a sinuantibus uncis.

425쪽

IN SECUNDUΜ LIBRUM

ILIADOS HOMERI

ptam ris In literarum atriue studioriana hii-manitatis, & Dciendia ueriam atatile ueriina mihi est. intelligo. Ut enim his moribus, & in nostra gente verissimum esse comperiintlS, quod clicitur , non requiri . . ad Venundariclum bonum vinum signum, quod Investigari hoc Stiltro appeti soleat: Ita plerisque bonis rebus toti ae taberni& virtutis, & proclaniatione & indicaatione & singuli etiam atque exquisita invitatione opus vide- . mus est.. Hic erior est unus de gravissimis & deteretinis saeculi nostri. Tanta & in in obstinata neglectio Optiniarum artium atque disciplinarum , ea virtutis desertio & ejusmodi fastidium occupavit antinos hominum, in 'tudVἰs potius agere ac meditari quam salutaribus, & divinis praeceptis septenatiae & honestatis culturae, acta cere cura in & st insum sit una,& mentem ii uetulere velint. In quo hoc est Aprimis niti uni& miserasile, vix adfluc erratam rectulusnem atque verita. tern , cinn jam prirntim animi & sententias dignas ac con. venientes cuin sin coelesti origine concipere, & actiones lauaciabiles edere incoepissent. Tum igitiir & illas impulias ataque debilitaras, & hos de splendulissimis exorcsis inna m i, ter delapsos fuisse. Recorisari enim possumus quae fuerit patrum nostiorinn aetate clisciplinariun Ulue artium tractatio, quam nullae aut certe exiles literae Sit litio, quam doctrina obscura atriue aspera. Haec nos corrigi , mutari, & laetis

siuva rasi germina sapientiae existere, & philosophiae ramos litissime spargi vidimus.' Qyanta tum alacritate & avissitate ab illis praeri is tanquam inamoeni, & tetris acori

426쪽

ob letis sedibus ad hunc nitorem & pulchritia sneni atque

puritatem stultiorum decuirebatur. Quae omnium expecta, tio, citiae cupitatas horrum, a quibus taricluam barbariae grais vissimo regno liberarentur. ae Occursuio, appri illo, quae significationes voluntinis atatue promptutulinis conspiciebantur Hic ardor aretve vehementia quam non esu duravit,

quam celether reisint atatue evanuit Piniet me profecto nostrae vanitatis, veΙ seret etiam in Belicitatis. Cito enim reperti suere de praecipuis & maximis amatoribus rectiorianistini lorum , chii non solum ab his deficerent, sed etiam ad hostes illorum & barbariam transirent. i Omnem elegan Atiam bonitate lue tam intelligenes quam eloquencsi: contra. Nam & inutilem itulicarent, atque haec conten inere & Omadere non dubitarent , qtrasi assentantes suis partibus, alienis ab illoriim specie atque splendore. Sed sit hoc non inanitatis neque levitatis nostrae, ac potius iniseriae & calamitatis temporum nostrorum , quibtas laaec stinita omni honore destituta, omni spositata decore, nuda a favore hominum, privata praemiis in sit arma inopia vagantur at re oberrant. inae jam vox dolori sufficere , liae lachrymae moerorem restinguere, quae indignitati quaerimoniae satis esse poteriint. id tamen clicemus esse, stilliitiamne an Infoelicitatem an iurian. quet ab iis etiam in hac parte vulgarem amentiam confirmari atque aligeri, qui Frtim ipsi opinione eruditionis & doctrinae.

ornati inagnam clignitatem consecura fuere, partim hanc. eandem sperant atque ambiunt. Quod enim hominum genus est philosophiae infestius , chiam illi qui aut hujus tenuitate ac simplicitate spreta, magnificentiam istari opum & gloriae cotv. Cupiverunt, aut qui de hac tantiammodo quasi fructus fluus clam ad similenti famem explendam decerpere, nituntur t cvmi ergo hoc tantum donuni benignitatis divinae , quo nihil mais jus n ue melius terris datuni , undive sta graviter affligatur& tam periculose laboret, sua imbecillitate, hominum stultitia, pravitate, malitia, temporum iniuria , ut supera & i fera in hujus perniciem atque excidium consentire ac conspiralle videantur, quid nos agimus scilicet aut quae esse spes

potest desendenssi hujus adversiis tot & tam validos oppugna-

. . a totast

427쪽

tores Ego quidem, ut verum serear ; non bonam illam neque firmiam habeo. Vincitur enim atque opprimitur augescentibus indies dissicilitatibus. Veriiritamen in hoc conatu Faasique propugnatione pira lotophiae non aliter quam in ho-Mestissimo proposito tuendae patinae, ad extremum , dc in ae-llina quoque desperatione perseverandum nobis statruimus, ut prius Occianabere & ciidere decretiim sit , quam cedere loco& ignavia ac forinidine atque etiam vi hostili pulsos fugatosque arma animumque abjicere , & Pnlicianque aiixisio illam inter horis nes divinitatem destituere. id enim est in teletis divinius philosophia, am cpiid omni irin aliariam reciam tantam vini habet ut divinitatis nonren atriue appellationem mereaturi Haec ornnia, cuiae ad vitam bene ac laudabiliter de beate degendam disposita atque apta sunt, ea ipsa introduxit & perfecit. Haec ad ossicia mi tua & actioniim honestatem genusi uinanum excitavit & instria xit. Haec hominum inter se voluntates comitate quadana ac mansuetudine temperavit. Cum' oue in vita communi millia contraria atriue ingrata accidere

soleant, salutarem haec proposuit dictinctionem rerum adveris sirum, ostenditque alias sibi stultitia Sc dementia homines ini.

peritos at cessere , alias in mitti inevitabili interdum casu ut quasi fatales esse videantiar. Hariim alteras docuit cavendiis& declinandas, alteras aequo patientique animo ferendas esse.. Eadem dc naturae adita ingressa cauilas in hac rerum universitate abditas protulit, dc cum origuaeria illariana, tum progreLsiones, istin vero & constitutionem atque velut numnia quaedam demonstravit , dc tandem ad quem finem quidqtie fa-.etiina, creatiam , destinatum esset edis erilit. Illa erexit ocu- Ioniin mentiumque humanariam aciem in coelum, bc deduxit non ad fortuitam , quam ciun bestiis communem haberent, sed incressibili voluptate intelligentiae praeditam contemplationem inessibilis pulchritudinis, orisnis, constantiae , consensionis in quadam admirabili varietate de distursu. inid

ego niinc ilicam de eloquentla, quam Deitio unquam repertus

est tam alienus a doctrina dc eruditione Pian concupisceret, dcilla praestantibus tantum honum invideret. Id enim est ejus modi in hoc solo excellens natura hominum, qua reliquas

428쪽

r L. L A D. . b II. I49 ipsi antinantes superant, atque infra se positas tanquam de coelesti fastigio despiciunt, declaretiar, & ad cognoscendum

nartifica specie venustatis producatiar: ut is qui hoc consecω- tu sit, omnibus aliis rebus illas ficile vincere atque alueire possit. Cu m etiam omnium, quae in vita geruntur atque

fiunt magna sit confusio & fortunae sua uia inceriumlo, in saepe numero privientes assinoesura fallantur spe sua & inam rito affligantiar, contra vcro stoliis , & voci compotes fiant,& s cessibus augeantur , eloquentia inprimis illa distinguit atque separat, quana ut onania contingant alia , adipisci non possunt fatui atque vecoretes , eiura sit opus & eflectio an inu. si pientis & intelligentia atque peritia inrtim a e , ut escam, semel virtutis copia instructi & referti. Neque me fugit quam non solunt haec pars , sed Tota philosophia multos habeat re-

Prehensores ac vituperatores, non uno quidem illi nomine infantiam huic iiDponere conentiu , sed ad eurulem tamen exitiam calunantuum tetulere & hanc consentiente fluvio criminari soleant. Quibus respotulimus saepe alias, a fecisse tamen hoc & postimodo facturi Histra videmur. Qui J enim

efficias veritate ration uin apud eos, qui excaecati stultitia, &-ettolli us i liciti, neque quid verrum sit vicient, neque quid cum ratvine dicatur attendunt λ auus autem postit oratio apud illos tales & tarn vehementes vel hostes vel contemptores sui λQtiin statim obstrepere avitias atque Scentibus rectatarare, neque pati illos loqui, neque ipsos velle cognoscere. Negant: laoruin studiorum ullum esse usum, negant ilignitatem habe

Non tam ad virtutein aiunt quain Ocii inertiam compa.

re a

rata est.. Gravis & cita inosa accusatio, clitus responsionem dissicileni, non profecto rei vitium, sed temporutra atque hominiim injuria recidit. Si tamen in sum putatur hona inuinculnas & peccata in ea transferre, qu plerique abutantur, minio fuerit certe inlustius alienae desipientiae ac improbitatis poenam clare , & exterium quandam ignominium istasterre. Nemo forniam ideo abominandaui putat , quod hac ad pudicitiae & doni leae senaae contaminationem quasdani abuti comperiamus. Nemo integras vires, neque focillussi-

nem idcirco quod & multi valeotes imbecilliores pul-

429쪽

& latres ignavos obtruncare consueverint. Illi enirn re. i prelaendenssi , qui , ea , quae sub nittriit natura ad vitae ju-

cunctitatem & commoda, convertiant vel ad suum vel etiam aliorum triatum at lueZperiaitae nar Non innocentes res chilpandae fiant, quas aluvii perverse usurpent. Quod si quis jam, etiam forinam ingens malum esse perhibeat , quod obfor. moiae Uelenae raptum tot heroes mortem ad Trojacii oppetierint, cum vim illi Paris attulisset. Aut ob Orphei lachra.:rnabilem interitim Μhisicam a minetur, ain ipsarn virtutem 'denique vitaniam fugientia Fe esse censeat, vae toti tristissimos castis Herculi obniterit, quos'nisi incredibili vi mentis& infracto animo adilue corpore nequaquam sustinere potiris set, hunc, quid enin isi furere credemus , is initiarntis, ne-Pse comasiuere velitvus in cirri in lano uirpitur rixenaus. Ac veteri is quidem & priscis temporibus, cum sapsentiae atque eloquentiae professo & quoddam quasi artificium floreret in Graecia , nec non aptus barbaros quoque udem admiratio--nen hie inveniret, alio.no ne in invidis haec stililia contu. MDeliana & convicium sustinueriant, Prae cilivit alictibi copio se &l splendide Isidicrates. . Tuin enim professistum avaritia & cupiditas in ale a Misit non virtuti sed lucro operaF darent. od quidetri optarim , aliis silvis, hoe etiam tetrapo i e expr rari & vere obpci post e. Ut enςm premeret hoc a- siquos , *ai optima & pulcherrima re perperam utentes Ina- ims- illanadae rent, ut re in his philosophiae dignitas forte periclitaretur Ira Fasi capiat huius tonito esset, neque vita 'atqueae silus in inferinun vocaretur. Nunc ea est clades, Die afflictio doctrinae ac uolentiae , tit cum non modo qui discant ultro oratione arcessere , cohortarionibus excitare mlque inflammare , ι monitionibus instruere & confinuare solea-- mus , sed cum elam gnariaitana libenter operam, cum non

nulli nostrum facultates ipsi proprias impendant, Wiod nud

. scio an unquam factum fuisse reperiatur , professioni suaei, tamen deserta destitutaque a rultornnas philosophia: sine respectu,; nuda & egens, solitudines freMentav a que tenet. Ne clico peccatum, sed ne crimen, qui pse, nata commeruit mali. Verima

Nihil fecit i

Diuitia

430쪽

saeculi flagitia dc labes, hominum masignitas, vesinia , rabies, nocent, ea hanc exagitant atque profligant. Cui nihil sit in plecto nisi audacia in facinorabus, calliditas 3c versatia in considiis, in sententiis levitas , diu latae & opes in conditionibus, in moribus superbia, luxus , fastusirin. Haec regnum iam obcinutae , pulsi temperantia , ejecta bonitate , fugata constantia, sublata aequalitate, victa , fuse , prostrataque comitate, Migalitate, continentia, naodestia. Quam longe obsecro haec vita humana ab humanit te ipsa abest. In qua pulchritudo & decus virtutis continetur. id igitair interest inter haec hominum & serarii ai saecula λ in hae 'illis superiores esse multis quidem inodis videnriu. Major inferis ccleritas, malus robur, vafricies singularis, plurima denique in illis potiora, quae si enumerare velim peresse copiosus possim. ae omnia non soluua coinpensari capieritia &virtute , quae est hona inis excellentia , & in dicendo faciendoque conspicitur , attae eminet , sed etiam Obscurari pote-' rant & debebant, cum vero haec absit & desideretur , quid innitatis habet dissipatos & ritu bestiarurn vagos homines conis gregatos, & in urbibtis collectos & civitatibus coniunctos nisse Θ Si quae hoc perfecisse sapientia atque eloquentia, bestia.

ria lue victiun dc culturii emendavisse creditiir, nunc eaulattoto propemodum orbe terrariam, si Pie imoriales in suis coe-.tibus alieni ab utraque non nus clitani si essent Issipatissiani , sive aequo dc bono , sive virtute & decore , indisertant i& dementem vitam degunt , convesta recti pravique terminis, omni bene laudabiliterque vivendi ratione perturbata. tinet e virtuti praemia vel emolurnentoriunt vel gloriae propo, sua sunt, neque vi tys ulla justa animadversionis formido im- pendet. Si neque rudes disciplina per possuntur, neque impe-

.riti doctrioa excoluntur, neque prudenter cog uata neque ele- anter enunciata probantur ac magni fiunt. Est autem veri L.

Iimum id quod Isocrates egregie scriptaim reliquit: Non esi di aliud signum certius sapientiae quam essertam orationem, ut qui bene escant eos intelligentia valere necesse sit. od habeatur oratio constans dc cum virtute ac legibus consentiens

SEARCH

MENU NAVIGATION