장음표시 사용
221쪽
BATPAXOI. την μίαν ταύτην παρεῖναι ξυμφορὰν αἰτουμένους. ἀλλα της οργης ἀνεντες, d σοφώτατοι φυσει, 700. πάντας ἀνθρώπους εκόντες συγγενεῖς κτησώμεθα κἀπιτίμους καὶ πολίτας, οστις αν ξυνναυμαχῆ. εἰ δε ταυτ' ὀγκωσόμεσθα κἀποσεμνυνουμεθα, την πόλιν και ταυτ ἔχοντες κυμάτων ἐν ἀγκάλαις, υστερω χρόνω ποτ αυθις ευ φρονεῖν ου δόξομεν.
ΗΜΙΑ. β. εἰ δ' ἐγὼ ὀρθος ἰδεῖν βίον ἀνέρος η τρόπον οστις
se οἰμώξεται, 706ου πολυν οὐδ' o πίθηκος Ουτος ὁ νυν ενοχλῶν,
νουςJ αἰτουμένοις corr. ex αἰτουμενους in Γ αἰτουμένοις est in UAM li
σόμεσθα lumina scholii exilibet: ογκωσώμεθα) R ὀγκωσόμεθα est in AM l κἀποσεμνυνουμεθα, l κ ἀποσεμνυνουμεθα ' Ιἰ κἀποσεμνυνούμεθα, cOIT. ex κἀποσεμνυνούμεθα My ll v. 704 αγκάλαις, lαγκάλαις R ἀγκάλαις, corr. ex ἀγκάλαις My αγκάλαις est in. V ) liv. 7Ob huic versui praefixum est: ἀντωδη in A l υστέρωJ υστε
ita clisposita Sitnt, ut singuli versus finiantiir vocibiis: ἀνερος l
222쪽
ὁ πονηρότατος βαλανευς ὁπόσοι κρατουσι κυκησιτεφρου Ilo ψευδολίτρου κονίας
καὶ Κιμωλίας γης, χρόνον ἐνδιατρίψει' ἐδών δὲ τάδ' ου κεἰρηνικὰς ἔσθ ῖνα μη ποτε κἀποδυθῆ μεθυων α-νευ ξυλου βαδίζων. TissROP. πολλάκις δ' ημῖν Doξεν η πόλις πεπονθέναι
ταυτὰν ες τε των πολιτῶν τους καλους καὶ τους
ες τε τἀρχαῖον νόμισμα καὶ το καινὰν χρυσίον. 720ουτε γὰρ τουτοισιν ουσιν ου κεκιβδηλευμενοις,
αλλὰ καλλίστοις απάντων, δοκεῖ, νομισμάτων, καὶ μόνοις ὀρθῶς κοπεῖσι καὶ κεκωδωνισμενοις ἔν τε τοῖς Ἐλλησι καὶ τοῖς βαρβάροισι πανταχου ,
ADNOTATIO CRITICA. v. Tl4 ἰδὼν Benileius. - v. 717 Hemnannus. - v. 718 καλους καὶ τους κακους mea est coniectura, καλούς τε κἀγαθους codd. ex V. 728 irrepsisse videtur. SCRIPTURAE DISCREPANTIA.tium duarum sine litterariam relictum in A ll v. 710 βαλανευς J
v. 717 ROP. t ἀντεπίρρημα R ημιχόριον V omni. reliqui codices in rRS., Sed a prima manu est πολλά in πολλάκις V l M lomna. etiana temnata scholioriun in R st U) RVM γ' tra liv. 718 ταυτινJ ταυτὸν R UUA ταυτὸν, II l ες τε τῶν l ες των V l καλους και τους κακους,J καλους τε κἀγαθους RUA καλους τε καγαθους' - ll v. 720 ἔς τε l εῖς R i ταρχαῖον l τ' ἀρχαῖον RU τὸ ἀρχαῖον ternina scholii in V τ' αρχαῖον A l χρυσίον. lχρυσιον A ll v. 722 hic versus bis legitur, et in fine paginae et in principio sequentis M l δοκεῖ, i δοκειν ra priore loco M posteriore loco est δοκεῖ in M) ll v. 723 κοπεῖσι και κεκωδωνισμένοις l κοπεῖσι κεκωδωνισμενοις VM it v. 724 ΕλλησιJελλοισι V l βαρβαροισιJ cora. prima manus ex βαρβάροις in A
223쪽
BATDAXOI. χρώμεθ' ουδεν, ἀλλα τούτοις τοῖς πονηροῖς χαλκίοις , 725
χθές τε καὶ π9ωην κοπεῖσι τῶ κακίστω κομματι, των πολιτῶν θ' ους μέν ωμεν ευγενεῖς και σώφρονας ανδρας οντας καὶ δικαίους και καλους τε κἀγαθους, και τραφέντας ἐν παλαίστραις και χοροῖς και μου σικu ,
προυσελουμεν, τοῖς χαλκοῖς και ξένοις καὶ πυρρίαις Imκαι πονηροῖς κἀκ πονηρῶν εἰς ἄπαντα χρώμεθα υστάτοις ἀφιγμένοισιν, οἶσιν ἡ πόλις προ τουουθε φαρμακοῖσιν εἰκῆ ραδίως εχρήσατ' ἄν. ἀλλα καὶ νίν ώνοητοι, μεταβαλόντες τους τρόπους, χρῆσθε τοῖς χρηστοῖσιν αυθις' καὶ κατορθώσασι
ευλογον κἄν τι σφαλ τ', ἐξ ἀξιου γουν του ξύλου,
ADNOTATIO CRITICA. v. 725 fortasse pro ἀλλα τουτοις scribenduin est: ἀλλ' ἐκείνοις. SCRIPTUltAΕ IνIS CREPANTIA.
σιν V Si prii φαρμακοῖσιν Scripsit prima manus: καθάρμασιν in M l
224쪽
ην τι καὶ πάσχητε, πάσχειν τοῖς σοφοῖς δοκήσετε. ΟΙΕ. νη τον Λία τον σωτηρα, γεννάδας ἀνηρο δεσπότης σου. ΣΑΝ. πῶς γὰρ ουχὶ γεννάδας , ὁστις γε πίνειν οιδε καὶ βινεῖν μόνον; 740ΟΙΕ. το μη πατάξω σ' ἐξελέγξαντ' ἄντικρυς, ὁτι δουλος ὼν εφασκες εἶναι δεσπότης. SAN. ωμωξε μενταν. ΟΙΕ. τοὐτο μέντοι δουλικονευθυς πεποίηκας, ὀπερ εγὼ χαίρω ποιῶν. ΣΑΝ. χαίρεις, ικετευω; ΟΙΚ. μἀλλ' ἐποπτευειν δοκῶ ,δταν καταράσωμαι λάθρα τῶ δεσπότst. Tln
Ax τί δὲ τονθορυζων, ηνίκ' ἀν πληγὰς λαβὼν πολλὰς ἀπίρς θύραζε; ΟΙΚ. και τουθ' ηδομαι.
ADNOTATIO CRITICA. v. 743 ωμωξε Briincrius. - v. 745 μἀλλ' Hentioliis. SCRIPTURAE DISCREPANTIA.
225쪽
ΣΑΝ. τί δε πολλὰ πράττων; ΟIX. μὰ Λι Ουδεν οἶδ' ἐγώ. AN. ὁμόγνιε Ζευ' καὶ παρακουων δεσποτῶν Ib0ἄττ αν λαλῶσι; ΟIX. μἀλλὰ πλεῖν η μαίνομαι. ΣΑΝ. τί δε το θυραζε ταυτα καταλαλῶν; ΟΙΕ. ἐγώ; μὰ Λί ἀλλ' oταν δρω τουτο , κἀκμιαίνομαι. EAM A Φοῖβ' πολλον, ἔμβαλέ μοι την δεξιάν, καὶ δὸς κυσαι καυτις κυσον, καὶ μοι φράσον, 7bbπρος Αιός, ος ημῖν ἐστιν ὁμομαστιγίας, τίς ουτος ουνδον ἐστι θόρυβος και βοηχώ λοιδορησμός; ΟIX. Αἰσχυλου κευριπίδου. Ax ά. ΟΙΚ. πρῆγμα, πρῆγμα μέγα κεκίνηται, μέγ
οἰκέτης s. l. V οἰκέτης s. l. minio adscriptum est in Pl l anto
226쪽
ἐν τοῖς νεκροῖσι καὶ στάσις πολλὴ πάνυ. floa AN. ἐκ του; Ομ. νόμος τις ἐνθάδ' ἐστὶ κείμενος περὶ των τεχνῶν, οσαι μεγάλαι καὶ δεξιαί,
τον ἄριστον οντα των εαυτου συντέχνων
σίτησιν αυτὸν ἐν πρυτανείω λαμβάνειν, θρόνον τε τοὐ Πλουτωνος εξῆς, N. μανθάνω. 765ΟIK. εως ἀφίκοιτο τὴν τέχνην σοφώτερος ἔτερός τις αυτου τότε δε παραχωρεῖν ἔδει. ΣΑΝ. τί δῆτα τουτὶ τεθορυβqκεν Αἰσχυλον; ΟΙΕ. ἐκεῖνος εἶχε τον τραγωδικιν θρόνον,ώς ὼν κράτιστος τὴν τέχνην. ΣAN. νυνὶ δε τις; ΟΙΕ. ἴτε δ' ουν κατῆλθ' Ευριπίδης, ἐπεδείκνυτο T lADNOTATIO CRITICA. v. 762 περὶ Meinelcitis. ἀπο in contextu ni it repsit sex scholio, quod est ad v. 76l. - v. 765 μανθάνω subridens iliquit Xanthias, memor prytanii Ruieniensis. - v. 771 o τε δ' ουν Prat Esclitus, ῆτε δὴ ex v. 789
oratim est Ac RIPTURAE DISCREPANTIA.
teriami πάνυ UA super μέγα prima naan iis ininio pinxit, σφόδρα in II et post μέγα adseripsit πάνυ My ll v. 760 versui prae
isti V εἰσι Γ ll voilba in versit bus 761 - 765 ita disposita fiant, iit singuli versus finianti ir vocilnis: τῶν ' ἄριστον l αυτον l roo
dicem archetypuni ita exarathriti fuisse, ut singulas lineae binos Rut Plures versus eX aequarent ef r. v. 490 alios.) l τί l τὶ II
227쪽
BATPAXO I. τοῖς λωποδυταις και τοῖσι βαλλαντιοτόμοις καὶ τοῖσι πατραλοίαισι καὶ τοιχωρυχοις,
ὀπερ εστ ἐν ιδου πλῆθος, οἱ δ' ἀκροώμενοιτων αντιλογιῶν και λυγισμῶν καὶ στροφῶν 75υπερεμάνησαν, κἀνόμισαν σοφώτατον ' κἄπειτ ἐπαρθεις ἀντελάβετο του θρόνου, D' Αἰσχυλος καθῆστο. ΛΝ. κουκ ἐβάλλετο;
ΟΙΚ. μὰ Λί ἀλλ' ὁ δῆμος ἀνεβόα κρίσιν ποιεῖν
ὁπότερος εχ την τεχνην σοφώτερος. 780 AN. ὁ των πανουργων; ΟΙΕ. νη Λί ουράνιόν γ' ὁσον. ΣΑΝ. μετ' Αἰσχυλου δ' ουκ ἐσαν ετεροι συμμαχοις ΟΙΚ. ολίγον το χρηστόν ἐστιν, ῶσπερ ενθάδε.ΣAN. τί δῆθ' ὁ Πλουτων δρῶν παρασκευάζεται ἔΟΙΚ. αγῶνα ποιεῖν αυτίκα μάλα καὶ κρίσιν IMκἄλεγχον αυτῶν τῆς τεχνης. ΣAN. κἄπειτα πῶς
v. 772 τοῖοιὶ τοῖς M l βαλλαντιοτόμοις l βαλαντιοτόμοις OMβαλλαντιοτόμοις coraexu prirna Inanias ex βαλαντιοτόμοις altero λ
rasura corroxii λυ ex λο et deinde supra λυ scripsit λο prima
εν ἀθήναις, i ζαν. κἄπειτα πῶς ου καὶ σοφοκλέης ἀι τελάβετο του
228쪽
ου και Σοφοκλέης ἀντελάβετο του θρόνους ΟΙΚ. μὰ Λι Ουκ εκεινος, αλλ' εκυσε μὲν Αἰσχυλον, ὀτε δὴ κατῆλθε, κἀνεβαλε την δεξιάν. AN. κἀκεῖνος υπεχώρησεν αυτω του θρόνου; Is0ΟΙΕ. νυνὶ δ' εμελλεν, ώς εφη Κλειδημίδης, εφεδρος καθεδεῖσθαι' κἀν μεν Αἰσχυλος κρατli , εξειν. κατὰ χώραν εἰ δε μη, περὶ τῆς τεχνης διαγωνιεῖσθ' εφασκε προς γ' Ευριπίδην. N. το χρῆμ' ἄρ εσται; ΟΙΚ. νὴ Λί', ολίγον υστε
κἀνταυθα δη τὰ δεινὰ κινqθήσεται. και γὰρ ταλάντω μουσικὴ σταθμήσεται, ΣΑΝ. τί δε; μειαγωγήσουσι την τραγωδίαν;
ADNOTATIO CRITICA. v. 790 hunc versunt Xanthiae dedi. SCRIPTURAE DISCREPANTIA.
θρόνου li verba in v v. 787-814 perverso distributa sunt ita, ut singuli versias finiantur vocitatis: θρόνου l δὴ l υπεχώ in υπ
229쪽
και κανόνας ἐξοίσουσι καὶ πήχεις ἐπῶν, καὶ πλαίσια ξυμπηκτα - ΣΑΝ. πλινθεύσουσι γάρ; 800 καὶ διαμέτρους καὶ σφῆνας. ὁ γὰρ Eυριπίδης κατ' ἔπος βασανιεῖν φησι τὰς τραγωδίας. ἡ που βαρέως οιμαι τον Αἰσχυλον φέρειν. ἔβλεψε γουν ταυρηδὰν ἐγκυφας κάτω. κρινεῖ δε δὴ τίς ταυτα: OIς τουτ' ἐν δύσκολον σοφῶν γὰρ ἀνδρῶν απορίαν ευρισκέτζν. Rilo ουτε γὰρ 'Ἀθηναίοισι συνέβαιν' Αἰσχύλος, πολ οὐς ἴσως ἐνόμιζε τοὐς τοιχωρυχους. λῆρον τε τἄλλ' ηγεῖτο του γνῶναι πέρι φύσεις ποιητῶν ειτα τῶ σῶ δεσπότη 8io
ἐπετρεψαν, ὁτιὴ τῆς τέχνης ἐμπειρος ἐν. ἀλλ' εἰσίωμεν ώς ὀταν γ' οἱ δεσπόται.
ADNoΥATIO CRITICA. v. 800 SAN. πλινθευσουσι γάρ; Κocritas. SCRIPT IRAE DISCREPANTIA.
230쪽
ἐσπουδάκωσι, κλαυμαθ' ἡμῖν γίγνεται. IIDIX. α. ἡ που δεινὰν ἐριβρεμετας χόλον ἔνδοθεν εξει, ἐνίκ' αν ὀξύλαλον παρωρ θηγοντος ὀδόντα 8lbἀντιτεχνου τότε δη μανίας υπὰ δεινῆς ὀμματα στροβήσεται. HMIX. β. εσται δ' ιππολόφων τε λόγων κορυθαίολα νείκη, σχινδαλάμων τε παραξόνια σμιλευματ', ἀτειρους
ADNOTATIO CRITICA. v. 814 fortasse pro ἔνδοθεν ερει scribendum est ἔνδοθι πεφει. v. 8l 5 singularem ntimerunt ὀξυλαλον ὀδόντα ideo praetulit poeta, iit alluderet ad ὀξυλαλον γλῶσσαν. - V. 819 σχινδαλάμων Ι'OrSOnus. παραξόνια σμιλευματ', ἀτειρους nien coniectura est; de ἀτειρους voco homerica cla. Hesychilim ακαταπόνητος). SCRIPTURAE DISCREPANTIA.
ita disposita sunt, ut singuli versus finiantiir vocibus: ἐριβρεμέ-