장음표시 사용
521쪽
κρίσιν ποιεῖται ' ό ΓΠολυμήστωρ δε ἀγνοῶ, ὼς φίλον αληθῆ επικαλελ
II 32.-I I 56. λέγοιμ' ἄν r εἴποιμι αν, σοι δηλονότι. -υχέ τις απο των υιῶν του ριάμου νέος, II ολύδωρος τούvom, υιος της
Εκάβης, ἄντινα ὁ πατηρ ὁ Πρίαμος εδωκέ μοι απὸ της Τροίας ἀνα- 5
τρέφειν εν τοῖς ἐμοῖς δόμοις, υποψίαν ἔχων της Τρωικῆς κρατήσεως. τουτον τον II ολύδωρον ἐφόνευσα. ἀντὶ τίνος δε αιτίας εφόνευσα αυτὸν μουσον. προκατάστασις τὸ σχῆμα.) ἔδεισα ἶνα μη ό παῖς καταλειφθεὶς σὸς εχθρὸς συνάξη την Τροίαν καὶ συνοικίση ἐκ δευτέρου, οἱ δε Ἀχαιοὶ μαθόντες τινὰ απὸ των υιῶν του Πριάμου ζῶντα Io
κινήσειαν πάλιν ναυτικὸν εις την πιν των Τρώων, και μετὰ ταυτα
ἀφανίζοιεν ταυτα τὰ χωρία της Θράκης, λείας ἀπελαύνοντες, τοῖς δεγείτοσιν ημῖν των Τρώων ὐπάρξειε κακὸν, εν ω κακω ἀρτίως ἐπάσχομεν. ἡ Ἐκάβη δε μαθοῖσα τον θάνατον του παιδὸς τοιῶδε δόλου πιαγεν ἐμε, ώς λεξουσα τους θησαυρους του χρυσοῖ των υἱῶν τοῖ i5 Πριάμου κεκρυμμενους ἐν τη Τροία. ἐμε δε μόνον συν τοῖς τέκνοις εις τους οἴκους εἰσφέρει, ἄπως μη αλλος τις ἄνθρωπος γνοίη τάδε. ἐκάθισα δε ἐν μέσω της κλίνης, κλίνας το γίνυ. πολλαι δε χεῖρες so γουν γυναῖκες, ἀπο μέρους τὸ παν, se τὸ Η τοίην γὰρ κεφαλή, ' ἀντὶ του ἄνδράὶ πολλαι δε κόραι Τρώων παρθένοι ἐκάθηντο, αι μεν ao απὸ της αριστερας, αι δε απὸ της δεξιῶς, καθὰ ποιοῖσιν εἰς φίλους, κρατοῖσαι τὸ υφασμα απὸ γὰρ τοῖ ποιουντος, της κερκίδος, τὸ ποιούμενον ὐνόμασεὶ της Mακεδονικῆς χειρὸς ἐπηγουν, υπὸ τὸ φως τοῖ ἡλίου θεώμεναι τάδε τὰ ἱμάτια. ἄλλαι δε τὸ Θρακικὸν ἀκόντιον θεωροῖσαι, τουτο γψ ελε κάμακα) μεμονωμένον ἐποίησαν τοῖ δι- a 5
πλοῖ ενδυματος, τοῖ -οντίου καὶ τοῖ υφάσματος. I.
II 33. 'Εκάβης παῖς . δηλονότι γεννηθεις ἐξ αυτῆς' ἡ σαν γὰρ τω Πριάμου καὶ ἔτεροι παἴδες απ' ἄλλων γυναικῶν. ἐλέγοντο γοῖν και ιυτοι υἱοὶ τῆς Ἐκάβης. ἶνα γοῖν δόξη δτι κατ' αλήθεια, ἡ, ό Πολυδωρος παῖς αυτῆς, λέγει παῖς τῆς Ἐκάβης' οὐ γψ ἡρκέσθη so
522쪽
μόνον εἰς το νεώτατος απὸ των ετέρων νιων του Πριάμου. ἀλλα προσέθηκε το παῖς. Fl. 56. II 35. υποπτος : προορατης, προκατάσκοπος, καραδοκητης, η την Τροίαν ἐλπίζων άλωσεσθα. A. B. εν υποψία ων, αντὶ του υπο-
οπτεύων. m. I 7. 59. 76. Gr. ἔμφοβος. m. 33.
II 37. : λίαν καλῶς. Gr. τοῖτο εποίησα. Gu. σοφη προμηθία : καὶ κατὰ σοφην πουν συνετην προμηθειαν. Gr. προνοία, προβουλευσει, προνωσει, οἰκονομία. Gu. προγνωσία. M. II 39. Τροίαν : το πληθος των Tρωων. B. τουτέστι τους Τρωας. Io Gr. τον λαον της Τροίας. Gu. ἀθροι '. περισυνάξη. Gu. κατοικίση: κατωκισμενην ποιηση. Gu. II 4. I. αλις : Ἱωνικόν. B. αἴροιεν : ἐπάροιεν. στάλδν: N. δόρυ. M. II 42. τρίβοιεν : καταφανίζουσι, καταθλίβουσι, διαφθείροιεν. Fl. 2I. 59-ι5 II 43. λεηλατοῖντες : λείαν ἀπελαύνοντες. B.M. α γαλωτίζοντες. m. 33. κουρσεύοντες, πορθοῖντες. H. I7. a I. 56. 59. 76.
Gr. γείτοσιν δ' εἴη : ημῖν τοῖς Θρηξώ. M. εἴη δὲ ημῖν, τοῖς
m. 59. επάσχομεν μέχρι τοῖ νυν. B. I I 45. θανάσιμον μόρον '. μόρος ου μόνον ό θάνατος, ἀλλα καὶ ητ η, ως ἔχει κἀνταῖθα' οὐ γὰρ εστι λέγειν θανάσιμον θάνατον.
25 Gu. I. θανάσιμον τα επίθετα η ετερόν τι δηλοῖσι των oνομάτωνεφ' ων λεγονται, η εἰ την αυτην αυτοῖς ἔχουσι σημασίαν, προς αντι- διαστολην ετέρου σημαινομενου λέγετα, η ἐτέραν τινὰ αιτίαν ἔχει καθ' ην λέγεται, ενταυθα δε το θανάσιμος επιθετικως λεγόμενον ουτεετερόν τι σημαίνει η ό θάνατος εσημαινεν ουτε ταυτὸ σημαῖνον αὐτω3o προς αντιδιαστολην ετέρου σημανομένου λέγεται ' οὐ γὰρ εστι ποτὲ
θάνατος μη θάνατον ἐμποιων, ουτε ἄψην τινὰ αιτίαν ἔχει καθ' ην
3. καραδοκητῆς est etiam in m.
523쪽
λέγεται. ωστε ἀρκοῖντος τοῖ θανάτου του λόγω, το θανάσιμος περιτ- τως λέγεται κατὰ ποιητικην ἄδειαν. Gr. I.
II 46. λόγω e N. δόλω. B. 1147. θήκας : θησαυρους. B. M. II 5o. χω: εζόμην, ἐκαθεζόμην. B. κάμψας : κλίνας. B. SII 5 I. πολλαὶ δε χεῖρες: ουτω συντακτέον' πολλαι δε Τρωων κόραι ωσπερ δὴ παρὰ φίλον θάκουν αἱ μεν ἐξ ἀριστερον, αἱ δε ενθεν χερσι κερκίδ' Ἐδωνῆς χερος, αντι του κατέχουσαι ταῖς χερσὶ TOἱμάτιον το εκ Θρακικῆς χειρος ὐφανθέν. Εἰς το αὐτο εξήγησις. εἰσελθόντος του Πολυμήστορος μετὰ της Ἐκάβης εις τὰς σκηνὰς io
και καθεσθέντος προσῆλθον αυτω αι εἰχον συμβολην μετὰ της Εκάβης αυτον τυφλωσαι αἰχμαλωτίδες, και αι ρὼν εξ ἀριστερας αυτουεκάθισαν, αι δε εκ δεξιῶν ωσπερ παρὰ φίλων Tρωων κόραι, και τους αυτου πέπλους εἰληφυῖαι και αἴρουσαι προς τὰς του ηMου αὐγὰς ε γουν αυτοῖς, τουτο μὲν ώς λαμπρους, τοῖτο δε ώς επιστημονως 15 κατεσκευασμένους. πας γὰρ ό μέλλων ακριβως σκοπησα πεπλον εἰ καλός εστι προς τὰς τού ἡλιου ακτινας τοῖτον ορα, και αυται δεπάστρια ουσαι εθαύμαζον αυτόν. τοῖτο δε εποίουν ἄπως συλλήψοντα αυτοῖ τὰς χεῖρας. και αἱ μὲν ἐποίουν οἶτως, αλλαι δε τὸ ἀκόντιον αυτοῖ εθαύμαζον και ἔτέρα τη ετέρα τοῖτο παρσχόμεναι εἰσήγαγον ao και αὐτο εἰς την εσωθεν σκηνήν. τοῖτο δε ἐποίουν ἄπως ἔρημος γενόμενος παντος ξίφους συντόμως κατεργασθῆ. διηγεῖται δε ταλαό ΙΠολυμήστωρ τον δολον αυτων ἐκφαίνων και πως αντον ἡπάτησεν. A. πολλαἰ δε χε ρες . κίραι λέγω Tρωων, ἡγουν νέαι και παρθένοι,
ἐκάρηντο, αἱ μῆν ἐξ ἀριστερας, αἱ δ' ενθεν, ἡγουν ἀπο της δεξιας, ως as δὴ παρὰ φιλου, και ἔπυσαι ἡγουν κρατοῖσαι την κερκίδα, αντὶ τοῖἴφασμα της Nδωνικῆς χερος ἀντὶ τοῖ της Μακεδονικῆς χειρος, ἐπίνουν λεύσσουσαι - ο τὰς αὐγάς, ἡγουν υπο το φως, τούσδε τοῖς πέπλους. Gr. I. το χεῖρες καὶ τὸ κόραι ἐκ παραλλήλου. Gu. I. ἀντι
524쪽
του γυναικες, ἀπὸ μερους τὸ παν, ως το το- γὰρ κεφαλην' αντι
του τοιουτον ανδρα. B.M. U. IO. 33. II 53. θάκουν : ό ἐνεστὼς αντι παρατατικου, ώς το ηκω. εθος δε τουτο τοῖς Ἀττικοῖς λαμβάνειν τον ενεστωτα αντὶ παρεληλυθότος.
5 ώς δὴ θάκουν και ἐκαθέζοντο παρ' ἐμοὶ τω φίλω αἱ κόραι των Τρώων ἔχουσαι την κερκίδα της Ἐδωνῆς χερος, πουν της Ἀδωνικῆς καιτης Μακεδονι ς' μετὰ γαρ των κερκίδων υφαινουσι τα πεπλα. συγκόπτεται το Ἐδωνικῆς και γίνεται Ηδωνῆς. τοιουτον δέ εστινῶς τὸ ρητορευόμενος αντὶ του ρητορικῶς. H. 59. κερκίδ : κερκις ro η της πίτυος κορυφη η αἰγείρου. καὶ εἶδοe ἔρνιθος. B. reo. αντὶ του υφασμα. Gr. το υφασμα, ἱμάτιον, πεπλον. Gu. αντὶ του τὸ γινόμενον εκ της Ἐδωνι iς, 7 ἐστι Θρακικης, χειρὸς ἱμάτιον. απὸ δε του ποιουντος το ποιουμενον ὐνόμασεν. ωφειλε γὰρ εἰπεῖν ἱμάτιον καὶ εἰπε κερκίδα. εκ γὰρ της κερκίδος κάμνεται τὸ ἱμάτιον. is τὸ δε 'Hδωνῆς ἀντίπτωσίς εστιν αντὶ του Ἐδωνίδος χερός. A. B. Aλλως. κερκίδας Θρακικὰς κατέχουσαι ' Ἐδωνοὶ γαρ οἱ Θρακες. B. τὸ υφασμα ενταυθα, απὸ του ποιουντος τὸ ποιουμενον' κερκὶς γαρ κυρίως ό ἄτρακτος. εν ἁ υφαίνουσιν. Gu. I. ευα η σιδηρουν. Fl. IO. δωνης : αντὶ του Mακεδονικης. Gr. Θρακικης' μερος γὰρ ηao Μακεδονία της Θράκης. Gu. II 54. γουνο επηνουν κατέχουσαι καὶ σκοποῖσαι υπὸ τας αυγάς. M. I I 55. ἄλλαι δε κάμακα: ἄλλαι δε τὸ Θρακικὸν ἀκόντιον θεω
as I I 56. διπτυχ'υ: δίπτυχον στόλισμα λέγει η την σπάθην καὶ τον πέπλον, η την σπάθην μόνην, διὰ τὸ εἰναι αυτην δίστομον. Gu. I. διπλου του ενδυματος, ηγουν των διπλων μου ομμάτων. Fl. 59. του διπλοῖ εν θυματος, η του διστόμου ακοντίου. Fl. 2I. διπλου, πτοι της κερκίδος καὶ του δόρατος. T. 33. μὸν του δόρατος 3o διστόμου, επὶ δε της χλανίδος διπλης. Fl. IO. 2I. δίπτυχον στο-
525쪽
λισμα την διπαλτίαν φησί το γὰρ παλαιον οἱ πολεμοῖντες δύο παλτὰ ἐβάσταζον, το μεν οῦν μικρον, ο και πόρρωθεν ριπτοῖντες ἡκόντιζον τους εναντίους, το δε ἔτερον μεῖζον. η δίπτυχιν στόλισμά φησι το δόρυ διὰ το τα Θρακικὰ ακόντια δίστομα εἰναι και ἄνω και κάτω σιδήρους εχειν, το μεν κάτω, ινα πήγνυται επὶ τῆς γῆς, το δε Sἄνω, ἶνα τιτρώσκη. A. 'Aλλως. γράψεται και στοχίσματος, A' των λογχῶν. εἰ δε στολίσματος, του ἱματίου λέγει, οὐκέτι δὲ Γλως γράφεται το ἄλλαι δὲ κάμακα Θρημίαν θεώμεναι ' ἀλλα προς τορο ηυιυι θ' ὐπ' αὐγάς ' το γυμνόν μ ἔθηκαν διπτύχου στολίσματος, ινα λείπη ό καί ἀντὶ του και γυμνόν. A. M. Fl. a I. και ἄλλως. lo διπτύχου στολίσματος : ἡ διπτύχου στολίσματος φησι τῆς χλανίδος και Του ακοντίου, παρ' ἴσον και αὐτὸ προς ἄμυναν και φυλα-ν του σωματος εβάσταζεν. Ομηρος Η δώσω δ' οξῖν ἄκοντα κυνων ἀλκτῆρα
χλανίδος λεπτῆς, ἡ ο φησιν Oμηρος δίπλακα. J διπτύχου δε τινὸς is
τῆς διπαλτίας, ἀλλ' οὐκ ἰα το κάμακα ενικόν. A. B.M. H. 2I. Καὶ ἄλλως. στολίσματος και ἀλλαχοῖ οὐκ αγκυλωτοῖς Θεσσαλῶν στοχίσμασιν ' εὰν δε στοχίσματα, λείπει ό καί, και ἡ σύνταξις
II 57-II 59. οσαι ἄσαι, φησὶν, ἡ σαν τετοκυῖαι, ἡγουν ao
μητέρες, τα εμα παιδία λαβοῖσαι, ώς ευειδῆ ἄντα, ἐξεθαύμαζον ἄλλητη ἄλλη ἀνὰ μέρος ἀποδιδοῖσαι, οπως ἐμοῖ του πατρὸς πορρωτάτω
γένοιντο και εὐχερέστατα αὐταῖς εἴη προς ἀναίρεσιν τα εμ τέκνα. B.M. I. ἔσω δε των γυναικῶν τὰ ἐμα τέκνα ψῶσαι ἐδόκουν ἐκπλήττεσθαι εν χεροῖν επαλλον, ἡγουν ἔτυπτον, ινα ἀπογένωνται του 25 πατρός. Fl. 33. τοκάδες : τίκτουσαι. B. τετοκυῖαι. Fl. IO. γεννήτριαι Fl.
I 3. O l. a I, 34O.is. ἡ A m. sec. in initio veris Sus P praescriptum, quia libri musti uti iiiiiiiit ut ruin prima in anus h a
526쪽
33.) μητερες. Gu. εκπαγλούμεναι : θαυμάζουσαι. Gr. εκπληττόμεναι τα εμὰ παιδία. M. II 58. ἔπαλλον : συνεστρεφον, εκίνουν. Gu. εκολάκευον. Fl. 59. ανεκύκλουν. H. 56. ως πρόσω πατρός: ἴνα βελτίονα τοῖ5 πατρὸς γενοιντο. M. Lα γενοιτο πόρρω, μακρὰν εμοῖ τοῖ πατρός.
τοῖ πατρὸς εροῖ, ἡ ἔτι δα γνωσι μακρὰν τοῖ πατρὸς τοῖ σφάξαι
αυτους. m. 2I. πορρωτάτω ἡ βελτίονα. H. Io. II 59. αμείβουσαι δια χερός: N. και αμείβουσαι χεροῖν. B. Io διαδιδοῖσαι. ἀλλακτικῶς λαμβάνουσαι. Gu. μεταδιδοῖσαι. Fl. Io.ως ευχερεστατα αυταῖς. φησὶ προς αναίρεσιν. m. Io. ἀνταλλαττόμεναι. εδίδου ἡ μία προς την ετεραν. m. 59. II 6o. κατ' εκ γαληνων ἡσυχων. B. και εἶτα εκ κολακικῶν και ἡσυχίων προσφωνημάτων, πως νομίζεις, κεντοῖσι τους παῖδας, is λαβοῖσαι ξίφη εκ των ἱματίων. καλως δε πρωτον απεκτειναν τους παῖδας, ινα θεωρῶν ό πατηρ πλεον ἀνιωτο. A. B. I. πως δοκεῖς : τινες το πῶς δοκεῖς αντι τού ἄσπερ κατάσκοποι, απὸ τῆς δοκευς ευθείας, οπερ εἰ και αληθές ἐστι λέγειν οπιῶ. A. μυ- μαστικόν. Gr. λίαν. πῶς ἄν ειποις. Gu.ao II 6 I. ποθέν : από τινος μέρους. Gr. H. 17. 59. 76. II 62. κεντοῖσι : σφάττουσι. Gr. II 62.-II 82. αἱππολεμίων : αυται δὲ ξυλλαβόμενοι τρόπον, ἡ τοι δίκην, εχθρῶν, κατεῖχον τὰς εμας χεῖρας και τους πόδας τοῖς παισὶ δε τοῖς ἐμοῖς βοηθῆσαι θελων εγὼ, εἰ μεν το πρόσωπον εξαν 25 στων, απὸ τῆς κόμης εκεῖναι ε κρατουν, εἰ δε ε κινουν τὰς χεῖρας, υπὸ τοῖ πλήθους τῶν γυναικῶν κωλυόμενος ουδὸν ετελείουν ὁ ἄθλιος. το
u3. κολακικοῦν κά ησα;-J κολακευ- τιαων καὶ ἡσυχω, I. 4. δοκεῖς B. a m. sec. litoris evanidis non recte suppletis.
Nam prima νομίζειc scripserat. de quo litera I superest.
sunt etiam in Fl. Io. nisi quod ha-didit Adi θ. ω, ἡ κατηρ μαλλον ἁδινντο.
I 6. θεωρωνJ δρω, I. πλει, DI a. B. I. 7. ωσπερ κατάσκοποι J Hoc qui excogitarunt Κή δοαιὰ acri,rre debuerunt.
527쪽
εσχατον δε βλάβος του βλάβους πλέον - χεν' εποίησαν χαλεπὰ, περόνας λαβουσαι αἱ γυναῖκες κεντουσι et ας ἀθλίας κορος των ε νοφθαλμων, και αἱματηρὰς ποιοῖσιν, εἶτα κατὰ τους οἴκους φυγάδες γενόμεναι επορεύθησαν. εκπηδησας δ' εγω καθάπερ θηρ εδίωκον τὰς φονικὰς κυνας, εξετάζων καὶ ερευνων πάντα τον τοῖχον, καθὰ κυνηγος, 5 κρούων, τύπτων. τοιαῖτα μαθον σου χάριν σπουδάζων και τον εχθρόν σου φονευσας, ω 'Aγάμεμνον. λα δὲ μη εις πολυ εκτεταμένους ερο απλω τους λόγους, εάν τις των παλαιων εβλασφημησε τὰς γυναῖκας, η ἀρτίως ἐστί τις λέγωs κακως, η ἀπόκειται λέγειν, ταλα πάντ' ερο συναθροίσας καὶ συντόρους συλλαβων εἴ-' ουτε γὰρ θάλασσα ουτε rom ἀνατρέφει τοιόνδε γένος. ό δε διόλου συντυχὼν τω γένει των γυναικων o λέγω γινωσκει καλως. I. II 63. ξυναρπάσασαι : συλλαβόμενα. B. συλλαβοῖσαι ώς αιχμάλωτον. M. ὁμοῖ πῶσαι ἀρπάσασαι. Gr. άρπακτικως λαβοῖσαι. Gu. H. 6. 9. 17. a I. 56. 59. 76. II 64. κωλα: τα μέλη. B. ηγουν τους πόδας, την κεφαλην. m. 59. ἀρκέσαι, ἐπαρκέσαι, βοηθησαι. GU. II 65. εξανισταίην: αντὶ του ανίστων. B. Gr. ἐξανέστησα, ἀγηγειρα. GU. II 66. κόμης : ἀπὸ της. B. κινοίην'. αντὶ του ἐκίνουν. B. rec. aci Ἀττικόν. B. II 67. πληθει γυναικων : ἴπο του πληθους των γυναικων κωλυόμενος δηλονότι οὐδεν ηνυον ό ἄθλιος. B. Gr. I. ουδεν Ουον : οὐδεν ἴσχυον πρῆξαι νικωμενος ἴπο των πολλων γυ
II 68. το λοίσθιον : το ἔσχατον. B. Fl. 59. τὸ χύριστον. Fl. 59. το ἔσχατον-καὶ ἴστέρως ἐξειργάσαντο δεινως πημα καὶ βλάβος, ηγουν την τύφλωσιν μου πλέον του πηματος, πουν του φόνουτων παίδων μου. Fl. 59. II7O. πόρπας'. περόνας. B. Gr. βελόνας. πόρπας κυρίως τὰς 3o γλώσσας των κομο λειων φασρ νυν δε καταχρηστικῶς τὰς βελ νας λέγει. Gu. περόνας, σουβλια. T. 59. μαχαιρίδια η κομία. πόρπη κυρίως τα περονίδια τα τοῖς θηλυκοῖς εντιθέμενα τοῖς μαντείοις,
528쪽
καταχρηστικῶς δε παγ το διαπεῖρον και διαπερονῶν. H. 33. τας ταλαιπωρους κόρας ζ το εξης, εμῶν γὰρ ὀμμάτων τας ταλαιπωρους κίρας κεντοῖσιν. B. M. II I. ἀνὰ σrέγας : κατα τους οἴκους. B. rec.
5 II72. ἐκ δε πηδησας : υπερβατόν. Gu. II 73. διωκω : εδίωκον. B. r C. I I74. ἄπαντ' ερευνῶν ζ ἔσπερ, φησιν, ό θηρατηρ ἀνηρ πάντα περισκοπῶν ἐξακριβοῖται, μη λάθη αυτον το θηραμα, ουτως ἀνηρεύνων κἀγὼ τους τοίχους βάλλων και ἀράσσων και κατασχειν ἔσπευδον r o τας Τρωάδας γυναῖκας. Λ. II 75. βάλλωνοῦ κρουων. B. ἀράσσων : συντρίβων. B. τοιαδεσπευδων : τοιῶδε πέπονθα, I 'Aγάμεμνον, σπευδων εις την σην χάριν, καὶ πολέμιον σον κτανών. σπευδω ἰγω, επισπεύδω δε ἔτερον. Gr. l. σπευδων χάριν την σηνο ηγουν σπουδάζων χαρίσασθαι σοι. Gu. 5 II76. σον : τον ΓIολυδωρον. B. II 77. ως δε μη . ινα δε μη μακρολογω, ἐάν τις των προτέρων κακως ειπε τας γυναῖκα, υβρίσας αυτάς τις δε η μέλλει υβρίσαι, ταῖτα πάντα μετὰ συντομης ἐγω λέξω, ς ἐστι, τοιουτον ου τρέφει γένος ου τε γη ουτε θάλασσα. Fl. 33.2O II 78. των πρίν των πριν σοφων ανθρώπων. Gu. εἴρηκεν κακῶς ζεψεξεν. αντι του εκακολόγησε, υβρισε. διαλύουσι δε το κακολογῶ,ίς και το κακοπραγῶ. ri 59. II 79. λεγων ζ κακῶς. B. T. 59. ηγουν υβρίζων. H. 39. I I 8 . συντεμίν : συντομως συλλαβίν. B. Gr. ολίγω εν συν-α5 άξας. G H. II 8 I. ουτε πόντος : θάλασσα καὶ πυρ και γυνη καλὸν τρί
II 82. ο δ' ἀει ξυντυχὼν ἐπίσταται . N. ό δ' αυταῖς ξυντ χύν. M. ό ξυνευχὼν δε ἐπισταται α ί Gr. ό ἐν μετουσία 3. γενόμανος, ο πεῖραν αυτῶν εἰληφως. Gu. ἄστις ἐστιν ό ξυντυχη- σας, ἐκειυος γινώσκει πῶς ἐστί. ώς ἐξ άμάξης ἐδεξάμην υβοεις του λόγου. Fl. 33. ἐπίστασαι : γινώσκει τα παρ' εαυτῶν. H. 59.
II 83.-II 86. μηο ν θρασύνου : μηδαμῶς ἐπαίρου, μηδὲ τοῖς
a. γ ρ et κόρας κεντοῖσιν Om. M.
529쪽
σαυτοῖ λόγοις συναγαρον και συμμίξας ουτως ὀλον το γένος μέμφητων γυναικων' πολλαὶ γὰρ α ρ ημων, αἱ μεν ἴπάρχουσιν επαινεταὶ και ζηλωταὶ, ἄλλαι δε εἰς τὸν κατάλογον των κακων --χομεν, επίμεμπτοι και υβρεως ἄξιαι. I. μετριοφροσύνη εντα α του χοροῖ'τω γὰρ ειπεῖν V πολλαὶ μεν ἡ ν εἰσι καλαί ' και μη συναριθμῆσαι 5 ταῖς καλαῖς εαυτὸν, επὶ δε των κακων τὸ πεφύκαμεν, τὸ μέτριον εντα α εδειξεν. Gii. I. και τὸ πολλαὶ ἱκανὸν ἡν και μόνον τετελεσμένον ποιειν τον λόγον. νυν δε ἐπάγει και τὸ αἱ μέν, καὶ ποιεῖτον λόγον ως απ' ἄλλης αρπῆς, L οἰκειότερον ἀποδοθῆ προς αυτὸ τὸ αἱ δε. Gr. I. μηδεν καὶ μηδαμως ἐπαίρου κατὰ των γυναικων, ω IOIΠολυμῆστορ, μψε τοῖς σαυτου κακοῖς, ἡγουν ενεκα των σων κακωνενωσας παν, τὸ παν, γένος τὸ θῆλυ ωδε καὶ ουτως μεμφη καὶ μέμ- ψεσαι. ἀφ' ἡμων γὰρ πολλαί ύσιν ἐπαινεταἰ, ἄλλαι δε οὐκ επαινε- ταί ο δε ΙΠολυμήστωρ θυμουμενος κοινω λόγω πάσας γυναικας ουκἀγαθὰς καλεῖ καὶ ἄρα τῆς Εκάβης την φρόνησιν' οὐκ εἰ ξεν ἰαυ- is
τὴν τω πιθμω των επιφθίνων καὶ ζηλωτων γυναικων, εἰς δε τὸν αριθμὸν των κακων εἰσκεν αυτ v. m. 59.
II 83. μηδέν: μη. B. rec. Gr. θρασύνου '. μη θράσος ἐνδεικνυσο και ως βάρβαρος εκμαίνη τὰς πάσας ἡμων ψέγων' ου γὰρ συνετόν. ὁ χορὸς των γυναικων ταυτά φησι προς τον Πολυμήστορα ao κοινως τὸ γυναικεῖον ἄπαν φῖλον μεμψόμενον. A. ἀναισχύντως λέγε,
εξάγου των καθεστηκότων. Gu. II 84. συνθείς: συναγαγων. B. συμμίξας. B.M. αντὶ τοῖπαραθεὶς, συγκρίνων. Gr. συμπλεξας, συναγαρον, συνάξας. Gu. συναρμόσας. m. 33. asII 85. επίφθονοι ζ επαινεταὶ, ζηλωταί. B. Gr. επίμεμπτοι,
επίψογοι, υβρεως ἄξιοι. B. M. τίμιαι, καλαί' τὸ γὰρ καλὸν -- φθονον. Gu. επαινεταὶ, ζηλώταρ τὸ γὰρ επαινετὸν καὶ επίφθονον. Fl. 59 II 86. εις αριθμόν : εἰς τον κατάλογον. B. Gr. τάξιν. Gu. 3o αἱ δε καταταττόμεθα μὴ οἶσαι φαῖλαι εις αριθμὸν των φαύλαν. M. πεφύκαμεν ο ὐπάρχομεν, εσμέν. n. 59. λεγουσιν ενταῖθα ἔτι ὁ Κυριπίδης υβρίζει τὰς γυναῖκας, τω φαινομενω μεν διὰ τοῖ Πολυ-
530쪽
μήστορος ' καὶ εκείνου γὰρ ἡ γυνη ἐμοιχεύθη' και ευρων αρτίως αφορ- μην λέγει. H. 59.
γλωσσαν, πουν τους λόγους των ανθρώπων, ισχύειν και δύνασθαι 5 πλέον των πράξεων' ἀλλ' εἴτε αγαθὰ ἔπραξεν ο ανθρωπος, αγαθὰ ἔπρεπε λεγειν, εἴτε πάλιν ἔδρασε φαῖλα, ἔδει τους λόγους ὐπάρχεινασθενεις, και μη δύνασθαι τὰ ἄδικα εὐλογοποιεῖν ποτε. σοφοὶ μενιλ ὐπάρχουσιν οι τάδε ακριβως μεμαθηκότες ρητορες, οι δυνάμενοιτο δίκαιον σοφίσασθαι εν ρητορικη, ἀλλ' οὐ δυνανται με χρι τελους io υπάρχειν σοφοὶ, ῶς της αληθείας εν υστερω φαινομενης. ώς καιἘσίοδός φησι Ρ δίκη δ' υπερ υβριος ἴσχει, ες τελος ἐξελθουσα''Jκακως δε διεφθάρησαν, και ουπω οὐδεὶς ες τόδε ἐξέφυγε. I. II 87. Ἀγάμεμνον : ω Ἀγάμεμνον, ουκ επρεπε ποτε τοῖς ἀνθρώποις ισχύειν και δύνασθαι την γλώσσω αυτων περισσότερον μν 5 πραγμάτων, πουν ουκ επρεπε τους ανθρωπους λεγειν ἄλλα και ποιεῖν ἄλλα. και ό IIολυμηστωρ τω φαινομενω μεν, κατεπείγοντος αντον
του κακοῖ, λέγει, ἔτι διὰ την του 'Aγαμέμνονος χάριν ἐφόνευσε τον Πολυδωρον, το δε αληθες διὰ τον πυσόν. H. 59. ἀνθρώποισιν οὐκ ἐχρην ποτε ζ φιλοσοφωτατα ἄγαν τὰ ρήματα ουκao v γὸρ, φησὶν, ἴλλοτεραν εἶναι την γλωσσαν των πράξεων, αλλὰ ταῖς πράξεσι συμφωνεῖν. A. II 88. των πραγμάτων ζ των πραχθέντων. B. II 89. εἴτε πεστ' ἔδρασε: ἔδρασε τις δηλονότι, καὶ το ἔδει
λεγειν προς την γλωσσαν συντάσσεται. B. 25 II9O. σαθρους ασθενεις. Gr. αδυνάτους. GLI. II9I. εὐ λεγειν : καλως ρητορεύειν. Gr. σεμνολογεῖν και ευ
λογα δεικνυναι. Gu. καὶ μὴ δύνασθαι ποτε τὰ ἄδικα λεγειν εἶλεγειν καὶ ως καλὴ εἰσαγαγεῖν. Fl. 59. II92. σοφοί: ρετορες πανουργοι. Gu. πονηροὶ ρετορες. FI. 59. so οι τώδ' ἰκριβωκότες : ακριβως μεμαθηκότες. Gr. τεχνασάμενοι, ευρόντες. Gu. ἀυτριβως ποιοῖντες, πουν το ψευδεσθαι. m. 2I.