Homeri Ilias Homer

발행: 1864년

분량: 336페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

ILIAS XVI. XVII.

Mενελάου ἀριστεία. δ' ἔλαθ' Ἀτρέος υἱον ἀρηIφιλον μνέλαονατροκλος Ηώεσσι δαμεὶς ἐν δηιοτροι. βῆ δὲ διὰ πονύχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῶ ἀμφὶ δ' ἄρ' αὐτ* βαω ως τις περὶ πόρτακι μή o

ρ illi ἀνδρείq ut riatura Aurnana in riui natura vel audacia. Glora. 1086. Im. Belucerias ἀρετhra effinxit et axulaeter substituit. 859. αἰπύς non rhetoriemin exitii Epitiuaon est graue, logietinii subilo e Murem ri macurum, ut α 37 εἰδὼς αἰποῦν ὀλεθρον, gnarus brevi ra post

est derivato ἐξαiφνζς. Gl. 967. 883. Darcoν proleptice dictum; nam animvanI 11 in extraheretur, Patroclus per ventrem irransfixus, ipso telo malantabatur ut quasi se lena exspirauit.

122쪽

1OAS XVII. .

XVII. s. οὐδε ad ulος reserendum:

Hyperenoris nex nareatur, is neque increpuerat Menelaum neque omnino quidviam dixerat laeeratve, sed Ratia inuertit oecurrere Menelao ab eoque Oeeidi Quoeirca etiam ἔφατο v. 26 Rigni fleat ratus en ut T366, non dixit.

123쪽

ILIAS XVII.

quaesiti et eo utorii aliquid habet. 42. τε φόβοιο scd. nόνος ἐσται,

siro de in nivo e sive de fuga vetum ut

nia natio particulas obstiwulo est noniti via suporiore πόνος pendeant. Sen. tentiam recte expressit Spitanemas: non diu expers erit pugna perieuli auι --

126쪽

θ συνονθ' εώρους καὶ ἐποτρυνοντα μάχεσθαι

δὲ διὰ προμάχων, ἄμα δὲ ζανθὸς Μενέλαος.

deni optimiina vel malorum aliquod d/lanimentum fuerit, corpus hostimis eripuis- , vel: κακον μἐν κει αὐτό, 70rατον δε των κακῶν. 108. ἀνεχάζεeto. Interea Aeetor torispus Piitroeli spoliavit; id interim alia lentio transmissum elumi exv I 22.125.136. εσσε καλὴnτων idem fere est

127쪽

ILIAS XVII.

128쪽

ILIAS XVII.

oτὰς δ' ἀπάνευθε μάχος πολυδάκρυος εντε' ἄμειβεν

τοι ὁ μὲν τὰ ἁ δῶκε φέρειν aροτὶ γλιον ἱρὴν

IBI. ἀλκῆς eum μεμαῶτα jungen dum ut iv Is 7 Arαιαε μεμαότε θοὐριδος ἀλκης et E. 732 μεμαυῖ' ἔριδος καὶ ἀυτῆς. et καὶ eum μάλα περ ut v.

129쪽

II, IA S XVII.

210 'Εκτορι δ' ρμοσε τευχε' ἐπι χροt. ει δέ μιν ἄρος δεινὼς ἐνυάλιος. πλῆσθεν es ἄρα οἱ μέλε' ἐντός αλκῆς -ὶ σθένεος. μετὰ δὲ κλειτο ς ἐπικουρους βῆ ρα μέγα ἰάχων - ἰνδάλλετο δέ σφισι πῆoιν

204. εκηέα idem videtur signi fleare quod προσηνέα miton et eontrarium ἀπηνέι, ei qui rogatus a tyli uero eOII suevit, duco. Patroclus enim Πῶσιν ni Grar μείλιχος εῖναι, v. 67I. Ducta creder fi haec isti va perinde atque ἀναiνεσθαι renuere ala αινειν, ut πρη

δραίνειν τετραίνειν nisi cluditationem moveret Extrusum V et alnisus

praepositionis εν. Gloss. 1000. Alii ἐκζής ad ρλ resemini, nihilo evidenti M. quum praesertim fretem ae

strenuum magis quam beniynum mitran

gue significet. 210. ηρμοσε ininiativum est ut P333 T38b.ε2M. 162, non neutrum ut aulunde post Homerem. Iupitem ipse Aesullis arma aut madora aut inora quam pro Heetoris fit Ira, hujus eorpori aliptavit. Id in ira eul una poenuit dignius pium si apo Iite et sorte fori ta Aeltillis arma Hectoris tu que corpori apta suis se narietirentur; vid. ad 2'385. Olora. 533. - Mox ἄρης scripsi, caedis cupido, diversa a pugnandi alareitate, μένει, cniaIn Miner a PO-

id euin, ax Πηλείωνος Inutuandirin. Gloss. 414. Ratio et eausa his verbiaeontinetur, eur Hector 1ingulos collo latus fit, nempe ut agnosceretur quis esset , neve ga pro Aehille ita retur, suos ipsa teueret et fugaret. laustra βῆ aretisai me cum ἄτρυνεν eonN Ti.

130쪽

ILIAS XVII. Μέσθλ ν τε Γ αυκόν τε Μέδοντά τε Θερσέλοχόν τε Aστεροπατόν τε Λεισήνορά Ἀπόθοόν τε Φόρκυν τε μνέον τε καὶ ' ννον Οἰωνιστήν. -υς δ γ' ἐποτρύνων ἔπεα πτερόεντα προσούδα 220 ,, κέκλυτε, μυρω φυλα περικτιόνων ἐπικούρων.

2 2I. οὐ γάρ. Sensus orationis pret, Non ideo vos arcessivi ut cives nostra vel coloni se i ut belli socii essetis. Sed quoniarn vos et Ian ei vium meam1In In testia nutriendos euro osque R id uVO vobis marsus vel eum periculo mortis pug nixu liun est, nam talia est conversatio eum hoste perieulo , non amoena qualia est eonvereatio cum Minalibus. Eringo solennem ego sorti titilinem ab omnibus posco ut debitam, nee remuα ror; lam vero qui Patroclo potitus erit, erus ainDilarem virtutem eximio praemio remunerabor. Ergo ὀαριστ cc festiva m a n MI in ton sera NI In de gignatio est, ut μέλnεσθαι H24 I. 237. εὶπε pris προσελεν ut . 334.

SEARCH

MENU NAVIGATION