Ausgewählte Schriften Wie man Geschichten schreiben soll ¬u.a.

발행: 1857년

분량: 209페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

δρέγοντες καὶ παρέχοντες ευρῶν το λεχθησόμενον εν τοις μεταρ τῶν ἐπαίνων διαλείμμασι καὶ γαρ α καὶ τουδεμελέτω σοι χορον-ειν οἰκεῖον καὶ συνήδοντα ταμαμέν σοι τὰ ἐν τοῖς λόγοις - ταυτα ει προ ντα, δορυφορείτωσαν εγκεκαλυμμένον αυτὰ καὶ περὶ g εφης μεταξ διαλαμβάνοντα. καὶ ην τις ἐντύχθ, θαυμάσια περὶ σαυτου λέγε καὶ στερεσταίνει και ἐπαχ ς γένου -- Ο ὁ Παιανιεῖς προς μέ καί Πρω-ἴσως μοι - σταλαιῶν Ἀγών καὶ τὰ τοιαιτα. 10M. δε μέγιστα και προς, αδ-ιμῶν ἀναγκαιό-

raro ολίγου δεis παραλέλοιπα, πάντων καταγέλα των

λεγόντων ,α ην με τις καλῶς εἴπη, αλλότρια πιαὶ δεμυτου δεικνυειν δοκείτω, φυλμετρίως πάντα Huco rei φιμα και ἐν ταῖς ἀκροάσεσι μετὰ -- i5 ἀπιένοι χρή, αἱ μον γάρ και σι υστησάμων ὁστάντων

ξένον τινὰ παινον ἐπειπεῖν τὰς ἀκοὰς των παρόντων επιστρέφοντα καὶ ἐνοχλήσοντα, ς ναυτιαν παντας ἐπὶ τ φορτικ των νομάτων καὶ ἐπιφράττεσθαι τὰ ωτα.

21. 2. ἔν τοῖς μεταξύ των ἐπαίνω, δε αλείμμασι in denPauseri, velche durcii das Belsaltsemetiret enlatebeii senem controv. iuidptiis laudationibus crebris

stratinenti met memoria illorum assuevit certis intervallis siescere

4. χορον ἔχειν οἰκεῖον eine Clior, de di belae indet d. i. eine Eliesce, ille die, linteistulat uia hutat, die lini senonien5. τα ἐν τοῖς λόγοις i. Waliren d redest. 5. προῖόντα δορυφο

7. μεταξύ voin Baiiane absolut in ilire Mute . a init inmλαμβάνοντα et verisiaden. o. Pimini. e. 38. 7. διαλαμβάνοντα te mir

gen das in 'et is περὶ ν ἔνης.

20. καὶ ἐπισείσνς δε ιι πολλακι την χεῖρα. Iuver καὶ - δέ s. Eu e. 17. - ἐπισείειν

82쪽

γὰρ και ἀναισχυντία καὶ φευδος πρόχειρον καὶ ρκος επακροις εἰ τοι χείλεσι και φθόνος στρος παντας καὶ μῖσος καὶ βλασφημία καὶ iαβολοὶ πιθαναέ, ταυτ σε

ἀοιδιμον ἐν βραχεῖ - - περίβλεπτον ἀποφανῶ.26. Uεν ὁ ἐν γεννάδας εἰπών ταυτα πεπαύσεται 26 10 συ δε ην πεισθὴς τοι εἰρημένοις, καὶ δὴ παρειναι νόμιζε οἷπερ ἐζ ρχ ς ε ἴεις ἐλθεῖν, και ουδέν σε κωλυ-

σει πομενον τοι νομοις εν τε τοι κρατειν

καὶ ἐν τοῖς πλήθεσιν εὐδοκιμεῖν καὶ ἐπέραστον Πναι καὶ

γαμεῖν - γραυν τινα τὴν κωμιμῶν, καθάπερ ὁ - i5 θετης καὶ διδάσκαλοςJ, αλλὰ καλλίστην γυναικα την νητορικήν, ς τὰ του Πλάτωνος κεῖνο πτηνὰ αρμα ελ-- νοντα φέρεσθαι σοὶ μαλλον πρέπειν περὶ σεαυτου εἰπεῖν

ἡμῖν καὶ re με 'o μοι - μν τῶν λόγων. 16 ώς τὸ Πλάτωνος ἐκεῖνο

πτηνον αρμα - φέρεσθαι. Plato' Ph.drus p. 246. e. helas esuo Zeus: ὁ μὲν μέγας γε- μῶν ἐν Ουραν πιυς ἐλαύνων πτηνον ἄρμα πρῶτος πορεύεται. n. Piseat. e. 22.18. ἀγεννης καὶ δειλός - sensat rare Unveraminiuinit der

83쪽

76 AOYAIANOYτεσθε καὶ θαυμάζεσθε μόνον τουτο μωκημένοι, τι μὴ το τάχει μῶν κεκρατήκατε κυτεροι φανέντες Glad

86쪽

νοις τοῖς λίθοις ἐπέβαλλε των βώλων προγατέβαλλε καὶ των στράκων παιε τοι ξυλοις τον λιτήριον. ρα μὴ διαφυγη και σὴ βάλλε δ Πλάτων, καὶ - ὼ ρυσιππε, καὶ συ δέ. πάντες αμα ξυνασπίσωμεν ἐα αυτὰν,

87쪽

τόν - μήθη μὴ λοιδορεῖσθαι τοῖς κρείττοσι. 15IO 1 N. καὶ μὴν ριστον se καθάπερ τινὰ Πενθέα λυρφέα

ἴνα καὶ το μέρος αυτου καστος χων ἀπηλλάττετο.

88쪽

φείσασθέ μου.

ρικης ἀντιλογίας. κουε γοῖμ'

χαλκός τε χρυσός τε πολύκμη - τός τε σίδηρος stetit ansinu de Ialeian. τα δηφιλέουσι σοφοί περ.13. μη δή μοι - ἁμάς. n. X. 447. 15. ἄπο ακτος unprariis cla, d. i. e riclitet nictis aus, e Min

stidie voti Euripides. 20. οὐ δεινὰ εἰργα γ μ

89쪽

,,ἀχαλινων στομάτων μου τ' ἀφροσύνας τὸ τέλος

4 4. O . κουν με δέδοκται πάντως δασοι νυναι is ot δεμία μηχανὴ το διαφυγε ἐν με, φέρε, τουτογουν ἴπατέ μοι οῖτινες οντες η τί πεπονθότες ἀνηκε δε

στον προς μῶν ἀμείλικτυ ροίζησθε καὶ ἐπὶ λαν φ με Π T. τινα ι ἐν εἴργασαι μας τὰ δεινά, σεαυ-

γους, εν οἷς φιλοσοφίαν τε υτὴν κακῶς γόρευες καὶ ε 10ήμας βριζες, ά περ ἐξ αγορας ἀποκηρυττων σοφοῖς -- δρας καί, τὰ μέγιστον, ἐλευθέροις ἐφ' οἷς ἀγανακτήσω τε ἀνεληλυθαμεν ἐπὶ σέ, παραιτησαμενοι προς λέγω

αυτοῖς κατὰ των ἀξίων.

1. ἀχαλίνων - δυςτυχία. Eurip. Bacch. 385.

4. 4. οὐδεμία μηχανη ἀμηχανον e. 22.

90쪽

OAT ' της ἀναισχυντίας καὶ χάριν σοι η κα

αεὶ φιλοσοφίαν τε θαυμάζων διατετελεκα καὶ μας αυ- τοῖς περεπαινῶν καὶ τοι λόγοις, ους καταλελοίπατε, ομιλῶν αυτ γουν α φημι ταυτα, πόθεν λλοθεν

in υμῶν λαβών - κατὰ την μέλιτταν ἀπανθισάμενος

is ἐπιδείκνυμαι τοι ἀνθρώποις οι δἐ ἐ- οισι και γνωρίζουσιν καστον τὰ ἄνθος, θεν καὶ παρ' - καὶ oπως ἀνελεξάμην, καὶ λόγ* μεν με ζηλουσι της ἀνθ λογίας, τὼ δ' ἀληθες μῆς καὶ τον λειμῶνα τον μετερον si τοι χιτα ἐξην κοτε σποικίλα καὶ πολυειδ τὰς

et βαφάς, , τις ἀναλέξασθαι γε -- ἐπίσταιτό κῶ να--έξαι και ρμόσαι ος μὴ ἀπέδει θάτερον θατέρου.

ῶπιῶν ἐπιχειρήσειεν μεργέτας νορας, ἀφ' ἄν 'd τις

SEARCH

MENU NAVIGATION