Glossen und Scholien zur hesiodischen Theogonie mit Prolegomena

181쪽

Hesiodiaetas scholion. 11

182쪽

Sethol. 99 Gaiff. αυτὰρ ἀοιδός ώς δυνατου ἔντος τos ἀοιδου παραμυθήσασθαι, ἔτι καὶ Ζευς ἀπώλεσε του παῖδα Σαρπηδόνα. εἰ γὰρ καὶ πλάσμα εστίν, ἀλλ' ὐς ἀλqθες λαμβάνων παραμυθήσεται. Dass dies heinen Sinn globi, bedari lceiner Erdrterung. Dagegen heiast dies Seholion ina Cant., nachdem Schol. 98 δυσκατάπαυστον γαρ τὁ νέον πάθος volar nur Tranc. πένθος) inbeiden Ausgaben ubereingestinunt hiat ώς δυνατοs ἔντος του ἀοιδου παραμυθήσασθαι, ὁτε καὶ Ζευς ἀπόλεσε γὰρ ποδῶντος παῖδα φάσκων καὶ τὰ εξῆς ' εἰ γὰρ και πλάσμα

ἐστίν, ἀλλ' ώς ἀληθες ἐκλαμβάνεται, Ουχ ώς ἔλαχε παραμυθήσεται. Und Mon. ὁτι καὶ Ζευς ἀπώλεσε τον Σαρ-

183쪽

πηδόνα του παῖδα - εἰ γὰρ και πλάσμα πλὴν ώς ἀληθῶς λαμβάνων παραμυθήσεται. Man ge vinnt solari ausdem corrumpireten Scholion in Cant. die Hamiliabo iurdie Ve esseming, Ohne dasA nian ndthvi have, mi

Ηeinatus an nolimen, dass dio Sarpedon bereessenden orte Eu einem andem Scholion gelidren. Nknalichώς δυνατου οντος του ἀοιδου παραμυθήσασθαι, οτι καὶ Ζευς ἀπώλεσε Σαρπήδοντα τον παῖδα, φάσκοντος καὶ

ἄλλα εξης' εἰ γαρ καὶ πλάσμα ἐστίν, ἀλλ' ὐς ἀληθὲς ἐκ-

64 dio Mosso hineingerathen ψερος δε η ἐπιθυμία. Sehol. 115 lautos εἰδέναι δὲ δεῖ, ῶς ἐντευθεν Cant. ἐν-ταὐθα) ὁ Hσίοδος ἄρχεται τῆς Θεογονίας του προοιμίου καὶ του των Μουσῶν ἐγκωμίου καὶ τῆς ἀνακεφαλαιώσεως παυσάμενος. καὶ ἄλλων δε τινων περὶ Θεογονίας γραψάντων, καὶ ἴσως ἀληθέστερον ,σίοδος κατά τινας παλαιοτέρους ἔγραψεν. Boi dem Verse 115 glebi diosor Satet hol non Sinn, deo weder die Τheogonie noeli das Ρroesmion tarn nach der Ansiolat argend eines Κntscersinit v. 115 be Onnon haben. I er Salg-vielmelarzu v. 116 und lautete urspminglich: εἰδέναι δὲ δεP, ῶς ἐντευθεν ὁ ,σίοδος ἄρχεται τῆς Θεογονίας V. Themist

0r. XXX, 1; Muetetoli 366) ώς καὶ ἄλλοι τινὲς περὶ τῆς

θεογονίας ἔγραψαν, d. h. es globi die Ansiclis derer Wieder, vel elio glaubten, dass Hesiod die T 1eogonio mitu. 116 begomen habe. Ein andrer, dor das Seholionnielit versiand, schraeb darliber τοὐ παροιμίου καὶ τουτων Μουσῶν ἐγκωμίου καὶ τῆς ἀνακεφαλαιώσεως παυσάμενος; mese Worte genethen in den Text und be-Wimen, dasa das Scholion gu v. 115 hinaufilichie. Der Schluss des Schol. 154 lautet ian Cant. ἐσήμαινε καὶ ἄλλην τινά. ἐπεὶ εἶχεν εἰπεῖν σφετέρων μόνων

184쪽

αλλων. οὐ τοι μὰλλον δεινοὶ των ἐξ ἄλλων γεννηθέντων παῖδες δεινότατοι, oi εκ Γῆς και Ουρανοὐ γενόμενοι. Die exsten Worte sin t von Schoe1nann II, 524 richtigverbesseri Worden ἐπισημαρνει και ἄλλον τινά, ἐπεὶ εἶχεν εἰπεῖν σφετέρω μόνον. ἄλλως. Der SeliluassatZ uber ent-hieli osten bar guersi nur folgendo Erlikrung: ουτοι μῶλλου δεινοὶ τῶν ἄλλων γεννηθέντων παίδων , d. h. die Helcat Oncheiren Waren schrechlielier ais die auder nΚindor. Z vel Glosson sind in den Text gsi allaen undhaben den Sinn gestori, δεινότατοι fur μῆλλον δεινοί und οι ἐκ Γης καὶ Ουρανου γενόμενοι Rir γεννηθέντων. Seliol. 180 heisst: ζ απὁ του μέγα τινα ειναι τὰ

μέσου ἔντα τῶν μηρῶν, η απι τοὐ μήθω τὸ βουλευομαι. Dagegen stetit ina Mon. nur μήδεα. τὰ αἴτια τῆς γονῆς, et va libereinstitnmeiad nut Elyni. M. 583, 83 μήδεα ἐπὶ τῶν αἰδοίων παρὰ τό μέδειν καὶ ἄρχειν τῆς γενέσεως, undmit deni eraten Theil im Cant. ἐκ του τῆς γονῆς ἄρχειν τὰ γὰρ πλείονος γονῆς αἴτια ἀπέτεμε. t arma Ii scheint

μήδεα gellabi gu haben ῆ απὸ του τῆς γονῆς ἄρχειν ξ

M. 575, 10 μέγα. τὰ αἰδοῖα, ἔτι μέσα εἰσὶ τῆς Ουρῆς, μέσσεα ἔντα. Dagegen gelidri der Salg τὰ γὰρ - ἀπέ

Sehol. 203 heissi bei Trine. und Gaiss πρῶτον γὰρ κινεῖται ομιλία μεταξυ παρθένων, εἶτα γέλως καὶ μειδιάματα, ἔπειτα ἐξαπατῶνται, μετὰ δὲ τουτο ἐπακολουθεῖ τέρψις καὶ φιλία καὶ προσηνω. Die JVorto ἔπειτα ἐξαπατῶνται, melelie Von sinem Scholiasten hinliber ge-

Schol. 207 ist iveilaus das sciavierigste dieser Art, da xpeder in der Bas. die IVorte ἐκ του σίνεσθαι την ψυχὴν του μέλλοντος βλάπτεσθαι rightig sein kdunen, noeli die in der Tranc. ξ απὁ του τιταίνειν την ψυχὴν εαυτῶν, o ἐστι βλάπτειν. Icli liabe bei Gelegenheli, derstolachen Definitionen aufeinandergeselgi, dasa die drei

185쪽

Eumologieen des 'Vortes ge vesen simi τιταίνειν - τε νειν, τίνεσθαι, σίνεσθαι - βλάπτειν. Daraus folgi, dassin cler Bas. mr βλάπτεσθαι verbesseri xverem mussβλάπτειν, und daas in der Trinc. uberta alipt τιταίνειν

gang falseli steM, veil mea Vectiun tinnidglich die Be- deutiang βλάπτειν haben hann. Im Sehol. 511 stellen bei Gais . Inuten unter derursprlinglichen Erriaming der Japetidennamen die Glossonvon αἰολόμητιν τον ποικίλον τὰς φρένας ἄνθρωπον , von ἁμαρτίνοον τον κακόβουλον oder τον σφαλέντα την

γνῶσιν). Also Μενοίτιον λέγει το ἐν ἐμῖν θυμῶδες nacti M.), Προμηθέα την πρόνοιαν so Bas.), Ἐπιμηθέα

την μετὰ το πρῆξαι ἐνθυμησιν. Sehol. 732 glebi einen interessanten Beiveis, Wiectio Absehreiber dor Scholien geacteitet liaben. Osthn-bar hatte hier Ein alteres Exemplar einen Salg stellen,

siliniich et va Diae. 590, 10 ευλόγως δὲ ὁ ΙΠοσειδῶν ἐπιτίθησι θυρας τοῖς Tιτῆσι χαλκείας, τῆς γὰρ υγρῆς καὶ ψυχρας ἀναθυμιάσεως ἐπιπολαζουσης ἐν τω υπὲρ ημὰς αέρι, αἱ ξηραὶ ἀναθυμιάσεις κεκώλυνται ἀνιέναι διὰ του

dio noth vendigen IVorte ὴ ἡ φλόξ ganet ausgelassen vurden, und stati ilirer ἡ φλόξ. an das Ende geri eth.

Das verbesserte Seholion navias lauton: ὴ κεραυνωθέντος του ἄνακτος, τουτέστι του Τυφωέως, ἀνεχώρησεν ῆ φλύξ,

186쪽

η η φλοξ του ἄνακτος, τουτέστι του Λιός, ἀπέσσυτο, κεραυνωθέντος αυτos se. του Τυφωέως) επὶ τα δρη. Moine Vermuthurig fatid teli bestἀtigi durcii die Lesari

-eden Viben ivlltile. Diese Fklle sind folgendo: Sehol 116 παρὰ το χεῖσθαι χάος ἐγένετο und 477, 2, Schol. 119 απὸ του ταράττεσθαι und 479, 4, Schol. 120 ενιοι δεπυρ und 479, 21, Schol. 211 ταυτα εθος - νυκτί und492, 2 καὶ Μοίρας - θάνατον und 492, 12, Schol. 233 γέροντα - εἶναι und 494, 7, Schol. 266 ὁρῶντες - λόγω und 497, 24, Wo der Zusammentaing dadurch gestori ist, Schol. 276 ἐν μαλακῶ - ησυχία und 499, 22, Schol. 313 stetit υδραν - λέγει gweimal, Schol. 479 ηευμάρεια - θεῶν und Schol. 453 dori in der B ., hier Τriine.), Schol. 544 επειδη - δεῖται und 518, 28, Sehol. 720 ἐκεῖ - ουτοι und Schol. 734, Schol. 886 ὁ - υπῆρ

189쪽

koit angoralite Theti des Scholion's bis παρωνόμασται. Der solgende Theti, der sich auch bei Trinc. findet,

Sehol. 266 enthali gwei Erltlkrungen der Iris, eino allegoriselle-ei hische urul eine allegoriach-physische. Die E veito beonnend mih ἀπὸ τῆς λαμπηδόνος musa directa αλλως elageseitet iverden. Schol. 273 bei Gaissord: Πεφρηδώ. την ἐναλίαν τομήν ἐνυαλίαν ποτμήν Bas.), τον πλουν. ἐπεὶ ουν ἐντῶ πλεῖν ἔνι καὶ σωθῆναι καὶ ναυαγῆσαι, την μεν Πεφρηδὼ ειπεν ευπεπλον, την δε 'μυὼ κροκόπεπλον, ώς ἐπὶ κακῶ. φρίσσει γάρ τις ἀρφόμενος του πλου διατους ἐπιγενομένους κινδυνους, αλλὰ λαμπροφορεῖ ταῖς ἐλπίσι θελγόμενος, μάχης δε γενομενης αυτω μετὰ τῆς θαλάσσης καὶ ναυαγήσας ουκετι λαμπροφορεῖ, αλλὰ στολὴν ἀμφιέννυται μέλαιναν. Zuersi has Sehoemann ΙΙ, 519 gesehen, da sa Zivei verschiedene ErHkrungen diesem Scholion gu Grundo liegen, von denen die gweite belφρίσσει beginnt; indessen seine Aenderung την ἐναλίαν πομπήν genus niciat, ob volit es riclatig ist, dasa an das Elymon φρέω, φορέω dabel gedactit ist, da τον πλουν olane Sinti hin rhor hinlit. Oinnbar enthiaten dio ersten Vorte dis Deutung boider Namen, und die Lesari der

190쪽

et ηρος πρὶν ἄρθαι παρὰ ναυφι ποδώκεα Πηλείωνα. ἄλλως. παρὰ τὸ ἀνορμῆν ἀπὸ των ἐκεῖ τον ῆλιον Πορθον αυτον ἀνόμασαν, ῆγουν τον ορθὴν ποιούμενον την ἀνάδοσιν των υδάτων. Mρυτίωνα δὲ λέγει την ὁρμὴν καὶ κίνησιν. τον Mρυτίωνά φησιν Ἐλλάνικος γεγενῆσθαι

ἀπὁ ' ρεος καὶ Ἐρυθείας λέγει δὲ την ρίζαν καὶ την ἀνάδοσιν των φυτῶν. καὶ γὰρ ἐξ υγρῆς δυνάμεως φύει, καὶ ὁτι κάτω μεν ἔχει την ῆίων, ἄνω δε του ἄνθους