Glossen und Scholien zur hesiodischen Theogonie mit Prolegomena

발행: 1876년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

stimInt, bestiitio gu mei den. Viellei gilt dies auctivon Schol. 199 ἐναλλαγὴ τῆς συντάξεως καλεῖται, geWISSYon Schol. 613 νικῆσαι, εκ μεταφορὰς των τρεχόντων. Endlich ist er Vahnensvierit1 me pigenitissmliche la-haltsangabe, IVelche am Rande vom ersten bis gum telaton Vera vergeichnet ist: σημαίνει τίνες οἱ εκατόγχειρες και τίνες οι Tιτῶνες, σ3μαίνει ὁπως ὁ Κρόνος ἀπέτεμε τὰ μήδεα του πατρὸς αυτου Ουρανου, σ. ὁθε, 'Aφροδίτη, G. τίνα τὰ του Πόντου τέκνα, σ. τὰ των Νηρηίδων ονόματα, σ. τίνα τὰ τέκνα Εὐρυβίης, σ. τίνα τα τέκνα μόνου καὶ 'μας, σ. διὰ τί ὁ Κρόνος τὰ τέκνα αυτου κατέπινεν, σ. περι τοὐ Λιός, σ. ὁπως ὁ Κρόνος τον λιθον κατέπιεν, σ. περὶ τῆς τιμωρίας Κόττου καὶ Γυγου, σ. περὶ του υπὲρ γῆς καὶ υπο γῆν διαστήματος und σ. περὶ

dinon sollen eine Berichtigiang ersaliren: 567, 3 stetitim Par. παραδέδωκε, nichi παραδέδωκα, 567, 7 ἡ παγε-

Johanne Diaeonias

42쪽

sind lolgendo: 544, 8 τοιουτο, 545, 7 ενταὐθα, 12 ἀγε- ρόχως, 20 lahit τὸ ν, 29 f. δοκεῖ, 548, 20 τέλεον, b49, 5απειρον, 550, 24 τηροίας, 551, 1 Πυθαγόριοι, 17 δύο γὰρ και , 27 τέσσαρα, τέταρτον, 5b3, 30 και θεῶ, 35 συνιών, 558, 15 ον δὴ, 25 δρέπανα, 559, 15 καὶ τὴν Νέμεσιν, 562, 11 πολλὰ μανθάνουσιν, 564, b γὰρ αυτὸς - ὁ ὁρίζων, 568, 13 το-έστιν , 32 Dθυς, 569, 1 διι-

θουμενα, 4 ἀρσενικῶς, 7 θ λυτερον, οἷον, 570, 3 ἐκεῖθεν, 18 πιρωνείας, 571, 8 διέκρινε δε ταυτα νους, bi2, 1χωρητικῆς, 12 και ουτως, 24 ἀσπάζεσθαι τους αγαθούς,26 ἐέγουσιν, 28 μισαρόν, 573, 24 ἄγνωστος φυσις , 28 ἄστρων, 574, 13 ῆλιος καὶ, 25 και σελήνη, b75, 13 απόβλητον, 576, 9 δοξάζετε, 577, 4 ἀλλοιωτικῆς, 579, 9

καταβροχθίζονται, 582, 7 γεῶδες, 18 σπινθῆρας - ἔχοντας, 583, 6 συμβαῖνον - ἐπιπελάζουσι, Τ ήγουν, 58

31 ἀπαθανατήσει, 587, 23 δε Λιὸς, 588, 3 ἐχεις μαθών, 591, 32 μεγαλεπηβολώτατα , 592 99 δείξωμεν, 594, 9 καθὼς 'Αριστοτέλης, 595, 6 μείζων, 26 εἰ δε ζώρ, 596,

6 στυγῶνται, 598, 18 ἐλαμφ. θεῖσα, 599, 10 κατασκευασαμένου, 33 ἔτι δε τὰς, 603, 20 ταυτας ἐμμένειν, 28

σοφῶς Πρακλῆς, 607, 27 3ς γὰρ, 608, 8 ὐφιλόφθογγον.

43쪽

ist eis Irrilium, da die εξήγησις im Ottob. aiis diesen

vir Glosse v. 238 Κητὼ το βάθος, v. 287 μυσάωρ τακατ' ουρανὸν πάθη, v. 291 βους, τας βροντὰς, V. 293' θον. τὴν διέγερσιν τοὐ χειμῶνος. Par. γεννῆται ἡ τῶν βροντῶν καὶ τῶν νεφῶν ορόθυνσις, ῆτοι διέγερσις, ῆν του Γζρυόνου, ῆτοι του χειμῶνος, κυνα καλε0 Init

Ἐχιδναν. αυτὰ τα δένδρα, v. 299 ἴφιν, διὰ τὴν ἔλιξιν

44쪽

voctoinnit, v. 309 Dρθον. ήγουν την ὀρόθυνσιν των κακῶν, v. 311 Κέρβερον. την αμαρτίαν Par. 'Oρον ήγουν αυτην την κίνησιν Την εἰς τα πάθV, ον ο σοφώτατος υμηρος ὀρόθυνσιν λέγει - καὶ τον Κέρβερον, ητοι την κάκωσιν), V. 321 λέοντος. διὰ το προς παν κακον ἰσχυρόν, v. 334 οφιν. τας ρίζας Fati. δεινον οφιν υποκάτω τῆς

γης, δηλονότι τὰς των δένδρων ρίζας), v. 383 Στυξ υλο, V. 384 ζῆλον. μάχην - νίκην. φιλίαν, v. 389 2 τυξῆ πρόνοια, v. 392 Tιτῆσι. ηγουν τῆ αταξία Par. κατὰ τῶν Tιτάνων πόλεμον, ῆγουν τῆς αταξίας), v. 453 εια ηγουν ἡ υλη Par. ἡ 'μα δέ, φησίν, ῆγουν ἡ υλη) u. S. Iv. Untor diesen Glossen sind einget ne voti hesonderer AuS-mhirlichi sit g. B. v. 289 φονεύσας γὰρ τον Γηρυονῆα τους αὐτου βόας απο τῆς Ἐρυθείας ἀφείλετο νήσου, v. 290 αλληγορικῶς βους λέγει τὰς βροντὰς διὰ το ἄγανῆχζτόν, την του χειμῶνος θευσιν I. S. IV., iandre Stehen

465 διὰ βουλάς. διὰ φρονήσεως.

470 τους αυτῆς. ἡ γῆ μεν

υποδεχομένη, του δε ἄρδοντος.

Par.

γῆν ἄερα. Aιὸς μεγάλου διὰ βουλάς, ξγουν διὰ φρονήσεως.

ως τῆς μεν υποδεχομενης τὰ σπέρματα, του δε ἄρ-

45쪽

479 ἐδέξατο Γαῖα. τότε δεπεμψε τον Ζῆνα, ηγουντα σπέρματα. 483 ἄντρω εν ήλιβάτω. εν καταδύσει δεομένου

484 Αἰγαίφ ἐν ὁρει. διὰ το

ἀίσσειν καὶ αυξειν καὶ θάλλειν τὰ σπέρματα. 485 σπαργανίσασα. τὰ περὶ διακόσμησιν ἐπιτιθέμενα χαρισαμένη. τον ἄνθρωπον διὰ το ανέκδοτον προς τῶ πόνω καὶ καρτερικόν.489 ανίκητος. ώς μη φθειρο μενης τῆς ανθρωπινης φύσεως. 493 ηυξετο. ταχέως ηυξάνοντο οἱ καρποί, τελεσθέντος του χρόνου.

495 δν γόνον. τινὲς διὰ τὰς μετεμψυχωσεις ἔτι δυκατέπιε λίθον, ψυχὴν πάλιν ἐξήμεσε τότε. ἔπεμψε τον Ζῆνα τοὐ-τον, ἡγουν τὰ σπέρματα. ξτοι ἐν καταδυσει, ἐν ἡ ἐπιβαίνοντος ἡλιου δεῖται. ῆ διὰ tb ἀίσσειν καὶ αυξειν

ῆτοι τὰ προς διακόσμησιν ἐπιτιθέμενα χαρισαμένη ῆτοι ἄνθρωπον, ον λίθον εἰπε διὰ τὁ ανέκδοτον τούτου καὶ προς τους πόνους καρτερικόν.

φύσις συντέθνηκεν ἄπασα. ταχέως γουν ηὐξάνοντο οἱ

καρποί. τελεσθέντων των

μετεμφυχωσεις τινὰς οἱ παλαιοὶ ἐδόξαζον - των μετεμφυχώσεων, ὁτι δν κατέπινε λίθον, ῆτοι ψυχὴν ἀνθρωπείαν πάλιν ἐξήμεσε

I. S.

ὴ την γῆν, την υλην ῆ την ρευσιν. ὁτε ἔμελλε ἡ γῆ

46쪽

ῆ, v. 190 περάσαι ἡ, unit οπερ - αληθές, v. 409 die

47쪽

συρτὸς δε ὁ φρυγανώδης

κολοσυρτὸς απὸ του κόλασύρειν, τουτεστι τα ξύλα καὶ φρυγανα, κόνις δε ηλεπτοτατη ψάμμος. Trici.

κολοσυρτὸς γὰρ ὁ των φρυγανων συρομένων θόρυβος, απὸ του τα κόλασύρειν τουτεστι τα φρύγανα, κόνις δὲ ἡ λεπτοτατη

48쪽

- 28

codd.

διότι χηρευοντος του οἴκου καὶ ερήμου οντος τέκνων

κληρονόμων τῆς Ουσίας τῆς πατρικῆς οἱ πόρρωθεν συγγενεῖς, οι δημόσιοίτινες αρπαγες καὶ ἀλλότριοι του γένους, διαμερίζονται τηντοιαυτην ουσίαν. χηρωστας

χηρωσταί - ῆ πόρρωθεν συγγενεῖς ὴ αρπαγες απὸ

του χηρόω τδ στερίσκω. Schol. Par. und M. πόρρωθεν. διότι χηρευοντος του οἴκου καὶ ἐρημου ἔν-

49쪽

hosiodiscite Theogonio Inu rothen Interlinear- undRandseholien. Beispieio der erateren siud: n. 1. των ἐν Ἐλικωνι διατριβουσῶν. ἔστι in ἔρος Βοιωτίας n. 2 ζάθεον. θεῖον, n. 3 μελάνυδρον. ων γαρ εἶδος ανθους n. 4 ἐν γαρ τω Ἐλικωνι οἴκησις Αιὸς Ἐλικωνίου Κρονίωνος n. 5 ποταμὸς τῆς Βοιωτίας, απὸ πιλμου παιδὸς Σισυφου, alle tinereinstiminend naudem cod. Trici. Beispiete der Randscholion: v. 1ἐπεὶ δὲ οἱ Βοιωτοὶ ἰδιῶται διαβάλλονται ἐβουλήθη

εἰπεῖν Ἐλικωνιάδων καὶ δεῖξαι, ὁτι αυτοὶ ἔχουσι μέρος τι φρονήσεως η ὁτι πάντη φοιτῶσιν ἔνθα βούλονται u. E. Iv. V. 1002 'Oμηρος δὲ την Θέτιν μό- . νην απὸ τῶν Νηρηίδων θνητω συνευνασθῆναί φησιν, Ul ereinstimmerui Inu; cod. S.

50쪽

ουσίας τῶν στοιχείων Baguet, de Chrysipp. 149), die Theogonie dagogen in don Selirinen περὶ θεῶν Cicero a. a. o. II, 15. Diog. VII, 174); φυσικα υπομνήματα

also Schol. Thoos. 135 und 459 gesagh vird 'μα κατατον μυσιππον ὴ εξ ομβρων χυσις und Εimi. Μ. 701, 24 μυσιππος δε λέγει τὴν γῆν Ῥέαν κεκλῆσθαι, επειδὴ

SEARCH

MENU NAVIGATION