Glossen und Scholien zur hesiodischen Theogonie mit Prolegomena

61쪽

hergestetit ist λέγει ὁ τον αέρα τον την γην περιέχοντα καὶ το περὶ αυτήν. εἶναι δὲ εἰκὸς τουτον ἐλάσσονος υποῶ εἰς πλείονα ἔγκον διαχεόμενον καὶ ἀτμιζόμενον

τεταράχθαι, μέχρις αν λάβη τον ῆλιον. τότε γαρ τῶ ἡλίω

συμπαρεκτείνεται, ῶσπερ τῶ πυρακτωθέντι το πυρ. Den

172), und mar πρrden nichi felligetin, Wenn Wir das Scholion nr sin ch sippisches Fr ment ansgeben: απὸ δετos ματος τον αέρα ἐξῆφθαι, καθάπερ ἐξατμισθέντα, σφαιρικῶς καὶ περικεχύσθαι ' ἐκ δε τούτου τον αἰθέρα ἀραιότατόν τε καὶ εἰλικρινέστατον Stob.) und τῆς δεγενέσεως αυτῶν αἴτιον γενέσθαι τον ἡλιον ἐξατμίζοντα

voriremi chen Verbessematig Schoemann's a. a. o. Init meit grosserer Κlacteit gu Tago triti, ais in den Notieten des Diogenes γην μέσην απάντων Ουσαν und Ουρανὸς δέ

ἐστιν ἡ ἐσχάτη περιφέρεια, ἐν ἡ παν χρυται τὸ θεῶν).

Das genannte Scholion lautet: τὸ απὸ τῆς γῆς συμβὰν ἐν αἰτία λέγει. την γῆν καλεῖ τὴν νυγμήν, ώς ἀν διαβήτη περιρραγέντος τοὐ ουρανos. καὶ τὸ πρῶτον παγὲν αἴτιον τos περιρραγέντος. ου γὰρ πρῶτον ὴ περιφέρεια καὶ τότε ἡ νυγμή, αλλὰ νυγμὴ καὶ τότε περιφέρεια γί

62쪽

Dio Titan II.

Volso ge riss Meanthes in der Schris: περὶ γιγάντων Diog. VII, 175). Damaeli laedetuete κρεῖος το βασιλι--ν καὶ qγεμονικόν Corauit. 92 καθ' ον τὰ μεν ἄρχει

καὶ δυναστεύει των πραγμάτων, τὰ δ' ὐποτέτακται και δυναστεύεται), er selmeb also den Namen Inu ει undsterie itin gusammen mia κρείσσων. Dagegen tenete Chrysipp den Namen von κρίνειν xvie aua dem Schol. Cant. 134 ἀλληγοροῶσι δε - Κρεῖον την διάκρισιν, Schriebilin also mu ι Ubereinstiminend mii Aristaridi mim. M.

523, 20 παρὰ το κεκρίσθαι; 523, 52 μεῖον δὲ την κρίσιν,

II, 226 παρὰ γὰρ το κεκρίσθαί ἐστινm Elym. Gud. 346;

63쪽

scholion: ἐπεὶ δε φύσιν ἔχει πάντα τὰ βάρη πίπτειν ἄνωθεν, το τοιοῖτον εἶδος γαπετὸν ἐκάλεσε, d. Zeno iei-

πέτεσθαι, suonacti das Schol. Cant. Eu vectessem; Τgefges g. Opp. 56 γαπετὸς - παρὰ το ἰέναι και ὁρμὰν καιπέτεσθαι πανταχου, und Exeg. Il. 137, 27 γαπετου παῖς παρὰ το ῖεσθαι - και πέτεσθαι); und diesellae stetit Schol. Cant. 374 sethsamer IVeise bei dem Namen 'Γπερίων. Doch Vergleighen xvir das vertiesserte Schol. Cant. 134 Tπερίονα δὲ τον Ουρανόν, τον υπεράνω ημῶν ἰόντα και γαπετόν, την κίνησιν αυτos παρὰ το ῖεσθαι καὶ πέτεσθαι in xvelchem 'Tπερίων Von υπέρ und ἰέναι abgeleitet xvird, γαπετός vou ῖεσθαι - 1 πέτεσθαι, so ergiebi sicli daraus, dass Sehol. Cant. 374 vermuthlich nach jenem corrum-Ρirten und missuerstandenen vectesseri Wordon ist; es musa heissen παρὰ τὁ ῖεσθαι, το πορεύεσθαι V. Elym. Gud. 222 ἰεμένων. πορευομένων, πεμπομένων. τὁ δε χμιεπὶ τos πέμπω δασυνεται, επὶ δε του πορεύομαι φιλομαι

EAliir g des Cornut. 91 γαπετὸς ἁνομάσθη ὁ λόγος, καθ' ὁν φωνητικὰ τὰ ζῶα ἐγένετο καὶ ὁλος ὁ ψόφος ἀπετελέσθη, ωφετός τις ἄν. ἴα γὰρ η φωνη V. Atyan. M. 88, 52 λ η ἐκπεμπομένη βοή; Elym. 0ud. 269 ἰάχω ἐκ

του ἰαχή, τομο παρὰ τὸ ω, ο σημαίνει την φωνήm, Zeller a. a. o. 310); Deilich ist sie nach Cornutus -ὁ τῶν παλαιῶν gebrauctae Es ver sient eoullhnt Zu ver-den, dasa die geWbhutielisse Etalaring der Lexilia γαπε- τὸς παρὰ τὸ ἴκτειν τὁ βλάπτειν in den Τheogontescholiennichi voaonunt; 'volu aber die cliosippischo selir de-tatillat bet ProHos g. Opp. 50 τον γαπετὸν θεὸν οἰητέον εἶναι νοερόν, αἴτιον πάσης τῆς πτηνῆς τοὐ Ουρανos καὶ ὀξυτάτης ταύτης πάσης κινήσεως ' διὸ καὶ γαπετὸν κληθῆναι παρὰ τὁ ῖεσθαι καὶ πέτεσθαι υπὸ τῶν θεολόγων.

64쪽

Quelle, veleho in der Ηaupisaelie das Richtige versetili, die genonischen Εtymologieen durch: μεῖον δε καὶ Υπερχνα καὶ γαπετὸν το πυρ ἐκληπτέον, ώς υπερανεστηκὸς των αλλων βασιλικῶς καὶ δραστικῶς καὶ υπεριέμενον

ίεσθαι καὶ πέτεσθαι.

65쪽

driis 17: και Κρόνον ἐκκριτικὸν του ρεύματος ρόον sovon Petersen ergΞ t), Εtym. M. 540, 7, Elym. Gud. 586, Eudoria. 259: μυσιππός φησιν ὁτι καθυγρων ὁν- των των ἔλων καὶ ἔμβρων καταφερομένων πολλῶν, τηνἐκκρισιν τούτων μόνον ώνομάσθαι sWas 3vortlich ent-

μεν απὸ του κραίνειν μόνον εἰρῆσθαι την γινομένην τέως πολλὴν ρυσιν του περιέχοντος ἐπὶ την γην ἔστειλε und Cornut. 11 η δια το κατὰ συγκρασιν καὶ βρασμὸν τῆς Γλης την εἰς τα στοιχεῖα διάκρισιν ἀποτελεῖσθαι, ἐ- δια τὸ τηνικαυτα υφίστασθαι τον αέρα ἡνίκ' αν εκ πυρὸς ἐκινεῖτο 4 φύσις, επὶ το κραίνειν και ἀποτελεῖν

χειν ebenso Elytii. Gud. 257), oder παρὰ τb θέειν, Θοι πανταχου φέρεσθαι daher Schol. 371 ἡ κίνησις σφαίρας);

auffutirli her Elym. M. 449, 16 παρὰ την θέαν γέγονε θέεια, καὶ κατὰ συναίρεσιν θεῖα, καὶ γὰρ αυτη ἐστὶν αἰτία τῆς θέας και του θεωρεῖν ημῶς vo ich nichis Selle, das Hermann ap. II, 183 2ur Uoberseigung Ambulona vertenen honnte . Ohine die gweue ΕAlamang gubringen. Ebenso liat Cornut. 94 nur die eine Etalitriing

66쪽

θαρὸς γὰρ ὁ χρυσός, liberetnsti nend inii Comul. 94Φοίβη δε ἡ τοs καθαρά τινα καὶ λαμπρὰ εἶναι αἰτίας V. Etyin. Gud. 555 φοῖβον γαρ τὸ καθαρόν. υσίοδος δὲ Φοῖβον αυτὁν καλεῖ μαμμωνυμικῶς ἀπὁ Φοίβης, undΕtym. M. 796, 57. Aus j lingerent Conunentar Diac. 556, 29 Φοίβη μεν χρυσοστέφανος, ὁ αὴρ ονομαζόμενος, διατι φῶς τοὐ hλίου βαίνειν δι αυτοὐ και προς ημὰς διαπορθμευεσθαι καὶ ωσπερ τινὶ χρυσω στεφάνω τω ξλιακῶδί φ καὶ ταῖς ἀκτῖσι κατακοσμεῖσθαι. - Tethys istSchol. 136 ericlari την τροφόν, ξ την πλευστὴν θάλασσαν. την διὰ κέρδους τρέφουσαν i obet dor let2to Salaniolit stolachen ΙJ rspmnfis gu sein scheinq. Ebenso Etuna.

Giul. 528 'θυς τὀ υδωρ παρὰ τὁ τιθή l. τιτθή: V. Valchensier, g. Ammon. 130) τὸ γὰρ ἴδωρ πάντα τρέφει ῆ δτι κύριόν ἐστι τῆς πρῶς ουσίας, ἀφ' ης πάντα τρέ

67쪽

τός, την ἀμετάθετον, inter, xvie es Schol. 901 heissi;

τουτέστι την - σίαν των πάντων, WOZu eod. Ven. Rus

assngerer Quelle Ungusum διὰ τὸ νομίμως κινεῖσθαι V. I 1ac. 557, 1 ἡ θεμιτουργός). Εbenso Conuit. 94 η του

συντίθεσθαί τι μεταξυ ημων καὶ φυλάττεσθαι. Dieselbe Etymologio Eidim. M. 445, 14 γίγνεται παρὰ τον θεσμὸν θέσμις, καὶ αποβολη του σ. τδ δε θεσμὁς ἔνομα απὁ της θέσεως. Nicht so letolit ist die stoischo Bedoutung der

τῆς διαπλάσεως των ζώων, Iust dena Corautus ἡ του

συναναφέρειν τὰ γεγονότα αἰτία libereinstimini; v. Diac. n. R. O. η μὰλλον γενεσιουργὸς καὶ παραμένειν ποιοὐσα- κρῆσις; V. D. Orph. XXVIII Μνημοσύνη πάντων πρῶτον πόρεν - πάντα διὰ μνήμην διασώζεται ἀνθρώποισιν, und Schoemann ΙΙ, 113; Olympiodor bei Ses1ορ-

68쪽

48 labet Diit den Soliolien γ Schol. Cant. 136 latitet μία κατὰ τον μύσιππον ἡ ἐξ ομβρων χύσις. ἐστὶ δὲ ἡ γη,

Κρεῖος. ὁ βασιλικὸς καὶ ηγεμονικός.

κύκλος.

περιπολων τον κόσμον.

νησις.

- καθ' δν ὐκέως ἀνύττεται ὁ ποιότητα παρέχων γ

69쪽

Κοῖος. ἡ ποιότης. Κρόνος. ο χρόνος. ὁ εκκριτικὸς του ὐεύματος ρύος. Θεία. ἡ τῆς ἴψεως αἰτία. ἡ κίνησις σφαίρας. Φοίβη. το καθαριν ἀέρος

'θυς. ἡ των ποιοτήτων τὸ υδωρ γ ῆ υγρὰ φύσις επιμονή. ἡ τροφός.

Θέμις. ἡ θέσις του παντός.

Μνημοσύνη. ἡ ἐπιμονὴ τῆς

διαπλάσεως των ζώων.

αιτία.

Vas ille selion angegebene Bedeuiung der Titanenant,etrasti, so hai Sehol. 663 im cod. Par. B. die eigen-thlinalicho EAlinim: μαρνάμενοι Πτῆσι' μαχόμενοι ταῖς ἀκτῖσι του ἡλίου v. Diae. 584, 35), vielleichi enisicindendurch Missuerstehn einer Stelle, Wie Elym. Gud. 257Θεία δια τῆς ει διφθόγγου. σημαίνει δε καὶ την ακτῖνα του ἡλιου καὶ τῆς σελήνης. Dis Elymologio des Wortes vird in den Scholim solbst verschieden ungegeben. Die Elteste iss gweifessos die hesiodiselae voti τιταίνειν τείνειν Etym. M. 760, 41 ῆ παρὰ το τιταίνειν, οἱονεὶ οι τείνοντες τὰς χεῖρας εἰς τὸ κόψαι τα αἰδοῖα του πατρις Κρόνου ήγουν του Ουρανου , ebenso Elym. Gud. 530; Eudolcia 396; Hesych. τιταίνων. τείνων); dam kOInmt sie orphische se. IX, 4s ουνεκα τισάσθην μεγαν ουρανον ἀστερόεντα Schol. 209 τίσιν και τιμωρίαν λαμβάνοντας; Hesych. Tιτῶνες. τιρωροί; Elym. M. und Gud. παρὰ τὸ τίνω δ σημαίνει τδ ανταποδίδωμι; ebenso Eiutoria). Noctioino Etvmologie flectit in den Scholien dem τετάσθαι und ἐφαπλωθῆναι schelat identisch mih τιταίνω), nsim-Ιich Schol. 207 ἐκ του σίνεσθαι τὰς κωχάς, τὁ βλάπτειν IIvie vectesseri Werden muss; dem Hesuch. ἐσίνετο. ἔβλαψε. σίνεσθαι. βλάπτεσθαι ὴ βλάπτειν, ebenso Phot. leX., WO Lex. Bacti. add. ὴ βλάπτειwi v. Schol. Ω 4b); deshall, heissen sie οι ἄδικοι καὶ βλαπτικοί oder οἱ μωραίνοντες. Hieraus ent Nichene sicli die othischo Bodeu-iung der Τitanen, Wie Plutar ch de esu carn. 996 C. be- vel si τὸ εν ἡμῖν ἄλογον καὶ ἄτακτον και βίαιον, ου θεῖον αλλὰ δαιμονικόν, οἱ παλαιοὶ Τιτῆνας ἀνόμασαν καὶ τομο εστι κολαζομενου καὶ δίκην διδόντος, eine Be- deuiung, voti Welcher die Neuplatoniicer den meisten Gebraucii geniachi liaben, und die aueh in verschi edenen

70쪽

Definitionen eri innbar ist, et. B. Scliol. 207 η ἀπο τοὐμέλλειν αυτούς τιμωρίας τίνειν, Εtym. Giul. , Etum. M. umi Eudolcia a. a. o. η οι ουτως διαπραττόμενοι, ωστε δομαι τιμωρίαν. IVelche Etvmologie von don Stoilcerngebraticlit murtae, ist schwer Zu sagen; vielleicht die von τετάσθαι unci ἐφαπλωθῆναι in pliysischer Bedeutiang. Dio Dolitvng endlicli des Diae. 558, 8 οτ τινες καὶ Tιτῆνες λέγονται, παρόσον τιταίνουσιν, ἡγουν κατασκευάζουσι βλάβας τοῖς ἀνθρώποις ist eis Genai sch von Zivei Etvmologieen; irruilinilich aber begielit Diaconus denNamen Titanen aui die Helca tonchelaen.

Visi dor Seholiast bet dor Etalaming der Titanen gesam haud Ζήνων δὲ Πτῆνάς φησιν εἰρῆσθαι φυσικωτέρως, so er Schol. 139 Ζήνων δὲ πάλιν -- σικωτέρως τὰς ἐγκυκλίους φορὰς εἰρῆσθαί φησι, Ziem-lich unverstita ilich, liber die EAlamang Dio aut Sehluss

τριβομένων ξ ρηγνυμένων υπὸ πνεύματος, ῶς Ζήνων ἐν

sippos bet Stobaeus, ecl. I, 596 v. Baguet 177; Cic. de divin. II, 19 . Auch ille Emarung des Typhon im Schol.