Thomae Magistri sive Theoduli Monachi Ecloga Vocum Atticarum ex recensione et cum prolegomenis Friderici Ritschelii

121쪽

δευτέρου ἀόριστω χρόνοι ἐν χρῆσει. 18.

123쪽

.10. αει 12. ἀνατεθειμένον 14. 15. 16.

124쪽

Gildinito 112. liti holintiar, eognosci et ni mininio cha torum dispen lio sic potest, ut conferiantur eum grani

natico Baiiabergensi h. e. Ipso MoseliopuIO , quem Elymologico Gii alio Sturaliis adieeit p. 669. scim, suis locis citin Τlieodosio Goeulingit Dionysioquo Bolchori. Sed initiit in tamen Placet integritin ponere

insecta ........ εις χ ρόνους,J εις πνευματα, καὶ εἰς πον. καὶ διατί εις τεσσαοα; διότι καὶ ὁ τέταρτος αριθμος γενητικός ἐστι του δεκάrov. καὶ πῶς ἐστὶ γεννητικὰς δέκα--τος; μετρεῖς ἀπο του πρώτου εως του τετάρτου, καὶ τελειούται ὁ δίκατος ἀριθμός. καὶ πῶς μετρεῖς; μία καὶ Goτρεῖς, δις τρεῖς εζ, μεθ' ὼν τέσσαρες, καὶ ἰλυ δέκα.

πόσοι τόνοι κυρίως; 'J η γαρ βαρεῖα συλλαβικὸς τόνος

φωνον. διατί εἰσι τρεῖς τόνοι; διότι και τρεις τρόποι εἰσὶ τῶν τεινόντων ἰαvτους ποος δρομόν' εἰ γαρ ορθῶς τις τρέχει, και μιμεῖται Την Oζεῖαν, εἰ κεκυφότως, και μιμεῖται τον βαρεῖαν, εἰ ζνιοχευτικῶς, μιμεῖται τζν περισπωμέν . πόσα εἰ δη των προσωδιῶν; πάθη, τόνοι, χρόνοι, πνευματα. τί εσzι Τόνος; επίτασις, ' ἄνεσις, v μεσότης συλλαβῶν, ευνωνίαν εχουσα. τί ἐστι Qελῆ ποιότης συλλαβης Σεταμένον εχουσα νθόγγον. τί εστι βαρεῖα; ποιότης συμααβης, κεκλασμένον ἔχουσα φθόγγον. τί εστι περισπωμένη; ποιότης συχλαβος συνζγμένον εχουσα φθόγγον. πόθεν μό- μασται οζελ; εκ μεταφορῶς των οξέων in narim. Me των) διὰ το τους οξεῖς ηλους μιμεῖσθαι. πόθεν ἁνόμασται βαρεῖμ; εκ μεταφορῆς των τὰ φορτικὰ βασταζόντων, καὶ

125쪽

καὶ φιλη sie . διατί εἰσὶ δύο πνεύματα; διότι ἡ μεν δασεῖα ἐκ

του θώρακος ἐξερχεται, η δε πιλη ἐξ ἄκρων των χειλέων. καὶ διατοῖνο οὐ προσέσχεν ὁ ποιητης περὶ πνεύματος, της φύσεως. μη ἀπαιτούσης. τι ἐστὶ πνευμα; εκφορὰ λέξεως ἀθρόως η μετρίως περιλαμβανόμη ' τι εστι δασεῖα; πολτης συλλώβης τοῖ θώρακος ιυρχομεν . τί ἐστὶ φιλη; ποι

της συλλαβης, καθ' ην ἄκροις τοῖς χείλεσι το πνεύμα προ -- ρεται. πόσα πά ' τρία, ἀπόστφοφος, ωφἐν καὶ υπολυ στολη. διατί λέγονται πάθη; δια το ἐν ταῖς παθητικαις χεζεσι τίθεσθαι. τέ ἐστιν ἀπόστροφος; σημεῖον ἐκθλίψεως φωνζεντος. αντὶ πόσων φωνηέντων τίθεται ἡ άπόστροφος ταντὶ τεσσάρων. αντὶ τοῖ α, ως το δρα οἴτως, αρ' οἴτως. ἀντὶ τού ε, in το ουτε εἶδον, ολ εἶδον. αντὶ του o, ώς

το δεῖρο ιγι, δεῖρ' ἰθι. αντὶ τοὐ ι, ώς το επι ἐμε, ἐπεμέ. τί ἐστὶν ἡφέν; συνάφεια δύο λίζεων εἰς ταδτὸ συνεγχομένων, οἷον ἀρηίφιλος. τί ἐστὶ υποδιαστολη; διάστασις συμμνων ἀμφιβαλλομένη περὶ την σύνταξιν, οἷον , εστιναζιος, καὶ ἔστι, ναζιος ἀπὸ της ναζου της νη v. Atque haec pro Se quiSPIe eonferat eum grammatico

etiano p. 67 I9. - 673, 4I. Quae sequuntur, iis i scriptum est in eodice: Περὶ τέχνης. Ex iis notabo, Qtas a Baisibergensi libro uiseroeant. Versu M. Gu

μασμένονJ γυμνάσαι γὰρ λέγομεν τὰ εις νως ἀγαγεῖν.

126쪽

τικά; τρία ,γλωσσα, δῖόντες καὶ χειλζ. πόσα θέρζ Tyς γραμματικζς; ε . πρῶτον ἀνάγνωσις ἐντριβης κατα προσέ -

τρόπους. τρίτον γλωσσῶν τε καὶ ἱστοριῶν πρόχειρος ἀπόδοσις. τέταρτον εrvμολογίας ευρεσις. πέμπτον αναλογίας ἐκλογ ισμός. εκτον κρίσις ποιζ1ιάτων ' O dy κάλλιστον εστὶ

39. καὶ λως - 48. ση μα Oin. , Pergit Blituna: πόσα σημαίνει γλῶσσα; τρία ' - σῶμα, νην ὁ.άλεκτον, καὶεο ἀπεξενωμένον τῶν λεξεων. πόσαι διάλεκτοι; πένzε' ἰὰς,

ἀτθὶς, δωρις, αἰολις και κοινε. τί ἐστι διάλεκτος; ἰδίωμα γλωττης. ΡοSt novam inscritionum : Περὶ ἀναγνώσεως Sequuntur, qliae apirii StiirZiuni exstant p. 680, 27. Tί ἐστιν ἀνάγνωσις; κατὰ - 28. ἶλλως Om. 29. προφορώJ ad i. ἄλλως ' η τῶν πρώτων μαθημάτων τῆς φυχῆς ἀναγνώρισις. 30. γνῶσις 32. λα- στοληJ aud. ἀναγνωστέον γὰρ φημι καθ' υπόκρισιν, καταπροσωδίαν, κατὰ διαστολῆν. τί δεικνύετο εκ τῆς υποκρίσεως; η αρμη του ἀναγινώσκον ος και του ἀναγινωσκομένου. τί δεικνύεται εκ τῆς προσωδίας , η τέχνη του ἀναγινώσκοντος. τί ἐνορῶται ἐκ τῆς υποδιαστολῆς; ο περιεχόμεθνος νους. πῶς δει τὰς τραγωδίας ἀναγινώσκειν ; ἡρωικῶς. πῶς την κωμωδίαν; βιωτικῶς. πῶς. τα ελεγεῖα; λιγυρῶς.πῶς το επος; εὐτόνως. τί ἐστι τραγωδία; επιτάφιον ποι Σιών. τί ἐστι κωμldis; μίμ σις πρίζεως δια γέλωτος καιηdονῆς τυπουμένν. τί διαφέρει κωμωδία τραγωδίας; δια-

127쪽

CXXVIII

p. 680, 38 - 59. . '

και τροπῆ των δύο συμ-νων εἰς φ ραφωδία. καὶ τί οτι

Novum eaput Περὶ στοιχείων. Tί ἐσzὶ στοιχεῖον; -νῆς ἐλληνίδος φθόγγος ελάχιστος. Ω ς' ε πρῶ-τη και ἀμερῖς sie) του ἀνθρώπου νώνῆ. πόθεν στοιχεῖον; παρὰ το στείχω, το εν τάξει πορεύομαι. CL his grauim. Stura. p. 678, 43 - II. et proximis Theodos. p. 3.

128쪽

Proximis es. gr. St. p. 678, 53 - 679.ὶ εἰς πόσα διαι

διαιρουνται - επτα φωνη φωνζτί b. e. νωνίεντα); εις τρία ' εις μακρα, εις βραχεα καὶ εις δίχρονα. πόσα μακράς δύο, η καὶ ω μεγα. καὶ ποιον εστὶ μακρότερον; TO ζ': ἔπειδη οὐδέποτε ἐν τελει λεβεων κείμενον τρίτον από τέλους επιδέδωκε την ὁ ζεῖαν. το δῖ ω μέγα κείρενον ἐπὶ τέλοος τρίτην ἀπο τέλους παρέχει την ὁ ζεῖαν, οιον μενέλεως, ουκόλεως. πόσα βραχέα; ν' ἐφιλον και ομικρόν. καὶ ποιον ἐστὶ βραχύτερον; το ο' επειδὴ προλαμβάνον το ιῶτα, καὶ γινόμενον δίφθογγον, τρίτην απὸ τίλους επιδέδωκε τονἀξεῖαν, οιον κυπριοι. πόσα δίχρονα; τρία ' M. l. D. διατί λέγονται δίχρονα; διότι ποτἐ μεν εκτείνονται, ποτῖ δἐ συ σταχυνται. ἄλλως. εἰς πόσα διαιροῖνται τὰ επτὰ φωνῆεντας

ι, ως ἐν τῶ μυῖα καὶ ἁρπυια. πόσαι δίφθογγοι; zζ' α . αν. Οι. iii. ε i. Ob. και αλλως. εις πόσα διαιροῖνται τὰ φωνῆεν τα; εις δύο ' εις μεταβολικα και ἀμετάβολα. πόσα ἀμετάβολα νωνῆεντας τέσσαρα ' η. e. v. ω. διατί καλοῖνται ἁμετάβολα ιδιότι ου μεταβάλλονται ἐν τοῖς παρφχημένοις ' τὰ αυτὰ ταρ εισι τοῖς τοῖ ἐν εστῶτος ἀρκτικοῖς, οιον ηγεμονεύω,

λεγχον. πλὴν τῶν δεκατεσσάρων, ὀκτω δἐ σύλλαβα li. e.

129쪽

νονας παρόσον ηττον των φωναντων ευφωνα καθέστηκεν.

εἰς πόσα διαιροῖνται τα ἀκτω ἡμίφω α; εις τρία ' εἰς διπλῆ εις ἀμετάβολα, καὶ εις σ ἄσημον. πόσα διπλῶ; τρία ' ζ. ξ. p. διατί λέγονται διπλῶς διότι εν εκαστον αὐτῶν ἐκ δύο συμ 3πων σύγκειται, το μἐν ζ εκ τοῖ σ καὶ το ει ξῆκ του κ. σ, ro G φ εκ τοῖ π καὶ σ. πόσα ἀμετά λα; d. 1. μ. 3'. ρ. διατί λέγονται ἀμετάβολα; διότι ου μεταβά

λονται εν ταῖς κλίσεσι των ονομάτων Ουδἐ εν τοῖς μέλλουσι των ἐζμάτων. et ψ ου μεταβάLλονται εν ταῖς κλίσεσι τωνονομάτων; οἷον ' νέστωρ νέστορος, θέων Θέωνος. πῶς ovμεταβάλλονται εν τοῖς μέλλουσι των ρημάτων; οιον χαίρω χαρῶ. κρίνω κρινῶ. πόσα - ονα; εννέα ' β. r. d. κ. π. T.

v. χ. διατί λέγονται ἄφωνα; διότι μῶλλον των ἄλλων εἰσι κακόφωνα, ῶστε ἄφωνον τραγωδῖν λέγομεν κακόφωνον. εἰς πόσα διαιροῖνται τὰ εννέα ἄφωνα; εἰς τρία ' εἰς ψιλα, εἰς δασέα καὶ εἰς μέσα. πόσα ψιλά; τρία, κ. π. T. πόσα δασέα; τρία ' φ. χ. πόσα μέσας τρία ' β. r. d. διατί λέγονται μέσαι διότι των μἐν φιλῶν ἐστὶ δασύτερα, τῶν δῶ δασέων ψιλότερα. και εσρι το ι ἐν β μέσον τοῖ π και φ, eto δἐ γ μέσον τού κ και το ει ὁ μέσον τού Θ και τ.

ἀκην ἐγένοντο σιωπῆ. His Dionysianis p. 63I.suhiunguntiir haec, nulla praemissa inscriptione: Σ--λαβζ ἐστι - οιον α, η. , ut ap. Dionys. 632, 23 - 25. et Πραχεῖα σνLλαβ' γίνεται - οιον ἄρ ς. , ut ibid. G33,

130쪽

I0-13. Soquitiir eaput Περὶ μακρῶς συλλαβης, sero consentiens Dionysio p. 632, 29. s Im, et lieni consentiens eum p. GD, IT. SqΟ Περὶ κοινης σολ-λαβης. Detitiae Περὶ nihil fors dissorsiis a Valdori opitoma. Sed post σωεσμος pergit Gud.:

μασι. το ῆα βραχυ, διατί; τα εις α λζγοντα Ουωτερα καὶ βαρυνεται καὶ συστέλλει το α καὶ τῶ μ παραληγεται καιδια του τῶς κλίνεται. ἔνομα πόσα σζμαίνει; δυο, σῶμα καὶ πρΘμα. τί εστὶ σῶμα; παν το θεωDουμενον καὶ κρατου-

μενον οπὸ της ἀφ ης fr) του ἀνθρώπου λέγεται σῶμα, οιον

πρῶν μα, οιον θεός, ἄγγελος, ψυχῆ. διατί προτερεύει τοδνομα του ρήματος; διότι το ι ἐν δνομα ουσίαν σζμαίνει, τοδε ρῆμα πρhμα. Post haec Glid. pergit: πόσα παρίπεται τῶ ονόματι; clitibus es. Dionys. 634, II. sqq. Finitur eaput his: τί εστὶν ἀριθμητικόν ; το ἀριθμον σημαῖνον, οἷον εις, δύο, τρεις. τί ἐστὶ ἀπολελυμένον; O καθ' εαDτὀ-εῖται, οιον θεύς, λόγος, ἄγγελος, ψυχῆ; τί ἐστὶ μετον--στικόν; το μετέχον ουσίας τινός, οιον πύρινος, δρύινος