장음표시 사용
91쪽
verbi sit useatus inter se diversi prodiintur: ποτHωμαιτο δυσφορῶ καὶ το μετα δεινοπαθησεως ἱκετευω, item p. 369, Iz. Dp rοομαι το διδάσκω καὶ το παραινῶ, illi eIn 'ndnio Iuna recte receperat Oir Iemlorpiiis p. 367, 14. Muuiniodis igitiir in oditioniblis peccastina p. 120, 6. 372, 9. Contra libi lina sitia odii ira Aigirificatio et sortiir duobus vocabit Iis, clitae iiiStar lanius notionis stini, ne tolerabilis qui dena iturii ius nrtimiliis, iit p. 385,'I5.
λυπεῖσθαι καὶ επὶ του ια νειμονεῖν. lii Itoc sentirinere praeter articii lii in repetita etiniit Pi lio positione opus est. Niliit aute in freqtienti iis usiI Venili, Ilin III a parto Iibro riini ἔipticii liiiii , ni nlio I R P ciret ἔih esse Prne- positione na in posteriore inenalu'ο enitiativit, ii L p. 208, I.: saepe igitur coniunctis dena lini binis scriptiiris instaurasse ipsitis grana nantici motu oricini videin lir, iit
cessario anten Scribendii ni suisset πενθεῖν καὶ επὶ τοῖ
92쪽
Μαποθανόνrων, et p. 205, 5. , Iicet repugnantibus editi
nibus, υμνος θεου μόνου, το δε υμνῶ καὶ επι θεοῖ καὶ επὶ ἀνθρωπου : tibi quod a posteriore membro h. e. ante ἀνθρώπου praepositio olini in eodem id pravitatis Ioco habendii ni est utque omissa una cum artieisso praepositio in ilio και ἐπὶ et οὐ μελανειμονεῖν : nana omitti articulunt posse in iitroque pariter II enabro, Siquidem. non in una, non Vstri omini oppositio επί praepositione fiat, sponte sita intelligitur. Itiiqite ut unum exempluin, addam, non latet, cur p. 194, II. in hanc speciena praeeipere granimaticus Voluerit κερας μεντοι επὶ non κἀεπὶη ζώου καὶ επὶ πολεμου : non enini praeceSSerat κεραία ζώωυ e1 πολέμου, sed κεραία πλοίου. - Articuli aliam quandani potestatum breviter Persequantur. Acq aevis normina eonStat, Si Pro formis tantum grana maticis sint, de quiluis ali lii id praecipiatiir, sic praemisso articii Io construi, tianquam sint neutri generis
indoelinabilia. Quid igitur tandena fuit, quod in oσπερ mutandunt δπερ Ouden torpio Videretur p. 210, IT.:
κλέπτης καὶ ὁ κλέπτων καὶ ὁ δυνάμενος κλέπτειν, o περ - καὶ κλεπτικός λέγεται - 3 VPI P. MI, T. επι του θάττονος Cassierges posuerit pro eo Piod instauravimus ἐπὶ τουθ άτtων δ Quid alitent 7 miod a Iibi non mag3s contrariani Etrueturani tulerarunt iliana, quum propritim sibi genus
et castina non ina asciscunt et eum reliqua oratione 'coeunt, tanquana si non sint formae grammaticae tantum, iit p. 236, II. το δε μασχάλο κοινόν, ἀφ' ἐς και τ 3 μασχαλισethe, ubi in Guelserbytano praeter rem est ανου , Vel p. 222, s. συ δε τον λιμὸν λέγε, quod perindolescere licebat atque συ δῖ ὁ λιμός λέγε, quod inde a Cati Ilerga vulgatuitur. Itaque licebat sane p. 215, II. αντὶ των χρειάῖν dicere pro ἀντι του χρείας , non Iicebat ἀντὶ χρείας, ut est in Bumitanniano. Sed admonent mo haec
articillo, sive proprius noniinis artietuus sive neutrimi
93쪽
αδ omittitur. Certa sunt enim in lioc genere qilaedam, hac tamen eomlitione, iit non alio Atque noIninativo rasu esserantur, ut P. 48, I. οἰσπερ ἐκ τοῖ λογίζομπιλογισμος, Ουτω καὶ ἐκ τοῖ αναλογίζομαι αναλογισμός, nquo diversami rationent sed item idonea in hos sequitii rp. 237, I3.: μισθός ἀδιάβλητον, διαβεβλημένον δε το μί
fungar p. 249, I8. υπὸ του νέμομαι τὰ βόσκω τομὴ ἡ
βοσκῆ, ἀπο δε τοῖ νω 0 το μεοί o νόμος. Hoc illis lues genus non raro niaIe habitit editores. Altemina per tinet ad adverbia substisintivis Itomi nihils itincta Sitie articulo: quod quidem in iitraque lingua liabet cliuinis apte conseratur. Sed nos in I lionia vers;inrair, qui non quovis modo illiid guinis ad irrisit, sed ita taptuna, iit articuli Ioc una quo lana inodo praepositio obtineret, wia continerentiar quasi et eoagnaentarentur nomenot adverbilina. Νiilla igitii P scripturae diversitato in- eerta Velut haec stini: p. 52, I3.: επὶ δε απλῶς λίθαν
auctoritas ac scribendiim επὶ δε απλῶς θεωρίας. Hac certa eniim significatione απλῶς adverbiunt quasi coaluit eum noniine Suo in unani notioneni quandani. Ceteriini p. 363, 20. non opiis fuisse Videtur recepto articulo in his: επὶ τουθ μετοχθον μελὼγντος. Uire Verbo conimentoro articuluna Ἀττικοί nomini ἐidiectilii , ubicunque consequente Verbo grananiatico continitatiir oratio iit
p. 253, 4., Vel aliud nonien opponitur iit p. 282, 5.rseontinuo nutent detraetum Sinipliciter posito Ἀττικοί, euius sexcenta Sliut eXenipla. Possunt permilia alia perlustrare somnientando, Velut quibus legissius παιγα:
94쪽
in genere prorsus singulare eSt p. 333, I 2. Ἀττικῶν otiit non a Thoma prosectum n Ilitrer: porro cur voluerite. g. p. I97, 3. pluraliter 'Aet τικά dicere, alibi autoni binis vocibus reserre Singularem numeru In υττικον p. 3, 2. I93, II., λογογρανικόν P. 2, I 2., κρεῖττον P. 3, 8.; deinde quibus ni odis nunc μόνος adiectivunt per siligillos casus cum nonilnibuS quibuSque eonstruxerit,niinc adverbiit in Prol arit μόνον , ubi praeStare putes assiecti viiiii I. c. P. 237, 10. 329, I9. 4I0,I5.: qitibus otiinibus in relatis tanta Thoniae est coIastantia, quanta inconstantia Id rarioruna. Ρertinet eodem pIurale ve hum neutri generis noni iiid uS iunetunt, quod in varias partes ala Ouden torpio iudicatuni p. I47. 283. 423. 623. 635. Berii. nos saepissitiae Vel retinuimus Vel restitui-In iis, ut p. 63, 4. 6. 0. 78, 5. 89, II. 235, 3. 246, 10. 266, 7. 329, I6. alibi: qiii Ioquendi mos ca'ssa suuinutati ἐστι Aristotelia in εἰσι p. 392, 8., o inniti nia utein Inaxtine frequentatur in Herodiani iit inscribunti Epimeristitis. Sed ut his sinena tan leni faciant, nae niorabilis est επί praepositionis clini triplici casu
quia in PerVulgatus Sit genitivus, tamen paucis Ioeis quibusdaIII nec dativunt respuit grammaticiis, tit p. III,
τικοῖς ποιοῖσιν. Idem genus diligenter nuper Persectitiis est Lehrsius Q iiaest. Aristareh. Spee. P. 33. sqq, et qui quod etiam quarti easus exempla se nosse ait P. 39., vereor e Iii ident ut alia in promptu habeat, ac quale veIut
hoc est Theoduli p. 285,I0.: ἀμφότερα γὰρ κῶ
rooro λαμβάνεται, cuius non latet paullum diversa ratio.
95쪽
niam onani in 'Patet Iatissime, reliquis accuratius ite pertractatur in Pomcisus sum. Spectat id mi Varios modos Veteres scriptores citandi est ligulis testantonia proferendi. Eiusniodi in Iocis miti in saepiSsime Vel sitietuont Iibri vel prorsus eriticuin destituant, tamen in tanta eXenapiorum InitI-titudine innumerabilium satis evidenter licuit, quid
probasset graniniaticus, quid improbzisset, elimosa conlparatione eruere. Ae prina una prorsus conveniens in eam orationis redundantiani, quana propriana Thomae esso supra dixi, hoc est, ut nunPiam Ormittatur praepositio. Neque id , unquam faetiini nisi in singulis aliquoties Idaris, in Roniano ot Blancardino p. 320 , 9., in Leidensi p. 384, 7. ItaPie ἐν praepositione singulos Horodoti Tliucydidis lite libros constanter sic sigilificavit sinaplieiter, ut scriberet vellit τῆ πρωτη ib. e. βίβλω, Iion Μουση , ut propter Herodotiini Oudendorpius interpretabatur p. IM. ,
nunquam aut Oniliteret articuluna aut netiuo genere uteretur ἐν τω πρωτω βιβλίω. . Uniim est exenipIiim in ΦII. paranis hilius editionis, quod non ri odo Onaisso artieulo sed etiam addito noniino si neutri quiden generis nomine prorsus recedit ab reIi litorui a sinitIitii lino omnium, P. 367, 8. : Θουκυδίδης εν βιβλίω προ - τω, qti'd BPiident, quoniana diffidendum est Callier-gne correctioni εν τῆ πρωτp, niilla ratione expedio. Sed τῆ quident articulus, queni omissitim probabat
Oudendorpius velut p. I2. 162. , sine ulla dii liitatione inserendiis fuit p. 44, 8. 46, 7. 64, 13. 96,I6. IIa, S., alibi, saepius tenendus, tibi ab lino tantum altero e Id ro abesset, e. e. p. 3I, I2. 46, 5. 47, 6. 48, 2. 8.
239, 10. Item in εν zy honsidenter eonvertendum ἐν ristitit, Piod v. e. in Basileensent invectiini est p. 2I2, 3.
96쪽
lieni, naο Io u Surpetiar ἔisticulus, Ρlatonis Liueianiquo vel διάλον οι. Ut Iaon Potiterit de Oinisso inciti datis lain Issaris articillo p. 32, 7. 220, II. ambigi: ἐν Παναθοναὶκω, Vel de laininino genere ἐν ety τεταρνη apud Pluivorintinx in Λristidis quo lana orationuni exeniplo P. 19, 3. Ιἔina apparet, cirr Libanii et Synesii scriptati liii Thomas signi sileam: naaseuIino denere, ut ἐν του περὶ et ς εαυτου zίχζς, ἐν τω περὶ βασιλείας h. e. λογω, Vel ἐν Tm γέντιοχικ υ, πρεσβευτικω, lan inino autent aIta, Pilaim orationilaus solii rixit μελάτας, μονωδίας, ἐπιστολάς: Iii;is icinaeII Voces non Solet ut λόγος, βίβλος Onituere, licet eius imodi iiiii ldaiii iii Edd. reperiatur p. 52, II. Q liainiunt Vis inlitent, . quena miliue tractavit is, is sibi coiistet articuli lis iis, continuo tamen, lihi ah lita citcaiuli simplicitetite receditiir, aliis proferendorum exemplortina Iegdalis omitio regitur: miae viversitas duplici in genere Ver8atur, quo Plini binas utrunt Iue sormas habet. Prius geniis hoc est, qiuina e eo napIuribiis Iibris conina lini noni ine irascriptis unitim quod lana sigilifican- Itini est. Qiiod ubi'genitiVο casti, hute quidem n cessario accedit articissus, adiimitur autem ἐν praepositioni clini certo numero iunctae, VeIut 'Aριστείδης ἐώπρωτω των, ευκτρικῶν, ἐν δευτέρω των Σικελικῶν,εν τρίτω των ἱερῶν ζ ut pravissime Ouden Iorpius iudicarit p. 220. Berii. p. 5I. Ie I9, 3. . Ergo reiicienda p. 9, s. Loidensis codieis scriptura fuit μυκιανὸς ἐν
terpoli inti tribucii Ia, item του deIendum p. 405, I3.
97쪽
Rursus Igitur dupliciter peeentiim in Basileensi p. 2
14. ἐν πρωτν των ἱερῶν pro εν πρώτω etων - , Et in contrariam Partem P. 292, 6. Φιλόστρατος εν τε δ πρώτω
referro o libris de republiea sumpta 6. ἐν δευτερα etων πολιτειῶν seribendunt pro ἐν τω δευτέρω τ. π. Et articulus quidem non iangis sane tοIerabilis erat quam p. 306, II. et IM, I , ubi uneis circumseribere Oinisi. Sed de genere maseuΙino nunc non me fugit probabiliter posse ambigi. Quamvis enim eontestatum femininiina sit p. IM. et 30G. , tamen sine i illa discrepantia εν πρώτου legitur p. VI, I., e solo nuten Guellari yiano εν πρώτη serI-ptuni est P. 235, 0., s Biirmanniano Solo εν δευτερα p. 220, I. Itaque haud scio an hi ipsi ΡIntonis de repubItea Iibri, quemadimodii in Herodotiorum Thueydidioremque Issarorum exenapio εν τῆ verbis, ita alibi potuerint εν τῶ - euari, Ilioniam λόγοι sunt per eouIoquentium sermocinationein perscripti. - Altera autem in hoc genere Ioquendi fornieti coiieessa haec est. ut prorsus ' 4empto articuIo dicatur vellit 'Aριστείδης φ, ν Αευκτρικῶ πρώτου, quod habes p. 27, 9. et olibris a nobis repositum p. 70, 2I. I64, 6. I90, 2. 2I6, '
toni Oudendorpius perspexit p. 477. Bern., idem Iapsus' in aliis; ef. p. 537. IM. e. Add. In varias igitiir par . tos depravat uni fuit, quod restititiiniis εν 'Ολυνθιακῆ 'πρώτω P. MI, 3. ut in Ra p. 95, 6. , ae eontrariun p. II, I ἐν δευτέρω υῶν 'Oλυνθιακῶν. - Auero genere. ea eomprehendo, quae additis μελέτη, μονωδία, ἐπιστοὶ Nnominius esseruntur. In quibiis exemplis etsi reete medius interponitur articulus, velut ἐν επὶ Σμθρν'
99쪽
Horum qiIoqile n lilia molestia centena possitiit ex iii licescriptorii iii eXen PI;i coligeri. Sed restarit clii ac lana, Separatim nilne pertracti incla, quae qui Ioni ad singulos scriptores Singit lave Scriptorii in genereti perii nent. Et Honterii in quident nitrere ex sint illiina societate prorsiis exo in ptii ni Videri. Λc quod trimus locis Iogobatiir εν τ φα, εν τω f, τω ε'Iλιάδος p. 248, 10. I 3. 30T,I0., mil- biis adde p. 204, τ., oi cit Tindi mitioni desensionem clirispiana o p. 232, 2. Iliaerat, tibi est ἐν τευ γάμμα Ἱλιάδος. Sed lioc ipsit ni ex interpolatione advenisso arguit Lei-donsium et Guelsorhyicini o naissio: priori biis nutem illis viatilior Iocis iit spretii Calli ergae mena orin leleretii r articii Ius, ipsa opitino maria lili romina mictoritias postulabat. Hoc enini sin Dilare illud est, Piod si Ite arti eulo Iliadis ot Odvssono libri significantii P coii-
in oditioniblis Oxstent littorii mini notuo φ) ἐν ἐν β εν γ q Ideri tui', Pioni odo eae interpretati lac sint. Aimio librarii mii leni clitana in pariena acceperint,
docuit Ino eo victim a naeniet tractatorii In mena Oria.
Claro onina et nitido in Guel rhytano tibi quo pictum
ipsi grana imatico iit a Itomina potitis nil ni orati di Ordine ΠΤ, antiquitiis carmini latis Itoni ericis adhibitii iii, pro I arin De litis nitrum est ne cogitasse quidem Bernardum Tlides '
schium, quuin in ThesmophoiuaZuson editione, quae Ilaec scribo Commode assertur, coniecturam quandam mea ' qua cori mendaverant piro τρισὶν , nemini probatum m
opinaius est p. XIX. Nam d 'eiae ista creue Vm, qui rata rerδ ne unam quidem litteriam commianem 'G a berant, eos confuniat tiamen Moetiisse. Unde igitur is permutatorum numerorum in Ecloga Thomana multitudo q 3-m ex Indice scriptorum licet cognoscere Et rursuΠ' quid p elixi iis qtiam ς' transire in V
100쪽
niani litigra in Illinc intelligero videor e deperdito voeabulo relictan fge: nan 'Iλιάδος nomen non vi leo, mio tandem pacto Oniittere grumuinti suS potuerit.
Miter atque in ro I iiiiiis scriptorii iis res se habet in Luciani sernionibus, qiii, ubi adiicitur GHΘφ dativus isque malogiis definitiir eouoquentiunt nominibus, cum a me illo perinde citani ir Be Sino artieulo. Niillasnim Issaroruin discrepani in Velut in his est: εν Μεμνιππου καὶ λείρωνος διαλόγω et Similibus p. 39, 5. 42, II. 6I, II., nulla itena in eontrarii generis his εν re
tuit, τῶ Ηρακλέους καὶ Ἀσκληπιου διαλόγου, atque curn GB deIeri. Nec mulium vistat, quod εν Ἀγωθίνους ἐγκωμίω Lucianiis citatiir P. I, II., εν τω-ἐγκ- P. I63, 4. Sed interpolantis esse apparet hanc collocatione iuverbortim εν et υ διαλογω Ἀωρίδος καὶ Γαλατείας p. 347, 9. :Pranquam scio quae lans exstare non diffiniuia, iit
επὶ 2μυρνη παλινουδία esse debebat alii se παλιντδία τῆ ἐπὶ Σμυρνη. - QiII autem uno nomine Sorniones inscripti