장음표시 사용
111쪽
Aristide p. 3II, II., Synesio p. 129, 2. 248, I., alia
quae pro se ipsa Ioqui viderentur, satis habui vitiosis eum. sanis simplieiter conapositis signifieare, ut in Synesio videbis p. 227, I2. 253, II., in aliis alibi. CAPuT IX.
Duos Ioeos scio a me relictos esse, quomIIn Hiemini etsi possunt, tamen noΙo plene et necurate PerSequi, alierunt Iiee possum nee Volo. Ρrior ille in rebus ortito gra pilicia versatur, e quibus ea tantum significabo, quoruni ignoratio vel tenteritatis vel desidiae in me crinion possit coniicere. Velut bina Vocabula, quac sunt unius adverbii loco, de qua- Iibus nota est Loboeicii disputatio ad Ρhryn. p. 45 49.), ego libroruita auetoritate iiiiictim seripsi usPie-Piaque. Frequentissilita apud Thomam καταπολύ, παραπολυ , παραπλεῖστον , δόλoti, διαμέσου P. 230, I3. κατα-
s., de quo Vitioisoni Atticista p. 80.: ἀντὶ του εἰπεῖν ἐν in λέγουσι μετα μόνης περισπωμένης ἐφω., et articulo interposito, ut τοπαλαιόν, ita ἐπιτοπολυ, ἐπιτοπλειστον Smeenties. De Ptibus minime quaeritur quid ratio Postulet qitanquam ne haec quidein ullo mo Io repu- Miat , sed quid usitatuni TIioinae aetate suerit. Atque sic de illis praecepit Moseliopulus Syn. s. I60. a.,
e codice Basileensi a nobis emendatus: TOπλίον, T μετατοῖτο, τοδευτερον , τοτρίτον καὶ τα τοιαυτα εἰ μηπουσιν ἐπαγομενον ονομα, προς ο ἀποδοθησεται TO TO, επιρρῆματα εἰσι. τοιοῖτόν ἐστι καὶ zo εζάπαντος καὶ το
ἐζαιῶνος καὶ τὰ,τοιαυτα ' εἰ γὰρ μῆ ἐπάγηται γενικο πρυς ην ἀποδοθήσεται ἡ εξ, οἷον ερ ἄπα τος τρόπον η τοιουτότι, επιρρήματα εἰσι. Itaque etiani απαρχῆς seribendiin P. 278, 2ὰ erat. Noe aliena ab hoc genere praeeIarn Lobeekii observatio est, quanquant aliatii is Partein
112쪽
prodita ad Phryn. p. I99.: si id pie in universunt tonuitiatina est, qiIae seorsiin vixerint Veteres, ea pIeraque recentiores in unu ni conflaSSe, et, ut quisque studiosissinio orationem a sinulitudine Vlligaris quotidiarii serimonis avocare quaesierit, ita Saepissinae vocat illoruim coniunctorii ni compagent SoIViSSe iitque in nrtiis suos distinxisse. Singulare est p. 2II, 10. καθεκαστος, Sed tit eu In eo tarmen non sit conserendum, ilii Od p. 20, 2. 238, 5. OIi in edebatiir ετερύττα et diro σάοα. - Qtiod accentus attinet, satius duxi, qtiae optiniomina praeceptis magistrorunt conlprobarentur, recipere quam putida quadani reIigiositato pravam Iibro mina naetii oriana servare. Ndiit enini proseias e propagatis appellandi vitiis forinamini κυβος p. 2I2, s. eui os sine κυιος V. 5.), χυσις P. 398, 4., μυρον P. 232, I2., μείραζ p. 23I, I 6., φίτυς 387, 6., ut naitiani σφραγίδα 277, 9., φθείρας 377, 3. , ἐκτίσαι 39I, 6., καταφωρύσαι 388, I0. Attanion a Thona a qui istius ni odivitia abiu licet et in Iibrarios oninia transferat, is
sane calidius arbitretiir. Ρrorsus enim illitis notato invaIuerat novicius qiu lana iis iniittis vocabulis ni os Pronuntianili, non ille tίinieri in perna utata Sede accentii uni positus, sed in sola acuti et circlina flexi. confusione: quena breviter Lobeel iiis persecutiis est ad
apsa ratio accentu uni an biglia eSSet, tenaciter ain-PIoxus stina libroruni auctoritatent: ut V. c. βαπταῖς
signaverini p. 360, 6., non βάπταις. Mena orabilis ost ἀνύττικος Vocabuli notatio, Plani libri ad unii in onanos
113쪽
origo Thoodilli patefiat: taliteii ne Iloc quident non in uero deputandii m. Notabile in hoo genero impriniis Ulud ost, quod do is ornς lamna sigilificavinius ad p. IM, M. Quant ut vitioso Moeridis exeniplo acceptant refert grammatietis, ita quo uteretiir Antinoiiii codice, fis fraudi ei fuit p. 206, 6. de κάδδος fornia, p. 380, 13. do νασκαλος. Itaque nec via qν mutandum fuit p. 359, nec P. 300, 6. πρέσβις.
Memini, quod supra detrectavi, hoc est Ionge gravissinitim, ut Veritas itidicaretur sing iIoruni Eclogae praeeeptoriam. Quos ProVincia lit eum Iaude susciperetur, et Lobech in in lectione opus esset et non unius anni otio et auero eliartamina Volunaine. Quanquanino sic miidem sperare licet lare ut eandent atquo Pho nielisi commentarii titilitatem opus sperosum :
114쪽
eulus est eaussas an ipsius Thomae ne Phonield di
simili me eermuntur. Quos Eelogas indices subiecI, eorrem tertium, .iem inseripsa graman iis an, Inutio ampliorem constitueram eonfirmere, ut singulae quaeque Thomas notationes suis generibus et elassissius disponerentur,ot mias do quoque Ioeo artis M'ammἐiticae per EeIogam dispersa IeMintur, eomni Ini nomine eomprehenderentur unoque in eonspectu Ponerentur. Quod eonsilium ΦIominus emetiam haberet, redemptormin rationea impedier Int.
Itar autem hos Ioeo,' in quo admonitionissius.11busdam suppleam ad Eelogam ipsam annotata. P. 4, annoti ad V. I. adde Libanium vol. II, p. 123, I. nslc. P. 5, annot . ad V. Ια es. Abreselduinis Aeschyli Agam. V. I. P. I, annot. V. Iia et Osannunx Phusinon. p. 290. P. 37, annoti ad V. s. τοῖτό τε etiam a Boissonado Aneed. II, p. 283. assertur e cod. Reg. 1269. Atquo hoc illud erat, quod non satis memineram in ProIegona. p. XXIV. not. Non autem tantum huic seripturas tribuendum, ut eormiant, miae inie disputavi: quippe τέ pa
ticviani neglexisse Stoeberiis ut alia mutia videtur. P. 53, annot. V. 13. melius fortasso D τινι των ἱερων eonsietas, quam εν τρίτP - .
115쪽
Ρ. 121, 2. Thucydidis verba sitiit e Iib. IV, e. 8. P. I 3I, II. Tortiti in Philostrati exemplum hi bos
Ρ. 359, 3. τί;πει μ ἀνηρ eXStat etiam apii I Horodia- nuni περὶ ακυρολογίας in . Boisson. Anec I. III, p. 263. Ρ. 362, T. CL Ρhilenionem Osanni p. Ita. , Moscho-pilli Syll. f. I 57. b. De Iactina nescio an quid ille se seuerit. Ρ. 367, 7. Thucydidis veila sit ni e cap. I 3. Imri I. Prologonaetion p. VII. Viuolsono et Titinianno nil de Fissim eium Bilii. Gr. VI, p. I90.
116쪽
XI. Mirere ipsiani adeo Λmadeum Psymnem, exemcuatissimum in hoc genero virum, Theodoretia . Episcopi Cyri scripta quaedam sine ulla, uti videtur . Vuli suspieione posuisse in Notit. Ii-
P. LXI. fragmento Aristophonio priori conserantur Aesehyli verba, do quibus ad p. 300, 6. dietiin . P. LIV. I. 9. 20. Si verum est, quo 1 Ρaselialis Bassii sido Hariosius prodidit in Fabr. Bibl. Gr. V, P. 776. sq. , exstare in Id ro Farnesiano in Aesetiyli Aganis nino ne in scholia Thomas Magistri: ac certe non oblocutus est ElimS-leius in Miiseo critico Cantabrig. N. VII,
P. 457.:ὶ sic statilenduim est, ut post eom. POSitium demum EcIoga in grana naaticiis credatur illam clini Aganioninono sana iliaritatem contraXisse. Idenique valere in Pindarica cur inina Volo.
P. CXII. v. 3. a sine Oxcidit austra Moschopuli notatio
haec: To o ταν οἱ μεν παλαιοὶ διαιooῖσιν, Oθεν καιπνευμα καὶ τόνον τιθέασιν, οἱ δε νεώτεροι συν μ' μένως εκφερουσιν, ωσπερ καὶ τὸ διό και me κuo
117쪽
caterum mnam mentionem nugamin se de Isis nerianariam Dei, quBriam gratiam, si quis appetiarit, Miseessanoa eritica facient a Friodamanno M obodio edita, voL I, Pari. 3, p. 536. NihII in illis inveni, quin aut ab aliis pridem oeeupatum sit aut condonamiunx Potius auctori PIam comm
i limium esso video, ut eum laudo I. Th. Moyses doeti ax auditoribus meIs a IOIeseentis euraseommemorem, PII et transsemPla meum in usum exemplo Romano et praestua in eonficiendis indierubus ope, ae praeterea admonitionibus .id iisdani haud inutilibita nis sit,i devinxit. Ser. Halis Saxonum m. Sextili a. CDDeccxxxxx.
120쪽
Ad p. XXVIII. Sempturae diversitas libri Basileensis in primis XXII. paginis haee est: