Historikōn logoi 9 epigraphomenoi mousai

발행: 1833년

분량: 367페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

ταύτα λεγειρο τοὐς δὲ, προσκυνέοντας, ἐκ δεειν ἐς την Θάλα N IS mr καὶ την νῆα ε πικουφισθεῖσαν, ου- δη ἀποσωθηναι ἐς τὴν Ασίην. ῶς δὲ ἐκζῆναι τάχιστα ἐς γην τὸν Ηἐρξεα, ποιῆσω τοιόνδε ὁτι μὲν ἔσωσε βασιλέος την ψυχὴν, δωτήσασθαι χρυσἐη στεφάκη τὸν κυζερ τεα' ὁτι δε Περσέων πολλοῖς ἀπώλεσε, ἁ- ποταμεῖν την κεφαλὴν αμολCXIX. Oυτος δε αλλος λέγεται λόγος περὶ του Ηἔρξεω ν σου, οὐδαμως εμοιγε πιστὸς, ουτε ἄλλως, ἀτε το Περσεων το το πάθος. εἰ γὰρ δὴ ταλα οἴσω εἰρέθη εκ τοῖ κυζερνητεω πρὸς αρξεα, ἐν μυρεησι γνώμησι μίαν οὐκ εχω ἀντίξοον, μη ουκ αν ιῆσαι βασιλέα τοιόνδε σοὐς μεν ἐκ τοὐ καταστρώματος -- 5-2cάσαι ἐς κοίλην νηοι, ἐόντας Περσας, και Περσεων τους Πούτους των δ' ἐρετέων, ἐόντων Φοινικων, ὁκως οὐκ ἄν ἴσον πληθος

τοισι Πέρσησι ἐξελλε ἐς την θάλοι χαν. ἀλλ' ὁ μν, ὼς καὶ πρότερόν μοι εἴρηται, ὀδ* χρεώμενος ἄμα N ἄλ στρατω, ἀπενόσπησε ἐς την 'Ασίην.CH. Μεγα δὲ καὶ τόδε μαρτύριοr γίνεται γἀρ αρξης ἐν ὀπίσω κομιδη ἀπικόμενος ἐς 'Αζδηρα, καὶ ξεινίην τέ σφι συνθέμενος, καὶ δωρησάμενος αυτοῖς ἀκινάκη τε χρυσεν καὶ τιήρη χουσοπάστ . καὶ, ῶς αὐτοὶ λέγουM 'Acδημαι, λυοντες ἐμοιγε οὐδαμως πιστὰ, πρωτον ἐλύσατο τὴν ζώνην φεύγων ἐξ Ἀθη-s νεων ὀπίσω, ὼς εν ἁδείη ἐών. τα δὲ 'Acδηρα ἔδρυται πρὸς red'Eλλησπόντου μαλλον ἡ τοῖ Στρυμόνος καὶ νης 'H ονος, ὁθεν δή μιν φασὶ ἐπιζηναι ἐπὶ νην νῆα.cxxI. οἱ δὲ 'Eλληνες, ἐπεί ra οὐκ οἷοι τε ἐγένοντο ἐξελεειντην ' Ανδρον, τραπόμενοι ἐς Κάρυστον, καὶ δηῖώσαντες αυτῶν την χώρην, ἁ- λάσσοντο ἐς Σαλαμινα. πρωτα μεν νυν τοιαι Θεοῦ.

ω ἐξειλον ἁκροθίνια, ἄλλα τε, καὶ τριήρεας τρεις Φοινίσσας' τὴν μὲν, ἐς ' Ιαμὸν ἀνα&Bαι, ἡ περ επι καὶ ἐς am ην' νην δὲ, ἐπὶ sdibrior τὴν δὲ, σφ Αιαντι, αὐοῖ ἐς Σαλαμ . μετὰ δὲ τοῖν διεδάσαντο την λη'ν, καὶ τα ἀκροθίνια ἀπεπεμψαν ἐς Δελφούς ἐκ των θενετο ἀνδριὰς, εχων ἐν τῆ χερὶ ἀκρωτηριον νηις,

ἐῶν μέγαθος δυωκαίδεκα χέωρο ἐμηκεε δὲ Ουτος τη πιρ ἡ Μακεδὼν 'Αλεξανδρος ὁ χρύσεος. c II. Πέμψαντες δὲ ἀκροθίνια ia ' ληνες ἐς Δελφοῖς,

262쪽

ἐπειρώτεον τὸν Θεὸν κοινη, ω λελά'ηκε πληρεα καὶ ἀρεστὰ ἀκροθίνια. ὁ δὲ, παρ 'Eλλήνων μὲν των αλλων, ε σε, εχειν πω Αἰγινητέων δὲ, οὐ' ἀλλα ἀπαίτεε αυrοὐς τα ἀριστηλ της ἐν 5 Σαλαμῖνι ναυμαχίης. Αιγινηται δὲ πυθόμενοι, ἀνέθεσαν ἀστέρας χρυσέους, οῖ ἐπὶ Ιστου χαλκέου ἐσεισι Ψεῖς ἐπὶ της γωνίης, ἀγχητάτω του ΚροIσεω κρητηρος. CXXIII. Μετὰ δὲ τὴν διαίρεσιν της λη'ς ἔπλωον οἱ Ελλη ς ἐς τὸν 'Iσθμὸν, ἀριστηλ δώσοντες rF ἁςιωτάτν γενομένου Ἐλ- νων ἀνὰ τὸν πόλεμον τρυτον. ῶς δὲ ἀπικόμενοι οἰ στρατηγοὶ διενέμοντο τὰς ψηφους ἐπὶ του Ποσειδέωνος π βωμφ, τὸν πρῶ-5 τον καὶ τὸν δε-ρον κρίνοντες ἐκ πάντωρο ενθαυτα -ς τις αὐ- των εωυ ετίθετο την ψηφον, αυτὸς εκαστος δοκέων αριστος γενεσθαι' δεύτερα δὲ, οἱ πολλοὶ συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα κρίνοντες. οἱ μεν δὴ ἐμουνουαν Θεμιστοκλεης δε δευτερείοισι - ρε- ζάλλετο πολλόν. CXXIV. Οὐ βουλομένων δε ταυτα κρίνειν των ' Εὐηνων φθόνE, ἀλλ' ἀποπλωόντων ἐκάωων ἐς σὴν εωυτῶν ἀκρίτων, δμως Θεμιστοκλεης ἐζώσθη τε καὶ εδοξώθη εἶναι ἀνὴρ πολλὸν 'Eλληνων ω- ωτος ἀνὰ πῶσαν την ' Ελλάδα. μι δε νικῶν ουκ επιμηθη5 Rὸς των ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχησάντων, αὐτίκα μετα ταυτα ἐς Λακεδαίμονα ἀπίκετο, Βέλων τιμηθηναι. καί μιν Λακεδαιμόνιοι καλως μεν μεδέξαντο, μεγάλως δε ἐτίμησαν. ἀριστηῖα μεν νυνεδοσαν Εὐρυζιάδη, ἐλαίης στέφανον' σοφίης δὲ καὶ δεξιότητος, Θεμιστοκλέι, καὶ τούτου στέφανον ἐλαίης. ἐδωρησαντο δέ μιν 10 ἔχου εν Σπάρτη καλλιστεύσανθ αἰνέσαντες δὲ πολλα, προέπεμψαν ἀπιόντα τριηκόσιοι Σπαρτιητέων λογάδες, οἶνοι Gisgo ιππέες καλἐονται, μαν οἴρων των Τεγεητικων. μοῖνον δὴ το τον πάντων ἀνθρώπων, των ωc: ἴδμεν, Σπαρτιηται προέπεμψαν.cxxv. Ἐς δὲ ἐκ νης Λακεδαίμονος ἀπίκετο ἐς τὰς 'Αθηνας, ἐνθαῖτα Τιμόδημος 'Αφιδνα λς, των ἐχρρων μεν των Θεμιστο- κλέος ἐων, αλλως δὲ Ου των ἐπιφανεων ἁνδρων, φθόνου καταμαργέων, ενείκεε τὸν Θεμιστοκλέα, την ἐς Λακεδαίμονα ἄπιξιν προ-5 φέρων, ὼς διἁ ἀς ' Αθηνας εχοι - γέρεα τὰ παρὰ Λακεδαιμονίων, ἀλλ' οὐ δι' ἐωυτόν. ὀ δὲ, ἐπεί σε οὐκ επαύετο ταυτα λέγων ὁ Τιμόδημος, εἶπε Οἴτω εχει τοr οἴτ αν εγο, ἐὼν Βελ - νίτης, ἐτιμηθην οἴ- πνὸς Σπαρτιητέωρο ουτ ἁν α, ἄνθρωπε, ἐῶν ' ΑθηναRς. υνα μεν νυν ἐς τοσουτο ἐγένετο.

263쪽

224,

cxxvI. 'Αρτάζαζος δὲ ὁ Φαρνάκεος, ἀνηρ ἐν Π σησι λώγιμος .καὶ πρόσθε ἐων, ἐκ δὲ των Πλαταιῖκῶν καὶ μαλλον ἔτι γενόμενος,

ἔχων ἔξ μυριάδας στρατου τον Μαρδόνιος ἐξελέξατο, προέπεμπε βασιλἐα μέχρι του πόρου. ῶς δὲ ὁ μὲν ην ἐν 'Ασίη, ὀ δὲ, οπίσω

πορευόμενος, κατὰ την Παλλῆνην ἐγίνετο' ἁτε Μαρδονίου τε χεμ Sμερίζοντος περὶ Θεσσαλίην τε καὶ Μακεδονίην, καὶ ουδέν κω κα--ίγοντος ηκειν ἐς τὸ ἄλλο στρατόπεδορο οὐκ ἐδικαίου, ἐντυχών ἀπεστεῶσι Ποτιδαιητησι, μη οὐκ ἐξανδραποδίσασθαί σφεας. οι

γὰρ Ποτιδαιηται, λ βασιλευς παρεξεληλάκεε, και ὁ ναυτικὸς τοῖσι Πέρσησι οἰχώκεε φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος, ἐκ του φανερώυ IO ἀπέστασαν απὸ των βαρζάρωρο οῦς δὲ καὶ ύλλοι οἱ τὴν Παλ-ληνην ἔχοντες. ἐνθαυτα δὴ 'Αρτάζαζος ἐπολιόρκεε την Ποτιδαίην. c. CXXVII. 'Υποπτεύσας δὲ καὶ τοῖς πιλυνθίους ἀπίστασθαι απὸ βασιλέος, καὶ ταυτην ἐπολιόρκεε. εἶχον δὲ αυτην Βοττιαῖοι, οἱ ἐκ του Θερμαίου κόλπου ἐξαναστά ς υπὸ Μακεδόνων. ἐπεὶ δέ σφεας εῖλε πολιορκέων, κατέσφαξε ἐξαγαγὼν ἐς λίμνην' την δὲ ειλιν παραδιδοῖ Κριτοζούλου Τορωναίου ἐπιτροπιυειν, καὶ τω sXαλκιδικφ γένεῖ καὶ οἱ Oλυνθον Xαλκιδέες ἔσχον.

τεταμένως προσεγχε. προσεχοντι δέ οἱ προθύμως συντίθεται προδοσίην πιμόξεινος, ὀ των Σκιωναίων στρατηγός ὁντινα μὲν τρόπον

ἀρχὴν, εγωγε ουκ ἔχω εἰπειν, ου γαρ ῶν λέγεται' τέλος μέντοι τοιάδε ἐγίνετο. οκως βυcλίον γράψειε η Τιμοξεινος ἐθέλων παρὰ S'Αρ-cαζον πέμψαι, η 'Αρτάcαζος παμ Τιμόξεινον, τοξευμα- τος περὶ τὰς γλυφίδας περιειλίξαντες καὶ πτερίσαντες τὸ βυ-cλίον, ἐτόξευον ἐς συγκείμενον χωρίον. ἐπάχνος δὲ ἐγένετο ὁ Τιμόξεινος προδιδους την Ποτίδαιαν. τοξευων γαρ ὀ 'Αρτάζαζος ἐς τὸ συγκείμενον, ἁμαρτῶν του χωρου τούτου, βάλλει ἀνδρὸς IO Ποτιδαιητεω τὶν ωμοι τὸν δὲ βληθεντα πεμέδραμε ὁμίλος, οἷα φίλάει γίνεσθαι ἐν πολέμω ia αύτίκα τὸ τόξευμα λαζόντες, ῶς ἔμαθον τὸ βυζλίον, ἔφερον ἐπὶ τοὐς ων ούς' παρην δὲ καὶ

των αλλων Παλληναίων συμμαχίη. τοῖθι δὲ στρατηγῶσι ἐπι- ξαμένοισι τὸ βυζλίον, καὶ μαθουσι τὸν αἴτιον της προδοσίης, Is ἔδοξε μὴ καταπλέξαι Τιμόξεινον προδοσίη, της Σκιωναίων πόλιος έ7νεκα, μη νομιζοίατο εἶναι Σκιωναῖοι ἐς τὸν μετέπιιτα Hόνον

αἰεὶ προδόται. ὀ μὲν δὴ τοιουτν τρόπιν ἐπώστος ἐγένετο. c Ix. Ἀρταζάζφ δὲ ἐπειθη πολιορκέοι τι ἐγεγόνεσαν τρεῖς

264쪽

μηνες, γίνεται - τις της θαλάσσης μεγάλη, καὶ χρόνον επὶ πολλόν. ἰδόντες δε οἱ βάρζαροι τεναγος γενόμενον, παροῖσαν ες την Παλληνην. ως δε τὰς δύο μεν μοίρας διοδοιπορηκεσαν, ἔτι 5 δε τρεῖς υπόλοιποι ἡσαν, τὰς διελθόντας χρον εσω εἶναι εν

Παλληνη, ἐπηλθε πλημμυρὶς της Θαλάσσης μεγάλη, ὁ ου-

δαμά κω, ὼς οἱ επιχωριοι λεγουσι, πολλάκις γινομενη. οι μενδη νεειν αυτων οὐκ ἐπιστάμενοι διεφθείρον ' τοῖς δε επισταμενους οἱ Ποτιδαιηται επιπλώσαντες πλοίοισι ἀπώλεσαν. αἴτιον δε

Io λέγουσι οἱ Ποτιδαιηται της τε ρηχίης καὶ της πλημμυρίδος καὶ σοῖ Περσικοῖ πάθεος γενεσθαι τόδε, ἔτι τοῖ Ποσειδεωνος ες νον νηὸν και τὸ ἄγαλμα τὸ εν τφ προαστείω ησεζησαν ob ι των Περσεων τοί περ και διεφθάρησαν υπὸ της Θαλάσσης αἴτιον δε τούτο λεγοντες, ευ λεγειν εμοιγε δοκεουσι. τοὐς δε περιγενομε- 15 νους ἀπηγε 'Αρτάζαζος ες Θεσσαλοην παρα Μαρδόνιον. Ουτοιμεν οι προπεμψαντες βασιλεα, ούτω επρηξαν. Cxxx. πι δε ναυτικὸς ὀ Hερξεω περιγενόμενος, ως προσέμιξε 'Ασίη φεύγων εκ Σαλαμινος, καὶ βασιλεα τε καὶ την στρα- σιην εκ Xερσονησου διεπόρθμευσε ες Αζυδον, εχειμεριζε εν Κύμη.εαρος δε ἐπιλάμψαντος, πρώῖος συνελεγετο ες Σάμον αἱ δε των 5 νηων καὶ εχειμερισαν αυτού. Περσεων δε καὶ Μηδων οἱ πλεῖνες επεζάτευον στρατηγοὶ δε σφι ἐπηλθον, Μαρδόντης τε ὁ Βαγαίου, καὶ ' Απαυντης ὁ 'Αρταχαίου' συνηρχε δε τούτοισι καὶ ἀδελφιδέος, αυτοῖ Ἀρταυντεω προσελομενου, 'Iθαμίτρης. ατε δε μεγάλως πληγειπες, οὐ προηῖσαν ἀνωτέρω τὸ πρὸς ἐσπερης, οὐδ' ἐπη-Iονάγκαζε οὐδείς' ἀλλ' εν Σάμω κατημενοι, ἐφύλασσον την Ἱωνίην μη ἁποστη, νηας εχοντες αν τησι Πάσι τριηκοσίας. οὐ μην οὐδε προσεδεκοντο τοὐς 'Eλληνας ελεύσεσθαι ες την 'Ιωνίην, ἀλλ' ἀποχρησειν σφι την ἐωυτων φυλάσσειν σταθμεύμενοι ἔτι

σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν φεύγοντας εκ Σαλαμῖνος, ἀλλ' ἄσμενοι ἁ-

15 παλλάσσοντο. κατὰ μεν νυν την Θάλασσαν εσσωμενοι ησαν N

p, πεζη δὲ εδόκεον πολλὸν κρατησειν τον Μαρδόνιον. ἐόντες δε εν Σάμω, ἄμα μεν ἐζουλεύοντο εἴ τι δυναίατο κακον τοῖς πολεμίους ποιεειν, ἄμα δε καὶ ωτακούστεον ὁκη πεσεεται - Μαρδονίου πρήγματα. cxxxi. Τοὐς δε 'Eλληνας τό τε εαρ γινόμενον ηγειρε, καὶ Μαρδόνιος εν Θεσσαλίη εών. ὀ μεν δη πεζὸς οἴ κω συνελεγετο ἡ δε ναυτικὸς ἀπίκετο ες Λιγιναν, νηες ἀριθμὸν δεκα καὶ εκατίν.

VOL. II. P

265쪽

στοατηγὸς δὲ καὶ ναύαρχος ην Λευτυχίδης ὁ Μενάρεος, τοῖ'Hγησιλεω, του Ἱ-οκρατιδεω, τοῖ Λευτυχιδεω, τού ' Αναξί- sλεω, σού 'Αρχιδημα, τού ' Αναξανδρίδεω, τοὐ Θεοπόμπου, τούNικάνδρου, του Xαρίλλου, του Πολυδέκτεος, του Εὐνόμου, του Πρυτάνιος, του Εὐρυφωντος, τοῖ Σόου, J σου Προκλέος, σου ' Α- ριστοδημου, του 'Αριστομάχου, του Κλεοδαιου, του 'Τλλου, του vi κλέος ἐῶν της ἐτέρης οἰκιης νων βασιλέων. τοι πάντες, IOπλην νων ἐπ- των μετἁ Λευτυχιδεα πρώτων καταλεχθεντων, καὶ νων πέντε νων υμάτων,J οἱ αλλοι, βασιλέες ἐγένοντο Σπάρ 'Αθηναίων δὲ ἐστρατηγει Nάνθιππος, ὀ 'Αρίφρονος. cxxxII. Ἐς δὲ παρεγένοντο ἐς την Αιγιναν -σαι αἱ νηες, ἀπικοντο Ἱώνων ἄγγελοι ες τὸ στρατόπεδον νων 'Eλληνων οι καὶ ἐς την Σπάρτην ολθΨ ἀρότερον τούτων ἀπικόμενοι, ἐδέοντο Λακεδαιμονιων ελευθερούν τὴν 'Iωνιηρο των καὶ ' Ηρόδοτος ὁ - σιληχεω ην. or στασιωταί σφι γενόμενοι, ἐπιζουλευον Θάνατον SΣτράττι τμ Xίου τυράννου, aόντες ἀρχην ἐπ- ἐπιcουλεύοντες δὲ ῶς φανεροὶ ἐγένοντο, ἐξενείκαν ς την HWχείρησιν ἐνὸς ran μετεχόντων, οἴσω δὴ οι λοιποι, εξ εόντες, bπεξέσχον ἐκ της Xίου, καὶ ἐς Σπάρτην τε ἀπικοντο, καὶ δὴ καὶ τότε ἐς την Αιγιναν, νων ' ληνων δεόμενοι καταπλωσαι ἐς την 'Ιωνιην' ia' προπα- IOγον αυτοῖς μόγις μἐπι Δηλου. τὸ α προσωτέρω παν δεινὸν ην rota 'Eλλησι, ἀτε των χώρων ἐοῖσι ἐμπίροισι, στρατίης τε πάντα πλέα ἐδόκεε εἰναι' νην δὲ Σάμον ἐπιστέατο δόξη καὶ 'Hρακλέας στηλας ἴσον ἀHχειν. συνέπι-ε δὲ τοιοῖτο, iarer

τοῖς μεν βαρζάρους τὸ πρὸς ἐσπερος ἀνωτερω Σάμου μη τολμφν Is

καταπλῶσαι, καταρ ωδηκότας τοὐς δὲ 'Eλληνας, χρηιζόντων Xίων, τὸ πρὸς την ηω κατωτέρω Δηλου. οἴσω δέος τὸ μὲσον ἐφύλασσέ σφεων. cxxxII I. οἱ μὲν δὴ 'Eλληνες ε πλωον ες την Δηλον' Μας δόνιος δὲ περὶ ν Θεσσαλίην ἐχειμαζε. ἐνθεμεν δὲ ὁγεώμενος, επεμπε κατὰ τὰ χροστερια ἄνδρα Eυρωπέα γένος, τῆ ουνομα ην Μῖς εντειλάμενος πανταχη μιν χρησόμενον ἐλθεῖν, των ο H ῆν σφι ἀποπειρησα m. ὀ τι μὲν βουλόμενος ἐκμαθέειν πρὸς 5των χροστηρίων ταυτα ἐνετέλλετο, οὐκ εχω φράσαι' οὐ γαροῦν λέγεται δοκέω δ' ἔγαγε περὶ νων παρεόντων πηγμάτων,

266쪽

νος, καὶ μισοῖ πείσας των ἐπιχωρίων ἄνδρα, καταζηναι παρὰ ΤροφώνιοW καὶ ες Αζας τὰς Φωκέων ἀπικόμενος επὶ τὸ χρηστήριον. καὶ δη καὶ ἐς Θηζας πρωτα ως Δήκετο, τουτο μεν, 5 N 'Iσμην, ' Απόλλωνι επηmo' εστι δε, κατά περ εν χλυμ- πίη, ἰροῖin αυτόθι χρηστηριάζεσθου' τουτο δε, ξελόν τινα καὶ ου Θηζαῖον χρημασι πείσας, κατεκοίμησε ἐς 'Aμφιάρεω. Θηλίων δε οὐδενὶ εξεστι μαντεύεσθαι αυτόθι, διὰ τόδε. εκελευσέ σφεας ὀ ' Αμφιάρεως, δia raηστηρίων ποιεύμενος, ὀκότερα βουλονται IO ἱλεσθαι τούτων, ἔ- η ἁτε μάντι πεεσθαι, η ἄτε συμμάχμου ετέρου ἀπεχομένους' οι δε σύμμαχόν μιν ελοντο εἶναι. διὰ τουτο μεν οὐκ ἔξεστι Θηζαίων οὐδενὶ αυτόθι ἐγκατακοιμηθηναι. Cxxxv. Tοδε δὲ Βωμά μοι μέγιστον γενέσθαι λέγεται υπὸ Θηζαίων. ελθεῖν αρα τον Εὐρωπέα Μῖν, περιστρωφώμενον πάντα - χρηστηρια, καὶ ἐς του Πτίου ' Απόλλωνος τὸ τέμενος. τοῖτο δε τὸ ἱρὸν καλεεται μεν Πτωον, εστι δε Θηζαίων, κεεται δὲ λεα 5 της Κωπα δος λίμνης πρὸς ἀρεῖ, ἀγχοτάτω 'Ακραιφίης πόDος. ες τοῖα τὸ ἱρὸν ἐπεί τε παρελθεῖν τὸν καλεόμενον τουτον Mῖν, ἔσεσθαί οἱ νων ἀστων αἰρετοῖς ἄνδρας τρεις απὸ του κορνοῖ, ως ἀπογραψομένους τὰ Θεσπιεειν ἔμελλε. καὶ πρόκα τε τὸν πρ μανπιν βαρcsep γλώσση Ἀφν' mi τοὐς μὰν επομένους των IO Θηλίων εν b-- ἔχεσθαι ἀκούοντας βαρζάρου γλωσσης αντὶ 'Eλλειος, οὐδὲ ἔχειν ὁ ο χρησονται τω παρεόντι πρηγματι σὸν δὲ Eoρωπέα Μύν ἐξαρπάσαντα παρ αυτων την ἐφέροντο δέλτον, - λεγόμενα υπὸ τοῖ προφητεω γράφειν ες αυτην φάναιδε, Καρ- μιν γλώσση πων' συγγραψάμενον δὲ, οἴχεσθαι ἀπι-I5 όντα ες Θεσσαλίη

CxxxvI. Μαρδόνιος δε ἐπιλεξάμενος ὁ τι δη ῆν λέγοντα τὰ χρηστηρια, μετἀ ταῖτα ἔπεμψε ἄγγελον ες ' Αθηνας Ἀλέξαν--ον σὸν 'Aμύντεω, ἄνδρα Μακεδόνα ἄμα μεν οτι οἱ προσκηδέες οἱ Πέρσαι ησαν 'Αλεξάνδρου γὰρ ἀδελφεην Γυγαίην, ' Αμύντεω s δε Θυγατέρα, Βουcάρης ἀνὴρ Πέρσης ἔσχε, ἐκ της οι εγεγόνεε 'Aμόντης ὁ εν τῆ 'Ασίη, ἔχων σὲ ἀνομα τοῖ μητροπάτορος' τωδη ἐκ βασιλέος της Φρυγίης ἐδόθη 'Αucανδα πόλις μεγάλη νέμεσθαι ἄμα δὲ Ο Μαρδόνιος, πυθόμενος οτι πρόξενός τε εἴη καὶ ευεργέτης ὁ 'ΑMξανδρος, ἔπεμπε. τοῖς γὰρ Ἀθηναίους οὐ-IO , ἐδόκεε μάλιστα προσκτησεσθαι, λεών τε πολλὸν αρα ἁκούων εἶναι καὶ αλκμορο τά τε κατα τὴν Θάλασσαν συντυχόντα πν

267쪽

σεσειν, τά περ ἄν καὶ ἡW πεζ' τε εδόκεε πολλὸν εἶναι κρέσσωροοῖτω τε ἐλογίζετο κατύπερθέ οἱ τὰ et γματα ἔσεσθαι των 'Eλ- Is ληνικῶν. τάχα δ' ἄν καὶ τὰ χρηστήρια ταύτά οἱ προλεγοι, συμζουλεύοντα σύμμαχον τὸν ' Αθηναῖόν οἱ ποιήσασθαι- τοῖο δὴ

πειθομενος επεμπε.

cxxxvri. Του δε 'Αλεξάνδρου τούτου εcδομος γενετωρ Περδίκκης ἐστὶ, ὁ κτησάμενος των Μακεδόνων την τυραννίδα τρωντο φδε. ἐξ 'Αργεος ἔφυγον ἐς 'Iλλυριούς των Τημενοῖ απογόνων τρεῖς ἀδελφεοὶ, Γαυάνης τε καὶ ' Αἔροπος καὶ ΙΠερδίκκης εκ δε'Iλλυριῶν ὐπερζαλόντες ἐς νην ἄνω Μακεδονίην, ἀπίκοντο ἐς Λε- 5eαίην πόλιν. ἐνθαῖτα δὲ ἐθήτευον επὶ μισθp παρὰ N βασιλει' ὀ μεν, ἴππους νέμων' ὁ δε, βοῖς' ὁ δε νεώτατος αυτων Περδίκκης, - λεπτα των προζάτων. ησαν δε τὸ πάλαι καὶ αἱ τυραννίδες των ἀνθρώπων ασθενεες χρεμασι, οὐ μῖνον ὁ δημος' ἡ δὲ γυνὴτου βασιλέος, αυτὴ τὰ σιτία σφι επεσσε. ὁκως δε ὀππτο ἡ ἄρ- IOτος τοῖ παιδος του θητὸςJ Περδίκκεω, διπλεσιος εγίνετο αυτὸς ἐωυτοῖ. ἐπεὶ δὲ αἰεὶ τῶυτὸ τουτο εγίνετο, εἶπε πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν εωυτης. τὸν δε ἀκούσαντα ἐσῆλθε αὐτίκα, ὼς εἴη τερας, καὶ φέροι ἐς μεγα τι. καλεσας δε τοὐς Θῆτας, προηγόρευε σφι ἁπαλλάσσεσθαι εκ γης τῆς εωυτοῖ. Οἱ δὲ τὸν μισθὸν εφασαν δί- I5καιοι εἶναι ἀπολαcόντες, οὐτω ἐξιέναι. ἐνθαλα ὀ βασιλεῖς, τουμισῖου πέρι ἀκούσας, ἐν γὰρ κατα την καπνοδόκην ἐς τὸν οἶκον ἐσέχων ὁ ἡλιος. εἶπε, Θεοc cὴς γενόμενος Mισθὸν δὲ Ἀλ εγῶ -εων ἄξιον τόνδε ἀποδίδωμι ' Δε ας τὸν ἡλιον. ὀ μεν δὴ Γαυάνης τε καὶ ὀ 'Aέροπος, οἱ πρεKύτεροι, εστασαν ἐκπεπλη- mγμενοι, ώς ηκουσαν ταύτα. ο δὲ παῖς, ετύγχανε γὰρ εχων μάχαιραν, εἴπας τάδε Δεκόμεθα, ὼ βασιλεῖ, - διδοῖς ' Περιγράφει τη μαχαίρη ἐς τὸ εδαφος τοῖ οἴκου τὸν ἡλιοW περιγράψας δὲ, ἐς τὸν κόλπον τρὶς ἀρυσάμενος τοῖ ἡλίου, ἀπαλλάσσετο αυτός τε καὶ οἱ μετ' εκείνου. cxxxvIII. Οἱ μεν δὴ ἀπεῖσαin r* δὲ βασ)λεῖ σημαίνει τις των παρέδρων, οἷόν τι χρῆμα ποιήσειε ὁ παῖς, καὶ ῶς σὐν νόω κείνων ἡ νεώτατος λάζοι τὰ διδόμενα. ὀ δὲ, ταύτα ἀκούσας, καὶ ὀξυνθεὶς, πεμπει ἐπ αυτοῖς ἱππεας ἀπολέοντας. ποταμὸς δε ἐστιεν τη χώρη ταύτη, τὴ θύουσι οἱ τούτων των ἁνδρῶν απ' 'Αργεος s

268쪽

απόγονοι Σωτηοι. οἶτος, επεί τε διεζησαν οἱ Τημενίδαι, μέγας ουτω ἐρρύη ἄστε τους ἰθεας μη οἷους τε γενεσθαι διαζηναι. o δε, ἀπικόμενοι ες ἄλλην γην της Μακεδονίης, οἴκησαν πελας των κηπων των λεγομενων εἶναι Μίδεω του Γορδίεω' εν τοῖσι φύεται IO αυτόματα ρόδα, ἔν εκαστον εχον εξηκοντα φύλλα, οδμη τε Θερ- φέροντα των αλλων. εν τούτοισι κω ὁ Σιληνὸς τοῖνι κηποι σι ηλω, ῶς λέγεται υπὸ Μακεδόνων. ὐπερ δε των κῆπων οἴρος κεεται, Βέρμιον οἴνομα, αζατον υπὸ χειμῶνος. ενθελεν δε ὀρμεύμενοι, ὼς ταύτην εσχον, κατεστρέφοντο καὶ την ἄλλην Μακεδονίην.Cxxxix. ' Απὸ τουτου δὴ του Περδίκκεω 'Αλεξανδρος dδε ε- γεγόνεε. 'μύντεω παῖς ην 'Αλεξανδρος 'Aμύντης δε, ' Aλκεσεω Ἀλκετεω δε πατὴρ ην ' Αεροπος' του δε, Φίλιππος' Φιλίππου δε,

' Αργαῖος του δε, Περδίκκης ὁ κτησάμενος την ἀρχήν. εγεγόνεεs μεν δη Iδε ' Αλεξανδρος ὀ 'Aμύντεω.CXL. Ἐς δε ἀπίκετο ες τὰς 'Aθηνας ἀποπεμφθεὶς υπὸ Μαρδονίου, ελεγε τάδε. α . Aνδρες Ἀθηναῖοι, Μαρδόνιος τάδε λέγει ' οἰ - γελίη ηκει παρὰ βασιλεος, λεγουσα οὐτω' 'Αθηναίοισι τὰς ἁμαρτάδας τὰς ες εμε εξ εκείνων γενομενας πάσας μετίημ' νυν τε ώδε, Μαρδόνιε, ποίεε. τουτο μεν, την γην σφι ἀποδος 5 τουτο δε, ἄλλην πρὸς ταύτη ελεσθων αυτοὶ, ην τινα αν ἐθε- λωσι, εόντες αυτόνομοι' ἰρά τε πάντα σφι, ην δη βούλωνταί - γε εμοὶ ὁμολογεειν, ἀνόρθωσον, ὁσα εγῶ ενεπρησα. Τούτων δὲ - ἀπιγμενων, ἁναγκαίως εχει μοι ποιεειν ταύτα, ην μη τὸ - -ετερον ἀντίον γενηται. λεγω δε υμῖν τάδε. νῖν τί μαίνεσθε, IO πόλεμον βασιλεῖ ἀνταειρόμενοι; ουτε γἀρ αν ὐπερζάλοισθε, ουσε Ποί τε ἐστε ἀντεχειν τὸν πάντα χρόνον. εἴδετε μεν γὰρ 'ς Ηἐρξεω στρατηλασίης τὸ πληθος, και - ε α' πυνθάνεσθε δε καὶ την νύν παρ εμε εοῖσαν δύναμιν ἄστε καὶ ην ἡμεας

μερζάλησθε, καὶ νικήσητε, τού περ inis οὐδεμία ελής, εἴ περ 15 ευ φρονεετε,3 ἄλλη παρεσται πολλαπλησίη. μη ἄν βούλεσθε - παρισεύμενοι βασιλεῖ, στέρεσθαι μεν της χώρης, Θεειν δε αἰεὶ

περὶ bμεων αυτῶν αλλα καταλύσασθε. παρέχει δε bμῖν κάλ- λιστα καταλύσασθαι, βασιλaος ταύτη μημενου. εστε ελεύ- θεροι, ἡμιν ωαιχμίην συνθεμενοι ἄνευ τε δόλου καὶ απάτη 'β Μαρδόνιος μεν ταλα, g 'Αθηναῖοι, ενετείλατό μοι εἱ-εε πεῖν πρὸς υμεας. εγο δε πειὶ μεν εὐνοίης της Rὸς -εας εορ-

269쪽

σης εξ ἐμευ, οὐδὲν λέξω ου γὰρ αν νῖν πρωτον ἐκμάθοιτε. προσχρη ω δὲ ἡμέων, πείθεσθαι Μαρδονίου. ενορέω γὰρ invG ο κ οἷοισί τε ε μενοισι νον πάντα χ ρόνον πολεμεειν Ηἐρξη. εἰ s γἁρ ἐνώρων τουτο εν υμῖν, ο κ ἄν κοτε ἐς Ῥέας ηλθον ἔχων λόγους τουσδε. καὶ γὰρ δυναμις υσἐρ ἄνθρακτον ἡ βασιλόος εστι καὶ χεὶρ υπερμηκης. ην ἄν μη αυτίκα ὀμολοησητε, μεγάλα προτεινόντων ἐπ' ὐσι ομολογέειν ἐθἐλουσι, δειμαίνω bπερ bμέων, εν VKν τε μάλιστα οἰκημένων των συμμάχων IO πάντων, αἰεί τε φθειρομενων μουνων, ἐξαίρετόν τι μεταίχμον - την γην κεκτημένων. ἁλλα πεAεσθε l πάλλου γὰρ υμῖν ἄξια - ταυτα, is βασιλευς γε ὀ μεγας μούνοισι bμῖν Ἐλληνων τὰς ἁμαρτάδας ἁ εἰς, ἐθἐλει φλος γενεσθαι 'Αλέξανδρος μεν

CXLI. Λακεδαιμόνιοι δε, πυθόμενοι ηκειν ' Αλέξανδρον ἐς 'Α-- νας, ἐς ὀμολογίην ἄξοντα τμ βαρcάρου 'Αθηναίους, ἀναμνησθέντες των λογίων, ως σφεας χρεόν ἐστι ἄμα τοῖσι ἄλλοισι Δωριευσι ἐκπίπτειν ἐκ Πελοποννήσου υπὸ Μηδων τε καὶ 'Αθηναίων, κάρτα τε ἔδεισαν μη ὁμολογησωσι τW Πέρση ' Αθηναῖοι, αυτίκα τέ σφι 5 ἔδοξε πέμπειν ἀγγέλους. καὶ δὴ συνεπιπτε ἄστε ὀμου σφέων μνεσθαι την κατάστασιν. επανεμειναν γὰρ οἱ 'Αθηναῖοι διατρίζοντες, ευ ἐπιστάμενοι ἔτι ἔμελλον Λακεδαιμόνιοι πεύσεσθαι ηκοντα --

ρὰ του βαρζάρου ἄγγελον - ὀμολογίη, πυθόμενοί τε πεμψειν κατα τάχος αγγέλους. επίτηδες ὼν ἐποίευν ἐνδεικνυμενοι τοῖσι IOΛακεδαιμονίοισι την ἐωυτων γνώμην. CxLII. 'sὶς δὲ επαύσατο λάγων 'Αλίξανδρος, διαδεξάμενοι ἔλεγον οἱ απὸ Σπάρτης ἄγγελον Ἐμέας δε επεμψαν Λακε- δαιμόνιοι δεησομένους -έων, μητε νεώτερον ποιεειν μηδεν κατὰ 'ν Ἐλλάδα, μηρο λόγους ἐνδέκεσθαι παρὰ του βαρζάρου. ουτε γὰρ δίκαιον ουδαμῶς, ουτε κόσμον φέρον οἴτε γε αλλοισι 5 Ἐλληνων ουδαμοῖσι, υμ δε ει καὶ διὰ πάντων ηκιστα, πολ- λῶν εἴνεκα ἐγείρατε γὰρ τόνδε τον πόλεμον υμεῖς, ουδεν ημε-ε ων βουλομένων, καὶ περὶ της υμετἐρνης ἀρχης ὀ ἀγων εγἐνευ' νύν δε φέρει καὶ ἐς πῶσαν την 'Eλλάδα. ἄλλως τε τούτων απάννων αιτίους γενέσθαι δουλοσύνης τοῖσι 'Ελλησι ' Αθηναίους, Io ουδαμῶς ἀνασχετόW ίτινες αἰεὶ κω τὸ πάλαι φαίνεσδε πολ- λοῖς ἐλευθερώσαντες ἀνθρώπων. πιεζευμένοισι μέντοι bμῖν συμ- αχθόμεθα, καὶ ἔτι καρπῶν ἐστερεθητε διξῶν ηδη, καὶ ὁτι ω-

270쪽

κοφθόρησθε χρόνον ἐδη πολλόν. αντὶ τούτων δὲ -ῖν Λακε-I5 - δαιμόνιοι ra καὶ οἱ σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκας ri και τὰ ἐς πόμον ἄχ2ηστα οἰκετέων ἐχόμενα πάντα ἐπιθρέψειν, - ἔστ' ἀν ὀ πόλεμος ὀδε συνεστηκp. μὴ δὲ bμεας 'AHξανδρος ὀ- Μακεδὼν ἀναγνωση, λε νας τον Μαρδονίου λόγον. τούτου μὲν - γὰρ ναύτα ποιητέα ἐστρ τύραννος γὰρ ἐων, τυράννου συγκα- 20 νεργάζεται. -ῖν δέ γε οὐ ποιητέα, εἴ περ ευ τυγχάνετε φρονε-- οντες, ἐπισταμένοισι, ως βαρζάροισί ἐστι οἴτε πιστὸν, οἴτε ἀλη- θὲς οὐδενI Tαλα ἔλεξαν οἱ ἄγγελοι. CxGII. 'Αθηναῖοι δε πρὸς μὲν 'Αλέξανδρον bπεκρίναντο τάδε - Καὶ αυτοὶ τούτο γε ἐπιστάμεθα, ὁτι πολλαπλησίη ἐστι σφ

Μήδου δύναμις ἡ περ εμν ωστε οὐδὲν δέει τούτο γε ονειδίζειν. ἀλλ' ἔμως, ἐλευθερίης γλιχόμενοι, ἀμυνεύμεθα οἴτω ὁκως 5 ἁν καὶ δυνωμεθα ὀμολογῆσαι δε rφ βαρζάρου μήτε si ἡμέ-- ας πειρω ἀναπείθειν, οἴτε ἡμέες πεισόμεθα. νον δε ἀπάγγελ-M M Μαρδον,, ῶς 'Αθηναῖοι λέγουσι, ἔμ' αν ό ηλιος την αυτὴν οδὸν ni τη περ καὶ νυν ἔρχεται, μη κοτε ὀμολογήσειν ἡμέας Rέρξη ἁλλα θεοῖσί τε συμμάχοισὶ πίσυνοί μιν ἐπέξιμεν ἀμυ- Io νόμενοι, καὶ τοῖσι ἐρωσι' των ἐκεινος οὐδεμίαν ἔπιν ἔχων, ενε- πρησε τούς τε οἴκους καὶ τὰ ἀγαλματα. σύ ra τού λοιποῖ - λόγους ἔχων τοιούσδε μη ἐπιφαIνεο ' Αθηναίοισν μηδὲ δοκέων χρηστα -ουργέειν, ἀθέμιτα ἔρδειν παραίνεε. ob γάρ σε βου- λόμεθα οὐδεν ἄχαρι πρὸς 'Αθηναίων παθέειν, εόντα πρόξεινόν I5 τε καὶ φίλον. CxLI V. Πρὸς μὲν ' Αλέξανδρον ταύτα bπεκρίναντον προς δὲ σοῖς ἀπὸ Σπάρτης ἀγγέλους, τάδε' Τὸ μὲν δεῖπαι Λακεδαι-

ἀτὰρ αἰσχgως γε οἴκατε, ἐξεπιστάμενοι νων 'Αθηναίων τὸ

ἡμεῖς δεξάμενοι, ἐθέλοιμεν αν μηδίσαντες καταδουλωσαι την 'Ελλάδα. πολλά τε γὰρ καὶ μεγάλα ἐστι - διακωλύοντα ταύτα μη ποιέειν, μηδ' ην ἐθέλωμεν. πρωτα μεν καὶ μέγιστα, Io των Θεων - αγάλματα καὶ τὰ οἰκήματα ἐμπεπρησμενα τε ε καὶ συγκεχωσμένα' τοῖσι ἡμέας ἀναγκαίως ἔχει τιμωρέειν ἐς ra μέγιστα μαλλον, ἡ περ ομολογέειν τ* ταῖτα ἐργασαμένF. αἶσις δὲ, τὸ 'Eλληνικὸν εὸν λαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον, καὶ

SEARCH

MENU NAVIGATION