Historikōn logoi 9 epigraphomenoi mousai

301쪽

' ΑθηναIων στρατηγεοντα ἄμα ΛεάγρW τὴ Γλαύκωνος, αποθα- svia, bes 'Hδωνῶν ἐν Δάτου, περι των μετάλλων των χρυσέων

μαχεόμενον.

Lxxvi. 'sὶς δὲ τοῖM 'Eλλησι ἐν πλαταιῆσι κατέστρωντο οἱ βάρζαροι, ἐνειλά σφι ἐπῆλθε γυνὴ αὐτόμολος' η επειδὴ εμαθεαπολωλότας τοῖς Πέρσας, καὶ νικωντας τοὐς 'Ελληνας, ἐοῖσα παλλακὴ Φαρανδάτεος τοῖ Τεάσπιος, ἀνδρὸς Πέρσεω, κοσμη- σαμενη χρυ- πο φ καὶ αυτὴ καὶ αἱ ἀμφίπολοι, καὶ ἐσθῆτι 5τη καλλίστη των παρεουσεων, καταcam ἐκ τῆς ἁρμαμάξης, εχώρεε ἐς τοὐς Λακεδαιμονιους ἔτι ἐν τῆσι φο σι εόντας. ὁρῶσα δὲ πάντα ἐκεῖνα δίεποντα Παυσανίην, πρότερόν τε τὸ οἴνομα ἱξεπισταμένη καὶ τὴν πάτρην, Area πολλάκις ἀκούσασα, ἔγνω τε τὸν Παυσανίην, καὶ λαcομενη των γουνάτων, ελεγε τάδε sa O

βασιλεῖ Σπάρτης, ρῖσαί με τὴν ἱκέτιν αιχμαλώτου δουλω σύνης. α γαρ καὶ ἐς τόδε ἄνησας, τούσδε ἀπολάσας, τοῖς ἀτε δαιμόνων οἴσε Θεων ἔπιν εχοντας. εἰμὶ δὲ γενος μὲν Κωη,

Θυγάτηρ δὲ 'Hγητορίδεω τοῖ Ἀνταγόρεα βι, δε με λαcῶν

ἐν Κ p εἶχε ο Πέρσης. 'Ο δὲ ἀμείζεται τοῖσδε' M Γύνω, IS Θάρσει, καὶ ως ἱκέτις, καὶ εἰ δὴ πρὸς τούτου τυγχάνεις ἁλ θέα λυουσα, καὶ cli Θυγάτηρ ' Hγητορίδεω τού Κρου, ος - i ξεῖνος μάλιστα τυγχάνει ἐών των περὶ κείνους τοὐς χ

ρους οἰκημενων.V Ταῖτα εἴπας, τότε μὲν MKqεψε των ἐφόρων τί ι παρεοῖσι, ἴστερον δε ἀπεπεμψε ἐς Αἴγιναν, ἐς τὴν α mrὴ εὐελs ἁπικεσθαι. LXXVII. Μετα δε τὴν ἄπιξιν τῆς γυναικὸς, αὐτίκα με- ναῖτα ἀπίκοντο Μανονεες se ἐξεργασμένοις μαθόντες δε ἔτι ἴστεροι ἡκουσι τῆς συμζολῆς, συμφορὴν ἐποιευντο μεγάλην, ἄξιοι τε εφασαν εἶναι σφεας ζημιῶσαι. πυνθανόμενοι δε τοῖς Μηδους τοῖς μετὰ 'Αροαζάζου φεύγοντας, τούτους εδίωκον μεχρι Θεσ- 5σαλίης Λακεδαιμόνιοι δε οὐκ ἔων φεύγοντας διώκειν. οἱ δὲ ἀναχωρήσαντες ἐς τὴν ἐωυτῶν, τοὐς ηγεμόνας τῆς στρατιῆς εδιξαν εκ τῆς γῆς. μετὰ δε Μαντινεας, ἀκον 'HMAL καὶ λαώτως οἱ 'Hλεῖοι τοῖσι Μαντινεῖσι συμφονην ποιησάμενοι ἁπαλλά σοντο ἀπελθόντες δὲ καὶ ουτοι τοὐς ηγεμόνας ἐδίωξαν. τὰ M IOra Μαντινεας μὲν καὶ Ἐλείους τοσαῖτα. LxxvIII. 'Eν δὲ αλαταιῆσι εν rφ στρατοπε των ωγινητέων ἐν Λάμπων ὁ Πύθεω, Αἰγινητέων - πρῶτα ος ἁνοσιώτα-

302쪽

νον ἔχων λόγον, ζετο πρὸς Παυσανίην. ἀπικόμενος δε, σπουδη ελεγε τάδε n παῖ Κλε- ότου, ἔργον ἔργασταί τοι bπερφυὲς, s μέγαθός τε καὶ κάλλος' καὶ τοὶ Θεὸς παρέδωκε, ρυσάμενον τὴν ' Ελλάδα, κλέος καταθέσθαι μέγιστον Ἐλλήνων των ἡμεῖς δμεα σὐ δε καὶ - λοιπὰ τα ἐπὶ τούτοισι ποίησον, ὁκως λ γος τέ σε ἔχη επι μέζων, καί τις ὐστερον φυλάσσηται των βαρζάρων μη -άρχειν ἔργα ἀτάσθαλα ποιέων ἐς τοὐς 'Eλ- Io ληνας. Λεωνίδεω γἀρ ἀποθανόντος ἐν Θερμοπύλησι, Μαρδό- νιός τε καὶ Ηἐρξης ἀποταμόντες την κεφαλὴν ἀνεσταύρωσαν. τμ α τὴν ὁμοίην ἀποδιδοῖς, ἔπαινον ἔξεις προῦτα μεν bri πάν- των Σπαρτιητέων, αυρος δε καὶ πρὸς νων ἄλλων 'Eλληνων. Μαρδόνιον γαρ ἀνασκολοπίσας, τετιμώρησαι ἐς πάτρων τὸν σὸν 15 Λεωνίδην. μεν, δοκέων χαρίζεσθαι, ἔλεγε τάδε. LxxIx. πι δ' ἀνταμείρετο μοδε n ξεῖνε Αἰγινῆτα, τὸ - μεν εὐνοεῖν τε καὶ προωφν, ἄγαμαι σεῖ' γνώμης μἐντοι ἡμάρ- τηκας χρηστῆς. ἐξαρας γάρ με b d καὶ την πάτρην καὶ το ἔπον, ἐς τὸ μηδεν κατεζαλες, παραινέων νεκρφ λυμαίνεσθαι,5 καὶ, ἐν ταύτα ποιέω, φὰς ἄμεινόν με ἀκούσεσθαι. τὰ πρέπει μαλλ.ον βαρζάροισι ποιέειν, μερ E ληω καὶ ἐκείνοισι δὲ ἐπι- φθονέομεν. ἐγώ δ' ύν τούτου εῖνεκα μήτε Αιγινε σι ἄῖοιμι, μήτε τοιου ταύτα ὰρέσκεταr ἀποχra δ' ἐμοὶ, Σπαρτιε σι ἀρεσκόμενον, ὁσια μεν ποιεειν, ὁσια δε καὶ λέγειν. Λεωνίδη δὲ,

Io τω με κελεύεις τιμωρῆσαι, φημὶ μεγάλως τετιμωρῆσθαι' ψυ- mri ri τησι τῶνδε ἀναοιθμητοισι τετίμηται αυτός τε καὶ οἱ - ἄλλοι οι ἐν Θερμοπύλησι τελευτήσαντες. si μέντοι ἔτι εχων λ

γον τοιόνδε, μήτε προσἐλθης ἔμοιγε, μετε συμcουλεύσης' χάριν lal ra, ἐων ἀπαθής. χ μεν, ταύτα ἀκούσας, ἀπαλλάσσετο. LXXX. Παυσανίης δε κερυγμα ποιησάμενος, μηδένα ἄπτεσθαι τῆς λη'ς, συγκομίζειν ἐκέλευε τοὐς εῖλωτας τὰ πεματα. οἱ

δε, ἀνὰ τὸ στρατόπεδον σκιδνάμενοι, εἴρισκον σκηνὰς κατεσκε

ασμῆνας χρυ καὶ ἀργύρου, κλίνας τε ἐπιχρύσους καὶ ἐπαπω5 ρους, κρητῆράς τε χρυσέους, καὶ φιάλας τε καὶ ἄλλα ἐκπώμα-- σάκκους τε επ' ἁμαξεων εἴρισκον, ἐν τοῖσι λέζητες ἐφαίνοντο ἐνεόνρος χρύσεοί τε καὶ ἀργύρεω από τε των κειμένων νεκρῶν μαύλευον ψελιά τε καὶ στρεπτούς, καὶ τοῖς ἀκινάκεας, ἐόντας

χρυσέους ἐπεὶ ἐσθῆτός γε ποικίλης λόγος ἐγίνετο οὐδὲ ύς. ἐμ Ostiam πολλὰ μεν κλἐπτοντες ἐπώλεον πρὸς τοὐς Αθινήτας οἰ

303쪽

εῖλωνες, πολλα δὲ καὶ ἀπεδείκνυσαν, ὁσα αυτεων οὐκ siά τε εν κρύψαι' ἄστε Αἰγινητησι οι μεγάλοι πλούτοι ἀρχην ενθελενεγένοντο, οι τὸν χρυσὸν, ἄτε ἐόντα χαλκὸν παρὰ τῶν εἱλωτέων ωνέοντο.

LXXXI. Συμφορησαντες δε τα πηματα, καὶ δεκάτην εξελόμνες τμ ἐν Δελφοῖσι ΘεP, ἀπ' ης ὁ τρίπους ὀ χρύσεος ἀνετέθη, ὁ επὶ του τρικαρηνου ἴφιος του χαλκέου επεστεῶς ἄγχιστα του μου καὶ τP εν 'Oλυμπίη Sεμ ἐξελόντες, ἀπ' ης δεκάπηχυν χάλκεον Δία ἀνέθηκαr καὶ rse εν 'Ι μse Θεμ, ἀπ' ης επτά- Sπηχυς χάλκεος Ποσειδέων ἐξεγενετο ταλα εξελόντες, τα λοιπὰ διαιρέοντο, καὶ ἔλαζον ἔκαστοι των αξιοι ησαν, καὶ τὰς παλλακὰς των Περσεων, καὶ τὸν πυσὸν, καὶ τὸν ἄργυρον, καὶ ἄλλα αεματά τε καὶ υποζύγια. ὁσα μεν νυν ἐξαίρετα τοῖσι ἀριστεύσασι αυτεων εν Πλατα σι εδόθη, οὐ λέγεται πρὸς οὐδαμῶν, δο- Ioκεω δ' ἔγωγε καὶ τούτοισι δοθηναι. Παυσανίη δε πάντα δέκα εροαιρέθη τε καὶ εδόθη, γυναῖχες, ἴπποι, τάλαντα, κάμηλοι' ως δεαύνως καὶ τὰ ἄλλα χρήματα. LXXXII. Λέγεται δε καὶ τάδε γενέσθαι' ως Tέρξης φεύγωνεκ της 'Eλλάδος, Μαρδονίου 'ν κατασκευὴν καταλίποι τὴν ἐω σοῖ Παυσανίην οῦν, ὀρέοντα την Μαρδονίου κατασκευην χρυ τε καὶ ἀργύρου καὶ παραπετάσμασι ποικίλοισι κατασκευασμε- νην, κελεύσαι τούς τε ἀρτοκόπους καὶ τοὐς ο ποιούς κατὰ srubra καθώς Μαρδον, δεῖπνον παρασκευάζειν. ῶς δὲ κελευμμενοι α τοι εποίευν ταλα, ενθαῖτα τον Παυσανίην, ἰδόντα κλίνας τε χρυσέας καὶ ἀργυρέας ευ ἐστρωμενας, καὶ τραπεζας τε χρυσέας καὶ ἀργυρέας, καὶ παρασκευην μεγαλοπρεπέα ειὼ

δείπνου, εκπλαγέντα τὰ προκείμενα ἀγαθὰ, κελεύσαι επὶ γε - IOU τοὐς εωυτοῖ διηκόνους παρασκευάσαι Λακωνικὸν δεῖπνον. Mδε της Θοίνης ποιηθείσης ην πολλὸν τὸ μεσον, τὸν Παυσανίην γελάσαντα μεταπέμψασθαι σων Ἐλλήνων τους στρατηγούς συνελθόντων δε τουτέων, εἰπεῖν τὸν Παυσανίην, δεικνύντα ες εκατερον τοῖ δείπνου την παρασκευην' Ανδρες Ελληνες, νωνδε εἴ- Is

νεκα εγώ -εας συνηγαγον, βουλόμενος bμῖν τοῖδε τού Μεῖ- ηγεμόνος την ἀφροσύνην δεῖξαι' ἔς τοιηνδε δίαιταν εχων, ηλει ἐς ἡμέας οὐτω ὁ ῖζυρην εχοντας ἀπαιρησόμενος. Ταῖτα μεν Παυσανὰν λέγεται εἰπεῖν πρὸς τοὐς στρατηγοῖς των Ἐλληνων. LXXXIII. 'Υστέρν μέντοι χρόνου μετὰ ταῖτα καὶ των Πλα-

304쪽

ταιέων ευρον συχνοὶ bηκας χρυσοῖ καὶ ἀργύρου καὶ των ἄλλων χρομάτων. ἐφάνη δε καὶ τόδε ἴστερον επι τούτων, των νεκρῶν περιψιλωθεντων τὰς σάρκας' συνεφόρεον γὰρ - οστεα

5 οἱ Πλαταίεες ες ἔνα χ ορο ε εθη κεφαλη οὐκ εχουσα ραφὴν οὐδεμίαν, αλλὰ εξ ενὸς ἐοῖσα οστεου' εφάνη δε καὶ γνάθος, καὶ τὸ ἄνω της γνάθου, εχουσα ὀδόντας μουν υεας, εξ ενὸς οστέου

πάντας, τούς τε οδόντας καὶ τοῖς γομφίους. καὶ πενταπηχεος

ἀνορὸς ὀστεα ἐφάνη.LXXXIV. 'Eπεί τε δε Μαρδονίου δευτερη ἡμερη ὁ νεκρὸς ξ-φάνιστορ bπ μευ μεν ἀνθρώπων, τὸ ἀτρεκες οὐκ εχω εἰπεῖν. πολλοῖς δε τινας ηδη καὶ παντοδαποῖς ηκουσα θάψαι Μαρδόνιον, καὶ δῶρα μεγάλα οἶδα λαζόντας πολλοῖς παρὰ Ἀέτόντεω σου 5 Μαρδονίου παιδὸς δια τούτο τὸ εργον. οστις μεντοι ην αυτων ὀυπελόμενός τε καὶ Θάψας τὸν νεκρὸν τὸν Μαρδονίου, οὐ δύναμαι ἀτρεκεως πυθεσθαι. εχει δε τινα φάτιν καὶ Διονυσοφάνης, ἀνηρ

λοντο, εμπτον τοῖς ἰωυτῶν, χωρὶς μαστοι. Λακεδαιμόνιοι μεν Πιξὰς εποιησαντο Θηκας. eνθα μεν τοῖς εἰρένας εθαψαν, των καὶ Ποσειδωνιος καὶ 'Αμομφάρετος ησαν καὶ Φιλοκύων τε καὶ 5 Καλλικράτης. εν μεν δη ενὶ των τάφων ησαν οι εἰρένες' εν δa σφι ἐτερου, οι ἄλλοι Σπαρτιηται' εν δε τρο τρίτF, es εἷλωτες. o τοι μεν οἴ- εὐαπτον. Τεγεηται δε χωρὶς πάντας ἁλέεας καὶ ' Αθηναῖοι τοὐς ἐωυτων ὀμοῖ, καὶ Μεγαρεες τε καὶ Φλιάσιοι τοῖς υπὸ της ἴππου διαφθαρεντας. τούτων μεν δη πάντων πλειδο ρεες εγενοντο οι τάφοι. των δε ἄλλων ὁσοι καὶ φαύνονται εν Πλαται pG εόντες τάφοι, τούτους δε, ως εγῶ πυνθάνομαι, επαμσχυνομενους τη πεστοῖ της μάχης, εκάστους χώματα χῶσαι κεινὰ, των επιγινομενων εἴνεκεν ἀνθρώπων. επεὶ καὶ Αἰγινητεωνεμὶ αυτόθι καλεόμενος τάφος, τὸν VA ακούω καὶ δεκα ετεωI5 ύστερον μετὰ ταλα, δεηθεντων των Αἰγινητεων, χῶσαι Κλεάδην τὸν Αὐτοδίκου, ἄνδρα Πλαταάεα, πρόξεινον ἐόντα αυτῶν. LxxxvI. 'Ως δ' ἄρα εθαψαν τοῖς νεκρούς εν Πλαταφω s Ελληνες, αὐτίκα βουλευομενοισί σφι εδόκεε στρατεύεσθαι επὶ τὰς Θηζας, καὶ εξαιτεειν αὐτῶν τοῖς μηδίσαντας εν '

τοισι δε αὐτῶν, πιμηγενίδην καὶ 'Ατταγῖνον, ον ἀρχηγεται ἀνὰ 5 πρώτους ησαν' ην δε μη εκδιδῶσι, μη ἀπανίστασθαι απὸ νης

305쪽

πόλιος πρότερον ἡ ἐξέλωσι. ως δε σφι ταυτα εδοξε, οἴσω δὴ ενδεκάτη ημερη απὸ τῆς συμζολῆς ἀπικόμενοι ἐπολιόρκεον Θνωίους, κελεύοντες εκδιδόναι τους ἄνδρας. ob βουλομενων δὲ νων ηζαίων εκδιδόναι, τήν τε γην αυτων ἔταμνον, καὶ προσέζαλ- λον πρὸς τὸ τεῖχος.LXXXVII. Κῶ, ου γὰρ επαύοντο σινεόμενοι, εἰκοστὴ ἡμέρηελεξε τοῖσι Θηcαίοισι Τιμηγενίδης τάδε Ανδρες Θηζαρι, επειδὴ ούτω δέδοκται τοῖσι 'πιλησι, μη πρότερον ἀπαναστῆ- ναι πολιορκέοντας, η ἐξέλωσι Θεζας, η ἡμέας αὐτοῖσι παρα- δωτε, νυν ων ἡμεων εἴνεκα γη ἡ Βοιωτίη πλεω μὴ ἀναπλεση. 5 ἀλλ', εἰ μεν χρημάτων χροηοντες, πρόσχημα ἡμἐας ἐξωτε-- ονται, πηματά σφι δωμεν εκ του κοινοῖ' σὐν γὰρ τω κοιν καὶ φηδίσαμεν, ουδὲ μουνοι ἡμέες. εἰ δὲ ηιιέων ἀλυεως δε μενοι πολιορκέουσι, ημεῖς ἡμέας αυτοῖς ἐς ἀντιλογίην παρέξο-- μεν. Κάρτα τε εδοξε ευ λέγειν, καὶ ἐς καιρόW αὐτίκα τε IO ἐπεκηρυκεύοντο πρὸς Παυσανίην οἱ Θηζαῖοι, θέλοντες ἐκδιδόναι σῆς ἄνδρας. LxxxvHI. 'Tὶς δε - θησαν επὶ τούτοισι ' Ατταγῖνος μενεκδιδρήσκει εκ του ἄστεος' παῖδας δὲ αὐτοῖ ἀπαχθεντας Παυσανίης ἀπελυσε της αἰτίης, φὰς του μηδισμου παῖδας οὐδὲν εἶναι μεταιτίους. τοὐς δε ἄλλους ἄνδρας τοὐς εξεδοσαν οἱ Θηζαῖοι, οἰμὲν εδόκεον ἀντιλογίης τε κυρεσειν, καὶ δὴ χρήμασι επεποίθεσαν Sδιωθεεσθα ὀ δὲ, ῶς παρέλαζε, αυτὰ ταυτα -ονοεων, τὴν μῆ- ταν τὸν των συμμάχων ἁπασαν ἀπῆκε, καὶ εκείνους ἀγαγων ες Κόρινθον, διέφθειρε. ταυτα μεν - εν Πλαταιῆσι καὶ Sicησγενόμενα.

LXXXIX. 'Αρτάζα ς δὲ ὁ Φαρνάκεος, φεύγων εκ Πλαταιέων, καὶ δὴ καὶ πρόσω ἐγίνετο. ἀπικόμενον δε μιν οἱ Θεσσαλώπαρὰ σφέας, res ra ξείνια ἐκάλεον, καὶ ἀνειρώτευν περὶ της στρωτιῆς της αλλης, ούδεν επιστάμενοι νων εν Πλαταιῆσι γενομένων. ὀ δε 'Αροάζαζος, γνούς ἔτι εἰ εὐέλοι σφι -σαν την ἀληθηχν των Sἀγώνων εἰπεῖν, αυτός τε κινδυνεύσει ἀπολέσθαι κώ ὀ μεν' αμοῖ στρατός' ἐπιθήσεσθαι γάρ οι πάντα GH οἴετο πυνθανόμενον τὰ γεγονότα' ταυτα ἐκλογιζόμενος, ἀτε πρὸς τοὐς Φωκέας ἐξαγόρευε ούδεν, πρός τε τοῖς Θεσσαλοῖς ἔλεγε τάδε 'Εγῶ μεν, ω ἄνδρες Θεσσαλοὶ, ως stari, επείγομαί τε κατὰ τὴν ταχίστην IO

306쪽

γμα ἐκ του στρατοπεδου μετα τωνδε. αυτὸς δε υμῖν Μαρδόνιος, καὶ ὁ στρατὸς αυροῖ, οἶτος κατὰ ποδας εμεῖ ελαύνων προσ- δόκιμός ἐσπι. τουτον καὶ ξεινίζετε, και ευ ποιεύντες φαίνεσθr Is οὐ γαρ -ῖν ες χοόνον ταύτα ποιεῖσι μεταμελήσει. λα iacἴπας, απελαυνε σπουδῆ την στρατιὴν διἁ Θεσσαλίης τε και Μακεδονίης ἰθὐ της Θρη&ης, ῶς ἀληθέως επειγόμενος, καὶ την μεσόγαιαν τάμνων της ὁδου. καὶ ἀπικνεετω ες Βυζάντιον, καταλιπων του στρατοῖ του εωυτου συχνούς -ὸ Θρη&ων τε κατακω20 πέντας κατ' oδὸν, καὶ λ φ συστάντας καὶ καμάτου' εκ Βυζαντίου δε διεζη πλοίοισι. οἶνος μεν οἴ- ἀπενόστησε ες την ' Ασίην.

. TH Σ δε αυτης ἡμερος, τῆς περ ἐν Πλατα βω τὸ τρωμα γενετο, συνεκύρησε γενεσθαι καὶ εν Μυκάλη τῆς Ἱωνίης. επειγαρ δὴ εν τῆ Δηλου κατεατο οἱ ' ληνες, οἱ εν νησι νηυσὶ ἁμανυτυχίδη τν Λακεδαιμον, ἀπικόμενοι, ἐλθόν σφι ἄγγελοι ἀπὸ S Σάμου, Λαμπων τε Θρασυκλεος, καὶ 'Λθηναγόρης Ἀρχεστρατίδεω, καὶ Ἐγησίστρατος 'Αρισταγόρεω, πεμφθεντες υπὸ Σαμίων

λάθρη των τε Περσεων καὶ του τυράννου Θεομήστορος του ' Ανδρωδάμαντος, τὸν κατεστησαν Σάμου τύραννον οἱ Περσαι. ἐπελθον των δε σφεων επὶ τοῖς στρατηγοῖς, ελεγε ,γησίστρατος πολλἁIO κα= παντοῖα ως 'Hν μῖνον ἴδωνται αυτοῖς οἱ Ιωνες, ἀποπη- σονται απὸ Περσεων, καὶ ως οἱ βάρζαροι οὐκ bπομενεουσι ἡs δε καὶ αρα μιμείνωσι, οὐκ ετερην ἄγρην τοιαύτην εὐρεῖν ἁ - αυτούς.V Θεούς τε κοινοῖς ἀνακαλάων, προετρεπε αυτοῖς ρωσασθαι ἄνδρας αλληνας εκ δουλοσύνης, καὶ ἀπαμύναι τὸν βάν 15 ζαρον Eύπετες τε αὐτοῖσι, εφη, ταλα γίνεσθαr τάς τε γ νεας αυτων κακως πλώειν, καὶ οὐκ αξιομαχους κείνοισδ εἶναr αυροί τε, εἴ τι λοπτεύουσι μη δόλου αὐτοῖς προάγοιεν, ἐσομ μοι εἶναι ἐν σι νηυσὶ τῆσι εκείνων αγόμενοι ὁμηροι εἶναι VMI. 'Ως δε πολλὸς ἐν λισσόμενος ο ξεῖνος ὁ Σάμιος, εἴρετο

Λευτυχίδης, εἴτε κληδόνος εῖνεκεν Βέλων πυθεσθαι, εἴτε καὶ κα-ra συντυχίην, Θεοῖ ποιεῖντος n ξεῖνε Σάμιε, τί τοι τὸ οἴνω μαπι 3a εἶπε, mγησίστρατος. o δε, λαρπάσας 5 τὸν επίλοιπον λόγον, εἴ τινα ὁρμητο λίγειν ὁ Ἐγησίστρατος, εἶπε Δεκομαι τὸν οιωνὸν, τὸν Ἐγησίστρατον, ω ξεῖνε Σάμιγ α δε ἡμn ποίεε ἔκως αυτός τε δούς πίστιν ἀποπλεύσεαι, καὶ

οἱ σὐν σοὶ σόντες οἷδε, ἡ μεν Σαμίους ἡ- προθύμους εσεσθαι

ρ συμμάχους

307쪽

xcII. Ταυτά τε ἁμα ἡγόρευε, καὶ τὸ εργον προσῆγε. αυτίκα γὰρ οἱ Σάμιοι πίστιν τε καὶ ὁρκια εποιευντο συμμαχίης πέζιπρὸς τοὐς 'Eλληνας. ταυτα δε ποιήσαντες, οἱ μεν ἀπεπλεον μετὰ σφεων γὰρ εκελευε πλεειν τὸν 'Hγησίστρατον, οἰωνὸν τὸ οἴ- νομα ποιεύμενος. οἱ δε 'Eλληνες, επισχόντες ταύτην την η με ν, SU ὐστερουη εκαλλιέοντο, μαντευομενου σφι Δη όνου του E

XCIII. Tου τὸν πατερα κατελαζε Eυηνιον πρῆγμα τοιόνδε.εμι εν ' Απολλωνίη ταύτη qa ἡλιου πρόcατα, - τὰς μεν ἡμερας βόσκεται παρὰ ποταμὸν, ος εκ Λάκμωνος ο εος ρ ει διὰ νης 'Aπολλωνίης χώρης ες Θάλασσαν, παρ' ' κικον λιμενα τὰς δε νύκτας ἀραιρημενοι ἄνδρες οἱ πλούτου τε καὶ γενεῖ δοκι- Sμώτατοι νων ἀστων, οἶτοι φυλάσσουσι ενιαυτὸν μαστος. περὶ

κολλου γὰρ δὴ ποιευνται 'Απολλωνιῆται τὰ πρόοατα ταυτα, εκ Θεοπροπίου τινός. εν δε ἄντρ αύλίζονται, απὸ τῆς πόλιος ἐκάμενθα δὴ τότε ὀ Ευήνιος ουτος ἀραιρημενος εφύλασσε. καί κοτε αυτοῖ κατακοιμήσαντος την φυλακὴν, παρελθόντες λύκοι ες τὸ IO ἄντρον, διεφθειραν των προωτων ως εξήκοντα. ὁ δὲ, ως ἐπεῖσε, εἶχε σιγη καὶ εφραζε οὐδενὶ, εν νόου εχων ἀντικαταστησειν ἄλλα πριάμενος. καὶ, οὐ γὰρ ελαθε τοῖς 'Απολλωνιήτας ταλα γεν

μνα' ἀλλ', ως επύθοντο, μαγαγόντες μιν υπὸ δικαστήριον, κατεκριναν, ως τὴν φυλακὴν κατακοιμήσαντα, τῆς ἴψιος στερηθῆ-ISναι. επεί τε δε τὸν Eυηνιον εξετύφλωσαν, αυτίκα μετὰ ταυταἀσε πρόειτά σφι ετικτε, οἴτε γῆ εφερε ομοίως καρπόν. πρ φαντα δε σφι εν τε Δωδώνη καὶ εν Δελφοῖσι πίνετο, επεί τε εσειρώτευν τοῖς προ τας τὸ αἴτιον του παρεόντος κακοῖ es da αὐτοῖσι εφραζον om αδίκως τὸν φύλακον νων ἱρῶν προωτων so Eυηνιον τῆς o ψιος εστέρησαν. αυτοὶ γὰρ επορμῆσαι τοὐς λύ-- κους οὐ πρότερόν τε παύσεσθαι τιμωρεοντες ἐκείνω, πρὶν ἡ ὁμ κας δωσι των εποίησαν, ταύτας τὰς ἁν αυτὸς Γληται καὶ - δικαιῶν τούτων δε τελsομενων, αυτοὶ δώσειν Γυην, δόσιν

τοιαυτην τὴν πολλούς μιν μακαριεῖν ανθρώπων εχοντα.

XCIV. Ta μεν χρηστήρια ταὐτά σφι εχρήσθη. οἱ δε 'Aπολλωνίῖται, ἀπόρρητα ποιησάμενοι, προεθεσαν των ἀστων ἀνδράσ διαπρῆξαι. οὶ δε σφι διέπρηξαν Ida. κατημενου Εὐηνίου εν Θ κν, ελῖόντες es παρίζοντο, καὶ λόγους ἄλλους εποιευντο, ες ὁ

308쪽

5 κατεζαινον συλλυπεύμενοι πάθεῖ ταύτη δε ὐπάγοντες, εἰρώτεον - Τίνα δίκην αν ελοιτο, ει ἐθέλοιεν ' Απολλωνιηται δίκας b μηναι δωσειν των εποιησαν. δε, οὐκ ἀκηκοὼς τὸ ,οπρόπιον, εIλετο εἴπας' E τίς οἱ δοίη ἀγροῖς των ἀσπων, ον μάσας τοῖσι ηπίστατο εἶναι καλλίστους δύο κληρους των εν Io ' Απολλωνί η' καὶ οἴκησιν πρὸς τούτοισι, πην ηδεε καλλί-- ωην ἐούσαν των ἐν τη πόλι' τούτων δὲ, εφη, επηcολος γενόμε- νος, του λοιποῖ ἄμηνιτος εἶναι, καὶ δίκην οι ταύτην ἀποχρον γενομενην. Καὶ ὀ μεν τα τα ελεγε, οἱ δε πάρεδροι εἶπανιπολαζόντες Eύηνιε, ταύτην δίκη ' Απολλωνιηται της εκτυ- 15 φλάσιος εκτίνουσί τοι κατἁ Θεοπρόπια τα γενόμενα.' 'O μενδη πρὸς ταύτα δεινὰ εποιεετο, ἐνθεῖτεν συθόμενος τὸν πάντα λέγον, ως ἐξαπατηθείς' οι δὲ, πριάμενοι παρὰ των ἐκτημενων, διδούσί οἱ τὰ εῖλετο. καὶ μετὰ ταῖτα αὐτίκα εμφυτον μαντικην εἶχε, ωστε καὶ οὐνομαστὸς γενεσθαι.

xcv. Τούτου δη ὀ Δη ονος ἐων παιτοῖ Εὐηνίου, πόντων Κορινθίων, εμαντεύετο τη στρατιη. ηδη δὲ καὶ τόδε ηκουσα, ὼς ὀ Δη ονος ἐπιζατεύων τού Εὐηνίου οὐνόματος, ἐξελάμωνε επὶ ν 'Eλλάδα 'ἔργα, οὐκ ἐων Εὐηνίου παῖς. xcvI. Τοῖσι δε 'Eλλησι ως ἐκαλλιέρησε, ἀνηγον τὰς νεας ἐκπης Δηλου πρὸς την Σάμον. ἐπεὶ δὲ ἐγενοντο της Σαμίης πρὸς

Καλάμοισι, οἱ μεν αὐτοῖ ὁρμισάμενοι κατἁ τὸ 'Hραῖον τὸ ταύτη, παρεσκευάζοντο ἐς ναυμαχίην. οἰ δὲ Περσαι, πυθόμενοί σφεας 5 προσπλεειν, ἁνηγον καὶ αὐτοὶ πρὸς την ηπειρον τὰς νεας ἀς ἄλλας, τὰς δε Φοινίκων ἀπηκαν ἀποπλεειν. βουλευομενοισι γάρ σφι ἐδόκεε ναυμαχίην μη ποιεεσθαι' οὐ γἁρ ων ἐδόκεον ὀμοῖοι εἶναι. ἐς δε την ηπειρον ἀπεπλεον, οκως εωσι υπὸ τὸν πεζὸν στρατὸν τον σφεαρον, ἐόντα ἐν τη Μυκάλη' ος, κελεύσαντος Hέρξεω, κατα-IO λελειμμενος τοῖ ἄλλου στρατοῖ, Ἱωνίην ἐφύλασσε. τοῖ πληθος

μεν ερ μυριάδες' ἐστρατηγεε δὲ αὐτοῖ Τιγράνης, κάλλεt τε

καὶ μεγάθεῖ bπερφέρων Περσεων. υπὸ τούτον μεν ει τὸν στρατὸν

ἐζουλεύσαντο καταφυγόντες οἱ τοῖ ναυτικοῖ στρατηγοὶ ἀνειρύσαι τὰς νεας, καὶ περιζαλεσθαι ερκος, ἔρυμα των νεων, καὶ σφεων αὐ- 15 των κρησφύγετο XCVII. Ταῖτα βουλευσάμενοι, ἀνηγοντο. ἀπικόμενοι δε παρὰ τὸ των Ποτνιεων ἱρὸν της Μυκάλης ἐς Γαίσωνά τε καὶ Σκο- λοπόεντα, D Δημητρος 'Eλευσινίης ἐστὶν ἱρὸν, τὸ Φίλιστος ὀ

310쪽

ξεω πολεμίων λυσάμενοι. τουτο δε, τὰς διόδους τας ες τὰς κορυφας της Μυκάλης φερούσας προστάσσουσι τοῖσι Μιλησίοισδ φυλάσσειν, ως ἐπισταμενοισι δηθεν μάλιστα την χωρην. εποίευν δετούτου εἴνεκεν, ἶνα ἐκτὸς τοῖ στρατοπεδου εωσι. τουτους μεν Ιω- 15 νων, τοῖσI καὶ κατεδοκεον νεοχμὸν αν τι ποιεειν, δυνάμιος ἐπιλα- μενοισι, τρόποισι τοιούτοισι προεφυλάσσοντο οι Περσαι. αυτοὶ δεσυνεφόρησαν τα γεMα ἔρκος εἶναί σφι. c. 'Ως δε ἄρα παρεσκευάδατο τοῖσι 'Eλλησι, προ ῖσαν πρὸς τοῖς βαρcάρους. ἰοῖσι δε σφι φημη τε εσεπτατο ες τὸ στρατόπεδον παν, και κηρυκηῖον ἐφάνη επὶ της κυματωγης κείμενον. ἡ δε φημη διηλθέ σφι ἄδε, ως es 'Eλληνες την Μαρδονίου στρατιῆν 5 νικωεν εν Βοιωτοῖσι μαχόμενοι. δηλα δη πολλοῖσι τεκμηρίοισί ἐστι τα Θεια των πηγμάτωr εἰ καὶ τότε της αὐτης ἡμέρης συμπιπτούσης του τε ἐν Πλαταιpσι καὶ τοῖ εν Μυκάλη μέλλον- τος εσεσθαι τρώματος, φημη τοῖσι 'Eλλησι τοῖσι ταύτη εσαπίκε- , ωστε Θαρσησαί τε την στρατιην πολλp μαλλον, καὶ ἐθελειν Io προθυμότερον κινδυνεύειν. CI. Καὶ τόδε ετερον συνεπεσε γενόμενον, Δημητρος τεμενεα'Eλευσινίης παρὰ ἀμφοτέρας τὰς συμ λας εἶναι. καi γ' δη εν τη Πλαταιχι παρ αυτὸ τὸ Δημητριον πενετο ῶς καὶ πρότερόν μοι εἴρητα δε η μάχη, καὶ εν Μυκάλη εμελλε ωσαυτως εσεσθαι. 5 γεγονεναι δε νίκην των μετὰ Παυσανίεω ' Eλληνων, ορθως σφι ἡ i φῆμη συνεζαινε ἐλθοῖσα' τὸ μεν γὰρ ἐν Πλαταιησι πρω) ετι της ημέρης ἐγίνετο τὸ δε εν Μυκάλη, περὶ δείλην. ἔτι δε της αυτης ἡμέρης συνέζαινε γίνεσθαι, μηνός τε τοῖ αυτοῖ, χρόνW ού πο φπι ὐστερον δηλα ἀναμανθάνουσι ἐγίνετο. ην δε αρ ωδίη σφι πρὶν 10 την φημην ἐσαπικέσθαι, οἴ τι περὶ σφέων αυτων Ουτω, ως των 'Eλληνων, μη περi Μαρδονίου πταίση ἡ Ἐλλάς. ῶς μεντοι ἡ κληδων αἴτη σφι ἐσέπτατο, μαλλόν τι καὶ ταχύτερον την πρόσω δον ἐποιεύντο. οἱ μεν δη 'Eλληνες καὶ οἱ βάρζαροι ἔσπευδον ἐς την

μάχην, ως σφι καὶ αἱ νησοι καὶ ὀ Eλλησποντος αεθλα προεκειτο.CII. Gῖσι μεν νυν Ἀθηναίοισι καὶ τοῖσι προσεχεσι τούτοισι τεταγμενοισι, μεχρι κου των ἡμισέων, η οδὸς ἐγίνετο κατ αἰγια- λ.όν τε καὶ ἄπεδον χωρον' τοῖσι δε Λακεδαιμονίοισι, καὶ τοῖσι πεξης τούτοισι τεταγμενοισι, κατά τε χαράδρην καὶ οὐρεα. ἐν δε οἰ Λακεδαιμόνιοι περιηῖσαν, ουτοι οἱ επὶ τω ετε ω χεζει ετι