장음표시 사용
21쪽
dolacernent dans Ordre de OuΣrage, Nous pro Uon seulonent O , conjectumes, qui nebefot de sentinent de hornrnes eclairra. Huic tamen visi docti conjecturae assenti equidem non possimi. Ideo enim Pndosoptio in capitibus illis uilarus libri 1aria fuisse propositum docere nodos varios, quibusue summae parie rem1mpublicariam, consilium nempe Iicunt, magistiatus et udic1a, constitui, informari atqwe eligi possunt, similoae
demonstrare, cui reipublicae forinae 1isP1 modus maxime accommodatus sit. In capite autem magistratibus quaestionem de numero necessariorum magistratinum is vectis tetigit: αν
ουν ἔχωμεν λέ in ποσας ἀναγκαῖον πάρχειν rLση πόλει, και πόσας si αναγκαὶον μεν δεῖ δε
υπάρχειν, ραον αν τις ειδῶς ταυτα συνάγοι ποίας
ἁρμόττει συνάνιν ἀρχὰς εἰς μίαν ἀρχήν. Tetigit,
in*1am, hano 1aestionem nilosopnus, sed minime explicuit starii enim ad alam argiunen tium transiit. Paulo postea annotavit peculiares forinarum reipublicae magistratus, veluti προβου- λους ligarcniae, βουλην democratiae, παιδονόμους et γυναικονόμους mistocratiae, Atqwe limo postremari distinctionem in libro sexto paucissinus vectis repetiit extrem capite . conti avem inestionem de numem magisXai num necessarior ii copiose expliciis per totum illud
22쪽
Wr a eri o. VCaput clavum. ItaPae manifestum est, ordinem homi capitum minime esse luctatum, neqwo apte transpotii posse, nisi Philosophum nepte ταυτολογον lacere volueras.. Itera et isdem viii docti opinio libri Glavi initium capiemium censet a capite XIV Edicionis Conrangianae, iam Tecentiores disiones secutae sunt. Hanc ipse in annotatione P. SIS OIn II., Ita explicuit:
24쪽
Scilicet ad vecta Capitis 3 diri septimi sect 3Ilaec αλλα με οπι δεττους ἀρχοντας λα- φέρειν των ἀρχομένων, ἀναμφιςβητητον Πως ἔν ταυτ σσται, καὶ πως μεΘέξουσι, σκέψασΘαι τον
νομοΘετ . 4ηται δε πρότερον περ αυτου annotavit Gallias hoc argumentum a Philosopho tra taliam falsia dari septimi capit nono itamaelio caput 3 non posse transfere ad libriani tertium. Verum Fabricius refert cain opini-
25쪽
Potuisset sane initiva in eo Ioco, iei designauu Gallus, apore illosophus veriuri ham1 1inprobabdis est distinctio vulgaris, viae librum
octavum mulitioni pueroram atqwe adolescentium dedicavit, cum septimus Onnutria, gravidariun vicinni a que infantium nuciationem us-P1 uix annum septinatim extractasset . Hactenus de ordine litararum Politicomuri. obscuritas, de qua interpretes pleriqwe Omnes conqueruntur, duplicem habere mihi videtur causam. Hiria est a genere licendi conciso
I incomm ratione disputartiti peculiari, viae sutuasi ui progreditur, atque interposita saepiuscule particula γα -1Ita lectoriun cogitationibus supplerula transmittit. Huic ante omnia Iectorem, magis etiam interpretem, assuescere,
aliae omnino philosophiae Aristotelicae principia dispi1tatidiῬ1 methodum perdiscere opo tet. Inprimis, neP1is ante perlecta Ethica Ni .
comachea ad Politica accedat, moneo stant elintana I te invident connexa, ut neutriuri volu-
26쪽
Pisis e Da o. Tremen sin altero recte intelligi possit. Verum plurimis etiam in Iocis ot scutitiit ei fecerant crebExxima vitia scripturae et versitum translocationes In alienum IOChun, quas sine melioriim
Codicum ope indagare saepe est 'perdifficile.
Tertia causa est in brevitate notitiamin per se posteriores ibi os disseminatamim P a T ro hodae intelligere vel interpretari licet conseparatis historicoriun alio rive scriptor 11 Iocis, postmaam Iibi illi periemini: quos Stagirit a debet iaspublicis sibi notis conscripserat ad ni1-
piose enarretiveriit; itaqii isticunqwe in his It
iras Comparare eos inter se aut exempI alivio uti volethat, lectorem eo ablegare et ibrevitateve homini et mentionis desiungi poterat. Huius autem Tem1mpublicarem graecariam alvi e terariun collectionis pauca tantum Taomenta,
per varios graecorum scriptorum libros dispella, supersunt eaque pleiamque ditionibus Aristoteli Comini operiam ariecta leguntiar. Quae de Axinica eius libri versione ex He betoto Fabricius Bibliogri phiae Antiqwariae M II p. 695
27쪽
Faciterita apparet, astus in rebus opexa' interpretis atoue editoris occupata esse debeat, si unanere suo recte fungi velit. Mini 1idem
exemplo fuit Petri Victorii estigentia, vi bis nos libros edidit. In priore 1idem editione, etiam a Fii 1 SyIDurgio repetiti, invita Iocacouexerat ullaitata opera Veteris versionis Iatinae In altera Iure Codices scriptos comparavit, etiam versionis antiquae, omnesῬ1 em1-ditionis suae copias in commentariis ii Iditis explicuit. Et codices iidei scriptos amam a11-xilia id emendandiu ortitionem visiosam aut 1isso fatetur ipse in Praefatione multo vero main orem mctum tulit e comparatione versionis antiqwae, cuius auctor Ionge anticiuiore et fideliore Iibro sci ipto, quam sunt pleriqwe Omnes nossi superstites codices, usus esse videtur. Praeter Victorianas editiones compartiri etiam reliqwas Oi1as potui nancisci, et contraxi copias omnes, unde aliquid auxilii sperare licinat. Hamina vero notitiam per annos digestam sepacitari ante Commentarios positi, ex via lecto res facile
intedigent, quantum id sit, quod futuris inter presidiis supplendum reliPai. Statilium pretiecipue possit in vere1 et sententiis dissicillinis, anaDiguis vel Dlauris illi ustriindis almae explicandis;*1am ob rein siligentissune vernones atinas veteris interpretis, retini, Camerisu, Victoria,
28쪽
paraptarasin cornparavi Tecentiores autem comtemst, 1oniain plexaeque Omne non e graeco, sed ex Lismianitin versione aut Helesiana paraphrasi lactae sunt; quod inprimis de Schlos Thana vernacula Acciun velim, quae doctrinamat que orationem Aristoteli Oriun tiummam omnituri pessime deformavit. Et vero annotandis interpretum 1 uinoriun mTomln1 satis didicerim, viaiarum difficultatis habeat interpretatio homunUHomini latina et verit, Ipse tamen Isiorem Dinc lalbenter cepissem, nisi temporis angustiae, dum liber typis excudebatur, operam meam praecidissent. Interim tamen destilenis viro ndoctΘmini, at his libris a me ememtitis uia volent, praecipue autem votis dilectissimi generi miluranni, satiSfaciem viri putavi; tavie X,a1 alii versionem a me emendatam, et Iectioni Inendatae accommodatam textui graecosust jeci, uΙscriptis . capitum et sectionum huius editionis numeris, 1 facilius Iectores, sic ihaeremat, annotationes nostras comparare possint. Lanthinum tamen deseri u plurimis in locis ab extremo libro tertio, postqu- Sephdvedae vissionis notitian habui, quam a potioreIn Ie-muiniue secutus sum. Redeo nunc histor1am litterariam homina libromam enarraendam, vibi in Petri Victoria ope-
29쪽
timine in his libris emendandis jam olim magnopere commem avit his ethis in Praefatione inera1n Editionem: ne nulla altare tantopere adjut 11 in tollendis utendis atribuspae quibusdam inaurandis noruin librarion, eeu n V n i os e nendare sudui et nunc urneosdein declarationibus teis vlicare conmeus Dyn, qui a Netere illa tralatione quoscunque enirn catarn exaratos codices indagare Potur, cinetctos deteriores nendosoresque inυeni,
quctu Derit eaeein Iar, quo illari a se. Idem in libris de arte dicendi coriigendis et illu
striindis primus cum aude veriatus musdem versionis usi in his vectis collaiulavit in Hie-lauone ad alteram editionem anni 1579., 1ae
IH1 apponere non gravinor, quo melius Iecto-xes non solum de pretio statuere possint, etiam de taedio, 'od milii inter legendum
his devoret Iuni, existimare. Sed alio, in*1d , etiarn, quod ιιsdein generis es, non conter nendo auaeιlio ψι sia n Veterem tarn tralationern diligenter inspexi et quare ser tum in suo in Meinplari a uetor ipsiι nabuerit, inde cognovi qui sane rudis quide)n et ver Orn-nis politioris doctranae Dianifes fri regο- tiurn tarnen o cuiusde adininfravit. Quare ciui barbar in illarii tralationen in manibus
30쪽
us sermonis at tire mi hi videbar Nam ne verboriam Midern Ordinem unquam variae, esse ira erba evrirnit, fameque etiam graeris ins utitur, ciι ut vim eorum non Percia peret, ut AOmodo uno verbo reddi possent. non icteret. Cum utern illa, ciιicta nodo es, multis Iam ante seculis confecta Derit, Aristotelis libri tunc inte riores eruendarioreScri .e erant,
qui Posea, ut fit, librariorum negligenti co ridie nagis deformat sunt. Inveni utem LIam Ierurnque concordem cum Pti no libro, de quo βιρr locutus funi, et quem antiquis- sinun pose vocabo Tralationis autem huius quoque Mus manuscriptos ac satis elinos I iuros semwtus Dur, quos diligenter in graecis emcusis contuIM ess ad inter i os dis
c ma ret, animadverti, et orirnem denique mo-
atque πιι co ectura Posset. Excusum typis exei Iax versiOm an e saevexit etiam, Victorius diseriis vectis non annotavit nec usquam enarratam reperi historiam mus exfionis, unde constet, quo Primum anno typis fuerit excusa. Em1inna in hist