Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

발행: 1826년

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

218 LIB. VH. CAP. Isi. λια τε ἀπασα ξυνέσταται καὶ ἐκ Πελοπων σου In στρατιὰ ποοςδόκιμος αυτοῖς, βουλευεσθε ηδη Aς των γ ενθάδε μηδετοῖς παρουσιν αὐταρκούντων, ἀλλ' ἡ τούτους μεταπέμπειν δέον η αὶ λην στρατιὰν μ' ἐλάσσω επιπέμπειν καὶ πεζὸν καὶ ναυ

τικήν, καὶ χρηματα μη oum, ἐμοὶ δἐ διάδοῖόν τινα, Ae αδύ

νατός εἰμι δια νόσον νεφρῖτιν παραμένειν. Gξιω δ' υμῶν ξυρο

γνώμης τυγχανειν ' καὶ γὰρ ὁτ ἐρρώμον πολλὰ ἐν ἡγεμονίαις

υμῆς ευ ἐποψω. o,τι δε μέλλετε, ἄμα τω ημι ευθὼς καὶ μηες ἀναβολὰς πράσσετε, ἄρ των πολεμίων τὰ μεν εν Σικελiis Moλίγου πωιουμένων, τὰ δ' εκ Πελοποννησου σχολαίτερον μεν,

χῆς, ἀλλ' αὐτῶ, εως ἄν ἔτεροι ξυνάρχοντες αἱρεθέντες ἀφέω

p. 37. ita interpretatiar: Nicia in maidem in ea sententia latast, evocandus esse copias , quae in Sicilia erant; sed veritum ibisse Id aperie significare, atque ideo, quasi παοσμυθούμενον , et V asindhuc spea superesset, Astei ientia Is Opti onein secisse, utriam domum revocare Vellent exercitu In , an subsidium ni ittere, PIoahostibus in Sicilia par esset. Dulcer. - Μen Orat hanc epistolam Aristides etian t. v. orat. I. ex citatione XVa sit. νε δεινJ i. e. renuan dolor. Hippocrat. de intern . affeci. c. I 5 IS. qtia tuor huius mori, i genera enun erat: quo oui latu . Tant, eos dicit acri dolore assci inter vesicam exonei an iam, ubi urina non rEdditur, ouia calculus intus se opposuit. Noa dicis Inuar Strinaetineram. v. Bredov. ad h. l. ως τῶν πολεμίων - φθῆσονταίJ v. KNIEger. ad Dionys, p. 264. et notas ait Vli, 13. VII l, 78. Ilox pro solare oν Ν. habet σχολαι περον. Seil alteram soranuIn Atticorunὲ ess D iker. docilit ex Eustath. in IIonier. Odyss. p. p. I 5. et E m. Μ. in αἰδοιέσα- τος et νεροί ερος, Iss. ι υ -Maυσαν I Suidas et Phutiust παρέλυσαν, arrvata ἄν, ρετ στ σαν. Θουκυδίδνς ' τον μὲν νικίαν οὐ παonυσαν τῆς ἀσος. Coiis. Aristid. t. II. Orat, I. p. 4. MesseI. et Vaticen. ad Ilerouot

VII, 38. Mox de pleonasino in vectis αὐτου ἐκεῖ F. Schaefer. ad Greg. Cor. p. 873, I gen, ad Honier. Hymn. P. 3I9. et not

Εὐθυδ υονJ Eύθυμον ' Idem helli ducis nomen infra cap.

252쪽

τιαν δὲ δχλην ἔψηφίσαντο πέμπειν καὶ ναυτικον καὶ πῶζικήν,

Ἀθροαίων τε εκ καταλόγου και των ξυμμάχων. καὶ ξυνάρχοντας αυτῶ εῖλοντο Λημοσθένην τε τον 'Aλκισθένους και Εὐρυμέδοντα τον Θουκλέους. καὶ τον μεν Eυρυμέδοντα ευθὴς πε.

ρι ξλίου τροπὰς τὰς χειμερινας ἀποπέμπουσιν ἐς τον Σικελίαν μετὰ δεκα νεῶν, ἄγοντα εἴκοσι τάλαντα αργυρίου, καὶ ἄμα ἀγγελοῶντα τοῖς εκεῖ ἔτι ῆξει βοήθεια καὶ επιμέλεια αυ- των ε σται. ὁ δἐ Mμοσθένης υπομένων παρεσκευάζετο τον II εκπλουν, ἄς ἄμα τῶ ῆρι ποιησόμενος, πρατιαν τε επαγγέλλων ἐς τους ξυμμάχους και χρήματα αυτόθεν καὶ ναῖς καἰ ὁπλίτας ετοιμάζων. πέμπουσι δε καὶ περὶ την Πελοπόννο- σον οἱ Ἀθηναῖοι εἴκοσι ναῖς, οπως φυχάσσοιεν μοδένα inb

Κορίνθου καὶ τῆς II. λοπονν σου ἐς τὸν Σικελίαν περαι ψαι.

tur cum talentIs εκατον τεσσαράκοντα. Ex h. Beia erus denium ad indit nustii scriptoris verbis καὶ ἐκατόν. ulli vulgo tantunt εἴκοσι essent. Eareuiue codicis h. lectionem Gail. quo ille asciVit, ,,Dan leni dignain , mane recipiatur, esse censent Bred OV. Et Bened ., res agante raro et Octo in Diu In. liter. Ienens. auctar. I 813. nr. 82. Sed alte runt eius arguinentu in nititur depravata scriptura I io

dori θεοινὰς pro χειμeeινάς, quani vel statini ibi sequentia redaT-giiunt; alterunt leviκsin uni est. Contendit enini, sunt niani I EO talentust graiulioren esse, cu instzinte vel e in diu Ea copiaeniatterulae essent; cum tamen Thucydides manifesto dicat, Athe nienses nunc quideri argenti In naisisse thaud diibie viod in aeri rio praesto erati; in posteriim auteni naven et ni ilites se Inis suis ros βοήθειαν ostendisse. Cons. cap. 26. 42. Hi enina et coneaeribenὸi et amnis instria eniti erant; illae remigio ini pleiulae et rebus necessariis. Atque suinnia viginti talentorii In, qti IIe nostractpecuniae duodetriginta In illi a Ioachiniacorum aemient, niniis exigu luerit pro tanto exercitu et nautico apparatu. ciuare vecta καi

ἔκατόν per rumpendiariam Ezripturam obliterata, et in textum restituenda Cenaeo. Naaeli. Ego vero non censeo, Veriori

doetus a Boe Ichio Siaatali. d. Ath. t. II. p. I97. ex insemintione Attica. Etenin Diodor. una coni presendit m talenta, per Euti Diemum nunc ni issa , et Ira talenta, quae Demostlienes setius advexit vere. V. Tliucyd. XVII, 20. Tot enim Dent Ostheni transvehenda restant , ex auin nri a Diodoro tradita si viginti illa talenta Tliucydidea dometas, et eom petunt tenipori in illa in seriptione Consignata, quibus i singulas insidia n issa sunt. Sin per Eullivὸeniunx iant tantas pecu- .nira et postea alteras per Demostheneim subniissas esse at tuas, Veseor, ne niniis grandis fiunt i in exeat. Quare hoc co.

qieis h additanaentum sustuli. Adde reliqua, quae Boetali. nis nuit; eonf. e. 81. init. II. ις την ΣικελίανJ B. h. vulgo ἐν τη ΣικεIM. uitae ad Tubgatana tuenda n speciose qui dein afferri possint , haec habet IV,

253쪽

προτέραν πέμφιν των νεῶν ποι σασθαι, πολλῶ μἀλλον ἐπέρρωντο, καὶ εν ὁλκάσι παρεσκευάζοντο αὐτοί τε ἀποστελοῶντες ὁπλέτας ἐς την Σικελίαν , καὶ ἐκ της ἄλλος Πελοποννησου οἱ Αακεδαιμόνιοι τψ αυτῶ τροπω πέμtiGντες. ναυς τε οἱ Κορίνθιοι πέντε καὶ εἰκοσιν ἐπλῆρουν, δπως ναυμαχίας τε ἀποπειράσωσι προς την ἐν τη μυπακτω quiaκην, καὶ τὰς ολκάδας αυτῶν ησσον οἱ ἐν νζ παυπακτω Aθοναῖοι κωλύοιεν ἀπαίρειν, προς την σφετεραν ἁντίταξιν τῶν τριήρων την φυλακὴν

κεδαιμόνιοι, si ερ τε προεδίδοκτο αυτοῖς, καὶ τῶν Σ3ρακο- πίων καὶ Κορινθίων ἐναγόντων, ἐπειδῆ ἐπυνθάνοντο τον ἀπὁ

τῶν Ἀθηναίων βομειαν ἐς την Σικελίαν, οπως δ' ἐς λης γενομένος διακωλυον. καὶ ὁ ' Αλκιβιάδης προςκείμενος ἐδίδασκε την Λεκέλειαν τειχίζειν καὶ μ' ἀνιέναι νυν πόλεμον μάλιστα δε τοῖς Αακεδαιμονίοις ἐγεγένοτό τις ρώμη, διότι τοὐς Αθοναίους ἐνόμιζον διπλοῖν τον πόλεμον ἐχοντας, πρός τε

ealtileni elian loco IV, 14. explicationem luxi ent. Cons. I opp. pro IeS. t. I. p. 178. προς την σφετέραν ἀκτδεσξιν J P nomen Possessivium pro per sonali, overέραν Pri ο κ , cuius ii, Pleirili tisus pluit Ilia, exenipla suppeditat Erueger. ad Dion s. p. 4o. sq. add. Midier. ad Eur'. Electr. 668.18. Arentiari IIuo pertinet schol. ad Aristopli. Ρae. 450. De eotea Avienis viTinti Et centiim stadia distabat, sita in loco Ion me conspicuo et liberarin conspectunt praebente prope cani piunet loca ad latrucinia Opportariussin a. Hodie appellatiar Taloi. Ex

quo I. acedaen onia hoc oppidulun In univerunt, Allieni elises ni a gnam iacturain secerunt, et via Oropunx ducens et una cum ea omni eatus o Εuli Oea terrestri quidem itinere subvectio occlusa erat. Popp. Prol. t. Il. p. 262. Sequentia qua6 naenior at ex In Inoiam a prior ni lielli antiorum his locis extant, ac invasio quidem Thehanoruni in ΡIataeensi irin urbem II, 2. 6ς σπονδας auten , cluas paulo Pogi ilicit, intellime τας πριακοντούτεις, αῖ ἐγένοντο μετα

254쪽

I, IB. VII. CAP. 13. 19.

25 I

Q καὶ Σικελιώτας, ευκαθαιρετωτέρους ἐσεσθαι, καὶ ora τὰς σπονδὰ et προτέρους λελυκέναι ηγουντο αυτους' εν γὰρ τω προτέρω πολέμω σφέτερον το παρανόμομα μῶλλον γενέσθαι, οτιες LIλάταιαν ηλθον Θηβαῖοι εν σπονδαῖς, καὶ εἰρημένον ἐν ταῖς πρότερον ξυνθοκαις ὁπλα μ' επιφέρειν , ην δίκας θέλωσι διδόναι, αυτοὶ ου υπ'κουον ἐς δίκας προκαλουμένων των 'Aθηναίων. καὶ διὰ τοὐro εικότως δυςτυχεῖν τε ενόμιζον καὶενεθυμούντο τήν τε περὶ Πύλον ξυμφορὰν καὶ εἴ τις ἄλλο aυτοῖς γένοιτο. επειμ δε οι 'Aθοναῖοι ταῖς τριάκοντα ναυσὶν ὁρμωμενοι Ἐπιδαυρου τι καὶ Πρασιῶν καὶ ἄλλα ἐδη- σαν καὶ ἐκ Πύλου ἄμα ἐχνστεύοντο, καὶ ο σάκις περί του λα-qοραὶ γένοιντο των κατα τας σπονδὰς ἀμφις τουμένων, ἐς δίκας προκαλουμένων των Aακεῖαιμονίων ουκ ηθεχον επιτρέπειν, τότε δ' οἱ Αακεδαιμόνιοι νομίσαντες τb παρανόμημαδπερ καὶ o*ωι πρότερον ημάρτοτο, αὐθις ες τους Ἀθηναίους τό auro περιεστάναι, πρόθυμοι ησαν ες τον πόλεμον. καὶ εν - χειμῶνι τούτω σίδορον τε περιήγγελλον κατὰ τους ξυμ- μανυς, καὶ τἄλλα εργαλεῖα ητοίμαζον ἐς τον ἐπιτειχισμόν. καὶ τοῖς ἐν τη Σικελία άμα in ἀποπέμνγντες ἐν ταῖς ὁλκάσιν επικουρίαν, αυτοί τε επόριζον καὶ τους ἄλλους Πελοπον-- νοσίους προς νάγκαζον. καὶ ὁ χειμὼν ετελεύτα καὶ Θειον καὶ δέκατον ετος τω πολεμω ετελεύτα τωδε δν Θουκυδίδης ξυν γραφεν. Tob δ' ἐπιγιγνομένου ηρος εὐθυς αρχομενου πρωαίτατα I9

M οἱ Aακεδαιμόνιοι και οἷ ξυμμαχοι ἐς τον 'Aττικην ες αλον

ali initio Iulius cap. Belae P. in praes. ed. minor. p. V. progno των Ἀθηναιων legi vult απὸ των ' Aθ μων, itideni itis II, 86. . t 92. VII, 42. si nillila usqua locis. Rationenx eius Inutationis non uddidit. ἐνεyυμούντoJ I. e. in memoriam revocabant, reputabant, eonM-derabant. Aliuu est ἐνθυμιον ποιεῖσθαι, 'It is foranulae vim stibilis I iter exposuit Vulcken. ἔln in rul U. ad Amnion. p. 76. ignificat

enim, aliquid ominorum habere, in re tonem trahere. Vid. infrie. 5 I. Dulcer. ad h. l. et Vulicen. ad Ilerodot. II, I75. ταῖς τριάκοντα ναυσίνI Intollige illam expeditionein, quae nie. In oratur VI, I 05. I9. πρωαίτατα 3 edi lii Be kkems. Tho In. Μ. P. 763. πρωίτ ον παὶ προματον, ἀμφόzeeci Θουκυδίδης ' πρωίτερον μέσων νυκτῶν cI huc. VIII, 101., καὶ, neωtrara δη οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι. Ilio

255쪽

ηγεῖτο δὲ 'Anc. ὁ Α δόμου Μακεδαιμονίων βασιλεύς. καὶ πρω

τον μεν τῆς χώρας τα περὶ τb. πεδίον ἐμωσαν, ἐπειτα Ῥεκέλειανετείχιζον, κατὰ πόλενς διελόμενοι τὸ ἐοργον. απέχει δε ἡ Λικέ- λεια σταδίους μάλιστα τῆς τῶν ' Ast ναίων πόλεως εἴκοσι καὶεκατόν, παραπλῆσι, δὲ καὶ οὐ πολλω πλέον καὶ απὁ τῆς Βοιω- τωρ. επὶ δἐ τῶ πεδίω κοὶ τῆς χώρας τοῖς κρατίστοις ες τὀ κακουργεῖν ωκοδομειτο τὸ τεῖχος, ἐπKανες μέχρι τῆς τῶν Ἀθηναίων πό1εως. καὶ οἱ μεν εν τῆ ' Aττικῆ Πελοποννῆσιοι καὶ orξυμμαχοι ετεθιζον οι δ' εν τῆ Πελοποννῆσω ἀπέστελλον περιτον αυτὸν χρουνον ταῖς ὁλκάσι τοὐς ὁπλίτας ες την Σικελίαν, Αακεδαιμόνιοι μεν τῶν τε Εἱλώτων ε πιλεxάμενοι τους βελτι- στους καὶ τῶν νεοδαμωδῶν, ξυναμφοτέρων ες ἐξακοσίους ὁπλίτας, καὶ ' Ἐκχειτον Σπαρτιάτον ἄρχοντα, Βοιωτοι δἐ τρια

κοσίους ὁπλίτας, ἄν norον Σόνων τε καὶ Nίκων ' χι και - σανδρος Θεσπιευς. ουτοι ειεν οὐν ἐν τοῖς πρῶτοι ὁρμῆ-

gilio AI eit,iadis factam Dali in ann. Herodat. p. 43. refert II 'ro loti

Atticani inciti'sionilaua infestam ha tu, principio: I'iucyd. II, 100

nullant pri raus investiFare potui. Extat alit ni vulgo δε οὐ, in solis B. n. δὲ καὶ Ου, Geinde vulgo /nὲ Βοιωrίας, in d. h. anὀ Η. Hinc igitur, si saniis locus est, en enita desereiptione ni hariIn regionurii Dan illii, qui castellunt isthul prope sines Hoeotiae collo.ciit. Paulo inseritis ἐς ἐξ κοσίους aoIus u. suppeditavit, nam ab

aliis et scriptis et editis afest illud ἐς.ὲν τοῖς πρῶτοι J Libra omnes, ἐν τοῖς πρώτοις. ReiEius de a centii A inclinat. p. II. u.f. de in In illa ἐν τοῖς nes roν, Nes Οι,νpud Platonem et Uiuo, iliit in 1hequelitissili a disrMetit, ibi deni luctP. 20. allato loco nostio se thaud scire ait, an locis pluminis eius leni scriptoriν, certo hoc, corrigi debeat ἐν ταῖς πρῶro , nan, o tantun copiariain a Peloponii estis in Siciliatui eo bello niissarum Priinas fuisse eas, de quil, his lini Thucydides loquatur, ἐν τοῖς ὁρμῆσασε πρῶτos Πρμοσαν. Ι ectio, reddit, vulgata sententiain habet aut nul l in , aut 1 alsani. Ν ain sive aliquid suppleas, nempe ioz Rupplendunt erit, ἐν τοῖο πρώτοις ὁρμῆσaσιν ἀρμησαν. Hoc aut

significat, ita proseti sunt, ut qui primi, aut inter primos profecti sunt. Prius , ait Rei Eius, est nihil, posterius talauni. Nam Boli, non cuni aliis primi traieceriint. Sivε nihil suppleas, ecquid tu ut si nilim re poterit ἐν τοῖς πρώτοιe, quod hic locunt haseat illo nuulo inter proema praeeiprisy - ILoci Thucydidei, tibi eadem 1 3rntula adest, qui quidem nunc in pronatu aurit, hi serer

256쪽

MB. VII. CAP. 19.

σαντες απo Οὐ Tαινάρου τῆς πικωνικῆς ες το πέλαγος ἀφλκαν ' ρετὰ δε τούτους Κορίνθιοι οὐ πολλω υστερον πεντακ σίους οπλίτας, τούς μεν εξ αυτῆς Κορίνθου, τούς δε προ ι-

σθωσάμενοι Ἀρκάδων, καὶ ἄρχοντα 'Aλέξαρχον Κορίνθιον

προςtάξαντες, ἀπέπεμψαν. απέστειλαν δε και Σικυωνιοι λακοσίους οπλίτας ὁμοῖ τοῖς Κορινθίοις, ων ηρχε Σαργευς Σικυωνιος, αἱ δε πέντε καὶ εἰκοσι νῆες των Κορινθίων αἱ τούχειμῶνος πλζρωθεῖσαι ἀνθωρμουν ταῖς εν τῆ μυπακτω ελκυσιν Ἀττικαῖς, εως περ αυτοῖς Ουτοι οῖ ὁπλῖται ταῖς ὁλκάσιν

priseipra, sive proteres. . VII, 27. Bekker. scripsit, καὶ ἐν τοῖς πρῶτον χρημάτων τ' ὀλέθes και ανθρώπων φθορα ἐκα-- τα πρύrματα I Decelea sc. , Pro eo auod in libris est Dinnibus, πρώτοις collato cico VII, 24. μεγιoror σὲ καὶ δν τοῖς πρῶτον ἐκάκωσε ro σrρότευματο τῶν Ayνναίων ἡ τοῖ Π ημμυρίου λῆφις , ut i nulla prorsus iliscrepantia liinrorum. tuid igitur cap. 27. paucis abhinc lineis tot Arenius illud inexplicabile πρώτοις, eun praesertini verba sint ea deni in re si initi. VIII, 89. ἔχοντες ηγεμόνας τῶν πάνυ πrearnrῶw τῶν ἐν τῆ oλιγαρχία - καl Maove, a με r έσχον μεν ἐν τοῖς πρῶτοι τῶν αγμάτων ete. Ita edidit Belcher. Ἐν τοῖς πρώτοις solus B. haati et, ceteri ἔν πeώTοις, PHul rastinet ultim est. III, 8 I. Obτωe ωμὸσχάοις προὐχώρησε καὶ Mo ε μῶλλον, διότι ἐν τοῖς πρώτ3 ἐγένετο. Illis Iz. ἔν τοῖς πλεῖσται δῆ νοες - αυτοῖς ἐνεργοὶ κάλλει θένεντο, ulbi pro ἔν τοῖς in O. est αυτοῖς, rn K. E. εν αυton, in C. ιν ωὐταῖς. Icpost τοῖς lacunarii l ab Et quatuor litεri mini Unde Date ,'illanx forintilani ἐν τοῖe, librariis no It intellectan turtius declisse , et es- fecisse, ut ἐν τοῖς πρώτοις subinde appareat pro ἐν τοῖς πρῶτοι, πρῶται,, vel πeῶτον. Rustii id ni factu in est in iorinita a, τοῖς γα- Dnώτατα VII, 7 I. uni c. s. i. depriivditi sulit in serit turani ιν τοῖα χαλεχωτάτοις, quo Vel niax in Q probatur id, PH in dicinius. uua1n-phrem his oninibus locis uekkero assentior, nisi sit Od vulgatani stare posse puto in IV, 10o. , a quo tunien loco aliquantun

dissert lociis Tlitie. VIi I, 89. et IIerodoti VII l, G9, lira ἐν neu toto, τετιμημέκνς διὰ πάντων τῶν συμμάχων Arte ni istae sc. , qui eum

conferas Ibatinum inprimis, nani neutrii in est ei caret alticulo.

holerum de illo ἐν τοῖς v. Wois ad ReiΣ. i. I. et ΙIerni. ad Maeci

Gςπερ αυτοῖς Ουr οι J ,,Resutatur lioc loco Prod ni sentini negare Elinglosum ad Oedipunt in Colono Sophoclis sv. 1360.J usitatum

Graecis suisse λαπερ, Inagis puto quod limius aliorumtiqite loco rum Ni Brundani non recorUahetur tota In quod in il ubi uin eos πυ- caret. Profecto eausa prorsus nulla est, quaIliobrem ias particu.

257쪽

ρον επληρώθοσαν, ὁπως μῆ oὶ Aθqναῖοι προς τὰς ὁλκάδαρι ἄλλον ἡ προς τὰς τριξ'εις τον νουν ζχωσιν.

20 'Eν ε ε τουτω καὶ οι AOqναῖοι ἄμα Λεκελείας τω τειχισμω καὶ του ηρος ευθῖς ἶοχομένου περὶ Πελοπόνν'σον ναυς τριάκοντα εστειλαν καὶ λαρικλέα τον Ἀπολλοδώρου ἄρχοντα, Αεδ το καὶ ἐς ' ργος ἀφικομένφ κατὰ το ξυμμαχικόν παοακαλεῖν Mnγείων τε ὁπλίτας επὶ τὰς ναῖς, και τον Λημοσθένονἔς την Σικελίαν, λπερ εμελλον, ἀπέστελλον εξῆκοντα μεν ναυσὶν Go ναίων καὶ πέντε Aίαις, ὁπλiταις δε εκ καταλόγαυ- ναίων διακοσίοις καὶ χιλίοις, και νησιωτῶν ὁσοις εκασταχόθεν οἷόν τ ἐν πλεἱστοις χρῆσασθαι, καὶ εκ των ἄλλων ξυμ μάχων των ὁπηκόων, εἴ ποθέν τι έθον ἐπιτ δειον ἐς τον παλεμον, ξυμπορίσαντες. εἰροτο δ αὐτῶ πρῶτον μετὰ τοὐ λα- ρικλέους ἄμα περιπλέοντα ξυστρατεύεσθαι περὶ τον Aακωνι- κῆν. καὶ ὁ μεν Λομοσθένος ἐς την Adii ν πλε-ας τοὐ στρ

τευματος τε εἴ τι ἴπελείπετο περιέμενε καὶ τον γαρικλέα τουρ

γείους παραλαβεῖν. i . .

2I Ἐν δε τη Σικελία υπὸ τοὐς αυτῶς χρονους τούτου τού ἡρne καὶ ὁ Υίλιππος ἐκεν ἐς τὰς Συρακούσας, ἄγων απὸ των πόλεων ἄν ἔπεισε στρατιὰν ὁσην εκασταχόθεν πλείστqν ἐδε νατο. καὶ ξυγκαλδεας τους Συρακοσίους G pq Majναι πλοροῖν ναυς ώς δύνανται πλείστας καὶ ναυμαχίας αποπειραν λαμβάνειν ' ἐλπίζειν γὰρ ἀπ αυτos τι Iργον ἄξιον τού κινδύνου ἐς τὸν πόδλεμον κατεργάσασθαι. ξυνέπειθε δε καὶ ὁ Ἐρμοκράτης ora ἐκιστα τοὐ ταῖς ναυσὶ μὴ ἀθυμεῖν επιχειροοειν προς τοὐς Go

Iae iiin i πυ non liceat, ouod cum omnibus vocibilη eri Intia Ionia , isque relativis iiiit relati alia notiori iii reripientibus potest conia ηοPIum ἰ Piae eius g n 'ris noli sunt, tu In eis on nuriis nequit. εDin dors. - Ierniann . quoque ad SOPli OCl. l. i. pie mirat timin inis quit ni attendentes secus, Pian Elii stet iis velit, es e r perient.' ωςura nuper Dindui f. Deniostfaeni p. 701. Reis h. ex aliquot Ii-hris reddidit, Idenuive sitie correctione teratur p I 257. ODO. Bel ker. adiecit ex II., sine αὐrou li ac iden p ranunieli legitur in A. D. F. H. L. O. P. R. R. c. g. h. vulgo αἰ rope sine oletoι. m. υργείων τε isna rari Hoc et a non liabet, quo reseratur; itu

lueen luna puto. - . 3 -- . q

258쪽

I. IB. VII. CAP. 22.255ναωυς, λέγων Ουδὸ ἐκείνους πάτριον τ ν ἐμπερρων οὐδε αίδιον τῆς θαλάσσης ἐθειν, ἁλx ξπειρώτας μῶλλον των Συρακοσίων οντας καὶ ἀναγκασθέντας ὁπο Μῆδων ναυτικούς γενέσθαι. καὶ προς ἄνδρας τολμηρους ολυς καὶ Ἀθηναίους τους αντιτολμῶντας χαλεπυπάτους sανJ αυτοῖς gαίνεσθαι' ω γὰρ ἐκεῖνοι τούς πέλας, ου δυνάμει εστιν O τε προύχοντες, τῶ δεθράσει ἐπιχειροῖντες καταφοβοῖσι, και σφῶς αν - avia Ῥοίως τοῖς ἐναντίοις υποσχεῖν. καὶ Συρακοσίους ευ εἰδεναι εφητῶ τολμῆσαι ἀπροωοκ rως προς το 'Aθηναίων ναυτικον ἀντιστῆναι πχέον τι διὰ το τοιουτον ἐκπλαγέντων αυτῶν περιε συίνους ἡ Ἀθοναίους τν- επιστῆμν τον Συρακοσίων απειρίαν βλάψοντας. ἰέναι Ουν εκέλευεν ες τον πεῖραν Tosi ναυ

τικοὐ καὶ μ' ἀποκνεῖν. καὶ οἱ μἐν Συρακόσιοι, τού τε Γυλί που καὶ Ἐρμοκράτους καὶ εἰ του ἄλλου πειθόντων, ἄγοντό τε ες τὴν ναυμαχίαν καὶ τὰς ναῖς ἐπλῆρουν. o δε ολιππος

τὴν στρατιὰν τὸν πεζὸν αυτος μεν τοῖς ἐν τῶ Πλημμυρίω τείχεσι κατὰ γην Iμελλε προσαλεῖν, αἱ di τριήρεις των Συρα- 22κοσίων ἄμα καὶ ἀπο ξυνθήματος πόντε μεν καὶ τριάκοντα ἐκ τοὐ μεγάiου λιμένος ἐπέπλεον, αἱ δὲ πέντε καὶ τεσσαράκοντα ἐκ τού ελάσσονος, οἴ ην καὶ το νεωριον αυτοῖς, Dad περιμ

ex ithel Thoni. II. p. 163.

σεδεῖν Ουνέβαινε. Ante Dionysii ne at ut eiusmodi navit, nisuerunt centuin quinquaginta, quibus nunc nova centum A agina

259쪽

256 LIB. VII. CAP. 23. πλεον βουλόμενοι προς τὰς ἐντὸς προγίξαι και δμα επιπλεῖν

τω Πλωμυρίω, οπως οἷ 'Aθηναῖοι αμφοτέρωθεν θορυβῶνται.

οἱ δ' 'Aθηναιοι διὰ τάχους ἀντιπληρώσαντες ἐξῆκοντα ναῆς

ταῖς μεν πέντε καὶ εἴκοσι προς τὰς πέντε και τριάκονxα των

Συρακοσίων τὰς εν τῶ μεγάλω λιμένι ἐναυμαχουν. ταῖς δ'επιχοίποις ἀπήντων ἐπι τὰς εκ τοὐ νεωρίου περιπλεούσας. καιευθὴς προ τοὐ στόματος τοὐ μεγάλου λιμένος εναυμάχουν, και

ἀντεῖχον ἀλλ λοις επι πολύ, οἷ μεν βιάσαοθαι βουλόμενοι τον 23 ἐύπλουν, οι δε κωλύειν. εν τούτω δε ὁ Tίλιππος των εν τῶ Πλημμυρίω 'Ast ναίων προε τον θάλασσαν ἐπικαταβάντων και

ταμόν etc. Sed de hoc loco dixi In libr. d. sit. et orig. SIT. p. 69. Apparet alitent B Dii, lori Ioco supra adscripto ex XI v, 42., ut adnotavit Uesseling. t. Vl. p. 359., onini ex parte ver

In Euerget. p. li45, 4. et in Polyclet. p. lal 8, la. l. II. Reis e

260쪽

257 LIB. v I I. CAP. 23. U 'tu τὸν γνώμην προγχόντων φθάνει προπιεσών -

τη εφ απνιδιως τοῖς - , καὶ αἱρεῖ το μέγιστον πρῶτον,επειτα δε και τα ελασσω δυο, οὐχ υπομεινάντων των φυλάκων, ως εἰων το μεγιστον μαδίως ληφθέν. και ἐκ μεν τοὐπρωτου αλοντος χαλεπῶς οἱ ἄνθρωποι, οσοι καὶ ἐς τὰ πλοῖα και Otacita τινα κατέφυγον , ες τό στρατόπεδον ἐξεκouίων-- ' των γαρ ΣυρακοσIων ταῖς εν τω μεγάλω λιμένοῦ in

κρατ nostr τῆ ναυμαχία -ὁ τριήρους μιας καὶ ευ πλει

Conini. palaei graph. p. 929. Meere n. Ideen Vol. Il. P. I. p. 258. uot. Polluc. IX, 28. Iacobs. ad Den Osth. Orat. do

στουον est statio, in qtia naves tuto possunt manere. V. An eres IOOriat. In Reislc. apparint. crat. ad Dei nostii. t. I. p. 773. Achaef., uui plera e 1d Iit de navium tectis ex Valesia a litotatione ad

SEARCH

MENU NAVIGATION