Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

발행: 1826년

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

I. IB. VII. CAP. II. τὰ τῆν Μυκαλησσον πάθει χρησαμένων οὐδενὸς ως ειτο μεγέ- - των κατὰ τον πόλεμον ησσον ὀλοφύρασθαι ἀνω τοι αὐτα. ξυνί - ,

SI ' O δε δεμοσθένης τότε ἀποπλέων ἐπὶ τῆς Κερκυρας μετατον εκ τῆς Aακωνικῆς τείχισιν, ὁλκάδα ὁρμοῖσαν ἐν Φειὰ τρἘλείων, εν η Οι Κορίνθιοι ὁπλῖται ἐς τὴν Σικελέαν ψελλον περαιούσθαι, αυτὸν μεν διαφθείρει' οἱ δ' ἄνδρες ἀποψυγόντες υστερον λαβόντες ἄλλην ἐπλεον. καὶ μετὰ τοὐ- ἀqικόμμνος ὁ Λ μοσθενης ἐς τὸν Ζάκυνθον και Λεφαλχηνίαν, ὁπλίτας τε παρέλαβε και εκ τῆς παυπάκτου των μεσσγίων μετεπέμψατο. καὶ ἐς τῆν αντιπερας ἡπειρον τῆς Ἀκαρνανίας

δέ , ἐς Ἀλυζίαν τε καὶ Ἀνακτόριον, o αυτοὶ έθον. ἔντι δ' αὐτω περὶ ταῶτα ὁ Εὐρυμέδων ἀπαντῶ ἐκ τῆς Σικελίας -ο- πλέων, δς τότε τοὐ χειμῶνος τὰ χρῆματα ἄγων τῆ στρατιῆμεπέμφθη, καὶ ἀπέμι τά τε ἄλλα καὶ ἔτι πύθοιτο κατα

σφίσιν ανο μοῖσαι Ουτε καταλύουσι τον πόλεμον ναυμα-

νῖν τε μέλλουσι ' πέμπειν Ουν εκέλευεν αὐτοῖς ναῖς, ῶς οὐχιχανὰς.oἴσας δυοῖν δεουσας εῖκοσι τὰς εαυτῶν προς τὰς εκεμνων πέντε και εἴκοσι ναυμαχεών. τψ μεν Ουν Κόνωνι δί-

tamen se conantithere vitae anxius voluisset, ubi iam eximi in spatiunt inter continentern et naves inteTie Oisset, ut rudentum ope in latus navi uni sustolli potuissent. ia: ni μεγέθει J Schiol. ητοι πόλεως, η ώς δαὶ μεγεθει πάμυς. IIoo vemini; alterii in si voIuisset, πόλεως addidisset. I aula maperius C. g. IH lieni ἐγκαχαλειφθέν, ouod Praxesert Domiti. ad citarit. P. 544.. quia non per rapinam ibi Pars capta , sed relicta ait, quia oecopati in rapto, et sic iure VIII, 23. Dukeruria pretietulisse

traiiciens. Νondiani Corcvrain pervenisse Deri Osthen Em appareti trile , mrod nunc δε num Pliearn, in Zacynthun , Ophallenia in et Acarnaniam devenit; quare in itinere Dreyram versua Ruscepton illuc vorsari cogitandus est. Mox λωβών, quod vulmo legitur post 'Mλείων, ornittunt A. D. F. M. R. I.. Ν. O. P. e. l. i. h. εὐρών Η. h. Dulcero participium videtur inimi fili In iis, qaii putat, ant ita PostulaIe aeque iis αυτον. Sed satis coliaeret oratio eodenato. Delevi. ἶς τότε et οὐ χειυῶνος 3 l. B. illo tempore, φιod at ra dixi, hi me. Sic I, l0l. τότε lest, insigni illa, omnibusque noto tempore, ibi non tentare debetiani ποτι cii in Stephano; id quod ni e docuit 1 opp. ad illuni locuni ex adnotatio ite Moliti ad Dent Ostii. I.PPlin. p. 264.ώς Οἶr ἱκανὰς - ναυναχεῖν 4 ώς omittit h. ἱκανῶς ουσας A. I .F. H. K. L. N. O. P. S. h. c. d. e. f. g. i. h. ἱκανὰς εἶνaa B. ἱκα- , Disisset osti

272쪽

LIB. vll. CAP. 32.

πάκτφ' αυτοὶ δὲ τα περι τῆς στρατιῆς τον ξύλλογον πτοιν ωντο, Evρυμέδων μεν ἐς την Κέρκυραν πλεύσας καὶ πεντεκαίδεκά τε ναλ πληροὐν κελεύσας αυτοῖς καὶ ὁπλίτας κατα-

λεγόμενος ' ξυνῆρχε γὰρ ξδ' A1μοσθένει, ἀποτραπόμενος, ῶ περ καὶ iei Aημοσθένος ὁ εκ των περὶ την ωκαρνανέαν

χωρίων σφενδονῆτας τε καὶ ἀκοντιστὰς ξυναγείρων.

οἱ δ' in των Συρακουσῶν τότε μετὰ την τοὐ Πλημμυ-32ρίου ἁλωσιν πρέσβεις οιχόμενοι ἐς τὰς πόλεις, επει' ἔπεισαν

τε καὶ φυναγείραντες ἔμε1λον ἄξειν τον στρατόν, o Nικίας προπυθομενος πέμπει ἐς των Σικελῶν τοῖς την δίοδον ἔχοντας και σφίσι ξυμμάχους, Κεντόριπάς τε καὶ 'Aλικυαίους καὶ ἄλλους, οπως μὴ διαφήσουσι τούς πολεμίσει, ἀλλὰ ξυστραφέμ

ναυμακῶν, recte s8 habet h. I., si ως οὐκ ἱκανους δντἄς dictum ac cipias pro Ae avr ἱκανῶν σφῶν ἔντων. Verumtamen Propter desertunt subiecti alteraim , quod et ni elsores libri suppeditant, pra tuli. Sic non fit propter praecedens αὐτους, ut oratio sit ambigua. Sintiliter into ucci sativum dativuin fluctuant libri sci iis ipti apti l Pluturaeli. Vii. Marcell. cap. 21., quena locunt ita acribo esιο καὶ μαλχον ευδοκιμησε παρὰ μὲν etia δήμω Μάρκελλος, ἡδονας ἐχου-sσω καὶ κάριν ' ELI νικῆν καὶ nιθανόrvrα διὰ ποικιλιαν Eueσι τον πόλιν κοσμῆσας. Accusativi absoIiitI cum Ae iuncti exempla congesta sunt in Aet. Philol. IIonae. t. II. p. 332. Cur autem cle nunt ero viginti navium dilue desint, non liquet. Supra c. 17. Allienien aes acribit viginti naves contra Peloponnesum nisisse; neque i Maiat. Cononis, ratat Naupacti n Entio. Cap. 19. Viginti naves ad Naupactu In in statione esse reseriantur; quirias hac demuni Cononeni praemisso addit. wiarii propter IIarrationis negligentiarii Helini annus eiim Tuticydido expostillat. ΜΟΣ τὰς ἀρίστας σφωε πλεουσας feriant A. F. H. u. g. rite iterum καὶ των νεῶν αἱ δειμαι πλέουσαι extat VIII, 104. in g. et ibi leni cap. I M. Vulgo τι σαρες τῶν νεῶν αἰ ισταται πλέουσαι. I id. ad Dionys. d. C. V. P.

211. 301. Ien. et not. ad III, 30.32. πεντόριπας J I,ibri nihil variant, nisi quod B. πεντάδρι-

sumta est e Aristopn. Aviii. I93., ubi v. Schol. Vid. Butini. Gr.n ax. II, I. P. 25 l. Paulo anta σφίσι recte ex B. h. Ieceytuni

273쪽

Aκραγαντῖνοι ναρ οὐκ ἐδίδοσαν δια τῆς εαυτῶν Mόν. ποαφευομένων δ' εμ των Σικελιωτῶν οἷ Σικελοὶ καθάπερ εδέοντο οἱ χθοναιοι ενέδραν τινὰ τριχῆJ ποιησάμενοι, ἀψυλάκτοις τε καὶ εξαίφνης ἐπιγενόμενοι διέφθειραν ἐς ὀκτακοσίους ράλιστα, και τοῖς πρέσβεις πλὴν ενὸς του Κορινθίου παντας 'ουτος δε τοὐς διαφυγοντας ἐς πεντακοσίους καὶ χιλέους ἐκό-33 μισεν ἐς τὰς Συρακούσας. καὶ περι τὰς αὐτὸς ημέρας καὶ οι

μαριναῖοι ἀφικνοῖνται αὐτοῖς βο θωντες, πεντακόσιοι μεν-ium, τριακόσιοι δε ἀκοντισταἰ καὶ τοξόται τριακόσιοι.επεμφαν δε και ob Dλωοι ναυτικόν τε ες πέντε να- και ἀκοντιστὰς τετρακοσίους καὶ ἱππέας διακοσίους σχεων γάρ

τι se' πἀσα η Σικελία , πλῆν Ἀκραγαντίνων, ουτοι δ' οὐδεμεθ ετέρων ησαν, οἷ δ' ἄλλοι ἐπι τοὐς ἈθηναIove μετὰ των

Συρακοσίων οἷ πρότερον περιορωμενοι ξυσταντες εβοήθουν.καὶ οἱ μεν Συρακόσιοι, ῶς αὐτοῖς τὸ εν τοῖς Σικελοῖς πάθει ἐγένετο, ἐπέσχοντο εὐθέως τοῖς Ἀθnαλις επιχειρεῖν ' ὁ δε Βημοσθένος καὶ Εὐρυμέδων, ero*ης εδε τῆς στρατιῆς οὐσ gἐκ τῆς Rερκυρας και απὸ τῆς ξπειρον, επεραιώθησαν ξυμπάσy τῆ στρατιψ τον 'Iόνιον εα ἄκραν Ἱαππέα καὶ ὁρμ Oέντες αὐτοθεν κατίσχουσιν ἐς τὰς Xoιράδας νήσους Ἱαπυα

οάμενοι, ubi vid. interpp. Sebol. Thucyd. Vs 5. ἔστέον δέ, or ι σιμεν Ἀώονες οἱ /ν Σικελία Σικελιωτσι λιγανται, σἰ do βάρβαροι οἱ ἐνειλῆ Σικελοί. ουτω δὲ καὶ ἐπὶ 'Irαλιωτῶν. I id. Μ-occh. ait tetib. Herael. 15. nr. 16 - 36. nr. 58. Μox τινα Post ἐνέδραν omittit in eum Thom. Μ.; τριχῆ alitem Onrittunt A. D. F. G. H. N. O. P. R. S. e. d. e. F. g. i. h. ei re. B. et Thom. Μ.33. πεδον γάρ τιJ A. B. D. F. II. R. L,. Ν. O. s. h. e. f. E. h. h. vulgὀ τοι. EadeIn varietas scripturae extat c. 50., isti 8wνάρ τοι καὶ ἄγαν θειασμω praebet εὶ. Hoc loco si legas τοι. Iuna genda emant verba γάρ τοι, nam Ov nino. Vid. Ilern . ad Vig r. p. 829. Rex σχεδόν τι potius tu ingenduin frequelas admodum At.ticis soranula, ut docet Selia elari ad Dionys. de C. V. p. 17 τι sed γse et os, dena triariteli Thueydidi reddendum I. I. vel ex unis eo quia in τι et καὶ ἄγαν illo loco contradictio est, aueritin vero aptissinium , nanι Omnino mas rebus divinia et huiusmovi nimiuni deditus erat. Subiectum nasci 4 ruriam post Darenthesim alia forma, verbis οἱ δ' ὀχλοι repetptur. Cons. dicta ua I, 18. πέσχοντο εὐθέιος I ,, I lio 'cripti LG. Κ.J increbν. Hac forina verbi Diπον magis utitur Thucydiues, quain auera illa II, 76..t δε Tastra ἀποκλειόμενοι, τοῖro μεν in σπον. V, 32. περὶ μὲν τῆς Ἀργείων ξυμμαχεις ἐπισχεῖν αυτοῖς ἐκέλευον. 40. ἐπιπονrἄς τὸ πεῖς τους πινείους. In viibus ἔπισοῖν est abstinere, disserre. D ulter.

274쪽

γίας. καὶ ἀκοντt στάς τέ τινας των ταπύγων πινακοντα καιεκατὸν οὐ Μεσσαπίου εθνους αναβισκονται ἐπὶ τὰς νανς, καὶ τφ υρτα, δμερ και τους ἀκοντιστὰς δυνάστος ἄν πω

ρέσχεν αυτοῖς, ἀνανεωσάμενοί τινα παλαιὰν φιλίαν, ἀφικνουμται ἐς Μεταπόντιον τῆς Ἀταλίας. καὶ τούς Μεταποντίους πείσαντες κατὰ το ξυμ uαχικὸν ἀκοντιστάς τε ξυμπέμπειν τριακοσίους καὶ τριξρεις θυο, καὶ ἀναλαβόντες ταλα, παρέπλευσανες μυρίαν. και καταλαμβάνουσι νεωστι στάσει τούς των Ἀθηναίων ἐναντίους ε-επτωκότας ' καὶ βουλόμποι την στρατιὰν αυτόθι πάσαν ἀθροίσαντες ει τις ὐπελαειπτο ἐξετάσαι, και τοὐe Θουρίους πεῖσαι σφίσι ξυστρατεύειν τε ώς προθυμότατα , καὶ επει περ εν τούτω τύχης εἰσι, τοὐς αυτούς εν

οροὐe καὶ φίλους τοῖς Ἀθηναίοις νομίζειν, περιέμενον ἔν π

λυρία καὶ επρασσον ταλα.

ταῖς πέντε καὶ εικοσι ναυσίν, ολερ των ὁλκάδων ενεκα τυ

ἐς Σικελίαν κομιδῆς ἀνθώρμουν προς τὰς ἐν μυπάκτω ναυς, παρασκευασάμενοι ἄρ ἐπι ναυμαχη καὶ προπιλ ρώσαντες ἔτι

Popp. proleg. t. II. p. 548. not. Reeta via circiter tria militaria ab uise 'Tarento distant. τρὶ Ἀρτα ' Hesych. πιτας, μινας καὶ χαμπρός, μυκυδ νι, qui

ob Oeialos havult lilii e regeni, dictuin a sentetrio Comico tiένα eκαι λαμπρός apud Athenae. III. p. 108. F. 'Aeτου δεῖ καὶ ου et ounnσαπίων βασιλέως λέγω, των ἔν ' πυγία, περι Ου και σύγγραμμώ σr a Πολέμωνι. μνηγονεύει δ' αὐτου καὶ αυκυδίδος ἐν ἐβδομη, παιAνο ιος ὁ κωμWδοποιὸς ἐν τφ ἐπιγραφομένω δράματι Σικεχία, διατουτωρο - υρτος - ξένος χαρίεις ἐκεῖ μέγας καὶ a προς ην. ΜON ex A. B. D. v. g. h. παρὶσχεν editur pro Vulgata παρέσχει o. Μεταπόντιον τῆς Ἀταλίας J ,,Italia Miae antinuitus dic batur, Illa επat peninsula, quae fines liabet istlin una Scyllaiciun inter et diapetinum si ii ita, ubi terea in ax gustiani viginti n illiunx Pasastiunt eoarctaturr ea erat au trillis pura Bruttiorum, lilii serius dicebantur I v. d. sit. et orig. Syrac. p. XIII. I. 1Iaec testatue Antiochus, Xenophanis lilius, que ni Aristoteles non no Initiati inqui leni affert Ροlit. VII, 10 I, sed provocat ad testimoniurn hi. . storicoruni ex illa regione oriundor m. Historicus sane πάνυ ἀμαῖος, qualis appellatur a Dionysio A. R. I, 12., Antioelius non erat; vixit enim aetate ni edia inter Herodotuin et Thiicvit idem, exitumque eius lii stoma habuit anno a. ciar. 422. v. e. 329. Ol. 89, 2. Diodor. XII, 7 I. Eius tenipol fines Italiae iani illi dirius prolati erant, attanien adhue teraninabantur hinea, quam cogita, tione ducas usinie ad Iletapontum inde a I. Ro Hiin ine, Gui nasitus maris inseri Lucaniam separat a Bruttiis. Vid. Strab. VI,

I. I. 4. Eodem modo Thucydides Iapygiam Italia discernit. Niet, lithr. II. R. t. I. P. 26. M. Πελοποννεσιοι J Vulgo post hoe nomen vecta i κἄὲ σι aruduntur. Illa, plane inepta, omittit B. GDiuitias 1 Du Cooste

275쪽

LIB. VII. CAP. 34. ναύς, -τε ὀλίγω ἐλάσσους ει ναι αυτοῖς τῶν ' πιτικῶν νεῶν,ορμίζονται κατὰ Ἐρινεὸν τῆς Ἀχαῖας ἐν τῆ 'μπικ. και αὐτοῖς τοὐ χωρίου μονοεδοῖς ἄντος εφ ω ώρμουν, ο μεν πεζὸς εκατέρωθεν πρ βεβοηθηκότες, των τε Κορινθίων καὶ των αὐτοθεν ξυμμάχων , επι ταῖς ανεχ DGαις α κραις παρετέτακτο,

κτου τριάκοντα ναυσὶ και τρισίν, ῆρχε δε αυτῶν Λίφιλος, επεπλευσαν αὐτοῖς. και Οἱ Κορίνθιοι το μεν πρῶτον ἡσύχαζον, ἐπειτα αρθέντος αὐτοῖς τοὐ σημείου, επεὶ καιρος εδόκει εἶναι,

μοσαν επι τοῖς Ἀθηναίους και ἐναυμάχουν. καὶ χρόνον ἀντεῖχον πολὐν ἀλλήλοις. καὶ τῶν μεν Κορινθίων τρεῖς νῆες

διαφθείρονται, τῶν δε υθοναίων κατεδυ μἐν οὐδεμία απλῶς, επτὰ δε τινες απλοι ἐγένοντο, αντέπρωροι εμβαλλόμεναι κῶαναρῶπεῖσαι τας παρεξειρεσίας υπὁ τῶν Κορινθίων νεῶν in αὐτο τοῖτο παχυτερας τὰς επωτίδας ἐχουσῶν. ναυμαχήσαμAω.aoe I De nnni pro navium non me expedio. C. I7. naves viginti dicuntii r in Peloponnesum navigare. C. 19. hae ipsae, ni fallor , naves Naupacti sunt. At tanten e. 3l. Coinon , Naupacto

praesectus octi, Ieci in tantunx se ii alie IE ait. Ilai leni deceni a De- in ostilene et Etti' 'ni doniB datas ti aves suis ait lit. Nilii Ionii nus

hic ot tri inta tres Naupacti esse dicuntur, et iis Praesectus est non Conon, sed Dipli ilus. αντίπρωροι - τας ἐπωτίδας υσυσῶν J Aeliol. παρεξειρεσία ἐστὶ

276쪽

I. IB. VII. CAP. 34. 35.

πις αντίπαλα μἐν και ας αὐτους ἐκατέρους ἀξιούν νικα -ως δἐ των ναυαγίων κρατησάντων των Αθηναίων διά τε την τού ανέμου ἄπωσιν αυτῶν ες το πέλαγος καὶ διὰ τον των Κορινθίων οὐκετι επαναγωγην διεκρίθησαν απ' ἀλλ λων, καὶ δίωξις οὐδεμέα ἐγένετο, Ουδ' ἄνδρες Ουδετέρων εάλωσαν oz. μεν γὰρ Κορίνθιοι και Πελοποννήσιοι προς τy γν ναυμαχουμτες ραδίως διεσώζοντο, των de Ἀθηναίων οὐδεμία κατέδυναῆς. ἀποπλευσάντων δε των 'Aθηναίων ες τον μύπακτονοῖ Κορίνθιοι εὐθύς τροπαῖον εστοσαν ώς νικῶντες, οτι πλείους των εναντίων ναῆς απλους εποίοσαν, και νομίσαντες διαυτό Οὐχ ησσοῦσθαι δἰ οπερ οὐδ' οι δεεροι νικῶν' oz τε γὰρ ρίνθιοι ἡγήσαντο 'ατεῖν, εἰ μη πολύ εκρατροῦντο , or τι 'Aθην οι ἐνομιζον ησσῆσθαι, ὁτι οὐ πολύ ενίκων. ἀποπλευσάντων δὲ τῶν Πελοποννησίων και του πεζοῖ διαλυθέντος οἱ Ἀθηναῖοι ἔστοσαν τροπαῖον καὶ αυτοὶ εν τν 'Aχαῖα ῶς πικήσαντες ἀπέχον τοῖ 'Eρινεου, εν ω οἷ Αορίνθιοι λμουν, ως εἴκοσι σταδίους. καὶ ἡ μεν ναυμαχία οἴτως ετελευτα. o δε Λημοσθέν ς καὶ Eυρυμόδων, επειμ ξυστρατεύειν35συτοῖς οἷ Θούριοι παρεσκευάσθησαν ἐπτακοσίοις μὰν ὁπλίταις, τριακοοίοις es ἀκοντισταῖς, τὰς μἐν ναῖς παραπλεῖν εκέ-

λειον ἔπι τῆς Κροτωνιάτιδος, αυτοὶ di τον πεζὸν πάντα Q

acriptor, Corinthios Prantos epotinas excogitasse, sed tantuni eas erassiores habuisse. Cons. not. ad IV, 12. init. Ae συτους σκατ-oυς J Uii aera Vel ώς eunt infinitivo ponitii riparticipium vel appositun aliud stili lecti Rui Diis Ilii ni Odo sequiis tur, Inodo non sequitur, velut I, 9 l. or ἡ πόλις τerεθισται ρδη, τε ικαν' er ναι σώζειν τους ἐνοικουντας, Potest etian ικανὴν Κναι ferri. Sic I, 32. ἡ 'Eλλὰς - μετανίστα ro, ἄστε μὴ ξαπάσασα ἡ ζηθῆνas, tres codd. ἡσυχάσασαν priLebent. I. Dbeck. ad Phrynich. p. 750. not., tibi Plura exempla con Fessit, et praeterea docilit, propriarii esse lianc constriactionem distributivis sententiis, vellit Aenoph. Ηoll. II, I, 26. ot δε ἀπιέναι αυτ ον ἐκέλευον, αἰτους γὰρ νῶν στρατηγεῖν, οὐκ ἐκεῖνον. Unde fortassis excusari poterat o*ae in VI, 40. maod Belikemam secutus in σφεῖς In I invi Dianviatii ibi alatini se uitur /ro os, ni illeni stilriectum relatu ni) et iterunt σφας in VII. 21., quo I Deo et ipso ne L. in σφεῖς mutat. Sed ibi nulla distribiitio sit. των ναυαγίων δ μυάγιον et ναυαγία si nisi catione longo divem Ra veteres dixis E, monui ait I, 50. e Siti tu, cui niinc adit Thoni. m. p. 622., sed recentiores scriptores sine discriniine liis octinis usi sunt, ut etiani ναυάγιον pI o naufrazas dicerent. E empla suggerit 1 obeck. ad Ρhrynich. p. 518. Nani probatissi inis ναυάγια sunt navium rudera ς ναυαγία est naufragium.

. et μη πολύ ἐνίκων J οτι ob πολῶ ἐνίκων B., mi od pIacet Poppo. ni ed. Thuc. II, 1. p. 134., quia hoc ora ob nec teniere oriri potuisse videatur, et orationen ariet. Mux pro vulgata ἄπεῖρον

277쪽

274MB. VII. CAP. 36. τάδεαντες πρῶτον ἐπὶ τῶ Συβάρει ποταμῶ ηρον διὰ τῆς So

ριάδος νης. καὶ ὰς ἐγένοντο ἐπὶ τῶ 'rificae ποταμῶ, καὶ αὐτοῖς οἱ Κροτωνιῆται προπιέμψαντες . ἶπον ουκ αν σφίσι βουλομένοις . ἶναι διὰ τῆς γῆς σφῶν τον στρατὸν ἰέναι, ἐπικατα- ράντες ηὐλίσαντο προς την θάλασσαν καὶ τον ἐκβολῆν. οὐ 'Tλίου ' καὶ αἱ νῆες αυτοῖς ἐς το αυτο ἀπηντων. τν δ' υστεραία ἀναβιβασάμενοι παρέπλεον, ἰσχοντες προς ταῖς πολεσι πλὴν Aoκρῶν, ἐως ἀφίκοντο ἐπὶ Πέτραν τῆς 'Pπίνος. . 36 οἱ δε Συρακόσιοι ἐν τουτφ πυνθανόμενοι αυτῶν τον ἐπίπλουν αὐθις ταῖς ναυσὶν ἀποπειρῶσαι ἐβουλοντο καὶ 4 ἄλλη παρασκευῆ τοὐ πεζοῖ, ενπερ ει αυτὸ τολο πριν ελθεῖναυτούς φθάσαι βουλόμενοι ξυνέλεγον. παρεσκευασαντο δε τοτε ἄλλο ναυτικον Ag ἐκ τῆς προτέρας ναυμαχίας τι πλέον ἐνεῖδον σχήσοντες, καὶ τας πρώρας των νεῶν ξυντεμόντες ἐς ἔλασσον περιφωτέρας ἐποίησαν , καὶ τὰς ἐπωτίδας ἐπέθεσαν ταῖς πρώραις παχεῖας, και αντηριδας ἀπ αυτῶν υπέτειναν

προς τοὐς τοίχους in ἐπι εξ πήχεις, ε σός τε καὶ ἐξ et

rorae niuriin in navena in Initi Ientur, ibique ad pilani iii angu- ini concurrerent cuius anguli quae enainebant extra navem crura alligabantur ad epotidas, ab utroque laterre prorae in obliquum Prontinentes, in fronte autem angularern in formana et ipsas con- Currentes; quo facto opiis erat, ut ἀντῆαιδες epotidibus pro sulcris Essi ni. Lon Filii di ne in mitem istoriarn Dileromini statuit intus suisse Senti Ia cuuitorum, totidenaque extra navem. uredorii exposi-

278쪽

ναλ ἐπισκευασάμενοι πρώραθεν ἐναυμάχουν. ενόμισαν γὰρ or Συρακόσιοι προς τὰς των Ἀθηναίων να0ς οὐχ oμοίως ἀντι-

νενα- γένας, αλλὰ λεπτὰ τὰ πρώραθεν ἐχουσας διὰ το μηἀντιπρώροις μῶλλον αυτοῖς η ἐκ περίπλου ταῖς ἐμβολαῖς χρῆ

σθαι, οὐκ ἐλασσον σχήσειν, και την ἐν τω μεγάλω λιμένι ναυμαχίαν, οὐκ εν πολλῶ πολλαῖς ναυσὶν οὐσαν, προς ἐαυτῶνἐ σεσθαι ' αντίπρωροι γὰρ ταῖς ἐμβολαῖς χρώμενοι ἀναρροζειν τὰ πρώραθεν αὐτοῖς, στερίφοις καὶ παχέσι προς κοῖλα καιωσθενῆ παίοντες τοῖς ἐμμiοις. τοῖς δε υθαίοις οὐκ IM- σθαι σφῶν εν στενοχωρψ ούτε περίπλουν Ουτε διέκπλουν, ωπερ τῆς τέφνης μάλιστα επωτευον ' αὐτοὶ γὰρ κατὰ το δυνατον τομεν ου δώσειν διεκπλεῖν, τό δε τῆν στενοχωρίαν κολύσειν ἄγτε μῆ περιπλεῖν. τῆ τε πρότερον αμαθία των κυβερνητῶν δοκούσy εἶναι, τὁ ἀντίπρωρον ξυγκρούσαι, μαλιστ αν αυτοὶ χρῆ-

σασθα ' πλεῖστον γὰρ έν αὐτω σχήσειν τὸν γὰρ ἀνάκρουσιν Οὐκ ἐζσεσθαι τοῖς 'Aθηναίοις ἐξωθουμένοις ἄλλοσε ἡ ἐς τὸν γῆν, καὶ ταύτην δι ολίγου καὶ ἐς oλθον, κατ αὐτό τὸ στρατοπεδον τό ἐαυτῶν. τού δ ἄλλου λιμένος αὐτοὶ κρατήσειν, και ξυμφερομήνους αυτούς, se πη βιάζωνται, ἐς ολίγων τε καὶ πάντας ἐς τὸ αὐτό, προςπίπτοντας ἀλλήλοις ταράξεσθαι

is περ τῆς τέχνης I V. Fischer. ad Veller. III, 1. p. 290.

279쪽

276 LIB. VII. CAP. 37. οπερ καὶ ἐβλαπτε μάλιστα τούς Ἀθηναίους ἐν ἀπάσαιρ ταχ

ναυμαχίαις, οὐκ οἴσει αυτοῖς ες πάντti τὸν λιμένα τῆς ανακρoiΜως, - τερ τοῖς Συρακοσίοις ' περιπλεύσαι δε ἐς τον εὐρυχωρίαν , σφῶν εχόντων την ἐπέπλευσιν απο τοὐ πελ oue τε καὶ ἀνάκρουσιν, οὐ δυνήσεσθαι αυτούς, ἄλλως τε και τοὐΠλημμυρίου πολεμίου τε αὐτοῖς εσομένου καὶ τοὐ στόματος οὐ μεγάλου ἔντος του λιμενος. 37 Tοιαῖτα - Συρακόσιοι προς το ν ωυτῶν επιστημην τε καὶ δύναμιν επινοοσαντες, καὶ ἄμα τεθαρσοκότες μὰλλον ἡ υπὸ τῆς προτέρας ναυμαχίας, επεχείρουν τω τε πεζω ἄμα και ταῖς ναυοί. καὶ τον μεν πεζὸν ὀλίγω πρότερον τον εκ τῆς πόλεως, Tύλιππος προεξαγαγὼν προήγε τω τείχει των Ἀθηναίων, καθ' ὁσον προς τον πόλιν αυτοὐ ἐώρα καὶ οἱ ἁπό του

sunt verba ipsa seliosastae. Erulem repetuntiir in actolita 'duo nas locis tui I, 40. et II, 89. In proximis valde diarbant libri: τηοκτορωρον ξυγκρούσει Ia. O. P. . τὸ ωκτίπρωρον ξυγκρούσει S. h. i. Eo αντίπρωρον συγκρούσει I . H. d. e. s. g. L. Toν αντίπρωρον πυὶ - κρούσει A. et γρ. B. Et μάχιμα αὐτοῖς γρησεσθαι H. μαχιστ astre o ασθαι d. Mihi vera videtur scriptura lisroriam D. II. A. d. my. g. h. i. Ic., ut accusativunt putem pendere ex aut stantivo, quia e 1 t, In , unde duci titi', cuin eodem casta constrinitur, et legatur si το αντίπρωρον ξυγκρουσει, vel sine τῖ ἀνάκρουσιν I De illo genhre decursionis nauticae, qui διώHove vocatur, dimn is ci ii conferetitur Schweigh. in lex. Polubian. p. I 58. Ἀνάκρουσιν explicat Suidas in v. Zoi aras: ανακρούσαοθαι, ἐπὶ ναυμαχίας το συμβάλλειν -ὲ πάχιν ἀναδύεοθαι. Sed vini vecti Moipse locus optinie explicat. I leni poetice Eurip. Aiu rorii. 1097, ei fert Per χωρεῖν neύμναν, ubi Seholiastes ζ χωροι πP., εἰς τοὐπίσω ἀνεπόδισεν μ' δobe τα νῶrvi, ἀχχὰ προς τοἰs ἐκαντίους oeῶν. Tos T δὲ καὶ Θουκυδίδης φησὶ πρύμναν ἀνακρούοντεe, or αν μῆ μετροβαῖόμεν φαγωσιν, ἀλλ' ἀνταε οντες ἀνσνωρη-οιν. Latini, navem remis imactere, sive ut Schweigh. apii ci Ilerodot. VI, 115. convertit, in pu p in remigare, sive ut 1 .arciter. ibident, sis ae retir ni gans rerirer de hord coli. Schio I. Thuc. I, 5O. Suidas cum respectu ad Hero dot. VIII, M. λαὶ ne νον ὐπεχώρουν , ἀνεκρούοντο, καὶ εἴκελλον τὰς ναsς, κατὰ πρύμναν ὐππωρουν οἰχὶ ἐτιστἄφέντες, ωαὶ ἐξέκλιναν των πολεμίων τὰς ἐπιούσας ναυς. Grapeum istam locutionem illustr riunt, qui ibi Iau latitur a Ualciconario . I. H. Gron Ov. Obs. libr. IV. Hostus et Hen sterta. ad Lucian. Nigrin. c. 8. Henti. ad Horat. Epod. IX, 20. Themistocles ait Ionas apud Iustin. II, 12. at Soa commisso proelio a te erasian, in itute remia, et a Milo discedine. - Μox verba τὸ στρατόπεδον το ὲἄΘῶν intelligR eastra ipso in Athenietis ium. Hoc enini videtur velle t Atheniensibus , si a Ny raeli sanis Ieprini elent Ir, non fore iacultate ira retrocedetuli ulto, nisi ad terram, Panimie exiguo intervallo cli stantent, et in exi- 'illini litori pati tin , quant rati quident castris ipsorum Obtine tur; nani ceterant litoris partem Syracusanos occupasse.

feras . . ,

280쪽

LIB. VII. CAP. 32. 39.

' Oλυμπιείου, es τε ὁπλιται ossi εκεῖ ἰσαν καὶ ia ἱππῆς καὶ η γυμνηrεία τῶν Συρακοσίων ἐκ του επι θάτερα προέει τέ τείχει ' αἱ δὲ νῆες μετὰ τούτο ευθὴς εξέπλεον των Συρακ σίων καὶ ξυμμαχων. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον αυτοῖς οἰόμενοι τψ πεω μόνω πειράσειν, ὁρωντες δε καὶ τὰς να επιφερομένας ἄφνω, ἐθορυμειτο, καὶ οἱ μεν επὶ τα τείχη και προ των τειχῶν τοῖς προςιοῖσιν ἀντιπαρετάσσοντο, οἷ di προς τοὐς ἀπό τοὐ ' Oλυμπιείου καὶ τῶν εξω κατα τάχος χωροῖν πς ἱππεας τε πολλοῖς καὶ ἀκοντιστὰς ἀντεπεξ εσαν, αλχοι δἐ τας ναῆς επλῆρουν, καἰ ἄμα εστι τον αἰγιέλὸν παρεβοήθουν, η ἐεπειο π1ήρεις ῆσαν, ἀντανῆγον πέντε καὶ ψωμῆκοντα ναύς'

και τῶν Συρακοσίων 'σαν ὀγδοήκοντα.μάλιστα. τῆς δὲ ἡμ 33

ρας επὶ πολὐ πρ πλέοντες καὶ ανακρουόμενοι καὶ πειρασα

τες ἀλλ λων, καὶ οὐδέτεροι δυνάμενοι ἄξιόν τι λόγου παοα- λαβεῖν, εἰ μὴ ναῶν μίαν ξ δύο τῶν Ἀθ ναίων οἱ Συρακόσιοικα αδύσαντες, διεκρίθησα καὶ ὁ πεζός αμα ἀπὸ τῶν τειχῶν ἀπῆλθε. τῆ δ' υστεραία οἱ μεν Συρακόσιοι ησύχαζον, οὐ δἐν δολοῖντες ὁποῖον τι τι μέλλον ποιῆσουσιν ' ὁ δὲ Nικίας

ἰδὼν αντλαλα τὰ τῆς ναυμαχίας γενόμενα, καὶ ἐλπίζων αυ- τοὐς αυθις επιχειρήσει , τούς τε τρι ράρρους νάγκαζεν ἐπισκευάζειν τὰς ναος, εἰ τίς τι επεπονῆκει, καὶ ὁλκάδας πρΘωο- . μισε προ τοῖ σφετέρου σταυρώματος, ὁ αὐτοῖς πρὸ τῶν νεωναντὶ λψένος κλῖστοῶ ἐν τῆ θαλάσση επεπῆγει. διαλιπούσας δὲ τὰζ ὁλκάδας os, δύο ' πλέθρα απ' ἀλλ λων κατέστησεν,οπως εἰ τις βιάζοιτο ναῶς, εῖο κατάφευξις ασφαλῆς καὶ πάλιν καθ' ησυχίαν ἐκπλους. παρασκευαζόμενοι δῶ ταὐτα ὀλην τὴν πίραν διετέλεσαν οἱ Ἀθηναῖοι μέχρι νυκτός. Tῆ δ' ιστεραί οἱ Συρακόσιοι τῆς μὲν ἄρας πρωαίτερον, as

σφε ooνηνάς, οι δέ, τους γυμνους μαχομiνους. Vid. Ruster. ad Sutidam s. v. et interpp. ad Hesyen. γοἶ δὲ neog τους ano τοῖ 'Oλ. J B. G. E. h. vulgo οἱ δὲ 'Aθρον, χι προς etc., PIOl Praeter necessitate n intrustini esse, Pu i sicile videt. αντανῆγον - ναῖς Τ ,,quidni ναυσί3 Cons. VII, 52. VIII, 10 12. 19. BQkker. - Μox καὶ τῶν Meaκοσίων eduum ex B. D. F. D. N. R. s. g. vulgo καὶ αἱ τῶν α38. διαλιπούσας J διαλειπουσας H. Stephanus eorrigit in thes. I. gr. V. διαλεί1πω. Πλέθεον erat spatium centum peditin sesqMPea una erat πῆχυς, ὀργυιὰ autem sex pedunt; sexcenti pedes erant στάδιον οῦ octo stallia aestuant ni ille passus Itomanos sive . deuNaehe Metis. Vid. H. Chr. Μatuitae. de mensuris et Ponaeribus

SEARCH

MENU NAVIGATION