장음표시 사용
261쪽
ρα σὸν αὶ προ του στόματος νῆες ναυμαχουσαι, βιωσάμεναι τὰς τῶν Ἀθηναέων ναυς οὐδενι κόσμφ ἐμπλεον, και ταραχθεῖσαι περι ἀλληλας παρέδοσαν την νων τοῖς - - ναίοις. ταύτας τε γὰρ ἔτρεφαν και ἡφ ἄν τι πρῶτον ἔνικῶντο εν τῶ λιμένι. καὶ ενδεκα μεν νάῖς τῶν Συρακοσίων κατέδυσαν, καὶ τοὐς παχ ς τῶν ανθρώπων ἀπέκτειναν, πλῆν ὁσον εκ τριῶν νεῶν ους ἐζώγρησαν ' τῶν δε σφετέρων τρεῖς τηες διεφθάρησαν. τα δε ναυάγια ἀνελκύσαντες τῶν Συρακοσίων, καὶ τροπαῖον εν τῶ νησιδίω στῆσαντου
τῶ προ του Πλημμυρίου, ἀνεχώρησαν ἐς τό εαυτῶν στρατό
πεδον.24 οἱ δε Συρακόσιοι κατὰ μεν την ναυμαχίαν Ουτως ineπράγεσαν, τὰ δ' ἐν τῶ Πλ Μυρω τεθ' εἶχον, καὶ τροπαια εστ σαν αυτῶν τρία καὶ τό μεν ἐτερον τοῖν δυοῖν τειχοῖν τοῖνυστερον ληφθέντοιν κατέβαλον, τὰ δε δυο ἐπισκευάσαντερ
ἐφρούρουν. ἄνθρωποι δ' εν τῶν τειχῶν τν άλώσει ἀπέθανον καὶ si ρ θησαν πολλοί, καὶ χρηματα ποώλὰ τὰ ξύμπαντα ἐάλω ' ἄπε γὰρ ταμιείω τρωμένων τῶν Ἀθηναίων τola τείχεσι πολλὰ μεν εμπόρων ποματα καὶ σῖτος ενον, πολλὰ δε καὶ τρι ράρχων, eπεὶ καὶ ἱστία τεσσαράκοντα τριξρων καὶ τ λα--ο εγκατεχ φθη, καὶ τριηρεις ἀνειλκυσμέναι τρεῖς. μοι στον δε καὶ εν τοῖς πρῶτον εκάκωoε τό στράτευρα τὸ τῶν
Ἀθηναίων η του Πλημμυρίου λῆψις ' ov. γὰρ σι οὐδ οἱ ἐπιχοιασφαλεῖς ησαν τῆς επαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων' οἱ γὰρ Συρακόσιοι
πλῆν o σον - .ύπησαν I . e. niην ἔσοι εσαν ἐν Teισὶ ναυδν, ξ ων τose ἀνθρωetoυς ιζωγροσαν. δν τῶ ν odi J XVasse intelligit insulam Ortygiam. In o athera duar Im parvarunt insular in intelligenda in portu et ad os poristus magni sitar In , de quibus dixi in argum. libri VI. et in lubro de sit. Ax rac. p. 78. Cons. descriptionem huius proelii navalis apud Diodor. XIII, s. 24. ποεματα - τὰ ξύμπανταJ v. Kri est er. ad Dionus. p. 314. Herm. a1 Viger. p. 727.
262쪽
I. IB. VII. CAP. 25. 259 ναυσὶν αὐτόθι ἐφορμούντες ἐκώλυον , και δια μάχης μ' ἔγλ
γνοντο αἱ ἐς μιδαέ' ες τε τα ἄλλα κατάπληξιν παρέσχε και
Μετὰ δὲ τοὐτο ναῖς τε ἐκπέμπουσι δώδεκα oz Συρακό-25σιοι και Ἀγάθαρχον ἐπ αυτῶν Συρακόσι'ν ἄρχοντα. και αυ- των μία μεν ἐς Πελοπόννησον ωχετο, πρέσβεις ἄγουσα αἴπερ τὰ σφέτερα φράσωσιν oτι ἐν ἐλπίσιν εἰσὶ και τόν ἐκεῖ πόλεμον ἔτι μαλον ἐποτρύνωσι γίγνεσθαι ' αἱ δε ενδεκα νῆεέ reooeτην Ἀταλίαν ἐαλευσαν, πυνθανόμεναι πλοῖα τοῖς Ἀλναίοις γεροντα χρ Mάτων προ λεῖν. καὶ τῶν τε πλοίων επιτυχούσας τὰ πολλὰ διέφθειραν καὶ ξύλα ναυππεσιμα ἐν τη Καυλωνιάτιδι κατέκαυσαν, δ τοῖς 'Aθηναίοις ἐτοῖμα ἰν. ες τε Aoκρούς μετὰ ταύτα ἐλθον, καὶ ὁρμουσῶν αυτῶν κατέπλευσε eis τῶν Oλκαδων τῶν ἀπο Πελοποννησου ἄγουσα Θεσπιέων ὁπλίτας. και ἀναλαβόντεε αυtobe οἱ Συρακόσιοι επι τὰς ναῖς παραπλεον ἐπ Οικου. φυλάξαντες δ' αὐτoὸς Οἶ υθοναῖοι εἴκοσστ υσι. προς τοῖς Μεγάροις, μίαν μεν ναει χαμ νουσιν αὐ
τοῖς ἀνδράσι, τὰς δ' ἄλλας οὐκ hδυν θησαν, αλx ἀποφεύ
γουσιν ες τὰς Συρακούσας. ἐγένετο δε καὶ περὶ τῶν σταυρῶνακροβολισμος ἐν τω λιμένι, οἶς or Συρακόσιοι προ τῶν παλαιῶν νεωςοίκων κατέπηξαν ἐν τη θαλάσση, λως αυτοῖς αὐ
νῆες εντὸς ὁρμοῖεν καὶ οἷ Αθηναῖοι ἐπιπλέοντες μὴ βλάπτοιεν ἐμβάλλοντες. προςαγαγόντες γὰρ ναῆν μυριοφόρον αυτοῖς or
Rela λl. μεγάλην, δυναμένην δέξασ,αι μυρίον φόρτον , quale naVigiunx Philist. iragm. 56. p. I74. βουβάριν dixit, ni fallit Celticorum con iectura. Apini Polluceni alio loto I, M. extat sorti a μυριο ροαναῖς, cum hoe additamentor το δε μυριαυωγὸς, εὐτελές, ubi in e Pretes sensu disceptant, nisi ad ampnoras, alii Ll alios modulos nun erran niIuuadis referentes, qui niihi, si vulgata sanin est, non certi moduli, sed in universuti Inagnitudinis significandae causa positus esse vIdetiir, ut in illo Philisti vocabuso. For rata μυριαγωγός utitur Strabo III. p. 226. A. Alm. , ubi V. C.1sau bis
De aestimanda magnitia line navium onerariarur I dixit Salmas. Ohs. ad ius Ara. et Roni. p. 734. , docens flumentariarunx ni agni- ait linent Inodiatione, vin amaru In iten que frunie tamaru In uni plio Tia aesti in ii solitam esse. AP ut Sutilam in niάεη me niOI'atu C Vis μυριοφουρος πυρροις Te καὶ παραφράγμασι παντοίοις instrui ta, opinor, ex lato loco. Prudenter Helim annus egit, in te I p I etutus 2 ain Setis eon eratem Range cons. X Inias.) , quanquan PraeSta M: vsn erater Groaae, quoniam ille terminus in navibus longis technMus est. Helcherus neglexit enotationen Varia tis scripturari
RP. Pollucem a μυριοφόρον, ut aliquoties alibi omisit cuncta eno stare, tincte colligitur ab Hatini anno, hie olim, ut ap. Pollucena μυριάμφορον lectura esse, ductum illud ab αμφορεύς, amphora. Sed foriuam μυριοφόρος in minia acriptorum minorum Iocia reperi
263쪽
I. IB. VII. CAP. 25. Ἀθηναῖοι, πύργους τε ξυλίνους εχουσαν καὶ παραφράγματα,
in τε των ἀκάτων ἀνευον aναδούμενοι τους σταυρους και ανέ-
carere doce . Itaque Hredovius, non niutata vulgata, Bundari in vocabulo sciasuim iness putat, quem in forma μυροάμφορος, quae cuni in onDInasticum Polluc. Iv, Ii65. reciperetur, ni utato iten accentu, ut non μυριαμ eo; scriberetur, asciscenda reat. AInphorani Bredovius dicit aequate, secundit in F estunt, Rominor int DadrantaI, i. e. vas pedis quadrati si v ct ex omni latere quadratum; uatenus autem pondus ampliorae 3ignificatur, quae navi in ponitur, non vas intelligitur, sed quantum pondo habet materia in ampliora coiuli solita; viae niateria Cum vinum esse solita sierit. si vera sunt a Fexto tra lita , pondus amphorae Hredo liis colligit fuisse octoginta pondo, ut navis μυριοφόρος octingenties millo nondo vexerit. Omnino Bignificari ad tit, navem non longam, usui bellico non paratam pi in litus. Αniphoram Giaecanx ἄμ-- νέα , κάδον, κεράμιον BOec la. Staalah. a. Ath. l. I. P. 107. dicit aptatana fuisso capiendo nietretae Attico i aequabat auteni ni tretes 33-- quartarios Berotinenses. Lot,eckil de hoc loco sentenistia haec est i , , Mihi, qui ναῶν μυριοφόρον interpretantur derern millia hominum fere tem, non reputare videntur, quid Amphitratae hunaeri paleant, prid ferre recogent. Tantani ni ultitudineni noilla vitilem tulit Ptolentaei Philopatoris nioles, ad ustini prorsus inimo bilis. Itaque praestat navem intelli i decem ni illiunt ani
pla omirn, n ualeni Graeci μυριαμφόρον ffici dicebant, Aristoph. Paco521. ut nianorent δεκαμφόρον ssicJ. Et thoo mihi vetus illa Ροllu .cia scriptura , veισφόeori significare Videtur, si lineolam directain, quae literae superposita μ indicat, reduxeris. Neque fide horret, librarios vulgatiori nomini μυριοφόρος adsuetos hoc etiam
Thucvdidi impertiis e. . . . ἀκατωκJ A. B. D. F. H. Ia. N. O. P. S. d. e. g. h. vulgo ακα- των. Νostram scripturam etiam Thona. Μ. p. 93 I. prael, eir a
ove totam repetit Sitidas haud paucis aliter explicatis; δνος, ait,
Latinia, ut Dulcer. adnotavit, oui citat Is. Voss. ad Catuli. p. 326. Coinniunis Grammaticis sons fuit Aelius Dionysius ap. Eustath. in Honi. Il. λ'. p. 86M Iden Dulcerus Verum verbi ἀνέκλων sena sunt aν miit, interpretatus: εursum attollendo eonvellebant et eduis rebant. Sit, eius verba sunt, Thuc. II, 76. et alia apud Lipsium Poliorcet. V, 8. ἀνακλῶν mactrinam muro incussam dicunt eos, quilaoneis iniectis eam ariollunt et avertunt. Et in aliis generibus, Iocusenili non frangendi, sed infleetenda et in altum tollendi signi-neationem liabet. - Vid. not. ad II, 76. Adscribam vecta Selio-Itastae, quae rem quasi Oculis subiiciunt i δνος ἐμὲ μοχανῆ δα κοων των ἀκατίων ποννυμένη, ἀφ ῆς περιβάλλοντες βρόχους τοὐς
264쪽
xλων, καὶ κατακολυμβῶντες Lξέπριον. or δε Συρακόσιοι Arbτῶν νεω ἱκων φαλλον ' οἱ δ' εκ τ9 ολκαδος ἀντέβαλλον ' καὶ τέλος τοὐς πολλούς τῶν σταυρῶν ανεῖλον οἱ 'Aθοναιοι. χαλεπωτάτη δ' ην τῆς σταυρώσεως ἡ κρυφιος' ησαν γὰρ των σταυρῶν οἶς οὐχ υπερεχοντας της θαλάσσqς κατέποξαν, si τε δεινὸν ην προοπλεύσαι, μη οὐ προὶ δών τις ἄπερ περὶ Γρμα περιβάλη τὸν ναύν. αλλὰ καὶ τούτους κολυμβοταὶ δυόμενοι
ἐξέπριον μισθού. Ομως δ' αυθις οἱ Συρακόσιοι ἐσταύρωσαν. πολλὰ δε καὶ ἄλλα προς ἀλλ λους ODν εἰκὸς των στρατοπόρων εγγύς οντων και ἀντιτεταγμένων εμηχανῶντο καὶ ἀκροβολισμοῖς καὶ πείραις παντοίαις εχρῶντο. ἐπεμψαν δε καὶ ἐς τὰς πόλεις πρέσβεις οἱ Συρακόσιοι Κορινθίων καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Αακεδαιμονίων, αγγέλλοντας την τε του Πiημμυρίου
λοφιν καὶ τῆς ναυμαχίας πέρι ῶς οὐ τῆ των πολεμίων ἰσχυι
μἀλλον ἡ τῆ σφετέρψ ταραχῆ ἡσσοθεῖεν, τά τε ἄλλα αυ δη
λώσοντας ὁτι εν ελπίσιν εἰσί, και άξιώσοντας ξυμβοηθεῖν επουτούς καὶ ναυσὶ καὶ πεζω, ῶς καὶ τῶν Ἀθηναίων προς&κίμων ὁντων ἄλλν στρατιῶ, και ην φθάσωσιν αυτοὶ πρότερον
διαφθείραντες το παρῶν στράτευμα αυτῶν, διαπεπολεμqoόμενον. καὶ οἱ μεν εν τῆ Σικελία ταῖτα ε πραgσον.
o δε B μοσθένης, ἐπεὶ ξυνελέγ' αὐτω το στράτευμα δ 26 ἔδει ἔχοντα - τ ν Σκελίαν βοηθεῖν, ἄρας εκ τῆς Αἰγίνης καὶ
πλεύσας προς την Πελοπόννησον τω τε Σαρικλεῖ καὶ ταῖς τριάκοντα ναυσὶ τῶν Ἀθηναίων ξυμμίπει, καἰ παραλαβόντες
τῶν Ἀργείων ὁπλίτας επι τὰς ναυς επλεον ἐς τὴν Ασκωνι-
Ρωμενέστερον διψ ποος τρο ἀνέχκυσιν καθίπταται, σταν -ὶ δίκρουν ξύλον rreo αυτης τιθείπ' ἐπ εὐθείας γαρ ἡ ἀνrίσπασις τῶν ἀνεχωομένων γίνεται. - rbunx ἐξ meιον ex h. l. ni εν nior it Pollux VII, II 4. Vid. Μciariair. d. Mat. l. gr. secl. 2. A. uua vox Paulo inserius Tepetitur una eu In genit. μισθοῖ, de quo V. Matti . cr. p. 466. Riioil eti ite in hie narratur, R Syracusanis legatos ni issos in urbes esse; intellige u es socioranti in Sicilia; fueriint lemati e nurnero Corinthiorum, Ambraciotaritui et Laacedaemonior In , ut Iitari rem fident et auctoritatem apud exteras civitates liaberet legatio. ani in uctes Corinthioraim, Ambraciotariani et Iaacedaenionio Tu tu legatos ni issos Bsse, propter ea cogitare non licet, viae hu- lux ipsius capitis initio leguIitur, tibi dixit, in Peloponnesum xi Octo legationem abrasse, tuni ex eap. 32. Iuculenter apparet, ex illo numhro legatos fuisse.ώς - διαπεnολεμησόμενον I B., quod utiqtie huic nexui narrationis aptius est. Illi proxime a Bὸit h. , ut i est Ranenoam 'σ-μένων, vulgo διαπολεμησόμενον. De accusativo aute in alis illito
265쪽
σαν, ἔπειτα σχόντες ἐς τα καταντικρυ Κυθηρων τῆς Aακωνι
κῆς , ενθα το ἱερον τοὐ 'Aπόλλωνός ἐστι, τῆς τε γῆς εστ a ἐμωσαν, καὶ ἐπείχισαν ἰσθμῶδές τι χωρίον, Da δ' es τε
ο μεν Aqμοσθένης ευθὴς επειδὴ ξυγκατελαβε το χωρίον παρέπλει ἐπὶ τῆς Κερκύρας. οπως και των ἐκεῖθεν ξυμμάχων πα- σαλαβὼν τον ἐς το ν Σικελίαν πλοῖν ὁτι τάχιστα ποιῆται sἐ χαρικλῆς περιμείνας Γως το χωρίον ἐξετετσε, καὶ ναταλιπὼν φυλακῆν αυτοὐ ἀπεκομίζετο καὶ αυτὸς ἴστερον ταῖς τριλκοντα ναυσὶν ἐπ' οἴκου, καὶ οἱ 'Aργεῖοι ἄμα.
37 Ἀφίκοντο δἐ καὶ Θρακῶν των μαχαιροφόρων του Λιακούγένους ἐς τὰς Ἀθῆνας πελτασται ἐν τῶ αυτω θέρει τούτφ τριακόσιοι καὶ χίλιοι, οἴς ἐδει τῶ Λημοσθένει ἐρ τὴν Σικελιανξυηπλεῖν. ob δ' Aθοναῖοι, ώς υστερον ἡκον, διενοοῖντο αὐτοῖς πάλιν oθεν ἡλθον ἐς Θράκην αποπέμπειν. το γὰρ ἐοχειν
προς τὸν ἐκ τῆς Λεκελείας πολεμον αυτούς πολυτελὲς ἐφαι-
νετο ' δραχμ ν γὰρ τῆς ἡμέρας εκαστος ἐλάμβανεν. επειδὴ γὰρ ἡ Λεκέλεια τst μεν πρῶτον υπὸ πάσης τῆς στρατιῆς ἐν τψ θίρει τούτω τειχισθεῖσα, υστερον de geoxeau απὸ me
In σχοντM. Scriptor ad vidit της λακωνικῆe, quia eiusdem non in aurbs in Cupro quouue erat. I B voce καταντικρύ i. e. regis dixit L.obeck. ad Ρnrvnich. p. 444., qtui veteres Grammaticos ni ai et docere, ἰντικρύ de loco , sicut ἄντικρυς aut ἀντικρυς pro φανερῶς div ε δια ξδ ν dici. Ita pio neque alit I, 102. aut hoc Ioco
καταντικρύς scribi poterit, neque ἀνεικρυ II, 4. in rectis οἰόμεναι' ἄντικους δίοδον Hναι ἐς τα ἔξω. Et ἀντικρυς latine dixeris recta, continuo, in eontinenti, ut non multum a latet ali εὐθύς. Ad li. ILObe Mimi Graniniatici ,si ἄντικρυς Rh dντι κού liactenus msseiso Pronunciant, ii uod hoc τοπικὸν sit, hoc intelligi volunt, αντικρυς non significare ex affueras, e regions, qti Od veteres Attici ci Meta κρύ et potitis καταντικρύ dixere; illa in autem aignificationem ex tempore et loco confusam ut latilia state lo et illieo , quae etiam praeeiae complectitur, ne procul quinent attigerunt. In proximis αμa ante λησταc ex B. n. et Paulo inserius παρέπλει pro Φ τι- πλει ex solo h. reeepturi . a in aliis oninibus desiit erratur; po Ritero B. suppeditat ἐπιπαoέαὶει. quid his duobus libris tribuas. Et in quantum ex eorum fide velis pendere, saepe ani bi ἔ a; hi certe vulgata /nmiti Drorsus disylicet, nain potius aggreasiones hostileni significat; alterum apti iniunt ad navigationent litora
Iegentem, qualis haec Demosthenis fuit. 27. το γὰρ ἔχειν - ἐφαμeroJ Suidas in πολυτεχές, qui cum O.
266쪽
MB. VII. CAP. 2R. 263 πόλεων κατὰ διαδοχ ν χρόνου ἐπιουσαις τῆ χώρα ε κεῖτο,
πολλὰ fpλαπτε τους Gθνναίους, καἰ ἐν τοις πρῶτaν χρημά- ταν τ ολέθρω καὶ ανθρώπων φθορῶ εκάκωσε τὰ πράγματα risὁτερον μεν γὰρ βραχεῖαι γιγνόμεναι αἶ ἐς λαι τον αλλον τρόνον της γης ἀπολαυειν Ουκ εκώλυον ' τότε δε ξυνεχῶς επιταθζμένων, καἰ ὁτό μεν καὶ πλεόνων επιόντων, ὁτε δ' εξ ἀνάγκος τῆς λης φρουρὰς καταθεούσης τε την χώραν καὶ λη
μεγάλα οἱ 'Aθηναῖοι ἔβλάπτοντο, τῆς τε γὰρ χώρας άπάσγἐστέρηντο, καὶ ανδραπόδων πλέον ῆ δυο μυριάδες ηυτομολγ
κεσαν, καὶ τούτων nολυ μέρος χειροτέχναι, πρόβατά τε πάντα ἀπωλώλει ηαι υπογγέα ' ὀπποι τε, ὁσομψαι εξελαυνόντων των ἱππέων πρός τε τον Λεκέλειαν καταδρομὰς ποιουμενων ωαὶ κατὰ την χώραν φυλασσόντων, οἱ μεν ἀπεχωλουντο ἐν γνὰποκροτω τε καὶ ξυνεχῶς ταλαιπωροὐντες, οἱ δ' ετιτρώσκοντο
Alias II, 47. ωθορὸν ὸν ωπων dici. pestilentiam. Cons. I elim. P. 934. τῆς ἴσης NoveἄH existimat, scriptoren varios gradus
malorum, quae Atlieniensibus erant perserenda, voluisse expri nistre. Prini uni molestiuin creas e praesidium illud perpotuum ρυνεχῶς ἐπικαθημένων ς ὲ l 'tuni eam esse Per CDPia , cyiae nu- Niem Plures quam praesidiunt, ii ruper Int πλεουνων ἐπιόντων N agis ε et i In per eo pias, duae ue quali Praesidiariis numero aece seriant τῆς χος -ουρας); has enini necessario im ptionem fecisse in OB, EOSPie spoliasse. Convertit imitiir loc tun ita: maia hyrisent, yve Iea ennen is r trient conatamurant dana Ie fore; quaqueiquefola it en venoit plua, qu'il n'en portroit contentr ἰ φι'il ar-mroit ineme, Nιe dea troupra artali nonibre ea, que cellea Mι'il senserinest, etoient obligea de murar Ia eampagna et de niore Habutan etc. I erum haee ratio niniis quaesita est, et Ain plicitas, cum Abreschio την ἴσην φρουρὰν intelligere praestrium ordinarium, solitων , ni ille eunt Setioli asta τὸν τεταγμένην, quod ἐξ ανάσκος, i. e. vietua nec saris paranssi causa Atticam infestabat; ad quod praesimum alit inde Ex Lacedaenione et socioriani terris malo rnumeriis ac dehat; nam non Probabile es, o longin Diiore L conri a com meatum subiectunx esse. Ουα ἐκ παρέerovJ i. e. non obiter, non sine euro et extra ord nem, quasi ludendo et praeter In is disseila et aarit an negotium. v. Dorv. ad Uiamton. P. 554. Nox Bekk. To noaυ μέρος ex B., a litito articulo, edidR. Sed sufficit, opinor, magna para, neque opus est, n1 Σii Iani partem cogitari. ἀπεχωχουντο - ToλαιπωρουντεςJ Slii Iaa in ἀποκροτω, qui In πως m explicat per τραχεια. Heuch. ὀπόκρατον, σκληρόν. Glossa
267쪽
περὶ Σούνιον κατὰ θάλασσαν πολυτελῆς ἐγίγνετο ' των τε πάντων ομοίως ἐπακτῶν εδεῖτο η πόλις, και αντὶ τοὐ πολις εἶναι φρουρων κατέστη. προς γὰρ τη ἐπάλξει τον μἐν ημέραν κα- τὰ διαδοχον οι 'Aθηναῖοι φυλάσσοντες, τ ν δε νύκτα καὶ ξύμπαντες, πλῆν των ἱππέων, οἱ μἐν ἐφ οπλοις ποιούμενοι, οἱ δ' επὶ του τείχους, και θέρους καὶ χειμῶνος ἐταλαιπωροῖντο. μάλιστα δ' αυτους επίεζεν ὁτι δύο πολέμους ἄμα εἶχον, και ες φιλονεικίαν καθίστασαν τοιαύτqν ῆν πριν γενέσθαιηπίστ σεν ἄν τις ἀκούσας. τό γὰρ auroυς πολιορκουμένους επιτειχισμῶ - ὁ Πελοποννοσέων μοδ' ως ἀποστῆναι εκ Σικελίας, ἀλλα ἐκει Συρακούσας τῶ αυτψ τρόπω ὰντιπολιορκεῖν, πόλιν οὐδεν ελάσσω αυτ ν γε καθ' αυτὸν των Ἀθηναίων, και τον παράλογον τοσοὐσον ποιῆσαι τοῖς 'ELλοσι τῆς δυνά-
haec verba in ni argi cois. Casset. adscripti errant versus Tringi cinlicuius, ut puto : κἀγώ σε θρονῶ καὶ κατοικrείρω, πόλις ' Κώι γὰρ πατρὶς πέφυκας τῆς ἐμης φύτλης. Duker. - . di in triani qui liaec a bscripsit, patria Atticus videtur fuisse. et o γὰρ αυ ους - τοσοῖτον ποιῆσαιJ , , Nonnunquam in P nuntia tione a coniunctione γάρ incipiente est participiunt, nullo vertio sinito sit itali iiii , ut adeo hoc e praecedenti ius stipplendunx sit. Thuc. I, 25. Κορινθιοι - προκαταρχόμενοι τῶν ἱερῶν etc., supplenaevμέλουν , negligebant enim revera Corinthios, quod neque darentetc. sv. not. ad ii. I.J Hero lot. I, 182. Αακεδαιμόνιοι δε τα ἐναντία - τούroυ κομῶν, scit. ἔθεντο νόμον. IJnde apparet, male IIe niann uni ad Viger. p. 776.J apud Xenopli. de venat. V, 32. καταβάλλων γὰρ καὶ παραβάχλων - δ περειδόμενος se. Toseto Irore, qtiatu vis locus aliter etiarn explicari possit), illitii γάρ, Stepha. aiunt secutuni, elicere. Sic in sinitivo cunx accusativo palli et pilfulcraini e praecedentilnis ῬIaerendum Ap. Thucyd. VII, 28. καὶ εἰς φιλονεικίαν - ἀντιπολιορκεῖν, tibi Diali ni Supplere ἡπίστοσεν τις, clitan um Coran a pini Lieves Diiuni οὐχὶ θωυμασχόν ; etsi liaeo mi idein ellipsis in philosopho, oratore, etiarn in dialogis, ii ubito an iii historico satis frequens sit. V. VulcLέnar. ad Euii p. Inioen. p. 572. ttentiacili. ad Plutarch. cl. ser. nun . Vindici. P. 46. Non illinqua in ad sensunt potius Praecedenti una quani ad VerbiIn Ipsu in respiciunt, ut Thucyd. Vt, M. καὶ ἔρως ἐνέπεσε - σωθμοεσθαι, Duasi Pi necessisset ιπε'υμουν ἐκπλεῖσαι. latitatae. ad I Onier. si v nin. ΛpOIl. Ib7. p. 28. , qui cu n laetunt Dulcerus et
φυλακῆν. V. POpp. proleg. t. I. p. 283. De nostr , Ioco V. etiam Μatili. Gr. p. 782. c., ubi merito Corais viani ingressus est. Ta- Iis velit Orunt οπι ἄπιστόν ἐστι; ου δεινόν; ουκ ἀφόρητον r ellipsis est ap. Aristopli. I Itit. 593. Νub. 267. Ran. 753. Av. 5. 7. 533. I.ucian. diat. deoi'. 15. init., ulli V. 1 opp. Repetita illa hπωτοσενῶν τις orationeni lariguidam reddunt et enervena. Mox Ἀθηναίων
268쪽
μεως καὶ τόλμης, ὁσον κατ ἀρχὰς του πολέμου or μεν νια τόν, ot δε δύο, οἷ δε τριων γε ἐτῶν, οὐδεὶς πλείω χρόνον,
ἐνόμιζον περιοίσειν αυτούς, εἰ οἶ Πελοπονν σιοι εσάλοιεν ἐς τον χωραν ' Aςτε ἐτει ἐπτακαιδεκάτω μετὰ τ ν πρώτην εσολὴν ηχθον ες Σικελίαν, ἡδο τῶ πολεμω κατὰ παντα τετρυχωμενοι, και πόλεμον οὐδεν ελάσσω προς-είλοντο τοὐ πρότερον ὐπάρ-iοντος εκ Πελοπονν σου. δἰ ἁ και τότε υπό τε της Βεκμ
εως πολλὰ βλαπτουσης καὶ των ἄλλων ἀναλωμάτων μεγά
λων προπιατόντων αδύνατοι ἐγένοντο τοῖς χρῆμασι. καὶ τον εἰκοστρο υπό τουτον τον χρόνον των κατὰ θάλασσαν αντι-ῖ φόρου τοῖς υποκόοις ἐποίησαν, πλείω νομίζοντες αν σφίσι χρήματα οἴτω προςιέναι, αἱ μεν γὰρ δαπάναι οὐχ ομοίως καὶ πρὶν ψλλὰ πολλῶ μείζους καθέστασαν, οσω και μείζων ὁ πόλεμος ἡν' αἱ δε πρόςοδοι ἀπωλλυντο. υς Ουν Θρῆκας τοὐς τω Λημοσθένει υστερῆσαντας διὰ etsτον παροῖσαν aπορίαν των χρωάτων ου βουλόμενοι δαπανῶν εὐθύς ἀπέπεμπον, προςτάξαντες κομίσαι αυτούς Λιιτρε gει, και εἰπόντες ἄμα εν τῶ παράπλω, ἐπορεύοντο γὰρ διΕὐρίπου , και τούς πολεμίους se τι δυνηται - αυτῶν μάται. ὁ δε ες την Tάναγραν ὰπεβίβασεν αυτούς καὶ αρπα-
γῆν τινα ἐποιῆσατο διὰ τάχους, καὶ εκ χαλκίδος τῆς Εὐβοίας
iis codex scriptus articuIum τος agnoscit. On B a των. POpp. ed. Ilui c. I l, I. p. 131. de hoc loco ita disserit: ,,Ii πόλιν οἶδεν ἐλάσσω αὐτῆν γε καθ' αὐτὸν των Gθονῶν ubi H PI'o inepto etέ exli. recte editum, atque etiam ἐλάσσω Pro ἐλάοσονα ex eode in probandunt videtur, ilitoniani in hoc nonii ne et plerisOIe aliis fornias Ora, ονες, ονας, qui triis Xenoption non abstinet, Tliucydides asper.
Hitus esse reperitur, UIanquam n λέονα, πλείονες, πλειονας non
Previt, V. Pri=leg. t. I. p. ara lii uni plerauue libra των Ἀθηναίων, Vat. Si liis τῆς 'Αθηναίων exilibeat, non nuic, sicut Bel ker., sed illis evii deni morein gem ; nani urbs non minor Atheniena . hva tani Grilece qua in L. atine recte dicitur pro non virnor urbs Atheniensium, at lue hoc ni octo si scripsit Thucydides, citio modo in aliis των Ἀθονῶν, in aliis τῆς Ἀδοναίων coITigi Potuerit, s elle apparet. . OGOν κατ' e. quatentu ab initio belli. Phol. Suidas et Pliavorin. πεοιομειν ex h. i. citatum exponunt Per περιέσεσθαι και ἀνθέξειν, ad Gentes: σωαινε, δε καὶ et o ἀνοίσειν ἐκ τῆς νόσου. Surudae glossa alieno loco repetitur S. V. νῶν. . , τὴν εἰκοστὸν - αντὶ του φόρουJ Tril, itum igitur, qu HI inde ivli Aristide penderant socii, non iam penderiInt. . Vicesil a meret. In , quae naium vellebantur, ista, sicut alia publica locat,atur; cuius redemtores appellabantur εἰκοστολόγοι. Vicesimae Pensionem usque ad tinent belli Peloponnesiaci permansisse , ex Aristopliane ' icolligere licet. v. Hoe cich. Siaaiah. a. Ath. t. I. 348. 29. πους Ουν Θροῦκας - υσι πεσαντael Anee l. Hekk. t. I. P. 178.
269쪽
LIB. VII. CAP. 20. ἀφ ἔσπέρα; διέπλευσε τον Eύριπον, καὶ ἀποβιβάσας ἐς et ν
soὐτον επαναβάντα επιθέσθαι, του τείχους ἀσθενούς οντος
και εστιν η και πεπτωκότος , τοu δἐ βραχέος φκοδομημένον, καὶ πυλῶν ἄμα διὰ την ἄδειαν ἀνεπιμένων. επιεσόντες Moὶ ωρῆκες ἐς τον Μυκαλησσὸν τάς τε οἰκίας καὶ τὰ ἰερὰ μόρωθουν, καὶ τους ἀνθρωπους ἐφόνευον φειδόμενοι οἴτε πρεσβυτέρας ουτε νεωτέρας ηλικίας, ἀλλα πάντας εξης, orω ιν-.τυχοιεν, καὶ παῖdaς και γυναῖκας κτείνοντες, και προωτι καὶ ωποζύγια καὶ oσα ἄλλα ῶμψυχα Βοιεν. το γὰρ γένος το των Θρακῶν, ὁμοῖα τοῖς μάλιστα τού βαρβαρικosi, ἐν ω ἄν θα avor, goνικώτατόν ἐστι. καὶ τότε ἄίλο τε τοραχο ουκ ολ qκαι ἰδέα πῶaα καθεστ κει ολέθρου, καὶ ἐπιπεσόντες διδασκαλείφ παίδων, ἔπερ μέγιστον ην αὐτόθι καὶ ἄρτι ἔτυχον οἱ παῖδες ερεληλυθότις. κατέκοψαν πάντας ' καὶ ξυμφορὰ τη πόλει πάσν Ουδεμιῆς οσσων μὰλλον ἐτέρας ἀδόκητός τε επέπεσεν αἴ- ast τη και δεινη. οι δε Θsψῖοι αἰοθόμενοι ψο θουν, και κατα
270쪽
2ειαν ἀφείλοντο καὶ αυτοὐς φοβήσαντες καταδιωκουσιν ἐπὶ τον Εὐριπον καὶ την θάλασσαν, Ου αὐτοῖς - πλοῖα ἀ Θαγεν ἄρμει. καὶ ἀποκτείνουσιν αὐτῶν εν τη ἐσάσει τοὐς πχεί-
στους, Οἴτε ἐπισταμένους νεῖν, των τε εν τοῖς πλοίοις, ώς εώ
ρων τὸ ἐν V ry, ὁρμισάντων ἔξω τοξεύματος τα πλοῖα, επει εν γε τ' αλλη αναχωρῆσει Ουκ ἀτόπως οἱ Θρακες προς
το των Θωαίων ἱππικόν, ὁπερ πρῶτον προςέκειτο, προεκθέοντες καὶ ξυστρεφόμενοι εν ἐπιχωρίω τάξει την φυλακὴν επομουντο, καὶ oλίγοι αυτῶν εν τούτω διεφθάρ σαν. μέρος δέ τι
καὶ ἐν τη πόλει αυτῆ δι' αρπαγὴν ἐγκαταληφθεν ἀπώλετο. orda ξύμπαντες των Θρακῶν πεντ κοντα και διακόσιοι απὸ τριακοσίων καὶ χιλίων αὐθανον. διέφθειραν δῶ καὶ των On ιμων καὶ τῶν ἄλλων oῖ ξυνεβοηθησαν ες εἴκοσι μάλιστα ιππέας τε καὶ ὁπλίτας ὁμοῖ, καὶ Θωαέων τῶν βοιωταρχῶν Σκιρφώ
eon niem Drat: γράφοαι, ἄς ἐωρων την φυγεν, ἀνορμισάντων. Indononiectura ni facias, si quae cor rectiones in illo pari lilarorum Beri Plorun Extant, ea In3rariis, qui eos consecertant, aritim iura es e I ac Duni unti milius turn conamentatores, tum eritici his libris operam ria arant. Irrimam foret, ni P emplaria quo citae at perressent coniecturis doctoriani honi in i in vitiata. Quare citi pani Nicti non In librarios reiiciemus, qui ab aliis accepta repeterent describendo. Hinc simul auctoritas accedit liis libris , qui, ubi Core Ctore In sapiunt, tam ii s inde vera soli servasso rem ex internis urguntentis spectantibus reperiuntur μησάντων liabent D. u. d. g. I. Sed valde placet ἀνορμισάντων, quod servat h. et memorirat Scitoliastes. cerae ὁρμισώντων praeserendum scripturae per 'a ἔξω τού ζευγματος 4 Iξιο τοξεύματος, l. e. su8 der Schusarnetis heraua . Vulgata, quani pessin e intellexit Dulcerias, de ponte e gitans vel agmere, quo Boeotiae iungebatur Euboea, hoc sonat riseiter hinatis, ala die Sehoire e lanUte , ut scilicet profugi illi
aveIn escendere miri Possent. Cod. S. γύν*τος habet ex corretione, nam 2 at γ a manu recentiori sunt. Iam si cogites, consiliunt eorum, qui in navibus eruiit, non aliud esse potuissa, nisi ut tela Thebanorunt evitarent; qtiare naves pauIo rein otius a lito Te in ancoras collocarunt; non evitasse nutem eos tela, navi Istantuni extra αποβάθρας longitudinent in aliuni eductis; non inis probat,is, spero, nae ili Orum tantuu libroruni auctoritatem praetulisse. Νani quod hanc Scripturam facilioreni dicunt esse, quam quae recipi debeat; Velim edoceri, id in altera: ἔξω τοὐ γύν- ματ oe dissicile intellectu sit et exquisitnm, quare ili' postliabenda sit. Sindicas, Thracas satin habuisse navibus extra scalas iuncturaux Tomotis, ne scilicet thostes naves oonscenderent; quaero, quid lucrati essent . periculo ab hosti is i mniinenti vel sic obnoxia, neqquo ideo nuis vel mininiunt hostium ni anthiis ereptis Denique quod gravissimum est, etiRnisi quis nare non didicisset, undis