Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

발행: 1826년

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

288 LIB. v II. CAP. 48.

- μεν εργω ἔτι επ ἀμφότερα εχων καὶ διασκοπῶν ἀνεῖχε.τῶ δ' εμ inia τότε λόγω οὐκ εφη ἀπάξειν τον στρατιάν. ευγαρ εἰδεναι ὁτι Ἀθηναῖοι σφῶν ταλα Ουκ ἀποδεξονται ἄρτεμη αυτῶν ψηφισαμενων ἀπελθεῖν. καὶ γὰρ Ου τους αυτούς η 'φιεῖσθαι τε περι σφῶν αυτῶν και τα πράγματα ἄπιερ καὶ αυτοὶ ορῶντας καὶ οὐκ ἄλλων επιτιμῆnει ἀκούσαντας γνώσμοθαι, ἀλλ' 1ξ ων ἄν τις εὐ λέγων διαβάλλοι, εκ τούτων αυ-

τούς πείσεσθαι. των τε παρόντων στρατιωτῶν πολλούς καὶ

τούς πλείους eΠ, οι νῶν βοῶσινῶς εν δεινοῖς δντες, εκεῖσε ἀφικομένους ταναντία Θήσεσθαι ως υπι χρημάτων καταπροδόντες οι στρατηγοι απῆλθον. ουκουν μύ1εσθαι αυτός γε ἐπιστάμενος τὰς Ast ναίων φύσεις ἐπ αισχρῶ τε αἰτία καιαδέκως υπ' Ἀθηναίων ἄπολέσθαι μῶλλον η υπό των πολεμίων , εἰ δεῖ, κινδυνευσας τοῖτο παθεῖν ἰδία. τά τε Συρακοσίων εφη δμως ετι εσσω τῶν σφετέρων εἶναι ' χρῆμασι γὰρ τοὐς ξενοτροφούντας και εν περιπολίοις ἄμα αναχάσκοντας, και ναυτικὸν πολύ ετι ενιαυτὸν ἡδο βοσκοντας, τὰ μεν ἀπ φεῖν, τὰ δ' ἔτι ἀμηχανησειν ' δις χιλια γὰρ τάλαντα ηδ' ἀνήλωκεναι καὶ ἔτι novis προςOφείχειν, ην τε καὶ ὁτιοῖν εκλίπωσι τος νῶν παρασκευῆς τῶ μ= διαναι τροφήν, φθερεῖσθαι

Ουτῶν τὰ πράγματα, επικουρικα μἀλλον ῆ δι ανάγκης περ

56. Suidan in ἐπικηρυκεύεται, et Harpoer. in ἔπικηρυκεία. Woh. ad Demosth. LEptin. p. 275. Valchen. ait Ani non. P. Q. animis adv. Ad sequentia es γὰο εἰδέναι spectat Dio Uirysost. orat. 73. p. 634. ex citatione Massii. ΜOT in vectis περὶ σφῶν αὐτῶν hoc μυτῶν sti, Esse Vult Belucer., mrod tanten saepe sine ulla vi velut VII, 83. init. cv. Ac t. philol. Nonac. t. II. p. 341. Ati. adiectum est. Sensu in recte exposuit Baueriis: qui iudicaturi do nobis sunt, non illi sunt , qtii ii dein etiam rem In visar In notitia utanis

locum sint illini lini III, 38. τω μεν μέλλοντα ἔργα - ἐnιτιμοσάννων. περιπολίοις I Hue spectare Pollii in IX, Iss. Masse putat, ubi ἐν περιπολίοις τισὶν ἐλδ'' Uiasi 8 Iiostro actiptore citat. ConcDulcet . ad VI, 45. Popponi ed. Thucyd. II, 1. P. 88. Lexic grapiriis verba nostra ιν neeιnoλίσις Et alia III, 99. περιπολιον ἄψουσιν in niente habuisse videtur, e quibus satis audacter Exeniis Pluin constavit. Nox vulgo legitur ἄμα άua ἄναλισκοντώς. Belch. eum A. H. D. .F. G. H. I . N. O. Q. adde S. I. g. i. h. ἄλλα omiis ait. Nihil frequeritius consusis et ἄλλα. Vid. interpp. ad Ireg. Cor. p. 724. Sed ego ex usu Thucissideo Inal in ἐν naeιπο- λισις Mia αναλίσκοπιώς. Ad βόσκον raς in cod. Casset l. adnotatum est: σημείωσαι βόσκοντας. Ete uim βόσκειν granin alici readuite proprie de pecoribus dici. Fid. omnino Dulier. ad h. I. Patito Post ἀναλωκέναι pro ἀν λωκέναι editum e libris plerisque. I id. Mutini. Gr. Iu . II. I. p. 76. Cum augmento legitur etiani III,

292쪽

LIB. VII. CAP. 49.

τὰ σφετερα ona. τρίβειν ουν ἔφη χρῆναι προπαθγένους, καὶ μο χρήμασιν, ῶς πολυ κρείσσους εἰσί, νικηθέντας απιέναι. O μεν πικίας τοσαυτα λέγων ἰσχυρίζετο, αἰσθόμενος τὰ 49eν ταῖς ΣυρακούσαR ακριβῶς, και την των χρ μάτων -

ρίαν, καὶ ο τι ον αυτόθι mori το βουλόμενον τοῖς χθοναί-

γίγνωθαι τὰ πράγματα, καὶ επικορυκευόμενον προς αυ- τον ωπε μ' ἀπανίστασθαι, καὶ ἄμα ταῖς γοῖν ναυσὶν ἡ πρότερον θαρσῆσει κρατηθείς. ὁ δε Aqμοσθένος περι μεν του

ἔς ποχυ κρeίσσους εὶ τι J Ita Belch, edidit; ων B. L. O. h. pK. oli Coraes coniecit ad Plutarch. t. III. p. 421. Aliam ac vulgatani , fortassis iis Scirol. agnoscit; dicit enim, scruat etiam γοημάτων ώς noχύ, et hanc explicationem addit: καὶ μο νομίζειν nare 'μάτων ἔνδειαν ἡ ἄοθαι. Vallar nec tanquam inferiores pec -nta, qui multo ruperiorea essent, abicedere. ΡOPPO Prol. t. I. P.M. bene se halbere putat scripturam χρῆμασιν, b etc. Nioniam

Pronomen relativiun, si in substantivo eius notio rei omnino eo

gitatur, in singulari ponatur, velut III, 38. ἄλλο τι ξ ιν οις ζῶ ὲν Post ἄχλο τι. Et p. 374. anstri ex Sallustio sinii te istitit: aertitia

repudiabat, Orsus initio ad eum magnae eviae eonemrrebant. Ac sane hic singularis iis male intellectus potuit corruptelae et v riantibus scripturia ansam dare. 49. αὐτόθι πουὶ nou oniittunt A. F. H. L. O. d. p. g. l. L. Paulo ante pro vulgata ταυιώ ecli iunx et οσαῖτα ex B. D. F. H. L. N. D. P. R. d. e. f. g. h. καὶ ἄμα ταῖς rosν ναυσὶν κρατηθείςJ γ αν I . F. H. et in margo R. g. γάρ A. ναυσιν θα&ῶν η πρότερον ιθύρσοσε κρα ruria H. h. nia ni sta interpolatione. Θαρσήσαe correctus Α. pro θωρσῆσει. Heil- mann. interpretatus: theila treu er son dem I ertraueri aer dia Seliasse nielir ala je gulor e veno vianen war, μῶλλον supplet antan πρότερον, et dati uin ναυσιν ex θαρσῆσει pendere faeit, quoniam cum eodem casu Verbuni θαρσεῖν conitingitur. Quae Dinissi μῶλ- χον exenipla protulerunt ad viger. p. 4l6. V., ea redarguit He n ann. P. 884., eodem lite trahendunt quod adnotavit Iacobs. ad Anilio . c. r. Vol. II. P. I. p. 111. Neque ad Explicandunt locum nostru n , adeo ille excusandani oniissioneni illius μῶλλον valent Ioci illi, quibus ex conlparativo aliti'Hi proxinie posito μαχον arineessendunt est, Velut apti l Pindar. Ol. I, l04. καλῶν τε ἴδριν ἄλλον η δυναμιν κυριωIερον, tibi vid. BOeckli. in not. crit. p. 351. colI. Herni ann. l. l. et de ellips. et pleonasin. p. l84. Eiusde ni generis sunt vel ilabentis Graecitatis, quae allar Intur ad Vi e r. p. 4 39. Simile quid tuli adverbii μαλλον omissioni est, si quando positivus cun particilla quanι pro comparativo leg tur, vel iit loco Plautino, quent cita it noeckh. I. I. Cons. Matili. Gr. P. 634. not. L, qui tanten loco Illucydideo uti noti debebat. Aliu in positivi, questi piliant pro coni purativo usum Explicat IIern . ad Iliger. l. I. Sed liaec nihil ad nostru ni Iocunt. Nec quid quan Pro Milit Erinnestii exempla in clav. Liviana s. v. magis. Cuni loco Plautitio eandem explicationeni liabet Iocns Annal. Iaciti IV, 61., quo utitur Gesner. in thes. l. lat. s. v. magia in sin ., naIn ibi quoque P

sitivi duo pro comparativis, et alter Positivus pronunciationis vi

293쪽

προπαθῆσθαι οὐδ' ὁπωροῖν ἐνεδεχετο ' εI δε δεῖ μη ἀπάγειντον στρατιαν ἄνευ Ἀθηναίων ν φίσματος, αλλὰ τρίβειν αυτούς, i ' χροναι η ἐς την Θαψον ἀναστάντας τοὐτο ποιεῖν η ες την Κατάνον, σθεν τῶ τε πεζω ἐπι πολλὰ τῆς χωρας

ἐπιόντες θρεφονται πορθοῖντες τὰ τῶν πολεμίων, και εκείνους ελ iουσι, ταῖς τε ναυσὶν ἐν πελάγει και Ουκ ἐν στενοχωρη,

' προς τῶν πολεμίων μῆλλον ἐστι, τους αγῶνας ποιῆσονται,

αλλ' εν εὐρυχωρη, ἐν ν τά τε τῆς εμπειρίας χρῆσιμ σψῶν

auctus vim Pomparativi asseviituri Νulla igitur ne ibi quidem ellipsis adveri, ii magis. Queni praeterea Taciti Iocum ex I, 17. Annal. tali lant, is ne speciosi vii leni vii dvaam habet, nam ibi

vis adverbii magia latet in vecto avgebatur, iiiiOd et ipsum CDn parativunt sensu na luit et. Ilis ita expositis perstat sententia, nisnostro quidem loco posse ad uiliti talem ellipsin. Tum hoc adsim inexplicatum restat, qui factum sit, tit 1icias nune n aiorem qlIani antea in navibus si luet i in poli freti Modo pugna navali sugati sunt infra stationem naviunt. Ilaec duni cogito, subit Au Epieio legendum esse Parva nititutioi in tacta: καὶ ωμα ταῖς γοῖν πυοιν η πρότερον θαρο oes κοατηθείς, und wenis atens halle er noefiehen rorisI Ziuersiehi aus die 1'Dite ala eorher. Hoc est, non ItIns Postren a clade P ignae Iiavalis ita an inio fractus errat, ut sal I teni in navibus positam desperaret, aut Aese, si DInnia destituis aent, iis abir posse diffideret. Cui eniendationi ut aliquantoniatior sides accrescat, ni oneo Ioeomini, plane eallent ratione v I COI ruptor Ini, vel iam emendatoriam. Posuerant in exemplis On is

ubi iam praeeunte Briincias editur ni nee 'Aντ ., quan tan necem arriam NITE turan esse phitavit, ut ne verbo qiii dein lectorem

te Poppone. Πιττουρανία, ut solet, relicta est loco I .i uanii ep. 113., quent oxcitat 1 Orvii I. ait Uiarit. p. 528. χαίρει γὰρ Ουτος καλούμενος, η hnee o νομάζο a ι. Dela v. Ablega it ibi lena Dorvillius ad Ges nemini in L .ucian. Ioveni consutat. l. VI. p. 500., qui tituri Exeniplum nostraE ellipsis ex Arasiti pii. Nuli. 1422. petiit, id ad illud genus structura pertinet, de quo egi ad Thiuc. VI, 89. petieran . ilixit ad Viger. p. 489., alterum ex nostro scriptore II, 89. . arripuit, ubi vel coecus surdusque intelligat et o naέον adesse, unde particula e peruleut. Ipso autem loco scriptoris, nil MIem hane notiin con empsit, v est vet. Νed huiusnio li Oninia si vel- Iena persevit, nulla adnotatuli linis laret. Adde sis ReitE. ad I .ueian. de conscr. hist. c. 17. Nox ὁ πωςοῖν, ut rursus VIII, M. Iegitur adversus Thomae Μ. praeceptum, qui Atticum esse negat, sed servant illud libri OInnes. ἐπιόντες θρέφονται J B. h. vulgo τρέφονται. Contraria hic po- nuntiar θρέφονται Athenietises et α φαυσιν iidem Νiculos. Iloo ducibus esse iaciendum dieit Dentosthenes , ut eastris inde n otia Rut Tapsum aut Catanam petant, uirile eunt peditatu in Varias hostilis agri partes conversi et ipsi alantur Athenienses, et retrias direptis hostibus noceant. rataque θρέψονται iani a Schaefero edi

tum est.

τα τῆς υπειρίας I Vid. Matth. Gr. p. 395. Paulo post codi

294쪽

29 ILIB. VII. CAP. 50. Lyται, καὶ αναχωρ σεις και ἐπίπλους Ουκ ἐκ βραχίος καὶ προ

ριγραπτο Γ ὁρμώμενοί τε και καταίροντες ἔξουσι. τό τε ξύμπαν εἰπεῖν, ουδενι τρόπω οἱ εφη ἀρέσκειν ἐν τω αὐτω ετι μένειν, ἀλλ' ὁτι τάχιστα ηδη και μη μέλλειν εξανίστασθαι. και ὁ Εὐρυμέδων αυτω ταυτὰ ξυνογόρευεν. ἀντιλέγοντος δε τοὐ N κίου ὁκνος τις και μέλλησις ενεγένετο, και ἄμα υπόνοια μὴ τι

καὶ πλέον εἰδὼς ὁ κίας ἰοχυρῆ ται. και οἷ μεν Ἀθηναῖοι τούτφ τῶ τρόπω διεμέλλησάν τε καὶ κατὰ χώραν έμενον. O δε Γύλιππος καἰ ὁ Σικανος εν τούτω παρῆσαν ες τὰς5ΩΣυρακούσας, ὁ μεν Σικανος ὁμαρτών τἡ Ἀκράγαντος ' ἐν Tόλα γὰρ ὁντος αὐτοῖ ετι η τοῖς Συρακοσίοις στάσις ἐς φιλια εξεπεπτώκει ὁ δε Γύλιππος ἄλλ'ν τε στρατιὰν πολi εχων ηλθεν απὁ της Σικελίας καὶ τούς ἐκ της Πελοπονν σου τού ηρος εν ταῖς ὁλκάσιν ὁπλίτας ἀποσταλέντας, ἀφικομενους

απὁ τῆς Θιμος ες Σελινουντα. 4πενεχθέντων γὰρ ἐς Αιβίον, καἰ δοντων Κυρηναειν τρι ρεις δύο καὶ τοὐ nub ηγεμόνει

IlI, 44. IV, 23. 68. V, 26. VI, 55., i ta in vim retinet compositum διισχυρίζομαι. 50. η τοῖς Συρακοσίοις στάσις ἐς φιχια J Αssiectivnui eum prae .positione vice ningitur adiectivi, nos: ine den Syrac sanema b seundete Partev. v Πια A. R. I . F. II. Κ. d. g. cetera φιλίαν. mox ἐλθεν omittunt G. K. is Potest deesse salva sententia. Nam haec pendere possunt ab illo, quod est in principio eapitis,

ἀπενεχθέντων I F. II. L. N. O. P. S. B. h. ἀπσχωντων D. Prii tiro equi leni geniti, uni absoluturn, on isso subiEcto iunctuin non in limo participii, queli admodum alibi iungitur structurix geniti i absoluti et clativi. Fid. Popp. prol. t. I. p. 120. Simillimus Iocus

Sini illinius item locus VIII, 63. , ubi vide not. Diversa Iniscet Krateger. ad Dionys. p. 371. Nam alia est ratio veit O MI V, 36. et eor Ini, citiae I ulcer. illustravit in nota ad VII, 42. 70.

bilinis cum adnotatis potius IIerodot. I, 51. Οἰα δεθῶε λιγαντες

is m

295쪽

292 I. IB. VII. CAP. 50. καὶ is τῶ παράπλω Εὐεσπερίταις πολιορκουμένοις υπό -- βίων ξυμμαχήσαντες καὶ νικῆσανrες τους Aφυς, και αὐτοθεν παραπλεύσαντες ἐς Νέαν πόλιν, Καρχηδονιακὸν εμπόριον, ὁθεν προς Σικελίαν ἐλάχιστον δυοῖν ημερῶν καὶ νυκτὀς πχοῶν-έχει, καὶ απ' arios περαιωθέντες, ἀφίκοντο ἐς Σελινού- τα. καὶ οἱ μεν Συρακόσιοι εὐθὴς αὐτῶν ἐλθοντων παρεσκευάζοντο Aς ἐπιθησόμενοι κατ' ἀμφότερα aDθις τοῖς - αχις, καὶ ναυσὶ και πεζῶ οἱ δε τῶν Mo ναίων στρατοyoὸ ρορῶντες στρατιάν τε ἄλλην προγεγενημένον αυτοῖς, και τὰ εαυτῶν ἄμα -κ ἐπὶ το βέλτιον χωροῶντα αλλὰ καθ' ημέραν τοῖς πῶσι χαλεπάτερον ἴσχοντα, μάχιστα δὲ τῆ ἀσθενεία τῶν ἄνθρώπων πιεζόμενα, μετεμέλοντό τε πρότερον Ουκ ἄναστάντες, και Αραυτοῖς οὐδε o Nικίας εrι ὁμοίως ἐναντιολο, ἀλλ' η μο φανερῶς γε αξιῶν ψηφίζεσθαι, προεῖπον ῶς ηδύναντο αδολότατα Iκπλουν ἐκ τοὐ στρατοπέδου πῶσι, καὶ παρασκευάσασθαι,οταν τις σημῆνη. και μελλόντων αυτῶν. επειδη ἐτοιμα ην,

ἀποπλεῖν, ἡ σελ ν' εκλείπει ' ἐτυγχανε γὰρ πανσέλ'νος ουσα.

καὶ οἱ Ἀθηναῖοι οῖ τε πλείους επιστεῖν ἐκέλευον τους στοατηγους ενθυμιον ποιουμενοι, και O Aικιας, ην γαθ τοι κα

eomponendus, uti I item simictura ad sensun saeta st, ut in lo- eis ub illo explanatis, ac Plane eadem man I ero doleo eat natu

F. H. L. N. O. Ρ. R. S. E. R. L. Mao i ναν 1ισυτο, εἰ μη i. αξιωνμο φοφίζεσθαι A. H. D. F. II. I.. D. P. d. e. g. i. h. Air ε plerurumque post.negatione in ponitur ot signifieat praeter uam, ausaerdasa; ἀλλ' e, praecedento negγitione Est nihil alitia nisi. Vid. Hermann. ad viam . p. 812. collatiri Alliersis Ordi. et Schaesero In Rei Ic. Rpparati crit. t. I. p. 75 I. Nostro loco ut pleris tua aliis nihil interi si ἀλλο εἰ μη - μο φηνί octas aeribas, an Vt Igalam teneas; nisi qliod vulgata longe simplicior est, ultera autem scriptura niale intellectae vol non satis cognitae locutioni ἄλλ' ο origine ni debet.

296쪽

LIB. VII. CAP. 51.

βουλεύσασθαι ει εφη πρίν, in οἷ μάντεις ε γουντο τρις εννέα ημψας μεῖνbi, Onως ἄν πρότερον κινηθείη. καὶ τοῖς μεν -οναίοις μελλήσασι διὰ τούτο η μονὴ εγεγένητο. οἱ δε Συρακόσιοι καὶ αυτοὶ τοὐτο πυθόμενοι, πολλῶ 5 μῶλλον πηγερμένοι ῆσαν μὴ ἀνιέναι τά των Mo ναίων, λαοὶ αυτῶν κατεγνωκότων ἐχ μοκέτι κρεισσώνων εἶναι σφῶν

l I. I. c. 22. 23. Hnno Iocum idem e. 4. illustrat his vectist σφόδρα

bula de PMen Oilia ruiu, portentomirn et prodigii mani interi retiri,in

atione inter Graecos valuisse . tiι Proxin Os a solis et Iunae Iahoribus illes tres pro atras et insatistis putarent, docet etiam cit tus a esse lingio Aiitqclides in ri ποτικοῖς seu Coninientariis, qui- His pro limia explicuit, apud PIiit. it. Nic. c. laud. H;Ire nostraini locunt interpolatiani esse prontantiat Messei., crin PraeAe titii Plutarctius εlii utili B ni ni Oret, 'ieiuni ἄλλην σεχ νης nερίοδον exspectam uni opinatii ni esse. Diserturn Dimiora testinionian mihi In Autoclidis genteiitia, denique rei gestae evenitis. I OdMelba litem Annal. Thi ira di l. ad ann. helli 19. t. II. p. 701. Lipa. Syracusanos nep at tiltra tertiunt diei liseessul Asieniensiti ni exspectasse, et Inluc. e. 5 l. de Syracusunis, chi In Niciae sententuini comperiani haberent, dicit: καὶ ὐνεπαύοντο ἡμερας δοσι auro ις ἐδώκουν ἰκαναὲ εῖναι. Tuni Ionge abesse DO IM eli. dicit, ut dies ter Novebos exspectandi A. duxerit Nicias, ut die octipsi quarto decinio ela leni supreinani su mi Perpessus. Interpolatorem, qη ἐννέα uiliecit, hoc voluisse putat, pi aeter tres illos Mes a Niciavere observatos alios fuisse ad claden supre inani novEn . Sed una τρεῖς et ἐννέα paruin inter se congruere videret iunior aliquia Iibrarius, inde fas tuni esse ut meo potius quant τρεῖς legenduna Censeret. Ac profecto τρεῖς etiauinum servatur in A. L. O. S. L. Iuanquam non Sine ἐννέι . tiaque licet Dodivelli coinputatio inihi non probat ir; magis enim ex coniectura sua de interpola. to loco coni putationeni instituit, ilieruniriuo num Briin piat, quan ex vero eorun numEro Praeniissam Coniectiirain confirinat tanten ἐννέα alienae n ali ii debem, tot te tin unia satis, Opinor, Pro. iunt. His igitur acquiesco, uicua nIonstrasse cum esaelium' satis habe q.

297쪽

μυχεῖσαι ' καὶ ἄμα ου βουλόμενοι αὐτους αλλοσέ ποι τne Σικελίας καθεζομένους αλεπωτέρους εἶναι προπολεμεῖν, ἀλxaυτos ῶς τάχιστα και ἐν ω σφίσι ξυμφέρει ἀναγκάσαι αυ- τοῖς ναυμαχεῖν. τὰς Ουν ναῖς ἐπὶ ρουν καὶ ἀνεπειρῶντο ημέ-

ρας οσαι αὐτοῖς ἐδόκουν ἱκαναὶ εἶναι. επειδῆ δε καιρός ῆν, τῆ μεν προτεροία προς τὰ τείχq των Aθοναίων προςέβαλλον,

και επεξελθόντος μέρους τινος ου ποLλου και των Oπλιτῶν ναὶ των ιππέων κατά τινας πύλας, ἀπολαμβάνουσί τε τωνοπλιτῶν τινας και τρεφόμενοι καταδιώκουσιν ' Οὐσqς δὲ στεινῆς τῆς ἐςόδου οἷ ωθηναιοι λπους τε εβδομ κοντα ἀπουο2λύασι και τῶν οπλιτῶν Ου πολλούς. και ταύτη μεν τῆ πέρ ἀπεχώρησεν ἡ στρατιὰ τῶν ΖυρακοσιωW τῆ ο υστεραία ταῖς

τε ναυσὶν ἐκπλέουσιν οἴσαις εξ και ἐβδομῆκοντα, και τῶ πε-

ζῶ ἄμα προς τὰ τείχv εχώρουν. οι δ' Αθηναιοι ἀντανῆγον

ναυσὶν χ)ξ ωαι πλῆκοντα και προ ἰξαντες ἐναυμάχουν. καοτον Εὐρυμέδοντα ἔχοντα το δεξιον κέρας τῶν Αθηναίων καιρουλόμενον περικλήσασθαι τὰς ναύς τῶν ἐναντίων, και ἐπεξαγαγόντα τῶ πλῶ προς τὴν γ'ν μἀλλον, νικῆσαντες οἷ Συρ xόσιοι και οἱ ξύμμαχοι το μέσον πρῶτον τῶν Aθοναίων, απολαμβάνουσι κἀκεῖνον εν τῶ κοίλω και μυχῶ τοὐ λιμένος καιΩυτόν τε διαφθείρουσι και τὰς μετ αυτοὐ ναῖς ἐπισπομένας ' ἔπειτα δε και τὰς πασας ναῶς ν' τῶν Ἀθηναίων κατεδί-

b3 κόν τε και ἐξεώθουν ἐς τὸν γον. ὁ ει αλιππος ορῶν τὰς

ταῖς τῶν πολεμίων νικωμένας και ἔξω τῶν σταυρωμάτων καιτοῖ εαυτῶν στρατοπέδου καταφερομένας. βουλόμενος διαφθεί- έγειν τοὐς εκβαίνοντας και τὰς ναῖς ραον τούς Συρακοσίους

298쪽

τι ἐYων της στρατιῆς. και αυτοῖς or Ἀρπνοί, ουτοι γαρῖφύλασσον' τοῖς Ἀθηναίοις ταύτy, ορῶντες ἀτακτως προὐφερομένως, επεκβοηθῆσαντες και προπεσόντες τοῖς πρωτοις τρέπουσι καὶ ἐσάλλουσιν ες τον λίμνην την Aυσιμελειαν καλουμένην. ἔστερον δε πλείονος Ny τού στρατευματος παροντος τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων καὶ οι Ἀθηναῖοι επιμο -

σαντες καὶ δείσαντες περὶ ταῖς ναυσὶν ες μαχην τε'κατέστροσαν προς αυτούς καὶ νικῆσαντες ἐπεδέωἀαν καὶ Οὐιτας τε Ουπολλούς απέκτειναν καὶ τὰς ναῆς τὰς μεν πολλας διέσωσαν τε καὶ ξυνηγαρον κατὰ το στρατοπεδον, δυοῖν δε δεουσας εμκοσιν οἱ Συρακόσιοι καὶ οι ξύμμαχοι ελαβον αντῶν, και τους

ἄνδρας πάντας ἀπέκτειναν. καὶ ἐπι τὰς λοιπὰς ἐμπροσαι μυ-

Ententia esse, sed prentinentia illa Iitoris, quam praetor eliendo inde ub Anapo in μυχόν navigatiir. I i o Cass. XIX. p. 845. A. apud Do1 vii l. ad Cliai'it. p. 270. or Te χιμινες ιντὸς τείχους VF-τeno. κλειστοι .λύσεσιν ησαν , καὶ αἱ χηλαὶ αυrῶν πίογους ἐφ εκαδε in . . moab προέχοντας eooν, tilia, promontoria interpretantum SBd n Iiu', ait Dorvili., apud Zonar. XIII. p. g. bravia. Μict. APost lius: χολὴ, promontoriret , eminentia, remis, ungula. Unde nictggeres et Yηλαί VOeantur, quia χέονται e continenti ceu ungulae ex alii iuuluian artubus, praecipue braclita sive forcipes ΘΕ caueris. Tales a geres niolea quo lani curvanti ne piruductae in D are, si Briat uae sive artis opera iii plei istime portubus maris medite Mnei Visuntiir, quen adnaodulii Messanae, ut stibula litt3r, ob in N ensitate ni Orionis opus '. IIesiod. apud Diod. IV, 85. , I .iburni, Gentiae. IIesiodi si agni. noli extat in eoilectione Diridorsiai R. Σολο appellatur parva litoris entinentia ap. Plutarch. Vid. Solan. C. s. τη Σαλαμῖνι κατὰ χηχήν τινα προς τὸν OIαν ἀποβλέπουσαν, ut PIidem h. l. eniendatur a LEtronnio; v. de sit. Symae. P. 70.nDt., nant Vultro e tui προς et νῖν Εὐβοιαν. Cons. H. Steps an . ines.

I. gr. t. II. p. 5I4. E. not. ad Titu cyd. I. 63. Vill, D. κηλη roe ἔσχε et os Πειραιῶς ἡ 'Ner νεια, ub i vid. not. Ideni vocarii iunxx,μὴ Diodoro II, 43. esset ing. restitit it celetissinia emendatione, tibi χηλάς, ait, appeIlant pilas seu ni olea in iliai a pr0ςurrentes et portu in a ventis defendentes, ut opti ine explicat CaSauv. ad Strabon. III. p. 230. τοῖς Ἀθηναίοις τἄύτη Τ ταύτη omittunt A. D. F. II. L. N. O. R. d. e. g. i. h. Valla agnoscit: illis enixa praesidio pro Athense enaitiga Mabant. τὸν Aυσιμέλειαν J I id. argum. In r. I. Si lii, I. Theocr. XXVI, 84. ώς Θουκυδίδne φησί, Aυσιμελείας λιμη - scribe λίμνη ἐν Mea-κούσαις. Vid. d. ait. Syr. p. 82. . onaciae τε ob πολλούς J A. B. D. G. H. R. L. O. P. R. C. s. I. vulgo on ittunt negationeni. Diodor. XIIl, 13. ex tr. ἀπώχοντο δὲ

299쪽

MB. VII. CAP. 54. 55.

λόμενοι ὁλκάδα παλαιὰν κληματίδων καὶ δαδὸς γεμίσαντες, ηννὰρ επὶ τούς Ἀθηναίove ὁ α νεμος oύριος, ἀφεῖσαν την ναυν πῖρ εμβαλόντες. καὶ οι Ἀθηναιοι δείσαντες περι ταῖς ναυσὶν ἀντεμηχανῆσαντό τε σβεστήρια κωλύματα, καὶ παυσαντες την φλόγα και τb μο προ λθεῖν ἐπὴς τ=ν ὁλκαδα του κινδύνου ο4 ἀπηλλάγησαν. μετὰ δε τούτο Συρακοσιοι μεν τῆς τε ναυμα- ρας τροπαῖον εστοσαν και τῆς ἄνω τῆς προς - τείχει - φεως των Οὐιτῶν, o θεν και τους Ἀπους ελαβον, Ἀθηναῖοι δε ης τε οἱ Ἀρσονοὶ τροπῆς ἐποιήσαντο των πεζῶν υτον λίμνον καὶ ης αυτοὶ τῶ άλλω στρατοπεδω.

οβ Γεγενημένος δε τῆς ν- ς τοῖς Συρακοσίοις λαμπρ μοωαὶ τοὐ ναυτικού, πρότερον μεν γὰρ ἐφοβοῶντο τὰς μετὰ τούBγοσθενους ναῖς ἐπελθούσας, οἱ μεν Ἀθηναῖοι εν παντὶ μἀθυμίας ξοαν καὶ ὁ παράλογος αυτοῖς μέγας ον, πολύ δἐ μελζων ετι τῆς στρατείας o μετάμελος. πόαεσι γὰρ ταύταις μαναις εχ ομοιοτρόποις ἐπελθόντες, δομοκρατουμέναις τε ἄγπερ καὶ αυτοί, καὶ ναῖς καὶ ἶππους καὶ μεγέθο εχουσαις, οὐ δυνάμενοι επενε κεis Οἴτε εκ πολιτείας τι μεταβολῆς τὸ διλφορον αυτοῖς φ προς γοντο ἄν, οῖς - παρασκευῆς πολλονρείσσους, σφαλλόμενοι δε τὰ πλείω, τα τε προ αυτῶν ἐπα

ὁμοιοτρόποις edituin ex B. D. F. II. E. I.. Ν. D. P. adde S. h. e. d. e. g. I. L. ομοιοτeόπαις A. Vulgo ὁμοι oreόπως. καὶ ναῖς καὶ - μεγέθη ἔχουσαις δ ναυσι καὶ ωποις I . F. II. I,. o. R. S. d. e. s. g. i. h. μεγέθει A. 13. F. H. s. d. s. g. i. v. Prinhabilis est conleotu Ia Dulcera, legentis καὶ ναυσὶ καὶ ricnoις καὶ μεγέθει ἰσχυσυσαις, collatis I, 2. Ιll, 46. IM. uti una pluralis μεγέθοrion facile aliter quani de subliinibus Liam'patiir, velut a Laonginodo sulit. XI, 1. XXXIII, 2. I.obeck. de suul, triag. Gr. I. P. 13. το διάφορον J Epexegesis est voculae τι, neque quidquam ex mutato rei publicae alatu inter ipsas aollicitare poterant, Psod eausa dissidii esae solet. L e veidiis ω nooς ἡνοντο ἄν vid. Μatth. Gr. p. 713. b. πολλs κρείσσους δκτες I ,, δντερ addidi ex B. sed non inativo haud scio an praestiterit accusativus. Helcicer. OWιες delevi, ut qui sciam iturio scriptorem pi 'rumque lioc participiunt omittere,

ubi alii addunt. Vid. not. ad I, 122. V, 8. Nequo Solioliastes

300쪽

ωοντο, MIM M μἄλλον dri. οἶ δε Συρακόσιοι τόν τε λιμώ α 56ευθυε παρέπλεον ἀδεῶς και τό στόμα αυτοὐ διενοοῖντο κλω- σειν, ωτως μηκέτι μ δ' ει μύλοιντο λάθοιεν αὐτούς οἱ Ἀθη- ναοι εκπλεύσαντες. . οὐ γὰρ περι τού αυτοι σωθῆναι μόνονετι την ἐπιμέλειαν εποιοῖντο, αλλὰ καὶ μως μείνους κωχ σωσι, νομίζοντες οπερ ην, από τε των παρόντων πολύ σφῶν καθυπέρτερα τὰ πράγματα εἶναι, καὶ εἰ δύναιντο κρατῆσαι θηναιων τε και τῶν ξυμμάχων καὶ κατὰ γην καὶ κατὰ δά λασσαν, καλον σφίσιν ἐς τοὐς 'Eu ας το αγώνισμα φανε

σθαι ' τους τε γαρ ἄλλους 'Eu'νας εὐθύς τούς μεν ἐλευθμρουσθαι, . τους δε φόβου ἀπολύεσθαι ' ου γὰρ δει δυνατην

Eaεσθαι την υπολειπον Ἀθηναίων δύναμιν τον υστερον επί. νεχθοσνενον πολεμον ενεγκεῖν ' και αυτοι δόξαντες αυτῶν αἴτιοι εἶναι υπο τε τῶν ἄλλων ανθρώπων και υπὁ τῶν επειτα

πολυ θαυμασθοσεσθαι. καὶ ην δε ἄξιος ὁ ἀγῶν κατά τε ταύτακαι orι Ουχι Ἀθηναων μονον περιεγίγνοντο, ἀλλα καὶ τῶν αλλων πολλων ξυμμαχων, και Οὐδ' αὐτοι αὐ μόνον, ἀλλα καὶ μετὰ των ξυμβοηθοσαντων σφίσιν, ἡγεμόνες τε γενόμενοι μετὰ κωρινθιων και Λακεδαιμονίων, καὶ τ ν σφετέραν πόλιν ἐμπαo σχοντες προκινδυνευσαι τε και τοὐ ναυτικοὐ μέγα μέρος ποo-

κοφαντες. εθνη γὰρ πλεῖστα δη ἐπι μίαν πόλιν ταύτην ξυν

agrumest, ut qui adnotaverit, am- τὸ δου. Qui antem Hocusativus seret possit, ni ira lena prorsus ignotuna. II nc av. spiei l. p. I 3. Ideo κρεισσοσε sempitant Vult, quia Allienienses tunc quident noli potve 'int gloriari, illis se esse superiores. Sed aeriptor non de praesenti statu Atheniensiuili loquitur'. vertini H conditione, qua Pran una SD'acusanos agWressi sunt. nia αὐ- των Intella εα nest τονru' τῶν προημάτων i. P. ante purenam n valem postreniant. Cons. I, 1. τὰ γάρ πρὸ αὐτῶν καὶ παλαι-οιπα I. p. ima ae ante bellum Peloponnesiacum Festa sunt. Nox In aliis I iuris est nolim dη μαλλον ηθύμουν. In A. B. D. F. HO. u. S. d. e. g. i. L. 4θύμουν recte o. issum est. 56. Ν περὶ του αὐτοὶ σωθῆναιJ V. Matth. Gr. p. 769. ἐς τους Cur lite praecipue Graeci memorem fur, expotait Casati iri nus ad Polub. I, Isi, m0.4 ε Dis L Ap ri' uoue μγώνισμa v. not. ad VII, 86. ' προκόμαντεςJ Non licunt sese in re navali proseeisse . neutrali sensu, sed essecasse, ut et socii sui et ipsi prolicerent, activa viverbi. Sclio . eode in modo antelligit, ἀντὶ τοῖ neoxon ἡν μεγάχην

eat. V. POPP. Prol. t. I.. P. 284. 287. 'Diuili oci by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION