장음표시 사용
311쪽
309στῆμονες ει δντες μετολμήσαμεν, βεβαιότερον νοῦν, καὶ τῆς
δοκῆπεως προςγεγενομέν ς αὐτῶ, το κρατίστους εἶναι εἰ τουρωρατἐστους ἐνικήσαμεν, διπλασία ἐκάστου ἡ ἐλπίς. τα δε πολλὰ προς τὰς επιχειρῆσεις ἡ μεγιστο ελπὶς μεγiστον και τον
προθυμίαν παρέχεται. τά τε τῆς αντιμιμήσεως αυτῶν τῆς πα
ρασκευῆς ημῶν τῶ μεν ῆμετέρω τρόπω ξυνξθη τέ ἐσrι καὶ Ουκ ανάρμοστοι πρbς τqν ἐκάστρο αυτῶν ἐσόμεθα ' οἱ δ', ἐπει-
άσον subiectum praedicati διπλοσει iano esas iudiearnua, Bl, ut hoc fieri possit, articulii ni h post ἐκάστου, si verba etὰ δὲ πολλὰ - μεγίστη ἐλπο sp aria putenti ir, tanquarta pronomen relativum fi post ἐλπίς transponinius διn λασία ἐκάorou ἐλπίς, η μεγίστην καὶ πον προθυμίαν παDθεται); sin ni inus, delemus. optio igit i r 4lωtur, fit d quae praestet et necessari aut sit, non docetur, et P OEententia plana et pulci ire consoriisuta, quae in liliris est plei is- liue, scripturix otiis oneretur nec tan integra ah sententiis, nec tota in ullo libro scripto reperta. Illi anx eniim articii itini ψ OInnea εις DAcunt i pronomen ' ui illus. E V u llae inti r pietatione, quan Poppo addit: at nobis ιμῶν legit cuni plerismi libris , qui, qui ριι adhuc imperiti essetis, tamen obsistere ausi estis, nunc validioriatus esectis, aceedente persuasione vestrae strenuitatis eato miae , νιOd strenuissimos superastis, duplax adesse singulis apes debet; ex liac igitur interpiae tutione tana lit, a atque vaga de scripturii huius loci nillil certo colligi potest. καὶ της δοκῆσεως προπερομωένης. - το κρατί ove εἶ, αι J ,,Infiniis livus clini a reticulo τό non Di in pro genitivo insinuivi quani prain filii tivo sine εὶ rtic u l o poniti ir, quo Graeci etiani post substanti- a uti solent , ut ξυγγνωμον ὰμαρ et εἰν μνονται III, 40. lilarat . car. p. 780. Sintilia nosti is sunt verba VIII, 87. διότι δε οὐκ ἐλθον,
312쪽
LIB. VII. CAP. GR. δάν πολλοι e ἐν on λῖται επὶ των καταστρωμάτων παρὰ τοκαθέστηκὸς ωσι, πολλοὶ δἐ καὶ ἀκοντισταὶ χερσαῖοι Ac εἰπεῖν Ἀκαρνὰνές τε καὶ ἄλλοι επὶ ναυή ἄναβάντες, οἷ οὐδ' oπως καθεζομένους χοὸ το βέλος ἀψεῖναι εὐρῆσουσι, πῶς οὐ σφα- λοὐσί τε τὰς ναῖς καὶ εν σφίσιν αὐτοῖς πάντες, οὐκ εν τψαυτῶν τρόπω κινούμενοι, ταράξονται; επεὶ καὶ τῶ πλήθει των νεῶν οὐκ ἀφελῆσονται, εἴ τις καὶ τόδε υμῶν, oτι οὐκ λαις ναυμαχ οει πες et ται' εν ὀλίγω γὰρ πολλαὶ αργοτεραιμεν ἐς το δρῶν τι ἰόν βούλονται ἔσονται, ρῆσται δε ες τοβλάπτεσθαι ἄψ ών ἡμῖν παρεσκεύασται. το δ' ἀληθέστατον γνῶτε, ἐξ ἄν 'μεῖς οἰόμεθα σαφῶς πεπύσθαι ' ὐπερβαλλόντων γὰρ αὐτοῖς τῶν κακῶν καὶ βιαζόμενοι υπι τῆς παρουσης απορίας ες ἀπόνοιαν καθεστήκασιν οὐ παρασκευῆς πίστει
μῶλλον ἡ τύχ ς ἀποκιν)υνεύσει ob τως οπως δύνανται, D ἡ βιασάμενοι επιχεύσωσιν ξ κατὰ γῆν μετὰ τοὐτο τὸν ἀποχώ
ρησιν ποιῶνται, ἄς τῶν γε παρόντων οὐκ ἄν πράξαντες χε Gουρον. προς οὐν αταξίαν τε τοιαυrον καὶ τύχην ἀνδρῶν ἐαυτὸν παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων, οργῆ προγίξωμεν, και νομίσωμεν δμα μεν νομιμώτατον εἶναι προς τοὐς εναντίους,
313쪽
es ἄν, Ac ἐπὶ τιμωρία τοὐ προὐπεσόντος, δικαιώσωσιν ἀποπλῆσαι της γνωμος το θυμούμενον, ἄμα δέ, ἐχθρους ἀμυνα-
σθαι επενοσόμενον Ῥῖν, και τό λεγόμενόν που ηδιστον εἶναι.
ως ει εχθροὶ καὶ εχθιστοι πάντες ἴστε, οῖ γε επὶ τον ἡ μετέ
ραν η θον δουλωσόμενοι, εν ω, εἰ κατωρθωσαν, ἀνθράσιμεν ἀν ἀλγιστα προςέθεσαν, παιοὶ δε και γυν ιξὶ τα ἀπρεπέστατα, πολει δε τη πάση την αισχίστον επίκλησιν. ανθ' ων μη μαλακιοθηναί τινα πρέπει μηδἐ τό ἀκινδύνως ἀπέλ-mis αυτούς κέρδος νομίσαι. τοὐτο μεν γάρ καἰ εὰν κρατη σωσιν. ομοίως δράσουσι ' τὸ δε πραξάντων ἐκ τοὐ εἰκότος
ἁ βουλόμεθα τούςδε τε κολασθηναι καὶ τη πάσν Σικελία
καρπουμενp και πρὶν ελευθερίαν βεβαιοτέραν παραθοῖναι, καλὸς ὁ ἀγων. και κινδύνων ουτοι σπανιώτατοι οῖ αν ελά-
Enunciationis in hunc mioque Ino Iuni licet, ut e priniere: καὶ νομίσωμεν, αμα μεν νομιμώταrα πρὼξαι, g ων - δικαιώσωσιν amoriaqσα τος γνώμης το θυμούμενον. Et illa et liac stri ciuia in tui uni con-Scri Psit νομιμώroeto ν ειναι, si ἄν δικαιώσωσιν etc., de iaeonini ixtione Iociatio itu in dixi in antilia lupi sione u i II, 44. ,, Ver ba ἀποπλυσαι τος γνώμος et o θυμούμενον bis cogitan da sunt; INilitet μομιμώταχον εἰν as, et δικαιώoωσιν postulat, ea seculii iungi. Ποc naodo Matili. Gi'. p. 902., illa coiamsi otio di inritan struesu iactgeneITini I Oii a linissa explicuit. Eintule in alteIuni praetuli, litqui villisseIii, tulit opere lilinc scripto ieii, illa dii plicis in lili in Con IIIlxtae constructi aliis rationse gati clere, ne ille ill 1 aliis scriptoribus, et ne II Oin ri, illi ut ni inii sitata est. Iae verbis lauius cap. Paulo inferius positis : et o δὲ noαξάντων ἐκ του εἰκότος, li βουλόμεθα, τούςδε ae κoacio νοναι καὶ et Si πάση Σικελία καρποιμένη καὶ πριν ἐλευθερίαν βεβαιοτέραν παραλυναι, καλὸς ὁ υγών, lioc re te Ilionii it Μ;itth. l. i., vocein ἐλευθερίαν cogitatione bis pone ii luin esse. Ad πραξάντων suppi e vμῶν. . Solennior so thetidi ratio linec erat: το δὲ πράζαν
vide Matth. Gr. p. 393. 834. Viger. p. I 5. ibiq. II rin. P. 702,
314쪽
I. I H. VII. CM . 69. χιστα ἐκ τού σφαλῆναι βλάπτοντες πλεῖστα δια τὸ ευτυχῆσαι ἀφελῶσιν. 69 Aαι or μεν των Συρακοσίων στρατηγοὶ και αλιππος
τοια-α καὶ αυτοὶ τοῖς σφετέροιε στρατιώταις παρακελευσάμε
δσον οὐκ ε μελλον ἀνάγεσθαι, καὶ νομί-δπερ πάσχουσιν ἐν τοῖς μεγάλοις ἀγῶσι, πάντα τε εργω ἔτι σφίσιν ἐνδεα εἶναι καὶ λόγω αυτοῖς Οἴπω ἱκανὰ εἰοῆσθαι, αὐθις των τριηράρχων ἔνα ἔκαστον ἀνεκάλει, πατρόθεν τε ἐπονομάζων καὶ αυ- τους ὀνομαστὶ καὶ φυλῆν, αξιῶν τό τε καθ' ἐαυτόν, ω υπῆρ
χε λαμπρότητός τι, μῖν προδιδόναι τινά, και τας πατρικὰς ορετάς, ἄν ἐπιφανεῖς ησαν οἱ πρόγονοι, μῆ ἀφανίζειν, πα-
repertam. Auera lam in etiam extat II, 38. In extremo cap. ἀφεχῶσιν unus n. servavit; TulEo ἀφελοῖσι . Sol nece. Vid. Thiersen. Gr. I. 345. 3. a. 69, I ugna se navalis, cuius Iuno incinit descriptio, meni init praeter alios Schol. I, ician. t. VII, p. 128. et I io lassi as XI. X, P. R i l. ol, oculos liabuit nostruni scriptorent, Pr ecipue o 9., PIO
vel pueris notii. Νequuntur ita sinitivi ἐνδεω εῖναι et e&ῆσδοι, quos quomodia intelligendus post o vel onae esse fi et sea n, supra ulitii toties nioniiuna, velut ad IV, IM. Nenipe hi inlinitivi epexege- ais si in t yrdegressi relativi o. Λα redθεν ειονομάζων J ,, Vide quae de hoc genere Io ouendia ripserunt interpretes Aeliani, Kuli ilius et PeriEonius ad ,. H.
315쪽
ἀνεπιτάατου πῶσιν ἐς την δίαιταν ἐξουσίας, ἄλλα τε λέγωνοσα ἐν τω τοιουτω ξδη τοὐ καιροῖ δντες ανθρωποι οὐ προς
το δοκεῖν τινι -ρχαιολογεῖν φυλαξάμενοι εἴποιεν αν, καἰ ὐπερ απάντων 'παραπλῆσια ες τε γυναῖκας και παῖδας καὶ θεους
πατρώους προφερόμενα, ἀλλ' επὶ τν παρούση ἐκπλοξ ει ωφέλιμα νομίζοντες επφοῶνται. καὶ ὁ μἐν οὐχ ἱκανὰ μἀλλον naναγκαια νομίσας παρIνῆσθαι, ἀποχωρῆοας γε τον πέζον προς την θάλασσαν καὶ παρεταξεν Aς ἐπι πλεῖστον ἐδυνατο,οπως οτι μεγίστο τοῖς εν ταῖς ναυσὶν ωφέλεια ες το θαρσεῖν
ἀνδράσι μὲν ον τα ἄλγιστα Neoςέθεσαν.Jἄλλα τε λέγων, oσα - ἐπιβοῶνταιJ Ι,ivius XXXIII, 3. nullia iam snepe rara norata de maiora in Wirtutibus, simul de militari laudamacedonum quum distermisset, ad ea quae trian maxune animos terrebant, WMuεque erigi ad alimilam spem poterant, venit. Nostri In Iocuni in inente halniit I pliolior. Aethiop. I. p. 1 , 21. Bour L,
ti esse reperit. συνeta aer ν δε, ait, τω παραπλήσια, l να η τὸ ἐξ qς αλλα τε λέγων, οιώ οἱ ἐν τοιουτω ξδη του καιρού ἄντες Οἰ ἄνθρωaos εἴποιεν αν, και Παραπλῆσια. Milii vero καὶ alio sensu dictuni videtur, lit vel καίπερ pro και cor 'igentiunx vel καὶ celete eo te in sensuu ipiendii ni putent. Erit autein tuin interpretatio talis: alia praeterea comu emorabat, quaeeungue homines in huiusmodi tempo. ris artic lo constituti dicere solent, non cadentes, ne res omnibus pridem decantatas et obsoletas repetere videantur, Pinnquam ilia
omni occasiona de uxorabita et liberis et di is patriis proferri solita repetunt, sed quae in praesenti pavore utilia dictu pii tantes alta loce pronuntiant. Illu i ἀχaώ refertur ad negationeni ob in Οὐ φυλαξάμενοι. SI nati ii nee facile excidere potuit propter statim geo
316쪽
LIB. VII. CAP. 70. γίγνοιτο. ὁ δε Λημοσθένης καὶ Μένανδρος καὶ Εὐθύδημος,
Ου ι γὰρ επὶ τὰς ναλ των Ἀθηναίων στρατ mi ἐπεβοσαν, ἄραντες αὐ τοὐ ἐαυτῶν στρατοπέδου ευθυς ἐhλεον προς το Θμα τοὐ λιμένος και τον παραλειφθέντα διέκπλουν. βουλό-70 μενοι βιάσασθαι ες τὸ ε ξω. προεξαναγόμενοι δε οι Συρακόσιοι καὶ οι ξυμμαχοι ναυσὶ παραπλησίαις τον αριθμον καὶ πρότερον, κατά τε τον εκπλουν μέρει αυτῶν εφύλασσον καὶ
κατὰ τον ἄλλον κύκλω λιμένα, οπως πανταχόθεν ἄμα προς- πέπτοιεν τοῖς Λ ναίοις, και ὁ πεζὸς αὐτοῖς ἄμα παραμη - θη ηπερ καὶ αἱ νηες κατίσχοιεν. ηρχον δε τοὐ ναυτικοῖ τοῖς Συρακοσίοις Σικανὸς μἐν καὶ Ἀγάθαρχος, κέρας εκάτερος τοὐπαντὸς ἐχων, IIDθην δε καὶ οἱ Κορίνθιοι τὸ μέσον. επειδο δ'
p. 89. καί quavinia participiis iungitur. Vid. Viger. p. 525. illici. Herni. p. 837. 322. Mittili. Gr. p. 824. 3.ο δὲ Λ μοσθέ, ο - ἐς ro ἔξω J I iunx s. p. 874. Pro Εὐθυδο- ιιορ llic Eύδομος extat in libris pleris liae, in l. i. οἴδομος, upuit
317쪽
ἐπιπλέοντες ἐκράτουν των τεταγμένων νεῶν προς αυτῶ, και ἐπειρῶντο λυειν τὰς κλῆσεις' μετὰ δὲ τοὐτο πανταχόθεν σφίσι των Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων ἐπιφερομένων - προς τω
ζεύγματι ἔτι μόνον ἡ ναυμαχία ἄλλα καὶ κατὰ τον λιμένα ἐγίγνετο, καὶ ην καρτερὰ καὶ o7α Ουχ ἐτέρα τῶν προτέρων. πολλο μεν γὰρ ἔκατέροις προθυμία από τῶν ναυτων ἐς τὸ ἐπιπλεῖν ὁπότε κελευσθείη ἐγίγνετο, πολλη δἐ n ἀντιτέχνησις τῶν κυβερνητῶν καὶ ἀγωνισμὸς προς ἀλλ λους ba τε ἐπιβάται ἐθε
σῶν ti ἐν oλθω πολλῶν νεῶν, πλεῖσται γὰρ δῆ αυται ἐν ἐλα-
ait Plat. Pliaed. p. 230. Αst. ad Pliaedr. p. 211. ΗOri e Iliant . dege nin. Cyrop. Te C. P. 30. - Εοdein Diouo τοιούτος u ut Para docuit Heli, tot s. ad Pliaedi'. p. 113. καί post ἐπειδὴ Iibi amorinii culpa ex δέ, Pio modo recte apud Thiucydidem legitur, INLtun videtur. Cons. Sclineser. mel. crit. p. 59. Erileger. - intelligit illuni graecisiniin , ex quo OI άλλοι Aθονctio, accipiendian laret pro οἱ ἄλλω, Aθ ναῖοι ἔντες. quod vel illeo hic locum nori liabet, iiiii a plenoι ilicendunt sic fuisset, quoniani de duoluis exercitibus, S racusanoruna et Atheniensium loquitur. Praestat ἄλλοι Pi Ocvnque tanti eri modo nulli In delero , viani sententiani talia trisulsam tolerare: appropinquam ut fovibus ma ni portus alii quoque asversami, φιι erant Athenienses, quasi non constet, hos X Tucu
s an Ortini advorsarios sitisse.
318쪽
κόσιαι γενέσθαι ' αἱ μεν εμβολαὶ διὰ το μΤ εἶναι τὰς ανακρούσεις καὶ διέκπλους ὀλίγαι εγίγνοντο, αδ δε προσολαί, ῶς τυχοι ναῶς ν ι προύπεσοῖσα η διὰ το φευγειν ξ ἄλλη ἐπιπλέ
ουσα, πυκνοτερα ῆσαν. κοι μον μεν χρόνον προς έροποναῖς, οἷ απὸ τῶν καταστρωματων τοῖς ακοντίoti; καὶ τοξεύ- iμασι καὶ λίθοις ἀφθόνως επ' αυτον εχρῶντο ' επειδο δε προς-μίζειαν, οἷ επιβάται ες χεῖρας ἰόντες επειρῶντο ταῖς inη- λων ναυσιν επιβαίνειν. ξυνετύγχανέ τε πολλαχου διὰ τον στει
σθαι, δυο τε περὶ μίαν καὶ εστιν η καὶ πλείους ναύς κατ' ἀνάγκην ξυνορτῆσθαι, και τοῖς κυβερνῆταις τῶν μεν φυλακὴν τῶν δ' επιβουλήν, μὴ καF εν εκαστον κατὰ πολλὰ δε πανταχόθεν, περιεστάναι, καὶ τον κτυπον μέγαν από πολλῶν τ ori νεῶν ξυμπιπτουσῶν εκπληξίν τε δμα καὶ ἀποοτέρησιν τῆς ακ
se Αν οἱ κελευσταὶ φθέγγοιντο παρεχειν. πολλῆ γὰρ δὴ ἡ παρακέλευσις καὶ μὴ ἀφ ε κατερων τοῖς ψευσταῖς κατά τε τῆν
ἐμβολαι J ἐκβολαί A. B. D. F. II. L. O. S. g. l. h. cum Dion si O. ἐρβoiae d. Ἀμβoacii vellunt nauticuin, neque sollicitandum est. I id. Popp. prol. t. II. p. 61. τὰς ανακρούσεις καὶ διέκπλους I Dixerat Reii lc. ad Dionys. p. 876., aut latra,bi lue Oniitte iratos esse articulos, aut utrobique addendos; salix euin clocet Κiu egor. Ex I, 143. VII, 7 I. init. Diat.
do licebat uti. Vid. Μatth. Gr. p. 723. 5. POPP. Prol. t. I. P. I 45.
319쪽
τένον καὶ προς τqν αυτίκα φιλονεικίαν εγίγνετο, τοὶς μἐν Ἀθηναίοις βιάζεσθαι τε τον εκπλουν ἐπιβοῶντες, καὶ περὶ τοσἐς την πατρίδα σωτvρίας νῆν, εἰ ποτε και αὐθις, προθύμως ἀντιλαβέσθαι, τοῖς δε Συρακοσέοις και ξυμμάχοις καλὸν εἶναι κωλῖσαι τε αυτους διαφυγεῖν και την οἰκείαν ἐκάστους πατρίδα νικἐσαντας επαυξῆoαι. καὶ οἱ στρατοροι προςέτι ἐκατέρων, εἴ τινά που ὁρίεν μο κατ ἀναγκην πρύμναν κρουόμενον, ἀνακαλοῖντες ονομαστι τον τριηραρχον ῆρώτων, οἷ μἐν - νειοι εἰ την πολεμιωτάr ν γην οἰκειοτέραν ξδη τῆς Ουδι' ολίγου πόνου κατομένης λλάσσει ηγούμενοι λοχωροῖ- σιν, οἱ δῶ Συρακόσiοι ει Ους Οαφῶς λασι προθυμουμένους Ἀθηναίους παντὶ τρόπω διαφυγεῖν, τούτους αυτοι φεύγω τας φεύγουσιν. o τε ἐκ τῆς γης πιυς ἀμφοτέρων λορρόπου II
τῆς ναυμαχίας καθεστη κυέας πολύν τον αγῶνα καὶ ξύστασιν
τῆς γνώμης εἶχε, γλοHικῶν μiν ὁ αὐτόθεν περὶ του πλείω
tivnx designanteni Tliticydides ainat . et quanquani Athenion sesalibi se non sine labore et periculis ini periunt sibi peperissct dicunt, hic ubi positiun ξδο de tenipore asti locet, melius in i iiii Ier satis lungunt templis se tenere gloriabuntui . Ρopp. ed. Thuc. I, I. p. 4 l. Temporis notio non tollitur, si legitur δι' oastos πόνου, ac licet saepe illo sensu δι' oλθου Thucydides dixerit,
tun en h. I. additii in recte πόνου esse, auctoritas nMiltiplex, a Bekkero allata sita let. tuo i ad litantentii ni si qhiis a lita amo correctore factum putet, necesse erit, Etin Probare, eundem correctore ni Dionysium et Setholiasten interpolasse.
γούμενοι ὐποχωροῖσινJ Vid. Iatth. Gr. p. 826. tum hoe I eo cons. imitationeni Dio uori XIII, 17. 71. Totum hoc caput verilotentis propemodum expressit Dio Cassius XL IX, 9. ἰσοδρό που τῆς ναυμαχίαςJ IIaec descripsit et pleraque alia ex hoc cap. Ρlutarcii. de glor. Athen. p. 618. H. St h. , de quo V. Paulo insemus. I Otuni cap. habet si onus. p. 87ου. καὶ ἐυσζασιν τῆς γνώμηςJ ξύντασιν legisse videtur Scholiastes,
cuius haeo verba sitiit: αντὶ του ἰσχυρῶς ἐγωνίων καὶ τὰς διανοίse συνετέrαν ro. Inest Verbis ξύντασις, ἐκτασις cruciatius notio. V. inulerpretes ad Sophocl. Oed. tm I 53. et de honi inibus pavilla exaspectatione suspensis usitatu in est. V. Νchaeler. ait L iona s. de C. V. p. 190. Sed vuuatani tuentur satis adnotata a Κruegero ad Dionys. p. 142.: ,, praestiit vulgatum; - melius Curn ἀγῶνα congruit ζύora σιν, quod et ipsunt a pugna trauslatum est. ΑΡ-
320쪽
inaequalis adspectus non esse poterat. Verba enim ista Oxplic tione in m n liat, uit dein ian in illa sententia, quae per γάρ incipit, δι ολύγου γάρ etc. Nan plerunt Ple pi'Onon ina Τούτο, αυτό non ad praecedentia, sed ad sequentia reseremta sunt; quod ubitit, sententia explicativa adiungitur per γάρ, ut in soria ula: παράδειγμα, τεκμ ριον τόδe, quaru sequitur deinde ino. Viit. Mol Lud Lyeni Osth. 1Leptin. p. 282. rn r. in Act. Issiilol. Monac. t. I.
p. 99. et not. ad I, 2. Eani tanten ite lioc usu et reticuli pro τodropositi opii toneni nunc aspernOI , upputans Thucydidem vix τό pro Topeto eo Ioco positurum fuiss e, ubi propter viciniani adiectiva ανώμαλον nervo legentium aliter accipere posset, nisi vi conin uni, ut esset iungenduna τo Δνώμαλον, non διὰ τό. Atque On nidiis fere locis, usi et o illa prononi in is τοῖτο vice langitior, Correlativae particulae μὲν - δέ sint ut extunt, vel alius articuli et pi o- noni inis perna uiatoruin usus obtinet non Iliaicydi ii ille proprius, sed probato cuique scriptori solennis, qui ferct ad cμrtas quas-el;ini forni uias restrin ptur, ut exen pia docent ab Heran anno l. l. allata. In Pari leui sententia in disputat Icrileger. ad Dionys. P. I 43. ,, H. Stoplian. in app. ad alio mi in scripta de ilial. p. 184. Scitoliasten secutus διὰ τό accipit pro διὰ τούro. II alie explie lion in pii antplectitur, Dii erus non an tui advertit, lucos a Stephano ait eani prol undani allatos plane alius esse generis. Νnnignoro equi loni idein statuere Reigitim, prolianti inis Wolfio et Nerin anno fad te POp p. prol. t. I. p. 285.J Neil quein ille loe iiiii ad lianc int prpretationeni tuendani assert, Plat. Euth d. p. 3U3 I ., is lain a Stephiano Pollat is dissini illinius est: πολλῶ μὲν ο δι κsi ἄλλα oi λόγοι ἱρῶν καλὰ ἔχουσιν - ἐν δὲ τοῖς και et os ro, cui II ge-rnina in fili Iaiulia si Inus p. i59. sit. I. oei a M Olfio conlparati Monmagis appositi videntia I'. Prinius est Plat. Phaed. p. 99. H. de quo v. Hehul ars. P. t 86. sq. , alter Plat. Gatvl. p. 134. E. sicut Iaiulatur non logitur, sed ob' δὲ γιγνώσκεις, certe sic liabet B:is. Mein dors. Beck. Is i ker.; le tertio denique Sympos. XX, 7. vi te re ni . nil Iulian. Iauilat. in Cotist. p. 15. C. Νclia D fer. ad Sopli. Trach. li 74. coli. Ilerodos. IX, 48. Plutarct . Mur. e. 32. DElii ne an ert Kal twasseri in praefat. iret Atticurn Iucol,-gii interpretation in : καὶ διὰ τὰ ανώμαλον uiud Lei der go ungleiaehen uiid schicanhenden I. Me m αγκάζοντο εχειν κώὲ Tvν Ino ν nus3lear ste ualch noeti das Semefectit rom Laude her ιιit araehen. Se i ea est sententiu Prorsus nihil ilicens ; vi an enini pugnani nunc spectant ni et u perturbati vel sine ulla an inii coni in otione desuper a litore spectare debebant. IIa uel ius I aliae interpretationern supra positiini seqttitur, mi uni merito Κruegerus aspernat Ir arguinentis ΠΝdelu, liliit, us ego supru, usus. Quod autenini iratur, in suis Vallae exeniplari filis truriis illis, Coloniensi apud Genopaeum a. I 550. edito, ac Stephani I. et 2. IOcuni aliter, in
illinc ni Oil una: in erat eis futuri metus, ut nemini tantus, et eo v hementior, quod guperme ex edito meo pugnam navalem spectare
exeniplis Iocuit, ullae interpretatione ni varie a variis editoribus inutata in niuuis locis esse. Illani autena interpretation nieon sirniare dicit, quod antequam eant inspiceret, sibi in D enteni venisset, pro ανώμαλον legerulunt esse ἄνω μὰλλον, Ptra edit mulacuvi semipabant, magi8 ettaan adspectum pugnae habere cogebantur i. e. elarius Plana pugnantes Usi Omnia contriebantur, isse Os ict