장음표시 사용
331쪽
LIB. VII. CAP. 73. τε ἔν τί ἐχυρῶ εἶναι. προπε πεμπται δ' det αυτούς καὶ απαν- τὰν έρ μένον καὶ σιτὶ ἄλλα κομέζειν. - δὲ ξύμπαν γνῶτε, ὼ ἄνδρες στρατιῶται, ἀναγκαῖόν τε δν ὐμῖν ἀνδράσιν αγα- θοις γίγνεσθαι, ώς μ' ἔντος χωρίου ἐγγύς οποι ἄν μαλακισθέντες σωθείητε, και se νύν διαφύγητε τους πολεμίους, es τε ἄλλοι τευξομενοι ων ἐπιθυμεῖτέ που ἐπιδεῖν, καὶ οι -ο- ναῖοι τον μεγάλην δύναμιν τῆς πόλεως καίπερ πεπτωκυῖαν ἔπανορθώσοντες ' ἄνδρες γὰρ πόλις, καὶ Ου τε et ovM νῆες ἀνὁρῶν κεναί.7ου ' O μἐν κως τοιάδε παρακελευόμενος ἄμα επνει τὸ στράτευμα, καὶ re πο ὁρώη διεσπασμένον και μη ἐν τάξει χωροον, ξυνάγων καὶ καθιστάς, καὶ ὁ Λ μοσθένης οὐδἐν ησσον τοῖς καθ' ἐαυτὸν τοιαύτά τε και παραπλήσια λέγων. τό de ἐχώρει ἐν πλαισίω τεταγμένον, πρῶτον μῶν ἡγούμενον τὸ πικέου, ἔφεπόμενον δἐ τι Λημοσθένους ' τοvς δὲ σκευος όρους καὶ τον πλεῖοτον ἴχλον ἐντὸς εἶχον οἱ ὁπλῖται. καὶ ἐπειδὴ τε ε νοντο ἐπὶ τν διαβασει τοὐ Aναπου ποταμοὐ, ευρον ἐπ αυτιῶ παρατεταγμένους των Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων, καὶ τρεψάμμνοι αυτούς καὶ κρατῆσαντες τοὐ πόρου ἐχωρουν ἐς τό πρόσθεν ' οἱ δὲ Συρακόσιοι παριππεύοντές τε προςέκειντο καὶ ἐςακοντίζοντες οἱ ψιλοί. καὶ ταύτy μἐν τy ημέρα προελθόντες σταδίους Aς τεσσαράκοντα ηυλίσαντο προς λόφω τινι οἱ Aθγναῖοι ' τῆ δ' ἴστεραία πρωὶ ἐπορεύοντο καὶ προῆλθον Aς ελκοσι σταδίους, καὶ κατίβοσαν ἐς χωρίον ἄπεδόν τί καὶ αυτοῖ ἐστρατοπεδεύσαντο, Ουλομενοι εκ τε τῶν οἰκιῶν λαβεῖν
τι ἐδώδιμον, ωκεῖτο γὰρ o χῶρος, και Γωρ μετὰ σφῶν αυ- τῶν φέρεσθαι αὐτόθε εν γὰρ τῶ πρόσθεν ἐπὶ πολλὰ στλλα, ν εμελλον ἰόναι, οὐκ ἄφθονον ην. οἱ M Συρακόσιοι is
332쪽
θ ναῖοι προίεσαν, καὶ οἷ των Συρακοσίν καὶ ξυμμόχων αυτοὐς ἱππῆς καὶ aκοντιστά δντες πολλοὶ εκάτεροι εκώλυον, και οκόντίων τε και παρίππευον. και χρόνον μεν πολύν ἐμάχοντο οι Ἀθηναιοι, επειτα ἀνεχώρησαν πάλιν ἐς το αυτὸ στρατόπεδον καὶ τώ επιτῆδεια οὐκέτι Ῥοίως εἶχον. οὐ γὰρ ετι ἀποχωρεῖν οἷόν τ ῆν υπὸ των ἱππέων. πρωὶ δὲ αραντες Is . επορεύοντο αυθις, καὶ εβιάσαντο προς τον λόφον ἐλθεῖν τον
ἀποτετειχιομένον, και ευρον προ εαυτῶν υπερ του ἀποτειχίσματος την πεζὴν στρατιὰν παρατεταγμένον οὐκ εα oλίγωνασπίδω στενόν γὰρ ην τὸ χωρίον. και προσαλόντες οἱ Aθ' - ναῖοι ετειχομάχουν, καὶ βαλλομενοι Dπὁ πολiῶν, ὁ τού λ του επάντους δντος, διικνουντο γὰρ ρῆον οἱ ἄνωθεν, καὶ οὐ δυνάμενοι βιάσθσθαι ἀνεχώρουν πάλιν καὶ ἀνεπαύοντο. ετυχον δε καὶ βρονταί τινες ἄμα γενόμεναι καὶ ἴδωρ, οἷα τούἐτους προς μετόπωρον ἡδο ἔντος φιλεῖ γίγνεσθαι' ἀφ ων οἱ θοναῖοι μὰλλον εcι ηθύμουν, καὶ ενόμιζον ἐπὶ τῶ σφετέρφὀλέθρο καὶ ταύτα πάντα γίγνεσθαι. αναπαυομενων δε αυτῶν o Tύλιππος καὶ οἱ Συρακόσιοι πέμπουσι μέρος τι τῆς στρ
atesit, nani ungustiani loci ipse dicit non passan Esse iaciena eis μηκας insuui. De nax nius II, D. ἐπὶ τεσσάρων ταξάμενοι τὰς ναυς.
actor In adscripserunt Thon . m. p. 333. tanquant e libro sexto, ZOnaras et Pliavortii. iu V. Venatiui διικνουντο Schol. explicat per ἐξικνοῖντο βάλχοντες. οἱα τοῖ ἔτους προς μετόπωρονJ ,,Νemo hic miratus est, Athenienses, qui plures tarn annos in Nicilia' consuti serant, in re tam sol nni etiani ningia deposuissct aninios. Procul dulato excidit anto vocent φιλεῖ viae illa οὐ. In re enim solita non potet antq iera, suan in peri iciem Dinnia ista sintvi nem, uti iii Ox subiicitiir. L. indau. spicit. p. 13. Fallitiar; T. VI, 70. iliaque not.
Paulo inferius αδ post ἀποτειχιούντας IIekk. edidit ex II. Diuitiae 1 by Corale
333쪽
I. IB. VII. CAP. BD. τιῶς ἀποτειαιούντας αυ ἐκ του μισθεν αυτους η προεληλυ- θεσαν ' ἀντιπέμφαντες δε κίκεῖνοι agων αὐτῶν τινας διωκώλυσαν. καὶ μετὰ ταυτα πάσν τῆ στρατιῶ ἀναχωρῆσαντες προς τό πεδίον μῶλλον οι Ἀθηναῖοι ηυλίσαντο. τη δ' υστεμ ραία προὐχωρουν, καὶ οἱ Συρακόσιοι προςψαλλον τε παντ-χη αυτοῖς κύκλω καἰ. πολλους κατεπαυράτιζον, και ει μἐνεπιοιεν οι Ἀθηναῖοι, ἴπεχώρουν, εἰ δ' αιαχωροῖεν, ἐπέκειντο, καὶ μαλιστα τοῖς υστάτqις προπιίπτοντες, εἰ πως κατὰ βραι χύ τρεψάμενοι παν τό στραrευμα gog oειαν. και ἐπὶ πολυμῖν τοιούτω τρόπφ aντεῖχον οἱ -οναῖοι, ἔπειτα προελθόντες πεντε η εξ σταδίους ύνεπαυοντο ἐν τῶ πεδίω ' ἀνεχώρησαν δε και οἱ Συρακόσιοι αἱ αυτῶν ἐς τό ἔαυτῶν στρατόπεδον.
Bo Tῆς δε νυκτὸς τῶ Ieικία καὶ Λομοσθένει ἐδόκει, ἐπειδὴ κακῶς σφίσι τό στράτευμα ίθε τῶν ἐπιτηδείων πάντων απο- ρῖα ξδη, καὶ κατατετραυματισμένοι ησαν πολλοὶ ἐν πολλαῖς προσοiαῖς τῶν πολεμίων γεγενημέναις, πυρὰ καύσαντεγ ώς πλεῖστα ἀπάγειν τον στρατιάν, μοκέτι τὸν avx se odὸν 3 δε-- θησαν, ἀλλα τουναντίον ῆ οἱ Συρακόσιοι ετ ρουν, προς τὸν θάλασσαν. ην δε , ξυμπασα οδις αυτο Ουκ ἐπὶ Λατάνης τῶ στρατευματι, αλλὰ κατὰ τό ἔτερον μέooς τῆς Σικελίας τὁ προς Βαμάριναν καὶ Πλαν καὶ τὰς ταυτη πόλεις καὶ Ἐλλονίδας καὶ βαρβάρους. καύσαντες Ουν πυρὰ πολλὰ ἐχώρουν ἐν τῆ νυκτί. καὶ αυτοῖς, ο&ν φιλεῖ καὶ πῶσι στρατοπέδδοις, μαλιστα δε τοῖς μεογίστοις, φc ι και δείματα ἐγγίγνεσθαι, ἄλλως τε καὶ ἐν νυκτί τε καὶ διὰ πολεμέας καὶ ἄπο π χεμέων Ου πολυ ἀπεχόντων ἰοῖσιν, ἐμπέπτει ταραχὴ ' xαι zὁμἐν Nικίου στράτευμα, ῶςπερ ἡγεῖτο, ξυνέμενέ τε καὶ πρου- βε πολλῶ, τι δε Λημοσθένους, τὸ ἡμισυ μάλιστα καὶ πλέον, ἀπεσπάσθ1 τε καὶ ἀτακτότερον ἐχώρει. ἄμα δἐ τῆ ω ἀφικνουνται δμως προς τὴν θάλασσαν, καὶ ἐσάντες ἐς τὸν ο&ν
334쪽
LIB. VII. c A P. RI. 333τρο 'πιωρινὸν καλουμένην ἐπορευοντο, tam ἐπειδῆ γένοι το ἔπι τω ποταμῶ τῶ πικυπάρει, παρὰ τον ποταμὸν Γλιεν is δια μεσογείας ' ξλπιζον γὰρ και τους Σικελούς ταύτηολ μετέπεμψαν ἀπαντῆσεσθαi. ἐπεὶ δ' πένοντο επὶ τω
ποταμω, ευρον καὶ ἐνταμα φυλακὴν τισα τῶν Συρακοσίων αποτειχίζουσάν τε καὶ ἀποσταυρούσαν τον πόρον. καὶ βιασάμενοι αὐτὸν διέδεσάν τε τον ποταμόν καὶ εχώρουν αυ
ρις προς αλλον ποταμὸν τον Ἐρινεόν ' ταύτy γὰρ οἱ ἡγεμόῶ
'ει τούτω δ' οἶ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι , ῶς η τε BI
μέρα ἐγένετο καὶ πνωσαν τους Ἀθηναίους απεληλυθότας, εν αἰτια τε οἱ πολλοὶ τον Γύλιππον εἶχον ἐκοντα αφεῖναι τους -τναίους, καὶ κατὰ τάχος διώκοντες , η ου χαλεπῶς linia νοντο κεχωρηκότας, κατα1αμβάνουσι περὶ ὁρίστου --. καιι ῶς προοεμιξαν τοῖς μετὰ τοὐ Λ μοσθένους, ὁστέροις τε ομει καὶ σχολαἱτερον καὶ ἄτακτότερον χωροῖσιν, ἄς τῆς ν κτὸς τότε ξυνεταοάχθ σαν, ευθυς προ εσόντες εμάχοντο καὶ οἱ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων ἐκυκλοδετο τε ραον αυτούς δίχα δὴ δντας, καὶ ξυνῆγον ἐς ταὐτο. τὸ δε πικίου στράτευμα ἀπεῖχεν εν τῶ πρόσων πεντ κοντα σταδίους ' θασσόν τε
γὰρ ὁ κίας γε, νομίζων οὐ τὸ υπομένειν ἐν τῶ τοιού ἔκοντας sἶναι καὶ μάχεσθαι σωτπίαν, ἀλλα τὸ ῶς τάχιστω
γένοιντο ιπὶ τῶ ποταμῶ J Idem eΣ eodem libro ; recte, opinor ciuia statim sequitur παρὰ τον ποταμόν, ataue ut discernantur haec: ad Funien crum pserenissent et praeter βιιmen. Sed in prox iniis μmέnυμ αν restitui, quod ex Boden in ni ilium nraitatum est, in q Io vecto Partim sibi constitit BeLkeriis. Vid. nionita
SI. πεντῆκοντα σταδιουςJ A. D. F II. Ν. q. S. e. g. h. eeter ἐκωτὸν καὶ ΠενTξηοντα. ,,Narratur quident cap. antee., Demostheneni cunt clinii lia seI'e eopiamin parte ni Inia diAtractum fuisse RNicia. Neque facile tarneli una illa nocte, qua e tria ni over. roeperiint, tanto alisti in intem allo a se invicem separari poterant, tit iam fiePienti die centuin et quinquaginta stadiorii napatio Nicius ante deret. - Νimit In viantuin iam II enios hein nos in itinere ullius noctis ni Gratus esse viciebatur, cum iam quinquagilita fit liOI unt Spatio Νicias eum eodem una Ex eastris. Drosectus distaret. Quoi1 Thmo clides copula xae indicar . o. luite Niciae eaerestus quinquaginta adeo εtadiis iam praecesserat. Sed ea cleni copula καί fortasse salsae scripturae ἐκατόν adiiciendae de lit Occasionen , Uaia, nunieruIn ante κἄί deesse librarii putat, Exui. Bened. In Verbis itinc pro liuis θῶοσόν τε γάρ particula
335쪽
ὐ-χωρεῖν, τοσαῖτα μαφομένους Oσα αναγκάκονται. ὁ δὲ Λημοσθένος ἐτίσχανέ τε τα πλείω ἐν πόνω ξυνεχεστέρω ἄν διατο ὐστέρω ἀναχωρούντι αυτῶ πρώτω ἐπικεῖσθαι τους πολεμίους, καὶ τότε γνοῖς τους Συρακοσίους διωκοντας ου προὐχώρει μαλλον η ἐς μάχην ξυνετάσσετο, Γως' ἐνδιατρίβων κυκλοειαί τε in αυτῶν, και ἐν πολλο θορύβω αυτός τε καὶ ia ετ αυτοῖ Ἀθηναῖοι οσαν ' ἀνειληθέντες γὰρ si τι χωρων, ω κίκλω μεν τειχίον περιῆν, οδὸς δε ενθεν τε καὶ ἐνθεν, ἐλά- viil δε οὐκ ὀλίγας εθεν, ἐβάλλοντο περισταδόν. τοιαυταις ει προς λαῖς και οὐ ξυσταδόν μάχαις οἱ Συρακόσιοι εικότως ἐχρῶντο ' το γὰρ αποκινδυνεύειν προς ανθρωπους απονενοομέ-νota ου προς ἐκείνων μῶλλον ην σι η προς των Ἀθηναίων,
καὶ ἄμα φειδώ τέ τις ε γνετο εα ευπραγη μ' σαφεῖ μοπροαναλωθηναἱ ταν, καὶ ἐνόμιζον καὶ ἄς ταυτη τη ἰδεα κα-B2 ταδαμασάμενοι λήψεσθαι αυτούς. επειδῆ ροῶν δἰ πέρας βάλλοντες πανταχόθεν τούς Ἀθηναίους καὶ ξυμμάχους εώρωνμο τεταλαιπωρημένους τοῖς τε τραύμασι καὶ τj ἄλλy κα--οει, κήρυγμα ποιούνται Γύλιππος καὶ Συρακόσιοι και Οἱ ξύμμαχοι πρῶτον μεν των νησιωτῶν εἰ τις βούλεται εα ελευθ ita ἄρ σφῆς ἀπιέναι ' καὶ ἀπεχωργῶν τινες πόλεις οὐ πολ-αέ. επειτα δ' ἴστερον και προς τούς ἄλλους ἄπαντας τούς μετα Λομοσθένους νολογία γίγνεται τε ὐπλα τε παραλλ
ωσι καἰ μὴ ἀποθανεῖν μοδίνα μῆτε βιαίως μὴ τε δεσμοῖς μήτε
τῆς ἄναγκαιοτάτης ενδεία διαίτης. καὶ παρέδοσαν οἱ παντες σφὰς αὐτους ἐξακιδίλιοι, καὶ το ἶργύριον o εἶχον ἀπαν κατέθεσαν ἐς χόντες ἐς ασπίδας υπτίας, καὶ ἐνέπλησαν ασπιδας τέσσαρας. και τούτους μεν ρυθῖς απεκόμιζον ες την πλ
ος τῶν Ἀθηναίων J Phavorinus, πνος παρέλκειν τοῖς Ἀττικοῖς -νόιιισταε, εύς . -υκυδίδ ς, καὶ προς avet sν των Aθνναίων, puto, nil h. l. respiciens, quanquam tilai neόe a Mittitet, non intelligo. Cons. Thoni. Μ. p. 745., ubi utitur verbis Thuryclidis II, in Pliavorinus exscripsit Gregor uni Cor. p. 104. . ubi verius E. I lau-Qulide allatis additur vulgo ἐγένετο, in alias lihras deest lio e ver h ini, in ultis extat θένοντο, in aliis περιεγένοντο. Ad lit Gregor., ἀμὲ τού at ἄν των Ἀθηναίων, quod in nostr Ini locum nota quadrat.
82. απεκόμιζον J Εduum e libris cinam plurimis, ubi Vulgonoris tus legitur. Ρuulo post in B. est ταυτη τῆ Ῥέρα ἄφιπνοῖνται. Sed Niciae exercitus per noeten, itinero Ricto die illuciscente ἔ dFraneum fluviunx pervenisse comitandus est. Patipissin is re h- olvit Dio lor. XIII, 18. Extr. cap. καθῖoe Bescicer. destit de S ID, ut videtur. Nani in nullo libro scripto hoc totitur repertum est. Vulgo. ἐκάθισε. In a. Ix F. H. I,. O. P. R. Ν. d. e. g. h. est
336쪽
1ιν' Nixtας δὲ και or μα αυτοῖ λικνούνταε αυτῆ τν ἡμαρψ επὶ τον ποταμὸν τον Ἐρινεόν, καὶ διαβὰς προς μετέωρόν
οι δε Συρακοσιοι τη υστεραία καταλαβόντες αυτόν ἐλε-8a , γον δcι οἱ μετὰ Ληιοσθένους παραδεδώκοιεν σφῶς αντούς, κελεύοντες κἀκεῖνον το αυτό ἄν' . ὁ δ' ἀπιστων σπένδεται ἱππέα πέμψαι σκεψόμενον. ώς δ οἰχομενος απήγγειλε παλιν παραδεδωκότας, επικορ αεται Γυλίππφ καὶ Συρακοσιοις
εἶναι ετοῖμος ὐπῖρ Ἀθηναίων ξυμβῆναι ὁσα ανάλωσαν χρῆ-
μετ' αυτου στρατιὰν ἀφεῖναι αυτούς r μέχρι Ου δ' αν τα χρηματα -οδο , ἀνδρας δώσειν Ἀθοναέων Ῥηρους, ἐνα κατὰ τάλαντον. ol δε Συρακόσιοι καὶ μιππος οὐ πρ εδέχοντο τούς λόγους, ὰua προ ἐσόντες καὶ περιστάντες πανrαχόθενῶναλλον καὶ τούτους μέχρι ὀψέ. εἶχον δε καὶ ουσοι πονήρ σίτου τε καὶ τῶν ἐπιτηδείων απορία. νως δἐ τῆς νυκτὸρ φυλάξαντες τὸ ἡσυχάζον ἐμελλον πορευεσθαι. καὶ ἀναλαμβάνουσι τε τὰ ὁπλα, καὶ οἱ αρακοσιοι αἰσθάνονται καὶ ἐπαιώνισαν. γνόντες δε οἱ Ἀθοναῖοι.οτι οὐ λανθάνουσι, κατέθεντο πάλιν πλῆν τριακοσέων μάλιστα ἀνδρῶν' ουτοι δῶ διὰ τῶν λάκων βιασάμενοι ἐχώρουν τῆς νυκτὸς x εδύναντο.
Συρακοσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι προς-ειντο τον αὐτὸν τρόπον πανταχόθεν βάλλοντές τε καὶ κατακοντίζοντες. καὶ es Λ - ναῖοι ξπείγοντο πρὁς τον Ἀσσίναρον ποταμόν, ἄμα μεν μα- μενω υπὸ τῆς πανταχόθεν προσοχῆς ἱππέων τε πολλῶν καὶ τοὐ αλλου ὁμου, οἰόμενοι ραόν τι σφίσιν εσεσθαι, ἐν διαβῶσι τον ποταρόν, δμα δἐ υπό τῆς ταλαιπωρίας καὶ τοὐπιεῖν επιθυμία. ώς δὴ γίγνονται εα αὐτῶ, επέπτουσιν οὐ
δενὶ κόσμω ἔτι, αλλὰ παρ τέ τι; διαβῆναι αυτὸς πρῶτος
II. K. L. O. P. h. c. g h. καθεῖσαν h. καθίσαντο d. καθίσαντες P. Et S. quoque habet καθωον. Vid. Blittit anil. Cr. max. IJ, I. P. 152. si M. yνα κατω τδεαντονJ adnotation m ad III, 70. initiet Dorvili. ad Chariton. p. 286., vii et ipse docet, taluntun se vi vel ancilluae temporct Heranii ratis pretilini Inem acri ni isse, ex iam Pn uel cis Aeschinis et L eniosthonis, qui rix ad illum Iomam libri tertia usus sum. Viliores Ion e captivos pro Acuos fuiss ex Chariton. VIII, 28. et.Herodot. VI, 79. eolligit. A it alia reden tinnirni pretii px inpla ex IIoni. Il. φ. 7Ib. collato v. 752. Ex Scholiis a I II. p. 23. ex Hom. Il. φ. 79. et alia. Scilicet prore Iin pndor im praestantia, ut in ceteris retriis, pretium im
337쪽
σιν ἐποχυν' ἀορ ι γὰρ ἀναγκαζομενοι χωρεῖν επέπιπτόν τε ἀυχ λοις καὶ κατεπατουν, περί τε τοῖς δορατίοις καὶ σκεύεσιν οἶμεν εὐθύς διεπθείροντο, οἱ δὲ ἐμπαλασσόμενοι κατέμεον. ες τα επὶ θάτερά τε τοὐ ποταμῶ παρασταντες οἷ Συρακόσιοι,
ην δε κρωνῶδες, ἐβαλλον ἄνωθεν τοὐς υ ναέους, πένοντας τε τους πολλούς ἀσμένους καὶ ἐν κοίλω ἔντι τω ποταμῶ ἐν
πίσιν αυτοῖς ταρασσομένους. or τε Πελοποννῆσιοι ἐπικατα
βάντες τούς ἐν τω ποταμῶ μάλιστα εσφαζον. καὶ το υδ
νεκρῶν τε πολλῶν επ ἀλλ λοις πω κειμένων ἐν τω ποταμῶ καὶ διεφθαρμένου του στρατε--ος του μεν κατὰ τον ποτα-
Tian in ἐμπλαοσόμενοι eodem n oso interpretatur, allatis verbis ror δὲ δμαλασσόμενοι tale etiam i.) - θύτ α vos πατροσύ. Et καὶ σοι του μαλυνόμeros, PPrgit, παλασσω γὰρ To μολυνω. Vid. omnino I ion. Casa. LXli, I 6., oui Iocus uia nifesto e nostro est ex pressus, I .e esu. ad I iiii va. t. Iv. p. 195. XVesset. et Valch. ad Iero lot. VII, 85. I ukemis distinctione ni verbor in , qualia RPut Aisulam est, defendere conatur, cum per nattaram reruni non ali ter liceat, Plana ut secundo fluvio laberentur, καr ιsὁεον Dropi rea scriptuni. Thucydidena dicit postea deni uni dicere nostea Avieniensium nuviuin ingressos. Quid tum postea 3 nune n cie is ταντες νβαλλον, i. e. in litore adstantea, delatile ἐnι-τοβάντες, sive in sudiitin ingregat rapa ν. or ve LDλοποννήσιοι - τοις πολλοῖς I L titin' his vectis Iaongin . de sublini. c. XXXVIlI, 3. tanquam exeniplo Optimae hvperboles. Selpro Πελοποννήσιοε liabet Σπακουσι , quod erunt putat ease Du- RENIS I naIn quunt in tota hae narratione d fuga Allieni ena iunxinde a Cap. 78. us I IE ad ii. I. nusquant Ρeloponnesios, fere ubi que Syracusanos, et seni et iterumquB Syracusanos et Eorun s cis nisminet, negat causam dici posse, cur lito potissin rum P IOPonnesios nien orare voluerit. - Porro Longin. On ittit τε ante ὁμοδ, et postrema sic apud Eum sunt emta a Veiakio: aea et ais noλIois ἔτε 'ν περιμάχητον. Ia a Tollio enotatum est ex eo l. Vati . Lo
338쪽
μόν, του δέ, και er τι διαφυγοι, -ὁ των ιππέων, πικlae Γυλίππω εαυτον παραδίδωσι, πιστευσας μὰλλον ἄὐτῶ ἡ τοῖς Συρακooίοις' και ἐαυτω μεν χρῆσθαι ἐκέλευεν ἐκεῖνόν τε και-κεδαιμονίους λυ μυχονται, τους δε ἄλλους στρατιώτας παύσασθαι φονευοντας. και ὁ Γύλιππος μετὰ τουτο ζωγρεῖν My εκέλευε ' και τούς τε λοιπους ὁσους μη ἀπεκρύψαντο, πολλοι δε ουτοι εγένοντο , ξυνεκόμισαν ζῶντας, και επὶ τοὐς τριακοσίους, οῖ την φυλακῆν διεξῆλθον τῆς νυκτός, πέμψαντες τοὐς διωξομένους ξυνόλαβον. το μεν Ουν ἀθροισθεν τοὐsτρατεύματος ἐς το κοινὸν οὐ πολύ ἐχέκετο, τό δε διακλαπεν πολύ, και διεπλῆσθη πῶσα Σικελία αὐτῶν, ἄτε οὐκ σπο
ξυμβάσεως ἄπερ των μετὰ δεμοσθένους ληφθέντων. μέρει
δέ τι οὐκ oλίγον και απέθανε πλεῖστος γὰρ δὴ φόνος Ουτος
και οὐδενὸς ελάσσων των εν - Σικελικῶ πολεμω τούτω πίνετο. και ἐν ταῖς ἄλλαις προσολαῖς ταῖς κατὰ την πορείαν συχναῖς γενομέναις οὐκ oλίγοι ετεθήκεσαν. πολλοι δε ομως, xαι διέφυγον, οἱ μεν και παραυτίκα, οἱ δε καὶ δουλεύσαντες ωαι διαδιδράσκοντες υστερον ' τουτοις δ' ην ἀναχωρησις εὐ
Eυναθροισθέντες δε οἱ Συρακόσιοι και or ξύμμαχοι, τῶν g6 τε αἰχμαλώτων ὁσους ἐδύναντο πλεInτους καὶ τὰ σκῖλα ἀναλαβόντες, ἀνεχώρησαν ες την πόλιν. καὶ τοὐς μεν ἄλλους Ἀθηναίων καὶ των ξυμμάχων ὁπόσους ελαβον κατε βασαν ες τὰς λιθοτομίας, ἀσφαλεστάτην εἶναι νομίσαντες την τἐρησιν. πικίαν δε καὶ Λημοσθένον ἄκοντος Γυλίππου ἀπέσφαξαν. ostat, nostra in scriptorem imitatori colores praelauias . Nue pgris
d. arti Syra . P. b9., praesertim is, runt Cieeronis e Verrinis. Aημοσθένην I Explicatio voculamini τὸν μιν. Ud. nota ad I,
339쪽
ἄλλοις καὶ τους αντιστρατηγους κομέοαι Λακεδαιμονίοις. ξυνέβαινε δε τον μεν πολεμιώτατον αὐτοῖς εἶναι, AUOσθενην,
διὰ τὰ εν τῆ ν σω και ING, τον δε διὰ τὰ αὐτὰ επιτ δειότατον ' τους γὰρ ἐκ τῆς νῆσον ἄνδρας των -κεδαιμονίωνὁ Nικίας προυθυμῆθ', σπονδαρ πείσας τους 'Aθοναίους ποι -
σασθαι, ωςτε αφεθῆναι. ἀνθ' gν es τε Aακεδαιμόνιοι ησαν αὐτω πρ φιλεῖς, κἀκεῖνος οὐχ εκιστα διὰ τοῖτο πιστευσας εαυτὸν τω Γυλίππω παρέδωκεν. αλλὰ των Συρακοσίων τινες, ῶς ελέγετο, οἷ μεν δείσαντες, οτι προς αυτόν εὐκοινολογοντο, μῆ βασανιζόμενος διὰ το τοιούτo ταραχῆν σφίσιν εν --πραγία ποιῆσy, αλλοι δε, καὶ Ουχ ῆκιστα οἷ Κορίνθιοι μοχρῆμασι δὴ πείσας τινάς, ὁτι πλούσιος ην, ἀποδρῶ και αυθις σφίσι νεώτερόν τι απ αυτου γένοται, πείσαντες τους ξυρο
I44. Μatth. Gr. p. 401. Interitum partimilae it Iact reticentur, ipsi nudae nomen ponitur velut a Thue. I, 84., de quo loco vid. ibule in p. 400. Ex tr. ἀιέσφαξαν I Cuni Thucydide consentit Philist. Damn. 46. P. . I 68. Diodor. XIII, 19. Niciani Gnippo ini pulsore interemtum asse erat, P I Relatu, puto, ut ictoritate Tiniaei, qui illis oblocutus est teste Ρliat;ircho Vii. Nic. e. 28. De satis relivioni in bello ceptoriam adi Plut. l. l. c. 29. Diod .XlII, 33. Cons. a l lisagm. Timaei 7 l. P. 269. ,,Luetantis d. eonscr. iiist. st. IV. p. 2Ol.J Nicia iii ait intersectunt esse, cuPthim Vero Demostheneni; Iustin. Iv, 5. Demostheneni sibi ipsi intillisse Inanus I recte qui is ni hic; nam percussit se in proelio, halid tanten letnaliter, tests Plutarcho LVit. Nic. r. 27.J Dion ensis Carnei 17. Avienienses stibii astati. - Cons. Elim P. 1rng . 516. assi . - I e loco Liniciani fallitii , neque eitiua is dicit, Orae In Niciae et I emosthenis cliversam fuisse. Vid. ipsa vecta eius a nie adscripta ad c. 84. ex tr. καλὸν et o dγωνισμα J I e variis sisnuitatibus hui. vocis dixi ad I, 22. extr. Plutarchus pro eo dicit: μεγα δ' ἡγεῖιο προς δόξαν Nelti t. quoque et Dionus. IIal. αγώνισμα III, 82. interpretantur δόξαν , laudem, vel opinionem hominum alti gloriosam, ut convertit Dulcemis. ident ital notavit, a Suida exponi per ἔπαθλον, praemium Uud Aristoph. Ran. 280. Habet, ait, i,aec vox in univeratini sigi uicationem laudis et dicitur de Onanimas P 'aeclaris studiis ac facinori His, uitae EIoria consequitur. I id. I huc. III, 56. 59. VIII, 17. - Iloe Ioco quidem converteris recte: Sia
ha διὰ et os ro Belcher. recepit ex H. Idem paulo inferiu1 τοιουrct ex A. B. D. P. H. F. adde S. s. g. i. ceteri τοι Οὐιον. Etiam
nabent A. D. F. II. S. s. g. L. Toιουτον vulso extat II, 50. IlI, 30. VI, M. VII, 21. VIII, 8 l. , ubi nihil varietatis enotatum, et tanten ubique sequitur vocalis. At I, 132. et VI, 33. libri dii trepunt, illo τοιodro, hoc τοιουτον exhibentes. Adde II, 88. POp P. Prol. t. I. p. 225. Schaefer. ad Irionys. de C V. p. 392. Di tiro 1 D. C,Orale
340쪽
Duq ἀπέκτειναν αυτόν. καὶ ὁ μεν τοιαυτy η δτι ἐγγύτατα τούτων αἰτ- ἐτεθνήκει, ηκιστα δ' αξιος ἄν των γε ἐπ εμοὐ 'Hλ νων ἐς τούτο δυσπίας ἀφικέσθαι διὰ τον πῆσαν ἐς ἀρt- τὸν νενομισμένην ἐπιτμευσιν. τοὐς δ' εν ταῖς λιθοτομίαις οἱ 37 Συρακόσιοι χαλεπῶς τούς πρωτους χρόνους μετεχείρισαν. εν γὰρ κοίλω χωρέω ἔντας καὶ ὀλίγω πολλούς οι τε ἡλιοι το
πρῶτον και πνῖγος ἔτι ἐλύπει δια τὸ ωστέγαστον, και αἱ νύκτες ἐπιγιγνόμεναι τουναντίον μετοπωριναι και ψυχραὶ τyμεταβολῆ ἐς ἀσθένειαν ἐνεωτέριζον, πάντα τε ποιούντων αυ- τῶν δια στενοχωρίαν εν τῶ αὐτῶ και προωτι των νεκρῶν
os ει ἀλλήλοις ξυννενομένων, οῖ - τε τῶν τραυμάτων κα
vulgo irruet άτω. διὰ την πῶσαν ἐς operην νενομισμέν ν δαιτῆδευσινJ Vecta πῶσανις ωρet ἐν ne Icer'. a lit ictit ex B. v. K. c. d. f. i. et recente γρ.Α. Vul lite locus ita se habeti διὰ την νενομισμένην ἐς το θελον μιτῆoευσιν. At sola vecta διὰ την νενομισμένον δαιτῆδευοιν Mintin A. D. F. L. O. u. S. e. g. k.; qui libri πῶσαν ἐς αρπιεν hiabent, ii leni onituunt ἐς et . θεῖον. Sestoliastes receptant a II et cero sermptur; ni et ipse agnoscit: διὰ τον πῶσαν ἐς ἄρετὸν νενομισμένην επιτήδευσιν, διὰ To πῶσαν geετῆν νομίμως ἐπιτηδευκέναι. ου γὰρ δὴ νενομισμένον aeri ξν Tvν δοκούσάν φησι. Caiisan huius semptoriam Iihi or uni discrepantiae facile est intelli eis. Νaui eum in aliquot libris vecta πῶσαν ἐς excidisserit; nihil erat, qtio referretur νενομισμένον. Igittar ἐς et o θεῖον stippi mant, id 'ae ex cap. 76. ve sis Νiciae notia μὰκ λς θεους νόμιμα δεδιξrομαι suppeditariarn, Paulatini e margine in syntagnia scriptoris ni ἰgravit. 87. ξλιοι - ἐνεωτέριονJ Suid in νεωτερίζειν valde depravatii in h. I. assera: τῆς ὴμέρας τὸ πνῖγος ἐλύπει, νυκτὸς δε μπιοπωρι- ναὶ καὶ ε ιγυχραὶ τ η μααβολῶ ἀσθένειαν ἐνεωτέριζον. ,. Iuno locun ante oeillos halniit auctor vet. I exici, qtie in e Tlium dido ἐλι o. s ο εοles, aestua an ei re scribit Steplianus in Ges. - Adnotat aditon a. Peraeg. 39. Eustalli., Qtiani ILibaniuin pt Aelianun plumilinunt ero dicere ot ῆλιοι, sed Libani uni τους hiιους pro dieιus p nere. Respexit fortasse ad Aelian. V. H. XIII, 1. - Utroquuaignificatu solea dicunt Latinὶ. Dulcer. πάντα re ποιούντωνJ ,, Ioneste Scymni fragni. de Moasvnoem cis - ἔργοις βαρβαρικοῖς - ἐν φανερω δ' ari ἔκαστω πράττειν. De
σμι. Vid. Valcken. ad Herodot. IV, II 3. ξυννενημένων I ξυνενημένων A. F. G. H. g. ξυνενηγμένων L. L. ξυνενηνεγμένων B. O. ξυνολομένων i. ξυννεομένων S. ν man. ree.