장음표시 사용
321쪽
καὶ - πάντων αμα ες το αὐτο σκοπουντον, εἰ μέν τιWς ποιέν πη τους σφετέρους επικρα δετας, ἀνεθάρσησάν τε καὶ προς ανακλ)σιν θεῶν μο στερῆσαι σφας της σωτηρως
ἐτρέποντο ' οἱ δ επὶ το ησσώμενον βλέψαντες ὀλοφυρμῶ τε α μετὰ βοῆς ἐχρῶντο και ἀπο τῶν δρωμένων τῆς ὁ νεως
καὶ την γνωμον μῶλλον των εν τω επω ἐδουλοῖντο. ἄλλοι δε καὶ προς αντίπαλον τι τῆς ναυμαχίας ἀπιδόντες, διά το
ἀκρίτως ξυνεχἐς τῆς ὁμίλλης καὶ τοῖς σώμασιν αὐτοις ἴσα τῆ ξν περιδεῶς ξυναπονεύοντες ἐν τοῖς χαλεπωτατα διῆγον au
δουλεῖντο. qua ii dein emendtitione nihil ad vecta vitiosius, nuhil ad gQntentiani inanius scribere potuisset. Nani neque illud magis eo σebantur in Graecia cornparet, ne iue in litore adstantes ἄνω μῶλλον pectasse dici possitnt, quoniam pugnantes nec nil usnec Inagis , sed stiliter litus in navibus collocati pugnam consere ham, et postrent O sensus exsilateret, quem plane otio Lin erat exprimere, luia sponte colligittar, ipsi sit perne spectant Pir nan veI spectaculum quodcunque insemus actunt, eos Ineli is spectare Idenique Piae se I iuntur post δι ὀχύρου γάρ etc., illud ἀνώμαλον, cuius in iis ipsis explicatio inest, retinera postulant. Νe die ain διὰ το ἄνω μῶλχον requirere aliquod verbii ni additit In , quo signi licetur, eos in editium lius colloeatos suisse. Vonio iam ad coniecturanhBeklcera probabili sina alii, Mia fit, opinor, ut ceteris Omnibus i cile carea inus. Is eni in legi iubet, una litera addita: καὶ δι abrooνωμαχον καὶ τvν ἔποφιν τvς ναυμπίας εκ et' rve ἐναγκάζοντο V V, e ollatis his locis : IV, 55. Oroauoreooι δὲ δι αὐτο ἐς τὰς μάχαι
322쪽
inversionem quandam orationis puto positae e pror διὰ το ξυν πῶς ἄπιτον.J Vide viam veram ac M lana rei in aginem quam Paucis Proponat auctor. Qui eunt nititati sunt nani liceat et ni illi sinii te in locu n , ali Omini intempretum delicias, sena et adseri in hac descriptione eopiosiores fueriint. Ex l. illinis Sallustitis B.
derant utramque pro eastria duo exercitus, periculi magia praesentia quam turae experteg --- erecta ε yenaique in minime gratum προ clara luna aninio intenduntur. - Ut primo alatim eoncursu inere puere grana, micantesque otiere gladii, horror ingena apeetantea iperstringit: et nemro inclinata ope torpreat voa Virit4raque. --, Duo Romani, super alium alius, vulneratia tribua Albania, exap rantes conrueratnt; ad quoru- eaavva quum conelamaraei gaudio Amanus exercitus, Romanas legiones lava apeε tota, nondum t men metra, deser erat, ea animes vise unius, quem trea Curiatii ei
1 α δαωμαλα δναυμάχου ri ἀπο-ciaci Verbum τραχυ esse aut inlit Pollux V, 157. ' Etiani ullul'uni auctoritates habent Lexico. grapiti tuni veteres luni recentiores. Adde Stephan. de Dionysiii
Ie indoissi citra necessitatem τἄλλα edidit. Demostii. Phil. IV.
323쪽
μναχά reo φθέγγεσθαας παραπλησια δε xαὶ or ἐπὶ τῶν νεῶν αυτοῖς ἔπασχον, πρέν γε δ' οἶ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξυμμαχοιεni πολύ ἀντισχοίcης τῆa ναυμαχίας . ἔτρεψαν τε τοὐς Αθq- ναίους και επικείμενοι λαμπρῶς πολλν κραυγῆ καὶ διακελευσμοχρώμενοι κατεδίωκον ὸς την γον. τοτε δε ὁ μἐν ναυτικος στρατός , ἄλλος ἄλλη, ὁσοι μη μετέωροι εάλωσαν, κατενεῖ ντες εξλεσον ἐς το στρατόπεδον ' ὁ δε ἰ πε ς ουκέτι διαφόρως, ἀλλ απὸ μιας ορμῆς οἰμωγῆ τε καὶ στόνω πάντες δυςανασχε τοὐντες τὰ γιγνόμενα, ob ψν επὶ τὰς insς παρεμῆθουν, οἶδε προς το λοιπόν του τείχους ἐς φυλακῆν, ἄλλοι δε και or πλεῖστοι ξδο περι σφὰζ αὐτοῖς καὶ ἶπο - σονται διεσκο-πουν. ῆν τε ἐν τῶ παραυτίκα Ουδεμιῆς δὴ των ξυμπασῶν
ἐλάσσων -- ξις. παραπλῆσια τε πεπόνθεσαν καὶ ἐδρασαν αυτοὶ ἐν Πύλω δια*θαοεισῶν γὰρ των νεων τοῖς Αακεδαμ
μονίοις προςαπώλλυντο αὐταις και οἱ ἐν τῆ ν σω ἄνδρες λα- βε κοτες, καὶ τοτε τοῖς 'Aθηναίοις ἀνέλπιστον ην τό καταγην σωθήσεσθαι, ὴν μη τι παρὰ λόγον γίγνηται. 72 Tενομένης δ' ,'υρῆς τῆς ναυμαχίας καὶ πολλῶν νεῶν ἀμφοτέροις καὶ ἀνθρωπων ἀπολομένων οἱ Συρακόσιοι καὶ οἶξύμμαχοι ἐπικρατ σαντες τά τε ναυάγια καὶ τους νεκρους ἀνείχοντο καὶ ἀποπλεύσαντες προς την πόλιν τροπαῖον εοτησαν. οἱ δ' - ναῖοι υπό μεγέθους των παρόντων κακῶν νεκρῶν
μεν περι ἡ ναυαγίων isti ἐπενόουν αἰτῆσαι ἀναίρεσιν, τῆς
asyndeto subliniitatis lante cons. I,ongin . I9. nui Xenoph. h. Er.
IV, 3, 19. lati lat. Adde Ii, 4, 33. Cui ολ Vll, I, 38. III, 3, 59.
324쪽
δε νυκτός εβουλεύοντο εὐθὴς αναχωρεῖν. . μοσθέν et δε M-κία προοελθὼν γνώμον ἐποιεῖτο πληρώσαντας ετι τας λοιπὰς των νεῶν βιάσασθαι ἐν δυνωνται ἄμα εφ τὸν εκπλουν, λέγωνὁra πλεχυς ετι αἱ λοιπαί εισι νῆες χροσιμαι σφίσιν ' τοῖς πολεμίοις ' ησαν γὰρ τοῖς μεν Ἀθηναίοις περίλοιποι ως εξ κομ-, τοῖς O εναντίοις ελάσσους η πεντηκοντα. καὶ ξυγχωρούν-
τος πικίου τῆ γνώμη και βουλομένων πληρουν αυτῶν οἱ ναλται Ουκ ηθελον εσαίνειν διὰ το καταπεπλῆχθαι v ῆσσν καιμ' ἀν ετι οῖεσθαι κρατῆσαι. και οἷ μεν ώς κατὰ γον ἀναχω- 73ροσοντες ἐμ ξύμπαντες την γνώμην εἶχον. Ἐρμοκράτης tib Συγκόσιος υπονο σας αυτῶν την διανοιαν, και νομίσας
δεινον εἶναι εἰ τοσαυτη στρατιὰ κατὰ γῆν ὐποχωρῆσασα και καθεζομένη ποι τῆς Σικελίας βουλήσεται αὐθις σφίσι τον πόλεμον ποιόῖσθαι, ἐς εῖται ελθὼν τοῖς ἐν τέλει Οἶσιν ἄρ οὐ χρεῶν ἀποχωρῆσαι τῆς νυκτὸς αυτοῖς περιιδεῖν, λέγων ταυ-
τα ἁ και αὐτῶ εδόκει, ἀλλὰ εξελθόντας ἐδη πάντας Συρακο
σίους και τοὐς ξυμμάχους τάς τε οδοὐς ὰποικοδομησαι καοτὰ στενόπορα τῶν χωρίων διαλαβόντας φυλάσσειν. οἱ δε ξυμ εγίγνωσκον μεν και aυτοὶ οὐχ ἡσσον ταυτα εκείνου, και εδόκει ποιοτέα εἶναι, τούς δε ανθρώπους ἄρτι ἀσμένους ὰπὁ ναυμαχίας τε μεγάλης ἀναπεπαυμένους, και δμα εορτῆς Οὐ-σης, . τυχε γὰρ αντοῖς 'Hρακλεῖ ταὐτον τον ἡμέραν θυσία οὐ-sα, Ου δρκεῖν ἀν ραδίως εθελῆσαι ὁπακοὐσαι ' υπὸ γὰρ του περιχαροῖς τῆς νίκει προς πόσιν τετράφθαι τοῖς πολλοῖς εννῆu ro σεμπε ὶ reῆσιμοι L. R. e. rehμασε g. V. POPP. Prol.
73. ἐζ γεῖταίJ Plurinia et optim codices, quam scripturaraniam Dulcerus praetulit, in Oriti neni. qtiae eius erat nil ita religio , non recepit. Vulgo ἐφηγεῖται, quod est vectiani forense, dowio v. auctores iuris Attici et in iiis Meier. Et Sclioen . d. ait. Proet. p. 246. ,, Ἐλθών hic significat uctionis et antini proniptitudinent, iis statim, e vestigio ibi delatur in licet. Dorv. ad clia. Tit. p. 379. Iq. Cons IIuith. Gr. P. Si 2. not. mox διαλωβόντας ex H. edidit Boklc., cuius scripturile nullum in ceteris tua is vestigiun reperiri narreris, sed Veriini Plato, si uia νθάν ειν et con P sita uitia veri, is iuncta nHulo nitito, verma uuicum iunguntur participio efferet solent. Etenina vulgo lite nataetur Προφθάσαν et ας ψυχάσοειν, ut i Potius dic nil illit EI ut φυλάξανχας προφθia σαι. ACce ou ,. uuod pati eis interiectis iter in laitur προφθάοωσιν. Paulo tu, si ex A. 6. F. H. L. O. P. R. s. e. L. et re. B. editur ieci-
ωχai exquisitior acriptura pro Ιθαὐεῖα. Deinde OxΑ. B. D. F. G. H. L. O. P. S. C. d. e. i. i. h. pro eo quod vulgo extat Οἰω ἔα. Palato ante de vectis ύrio του nεριχαρους π.
325쪽
LIB. VII. CAP. 74. Ni εορτῆ, καὶ πάντα vἀλλον ἐλπίζειν ἄν σφῶν πείθεσθαι αὐτουρ ξ oπλα λαβόντας εν τω παρον τι εξελθεῖν. ος δε τοῖς
ἄρχουσι ταύτα λογίζομένοις ἐφαίνετο ἄπορα και οὐκέτι ἔπειθεν αυτούς ὁ 'Eρμοκράτης, αὐτος επὶ τούτοις τάδε μηχανῶται. δεδιὼς μ' οι Ἀθηναιοι καθ' ησυχίαν προφθάσωσιν εν τη νυκτὶ διελθόντες τὰ χαλεπώτατα τῶν χωρέων, πέμπει των εταίρων τινὰς τῶν ἐαυτου μετὰ Inπεων προς το τῶν Ἀθηναίων οτρατόπεδον πίκα ξυνεσκόταζεν ' οῖ προςελάσαντες εξ οδου τις εμελλεν ἀκούσεσθαι, και ἀνακαλεσάμενοί τινας ώς οντες τῶν Ἀθηναίων ἐπιτήδειοι, ησαν γάρ τινες τω Nικέα διάγγελοι τῶν ἔνδοθεν, εκελευον φράζειν Nικία μ' ἀπάγειν τῆς νυ κτὸς τὁ στράτευμα, ώς Συρακοσίων τὰς oδους φυλασσόντων, ἀλλα καθ' 's'έαν τῆς ημέρας παρασκευασάμενον ἀποχ εἴν. και Οι μεν εἶποντες ἀπῆλθον, και οἱ ἀκούσαντες διῆγγειλαν 74 τοῖς στρατογοις τῶν Gθοναίω οἷ δε προς το ἄγγελμα επέ-
χον τον νύκτα , νομίσαντες Ουκ απάτον εἶναι. και ἐπειδῆ καὶ
ῶς οὐκ εὐθὴς ἄρμησαν, Iδοξεν αὐτοῖς και τον ἐπιοῖσαν ημέ-
ραν περιμεῖναι, oπως ξυσκευάσαιντο Aς ἐκ τῶν δυνατῶν or οατιῶται οτι Nqσιμώτατα, καὶ τὰ μεν ἄλλα πάντα καταλιπεῖν, ἀναλαβοντας δε αυτὰ oσα περὶ τό σῶμα ες δίαιτανυπῆρχεν επιτ δεια ἀφορμῆσθαι. Συρακόσιοι δε καὶ Γύλιππος
τῶ μεν πεζῶ προεξελθόντες τάς τε οδοῖς τὰς κατὰ την -- ραν ἡ εἰκορ ὴν τούς Ἀθηναίους ἰέναι ἀπεπράγνυσαν, καὶ τῶν
ρείθρων καὶ ποταμῶν τὰς διαβάσεις εφύλασσον, καὶ ἐς in δοχῆν τοὐ στρατεύματος Ac κωλύσοντες di εδόκει ἐτάσσοντο ' ταῖς δε ναυοὶ προπιλαύσαντες τὰς ναῖς τῶν Ἀθηναίων ἀπο
L. N. O. d. e. g. i. , quam Acripturiin si pi'Resei as, erit Atriactum ad gens lina factἱ . quasi praΡcessisset ἔβούλοντο loco eomam, quavstipra posuit. Sin vulgata rotinetur, tisitata Graecis structuris est, itur pontini post ita livunt sententi; e primaraa uecusativum
326쪽
LIB. VII. CAP. 75. 325 οὐδενὸς κωλύοντος ώς ἐκάστην ποι ἐκπεπτωκυῖαν ἀναλώμενοι ἐκομιζον ἐς τον πολιν.BIετὰ δε τοὐτο, ἐπειδῆ εδόκει τῶ Nικία καὶ τψ Λωo 7βσθένει ἱκανῶς παρεσκευάσθαι, και η ἀνάστασις μ' τοὐ στρατεύματος τρί μέρα απὁ τῆς ναυμαχίας εγίγνετο. δειiὁν οὐν I -
ην οὐ καθ' ἔν μόνον των πραγμάτων o τι τάς τε ναοῦς ἀπολωλεκότες πάσας ἀνεχώρουν, καὶ αντὶ μεγάλυς ἐλπίδος καὶ αυτοὶ καὶ ἡ πόλις κινδυνεύοντες ' αλλὰ καὶ εν τῆ ἀπολείψει τοὐ στρατοπέδου ξυνέβαινε τῶν τε ὁ φει εκώστω ἀλγεινὰ καὶ τῆγνωμη αἰσθέσθαι. των τε γὰρ νεκρῶν ἀταφων ὁντων, oπό τε τις Ioι τινὰ τῶν ἐπιτ δείων κείμενον, ἐς λίπον μετὰ φόβου
καθίστατο , καὶ οι ζῶντες καταλειπόμενοι τραυματίαι τε καὶ
ἰσθενεῖς πολύ τῶν τεθνεώτων τοῖς ζῶσι λυπρρότεροι ῆσαν καi τῶν απολωλότων do λιμερσι. προς γὰρ Gντιβολίαν καιολοφυρμὸν τραπόμενοι ἐς απορίαν καθίστασαν, ἄγειν τε στὰς δοιοῖντες καὶ ἔνα ἔκαστον ἐπιβοώμενοι, εἰ τινά που τιc Aoι
ἡ ἐταίρων ἡ οἰκείων, τῶν τε ξυσκ νων ξδ' ἀπιόντων -κρε
μαννυμενοι καὶ ἐπακολουθοῖντες ες οσον δύναιντο, εἰ τω δεπρολείποι ἡ ρώμη καὶ το σῶμα, ουκ ἄνευ ολίγων επιθειασμῶν καὶ οἰμωγῆς ἀπολειπόμενοι ' ωςτε δάκρυσι παν τὸ στρά-
327쪽
τευμα - σθεν καὶ απορ is τοιαύτη μη φαδίως ἀφορμἄσθαι, καίπερ ἐκ πολεμίας τε καὶ μείζω η κατὰ δάκρυα τὰ μεν πωπονθότας ηδη, τὰ δε περὶ τῶν ἐν ἀφανεῖ δεδιότας μη πά
θωσι. κατεgειά τέ τις δμα καὶ κατάμεμνο σφῶν αὐτῶν πολ-
1 in n. Ven. I9. Herma. ὀλολυγαί. Callimach. I.avacr. Ρall. 139. Aioχοροῖς. Epigrammatis alictor a P. I u 'v. ad Uiarit. P. 357. Vers. 4. οδυoμους. Alibi quoque librarii solent pro pili ruti numero sit gallarem exitii ere. U. ait Diotiva. de C. V. p. 200. Ien. Pliaralis Testitue iidus Plutaretio aliquot locis, ubi πλούro. Cunx Osten i ret ulgares aures, singularent de Ieriant; Pausanias t. I. p. 32. Fae. Φιλίππιν do καὶ Ἀλεξάνδρω κολακίαι μαλλον ἐς αὐτοῖς του πaνθους re γόνασιν. V. Hel l. act. philol. IIonae. t. II. p. 23. Nostro loco Pro oλθων Hellinantius coniecerat λυγοῶν, alii aliter. Videtur mihi aut Oaoλπων interpretamentuni vocabuli οἰμωγων in nriti ne nri margine ii repsisse, quo facto in scripturaIn absit οὐκ ἄνευ si γων. IIesu illitis: οἰμωγac' 'ονοι, ὀδυρμοί, στεναγμοί. Aut serufi enduin est hoc ipsunt: οὐκ ανευ ὁλολυγῶν ιπι 'ειασμῶν καὶ οἰμωγqς, RiVe nHilis οἰμωγων , i. e. οὐκ ἄνευ ἐπιθειασμῶν δἰ ολολυγας καὶ οἰ- ωγων, oui Est notissimus usus Tragicoriam. v. Ei sumit. ad Soph. Antig. 420., et sic apti l eos est v. e. θρῆνοι οδυρμῶν. Fuit ubi a Bntiarent: οἰκ ἄνευ ελολυγίων ἐπιθειασμῶν κω, οἰμωγων lectis Eust thia d. Is m. X. p. 393. iiis: ἐκώκυσεν ὀλολύγων. imile est voca hulum διωχθιος, ouod non valde raro reperitur. V. Dor . ad
Charit. p. 368. ,, diiunt a It με rά pro ἄνευ aut ut alii voluemunt,
πολλῶν pro ολύγων sit acri lientiun , non alienurn est lxoriam duo TlIlii inter se perni utaturun alitii exenipiunt affer 'e, ouo miniis violenta videatur cui rectio in utroque. Xenophontis Epties. p. 68. Loc. καὶ οι μεν ανύσανrες in Οαις Ουκ ὀλίγαις τον πλοῖν Iuocella deIebat oux . ego nolictis sci ipserim ut P. 111. διανύσας roν πχοῖν οὐ Troiiala ἡμέραις. Dindoct. - Ἐπιθειασμoc aiunt deorum in pree tiones et observationes, de quibus v. Dore. I. I. p. 49O. Suillas r/ ιθειασμoe, προς θεὸν ἱκεσίαι, et Post alitiae testiti ioniunx haeo ipsa Thuc vi id is visti non nominato auctore adiicit: οὐκ ἄνευ ολίγων ἐπιθειασμῶν καὶ οἰμωγῆς απολειπόμενοι, τουτέστι θείων ἐπικλήσεων. V. lexica Vetera in θειασμός.
πόλει ἐκπεποχιoeκημένη ἐώκεσαν δ οἶδεν Mao - η λώκεσαν. U. matth. I. I. p. 903. - IIeyn. a. Il. t. VIII. p. 331. confert Homer. Il. 22, 410. τω δὲ μάλισr ἄρ ων ἐναλίγκιον, ὼς ri δασσα 'Iλιος ὀφρυόεσσα πυρὶ σμύνοιτο καt ἄκρης. Cons. do imitatione 1 omerica Draeterquani ullis locis Thucydidem, etiarn IV, 112. et Heyn. al l. t. VI. p. 505. Praesertini libr. VII. ille multus est in aeniminiando poetani, id quod suis locis diligenter animadversunx est
328쪽
vποφευγούση, καὶ ταυτη ου μικρῆ ' μυριάδες γὰρ του ξυμ-
παντος ἄχλου Ovκ ελάσσους τεσσάρων ἄμα ἐπορεύοντο. καὶ τούτων οἶ τε αλλοι πάντες εφερον O,τι τις εδυνατο ἔκαστος χρῆσιμον, και οἱ ὁπλῖται και οἱ ἱππης παρὰ το εἰωθος αυτοι τα σφέτερα αυτῶν σιτία inro τοῖς Oπλοις, οἱ μεν απορία ἀκο- .a θων, οἱ δε απιστία ' ἀπηυτομοληκεσαν γὰρ πάλαι τε καἰ οἱ πλεῖστοι παραγοῆμα. ε σεοον δε oiti ταῖτα ικανά ' σDος .
η ἰσομοιρέω των κακῶν, ἐζχουσα τινα ὁμως τὸ μετὰ πολλῶν κούφιon , Ουδ' βψ ραδία εν τῶ παρόντι εδοξάζετο, ἄλλως τε και απι o ας λαμπρότητος καὶ αὐχῆματος τοὐ πρώτου ες ο ῖαν τελευτὸν καὶ ταπεινότοτα ἶς taxo. μέγισrον γὰρ δὴ τὸ λάφορον τοῖro Ἐλληνικῶ στρατευματι εγένετο, οἶς αντὶ μεν τούαλλους δουλωσομένους ῆκειν αυτοῖς τοῖτο μύλλον δεδιότας
leni lii tum utitii r Virgil. Aen. IV, 669. Non aliter quam si immissis r se hostibus omnia Carthago, aut anti ta Tyros, Munnae' qua furentes Culmina perque hominum volnantur pemue lDOraran. v. Macrob. Satiirn. IV, G. I ora ill . conseri etiani Gariton in p. 12, 1. καὶ το πρῆγμα Φώκει πόλεως ὁλώσει. nux inius I' . I. q. 3. p. 9. Tacit. Annal. I , 4 l. XIlI, 23. Propei h. IV, 8, 56. Ovid. Trist. I, 3, 26., neque fugit tiberiimum interpretein locus Thu-D di deus. Adde Atrian. in Iexic. St. Gemitan. II astu ait Greg. Cor. p. 58. ta τε Ουδεν ιδάκει ἀπεῖναι των ἐσλωκυία δη πολει ξυμ-vgnotiένων. Ovid. Metani. XII, 225. Eurytus Hippodaniis, alii, quam quis probarunt, Aut νυ erant, rapiunt: eaptaeque erat urbisam O. - Ε pro inie setiuentibus Pollux III, 1 . excerpsit vocabuli In ποντιπις adn Odunt r. rurn. v. I,Obeck. ad Phryn. p. 35 I. Et parti mala oμως Ibidem participio adstructa v. not. au
329쪽
ms LIB. v II. CAP. 76. 77. μεθ' ων ἔξέπλεον, πάλιν τούτων τοῖς ἐναντιοις ἐπιφροωμα-
σιν ἀφορμῶσθαι, πεζους τε αντὶ ναυβατῶν πορευομενους καἰ
θους του ἐπικρεμαμένου ἐτι κινδύνου πάντα ταύτα αυτοῖς οἰ- .. τὰ ἐφαίνετο.
In 'δῶν δὸ δ πικίας το στράτευμα ἀθυμουν καὶ ἐν με - , μεταβολῆ ον, ἐπιπαριῶν ἄς ἐκ τῶν υπαυόντων ἐθάρσυνέ ' τε καὶ παρεμυθεῖτο, μῆ τε χρώμενος ἔτι μῶλ ν ἔκἄστοις καθ'
' DDe γίγνοιτο υπό προθυμίας, και βουλόμενος ώς ἐπὶ πλεῖστον 77 γεγωνωκων ἀφελεῖν. Era και ἐκ τῶν παρόντων, ω Ἀθηναῖοι, και ξύμμαχοι, ἐλπίδα χρῆ ἔχειν ' ξ3ο τινες καἰ ἐκ δεινοτέρωνῆ τοιῶνδε ἐσώθησαν ' μηδἐ καταμέμφασθαι υμῶς ἄγαιν αυτούς μήτε ταῖς ξυμφοραῖς μητε ταῖς παρὰ τον αξίαν νει κακοπαθείαις. καγώ τοι Ουδενις υμῶν Ουτε ἐώμν προφέρων, ἀλλ'
πιφημίσμασι ri ,Mesychius, sori sis ad h. l. respiciens, exponi. σωνίσμασιν. - Duker. μως δὲ υπὰ - Οἰστα ψα moJ Suidas in οἰστά, tibi deest πάντω Tadra. Solum ταύτα On iitti ni K. N. m. βοὴ χρώμενoe ἔτι μαλλονJ Νum tam antpa vociferatus erat Minime. Reci nunc Pra Inun coepit, sed littendit vocent arctoi e exhortandi. Scribo /nὶ μαλaον, de qua dictione, Herodoto inprimis laniiliari v. IV ei seri in actis philol. IIonae. t. l. pia 258. col- Iato Iacobsio ibi deni p. 289. sti. Huc pertiliet ΜOeradis, eγωνεῖν καὶ γεγωνίσκειν, μυκωίδος υττικως' βοῶμ καὶ ueάζειν, Ἐλλονικας. Moses opulus n. VI. p. 67. γεγωνεῖν, το βοῶν καὶ κράζειν , o καὶ γεγωνωκειν ε*vraa ino Θουκυδίδου, ubi viae quos laudat Pierson. Moschopulum compilavit Phavorin. 77. ξυμφοραῖς - κακοπομαιςJ EU ecte in universum sunt Drtunae uicea in alas pi aeserit in et hic iii universun claden B Ceyt spectant, cunt κακοπάθειa. nIiserandam exercitus conditionem e. 75. descriptam significent. M Krii eger. Addendis ad Dion s. p. Ia ., ubi de reliMlis syrtionΠnas liuius acriptoris in liu uom Oduin cli putate is κατηγοριος si , 69.J vocat ulo lotiuenm usu ni, iii primis sol ε nat in , iii in icae accusationis algitificatio item tribuisso egregie docet Isocrat. Paneg. 47. Ab Iloc verbo airm differt eo, quo it latioris potestatis est at Ilio in bonani et malam parten Rccipitur. Itaqiis eii in n liri a manifestani habeat in iniicae aec nationis notionem, I hucydides, cum κατηγοosa vocent opponere vellet, αἰτίαν optavit, cuius loco rectius νουθλησις dixisset. V. Isocr. I. I. rvroem in Diro non est accosatιs sive aetio, ned oratio, Viam apud iii lices habet accusator. V. meier. et Selloen an . d. Att. I roz. p. 194. ,, Ἀδικεῖν, pergit, et μίγσθω..ioniodu distinguenda sint, vel ex ipsit Thuevdide I, 77. perspici Poteiat. Alleluia entui on Dino Est iniuria aliqDem asseere quo- Eunque modo, sive Paer Ei Asa viribus sive inserior, inpraniis πώεα τον νόμον πλεονεκτεῖν. Βιάζεσθαι est vim inferre, violenta ratione tractare, quod profecto non nisi superiori virisus licet. Ac βίαν ullibi pro 4δικία legi, non locis salse lavitatis aut Perperant intellectis demonstrari potest. Ἀδικεῖν est contra leges delinquere,
330쪽
LIB. VII. CAP. II. 329 ὁοἄτε δῆ Ae διάκειμαι υπὸ τῆς νόσου, οἴτ ευτυχία δοκῶν
που ἴστερός του εγναι κατὰ τον ἰδιον βίον καὶ ἐς ταλλα, νῶνεν τψ αυτω κινδύνω τοῖς φαυλοτάτοις αἰωρούμαι ' καίτοι
πολλὰ μἐν ἐς θεοῖς νόμιμα δεδι τημαι, πολλὰ δε ἐς ανθρω
πους δίκαια καὶ ἀνεπίφθονα. ἀνθ ων ἡ μεν ε ἰς δμως θρασεῖα του μέλλοντος, αἱ δὲ ξυμφοραὶ ου κατ' αξίαν δ' φψουσι. τάχα δ' ἄν καὶ λωφήσειαν ' ἱκανὰ γὰρ τοῖς τε πο1εμίοις εὐτύχοται, καὶ εἰ - θεῶν επίφθονοι ἐστρατεύσαμεν, ἀποχρω- τως Det τετιμωρῆιιεθα. ηλθον γάρ που καὶ ἄλλοι τινὸς ἐμω ετέρους, και ανθρώπεια δράσαντες ανεκτὰ επαθον. καὶ γῆς εἰκός νυν τά τε από του θεos ἐλπίζειν ξπιώτερα ἐξει ολτου γὰρ απ' αὐτῶν ἀξιώτεροι ηδε ἐνἐν η φθόνου ' καὶορῶντες υμῶς αυτούς οἷοι ὁπλῖται ἄμα καὶ ο σοι ξυντεταγμένοι χωρεῖτε μ' καταπέπλοθε ἄγαν, λογίζεσθε δε οτι αυτοί τε πόλις εμυς εσσε οποι ἄν καθέζοσθε, καὶ ἄλλη ουδεμία υμῶς των ἐν Σικελία Οἴτ άν επιόντας δέξαιτο ραδίως -τ ἄν ἱδρυθέντας που ιξαναστῆσειε. τον δὲ πορεων ῶςτ ασφαλῆ καὶεύτακτον Ωναι αὐτοὶ φυλάξατε , μη ἄλλο τι ἡγοσάμενος εκ στος ξ ἐν ω ἀν ἀναγκασθῆ χωρίω μάχεσθαι, τοῖτο καὶ πατρίδα καὶ τεῖχος κρατῆσας ε ιν. σπουδῆ δἐ ομοίως καὶ νύκτα καὶ ημέραν εσται τῆς οδού. τὰ γὰρ επιτ δεια βραχέα εχομεν ' καὶ ῆν ἄντιλαβώμεθά του qιλίου χωρέου των Σικεχῶν, Οἴτοι
γὰρ ἡμῖν διὰ τὸ Συρακοσίων δέος ἐτι βέβαιοι εἰσι, ξδε νομί-
rariuste agere; Βία quid su sensu sorensi, docent duumviri ni odono ni nati p. 545. Addit Κrii egeriis ,, υπόστασις III, 30. sint pli
citer est defeetio: μανίστασθαι iliculi tur ii, qi i non sollini in li- heietate ni se vindicaturi vel o lino Constitionen stiani nielioren Ie lditiiri defici lint, contenti si illi, a qitibus defeceriant , ΑΕ n Ora
ngEremuntur, sed tiltro iis bellum insemini. Md. Thucyd. I, lib. IV, 56. V, 23. VIII, 63. 73. Ierodot. I, 89. III, 39. VI, vl. Aristoph. Av. 1583. Aristot. Polit. V, 2, 6. Plat. Polit. p. 444. B. Adde Κι ueger'. ad Thuc. VIII, 21. in COInm. Thuc. p. 328. Di cemias fias voces per ab li, et Ausetand. πολλὰ ἐς θεοῖς νόμιμα δεδιπτομαιJ ,. Non raro sacrificia et alian Prita diis quasi expmibrant. Dorviij. ad citarit. p. 492. Paulo Dost Belit ei. φασεῖα dμdit ex B. G. R. I.. vulgo stae is . Thou . Μ. p. 436. , ubi citat ἐλπις - του μέλχοντος, vulgata ui agnoscit et exponit per ἡ ὁμολογουμένη καὶ αναμ δελος. οἷοι .nLῖταιJ Scirol. υn ἡλλακται, ἀντὶ τού τους όHerae καὶ τους
συντεταγμενους χωροῖντας. Hinc vero novum scholion incipit, huiusmodi: μ' καταπεπλονθαι πανυδ αυrό γε μην To μη καταπεπλορο- ωαδ κοινου, τὸ εἰκός. Infinitivus est etiant in B. R. e. s. καrari πλησθε D. Vulgatana, qtiae habet peraspomenon in penuuini aeniendavit Bel kei . ex F. H. L.. Ν. O. , vat pontini acutiini in ante penuuinia. Non ueriit de vitio iani Dulcerat , sed incora ectun a 4 ii ii uel at. Paulo iii serius ἄντιλaβώμεθά του legitur ex enieti l