장음표시 사용
361쪽
τοσούτω κρατῆσαντας, καὶ τους αυοδθεν πολεμίους τότε δηναι διπλασέως πάντα παρεσκευασμένους κατὰ κράτος ημ καιει γης καὶ ἐκ θαλάσσης επικεισεσθαι, καὶ τούς ξυμμάχους σφῶν μετ αυτων, ἀποστάντας. oμως δε ώς ἐκ των υπαρχόντων εδόκει χρῆναι μ' ἐνδιδόναι, ἀλλα παρασκευάζεσθαι καὶ ναυτικὸν οθεν ἄν δύνωνται, ξύiα ξυμπορισαμένους καὶ χρq-ματα, και τὰ των ξυμμάχων ες ασφάλειαν ποιεῖσθαι, καὶ μάλιστα την Εὐβοιαν, των τε κατὰ.την πόλιν τι εο ευτέλειαν σωφρονίσαι, καὶ αρχον τινα πρεσβυτέρων ἀνδρῶν ελέσθαι, Gτι
νες περι των παρόντων ἄρ ει καιρὸς νῆ προβουλεύσουσι. πάν-
Proxii ne se litentia equiden ita: et epentus et is exspectationea eo- mira uialta Perant in pavorem et sunιmam con8iernationem. Tῶν τε κατὰ τὸν πόλιν - sωφoo νίσαι I Recto Dulceri monuit Thiicvili leni de mittituriis publicis circunicisis lomai. Nana, in iiii Alsienionastis post Doeeleae niti nitioneni Gnini fluctu agror ini pru uti , a Ini SNn etiam Onini pecore, et aranentia, non abii rutabitnt copiis; et dissimilia facta erat subvectio coninu attium , ut acribit I liuo d. VII, 27. 28. - Fiebant, a lilit, ni ulti Allienis sunt tugPuhlici in sacra, in spectacula et iii licos; ouon Iminuere et in is Lllii 1 elli convertere Athenietis es. - Ipse I liu dides interprea est veri Oiuni suomuit intrin eap. 4. καὶ et is ελχα, εἰπου τι ἐοίκeεπρεῖον οναλίσκεσθωι, ἐυστελλόμενοι ἐς εὐzέὶειαν. ως ἄν καιρος η J Scliol. ἐγουν νως ἄν. Male. Sensus est, pro-nt tempus vel oneagro postularet, ut Stephan. Bl, proiit opportuatum esset, vel ut Palineritis Exorcit. p. 765. int I pietatur: Motu
tempua requireret, D particula ῶς falluntiar , qui pro νως accipitini, Ahrescii. ad Hesych. t. I. p. 565. Iens. l. II. p. Issol. dehine ad iger. p. 568., quos refellit Dulce r. ad h. I. Alitor aentit Doederi. in phil. Leit r. area d. Schw. t. I. p. 304. or τινες - προβουλευσαυσιJ Futumn sin plax pro futuri perre
362쪽
τα τε προς το παραχοῆμα περιδεές, μερ φιλεῖ δημος ποιεῖν, ἐτοῖμοι ησαν εὐτακτεῖν. και ώς εδοξεν αὐτοῖς, καὶ ἐποίουνταλα, καὶ τό ἐτελεύτα. Tob δ' επιγιγνομένου χειμῶιος προς τον ἐκ της Σικελίας Στων ' Aθ κίων μεγάλ'ν κακοπραγίαν ευθὴς οἶ Ἐλληνες πάντες επηρμένοι ησαν, οι ιών μηδετέρων ὀντες ξύμμαχοι, ἄς ην τις καὶ μ' παρακαλῆ σqῆς, bὐκ αποστατέον ἔτι του πολέμουεῖο, ἀλλ' ἐθελοντὶ ιτίον επὶ τους ' - ναίους, νομίσαντες κανεπὶ σφας εκαστοι ἐλθεῖν αυτούς, εἰ τα εν τη Σικελία κατώρθωσαν, καὶ ροα f γούμενοιJ βραχύν ε σεσθαι τον λοιπὸν πλλεμον, ου μετασχεῖν καλον έIναι' οἱ δ' αὐ των -κεδαιηονίων
ξυμμαχοι ξυμπροθυμ θέντες επὶ πλέον η πριν ὐπαλλῶζεσθαι διὰ τάλους πολuῆς ταλαιπωρίας. μάλιστα δε οἱ των 'Aθη
ναίων υπῆκοοι ετοῖμοι ησαν και παρὰ δύναμιν αὐτῶν αφίστα
σθαι διὰ τὸ ὀπῶντες κρίνειν τῶ πράγματα, καὶ μrδ υπολεμ
tibi alii libri ἐκόμιζε, alii ἐν-.ζον, alia ἐνομίζmo γεγενῆσθαι. Vid.
οι δ' αὐ των Aaκεδσιμονίων δ B. C. et Steplianus ex ingenio.
ξυμπροθυμοειντες - ἀπαλλάξεσθαι J A. H. C. F. II. b. c. -
- ἀπαλλάξαοθαι. ons. III, 28. VII, 21. VIII, 55. notas ad I, 27. VI, G. 57. I cI. VII, II. II, 29. V, 35. Popp. Prol. t. I. P. Ibin Lobecia Parerg. G. ad Pliryn. praesertim P. 756. μάλιστα δὸ οἱ των - ναίωνJ ASentontiam illustral IV, 108. καὶ γὰρ καὶ ἄδεια sui l. de hoc vocabulo Boeckh. Siaatali. d. Ara.
363쪽
πειν λόγον αὐτοῖς Ac το γ' ἐπιόν θέρος oroι τ ε γονται, προοιγενέσθαι. ξ δε τῶν Αακεδαιμονίων πολις παοί τε τουτοις ἐθύοσει καὶ μάλιστα Oτι οἱ εκ της Σικελίας αὐτοῖς ξυμμαχοι πολλῆ δυνάμει κατ ὰνάγκqν ήδη του ναυτικοδ προ εγενομε του ἄμα τω ἰρι Aς Hκὀς παρέσεσθαι γελλον. πανταχοθεντε ευέλπιδες δντες ἀπροφασίστως ἁπτεσθαι διενοοῖντο τοὐ
nsatum erae, quomodo qui a nectus psi, non sine studio ludicara aulet. Gns. Dulcer. t. II. P. XII. Breh. Iden . μηδ' υπολείπειν λόγον σιetola J AIsaack. interi, retatur: μηδ ἔτι
Hit einr anten , dasa die Athener den fovenden Sommer m ch hie teri. Multum Graieci in thoc dicendi genere sit,i indulgent, velut
- Si λόγος potest significarer mulieM eit, non intelligo, quid attractionis isi sit, uiti non nianus Gicere possis: aia li essen itine heine nos liekhete. Miami sie lieasen heine Moglichlerit, daas ste
etc. Aόγον oniittulit A. F. H. Hi eo pie delendunt Cei set Popp. DrOl. t. I. P. I 33., recte tuetur Mueger. ipse se turrigens in Adsei dis p. IIX. se l. . docens aόγον usitato significatu esse: r dis Rede his exempliar VIII, 24. τους lactηκa δευς xσθύνοντο οὐδ' αὐτοῖς ώντιλέγοντας ἔτι μετα τειν Σικελικον ξυμ eάν, oe οὐ nάνυ πονηραοφῶν βεβαίως τὰ πράηματα εχ. Isocrat. PaneDr. 40. μ δένα 2όγον ὐnaλείπειν τοῖς riensμένοις τον των Περσῶν ἀνδρίαμ ιnαιν ν. το γ ἐπιὸν θέροςJ ,,Scholiastes hos' accireativos niale pro dativis vositos dieit, quiim Thucydides significet, so uos ne hoc quiden Atheniensibus reliquum concessisse, eos per insequenteIn Refit - Q n superstites lare sive l)ellunt sustenturo . M itth. Gr. P. 583. Thierscii. Gr. q. 269. Popp. l. 1. Cete uni, nisi χόγον quis sensu diximus acceperis, Poteris cuni Bauero intelligerer den Gedan-λen, ut ait: are sieram den Athenem nielir einmaI den Gedan enitaris. Qui apposite luudat Ciceronis vel ba in Verriniat hoc non modo in oratione riam pono, aed ne an opiniona quidem cui quam relinPso. Idem quod in Proximis στροςγεγενημένου reseri ad Lao Elaeuionios, et1λιι tanta navium aeteraisne aue i essent, qua iunxcog Tent Siculos starii secuinr non puto, ita id opus fuisse coge-xe Sicilienses, ut qui pio pilo inipetu in res Dolopuniae Riorunt inclinarent; qual e cunt Hella anno converto: Sonderitet, da refi, dasa aia thren Bunde asen non Sicilien aus mat einer angehurichen Machi, vιaraen sie die noth geetu ungen, sussi auch einae
364쪽
MB. VIII. ca P. 3. 4, 5. 363 πολέμου, Dydζόμενοι καλως τελευτήσαντος αὐ-ὐ κινδύνων
τε τοιουτων ἀπηλλαχθαι αν το λοιπὸν οἷος και ὁ από των Ἀθηναίων περιδετο αν αυτούς, ει τό Σικελοὸν προςέλαβον,
και καθελόντες ἐκείνους αυτοὶ τῆς πάσης 'Exλάδος ἡδο ασφαλῶς ἡγήσεσθαι. ευθος οὐν πιις μεν ὁ βασιλεύς αυτῶν εν τῶ3χειμῶνι τούτω ὁρμηθεὶς στρατῶ τινι - Λεκελείας τά τε των
ξυμμάχων ἡργυρολόγησεν ες τὸ ναυτικόν, και τραπόμενος ἐπιτου Μολιῶς κόλπου Οἰταίων τε κατὰ τον παλαιὰν ε θρακτῆς λείας την πολλὸν απολαρον χρῆματα επράξατο καὶ Ἀχαι- ους τοὐς Φθιώτας καὶ τους δε υς τούς ταυτη Θεσσαλῶν υπηκόους μεμφομένων καὶ ακόντων των Θεσσαλῶν, - ρους τέ τινας ξνάγκασε δοῖναι καὶ χρήματα, καὶ κατέθετο τούς -- ρους ἐς Κόρινθον, ες τε τον ξυμμαχίαν επειρῆτο προςάγειν.
Αακεδαιμόνιοι δε τὴν ποόςταξιν ταῖς πόλεσιν εκατὀν νεῶν τῆς ναυπηγίας ἐποιουντο, καὶ ἐαυτοῖς μεν και Βοιωτοις πέντε καὶ εἰκοσιν ματέροις εταξαν, ωωκεὐσι δε και Aoκροις πεντεκαιδεκα, καὶ Κορινθίοις πεντεκαίδεκα, Ἀρκάσι δε καὶ mu νεῖσι κα. Σικυωνiοις δέκα, Μεγαρεῖσι δε καἰ Tροιζονίοις και μιδαυρίοις καὶ Ἐρμωνεῖσι δίκα ' τά τε ἴλλα παρεσκευάζοντο ἄρευθύς προς τό ἔαρ εξόμενοι του πολέμου. Παρεσκευάζοντο δε και Ἀθηναῖοι ἁρπερ διενο θησαν εν4 τῶ χειμῶνι τούτω τὸν τε ναυππίαν, ξύλα ξυμπορισάμενοι, καὶ Σούνιον τειχίσαντες, λως αυτοῖς ασφάλεια ταῖς σιταγωγοῖς ναυσὶν εῖο τοῖ περίπλου, καὶ τό τε εν τῆ -κωνικῆ τείχισμα εὐιποντες O ενωκοδομησαν παραπλέοντες ες Σικελίαν,
καὶ τἄλλα, ει πού τι ἐδόκει πιρεῖον ἀναλίσκεσθαι, ξυστελλό μενοι ἐς ευτέλειαν, μάλιστα ει τὰ τῶν ξυμμάχων διασκοποὐν- τες, ὁπως μῆ σφῶν ἀπωτήσονται. Πρασσόντων δὲ τατα ἀμφοτέρων καὶ δντων οὐδεν ἄλMaῆ ῶςπερ αρχομένων ἐν κατaσκευῆ τοὐ πολέμου, πρῶτοι Εὐ
365쪽
364 LIB. VIII. CAP. 5. B ἄρ πιι ν περι ἀποστάσεως των Ἀθηναίων ἔπρεψεύσαν
το ἐν τῶ χειμῶνι τούτω. ὁ δε προωεξόμενος τοὐς λόγους -- τῶν μεταπέμπεται εκ Αακεδαίμονος Ἀλκαμένη τον Σθενελα - δου και Μέλανθον ἄρχοντας ώς ες την Eυμιαν οἱ δ' ἡλθον εχοντες των νωδαμωδῶν in τριακοσίους, καὶ παρεσκεύαζεν ctu τοῖς την διάβασιν. ἐν τούτω δῶ καἰ Aέσβιοι ἰλθον, βουλόμενοι καὶ αυτοὶ ἀποστῆναι. καὶ ξυμπρασσόντων αυτοῖς πων Βοιωτῶν Θαπιέθεται πιις ώςτε αγίας μεν πέρι επισχεῖν, τοῖς δε Aεσμοις παρεσκευαζε τον απόστασιν, ωλκαμένη τε ορμοστὸν διδους, ος ἐς Mβοιαν πλεῖν ἔμελλε, καὶ δέκα μεν Βοιωτοὶ ταὼς ὐπέσχοντο, δέκα δε πιις. καὶ ταύτα ἄνευ τῆς Μακεδαιμονίων πόΓεως επράσσετο ' ὁ γὰρ πιις ἴσον χρόνονην περι Λεκέλειαν ἔχων τον μείν εαυτου δύναμιν, κύριος πνωαὶ ἀποστέλλειν εἴ ποι τινα ψούλετο στρατιάν, καὶ ξυναγείρειν καὶ χρῆματα πράσσειν. καὶ πολύ μὰλλον ῶς εἰπεῖν κατὰ τοὐτον τιν καιριν αυτου or ξυμμαχοι υπῆκουον ῆ των ἐντη πόλει Αακεδα/μονίων ' δύναμιν γὰρ οῦχων ευθὼς ἐκαστα-χοσε δεινὸς παρῆν. καὶ ο μεν τοῖο Θωβίοις ἔπρασσε. πιοι δεκαι Ἐρυθραῖοι, ἀποστῆναι καὶ αυτοὶ ετοῖμοι ἔντες, προς μεν ιν οὐκ ετράποντο, ἐς δε τον Αακεδαίμονα. καὶ παρὰ ri
σαφέρνους, A, βασιλεῖ Βαρε- τω Ἀρτοξέρξου, στρατηγὸς ν
των κάτω, πρεσβευτὴς ἄμα μετ αυτῶν παρῆν. επήγετο γαρ καὶ ὁ Tισσαφέρνης τούς Πελοποννησίους, καὶ ὐπισχνεῆτο τρω
ςῆν παρίξειν. ἡπι βασιλέως γὰρ νεωστὶ ἐτυῖανe πεπραγμέ-
92. Xenoplion. hist. gr. I, 1, 22. VI, 36. VII, 36. II, 3, 18. III,
μένη τε ἀδεμοστον διδούς, ος ἐς Συβοιαν Naεῖν Ῥε1 a se. a atea , nisi Pareticulavi τε ut, undare stituere ni avia, sic expIicandus videri possit, ut ait 'Aλκαμένον τε ἀρμοστ repetatur παρεσκεύαζε, puditicipiunt διδούς ait te ni prii peni Odum ab utilet. Cons. II, 33. VII. 39. I9. III, 26. I e pateticipiis libundat ter adiectis eons. Etiarn Sehaesis Soph. Ai. Il83. Oed. R. Go7. 741. maeger. p. 290.ῆ των ἐν τη nόλει Λακεδαιμονίων δ Νoque lito, nequB in vectis VII, 77. ηδη τινὲς καὶ ἐκ δεινorOων η τοιῶνδε ἐσώθησαν Pleonasmus, o IEI Voluerunt quidam, particulae fi inest. Μox auΘὐοικασταχόσε Helik. e vitiis ex H. pro vulgata αυτός ἔνασr-όσε. Et recte quidein, ii uia hoc Praecipuunt erat, ut celeriter ubique ad. esset, non v t ipse. oτρar γος - τῶν κάrωJ i. e. in Asiae Initioi is litori as. Vid.
366쪽
365νος τοῖς ἐκ τῆς εαυτοs αρχῆς φόρους, ολ δι Αθηναίους απὁ
των Ἐλληνίδων πόλεων οὐ δυνάμενος πράσσεσθαι επωφείλησε. τούς τε οὐν φόρους μῶλλον ἐνόμιζε κομιεῖσθαι κακωσας τους 'Aθηναίους, και ἄμα βασιλεῖ ξυμμάχους A εδαιμονίους πομησειν, και υμόργ'ν τον Πισσούθνου υιὸν νόθον, ἀφεστῶτα
περὶ Καρίαν, -περ αὐτω προ ταξε βασιλεύς, ῆ ζῶντα ἄξειν
η σποκτείνειν. οι μεν οὐν πιοι και IJισσαφέρνης κοινῆ κατὰ
το αυτὁ επρασσον. Καλλέγειτος δε ὁ - ῶντος Μεγαρεύς σκαι Τ ιμαγόρας ὁ Ἀθηναγόρου Κυζικονός, φυγάδες τῆς εα
των ἀμφότεροι, παρὰ Φαρναβάζω τ6 Φαρνακου κατοικούντες, ἀφικνοῖνται περὶ τον αυτον καιρὁν ἐς τον Αακεδαίμονα πέμ- φαντος Φαρναβάζου, οπως ναὼς κομίσειαν ἐς τον 'πιλῆ o
τον, και αὐτό , εἰ δύναιτο, ἄπερ ὁ Tισσαφέρν'ς προὐθυμεῖτο, τας τε εν τῆ εαυτob ἀρχη πόλεις ἀποστῆσειε των Aθοναίωνλα τοὐς φόρους, καὶ ἀφ εαυτοῖ βασιλεῖ τον ξυμμαχίαν etων
m dides II, 67. nieni orans Φαρνάκον τον Φαρναβάζου Dulcero videtur 1 anc eniendatione ni tiratia re; nani, ait, probat ille est, Ρhar nacent illun , ni ore antiquis usitato, filio Pharnabitaeo numen patris sui ini posuisse. Α Persis Helle pontus I asculitidi pri vinciae, Ionia et Doris Iocliae aeeensebantur. Νani illi, Bithrnia Et Phrygia cor stέinti sui prahe erat Pliaraiaitiaziis, HellespontI uiri, es ditionis suas esse uixit VIII, 6. Cons. Neere n. Ideen I. p. 209. Finis fiuius provinciae circa Antandriani fulisse Popponi prol. t. I l. p. 432 videtiar, ,,viani uri, en tana Pharnabaziin E Xenoph. laist. gr. I, I, 25. 26., quam Tissapiternem e I luc. VIII, 108. vindi Cusse tolligas. Aeoli leni certo vii lem Pharnabazo, qui eam Zenidi Lyari unensi eiusques uxori maniae regendam permisit, subiectani fuisse e Xenopli. hist. gr. III, 1, 1 l. apparet. Tissaplier-Dea a laten , Dissuthni perlicio, prius Sardibus ini peranti I, II 5. Ill, 31. 34. successor missus cons. Dalilniani . Forach. im Neb. d. Gesch. t. I. p. 117.), praeter I diae etiani Ioniae, Doridis,
Cariae inipem uni liubebat. Id nuod de Ionia non est cur de Inon- atrPtur, quian Ex lilia . VIII. Tliucydidis et Xenoplioniis scriptis Ulaique cognoscatur. I ori deni auteni euni sibi ai rogasse ex IIII, I 09.. et cari an eidem nubernatidani dentandatana esse ex VIII,
5. 28. Xenoph. hist. gr. III, 2, 12. al. perspicitur. Ioniae tant euhub eo praeerat Tanios VIII, 3I. 87. Popp. I. I. Satrapian I . semitideri , , , cuius caput erat 1,ascyliunt i Xenopi . hist. Gr. IV, I, l5. Artabaetua, Pliarnacis F- v. Heri dot.' VII, 66.ὶ axerxe acceperat v. Tlluc. I, Il9.ὶ fortasse Propterea, quod re- gen u Gl aecis victum usiliae ad Ilellespoutuni conlitatus eriit v. Ilerodot. VIII, I 20. . At talaaEuni exceperunt Plauta ala agus I. sitiua, Pliarnaces II. nepos v. I iuc. II, 67. V, I. VIII, 6. , Pharii ab I .us II. pronepos. Quod I liu γ itidi VIII, 58. οι Φαρνάκου naiticu enIOrantur, inde non collegerim, PliaInabazo fratres fuisse tuis
367쪽
LIB. VIII. CAP. 6.ρων, των τε ἀπὸ του Φαρναμ v καὶ των ἀπό του πισσαφέρνους, πολλ' ἄμιλλα ἐγίγνετο των ἐν τῆ -κεδαίμονι, οπως οἱ μεν ἐς την Ἀωνίαν καὶ Xων, οἱ δ' ες τον Ἐλλὴ oντον
πρότερον ναύς και στρατιὰν πείσουσι πέμπειν. οἱ μέντοι --κεδαιμόνιοι - των νων καὶ Tισσαφέρνους παρὰ πολυ προς-
εδεξαντο μειλον. ξυνεπρασσε γλ αυτοῖς και 'Aλκιβιάδος,
δίω εφορεύοντι πατρικὸς ες τα μάλιστα ξενος - , ωθεν καὶ τo Ῥα Αακωνικόν ο οἰκια αυτῶν κατὰ την ξενίαν επεν
dis, mit eu In PBteras Pisistratidas eiecerat ex Attica, filius erat . Clinias, pater Nic erat Clinias Alcibia Iis vitiis et virtuti,as aliis maxini e nobili ali. Alcibiades antiquior eiectus ostracismo. Alc, hi ades autem iunior puer in tutoris stii Periclis donio educatus pae la ogum Thri cem I IEn dani halusit ZopFruin, antequam a Gorgia iiivenis aliisῬle emi diretur. Praecepto reni puer habuisse Thitur sophilum , patre In oratoris Antiphontis. Infanti puero nutrix fuit Iiacaena. ,,Ad liuius nientionen TMicydiden scripsisse record r, Endit Alcibiadae Laeonis illii Atheniensent istius ternisporis Alcibiadem πατεικὸν ὸς το μάλιστα fuisse ξένον, o θεν . addit, καὶ τούνομα Αακωνικὸν η Οἰκει αὐτῶν κατὰ τον ξενίαν ἔσχεν. Ioe pii leni niore satis usitato, quo lihemfi hospitum Vel an i rum Dd phant nomina: itine Timonis adulator Iuucianei p. 168., τον υἱὸν μὲ τω aso ὀνόματι πιμωνα ώνόμακα. Scholiasten Thucvdictis ad i. e. ex roris insimulant Io. Μeursius Att. Icie e. p. 335. et Du- rer. Haec auferantur ex isto scholio, o ς ον πατῆρ Tos Ἐνδίου, pertinent enini ad vicina; nihil erit adeo in relim is rite acceptis, liuod reprelae Iuth Inereatur. IIoc tamen n Odo, ni a iudice, rectius aeripsisset interpres nainime contemnendus e Gaκιβιάδος Αἄκωνικὸν ην ὀνομα ' πιεινίας δὲ 'Aθονω ς , Αακεμιμον 'AIκιβιάδη ξ - νος ρομἄμενος, τα ὀνομα τῶ ἰδίω παιδὶ ἔθero , Rie in messio relinti ieis retur, quin Clinias prinius umici Laconicum nornen filio indidisset; qui forsan ist 3 ten pore iam i notus nunc certe designari
necivit. In isti iac Attica fati ilia potuerunt ante Cliniam Me II TOGoto Intulat uni plures fuisse cliniae, Plii res etiani Alcibiadae,
fortasse ne in istius quideIii aevi ni Onumentis conin en orati. Heis
Yodoti Gilliani pranium filiis Itiuconi eunt imposuisse nonien pleri ue ore diderunt; sed N O tandem arguntenis in oti Privatimnnii ei fuerunt et ξένοι Clinias Athenipnsis et Spartiata quidam Alcibiadas; sed Alcili iactae Attici maiores publicitus ILacedaemonior ini iam fuisse videntur πρόξενοι; ista pel nit ceri non debiam rant, utique diversissilna. Atheniensi Alcibiadi a maioribus tradita eunt Alcibiadae Spartani posteras colebatur amicitia, Thiae. li , 6. sed Ι,aeedaenioni Orit in non erat is πρόξενος; hune hon rem studuia ille recuperare, cuius onere illius se laui nuus abdi-
368쪽
πρῶτον κατάσκοπον ἐς την πιον πέμψαντες Φρύνιν ανδρα περίοικον, εἰ αἶ τε νοες αὐτοῖς εἰοὶν οσαπερ Περον καὶ τἄλλα η πολις ικανο ἐστι προς την λεγομένον δοξαν, ἀπαγγείλαντοe αυτοῖς ἄς εχ ταῖτα ἀληθῆ απερ γουον, τους τε νους καιτους Ἐρυθραίους ευθίς ξυμμάχους ἐποιὴσαντο, καὶ τεσσαράκοντα ναυς εχ ηφίσαντο αὐτοῖς προπειν, sil εκεῖ οὐκ ἐλασσον η εξοκοντα ἀφ ων οἱ πιοι ελεγον υπαρχουσῶν. καὶ το μεν πρῶτον δέκα τούτων αὐτο εμελλον πέμπειν, και Μελαγκρίμων, ος αὐτοῖς ναύαρχος εν ' ἐπειτα σεισμοῖ γενομένου αντι
d I. aeedaen onios, των ημῶν, inquit, προγόνων τρο προξενίαν υμῶν-- ἀπειnόντων, ἄντος μω πάλιν αναλαμβάνων δ ράπευον υμae. Fabricen. ad Herodot. VIII, 17. Dukeriis adnota it, voce n πατεικόε non ad sol uni eatrem coarctam. Thiae. VII, 69. αξιῶν, τὰς πατρικας nostr άς , ων ἐπιφανεῖς ησαν οἱ πρόγονι, μὴ ἀφανίζειν. Euirile in alio n esse dicit, quia In πατρικος φίχος, πλουτος et alia huiusmodi dicanturi
correcti S. i. h. πέμψειν II. viil Eo πέμπειν. Aυτοί Praetulit Bened. cun liac interpretatione: illuu ctor , inquit, apto indicat,nponi Lacedaemonios deceni naves Prin lint iis mittere decrevisis . e. Contra Κrii egerus p. 288., quia prononien αυτοί significet, do elarari ait iis, qua Heinceps leguntur: λειτἄ, σεισμοῖ γενομένου ἀνet, τού RDiἄγκοίδου aκιδει ἔπεμπον καὶ αντι των δέκα νεῶν nένza πορ-κευάζοντο ἐν τη A ακων ε aes collatis VIII. med. 11. extiti,, ain decem naves, ait, ab ipsis in Iaaconici1 u dificatas, in Chiuin nii treme deci everrent, quas triginta socioriam sequerentur. um aut In L.acedaen Onii sibi viginti Ut in VI e naves ex-Etruen las assignassent, ceteras mi in lectu Amidem coniicio purare voltiisse. Hae tanten, an aedificatae sint, auctor non refert. I a Clialetineo autem x quiras, Melantridae loco natu relliis sit factus, an harnis sta tantuni in talium missus. Veriam ps se
posterius inde apparet, quod postmoduni vivo adhuc Chalcideo b. cap. 24. Astyoctriis nauarchus Cenchreas venit, Anee ἐγίγνοo ηδν η πῶσα ναυαρχία c. m. quae veri a eo spectare puto, quod eius decessor Melancridas nonnisi I acedaemonior imi inperium habuisset, Astyochus auten Etitin sociorum. - Ex Inico B. vulgatain πέμπειν nuatare, nulla aderat necessitas. Ρaxi IO ante ἔλαooον, ut solet, numeralibus iun tulit declinationem non
liabet. Vid. Xen. hist. gr. IV, G, 5. VII, 4, 23. Anab. I, 2, II. I lat. Leg. p. 908. E. Aristoph. AV. 6. Xenoph. Oecon. XXI, 3. Unde apud eundent h. gr. VI, 5, 52. teger. p. 287. corrigit et
369쪽
368MB. VIII. CAP. I. B. του Μελαγκρίδου παλκιδέα ἔπεμπον, καὶ αντὶ των δέκα νεῶν
πέντε παρεσκευάζοντο εν τῆ Αακωνικῆ. καὶ ὁ χειμὼν ετελεύτα και ενος δέ- εικοστὴν ἐτος - πολεμω ἐτελεύτα τωδε ον
λυκυδμης ξυνέγραφεν.T I οὐ δ' ἐπιγιγνομένου θέρους ευθὼς ἐπειγομένων των πλ
ων ἀποστεῖλαι τὰς ναῶς, καὶ δεδιότων μο οἷ Ἀθηναῖοι ταπρασσόμενα αἴσθωνται, πάντες γὰρ κρυφα αυτῶν επρεσβεύοντο, ἀποπέμπουσιν οἱ Αακεδαιμόνιοι ἐς Κόρινθον ἄνδραι Σπαρτιάτας τρεις, ὁπως απὁ τῆς ετέρας θαλάσσης λ ταχιστα επι την προς υ νας ὐπερενεγκόντες τὰς ναῖς τον ἰσθμὸν κελεύσωσι πλεῖν ἐς νον πάσας, καὶ ἔς ὁ ' ις παρεσκεύαζεν ἐς την Θέσβον καὶ τὰς ἄλλας. ῆσαν δε αἱ ξύμπασαι των ξυμ- Θμαχίδων νῆες αυτόθι μιας δέουσαι τεσσαράκοντα. ὁ μεν ουν Καλλίγειτος και Tιμαγόρας υπὸρ Οὐ Φαρναβάζου Ουκ εκοι-τοὐντο τον στόλον ες την πων, οὐδἐ τὰ χρῆματα Miδοσαν ἀ λθον ποντες ες τον αποστολῆν, πέντε καὶ εἴκοσι τάλαντα Gλλ' υστερον ἐφ εαυτῶν διενοοὐντο ἄλλω στόλω πλεῖν. ὁ δε ψις επειδὴ ἐώρα τους Αακεδαιμονίους ἐς τον πιον πρῶτον
hmaanimen avn tor . Sed adversantur vecta. Ac nun mus, que ni facile Chii os maiorem, quam esset, dixisse er das, nainus Ossensionis habet, si ἐκεῖ sinitii ad Erythra os referturi - Α τou retinui, quia si scriptor voluisset quod Krueffer. Existi nat, scripturiis, puto, ni isset rῶν αὐτῶν. 'arn etiam quas sociorum naves, non suas ni ittebant, ipsi tan en inittebant. 7. ἔπειγομένων των πίων Ononrειλαι J Schol. δnειρομἐνων α' που ἐπειγόντων. ΝeInpe Pi ia senstis postulat: urgentuus citis, ut nares sibi viitterentur, non properantibus f'hila nnuere naves. πενεγκοντες - τον isθμόν ' ,,De transvehendi ratione vid.
interpp. ad I v, 8. ad Hero lot. II, l54. VII, 24. Mans. Spart. II.
P. 60. not. Κrueger. P. 276. μιας δέουσαι τεσσαράκονet a J Vid. 1Iiit ilia Gr. p. 167. ,,In his Dirari lit, quod cum ante ni ocio triginta socioririn naves in Chium inittere constituerant, nunc ovae C omnllii erant omnes eo navi ve iii bent. Erant aute in unde iii adraginta. In his vero nullas dum Agidis fuisse sit de colligas, Piod scriptor diciti ὁ υνις παρεσκεύαζεν, non Παρεσκευουεν. ιὶu Oil igitiir iam plii res, viam initio voluerant, navos nil saliri Mant, hane fuisse causani reor, quod magis sibi persuaserant hori possh deludiari Athenienses, nisi eum ali Omin , tum inpran is Ioniae iii sui ai unique societate PriVR-rent tr. Κrueger. P. 289. - Iulνο Iegebatur τῶν ξυμμαχικῶ Pro quo iden volebat τῶν tυμμαχίδων collato cap. 23. ex tr. Idem postpa Ex B. edidit Belcher. Xenoph. tanten C3rop. III, 3, 12. dicit ἐδιδασκεν, η κασιον ἰαυρον ἐν rῶν ξυμμαχικῶν. 8. οὐκ κοινοῖντέ G. K. e. vulgo ἐκοινωνούνeto. Cum κοινωνεῖν C In Reeusativo non construahur niat certa quadani lege, de qua vi l. Di tig π1 ou GOoste
370쪽
MB. VIII. CAP. B. 369ώρμημένους, οὐδ' αἴiae αλλο τι ἐγίγνωσκεν , αλλὰ tθνελθόντες ἐς Κόρινθον οἷ ξύμμαχοι εμυιύοντο, καὶ ἔδοξε πρῶτον ἐς πιον αυτοῖς πλεῖν ἄρχοντα εροντας χαλκιδέα, δρ , UAακωνικῆ τὰς πέντε ναυς παρεσκευαζεν, ἐπειτα ἐς AADν κάιυλααμένην ἄρχοντα, δεπερ καὶ ωγις διενοεῖτο, το τελευταῖον δε ἐς τω πιλῆ οντον ἀφικέσθαι ' πρ ετέτακτο δὸ ἐν αντον
χων Κλέαρχος ὁ ' P φλυ. διαφέρειν δε τον ἰσθμὸν τὰς
ἡμισείας των νεῶν πρῶτον, καὶ ε θυς ταυτας ἀποπλεῖν, οπως
ναίων ἀδυνασίαν, ἔτι ναυτικὸν οὐδεν αὐτῶν πολύ πω ἐφαι- νετο. ῶς de ἔδοξεν αυτοῖς, και διεκόμισαν ευθυς μίαν και εμ
cepta scriptura magis placet. ,πὲρ τοῖ -eνσβάζου recto Dulieri eo vertit nomine Pharnabari ; idem τον ἀποστολὴν apparatum G ait, sivΘ experilsonem maritimam cum HEIngterhusio ad Pollueem III, 99. Dulcem glossae: ci πόστολοι, missu elagiis vel genus nainwiinn, nempe veetoria navigia quae Latini dicunt. Vid. liueton. Caes. CRP. M. et ας ἴστερον ἔπιδιαφερομένας J B. ἔπιφερομένας v. ut o Lapeεμένας. POpp. ed. Thue. u. I. P. 133. damnat vocati. ιπιδιἄφέρ- μἄa, ut quo careat Schneidem lexit. Et tamen et alia multa v Eabula opera iit, et alia desunt Et diu deeris it. I relui in istud ex anaIogia formatuni Est, finitatur quod an niOdo a pod. l . et pleonas nitis homun TeItoriam apud Thucydidem Dequentissit iux, ille ii mae huic loeo aptissinius, nanx ut ἴστερον ten pus, ua ιnc nume mani navi in triti et tamini auctum rite significat. Non diu est, ex
quo Thucγ di dea vox θάρσοσις tu Iexicis est. Paulo superius ke παμώυτοῖς πλεῖν flabent A. B. F. K. e. s. i. cetera αὐτούς. vid. Matth. Gr. p. 771. et quos Κrii egerus latulat p. 289. Briinck. ad Aesch. Prom. 217. ad Soph. Electr. 480. ΡOrson. ad Eiir. Med. 57. Et inst. ad Eur. IIei'acl. 693. Addendis. In aupplendis deIndo vem his καὶ Ἀλκαμένην δυσντας nulla cliniculias. Interpretationi Vallas militi tribuo, quem Kruesser. negat Veri uin ἀφικέσθαι expressi se. Μaior quaestio exoritur de Vectis τας ομισείας των νών. ita F. L. D. g. Ceteri 3μισέας. De la ac tamen re fili flace 'it, at Iegare ad I,obe etc. in Phr3 nich. P. 24T noti Buttniann. Gr. max. t. I. p.