장음표시 사용
381쪽
I, IB. VIII. CAP. 22. νειμάμενοι, 'Aθοναίων τε σφίσιν αὐτονομίαν μετὰ ταύτα ἄρ βωμίοις μ' vetet ισαμένων, τα λοιπὰ διώκουν την πόλιν, καὶ τοῖς γεωμόροις μετεδίδοσαν Οἴτε ἄλλου οὐδενός, δυτε ἐκλύναι οὐδ' ἀγαγέσθαι παρ ἐκείνων ουδ' ἐς εκείνους οὐδενὶ ἔτι τοὐ δῆμου
ξαντο, οὐδἐν ἀπολείποντες προθυμίας, ἄνευ τε ΙΠελοποννο σίων πλῆθει παρόντες ἀποστῆσαι τὰς πόλεις, καὶ βουλόμενυε α ἄρ πλείστους σφίσι ξυγκινδυνεύειν, στρατευονται αυτοί τετριγαίδεκα ναυσὶν ἐπὸ τὸν - ον, ὼςπερ ειρητο υπb των Θακεδαιμονίων δεύτερον επ' αυtην ἰέναι, και εκεῖθεν ἐπὶ τον 'ελλῆ ποντον, καὶ ὁ πεζός ἄμα Πελοποννοσίων τε των πα
ρόντων καὶ των αὐτόθεν ξυμμάχων παρήει επὶ Κλαζομενῶν τε καὶ Κύμης' ξοχε δ' αυτοὐ μάλας Σπαρτιάτης, των δῶ
νεῶν Λεινιάδας περίοικος. καὶ αἱ μεν νῆρς καταπλεύσασαε θυμναν πρῶτον ἀqιοτῆσι, καὶ καταλείπονται τέσσαρες νjες
nere sole ninis. Quae de hac ritItione Matth. Gi'. g. 273. disputat, non satis acoirata puto. Maiae . πιαρτιά rve est Euatas notiuille Spartanus p Εὐάλα e sine articulo: Attalaa va tirmorram quidam. uocirca si Thucydides et Herinlotus lii storiarii in niuaria in itiitio Θουκυδίδοα ό Ἀθηναῖος et 'Πρόδοτος ο Ἀχικαοι ἄσσεύς dii issent, MTO-santiae cra nen non evitassunt. Κriaeger. p. 294. nuto. Hel Sch0l. Cod. II. ad VIII, 6. περιοικοί εἰοιν οι υn κοοι γεδεσνες Σαάσης. V. OdOD. M ieller. d. Dorer t. II. p. 21. sqq. I90. 208. 243. Μansbii. SPari. I, I. P. 61. Incolama iii I. a conicae genera Erant tria: Spartani, qtii lT int cives optinio tui ct et postera, ut videtur, Domini Pt Hera elidariarn, Penes quos Erat si itin a reipublicae u in inistrantiae putestas; I eri oeci sive I aca.daen onii. posteri antivior In L. aconicae in collimim, qui habu Bant in plurimis urbi Mis litoris ni refflonia n editerraneae, qui ueliberi, ita lilia lani ternis Spartanis sunt BCti erant, velut tributum iis pendeboni, ex quibus innien singuli ad niaiores hi gistratus Evenchantur. Ille 'tunsopis Spart. II. p. 376. argumentatio item admirari subit, illii περιοίκοις de iore in Perium non contini fauni esse vel ex eo Patere uit, ql Dd se Plor apposito vecto neeto oc ioc notet. Hanc rationeni si s etlnerpniiii'. idem de Spartanis pro inre possent is, cunx Thucydides Εὐάλας anaer ιάτης dicat. nrueger. p. 204.
382쪽
βων πιαν ναυν μίαν, επλει ἐς την - ον, οπως ωφελοχ, ει τι δυναιτο. καὶ ἀφικνεῖται ἐς τqν Πύρραν, . ἐκεῖθεν δῶ τηυστεραία ἐς φεσσο ἀνθα πυνθάνεται ὁτι η Μυτιλήνη ὁποτων Αθηναίων αὐτοβοεὶ εάλωκεν. οἷ γαρ υθοναῖοι, -περεπλεον, απροςδοκητοι κατασχόντες ἐς τον λιμένα, των τε πι- νεων Δρατησαν και αποβάντες τούς ἀντιστάντας μάχη νικήσαντες την πόλιν ε πον. ἁ πυνθανόμενος ὁ 'Aστύοχος των τε εσσίων καὶ των ἐκ τῆς Μηθύμνης μετ α δου πίων νεων, αῖ τοτε καταλειφθεῖσαι καὶ ώς ἡ Μυτιλῆν' ἐάλω ir εὐ- γουσαι περιέτυχον αὐ- τρεῖς, μία γὰρ ἐάλω Ab των Ἀθωναέων, οὐκέτι επὶ τ ν Μυτιλήνον ωρμησεν, αλλὰ τὴν χρε ooν αποστησας καὶ Oπλίσας, καὶ τοὐς -b τῶν ε--ὐ νεῶν
οπλίτας πεζῆ παραπέμπει επι μην Ἀντισσαν καὶ Μῆθυμναν,
thymnam, deinde relietis his Platuor navibua Mitrienem ad G -
383쪽
Gρχοντα Ἐτεόνικον προςτάξας ' καὶ αυος ταῖς τε μεθ' εα-τos ναυσὶ και ταῖς τρισὶ ταῖς πιαις παρέπλει επὶ τον 'M τισσαν καὶ ΜήθυμνανJ, ελπιζων τους Μηθυμναίους θαρσῆ- σειν τε ἰδόντας σφῆς και εμμενεῖν τη ἀποστάσει. Aς δε α τω τὰ εν τη Asem πάντα ξναντιούro, ἀπέπλευω τον εαυτῶ
στρατον πεζὁν ἀναλαβων ἐς τον πιον. ἀπεκομίσθη δὲ πάλιν κατὰ πόλεις καὶ ὁ απὸ των νεῶν πεζός, δα ἐπὶ τον 'FLλῆ
ποντον ἐμέλλησεν υναι. καὶ απὸ των ἐν Κεγχρεια ξυμμαχί- ων Πελοποννησίων νεῶν ἀφικνοῖνται αυτοῖς ἔξ μετὰ ταὐταἐς τ ν πιον. οἶ δε ' Αθηναῖοι τά τε εν τ' Asem πάλιν κατεστ σαντο, και πλευσαντες εξ αυτῆς Αλαζομενίων τον εντῶ ηπείρω πολίχναν τειχιζομένον ελόντες, διεκόμισαν πόλιναυτούς ἐς τον εν τῆ νήσω πόλιν πλῆν των αἰτίων τῆς ἀποστάσεως ' ουτοι δε ες Λαφνοὐντα ὰπῆλθον. ini αὐθις Aa
praecepit Collato e. 61. Et dii diim ante Acacius. BAher. - Vul o ne i παeέnam, quod ex Proxime sequentibus est hatum. Nox idem litis r Omittit verba ἐπὶ την Ἀντισσαν καὶ Μεθυμναν, quas post παρέπλει et ante ἐλπίζων leg'antur, quo eniendatio coris xupii loci at,solitia esse videtiir, quanti iam dubiten, an potitIs prinore loco illa verba ori litem a sint, nani et facilius sic procedet oratio, et tacilius intelligitii ', tinde Cori'uptela Orta sit. Nam mini citiis iliciis ita a seri Plore edit is esset, ut priori loco tantu in m αραπέμπει fieriberet, extiterunt Postea, qui ex sequentibus urbessiipplorent et verbo illi ait sc mi e riuit; quod thun Dutu in esset, et iani his illa: ἔπι - Μοθυμναν legerent, facile etiam hoc fieri potuit, ut aberranto ad sequentia librarii oculo una china his vermia vectunt παρέπλει retraheretur, Gl3literato p rsus παραnέμπεα Certe latuit extra dubitationem posuit in videtur, pelliti raran in ii-tore tu assen comitatuni fuisse, NI Oniani paulo insemus dicit rἀn naresa τον ἐαυτοῖ πνρα r. . necoν ἀναλαβων, i. e. anilites, quoae oeuerat, iterrem napibus Mus uit. Nam ne ν B., quotl vulgo
ὁ ἀπὸ τῶν νεῶν πεζός J Puto signifieam peditatum Pelopomnesior ilia , qvi aderant, et illius regionis sociorunt, qui ad G Eornelias et Cun am Conveneriit n ilitatum in ora I ellesponti, ut scriptu in est e. 22., qui ex continente in Lesbum traiecemat foditasse, postea Vero E avibus receptus Est, quod tamen rpserroneel exit. Pro certo anirniari non potest. Sunt auteni haec dieta,, pro ἀπeκομίσθο καὶ an ὀ των νεων ἡ ἐπὶ των νεῶν πεζός. Fb
384쪽
Mκοσι ναυοἰν εν τῆ - εφορμούντες, ἀπόβασιν ποιησάμενοι ες Πάνορμον τῆς Μιλησίας λαλκιδέα τε τον Θακεδαιμόνιον ἄρχοντα μετ ολίγων παραβοοθήσαντα ἀποκrείνουσι καἰ τροπαῖον τρίτη Ἱμέρα ἔστερον διαπλεύσαντες ἔστησαν, o D. Μιλησιοι ως ου μετὰ κρατους τῆς γης σταθὸν ἀνεῖλον. καὶ Θέων καὶ AEομέδων εχοντες τὰς ἐκ -σβου Ἀθηναίων ναλεκ τε Οἰνουσσῶν τῶν προ νου νῆσων, και ἐκ Σιδούσσης καὶ
ἐκ Πτελεού, g εν τν Ἐρυθραία εἶχον τείχη, και εκ τῆς - ου ὁρμώμενοι, τον προς τους λέους πόλεμον από τῶν
νεῶν εποιοῖντο ' εἶχον δῶ ἐπιβάτας τῶν σπλιτῶν εκ καταλλ
υ ἀναγκαστούς. και εν τε Γαρδαμύλy ἀποβάντες καὶ εν Β λίσσω τούς προς ηθήσαντας τῶν πιὼν μῆν νικῆσαντες καὶ
πολλοῖς διαφθείραντες, ανάστατα ἐποίοσαν τὰ ταύτη χωρία. καὶ εν Φαναις αυθις ἄλλy μάχη ενίκησαν καὶ τρίτη εν Αευκωνίω. καὶ μετὰ τοὐτο οἷ μεν πιοι ημ Ovκέτι επεζῖεσαν, orti την χώραν καλῶς κατεσκευασμένον καὶ απαθῆ ουσαν αὐτῶν Μηδικῶν μαλι τότε διεπόρθοσαν. μοι γαρ μόνοι μετὰ Θακεδαιμονίους ων πῶ ῆσθόμον ευδαιμονῆσαντες ἄμα καιεσωφρόνησαν, καὶ oσω επῶδδου πόλις αὐτοῖς επὶ το μελων, τόσω καὶ ἐκοσμοῖντο ἐχυρωτερον. καὶ Ουδ' αυτὸν τvν ἀπόστασιν, εἰ τοῖro δοκοῖσι παρὰ τὸ ασφαλέστερον πρῶξαι, πρότερον ετόλμοσαν ποιμασθαι θ μετὰ πολλῶν τε κἀγαθῶν ξυμμάχων δεμελλον κινδυνεύσειν, καὶ τοὐς υθνναίους ῆ- νοντο οὐδ' αὐτούς αντιλέγοντας ἄτι μετὰ τον Σικελικὸν ξυμ
φορὰν ἄρ οὐ πάνυ πόνορα σφῶν βεβαίως τὰ πράγατα ε
N. διαπλευσαντες ἔστησανJ Facta tumulivaria Oseenalon , occisis cum duce paucis hostium recesserant, ae I triduo post ruinpetita Panorino tropthaeum statuerunt.
385쪽
MB. v II L. CAP. 25.c τέ τι ἔν τοῖς ἄνθρωπείοις τοῖ βίου παραλόγοις ἐσφάλησαν, mτὰ πολλῶν οἷς ταὐτὰ εδοξε τὰ τῶν 'Aθοναίων ταχύ ξυνω
τοῖς της θαλάσσης και κατὰ γην πορμουμένοις ενεχείρησάν τινες προς 'Aθηναίους ἀγαγεῖν την πόλι ους αἰσθόμενοι οἶ
-τοντες αυτοὶ μεν 'σύχασαν, Ἀστύοχον es ἐξ Ἐρυθρῶν τον
ναυαρχον μετὰ τεσσάρων νεῶν, Δῖ παρῆσαν αυτῶ, κομίσαντες,
ἐσκόπουν οπως ρετριώτατα η ὁμορον λ φει ξ ἄλλω τω τρόπο
καταπαυσουσι τηρο επιμυλ ν. καὶ οι μεν ταὐτα ἔπρασσον.
25 Ἐκ δε τῶν ' - αν του αυτ οὐ θέρους τελευτωντος χίλιοι ὁπλῖται Ἀθηναίων, και πεντακόσιοι και χίλιοι Ἀργεέων, τους γὰρ πεντακοσίους τῶν ' Αργείων ψιλους οντας ωπλισανοι Ἀθηναῖοι, καὶ χέλιοι των ξυμμάχων ναυσὶ δυοῖν δεουσαι et πεντεκοντα, ων ἐσαν καὶ ὁπλιταγωγοί, Φρυνίχου καὶ ' ον μακλέους καὶ Σκιρωνίδου στρατηγούντων κατέπλευσαν ἐς Σάμον, καὶ διαβάντες εο πιλοτον ἐστοατοπεδεύσαντο. Μιλήσιοι
δε ἐξελθόντες αὐτοί τε, Οκτακόσιοι ὁπλῖται, και οἷ μετὰ Σαλ-
tiones copulari solet. Vide I , 8. 20. 84. III, 54. 46. V , IT78. VII, 64. Idque postrum a Bekkero etia in in III, 32. Quara
labent plurimi, vulgo ταύτα, quae est fre t Ientissi ura per mutatio. Infinitiviis hic est appositio Pronominia demonstrativi. Vid. Mumger. P. 292. not. εἴργομένοις οἶν αδ roις J Vid. not. ad veri,a IV, 10. υππωρῆσα 3ἔ, ibiq. Schol. D.riuriis noster reserendus ad vectum est. neque positus pro irenitivo absoluto, quae erat sententia Dulieri, ut vi-dptur, ut Matililaei Gr. p. 820. reete explicatur hie locus. Sinti-Ies sunt dativi, quoa illustrat P. 523. 1 aulo post recte editur καταπαυσουσε Pro vnlgata κἄταπαύσωσε PT plurimis libris , utpota in interrogatione obliqua. V. Popp. prol. t. I. p. 137. 25. πεντακοσιοι κσὶ χίχιοι ἈργείωνJ tilao comma ponunt Postri ντωκόσιοι. At recte sic distingui, declarant verba cap. 3O. Στρομβιχίδης καὶ ' ονομακλῆι καὶ Εὐπτεμων τριάκοντα νσις ἔχωνTra νωι τῶν ἐς Μίλντον n,όντων πιλίων σπλιτῶν μωoe ἄγοντα. Et qti in gentos expeditos Argivorrum militea ad litis Atheniensibua gravi u atura instructus esse.'Dissiligod by Ooste
386쪽
κιδέως ελθόντες Πελοπονν σιοι καὶ Tισσαφέρνους τι ξεν κόνεπιχουρικόν, καὶ αυτος Τισσαφέρνης παρων καὶ ἡ ἶππος αὐ-τοὐ, ξυνέβαλον τοῖς Ἀθηναίοις καὶ ξυμμάχοις. καὶ οἱ μενωπεῖοι τῶ σφετέρω αυτῶν κέρα προεξάξαντες καὶ καταφρονήσαντες, ῶς επὶ Ιωνάς τε καὶ οὐ δεξομένους ἀτακτότερον χωρούντες, νικῶνται υπὸ των Μιλησίων, καὶ διαφθείρονταιαυτῶν ὀλίγω ελάσσους τριακοσίων ἀνδρῶν' - ναῖοι δε τούς τε Πελοπον νοσίους πρώτους νικήσαντες, καὶ τους βαρβάρους καὶ τον ἄλλον huν ἀσάμενοι, τοῖς Μιλησίοις Ου ξυμμβα τες, ἀλλ' υποχωρ σαντων αυτῶν ἀπὸ τῆς των Αργείων τρομπῆς ἐς την πολιν, ώς ἐώρων το ἄλλο σφῶν ἡσσώμενον, προς αυτὸν την πόλιν των Μιλησίων κρατοῖντες μη - οπλα τέ-
θενται. καὶ ξυνέβη εν τῆ μ ν ταύτη τούς πωνας ἀμφοτέρων
των Λωριέων κρατῆσαι ' τούς τε γαρ κατὰ σφῆς Πελοποννησίους οἱ 'A ναῖοι ἐνίκων, καὶ τούς Ἀργείους οἱ Μιλήσιοι. στήσαντες δὲ τροπαῖον, τον περιτειχισμὸν ἰσθμώδους οντος τοὐ χωρίου οἷ Ἀθηναῖοι παρεσκευάζοντο, νομίζοντες, εἰ προς-
αγάγοιντο Μίλητον, φαδίως ἄν σφίσι καὶ τἄλλα προδο
'Eν τούτω δε περὶ δειλην ἡδο οφίαν ἀγγέλλεται αυτοῖς 2u .
τὰς ἀπό Πελοποννησου καὶ Σικελίας πέντε καὶ πεντ κονταναῖς ὁσον οὐ παρεῖναι. των τε γὰρ Σικελιωτων, Ἐρμοκράτους τοὐ Συρακοσίου μαλιστα ενάγοντος ξυνεπιλαβέσθαι καὶ τῆς υπολοίπου 'Aθηναίων καταλύοεως, εῖκοσι νῆες Συρ*κοσίων ῆλθον και Σελινούντιαι δύο, Oct τε εκ Πελοποννοσου,
ciς παρεσκευάζοντο, ἐτοῖμαι ἐδο οῖσαι, καὶ Θηραμένει, τῶτι ξενικον ἐπικουρικόν J τι A. B. C. F. S. e. i. vulgo M. Vocaui ξενικόν delet Schaeser. ad Bos. Ellips. p. 45 I. καὶ οι μεν 'Aoγειοι - κέo xl Suidas et Photius V. κέρας. ,,Π-
εξαπαντες B. Moe ἄρξαντες C. I . O. P. u. Cuiufi Verbi exein plaponit I.Ol, et L. ait Psa ynicii. p. 287. petita illa a Syntipa et Anna Coninenat προεξέρξαντες G. Helcker. - Haec exenipla nihil pro-hant, neque uomstus vecti nostra debet offensioni esse, quantitanis ' ivis rarus, et Lobeck. ipse Ex Thucydide, Xenophonte, Deinosthene eum cornprobavit. Προεξάγειν Vectum n ilitare est , signifieana cornu extendere, producere, et nescio eur hic repudient, eunt toties Eodem sensit apud hunc Scripto reni Sintile verMInx knεξάγειν reperiatur. Cons. Popp. Prol. t. II. P. 75. Diti sors. scripser at ex B. προεξάξαντες, Pod et i ille Putat spectare Tuod est in aliis προ-eξάρξα πες. , ,προεξάσοειν, ait, vecto ita Sin ili loco Herodotiis usiis X,
387쪽
ταχθεῖσαι κομέσαι, κατέπλευσαν ἐς Aέρον πρῶτον τον προπιιλ του νῆσον. ἔπειτα ἐκεῖθεν αἰοθόμενοι ἐπὶ Naήτω o τας Αθπναέους ἐς τον γασικόν κόλπον πρότερον πλευσαντες οὐλοντο εἰδέναι - περ. της Μιλήτου. ελθόντος δε 'Aλκιβιάδου λπω ἐς Παιωσσαν τῆς Μιληοίας, ηπερ τοὐ κόλπου πλεύσαντες ηὐλίσαντο, πυνθάνονται τα περὶ τῆς μάχος.
παρῆν γὰρ ὁ Ἀλκιβιάδης καὶ ξυνεμάχετο τοῖς MVσίοις και
Tισσαφέρνει, καὶ αυτοῖς παρ νει, εἰ μὴ βουλονται τά τε ἐν Ἱωνία καὶ τὰ ξύμπαντα πράγματα διολέσαι, ώς ταχιστα D ποεῖν Μιλήτω καὶ μῆ περιιδεῖν αποτειχισθεισαν. καὶ οἱ μεν
α τῆ εω ἔμελλον νοσήσειν ' ωρύνιχος δε ὁ των Ἀθηναίων
στρατηγός, ῶς απὴ τῆς Aέρου ἐπύθετο τὰ των νεων σαφῶς, βουλομένων τῶν ξυναρχόντων ὁπομείναντας διαναυμαχεῖν, οὐκεφη οὐτ' αυτὸς ποι σειν τοὐτο Οἴτ ἐκείνοις Ουδ' ἄλλω οὐδενὶ ἐς δύναμιν επιτρέφειν. ὁπου γὰρ εξεστιν εν νοτερω, σαφῶς εἰδότας προς ὁπόσας τε ναλ πολεμίας καὶ ὁσαις πρὸς
αὐτὰς ταῖς σφετέραις, ἱκανῶς καὶ καθ' ησυχίαν παρασκευωσαμένοις εσται ἀγωνίoασθαι, ουδέποτε τω αἰσχρῶ o νείδει εγ
ξας ἀλόγως διακινδυνευσειν. οὐ γὰρ αἰσχρὸν εἶναι Ἀθοναίους ναυτικῶ μετὰ καιροῖ -οχωρῆσαι, αλλὰ καὶ μετὰ ὁτουουν
ου γὰρ ἔζεστιν - ἔσται ἀγωνίσασθαι J Sc Iol. To Dra nπιτ- τόκ. Negat Bri doV., vii in illinc nio luni verba Orilinat: οπου es rιν ὀγωνίσασθαι, σαφῶς εἰδότας προς οπόσας ναῖς καὶ ἴσαις ἡμῖν παρεσκευασμένοις ἔσrαε ὼγωνίσασθαι olo. At iiiii vecta ἱκανῶς καὶ καθ' ησυχίαν παρεσκeυασμένοις non tacite possunt alii r quam cun vermis ἄπου γὰρ ἔξεστιν ἐν υσrψω iiungi. litiosi si verum est, Pr γ sus imitile hoc raraa, et videtur a nianti aliena alieno loco ill tum; nant Pran itus inserviebat explenitan.sententiae in niectio pinBitae: εἰδόrας Πρὸς όnό ς - ταῖς σφεrέραις ἔσται. Ali Iu intul a nhanc Opinioneni sirit ut H. , tibi ἐζέσται est et post αγωνίσασθαι ali- interpI etani uitiarii: δποι te βουλονται. Deleto ἔσται facile ad illain sententiam interpositam psi ἀno κοινου repetero ἔξεστιν EX praecedentibus a tu ue ex inseu uentibus ἀγωνίσασθαι. Cons. PODD.
388쪽
τρόπου αλχιον ξυμ σεσθαι, se ησσηθῶσι ' καὶ τον πόλιου
ου μόνον τῶ αἰσχρω αλλὰ και τψ μεγίστω κινδυνω περιπλπτειν, η μόλις επι ταῖς γεγενομέναις ξυμφοραῖς ἐνδέχεσθαι μετά βεβαίου παρασκευης καθ' ἐκουσίαν, η πάνυ γε ανάγκy, προτέρα ποι επιχειρεῖν, ποὐ δο μη βιαζομένy γε προς αυθα - ρέτους κινδύνους ἰέναι. ώς τάχιστα ει ἐκέλευε τούς τε τρα- μαπίας ἀναλαβόντας καὶ τον πεζὸν καὶ των σκευῶν ὁσα nuθον ἔχοντες, ἁ δ' - τπς πολεμίας εἰλήφασι καταλιπόντας, λως κουφαι άσιν ω νῆες, ἀποπλεῖν ες Σάμον, κἀκεῖθεν
pugnam, quomodocunRete res caderet, committere, gi vincerentur.
Cons. II, 40. xo nενέσθαι Ουχ ὁμολογεῖν τινὶ αἰσχρόν, ἀλλα μη δι- φεύγειν ter P αἴσχιον, ubi V. not in . Nam cuin ueget i Irpe essis nostibus ced me , non potest dicere turpius Esse pugna n Coniniit tere, sed potiug turpe esse. η μόγις - κινδύνους ἰέναιJ In his κατ ἐξαυοίαν L.. O. P. h. g. On ittunt C. Κ. c. e. f. ceteri καθ' ἡκουσίαν. PDITO πως δο d. σπουδὴ b. c. f. ceteri πω δή. Contraria ponuntur καν ἔκουοων Sc. γνώμην tu. Soph. Tocli. 727. et ἀνάγκη. Kae ἐξουσίαν prorsiis stl - uritu in foret; vi id enim obstat , si i n reruni abundantia versa tur, Prominus priores hostem aggrediantur, licet post insimnernealamitatern Schol. η τινὶ πόλει διὰ τὰς κατεχούσας συμφορὰς μόγις ἔξεστι μετὰ μεγάλης παρασκευος καὶ ἄναγκαζομένη προςeπαρορεῖν Scr. neomet. τοῖς πολεμίοις, οὐχὶ δη ἐκουσίως, ταύτη πως προς κει μοra ναγκαζομένη προς αυθαιρέτους κινδύνους iέκαις Valla: cur cum propter eladea aeceptas viae liceat cum fruto apparatu sua Vonte, vel etiam magna necessitate eoaetae aliqu91 aggredi, tam vero quomodo ei non coactae pericula sua sponte Quaeipere liceret uel N
ud μόλις, ut sit: si μόλις sive μόγις nam ita hie in libris omnibua et pleruinoue in Iibro octavo η πάνυ γε ἀνάγκη . Particulain γs
non reddisserunt, sed pro ea etiam, quod alienunι est ab lio Ioco. Ilitelligintitum enim sic: cui eisitati mira viae Iieeat, vel
certe mamra necessitate coactae hostea aggredi. - Προτέρα που
N. που omiriunt b. e. d. f. i. I einde nos 3 feret qui leni potest. Enunciatione tuta per interrogationem elata; Inagis tanten Placet Cum L,in lavio ηπου δῆ scrutere, i. e. anulto minui, neduul. V. Uiger. p. 412. Thucyd. I, I 42. ηπου δη ἐν noteμία. VI, 37. ηπου γε δη ἐν πάση πολεμία Σικελία, cili ut ipsuiu littere videtur iii alio uot Iibroruni scriptura Ooυδῆ. Repeteliduni auteni j που δὴ ἐνδέχεrαι, vel potius hi oratione Oli liqua ἐνδήχεσθαι. Idque vix al Blineo, quontinus reeipiam. Ουδῆ γε Schneider. in die. Xenopli.
Μeniorab. v. o i dicit optinios ille libros habere; quinaini et
389쪽
καιρὸς ὴ, ποιεῖσθαι. ώς δὴ ἐπεισε. καὶ Iδρασε ταλα ' καἰῖδοξεν Ουκ ἐν τω αυτίκα μῶλλον ῆ υστερον οὐκ ἐς τοὐτο μόνον αλλὰ καὶ ἐς ἴσα ἄλλα Φρυνιχος κατέστη οὐκ ἀξύνετος εἶναι. καὶ οἱ μεν - αῖοι ἀφ εσπέρας εὐθύς τουτω πω τρόπω
ἀτελεῖ τη νίκη απὁ τῆς Μιλ του ἀνέστησαν, καὶ οἱ Ἀργεῖοι κατὰ τάχος καὶ προς οργὸν τῆς ξυμφορὰς ἀπέπλευσαν ἐκ τῆς 29 Σάμου ει οἴκου. οἶ δε IIελοπονν σιοι ἄμα τ' ἔφ εκ τῆς
Tειχιούσσης ἄραντ q ἐπικαταγονται, καὶ μείναντες γέραν μίαν, τῆ υστεραία καὶ τὰς πιας ναυς προςλαβόντες τὰς μετὰ λαλκιδεως τό πρῶτον ξυγκαταδιωχθείσας, εβούλοντο πλεῖσαι επὶ τὰ σκεύη α ἐξείλοντο ἐψ Tειχιούσσαν πάλιν. καὶ Aet 'λθον, Tισσαφέρνης τω πεζω παρελθὼν πείθει αυτούς επὶ Ῥα- σον, ἐν ἡ Ἀμορρος πολέμιος ἄν κατεῖχε, πλεὐσαι. καὶ προς- βαλόντες τῆ 'Iάσω απνίδιοι, καὶ ου προέδεχομένων ἀλλ' ῆ Acτικὰς τὰς ναύς εἶναι, αἱροῖσι ' καὶ μάλιστα εν τω ε'ors οἱ Συρακόσιοι ἐπηνωγαν καὶ τόν τε Ἀμόργην ζῶντα λαβόντες, LIισσούθνου νόθον υἷον, ἀφεστῶτα δε βασιλέως, πα-οαδιδόασιν οἱ ΙΠελοποννήσιοι Tισσαφέρνει ἀπαγαγεῖν, εἰ βούλεται, βασιλεῖ, δήπερ αυτρο προςέταξε καὶ τ ν 'γασον διε
πόρθησαν, καἰ χρηματμ πάνυ πολλὰ ἡ στρατιὰ ἐλαμ πα
λαι- υτον γὰρ 'ν τὸ χωρίον. τους τ επικούρους τοὐς περὶ τόν υμόργην παρα οφῶς αυτοῖς κομίσαντες καὶ Ουκ αδικ σαντες ξυνέταξαν, ονι ἡ σαν οἷ πλεῖστοι ἐκ IIελοπονν σου τό τε πόλισμα Tισσαφέρνει παραδόντες καὶ τὰ ανδράποδα πάντα, καὶ δοὐλα καὶ ελεύθερα, ἄν καθ' εκαστον στατῆρα
δαρεικὸν παρ' αυτοὐ ξυνέδοσαν λυμῖν, ἔπειτα ἀνεχώρησαν
statῆρα ΑαρεικόνJ Dariei stateres, it In alie Philippi Μacedonis,Al x an ira, I, siniaelii stateres ne iliabant ut rei statoris Attici m stlinationeni sive pretiuiti Attici didracliniatis. Di iraelinia vero
390쪽
ἄρχονια Θακέδαιμονίων πεμφάννων, ἀποστέλλουσι πεζῆ μέχρι 'Eρυθρῶν ἐχοντα το παρὰ Ἀμοργου επικουρικόν, και ες την Mauroν αὐτοῖ Φίλιππον καθιστασι. καὶ τό θέρος ἐτει
Toυ δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος, επειδη τον 'εισον κατε-29or caro ὁ Σισσαφέρνηρ ἐς φυλακῆν, παρῆχθεν ες την Μίλητον, και μονὸς μεν τροφήν, si ερ υπέστη εν τῆ Αακεδαίμονι , ες - μὴν Aττικὴν εκάστου πόσαις ταῖς ναυσὶ διέδωκε, τοὐ δε λοιποῖ χρόνου ἐβούλετο τριώβολον διδοναι, εως ἄν βασιλέα ἐπέρπται ῆν δε κελεύει εφη δώσειν εντελῆ τρο δραχμμην. Ἀρ κράτους δε ἀντειπόντος τού Συρακοσίου στρα οὐ, ο γὰρ Θοραμένης οὐ ναύαρχος ἀν, αλx Ἀστυόχω παρα- δοὐναι τὰς ναῖς ξυμπλέων, μαλακός ῆν περὶ του μισθολ
D. 200, 16. 2ll, 7. 445, 29. υρμοστον Atheniens ni liabet Xen 'Pri . Ilist. gr. IV, 8, 8. IJt Ρedaritus Cliti, ita Mileti Inii lippiis vidi iur