장음표시 사용
371쪽
0 κοσι ναῖς. br δε Κορίνθιοι, ἐπειγομένων αυτων τον πλοῖν,
ο τας λωιάδας σπονδάς, εαυ ros δε τον στόλον Πιον ποι - σασοι. οὐ ξυγχωρούντων δε τῶν Κορινθίων, αλλὰ διατρι
καὶ πέμψαντες ενα τῶν στρατογῶν Ἀριστοκράτην ἐπντιῶντο αὐτούς, καὶ ἀρνουμένων τῶν νων , τό πιστὸν ναυς σφίσι ξυμπεμπειν εκέλευον ες τὸ ξυμμαχικόν οἱ ὁ επεμψαν επτά.
modo in Miin aetiionen aut Thargelion En iii mitisse docuit Corsinus dissert. Agon. 4. Ili linii sunt trieterici, ni o lo cum primo. Diodo cum tertio Olyn piadiri citi isvia anno cornpetentes. Rii cum prinio , Inense Grinthiorum Panen o celebrabantur sive Atti- eo Hecatombaeone, Hon an Ove lutio. tui vero tertio Olympiaclis anno aget alitur, si vel lita rati nuchionen , vel ad Titurgetionem spectant. Iam Miae hie nien Orinnitar Isthnii a recte IIecatonitia one ponuntiir; agimus Eninx uniriam Ol. 92, I. Nam ni Odo cap. s. extr. Thucydides annunt belli nonum decimum excurrim .seripsit. Ac n ensis uuidem 1 Iecatonil aeo lir natiir narration Xenophontis Ilist. . t V, 5, I., Pii Agesilai an ex Asia reducen ad Istlanitin pervetiisse relere tenipore, quo Isthmia agebantur Gl. 97 . Ideni reditum eius in Vit. Agesil. II, I7. ad H iii intilia memorat, quae et ipsa Hecaton baeoli e celebrata esse sit pra V. 23. vidi nitis. Emient tempora reditiis Agesilai sigilat Pausan. III,
I 0. I. Errare Diodomini XIV, 86., qui naec sub anno Ol. 96, 3. refert, esseling. adnotavit. Igitur incredibili ni otio Mueger.
Comni. Titiae. p. 3I6. fallitur, εDIi ea, de ql il lis Praerinius, Isilinii a mense celebrata esse ammirat Vel Munychione vel Thamgotione. Hecatoni baeoni ne assignentiar, vel li Oc in pedire ait, quod hac ratione inde a prin o vere usque ad Ine ilia in aestatent fere nihil gestuni esset. Is Vero non reputavit, Isthnita celebrata deni lini c. 10. a scriptore referri; Itulos ipsos in lileiae sive saera ἐκπειρια praecedebat, de q in Vul. D ulvvel l. ad annum 2O.
bessi Polo p. t. II. p. 706. sq. Ι θε. et Disse n. explic. Pind. p. 495. Illo arguntento halid paulo gravius esse Krilegeriis addit illud,
tiuod ipso IIecaton haeone creati Phrynici ius atque Onon acies Et die ironides naultis sectionibus post, c. 24. Ailaenis advecti narremtur, superioris autem anni praetores I eon et Dioni edon adhuc navibus praesti erant. Mense enim Hecatoniliae One ἀασιρεσίας suisse Athenis, neminem ignorar dicit. Hic mirgus teli enit in , inducias nune agi extremo anno Ol. 91, 4. Isthmia denium proxinii anni initio. Quod de comitiis magistratuum tanta securi tato asseverat, id sB iuxta cum ignarissiniis, viando ea habita sint , ignorare latetur qui has res data opera καὶ ovae ἐν πωρέργω tractavit Schoeniann. de comit Athen. p. 322. - De superstitione ista Graeco in in celebranais festis vide I rumann.
372쪽
αἴτιον δ' ἐγένετο τῆς αποστολῆς των νεῶν οἷ μεν πολλοὶ των 'πιων οὐκ εἰδότες τα πρασσόμενα, οἷ δε ολίγοι ξυνειδότες τl τε πλῆθος Ου βουλόμενοί πω πολέμιον εχειν, πρίν τι και in φὸν λάβωσι, καὶ τους Πελοποννοσίους Ουκέτι προςδεχόμενοι , εξειν, οτι διέτριον. 'μ ει τουτω τα Ἱσθμια ἐγίγνετο, και or '- ναιοι, Ishπηγγέλθησαν γὰρ Γ ατ σπονδαί J, εθεώρουν ἐς αυτά, και κα- δοχα μἄHον αυτοῖς τὰ τῶν πίων ἐφάνη. και επειδῆ ἀνεχωροσαν, παρεσκευαζοντο ευθυς οπως μὴ λῆσωσιν αυτους αἶνῆες εκ τῶν Κεγχρειῶν ἀφορμοθεῖσαι. οἱ δε μετὰ τον εορτὸν ἀνῆγοντο μια και εἰκοσι ναυσὶν ἐς την mori ἄρχοντα Ἀλκ μένον ἔχοντες. και αυτοῖς οἱ Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον λαις ναυσι προ λευσαντες υπῆγον ἐς τὸ πέλαγος. Aς δ' επὸ πολυ Ουκει κολούθησαν οἱ Πελοποννήσιοι ouae ἀπετράποντο, ἐπαν χώρησαν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι '' τὰς γὰρ τῶν λειν επτὰ ναλ εντῶ ἀριθμῶ μετὰ σφῶν ἔχοντες - πιστας ενόμιζον, ἀλλ υστερον ἄλλας προ λορώσαντες επτὰ και τριάκοντα παραπλέον-
Deerent, vel p noris Deo e33ent, eos en societate mansuros, Ita Thuc. III, II. τὸ αντίπαλον δέος μόνον πιπιον ἐς ξυμμαχίαν. Nain quod imi συμμαχία, hic τὸ συμμαχικόν est, ut III, DI. asi M.
αἴσιον O δυένετο - οἱ μεν NOUOὶ - οὐκ εἰδόrεςJ Sie IV, 26. di ιον δὲ ἔν οἰ -κεδαιμόνιοι προειπόντM. Velq un Praedicato, non nulliniecto adstructii . Vid. Μatth. Gr. p. 426. 10. ἐπηγγέλθνσαν ναρ αἱ σπονδαί J αἰ . σπονδαe ex B. addidit Bericer. Denuntiabantur indutiae per σπονδοφόeους sive sellais Da. Vid. Dissen. Explic. Pind. p. 494. Adduanientii ni co luis B. potost ex scholio natum esse, ac Profecto Scitui. Codicis Casa soli alii hic adnotavit, αἱ σπονδαὶ δολοκότι. Nam per se non ablior ret a ratione Grammatica μογγέλθοσαν τὰ μυια, quia salilaeogitatur: ot 'Dθμιοι αγωνδς 3 Ve illud ipsum οἱ unoνδαί. Est praetorea haee via explicandi Plitralis. ut stiti lectit in sit of Ayο- ναῖοι, denuntiatum erat Athenienseus, induetas elae. Certe tanten
V, 40. iterum legitur λένοντες μῆ ιΠ'πέλθοι πω ἐς Αακεδαίμονα ταιοπονδάς. Vid. noti ad I, IM. II, 8. V, 26. POp p. proles . t. I. P. 98. πως μὴ Echer. ad Vtur. Ud. not. ad I, 82. Ρ0Pp, pr leg. t. d. p. I 36. d. I liue. II, l. p. 422. in Addend. ad p. 312. ἐκ των κεγχρειων J POrius Corinthi oriun teste Sira inne p. 3 septuaginta gladia m eundii n Uell. Μor. p. 207. tantuni G. nu, Iiar. Ano. a Corintho reniolae et recta quidem via ad orientem. Popp. proleg. t. II. p. 220. Utroque ni intero dicitur, plerum quo
per diplithonglun ει, plurali VIII, 20. singulari IV, 42. M. Siluaerat ad mare Sarons cun .
373쪽
I, IB. VIII. CAP. II. τας -οἶς καταδιώκουσιν ἐς Πειραιὸν τῆς Κορινθlae' ἔμιδε λιμὸν ερημος καὶ επατος προς - μεθόρια της Ἐπιδαυρίας. και μiαν μἐν ναῶν ἀπολλύασι μετέωρον vi Πελοποννή- ' σιοι, τάς δε αλλας ξυναγαγόντες ὁρμίζουσι. και προσαλόντων των Ἀθηναίων καὶ κατὰ θάλα αν ταῖς ναυnὶ κώ ἐς τονγον ἀποβάντων, θόρυβός τε ἐγένετο πολίς καὶ ἄτακτος, καὶ
τῶν τε νεῶν τας πλείους κατατραυματίζουσιν ἐν τν υ ΟἰἈθηναῖοι, καὶ τον ἄρχοντα Ἀλκυμένγ ὰποκτείνουσι ' καὶ αυ- II τῶν τινες Arέθανον. διακριθέντες δε προς μὲν τὰς πολεμίας ναῖς επεταξαν ἐφορμεῖν ἱκανός, ταῖς δε λοιπαῖς ἐς το νησέων Ορμέωνται, ἐν ω - πολύ ἀπέχοντι εστρατοπεδεύοντο,
και ἐς τὰς Ἀθηνας ἐπι βοήθειαν επει nov. παρῆσαν γὰρ mi τοῖς Πελοπονν σίοις τν ὐστεραί es τε Κορίνθιοι D'θoὼν- τες ἐπὶ τὰς ναῖς, καὶ οὐ πολλῶ υστερον καὶ οι ἄλλοι προς-
w, I. p. 309. delet vecta καὶ τριήκοντα. quam inutilem conieci
te patebit. Quot naves de illis duodesexaginta Piraeum o identibus demserint, alio die avocaverint, eap. II. init. ' in universi maignificat, ipsun numeriam cap. 15. exhil ei; miot utilem in locum demtar In ubmiserint, reticuit. ItaquE spuis erit, I hucydidi aegredere c. m. scribenti, postremo viginti pari niunero Peloponnesiacamm ad Piraeunx oppositas suisse. εἰς Πειoαιον τῆς κορινθίαe J IDιοαῖον H. ut Steph. Byz. Cons Xenoph. hisi. gr. Iv, 5, 1. 3. Palmer. exerc. cr. p. 72. Piraeum
geni inuin Corinthiactini, alteriini ad Saronicum, auerum mi Gi saeum sinunt fuisse suspicatur, quoniam Strabo Piraeum eum Ileraeo et Oenoe ad inissae iii sintini atatuat, ut et ipsum L. e-elia eun . Apud Strairi,ne in inistrix Piraeiani quaesivi, quod de aeotiam Popp. profitetur Prol. f. II. p. 220. not. Vellem, Odois. Μ uelleriis in libro: d. Dorer t. II. p. 43l. sontes indieasset, qui nostro lueo et mox cap. II. COITigi vult πιείραιον, quique dicit liuiac portum , in finit Has agri Epidaurai situm, ut iacenti prinnion to 'io spiraeo CDaenominem fuisse; at Πείραιον Xenophontis litoris sinus Crassaei Iuisse prope Seeμά, sita in confiniis του na ἄ- τέος του Aεχαίου Et n ontii ini, et Laulmehori nunc appellata. Νeque plaria ad Xenoph. Ages. II, 18. excursus nunc ad manun est, ubi eum de illiptica Piraeo agere serunt. veis ius, euilis Excursum licuit nilhi postea inspicere, ne ipse qui dein locum Str honis indicat, quo niagis de veritate eitationis dubitari potest. Apitii Ptoleniae lini in vectis Ἐπίδαυρος, πιείραιον ύκρον, Ἀθηναίων μεν etc. et apud Pliniuin II. N. IV, 5. in vectis Spiraeum promontorium, portus Anthedon corrigit Πειραιον et Piraeum, ton tri tariam ac Muelleriis mitione ni secutus. Aten in Spiraeum promontorium iterum apud Plinium est in IV, 12, 19., num ibi quoque corrigendum 3 Jκαταrea arco υσιν I Vid. Pol Iux I, 125.
II. ἐπὶ τὰι ναυσJ i. e. adrersus naves Atheniensium. Cong.
374쪽
τα δἐ εδοξεν αὐτοῖς ἀνελκύσαι καὶ τω πεζω προςκαθημένους φυλακὴν ἔχειν, ἐως αν τις παρατύχη διαφυγὴ επιτοδεία. ἔπεμ νε δ' αυτοῖς καὶ ' πιις αἰσθόμενος ταὐτα ut δρα Σπαρτιάτ=ν Θέρμωνα. τοῖς δε Αακεδαιμονίους πρῶτον μἐν ξγγέλ-on δτι αἰ νῆες ἀνοχμέναι εισὶν ἐκ του ἰσθμοὐ ' εἴρητο γάρ, ὁταν γένηrαι τοὐro , Ἀλκαμένει Dπό των εφόρων Ἀπει πέροψαι' καὶ εὐθυς τὰς παρὰ σφῶν πέντε ταῖς καὶ παλκιδέα ἄγχοντα καὶ Ἀλκιβιάδην μετ αυτ εβούλοντο πέμπειν ἐπειτα ἄρμ μένων αὐτῶν τὰ περὶ την ἐν τω ΠειρQιῶ των νεῶν καταφυγην ξγyno', καἰ ἀθυμησαντες, δει πρῶτον ἁπτόμενοι τοὐ γωνικ- πολέμου --ισαν, τὰς ναυς τὰς ἐκ τῆς εαυτῶν οὐκέτι διενοοῖντο πέμπειν, αλλὰ καί τινας προα νένας μετακαλεῖν. γνοῖς ει ὁ Ἀλκ βιάδης 'πείθει αὐθις 'ειλον καὶ Στους ἄλλους εφόρους μῆ ἀποκνζσαι τον πλοῖν, χέζων ὁτι - - σονταί τε πλεύσαντεst ne, τον τῶν νεῶν ξυμgoρὰν Moυς αἰσθέσθαι, καὶ αυ. ὁπαν προσάλp Ιων', ραδίως πείσειν τὰς πόλεις ἀφίστασθαι, τρο των 'Aδοναίων λέγων ασθένειαν καὶ την τῶ. Αακεδαιμών - προμφίαν ' πιστότερος γὰρ ἄλ- . λων φανεῖσθαι. Ἐνδίω τε Ουτῶ ἰδία ἔλεγε καλὸν εἶναι διεκείνου ἀποστῆσαί τε γωνίαν καὶ βασιλέα ξύμμαχον ποιῆσαι ΑακεδαιμονBις, καὶ μῆ Aγιδος το αγώνισμα τοὐτο γενέσθαι' ἐτύγχανε γὰρ τω υγιδι αυτὸς διμορος μ. και ὁ μἐν πελσας τους τε ἄλλους πόρους καὶ Ἀνδιον, ἀνήγετο ταῖς πέντε ναυσὶ μετὰ χαλκιδέως του -κεδαιμονίου, καὶ διὰ τάχους
375쪽
L IB. v III. CAP. 14. που ξυνδιαπολεμῆσασαι, καὶ περὶ τορο - καδίαν ἀποληφθεῖσαι καὶ κοπεῖσαι unis των Ἀττικῶν επτὰ καὶ εἴκοσι νε-ν, ωνηρχεν 'μποκλῆς Μενίππου φυλακην εοχων των απὁ τῆς Σικελίας νεῶν, αἱ λοιπαὶ πλῆν μιας διαφυροῖσαι τους Ἀθqνυίους κατέπλευσαν ες την Κόρινθον.
ia i δε χαλκιδεὴς καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης πλέοντες οσοις τε ἐπιτυνοιεν ξυνελάμβανον τού μ' Iζάγγελτοι γενέσθαι, καὶ προς- ναχόντες πρῶτον Λωρύκν τῆς ηπείρου και αφέντες ενταμα
αυτοῖς αυτοὶ 'ἐν προξυγγενομενοι των ξυμπρασσόντων πίων τισὶ καὶ κελευόντων καταπλεῖν μ' προειπόντας ες την πόλιν, ἀφικνοῖνται αἰφνίδιοι τοῖς Σχις. καὶ οἱ μεν πολλοὶ εν θαυματιησαν καὶ ἐκπλῆξει ' τοῖς δ' ὀλίγοις παρεσκεύαστο ἄρτε βου- χῆν τε τυχεῖν ξυλλεγομενον, καὶ γενομένων λόγων από τε του
λαλκιδέως καὶ Ἀλκιβιάδου ἄρ ἄλλαι τε νῆες πολλαὶ προς-
πλέουσι, και τα περὶ τῆς πολιορκίας των ἐν τῶ Πειραιῶ νεῶν ou δολωσάντων, αφίστανται πιοι καὶ αυθις Ἐρυθραῖοι AOq- ναίων. και μετὰ ταὐrα τρισὶ ναυσὶ πλευσαντες καὶ Κλαζομενὰς ἀφιστῶσι. διαβάντες τε οι Λλαζομένιοι ευθὼς ες την επει
ρον τῆν Πολίχναν ἐτείνων , εῖ τι δέοι, σφίσιν αὐτοῖς ἐκ τῆς
λοιπae elim plena distinctione post Σικελίας νεων. ποπεῖσαa intμ Pretare vexatae stIm Dulcero. Συνδιαπολεμήσασαι eΣ Η. editit ni pro ζυμπολγήσασαι. I id. quae supra ad s. 8. dixi de verto λαι- διαφέρειν.
linge Xenoph. Vectig. IV, 37. Conviv. I, Isi., quibus locis αυθις est deinde, postea, ut et Thucyd. I, 70. VI, 91. Κmaeger. p.
293. sq. 12ναν J Clazo inenae tune in insula altae fueriant, quae insula nune n Ole ab Alexa luim Μ. exstratinia continenti iuncta est, e qua ciun in continentem transiissent Clazomenia, ut in loco, ubi vetus Eoi uin urbs erat, Πολίχνην sive lioc appellativun est alve propriunt, ubi facilius excusea sorniaim Πολίχνανὶ conderent, ab Allieniensibus in insulam revire coacti sunt c. 23. et Poste trii stra a Iaace laeuu niis tentati c. al. POPP. Prol. t. II. p. 450.
376쪽
TN εν τειχισμω τε πάντες ησαν και παρασκευῆ πολεμου.
Ἐς δε τὰς ' Ἀθήνας τοδ αγγελία τῆς Moυ ἀφικνεῖται 'Io
και νομίσανrες μέγαν My και Παφῆ τον κίνδυνον σφῆς περιμστάναι, και τους λοιπούς ξυμμάχους οὐκ εθελήσειν τῆς μυίστης πόλεως μεθεστηκυίας hoυχάζειν, τά τε χίλια τάλαντα, ἄν διὰ παντός του πολεμου ἐγλῶχοντο μὴ ἄφασθαι, εὐθος ελυ- σαν τὰς ἐπικειμένας ζωίας τῶ εἰποντι ἡ ἐπιφοφίσαντι υπὁ τῆς παρούσης ἐκπλῆξεως, και εψηφίσαντο κινεῖν, και ναῶς πχπροὐν μὴ ὀλίγας, των τε εν τω Πειραιῶ ἐφορμουσῶν etὰς μεν οκτὼ ξδ' πεμπειν, es ἀπολιπούσαι την φυλακῆν. τὰς ρε- τὰ λαλκιδέως διώξασαι και οὐ καταλαβούσαι ἀνακεχωροκε-
και ταύτας τον εφόρμησιν. τάς τς των Aiων επtis ναυς,' αῖGυτοῖς ξυνεπολιορκουν τὰς εν τῶ Πειραιῶ, ἀπαγαγόντες, τους
μεν δούλους ἐξ αυτῶν ὴλευθέρωσαν, τούς δ' ιλευθέρους κατ
illustrat Ilusch s ad Tibull. I, 4, 7 I. uide in ad apparisione ne eae Pronomen retulit Iacoba anima iv. ad Hegesipp. I, 2. p. 17 l. 15. ἀπελία et gil AGD J i. e. nuntius de Otio. V. Matth. Gr. p. '
377쪽
τέπεμψαν, καὶ ἄλλας διενοούντο τριάκοντα πληρούν. και πολ-
θειαν την ἐπὶ τ ν πιον. I si Ἐν δε τούτω Στρομβιχίδος ταῖς oκτὼ ναυσὶν ἀφικνεῖται et Σάμον, και προς λαμν Σαμίαν μίαν επλευσεν ἐς πων καὶ ἡσυχάζειν ξξίου αυτούς. ἐκ δε τῆς Xίου ἐς τὸν πων καὶ Oxαλκιδεύς μετὰ τριῶν καὶ εἰκοσι νεῶν ἐπέπλει. και o πεως ἄμα ὁ των Κλαζομενίων και Ἐρυθραίων παρiει. προαισθόμενος δε ὁ Στρομβιχέδης προανήγετο και μετεωρισθεὶς εν τοι πελάγει me ἐώρα τὰς ναῖς πολλώς τὰς απὸ τῆς Xίου , φυγὸν ἐποιεῖτο ἔπι τῆς Σάμου ' αι δε εδίωκον. τον δε πεζὸν οἷ λιτο πρῶτον οὐκ εὐδεχόμενοι, ώς εφυγον οι 'Aθοναῖοι, ἐςνά-
tu 1 sululuctas, ut Patet ex eap. 20. init. ι τὸν βοήθειαν τῆν ἐπὶ τὴν Σίον I Aeaciuat nee quisivam
Illa significatione Thucyd. Iil, 97. βεβοηθηκότες γὰρ ψδη ηοσπι Φnὲ
378쪽
mno. καὶ ἔπέσχον μεν οι πεζοι, καὶ πιλκιδέα Λ τῆρ διώξεως περιμένοντες ' ως δε ἐχρόνιζε, καθ ρουν αυτοι τε τὸ τε χος ὁ ἀνωκοδόμησαν οἱ 'Aθηναῖοι τος Tσων πόλεως τό προς ηπειρον, ξυγκαθήρουν δε αυτοῖς καὶ των βαρβάρων ἐπελθόντες οὐ πολλοι, ων ῆρχε Στάγης υπαρχος Tισσαφέρνους. λκιδεύς δε και -κιβιάδης ως κατεδίωξαν ἐς Σάμον II
Στρομβιχίδην, εκ μεν των ἐκ Πελοποννησου νεων τούς ναύτας ὁπλίσαντες ἐν νω καταλιμπάνουσιν, ἀντιπληρώσαντες δε ταύτας τε ἐκ νου καὶ αλλας εἴκοσιν, επλεον ἐς Μέλητον ως ἀποστησοντες. εβούλετο γὰρ o Ἀλκιβιάδος, ων επιτ δει τοῖς προεστῶσι των Μιλησίων, φθάσαι τὰς από τῆς Πελο
τὰ τῆς Σίων δυνάμεως καὶ χαλκιδέως ἀποστῆσας. λαθόντες ουν τό πλεῖστον του πλοῶ, καὶ φθάσαντες οὐ πολύ τόν τε Στρομβιχίδον καἱ τὸν Θρασυκλέα, oς ετυχεν ἐκ νων Gθονῶν δώδεκα ναυσὶν ἄρτι παρὼν καὶ ξυνδιώκων, ἀφιστῶσι την --λητον. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι κατὰ πόδας μιας δεούσαις εἴκοσι ναυσὶν επιπλεύσαντες, ως αυτοῖς οὐκ ἐδέχοντο Oι Μιλήσιοι, ἐν-δν τῖ επικειμενν νοσω ἐφωρμουν. καὶ ἡ προς βασιλέα ξυμμαχία Αακεδαιμονίοις ἡ πρώτη Μιλησίων ευθὴς ἀποστάντων διὰ Tισσαφέρνους καὶ Miκιδέως ἐγένετο εδε. 'M. τοῖςδε ζυμμαχίαν ἐποιὴσαντο προρ βασιλία καὶ ri Ill
v. ' Onarης e. ὁ Γαγης re. B. vulgo . Tarης. ,,Tages videt ir. idem esse, que ni Xenoph. laiat. gr. I, 2, 5. lial d scio an rectius Στάγην Oeat. De ὐnάποM cons. Dor ilI. ad Charit. p. 448. Κmi ger. p. 359. Nonien Olanea 'ersicum novi, Olagra non item, ne pie id in ullo aibro extat. In liis, tibi historia tacet, tutissini ini ipsos ductus literarunt, qui in libris fit ni, aequi. Reeepiscripturam codicis Η., sum verosimile sit, Eumlen , Pal lite est, a Xenoplionte significari, apti l que In nulla libroruni discrepantiae notatur. Idelicet a in a abiit, unde vulgata ὁ Tάγος. II. δκ μὲν των ἐκ Πεώποννήσου I ,,Delicatiores aures Thum clidem acripsisAe maluerint, priora ια orniasO: τῶν μὲν ἐκ IDI,
lis taxilen gratilicari noluit. Cons. I, M. his. 58. IV, 8. 54. alib. Nee talia Eritat II erodot. I, 67. VII, 173. Κmaeger. p. 292. καταιιμπάνουσιν I ,,Hac huiua verisi forma Thucydides nisi hoo loco non utituri I dein dioendum de ἀποφράπινυμι VII, 74. δισφυν- εγάνω VII, 44. Hoc etiani habet Aesehin. in Ctesipti. V. a. με. est Herodot. VI, 16. καταφυγγάνω al. IU m. ἐν AoxJ MDe hae insula vid. Pausan. I, M, 5. IIeroilol. VI, 7. ibi I. esse . Arrian. Exp. ΑΙ. Μ. I, 18. II odio ea continentia litui tui nec Μiletus mi inare sita. vid. Mitford, hiat. Rr. II. P.
379쪽
σαφέρνην Αακεδαιμόνιοι και οι 5 μμαχοι. ὁπόσην χώραν καὶ πόλεις βασιλευς ἐχει και οι πατέρες οἷ μοιλεως εἶχον, βασιλέως εστω ' καὶ εκ τούτων των πόλεων ὁπόσα 'Aθηναίοις ἐφοίτα ρή- ' ματα η αλλο τι, κωλυόντων κοινῆ βασιλεύς καὶ Αακεδαιμονιοι
και οἷ ξύμμαχοι οπως μητε χρὴματα λαμβάνωσιν Ἀθηναῖοιμ ιε aiio μηδέν. και τον πόλεμον τον προς Ἀθηναίους κοινῆ πολεμούνcων βασιλεhς καὶ Αακεδαιμόνιοι και οἷ ξύμμαχοι ' καὶ κατάλυσιν του πολέμου προς Ἀθηναίους μῆ ἐξέστω
ποιεῖσθαι, ἡν μῆ ἀμφοτέροις δοκῆ, βασιλεῖ και ωακεδαιμ νέοις και τοῖς ξυμμάχοις. ἐν δό τινες ἀφιστῶν rαι anis 3
σιλέως, πολέμιοι εστωσαν και Αακεδαιμονίοις και τοῖς ξυμμάχοις. και ἡν τινες ἀφιστῶνται anis Αακεδαιμονίων και των
ξυμμάχων, πολέμιοι εστωσαν βασιλεῖ κατὰ ταὐτά. I9 Η μεν ξυμμαχία αυτ' ἐγίνετο. μετὰ δὲ ταύτα οἱ μοιευθὸς δέκα ἐτέρας πλορώσαντες ναὰ ἐπλευσαν ες Grai βουλόμενοι περέ τε των εν λξω πυθέσθαι καὶ τὰς πόλεις α μιστάναι. καὶ ἐλθούσος παρὰ χαλκιδέως αγγελίας αὐτοῖς ἀποπλεῖν πάλιν καὶ ἔτι ' ὀργος παρέσται κατὰ γην στρατι , ἐπλευσαν ες Λιὸς ἱερόν ' καὶ καθορῶσιν ἐκκαίδεκαναῖς, ἁς υστερον σι Θρασυκλέους Λιομέδων iiων ἀπ Ἀθηνῶν προμπλει. καὶ Ac εἶδον, ἔφευγον μυῆ μἐν τοῖ ες μεσον, αἱ δὲ λοιπαὶ επὶ τῆς TM. καὶ τέσσαρας μἐν κενὰς οἶυθνναῖοι λαμβάνουσι, τῶν ἄνδρῶν ἐς τqν γον φθασάντων αἱ δ' ἄλλαι ἐς την 'ἴων πόλιν καταφευγουσι. καὶ οἷ μἐν Ἀθηναῖοι ἐπὶ τῆς Σάμου ἀπέπλευσαν ' οἱ δέ Aχι ταῖς λοιπαῖς ναυσὶν ἀναγαγόμενοι, καὶ ο πεζὸς μετ αλῶν, Aέβεδοναπέστοσαν καὶ αυθις Ἀρύς. καὶ μετὰ τοὐτο ἔκαστοι επ' ota κου ἀπεκομίσθησαν, καὶ ὁ πεζὸς καὶ αἱ νῆες. 20 ' -ὁ δὲ τούς αὐτοῖς χρόνους αἶ εν τῶ Πειραιω εἴκοσι νῆες τῶν Πελοποννησίων, καταδιωλθεῖσαι τότε και ἐφορμολIs. ἐς ἈναιἄJ A. C. E. F. II. Κ. Ἀναιαν ut vulgo S. γναι B. Λν ια aeniper Thucydides, Vid. Popp. prol. t. II. p. 466. ἐς 'Eφεσον J Videtur igitur Ephesiis Attii niensibus ii ostilis filia-
ὁ πεζός με ι' αὐτῶν I ,,ΡΘdites hic halui dubie intelligendi sun hEmhraeorum et Cimon Eniorun , de qui Is vi I. cap. 16., qui hunfortasse adiuncti erant Ρeloponnesii, ut cap. 28. Verbis alite naistis non significari puto , pedites navi Mia vectos esse cuni Chiis. seci potius Piod alibi dicitur . necὀe αυα παMM, i. e. iuata litiga prosciscem elaaaraia comitabatur. Erileger. p. 293. sq. - Id non Dosso sic factuni esse supra dixi ad cap. 16., i leni lite vetat ver- I unx αναγαγόμενοι, quo tereestre iter sigitalicam ne uit. Sed eorurn, quoa dicit, Peditatunt fuisse, consentio. Rectius imitur Ieilniatinus: die Chier aber gingem mit thren annoth vomati Oen
380쪽
μεναι lacly αριθμῶ -ὁ Ἀθηναων, ἐπέκπλουν ποιησάμεναι αἰφνίδιον καὶ κρατῆσασαι ναυμαχία τέσσαράς τε ναῆς λαμβάνουσι των 'Aθηναίων καὶ ἀποπλεύσασαι ἐς Κεγχρειὰς τον ἐς την πιον καὶ τον ινίαν πλουν αυθις παρεσκευάζοντο. καὶ ναύαρχος αυτοῖς εκ Λακεδαίμονος 'Aστύοχος επ'λθεν,
ωπερ ἐγίγνετο ξδ' πῶσα η ναυαρχία. ἀναχωρῆσαντος δε τοὐ
εκ τῆς TM πεζοῖ, καὶ Τισσαφέρνης αυτός οτρατιὰ παραγενόμενος, καὶ επικαθελὼν τὸ εν U TM τεῖχος, εἰ τι ὁπελείφθη, ἀνεχώροσε. καὶ Λιομέδων ἀπελθόντος αυτob Ου πολύυστερον δέκα ναυσὶν Ἀθηναίων ἀφικόμενος, εσπείσατο TVMως Aςτε δέχεσθαι καὶ σφῶς. και παραπλεύσας επὶ 'φὰς καὶ προς- βαλών, ὼς οὐκ ελάμβανε τον πόλιν, απέπλευσεν.
'Eγένετο δε κατὰ τον χρόνον τοὐτον καὶ ξ ἐν Σάμω επα-2Iνάστασις υπό τοῖ ὁ μου τοῖς δυνατοῖς μετὰ Αθηναίων, οἷ ετυχον ἐν τρισὶ ναυοὶ παρόντες. καὶ ὁ δῆμος ὁ Σαμίων ες διακω
σίους μέν τινας τους πάντας των δυνατῶν ἀπέκτεινε, τετρακο
σίους δε φυ χμιώσαντες, καὶ αυτοὶ τον γῆν αυτῶν καὶ οἰκίας
t ita n eius decessore In nonnisi I,acedaemoniolum navi uni in peIiuntii albuisse, Asd Dctunt utilena Etiam siri, iii mim. Sed nihil ni agis eon- Fntan lin , l lam Sic accipere, Astyocstiuin et iis, cnias ipse, et ras, litas citat eideus et Alcibiades Eulauxeiant, aOMoi unuIue ian navibus praestisse.
2I. τοῖς δυνατοῖς I I. B. optimatibul, qui apti l SNaeusanos et Satinios γεωμόροι appellabantur, iteratque antiquitus apud Atticos. Tin aseus: Γεωμόροι, οἱ κλ eo o. i. e. die Gutoerrat, tibi vid. Itii lint . p. 67. Κrueger. ad Dionus. p. 270. not. Valcheli. ad Herodot. V, 77. VI, 22. Viriles. I ioci. Dagni. libr. VIII. t. IV. P. 296. et Titin ann. Gr. Siaatsve . p. 574. De Atticis γεωμόροις V. Platner. Bettr. z. Kennin. d. Att. Recurta p. 19. de Sriacti sanialit r. d. sit. Et Orig. Sa acus. p. 9. Io. Odois. Mueller. d. Dor. t. II. p. 61. 157. Aad. Diiker. ad h. l. Μimini aliteni est, quod Atlieniet ses populate ini peritim isticunque stat,ilia e soliti oligarimiani in insula ditioni sitae subiecta adlluc passi filint. vid. Krileger. i. 320. Nostro loco ἡπό oinittunt F. H. N. ,,Νequo aliter Plat. Polit. p. 444. H. I Omaitur, ἐπανάστασις μέρους τικος τεύoiω τῆς ψυχῆς. De dativo δυναrola cons. I, I 22. επιτείχισμος τu χώρα. VI, 48. η διά στασις τοῖς νέοις ἐς τους πρεσβυτέρους. Plae.
Μox ἐς διωκοσίου τινάς editum, inserto ex codd. ις. HOC PIOnomen additur nlinieris praepositioneni illam etiana additam liabentibus, quod Popp. p ol. t. I. P. 198. conlparat eun verbas Xenoph. liist. gr. VI, 2, 38. σχεδὸν περὶ ἐνενὴκοντα, neque Inultun dinerre ait ἔνιοί τινες ap Ia Plutarcii. De inosti . c. 4. et τινὲς ου