Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

발행: 1826년

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

τάλαντα ἐδίδου του μ νος' καὶ τοῖς ἄλλοις, oσω πλείους νῆες ησαν τούτου του ἀριθμοὐ, κατὰ τον αυτὸν λόγον τμ- τον ἐδίδοτο.

υ δ' αὐτού χειμῶνος τοῖς ἐν τ1 Σαμω Ἀθηναίοις προςαφιγμέναι γὰρ η σαν καὶ οἴκοθεν ἄλλαι ν ς πέντε καιτριάκοντα καὶ στρατγοὶ χαρμῖνος καὶ Στρομβιχίδης καὶ E- κτομων, καὶ τὰς απb Xίου πάσας καὶ τὰς ἄλλας ξυναγαγόντες, ἐβουλοντο διακληρωσάμενοι ἐπι μεν U MA τω τω ναυ-

alenta tria, adeoque singillis navibus imonia sex minan in men-Bem, viritin si statuas triremes ducenis impletas suisse nie

De teris formula, ilii Mi eii in Persis Spartani inieriant stipr. cap. 5. Nulla stipenitii mentio facta est, sed de triobolo tantuni ditirnactra erae lis ConVeniase, ex Xenoph. Hist. Er. I, 5, 3. constat. BOeesch.

. l. P. 297.

D. τοῖς ἐν τῆ Σάμιο 'Aθηναίοις προρσφιγμέναι γὰρ vσαν - ἐ- ρούχοντο - πέμφα. J i. e. Οἱ ἐν τη Σάμιγ 'Aθοκαιοι, προςαφιγμένα τὰ e αυrῶς ησον ἄλλοι νῆες, ἐβούλοντο etc. Loovin expIicatiani dedian not. l in I, 72. init. διακληρωσάμενοίJ Sorect enim imperatores, nisi sorte ti nus eo om aDToxeάδωρ esset, a unera belli inter se partiri solebant. V. Thuc. VI, 62. 42. τρία μέρη νείμαντες I, ικάσetω ἐκλήρωσαν. ExtreiIIO CAP. ideIn qui liaec adnotavit, Mueger. p. 270. Iegi viui ἐπίελους collato cap. 38. extr. αἰ δὲ ἐκ τῆς Σάμου νῆες abetois δαί- στλους μεν ἐποιούντο ταῖς εν τη Μι avrω' ἐπεὶ δὲ μη ἀνταγάγοιεν ἀκα- γωρούκτει πάλιν ἐς την Σάμον ησύχαζον - ,,ΗOc igitur temporis Λtneniensi uiri classis naviunx emit centum quatuor. At multo plu-Tes iani in Asiani v nerant. Ailductae eni in vi inti a Stroni bichide et Thrasycle cap. 15. 16. II. 24. , sex et viginti a Dionaedonte et Leonte cap. 19. 23. , duodequinquaginta a I lirynicito c. 25. et quae nostro loco dicuntur triginta a Charn ino, qui fortassis id eiu egi, cuius non liOnorificam mentionem fecit Aristoph. I laesin. SII. Desideranti ir igitur viginti. Sed nostro loco non nisi trir 1i es nun errari videntur, cum earu in quidem, quaΘ Ρhrynichoolice advectast erant, Ionaιταγωγoc quoque suerint. Quarum alicto Argivos videntur in patriani transniis isse, tiui quod a Milesiis, Ionibus sugati essent, irati abieritiat cap. 25. , aliaB Onomachen et metenionem comitabantur, para fortassis in Samo ren an Ebat.

Ac nonnullis navibus haud dubie prioria anni praetores Athenas' Diuini od by Cooste

392쪽

τικῶ ἔφορμεῖν, προς δε την πων καὶ ναυτικὸν καὶ πεζον πέμψαι. καὶ εποι σαν Οἴτω. Στρομβιχίδος μεν γὰρ καὶ πιν μακλῆς καὶ Εὐκτομων τριάκοντα ναῖς ἐχοντες καὶ των ἐς Μίλητον ἐλθόντων χιλίων ὐπλιτῶν μέρος ἀγαγοντες εν ναυσὶν ὁπλιταγωγοῖς επὶ πιον λαχόντες επλεον οἱ δ' ἄχλοι εν Σάμω μένοντες τέσσαρσι καὶ ε - κοντα ναυσὶν εθαλασσοκρά

Moίαν τους ὁμορους καταλεγόμενος, τούτου μεν επέσχεν, eπει-

io θετο τάς τε μετὰ Θοραμένους ναλ hκουσας καὶ τὰ περἐ τὴν ξυμμαχίαν βελτίω ἔντα, iαβὼν δε ναύς τάς τε Πελοποννησίων δέκα καὶ πιας δέκα ἀναγεται, καὶ προσαλῶν Πτελεῶ

ναι οὐχ εχῶν παρέπλευσεν επὶ Λαωμενάς, καὶ μελευσεν αυ- τῶν τούς τὰ Ἀθοναίων φρονοῶντας ἀνοικίζεσθαι G τον Λα- φνοὐντα καὶ προδωρεῖν σφίσι ' ξυνεκέλευε δε και Ἀμώς, ' -

νίας ἔπαρχος μ. ῶς δ' οὐκ ες κουον, εσολὴν ποιησάμενος τη πόλει ούσν ἀτειχίστω , καὶ Οὐ δυνάμενος ελεῖν, ἀπέπλευσεν ἁνέμω μεγάλω, αὐτὸς μιν ἐς Φώκαιαν καὶ λύμον, αι de .

vecti sunt. Quo mi in qui fuerat Strombi estides iam anto eoilem missiis videtiar, ut auxilia peteret. Nunc enim dentio praetor sa-Ctus revertitit r. Eideniqu , cuna popularis esset V. L . e. Assor. P. 853. contr. Nicon . p. 850.), in ter hi Iu DIDque annun Pror gatu u imperium est. ueger. P. 315., qui τὰς ειλας naves, citias scriptor dicit, putat ilitelligendas Esse eas, quae ad ni inores En issae suetant expeditiones, ci Iar una, cum exigui mo nenti es-BEnt, mentioneIn non fecerit. Quod autem dicit Thu illes λς Μιλητον ἐλθόντaς γιa De οώδεας, intellige eos, qui cuni aliis giI- petiore aestate auvecti erant c. 25. Ilii dei gro νxaς ἐν ναυοὶν

3l. ώς τότε ἐν τῆ ΣωJ V. III, 69. V, 10. et s. n lirae notas,

ne Pe putes Iogendunt esse. Μox διὰ τὸν προδοσίαν interpretaro Cunt Iietinianno: tu drato mehrerer Sicherlisit gegen Verrutam es. τούτου μὲν λπέσυεν J Sic etiani Dio Cass. XXXXIX, 9. v. I ii- Iceri ad VII, 33. κοικίζεσθαι l i. e. in Ioraim erit rem habitatum tra. . Negat

393쪽

302M B. PIII. c A P. 32. 33. αλλαι νῆες κατῆραν ἐς τὰς επικειμένας ταῖς Κλάζομεναῖς -

σους Μαράθουσσαν καὶ Πήλην καὶ Αρὐμουσσαν. και ὁσαυπεξέκειτο αυτόθι των Κλαζομενίων, ημέρας ἐμμείναντες διὰ τους μίμους o κτώ , τὰ μεν διῆρπασαν και ανάιωσαν, τα δε βαλόμενοι ἀπέπλευσαν ἐς Φώκαιαν καἰ λυμην ώς Ἀστύ 32ris. ἔντος δ' αὐτού ἐνταχα Aεσβίων ἀφανουνται πρέσβεις βουλόμενοι αἶθις ἀποστῆναι ' καὶ αυτόν μεν πείθουσιν, ῶς

δ' or τε Κορίνθιοι καὶ οἱ ἄλλοι ξύμμαχοι απρόθυμοι ῆσαν διὰ

το πρότερον σφάλμα, ' ἄρας επλει επι τῆς Mov. και χειμασθεισῶν τῶν νεῶν υστερον ἀφικνοῶνται ἄλλαι ἄλλοθεν ἐς τον ον. καὶ μετὰ τοὐτο Πεδάριτος, τότε παριών πεζα ἐκ τῆς ΜΔ του, γενόμενος εν μυθραῖς διαπεροιοῖται αυτός τε και ἡ στρατιὰ ἐς Mo -ῆoχον δε αυτῶ καὶ ἐκ τῶν πέντε νεῶν στρατιῶται υπὁ χαλκιδέως ώς ἐς πεντακοσίους ξύν ὁπλοις καταλειφθέντες. επαγγελλομένων δέ τινων Αεσβίων τὴν απόστασιν, προςφέρει τῶ τε Πεδαρίτω καὶ τοῖς νοις Ἀστύοχος λογον ἄς χρῆ παραγενομένους ταῖς ναυσὶν ἀποστῆσαι τὸν --

σβον ῆ γὰρ ξυμμάχους πλεῖους σφῶς ἔξειν , ῆ τοὐς Ἀθηναι-

ους, εν τι σφάxλωνται, κακώσειν. οἱ δ' οὐκ ἐς κουον, o uti 33 τὰς ναυς ὁ Πεδάριτος ἐφη τῶν πιων αυτῶ προησειν, κἀκεῖνος λαβὼν τάς τε τῶν Κορινθίων πέντε καὶ εκτην Μεγαρίδα

καὶ μίαν 'μιονίδα καὶ ἔς αὐτὸς Aακωνικὰς ἰλθεν ἔχων, επλει επὶ τῆς Μιλ του προς τὴν ναυαρχίαν, Muis απειλῆ-

σας τοῖς νοις ή μὴν μi ἐπιμο σειν , ἐν τι δέωνται. και

προσαλῶν Κωρύκω τῆρ Ερυθραίας ἐνηυλίσατο. οἱ δ' απότῆς Σάμου - ναχι επὶ τὸν πιον πλέοντες τῆ στρατιῶ, καὶ αυτοι ἐκ τοὐ επι θάτερα λόφου διείργοντο καὶ καθωρμίσα

32. αδεις ἀποστῆναιJ αἶθις accessit ex B. Recte; nam a Chiis

Eollicitata prinia Methymna deseiverat e. 22. eiusmie exemplum secutae EIant mutilene et Eressi is ae fori sis etiant Ρ3irliat et Alitissa c. 23. Sed clim Athenienses naves subito citior in uilorti fugassent, maiora n Ple ear ni partem cepissent, Astyochus , Qui Pus sit lys inutus erat, Chium recedere coacti is est. qtio iacto Allienienses denuo I. ssi omina tirlies in potestate in suam redegeriant ac praesidiis tenueriint. Vid. c. Eodem. ἐκ τῶν πέ re νεῶν στρατιῶται Wπὶ Σαχκιδωe - καταλεπθένος IVulgo παλκιδέων, lilio I iam Dulcer. in Σαλκιδέως ni itali tu In esse

vidit, ill sitie postpa in B. repertum est. Ruinvis naves intellige eas, quis iis Chalcide is et Alcit, ades in has oras advecti sunEut nai ravii c. H. et I 2.vν - σφάλλωνται J i. e. etiamsi situ, Peloponnesiis, non pridi

394쪽

- In B. VIII. e AP. M. 393xo, καὶ ἐλελήθεσαν ἀλλ λους. ἐλθούσης δε παρὰ Πεδαρίτου

is no νύκτα ἐπιστολῆς ῶς 'Eρυθραίων ἄνδρες αἰχμάλωτοι εα Σάμου ἐπὶ προωσέα ἐς Ἐρυθρὰς ἡκουσιν ἀφειμένοι, ἀνάγ- ται o Ἀστυοχος ευθὼς ες τὰς 'υθρὰς πάλιν, καὶ παρὰ

τοσοῖτον εγένετο αὐτῶ μη περιπεσεῖν τοῖς Ἀθηναίοις. δι πλευσας δε καὶ ὁ ΙΠεδάριτος προς αυτόν, και αναζοτησαντες τὰ περὶ των δοκούντων προδιδόναι, Aς ευρον ἄπαν ἐπὶ Gωτηρία των ανθρώπων ἐκ τῆς Δάνου προφαοισθέν, ἀπολύσαντες τῆς αιτέας ἀπέπλευσαν, o μεν ἐς τον πιον, ὁ δε ἐς τον Ma'τον εκομίσθο, ωςπερ διενοεῖτο. ιμ τούτω δε καὶ - τῶν Αθηναίων στρατιὰ ταῖς ναυσιν 34 ἐκ του Κωρυκου περιπλέουσα κατ' 'Αργῖνον επιτυγχάνει τρισἐναυσὶ τῶν νων μακραῖς, και περ ιδόντες επεδίωκον καὶ χειμών τε μέγας επιγίγνεπαι, και αι μεν τῶν λέων μόλις κα-

διείργον ro τω λόφω. εὶ Niri: n Ox amicit, tarn pariani ab suisse, quia1 Astyoclius in naves Allieniensi rin validiores procul dii hio ut plii- res incidμrpt. V. ni tani eici III, 68. 112. Utro pio enim hoc loco similis verbor ni tialectio, altero ante alteraim positor eὸν μεγμει ζω λόφον ἔλαθόν τe καὶ ἔφθασαν προκαταλαβόνet ες et αὐθις τὸ Ωυ- et o rνα ἔκαοτον παραγαγόντες καὶ ἐρωτωντα. G ἐπὶ θάraeci nobis est dire andere Sette, at g nitimis aόφου penitet ex θάτερα, sicut genit. του λαὶ Θάrena regit ir ah ἐκ. Ἐκ quod nos ex Prin initiguo tilis nach et Tas hin, significat, velut το ἐκ τού ωθμος τεθος

Μat h. GI'. p. 838. Poatquam ali tuani liu interpretem iiiiiiis locii lone in ci laetam spicio et frustra laboro; postpeuio consulo ita ε eicium. Quid iratur ille se colo interpunxissa.ώς Ἀρυθροιων - αἰνύλωτοιJ Nani Erythraei una cum Chiis desciverant, hostesque erant Atneniensibus. o Πεδάeιτος ne αλόνJ Η. παρ αυτόν recenn A. vulgo πω δαυτων, et αυτόν ex en Enibitione in Casspn. esse ait Dulcerus, alio stille lite legisse sca ibit Portiis. Iti lenique S. ex core. 31. κἄὶ ωσπερ ἰδόντες ΦαεδίωκονJ ως εῖδον ἐδίωκον A. ἔαεδιωκον A. F. H. K. L. N. O. P. d. e. f. g. i. h. vulgo αὐτὰς ἐμεδίωκον. In

R. locus se ita habet ἐπεδίωκον, Omisso αὐτάς. In marg. adscriptum est: συrτ ς er&ν i. e. αυτὰς vel auroυς ώς εἶδον. Non puto ωςnee cor ruptum esse, sed mutata interpunctione locuna ita intelligor et quam eiis conspeetas naves peraequuntur, tam continuo tempestas exoritur et . και enim hoo sensu hi surpam, ut in P dosi positu ni eontinuo Ait, in vulgus nolunt. V. Hona. Il. 24, 786. Μaxitne auteni hoc pl'Obant loci iudicati ad nostra scriptoris VIII, 8. exu. I utini, tibi dicere voluiit, I em, postquam alia acciderit, ultant e vestigio insecutam esse, utuntur voce at 1ue, de fluit V. Ita isti In. Gl. p. 523. not. moneo auteni hic nillil insoliti liubet; Eadein fere vi gaudet, quia in foranula ως nee Maee, Wie er ging

395쪽

I. IB. v III. CAP. 35. 36. ταφεύγουσιν ἐς τον λιμένα, αι δὲ των Ἀθηναίων, αἰ μεν μάχιοτα ὁρμῆσασαι τρεῖς διαφθείρονται και ἐκπίπτουσι προς την πόλιν των Xέων, καὶ ἄνδρες οἱ μεν ἁλίσκονται οι δ' αποθνήσκουσιν, ut δ' ἄλλαι καταφευγουσιν ἐς τον υπὸ τῶ Μίμαντα λιμένα, Φοινικολτα καioύμενον. ἐντευθεν δ' υστερον ἐς την Aέσβον καθορμισάμενοι παρεσκευάζοντο ἐς τον τειχισμόν.

ὁλκάδας προσαλλούσας ξυλλαμβάνειν ' ἔστι δὲ τό Τριόπιον

ἄκρα τῆς Κνιδίας προυχουσα, Ἀπόλλωνος ιερόν. πυθόμενο δὲ οἱ '- αῖοι, και πλεύσαντες ἐκ τῆς Σάμου, λαμβάνουσι τὰς ἐπὶ Τρι-- φρουρούσας ἔξ ναυς ' οἱ δ' ἄνδρες ἀποτεύγουσι ν Q αυτῶν. καὶ μετὰ τούτο ἐς την Κνίδον καταπλευ-

σαντες, καὶ προσαλόντες τῆ πόλει ἀτειχίστω οἴση, oumvεῖλον. τη δ' υστεραία αυθις προς βαλλον, καὶ Aς ἄμεινον Τράξαμένων αυτῶν ὁπb νύκτα, καὶ μειςελθόντων αυτοῖς των Gπό τού Tριοπίου ἐκ των νεῶν διαφυγόντων, Ουκέε ομοίως λαπτον, ἀπελθόντες και λώσαντες την των Κνιδίων γον ἐς την Σάμον ἀπέπλευσαν.

χητον ἐπὶ τὸ ναυτικόν, or Πελοποννησιοι εὐπόρως ἔτι εἶχον ἄπαντα τὰ κατὰ τὸ στρατόπεδον. καὶ γὰρ μισθὸς ἐδἰδοτοειρκούντως, καὶ τὰ ἐκ τῆς 'Iάσου μεγάλα χρῆματα διαρπα σθέντα υπῆν τοῖς στρατιώταις, ο7 τε νιλήσιοι προθύμως τὰ του πολέμου εφερον. προς ει τον Tισσαφέρνην ἐδόκουν Ομως τοῖς Πελοποννοσίοις αἱ πρῶται ξυνθῆκαι, αἱ προς χαλκιδέα γενόμεναι, ενδεεῖς εἶναι καὶ οὐ προς σφῶν μῶλλον, καὶ ἁλλας ἔτι 'ραμένους παρόντος ἐποχυ καἰ εἰσὶν αἶδε.

396쪽

MB. VIII. CAP. 37. 29. 295Συνθῆκαι Λακεδαιμονίων καὶ των ξυμμάχων προς βασι- 3Iλέα Λαρεῖον καὶ τους παῖδας τοὐ βασιλέως καὶ Tισσαφερνον, σπονδὰς εἶναι καὶ φιλίαν κατὰ τάδε. ὁπόση χώρα καὶ πόλεις βασιλέως εἰσι Λαρείου ῆ τού πατρὸς ῆσαν η τῶν προγόνων, ἐπὶ ταύτας μ' ἰέναι επὸ πολέμω μπει κακῶ μηδενὶ μῆτε --κεδαιμονίους μῆτε τους ξυμμάχους τοὐς -κεδαιμονίων, μο- δε φόρους πράσσεσθαι εκ των πόλεων τούτων μῆτε Αακεδαιμονίους μῆτε τοῖς ξυνάχους των Αακεδαιμονέω μηδε Λα- ρεῖον βασιλέα μ δε ων βασιλεύς αρχει επὶ Αακεδαιμονίους

μηδε τούς ξυμμάχους ἰέναι ἐπὶ πολεμω μηδε κακω μψενί. ῆν δέ τι δέωνται Αακεδαιμόνιοι δε οἷ ξύμμαχοι βασιλέως, ἡ βασι- .

λεύς Αακεδαιμονίων ἡ ταν ξυμμάχων, o, τι αν πείθωσιν αλλήλους, τούτο ποιοῖσι καλῶς ἔχειν. τω δἐ πόλεμον τον προς Αθηναίους καὶ τοῖς ξυμμάχους κοινῆ ἀμφοτέρους πολεμεῖν 'ῆν δἐ κατάλυσιν ποιῶνται, κοινῆ ἀμφοτέρους ποιεῖσθαι. ὁπλση δ' αν στρατιὰ εν τῆ χώρα τῆ βασιλέως ὴ μεταπεμψαμενου βασιλέως, την δαπάνην βασιλέα παρέχειν. O δέ τις των πλλεων ὁπόσαι ξυνέθεντο βασιλεῖ ἐπὶ τον βασιλέως ψ χώραν, τούς ἄuoue κωλυειν καὶ ἀμύνειν βασιλεῖ κατὰ το δυνατόν. και se τις των ε ν τῆ θασιλέως χώρα ἡ οσος βασιλεῖς ἄρχει επὶ τον Αακεδαιμονέων ιν ἡ τῶν ξυμμάχων, βασιλῶς κωλυέτω καὶ ἄμυνέτω κατὰ τό δυνατόν.

Μετὰ δἐ ταύτας τὰς ξυνθῆκας Θηραμένης μἐν παραδοὐς as

στυόχω τὰς ναυς ἀποπλέων εν κελοτι αφανίζεται. οἱ δ' ἐκ

πιῶ καὶ κρατουντες γης καὶ θαλάσσης Βελφίνιον ετείχιζον χωρίον ἄλλως τε ἐκ γης καρτερόν καὶ λιμένας εχον καὶ τῆς τῶν πίων πόλεως οὐ πολύ ἀπέχον. οἱ M Xχι εν πολλαῖς ταῖς πριν μάχαις πεπλογμένοι, καὶ αλλως εν σφίσιν - roῖς Ουπάνυ - διακείμενοι, ἀλλα καὶ τῶν μετὰ Ἀδίως τοῖ Iωνος

P. 458.

που πωνοςJ ,, IOn Chius poeta non incelebris, do quo Stridas an T. 'Aθηναως agit, coepit docera tragoediana Ol. 82. ut iden tradu in γων. Ita que asitas vii dein non obstat, P Oniinus fiuiua Tydei pater esse potuerit. Sed fortassis nullum viiii l est huius rei arguntentuni. Duker. Dipiti s 1 Gorale

397쪽

πόλεως κατ ἀνάγκην ἐς ολ ον κατεχομένης, ὁπόπτως λα- κείμενοι ἀλλήλοις ησύχαζον, καὶ ουτ αυτοὶ διὰ ταὐτα οὐ ira οἱ μετὰ Πεδαρέτου επίκουροι αξιόμαχοι αυτοῖς ἐφαίνοντο. ἐς μέντοι . Tvν Μαοτον ἐπεμπον , κελεύοντες σφίσι τον ' τύπον μηθεω Ac δ' O ,ἐς κουεν, ἐπιστέλλει περὶ τοὐ ἐς τρο ακεδαίμονα ὁ Πεδάριτος ῶς ἀδικοῖντος. καἰ τὰ μεν εν τῆλέω ἐς τοὐτο καθεστήκει τοῖς Ἀθηναίοις ' αι δ' ἐκ τῆς Σωμου νῆες αυτοῖς ἐπίπλους μεν ἐποιοῖντο ταῖς ἐν τη Μιλ τω,

ἐπεὶ δε μὴ ἀντανάγοιεν, ἀναχωροῶντες πάλιν ἐς τὸν Σάμον

μονίων επτὰ καὶ εἰκοσι νῆες ἄρασαι ἔπλεον ἐπι Ἀωνέας περι ἡλίου τροπάς' και αρχων ἐπέπλει αυτῶν Ἀντισθένης Σπαρτιάτης. ξυνέπεμψαν δε οἱ Αακεδαιμονιοι καὶ ἔνδεκα ἄνδρας Σπαρτιατῶν ξυμβουλους Ἀστυόχω. ων εἷς ὴν Αίχας ὁ Ἀμμοιλάου. καὶ εἴρητο αὐτοῖς ἐς Maοτον ἀφικομένους των τε ἀλλων ξυνεπιμε εῖσθαι θ μέλλει ἄριστα εξειν, καὶ τὰς ναῖς

'Pαμφίου, δε ξυνέπλει, ἄρχοντα προςτάξαντας, καὶ 'Aστύπον, ῆν δοκῆ τοῖς ἔνδεκα ἀνδράσι, παύειν τῆς ναυαρχίας, Ἀντισθένην δε καθυπάναι ' προς γὰρ τὰς τοὐ LIεδαρίζου επιστολὰς υπώπτευον αυτόν. πλέουσαι Ουν αι νῆες on ὁ Μαλέας πελάγιαι Μήλω προαναλον, καὶ περιτυχόντες ι ναυσὶ δίκα οναίων τὰς τρεῖς λαμβάνουοι κενὰς καὶ καrακαίουσι. μετὰ

398쪽

επέπλουν αυτῶν, προς την Λρήνην πλεύσανrες και πλείω τον

πuis διὰ φυλακῆς ποιησαμενοι, ἐς τὸν Καυνον τῆς μίας κατῆραν. εντεῖθεν δὴ ώς ἐν ἀσφαλεῖ ὀντες αγγελίαν ἔπεμπον ἐπὶ τὰς ἐν τῆ Μιλήτω ναῆς του ξυμπαρακομισθῆναι.

οἱ δε πιοι καὶ Πεδάριτος κατὰ τον αυτον χρόνον οὐδἐν 40 ἡσσον, καίπερ διαμελλοντα, τον Ἀστυοχον πέμποντες - - χους ηξίουν σφέσι πολιορκουμένως βοηθῆσαι ἁπάσαις ταῖς ναυσί, καὶ μῆ περιιδεῖν την μεγίστον τῶν εν 'Iωνία ξυμμαχέων πόλεων ἐκ τε θαλάσσης εἰργομένον καὶ κατὰ γον ληστείαις πορθουμένη . oὶ γὰρ οἰκέται τοῖς νοις πολλοὶ δντες, καὶ μια γε πόλει πλὴν Μακεδαιμονίων πλειστοι γενόμενοι, καῖ

α διὰ τό πλῆθος χαλεπωτέρως ἐν ταῖς ἀδικίαις κολαζόμενοι, Ac ἡ στρατιὰ των Ἀθηναίων βεβαίως εδοξε μετὰ τείχους

δ υσθαι, ευθὴς αυτομολία τε εχώρησαν οἱ πολλοὶ προς αυ- τους, καὶ τὰ πλεῖστα κακὰ ἐπιστάμενοι την χώραν Ουτοι εδρα σαν. ἔφασαν οὐν χροναι oὲ λωι, εως ἐτι ελπὶς καὶ δυνατὸν κωλῆσαι, τειχιζομενου τοὐ Λελφινίου καὶ α λούς ἔντος, και στρατοπέδω καὶ ναυσὶν ἐρύματος μείζονος προ εριβαλλομέ-.νου, βοηθῆσαι πίσιν. o δε 'Aστύοχος καίπερ οὐ διανοούμενος διὰ την τότε απειλὴν, ῶς εωρα καὶ τους ξυμμάχους προ- μους οντας, ἄροντο ἐς τὸ βοηθεῖν. ἐν τούτω δε εκ τῆς ia

υνου παραγίγνεται αγγελία ὁτι αἱ επτὰ καὶ εἴκοσι νῆες και οἷ τῶν Θακεδαιμονίων ξύμβουλοι πάρεισι. και νομίσας πάντα υστερα εἶναι τἄλλα προς τι ναῖς τε, οπως θαλασσοκρατοῖεν μὰλλον, τοσαύτας ξυμπαρακομίσαι, καὶ τοὐς Αακεδαιμονίους, G ἡκον κατάσκοποι αυτοῖ, ασφαλῶς πιραιωθῆναι,

ευθὴς ἀφεὶς τό ες τὸν πων ἐπλει ες τῆν Καύνον. καὶ ἐς Κῶν τὸν Μεροπίδα εν τῶ παράπλω ἀποβας τῆν τε πόλιν ἀτείχι-

aedes erat, hie navi in stationen habebant.

m octo eatralem Oti alii vocant - Thucydides, Strabo, Antonilius I. iberalis, Arintides. - iii IIn vero triplex t Vidiitur hiiliis no- iiiiiis ratio, aut quod rex illius insillae fuerit meri ps, aut vi ulmemipes eant inlia bitam iit, aut titio 1 Μeropis sui a fueriι Cos se ii COOs, tili te etiani insulae nonien; tria illa ad linum referi minita Astron. II, 16. nonnum dixeratne etiam, Meropem quendam fuisse, Pli Coon, insulam tenuerit regno et ab liae nomine Coon, et homines ipsos a se Meropes appellarit. Dieti utique a araecis Meropes prisci illius urbis ineolae, uirila πόλου Μερόπων. Diuilipeo by Cooste

399쪽

στον ουσαν καὶ ino σεισμού λ αυτοῖς ετυν μέγιστος γε δ' ἄν μεμνῆμεθα γενόμενος ξυμπεπτωκυῖαν ἐκπορθεῖ, των αν- θρώπων ἐς τὰ δρη πεφευγότων, καὶ την 3ώραν καταδρομαῖς λείαν ἐποιεῖτο, πiὸν των ελευθέρων ' τουτους δε ἀφίει. ἐκ δε της Κῶ ἀφικόμενος ἐς την Κνίδον νυκτός αναγκάζεται υπότων Κνιδίων παραινουντων μ' ἐκβιβάσαι τους ναυrας, αλλ' ἄμερ εἶχε πλεῖν εὐθὴς ἐπὶ τὰς των Ἀθηναίων ναύς εἴκοσιν,ας ἔχων παρήνει εἷς των ἐκ Σάμου στρατηγῶν ἐφίλασσε ταύτας τὰς επτὰ καὶ εἴκοσι ναῖς εκ τῆς Πελοποννοσου προς-

πλεούσας, ἐφ ἔς περ καὶ ὁ Ἀστύοιος παρέπλει. κcύθοντο δε οἱ ἐν τῆ Σαμω ἐκ τῆς Μ λου τον ἐπίπλουν αυτῶν, καὶ ξφυλακῆ τψ λαροίνω περὶ την Σύμην καὶ λάλκην καὶ 'μων καὶ περὶ την Αυκίαν ην ' ξδη γαρ ὴσθάνετο καὶ ἐν τῆ Καύνω42 ουσας αυτάς. ἐπέπλει Ουν ἄπιερ εἶχε προς την Σύμην ὁ

Ἀστύπος πριν ἔκπυστος γενέσθαι, εἰ πως περιλάβοι που μετεωρους τὰς ναῖς. καὶ αὐή υετός τε καὶ τὰ ἐχ τού ουρανούξυννέφελα δντα πλάνησιν των νεῶν ἐν τῶ σκότει καὶ ταραχὴν παρέσχε. καὶ ἄμα τῆ εω, διεσπασμένου τοὐ ναυτικο

- appellata ab auctore hun ni in Apoll. 42. et a Pindaro Μεμ- πων ἔθνεα Isthim. VI, L46. Νem. IV, 42.J Sed in utronue inale

vera m esse lectionem Μιλῆτου - in Mileto uri,e liosti is adcliela nuntiunt ad Allienienses pervenisse miror neminen editorum, in levissiniis adeo sagaciuin, hoc ri endum adoratu ni esse. Inspice cap. 39. atque videbis ex Melo insula id nunciatii ni esse: quodnoinen evan Oh literariun siniilitudinem facile in Miletu in niutari Dotuerit, considenter lego ac repono ἐκ τῆς maoυ. Κistemat . I ii iis arguntentu ni nullius naon renti est; Pot mant ex hirbe non admodum longin Pla, P a ii ran hostili, id compertuni liabere, sicut instra c. 79. aliud, Moiσθοντο r.n αυτ οὐς ἐκ τῆς Μιλῆτου ναυμ νοείονται. Eten in in ii riribus hostililius mioquo su saetiones hahebant. Veruiri enimvero Eniendatione ni certant reddunt dictaeap. 30., ex Melo insula adventum liosti uni Atheniensissius numtiatunx Psae, seripsit Enin et o meo ἐγένετο. Addit aliud argumentun Hauckius, Verba ξδη γαρ ησθάνετο καὶ ἐν τῆ καυκω ουσας ἄυτόe. Νan si nuntius, ait, δε Peloponnesio mini ait veritu ox Ni- Ieto ab amicis advenisset, haud dubie Athenienses tantunde in , quantuni Astyochus Atati in rescivissente nimirunt Caunun us luctillos penetrasse. Sed hoc postea de num eo ii pererunt, Vel Putius in expeditiono ipsa dux aniniadvertit, ἡσθάνετο xaeμῖνος.

400쪽

LIB. VIII. CAP. 43.

ρονται κατώ τάχος ὁ παρμῖνος καὶ οἷ - αῖοι ἐλάσσοσιν '

ταῖς εἴκοσι ναυσί, νομίσαντες δ ερ ἐφύλασσον ναῖς τὰς ἀποτῆς Καύνου ταύτας εἶναι. καὶ προύπεσόντες εὐθὴς κατέδυσάν τε τρεῖς καὶ κατετραυμάτισαν αλλας, καὶ ἐν τῶ ἐπφ επεκρατουν , μέχρι Ου ἐπεφάνησαν αὐτοῖς παρὰ δόξαν αἱ πλεέους των νεῶν καὶ πανταχόθεν ἀπεκλiono. ἐπειτα δἐ ἐς φυγὸν καταστάντες εξ μεν ναῖς ἀπολλυασι, ταῖς δὲ λοιπαῖς καταφεύγουσιν ἐς την Tεύτλουσσαν νῆσον, εντεῖθεν δὲ ἐς Ἀλικαρ- νασσόν. μετώ δἐ τοὐτο οἱ μεν Πελοποννἡσιοι ἐς Κνίδον κατάραντες, καὶ ξυμμιγεισῶν των εκ τῆς λαύνου επτὰ καὶ ε κοσι νεῶν αὐτοῖς, ξυμπάσαις πλεύσαντες καὶ τροπαῖον εν UΣύμη στήσαντες πάλιν ἐς την Κνίδον καθωρμίσαντο ' Οἰ δε 13 Ἀθηναῖοι ταῖς εκ τ)ς Σάμου ναυσὶ πάσαις, ῶς ῆσθοντο τὰ τῆς ναυμαχίας, πλευσαντες ες την Συμην, καὶ επι μἐν το ἐν τῆ Κνίδω ναυτικον Ουχ ὁρμησαντες, Ουδ' εκεῖνοι in εκείνους,

λαβόντες ει τὰ ἐν τῆ Σύμη σκεύη τῶν νεῶν, καὶ Aωρύμως τοῖς ἐν τῆ ἡπείρω προσαλόντες, ἀπέπλευσαν ἐς την Σάμον.

ἄπασαι δ ξδη ουσαι ἐν τῆ Eνίδω αἶ των Πελοποννησίων νῆες ἐπεσκευάζοντό τε εἰ τι ἐδει, καὶ προς τον Tισσαφέρνην, παρεγένετ' γάρ, λπους ἐποιοῖντο οἱ i νδεκα ἄνδρες τῶν A κεδαιμονίων περί τε τῶν ξδη πεπραγμένων, εἴ τι μῆ ἡρεσκεν αὐτοῖς, καὶ περὶ τοὐ μέλλοντος πολέμου, οτω τρόπιρ ἄριστα και ξυμφορώτατα ἀμφοτέροις πολεμησεται. μάλιστα δἐ ὁ Ἀλχας ἐσκοπει τὰ ποιούμενα, καὶ τὰς σπονδὰς οὐδετέρας. οἴτε τὰρ Xαλκιδέως Οἴτε τὰς Θηραμένους, ἐφη καλῶς ξυγκεῖσθαι,ἀuα δεινον εἶναι εἰ χώρας οσης βασιλεῖς καὶ οἷ πρόγονοι ἡρ- ξαν πρότερον, ταύτει και νυν aξιώσει κρατεῖν ἐνῆν γὰρ καὶ

minor. P. V. auspicatur legendum esse. In erat thoc non disertis veri,is, Paetunt enini exat tantaini hoc: άπόσην μρον καὶ πόλεις σιλευς ἔχει καὶ οἱ πατέρες οἱ βασιλέως εἶχον, βασιλέως ἔστω cap. 18.

Sed callida interpretatione asilaus verboruni siem Poterat. Diuitiaco by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION