Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

291쪽

αἰῶνα. θνάσκομεν γὰρ ὁμως ἄπαντες δαίμων δ' αἴσος ' τα μακρὰ δ' εἰ τις - παπταίνει, βραχυς ἐξικέσθαι χαλκόπεδον θεῶν εδραν ' o τοι πτερόεις ερριψε Πάγασος

45 δεσπόταν ἐθέλοντ' ἐς Ουρανοὐ σταθμούς tuebἐλθεῖν μεθ' ὁμάγυριν Βελλεροφόνταν Ζηνός. το δὲ παρ δίκαν

γλυκυ πικροτάτα μένει τελευτά.

ἄμμι δ', g χρυσέα κόμα θάλλων, πόρε, Λοξία, 70

50 τεαῖσιν άμίλλαισιν , εὐανθέα καὶ Πυθόζ στέφανον.

292쪽

HInscriptioni Ηeyne adiecit παγκρατίω. Redii ad Boockllianam iiiiiiis carminis descriptionem. In prima pilitione stropliae v. 1 et 2 in tiuunt coniunxeram; item Ioco periodi v. 5, PIam Boe Ich in hoc amnitie segregandam censuit, ues versus Singulares descripseram. In epecclosi significavi. fortasse vetores grain mitticos existiIn so ex inaequalibus fit ropliis hoc eamnen compositii in esse: cuius Opinionis vestigium deprehendisse milii viilebar in scii Olio, quod T. Moni seu e lidit Zettselit'. s. Altortii. 1848 n. IT), ubi haec quanivis alieno loco losuntur: ταυτα δὲ ἐπὶ την εξῆς νενικηκυῖαν ἀναπεμπει. corr. ἐπὶ τὴν ἔζω νενε υκυῖαν. de cuius usu in I.yricor Ini libris haec hali et Hephaest. p. I 34: καὶ ημεν διπλῆ ἡ ἔξω βλέπουσα παρὰ μὲν τοῖς Αωμικοῖς καὶ τοῖς Tραγικοῖς ἔστι πολλή ' παρὰ δὲ τοῖς Λυρικοῖς σπανία ' παρὰ Ἀλκμῶνι γοῶν ευρίσκεται ' θραψε γὰρ ἐκεῖνος δεκατεσσάρων στροφῶν ἄσματα, ων το μὲν ἡμισυ του αυτου μέτρου ἐποίησεν ἔπτάστροφον, το σε ῆμισυ ἐτέρου Καὶ διὰ topto ἐπὶ ταῖς ἔπτὰ στροφαῖς ταῖς δεεραις τίθεται. N δὲ διπλῆ Diqiligeo by Corale

293쪽

Κλεάνδρω τις αλικία τε λυτρονευδοξον, ω νέοι, καμάτων

πατρὸς αγλαον Tελεσάρχου παρὰ πρόθυρον ἰων ἀνεγειρέτω κῶμον Ισθμιάδος τε νίκας ἄποινα, καὶ Νεμέα 55 ἀέθλων ὁτι κράτος ἐξευρε, τῶ καὶ ἐγώ, καίπερ ἀχνυμενος

θυμόν, αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι 10 Μοῖσαν. ἐκ μεγάλων δε πενθέων λυθέντες μητ' ἐν ὀρφανία πέσωμεν στεφάνων, loμήτε κα δεα θεράπευε παυσάμενοι δ' ἀπρήκτων κακῶν γλυκυ τι δαμωσόμεθα καὶ μετὰ πόνον ἐπειδq τον υπερ κεφαλῆς 20 10 ἄτε Ἀντάλου λίθον παρά τις ετρεφεν ἄμμι θεος, ορ. β'.ατόλματον Ελλάδι μόχθον. αλλ' εμ'

σημαίνει το μεταβολικῶς το ςσμα γεγράφθαι. Veriam notarum usus

nil modum varius: nescimus, quo pacto gruininatici in Pindaro liis iis i sitit; numeri uuleui huius carminis cima iuvis fuit cant peculiaria istae lain, non tarnen tant incerti, ut potuerint veteres tritici stropliamua ne Dialitatem praetervidere.

V. I. ἁλικία τε etiani Schol. testatur, parapit r. fort. tantii ni ἀλικία legit. Hartune ἀλικία τι coniecit, ego suspicor legendum ἄλικιῶ τα, ut poeta Aeolo usium more breviore hae forma pro ἀλκιώτας sit usus: ceterum cs. v. 66. - V. 3. ἀνεγειρέτω IIemnann, firmante paraphi aste, mii ἐγειρέτω dicit alter scitol. καταγέτω interpretatur , vulgo αrειρέτω. V. 4 seq. haec sic puto refingenda esse 'Iσθμιάδος τε νίκας αποινα καὶ Νεμέα, ἀέθλων o Pi κράτος ἐξεῖρε, ut hoc enunt inluni αέθ. Oθι κτλ.nci utramime victoriani reseratur. - V. 7. ἀπρήκτων, Sch et de vita ἀπρακτων. - V. 10. ἄτε scripsi, τε ΛΡ3MI 2, γε vulgo et schol. ad v. 12. In procedosi covicci λίθον γε Tαντάλου. In ceteris strophis longa utitur svllaba Pindarus, hic purrhichiuna Substituit, mi ernixtam Olllian Str. Versu secundo v. 52. - V. H. ἀλλ' ἔμ' ou . . καρτερῶν ἔπαυσε μεριμνῶν scripsi, Iegebatur αλλ ' ἐμοὶ . . . καρτερῶν ἔπαυσε μέριμναν. Boeetai αλχα μοι scripsit no vocabulum dirimeretur: libri nital vicientur variaru, nisi quod schol. παροιχομένων oxlii bent: poterat recte dici μέριμνα παροι -

χομένων, sed silioniani terror. non cuni instat, sed eun praeteriit, nos curis

silierare solet, ni inis contortum foret dicendi glinus Q λ' ἐμοι δεῖμα μεν παροιχομένων κ. λαυσε μέριμναν, cum plana sint omnia, Si δεῖμα παροιχόμενον dicatur. Longe aliter schol. liaeo interpretatur Ool δὲ τῶν φθασάντων κακῶν τόν τε φόβον και τῆν μίοιμναν αἱ νυν τῆς νίκης ευφροσυναε noσαν. Is igitur liati l lubio legit αλλ' ἐμοὶ δεῖμα και παροιχομένων καρτερὰν λ. μέριμναν τό δ ε' προ ποδὸς κτλ. Se lista sententia prodius abhorret a Pindaro, i leni non decebat dicere, RVInnica B vietoriae nitenae nuntio animum suum a gravissiluis curis liberatum esse. Sed ne oa quidem sententia, i iii In nostri interpretes se- luuntur, convenit; nam omnia Satis Ostenduut Poetae animum in gravis- simo moerore esse: itanue ad hunc moduITI IOeuu restitui, nisi sorte praeterea δεῖμα καίπερ Οιχόμενον scribendum.

294쪽

PINI ARI CARMIXA. οὐ δεῖμα μὲν παροιχόμενον

καρτερῶν επαυσε μεριμνῶν το δε προ ποδος αρειον

χρημα πανδόλιος γὰρ αἰὼν ἐπ' ανδράσι κρεμαται, 15 ἐλίσσων βίου πόρον ' ἰατὰ o εστι βροτοῖς συν γ ἐλευθερία 30 και τά. χρη δ' ἀγαθὰν ἐλπίδ' ανδρὶ μέλειν χρη δ' ἐν επταπυλοισι Θῆβαις τραφε πια 35

Αἰγίνα Xαρίτων ἄωτον προνέμειν, πατρὸς Ουνεκα δίδυμαι γένοντο θυγατρες Ἀσωπίδων

ὁπλόταται, Ζηνί τε ἄδον βασιλέε 40

ο τὰν μὲν παρὰ καλλιρόω 20 Λίρκα φιλαρμάτου πόλιος ωκισσεν αγεμόνα

σε δ' ἐς νασον Οἰνοπίαν ἐνεγκων κοιμῆτο, δῖον ἔνθα τέκες 45 Αἰακὸν βαρυσφαράγω πατρὶ κεδνότατον ἐπιχθονίων ' o καί δαιμόνεσσι δίκας ἐπείραινε του μὲν αντίθεοι 50 25 αρίστευον υἱέες υἱέων τ' ἀρηγιλοι παῖδες ανορέα χάλκεον στονόεντ' ἀμφεπειν Ομαδον ' libσώφρονές τ' ἐγένοντο πινυτοί τε θυμόν. ταυτα και μακάρων ἐμέμναντ' ἀγοραί,

Ζευς οτ' αμφὶ Θέτιος αγλαός τ' ερισαν Ποσειδῶν γάμω, 60 ἄλοχον ευειδέα θέλων ἐκάτερος

παw δόλιος γὰρ κτλ. Horinann ut vorsum redintegrairet ἄρειον αεὶ πελει scripsit. rectius Dissen duco scitoliasta αρειον ἀεὶ σκοπεῖν, sed actio-liasine, qui σκοπε ιν vel προσβλέπειν dicunt, more suo aliud verbum substitutini. itatisse ἄρειον ὁρῶν scripsi: praeterea autem χρῆμα παν infice tum et vix graeci Remnonis es e senfiit Ilii ritingi ii ii permire scripsit χρῆμα 'στιν, non elisione ut pnr e fit, soli nylistere si ii sus, Ri bi traxitIs ita senti ero versus constitero. Scripsi πανδο λιος, mrod alias cpridem non legitur, sed Pindarus aliiι citroque huius coneris nisiectiva petuliamnlialyet. Atque πανδολιος etiam L. Scit naidi coniecit. - V. 15. ρίου Sclini ut si fort. schol. , βιότου vulgo. - πόρον, Hariung ἐόον. - και τὰ , AP3Μ12 καὶ ταόν. - V. 16. προνεμ ειν, sch. προσνέμειν. - V. 17. Ἀσωπίδων Hevne. V. Aσωπίδων θ . Error sort. inito ortus, iii ioci posita FO- πλόταtαι scripserat, sive germana littora Aeolica usus. sive illani vi eo spiritiis ustirpans. - V. 18. ὁπλόταται, P3M12 ὁπλοτάτα. - τε αδον

βασιλέr Selinata, vulgo θ' ἄδον βασιλῆr. Haret ung inavult τ' Ιαδον, at Pinitariis seripsit τε 1άδον. - V. 21. olim coniecerant ζνεικ' ἐκοίμα τε vel ἄγων ἐκοιμῶτo, Knyser ἐνεγκὼν κοίμασε. - V. 24. ἐπείραινε, MI ἐπέρανε, bl 2P3 ἐπέραινε. - V. 27. ἔρισαν IIeyno, v. ἐρίσας. - V. 28. ευειδέα θέλων. εοειδέ' ἐθέλων Boeckli.

295쪽

εὰν εμμεν ἔρως γὰρ ἔχεν.30 αλλ ου σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν ευνὰν θεῶν πραπίδες, ἔθορ. δ'. ἐπεὶ θεσφάτων ηκουσαν ' εἶπε δ'ευβουλος ἐν μέσοισι Θέμις,

εῖνεκεν πεπρωμένον ην, φέρτερόν κε γόχρον ανακτα πατρὸς τεκεῖν τ0 ποντίαν θεόν, - κεραυνου τε κρέσσον αλλο βέλος

35 διώξει χερὶ τριόδοντός τ' ἀμαιμακέτου, Ζονὶ μισγομέναν 75η Aιὸς παρ' ἀδελφεοῖσιν. ἀλλα τὰ μέν παυσατε ' βροτέων δὲ λεχέων τυχοῖσα υίὸν εἰσιδέτω θανόντ' ἐν πολέμω. 80 χεῖρας υρεῖ τ' ἐναλίγκιον στεροπαῖσί τ' ἀκμὰν ποδῶν τὀ μεν ἐμόν, Πηλέr γάμου θεόμορον Mὀπάσσαι γέρας Αἰακίδα, 40 οντ' ευσεβέστατον φάτις 'Iωλκοὐ τράφειν πεδίον '

ἰόντων δ' ἐς ἄφθιτον ἄντρον ευθυς χείρωνος αυτίκ' αγγελίαι ' λμηδὲ Νηρέος θυγάτηρ νεικέων πέταλα δὶς ἐγγυαλιζέτω ἄμμιν ἐν διχομηνίδεσσιν δε ἐσπέραις ἐρατόν

45 λύοι κεν χαλινὸν υφ' ηρωῖ παρθενίας. ως φάτο Κρονίδαις in

296쪽

ἐννέποισα θεα τοὶ δ' ἐπὶ γλεφάροις νεύσαν ἀθανάτοισιν ἐπέων δε καρπός 100ου κατέφθινε. φαντὶ γαρ ξυν α λέγειν καὶ γάμον Θέτιος ἄνακτα. καὶ νεαρὰν ἔδειξαν σοφῶν l0S στόματ' ἀπείροισιν ἀρετὰν Αχιλέος 'o καὶ Μύσιον ἀμπελόευω α αξε Τηλέφου μελανι ραίνων φόνω πεδίον, IIo

γεφυρωσέ τ' Ἀτρεῖδαισι νόστον, Ελέναν τ' ἐλυσατο, Tρωως ἶνας ἐκταμὼν δορί, ταί μιν ρυοντό ποτε μάχας εναριμβρότου

ἔργον ἐν πεδίω κορυσσοντα, Mέμνονός τε βίαν 11555 υπέρθυμον Εκτορά τ' ἄλλους τ' ἀριστέας ' οις δῶμα Φερσεφόνας 120 μανυων ' χιλευς, ουρος Αἰακιδῶν, Αἴγιναν σφετέραν τε ρίζαν πρόφαινεν.τον μεν ου δὲ θανόντ' αοιδαὶ ἔλιπον, l25αλλά οἱ παρά τε πυρὰν τάφον θ' Eλικώνιαι παρθένοιστάν , ἐπὶ θρῆνον τε πολύφαμον ἔχεαν.

297쪽

εδοξ' ἄρα καὶ ἀθανάτοις, I 3060 ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον υμνοις θεῶν διδόμεν. ρ. ζ'. τό καὶ νυν φέρει λόγον, ἔσσυταί τε Μοισαῖον ἄρμα Νικοκλέος μνῆμα πυγμάχου κελαδῆσαι. γεραίρετέ μιν, ος υθμιον ἀν νάπος 13 Αωρίων ἔλαχεν σελίνων ἐπεὶ περικτίονας G ἐνίκασε δή ποτε καὶ κεῖνος ἄνδρας ἀφυκτω χερὶ κλο

Tον μεν - κατελέγχει κριτοί γενεάπατραδελφεού' ἀλίκων τ' τις αβρόν Ira ἀμφὶ παγκρατίου Κλεάνδρω πλεκέτω μυρσίνας στέφανον. ἐπεί νιν Αλκαθόου τ' ἀγων συν τυχα ἐν ' ιδαύρω τε πρὶν ἔδεκτο νεότας IMτον αἰνεῖν ἀγαθῶ παρέχει

το ηβαν γὰρ Ουκ ἄπειρον υπὸ χειῶ καλῶν δάμασεν.

V. 69. Doe', R Doξεν. - αρα Boeehli, v. ἄρα. - καὶ gehoI., δ' vulgo, undo Boeckli τόδ' coni. - V. 61. φέρει, Hecher ἔχει. V. 62. Νικοκλέος P3M 12, v. Νικοκλέους. - V. 63. γεραίρετε μιν Botho, γέραιρέ τέ μιν Hermann, vulgo et schol. γερῶραί τε μιν. Ρ3 γε-οαίρε ταί μιν. Μ12 γεραίρεταί μιν. - ἀν νάπος Hermanu, virlgo αν ἀπὸ i Mi αναπιο. - V. 65. καὶ κεῖνος Bocchia, V. κἀκεῖνος. - ἀφυκτω, P3 αφυκτε, 1112 ἀφ τη. - τον μεν. P3Μ12 τογιν. - γενεά Ceporin Is, v. γενεάν. - V. 66. ἀμφι παγκρατίου, malim τὶ παγκρατέω, et si ciuem geminus danssi casus offendit. poterit ἀμφὶ παγκρατίω Κλεάνδρου Scribere. - V. 68. πρὶν εδεκτο νεότας scripsi, vulgo νεοτας πρὶν ἔδεκτο, IIemnann νεότας δέκετο πρὶν. - V. 69. παρέχει, P3M12 κατέχειν.

298쪽

Ι iii ilata Oriuina ali aliis aliter iligesta sunt: ) sitemini libri septenil lin. se i lii romitu et lituli et orato variani. Secunditin Sui laui

Pini lanis ἔγραφε ἐν βιβλίοις ιζ Αωρίδι διαλέκτω ταυτα ' υλυμπιον κας, Πυθιονίκας, i Νεμεονίκας, Ισθμιονίκας' ) J, προσόδια, παρθένια, ενθρονισμους, Βακχικά, δαφνηφορικά, παιῶνας, υπορχήματα. υμνους, διθυράμβους, σκολιά, ἐγκωμια, θρηνους, δράματα τραγικὰ ιζ ,' 'in ἐπιγράμματα δετικὰ fὶ καὶ καταλογάδην παραινέσεις

τοῖς Ελλ σι και ἄλλα πλεῖστα. At longe aliter vitae auctor in coit. Vratisi .: Γέγραφε δε βιβλία ἔπτακαίδεκα ' υμνους, ποιῶνας, διθυ

ράμβων β i, , προσοδίων β , φέρεται δὲ καὶ παρθενίων β και γ ,

in Exposuit ilo li ac re Boockli in prooemio, quod smigmentis a socollectis praemisit, Bocchiiliun secuti sunt Irissen, Selinei de 3 in , alii. Nuper Lovis cli in Plii Iologo XI p. 17 sem haec nitigit, ne imo vero itisinin rei rationem perspexit. Haoc in lithris Sitidae omis a Stipplovit Κustor.

v i Librii in liti ne clociniitin septinaum sopiendo im en rininaeon plexu nosse, non est verisimilo; Vuletur numeriIS temere ex priora nis repetitus essis.' )Ἐπικὰ manifesto corrii pinna, thaud dubio nuine rus versuum sui tali litus, non opi granarnati m nam lineo Pata a iid modiim ni isso consenistaneum est Aetl OInuiuin Pin laricomini carii in aln: Rcriptum misso vi lotur λο . κ .δ h. o. viginti Utatuor nidia versuurn Sui claη onini liac nota poteriit uti, minin illa in linii l ignoro nnti maiores μ' ,δ vol -.δ scripsisse); nnmeriis certo satis comitioilus: itim enirn ninguli lu,ri sere M CCCC vom in in sitemini. Atque linuit scio nil liue otiani sit reserendinn,qiuod Eusint litus vita Pind. 34, illai carmina nominatini recenset, dicit: θρῆνοι καὶ ἐπινίκιοι, κατὰ την ιστορίαν ώσει τετρακισχίλιοι, ODς καὶ ἐπινίκους τετρασυλλάβως φασιν. Eustatii iuui Salao appuret Epinicio mi innumeros initi caro voluis8e: scit numeriis non Congratit: nam dobebat potius ερακισχίλιοι scribi: abutitiar Eni in Selinei lo vin hoc nitrii ero, qui dicit eo firmari vorsutini descriptiOIio iii a Iloc Icilio rostitutam: at vete- ires grammatici sero cola, non Versus nut periodos curabant. Ne si iotamon Ptito εξακισχίλιοι rostituen luna osso, se i Elist atlii tui cuni in fine indicis vorsuta in niti aemini roPUMAsot liunc ,κ,δ, eun que non tit Par orat, nil tuti versa cnranina, scit a l e Piuic in roserret, at illo iam nimis amplum esse putaret, ex coni Clitra TEtρακισχίλιοι scripsit, quena ad modiim etin in alias corrupta pro viri Is corrigero studet. N in Cod. καίθυράuβων. iuOil cui, nilavit Boot kli: alnisus liae scriptura Selinei der coniueit παιῶνας κ', διθυράμβων β . I ein to codex προσώωδίας.

299쪽

o ἐπιγράφει κεχωρισμένων παρθενίων, 'ὶ ὐπορχημάτων β , ἐγ

κώμια, θρήνους, ἐπινίκων ὁ . Cuin ii ac vita plane tonse litit Eustalli. M. qui eo sit in carini iiiiiii titulos eo de in orta ine receiis et . nisi quod liti romana n timeros praeternii sit . et liai Di illi lite lilitarii negligentia

vox δμνοι, illlae prirnuui locuin il liel, at o latinere, interculit. Tlionias M. 2 filer tantuni dieit ea inlinitIn illimis esse XVI l. seii nonii nati ni sola epinicia recenset. ''ὶ uallenius igitiir illitas plane ili versas ei litiori es carinitarim Pindari corii In : et noste Ut ipli terra existi inat ei ini or linein. hi seni Sublas ex-lii liet, recentio rein osse. fortassct id, Aristarctio institutu in . ali mina o ilinem ad Aristopla an ni grain tua lici illi refert. ilite in putat prati uin Pindari earinina ilisposuisse. IIaec nostri liuiminos sectiti sunt. iiisl quo lSclilio ille vita suspicati ir iii Aristat lii locii in politis iCallinia triani osses ulistituet illi ilia. se ii ii ter orito a Callina aelio profecti is sit, iii nae lio rellii splens. Ego vero secus sentio: elei lini eo Orilitie. diei ii Pili larilii Ograpti l ex linteiit, ipse in sego qui lie mi Aristoplianelia ros reruturi sse censeo. vel res gratii iii aliet ait uni in DII in s iiiiiiiiiir: inito facti ilia est. ut tituli. iiiii :ilternis ori liliis pectiliares stirit, nusqua in in graui Inalic Orti In scriptis coin pareant: igillir consentanetina est allerit in Orili ne in .ipleni recentior elia existimat noechli. non esse ali Aristarctio institutia in seci e uitilena in usu fuisse. anteliana AmRtoplianes novum in multi Inili gesserit carinina Pinitarista: ne pie l. linen : il Calliniae lium alictore inest reserenilias, vemini is cuin ita iligesta reperisset poetae carinina,

etiam retulit in suas tali ullas: ali pie ex lioe πινάκων opere iii licem Pin-ilaritoriim carini nil in descripsit is, splena Suidas sequitur Selinei te vin salie si is picati ir eiusinoili operaria tali liniae liuni in Pinitari carini nil, iis collocavisse. al lioc a i iii linia elii stiriliis prors lis alieniam, cliti non ut Aristoplianes, Arista lius. alii carini nunt e litiones paravit. sed lita roris iii in ilicii ills conficientiis opera in il ei lit: non igitur ilecellat eum nova in olim, se it Plae traii ita erant a inai Ominis sellulo recolere . Atque infra os letulant Ii ac receiisione Pindari curuui carinin iiiii ante Callimacti uni usos esse Aristoxe Iiunt. Tlieophrastum, Clia maeleontem. Hanc receiisione in elia in respexit is, qui versiluis lieroicis Pindari vitam illustravit: anti lini in carine ii appellat Eiis tali ii iis, cui ita auctoritas 'ὶ Probat,iliter IIoue Icli scripsit: παρθενι ων β , φέρεται δὲ καὶ γ',

ο ἐπιγραφεται κεχωρισμίνων παρθενίων In codice Vitulo ibonensi. cluern MOInnasen contutu, eii leni vita. lilii e Thomno Dornon prao Ke sort, legular, ilii aute in nil lita sunt liuee:

ακὰ δὲ των iζ βιβλίων εἰσὶ καὶ τὰ λεγόμενα προσόδια. καὶ παρθένια. πῶνα παιῶνες , υμνον υμνο i). διθυραμβικά διθύραμβοι), σκολιά. καὶ

ἄλλα. iii linec actio cit, linii l illi lato et, uilla usus ost; orato carui iuuiii plano consentit, sed olitissa si in t potissit an in narinus tri in Caran in uni

Ilii ne scriptorent, Hesu clii uni Mi Iesi urn. Sive antiquioren , quo in mIrsus II syclitus sectitiis est, litice ex Callina actio potivisse fi te in saetin unusus versi iam ad litiis i ite quo supraι clixi: nlio iii in lito carii, in urni tulex etiant ox Cnia ilia oleo litis lilbro περὶ Πινδάρου ra peti potuerat.

300쪽

in Iiae re non multum valet: Boeel lito vereus valde recentes videntiir: Sclinei te vin ad imperatorii ni nominoriun tenipora refert. Si vitia. illii luis carinen passi in il lamnat uni est. lilitariis, non versis a tori in ipti tantur, non video qiii l Itiam causae, cur non Alerari trino saeculo ii occarini n vin licellar, ill quotl etiam Leuiscli cetrael et coria pili minis argvinentis siriatii re studuit. Filii sane non satis emuli tus lio in o. Pauli vel niaxime arguit v. 20:ημος δ', ἐν Μαραθῶνι και ἐν Σαλαμῖνι παρέσταν αἰναρέται Πέρσαι μετα Λάτιδος αγριοφωνου,

τῆμος ἔτι ζώεσκεν, ὁ τ' Αἰσχύλος ἐν ἐν Ἀθήναις.

Neque en tui statis altera i ,ello interivit. seci filii eius eiiuestriinis copiis praeerant, patre ut vi letur ia in defuncto: neilue Pinilarus leuapore bellorum Persicoruna gratulaevus fuit . ut ἔτι ζώεσκεν ilici potuerit, sed aequalis sere Aeselluli. ') Haec inscitia in pta in oriliis stirilior uin facilius

contionalii tur: non tanaen eo illo lulani certuna esse, eum qui lios versus scripsit. ante Aristo pluinent vixisse: nana poterat anti luilatis alii pus stiuitosus elia in post Ai isto Plia neni a d priorern recensionem redire.

Dicit illo ite Pitulari carminii us: ἔμελψε θε κίδος αγώνων

των πισυρων, μακάρων παιηονας, ἔν τε θρονισμους

και μέλος ορχηθμοῖσι, θεῶν τ' ερικυδέας υμνους, ηδὲ μελιφθόγγων μελεὁήματα παρθενικάων.

Poetani versiis legi astricillim si ligula Caintilia soletnni Oresine percensitisse non est credit ille: seil Ilio i epinicia pi ina o loco ponit. quem in aliti qua e litione utilineliant, vix poetae arint O trilauendum: gravitis est . illlod εν θρονισμοί enuin errantur, iliit in altera editione lioc titulooninino privati erant. 'φὶ Reli pili carnaina titru in praeterini serit poeta dissicilitato itelei ritiis. an filii arii negligentia altili tot versus interci-ilerint . a Inlligi potest. In liac priore editione, quae lia mi illillic Atticoriun lio miniini stu-iliis consecta est . cum Pilulataea cai ni ina iam vulgo vilescerent. H ipi ut Eupolis conqueritur, prinuitia locu in ol,linent epinicia: liaec ni In cadinlina , cuni gun nicae artis stli litin laetissime floreret, inprimis adolescentilitis cara et accepta suerunt: sequuntur carinina in deonina liο- nur in con posita: liis Sula iuncta relusia, tyuie liona inibus de licata: novissinao loco ponuntur ὁράματα τραγικα. fortasse quod liaec poemata alimianto post eclitioni ad lita sunt. At istoplianes ait leni. cuui ait artis criticae leges Pin lari carinina exa ininaret, etiani novo Imodo ilispositit: lii roriim nun erili ae sie .luxit uevieini niti t. mion hi in XVII volu ui inlinis citnuno te XXIV ni illa versuum coin-I Seripsi o τ' clivi sina, legebatur ot'. A non V nul N. qui Octoginta annos natum Pindarum de vita decessisse dicit, At poetae mortem nil ol. LXXXII rotulit. ut Ol. I.XII natus esset. Ῥυ Hammodo veniam impetrabit.

'ὶ Seriesi ἔν τε θρονισμους, in libris est ἐνδε , ἐνοεδεγμένους sivo αναδεδεγμένους. Scitne ido vin ἐν δέ τε θρηνους, Τa sol ἐν

δ' ἐλεγείους scribens barbarismis nou serenitis inquiuant poetae orationem. altera coniectura etiam roriim veritati adversatur.