Poetae lyrici Graeci 3 Poetas melicos continens

161쪽

φωνηέντων αρχομένοις, απαξ δε παρ' Ἀλκαίω τυ ρηξις Fρῆξις εῖρηται. iiii te Lase aliis ci petiit sol. 13 s.

σκωπτικῶς τινα, δια το καλλωπίζεσθαι τα μῆλα της ἄφεως, ερευθόμενον δηλαδὴ κορικώτερον. Cf. p. 14l2, 32. 4 letlii' coinicianiculia lurico constulisse, coiis. Scitui . it. χ tri: Αἰολεῖς ὁὲ το προσωπον ριθος , και ρεθομαλίdας τους ευπροσωπους φασί. Alliti l lles V cliiiiiii est ἰδομαλιάδαι ' οἱ τας Oφεις κοσμουμενοι.

llesyeli. : Τετρα βαρηων πλίνθων καὶ τάγματα ' Ἀλκαῖος. sic coli., vulgo τετραβαρῆ. litule Salinastius Τετραβαθῆ πλίνθου ' καὶ κατάταγμα 'Aλκαῖος vel τετραβαρῆ πλίνθων τάγματα, Vossius Ter ρα- βαρῆ ' πλίνθων κατωταγμα τι. Milii Alcaelis scripsisse viis et allir: Πλίνθων τετραβαρηων κατα τάγμαza. aliam so nam τεμεν ηος la. 152tile lui'. vel τετραβαρηῶν, illi nil ilia tollunt apti l l Iotii eruiti est χαλκοβάρεια. At ait lectivitin τετρα)αρῆς otiati inovix polei at filigi. lateriis τετραγωi/οι ves τετραγκωνες ilici poterant: sed sit spicor poetana Scin I sisse τετρα μ αρῆ ων, ut μάρη eo leni nio losit ilicilina, liuo παλαιστῆ sive δῶρον, ac πλίνθους τετραδώρους inlisit silisse testatur Vitrii vius.

162쪽

Eust. Il. Ilbo, i0: Τείρεα δε η παρα το εἴρειν γίνεται το λέγει i/, ἔχουσι γάρ τινα σημασίαν, ώς και γρατος δηλοῖ, η ... παρα το τείρειν, καθὰ καὶ τοὐτο ἐν τοἰς του Γεωργίου κεῖται ' πολλοὶ γάρ, φησίν, ἐκ των ἀστέρων καrαπονοῶνται γινόμενοι αερόβλητοι,ώς ἐκ τῆς βρον- Σ35 τῆς εμβρόντητοι ' ἐφανέρωσε δε, φησί, το ὲ Αλκαῖος εἰπων τερέων

μυθίαι. Iterin triuii e si Alcmailis et Isaecla stilis ii inina confiisa esse: citius erroris origo in te vlitetur repetentia, tylo l gralailnaticus, ex ci illis alictoritate Onanes Alaspensi sunt. ut significationetii vocuna χόλος et οργῆ explicaret, illam vocem Aleuianis . liaiic is acclis illis versu illustraverat: apti l Iles lituita, clui solus ulminuste testi inuntiana servavit. Alcitianis no inen cessit Ac luteo. Zenobius ill ra tantii ni Bacclivi illis auctoi ita te utitiir, ite in scitoliasta Ilippocratis. se i is tenaei e Alcitia nitrii, uit versi iiii Ilacclivi ille itin. Celerit in Naiach in II es, lato corrigere

Καὶ θεῖν ἄμερίοις βροτοῖσιν.

pula innia enitu illuin liuite versicululia iii semiisse cariti ini. striod opii scillosito praelitisit. p. 2: Ιαὶ θεῖν ἔμερίοισι βροτόσωμον lari. βροτοῖσι μόνονὶ φανέντα, se i Triclia liuite illis lue versii ni ipse si rixit. iiii nino praeter liouaeri, ilesio li. Tlieocliti paucissinios versiis nillil ex antiquispi, et is a iscripsit. - Alcaei melici poetae nonaeia a colitico non setia perci'rto disti liguere licet. volui illi Oil El. M. 521, 3b asse it Mi καῖος Μῆμέγαν περὶ κνάφον περιστείχει ενα κύκλον ίΕt. ἰiul. 3:ι0. 2l: μὴ μέγαν περικνίφον παραστίχειν ενα κυκλοi ) Maulliae et Meilielco contico poetii e triluuant. Aliretis l1rii:o vita ilicans serit,il: μὴ συ μεγαν περὶ Κνατον περίστειχ' ὀν κύκλον. uolt si lyrici est. possis coii-

licere:

μὴ μέγαν συ περὶ κνάφον

περστείχην ενα κύκλον.

163쪽

iii si sorte cluo iiiversa fraglilei ita iii tiruilia coalii et illit. linitin Al rapi turici:

alterivii laeselo cuius poetae . . .. ως πουλύπους. cf. II sucta itis: ποι

Aloii ι uis potius est. viii. Alculati se. 112. - Scolluit ite Ailluelo . idio illi uniri illi grati initiatici Alcaeo tral niuiit. Praxillae esse vi teli ir , es. t taxillii eis. 3. - Diioil Scilii ei te vin ilicit ap. Scliol. IIoralli irati. I 3. 9: illi robur et aes implein allii olati iiii esse iii cilitione Fatiricli. illii in versu in Ex Alcaeo expressurii esse, ego illi ille ili nillil repetii in ei litii, ite Fit l, ricli. - Epigra in inata Alcaei nulla si int: extarat stitute in iii Atili tui.

164쪽

I'roleg. in Lycoplir. . lilii in lilini struin epigra miliatog raptioruni res retiar Mi καιος ὁ νέος. ῆν ἐπὶ Ουεσπασιανου του Ῥωμαίου καὶ Thου. Denique illi Oil est ap. Apostol. XVI 50: rvν αρχqν ου δυνήσν τω τέλει συνάφαι ό μεν Aiκμαῖος τουτ ἔφη, ro τους ανθρωπους απόλλυσθαι μη δυναμένους την αρχqν της ζωῆς τω τέλει προσάψαι ' κυκλος γαμην. illi nunc recte ΑλκμΩίων restitutii in est, stirit enini lialec ex Aristo t. Prol,l. XVII 3 ilescripta. Κοίρανος Ευρώπας, ὁ καὶ εἰν ἀλὶ καὶ κατὰ χέρσον τόσσον ἄναξ θνατῶν, Ζεὐς oσον ἀθανάτων,

δόξα πάλαι θείων ἄγχι βέβακε θρόνων.

lii enim versus prorsus Meου Aonii poetao ingeni uin re seriint. spit anabigo nil qtio tua in to in pus cpigramnan roserem uin sit: Plii lippuni novissi ii iistin perii annis cit in Odrysis bullii in gessisse constat: soli tuincii liiiic te vi pori istiui qui dein prato conium non satis convenit, ne iliae tune nb Alcaei, poterant lineo serisi, quani si In in pocine n Dirnus minime constans suit: videtiir igitur Plia lippus iam antea expeQitionem a luet sus Odrysas fili Scopis o, scripsit Pio suec Λ leneus eo ten poro, illio Plailippi Paletes se luchatiir. Ei iis te in Alcaei hi nihil diibio sunt duo Poeniatin, illinc Plutarciliis Vit. Marii iii. c. 12 servavit, id illi oci ut inni Ilocker existi in avit. Denique Aleaeo vindicaveri in opigrRinnia Aiath. Pal. VI 171, quo i videtur a Iolescens condiitisse, ante luam Rhodi Omina colossus terrae motu

165쪽

Moντα δεῖ τοξον τε καὶ ἰοδόκον φαρετραν στείχειν ποτὶ φῶτα κακόν

πιστὸν γὰρ Ουδὲν γλῶσσα διὰ στοματος λαλεῖ διχόμυθον ἔχουσα καρδια νόημα.

viilothir ex coni octiira, o go cluoil nocivo versus uirine rus nollue ili Stiti ita sentetitia tiosi lorat, ile in odio tonet ullina censeo. - τόξον τε καὶ

166쪽

υστοῖσιν αρεσκε πῆσιν, ἐν πόλει, αἴκε μεννὶς

ν λιθίναις ἀκόναις ὁ χρυσος ἐξετάζεται

διδους βασανον φανεράν

εν δὲ χρυσθ'

ἀνδρῶν ἀγαθῶν τε κακῶν τε νους ἔδωκ' ἔλεγχον.

167쪽

Ου τι τα πολλὰ ἔπη φρονίμην ἀπεφήνατο δόξαν

εν τι ματευε σοφόν, ἔν τι κεδνον αἱρου

παυσεις γὰρ ἀνδρῶν κωτίλων γλώσσας ἀπεραντολόγους.

'Aμουσία το πλέον μέρος ἐν βροτοῖσιν 738 λόγων τε πλῆθος ' ἀλλ' ὁ καιρος ἀρκέσει. φρονει τι κεδνόν μὴ ματαιος ἄχαρις γενέσθαι.

168쪽

Eις ὁ πατηρ, παῖδες δυώδεκα ' τῶν δε εκάστωπαῖδες τριηκοντα διάνδιχα εἶδος ἔχουσαι αἱ μεν λευκαὶ ἐασιν ἰδεῖν, αἱ δ αυτε μελαιναι ἀθάνατοι δέ τ' ἐούσαι ἀποφθινυθουσιν απασαι.

quis praeoptaverit μὴ μάταιος α χῶρις γενέσθω Ε inperia lectione in Me

p. 112. I cuique hauriunt, qiii ait Cleolrii iuui resorrerit noline illud epi. grainina in Midae sepulcro, quosl viilgo Nonacro tralatiuur, Xαλκῆ παρθενος εἰμὶ κτλ. vi l. Diog. L. I 89, soti testinioni iam Simonidis, talio illi usi sti ut, sutis urni igit tuti. - Ex gnouiis, Demetriuου Phalereus Ap. Stoth. II i 79 ait Cisol, ut una resori, praeter nobile illii l Μετρον αριστον, de Iuo vide Leuis cli Paroelia. II 81 nam Pscudoplaocylidis ver-stis 36 παντων μέτρον αριστον ' ὐπερβασίαι δ' ἀλεγειναί si ex antici uope tuus Poeta, a d Plioeylide in ipsuui potius, quum ud Cleobulum referentius) uulnerorum vestigia deprehendi intur in uuo nyoptheginatu: Γυναικὶ μη μάχεσθαι. μηδε σωφρονιζειν ἀλλοτριων παρεόντων . . το μὲν γαρ ανοια, eto δ' αυ μανιαν δυναται παρεχειν. hic erit in videtur scribem tun, ni tui Diog. I 92 legiti iri γυναικὶ μὴ φιλοφρονεισθαι, μηδὲ μάχεσθαι, αλλοτρίων παροντων ' το μεν γὰρ ἄνοιαν, το δὲ μανιαν σημαινειν, at Stob neus Flor. III 79 lineo auctoro Dorno

trio Plialereo affert: γυναικὶ μὴ μάχεσθαι, μηδ' ἄγαν φρονι AB

μάχεσθαι l μῆτε φιλοφρονε ιν δει l ἀλλοτρίων παρεόντων ' l τὰ μεν γὰρ

ανοιαν, το δ αυ μανιαν εχει. Idem Hari ting et in In opistola in Cleobuli, quae surtiir, ii p. lyio r. I 93 in vorsiis iteroicos relligere conatus est.

169쪽

XIV.

υμφικτυόνων ἐν αέθλοις,

Ἐλλησι δ' ἀείδων μέλεα καὶ ἐλέγους. XV.

Atlion. Xlli 610 C: Καὶ ἐαν μεν τίς σου πυθηται, τίνες ησαν οἱ εἰς τον δουριον Ἀπον εγκατακλεισθέντες , ενος καὶ δευτερου ἴσως ἐρεῖς ονομα ' καὶ Ουδε ταυτ' ἐκ των Στησιχόρου, σχολεὶ γάρ, ἀλλ' ἐκτης Σακαδα του Ἀργείου γλίου πέρσιδος ' ουτος γαρ παμπόλλους

τινας κατέλεξεν. uti Casatilioniis correxit. A σακάτου αργείου. PVL. ακάτου αργείου. Echernt, rotus. Pntisan. X 7. 6: δεμαρτυρεῖ δέ μοι καὶ τοὐ Εχεμβρότου τὰ ἀνάθημα, τρίπους χαλκοὐς ἀνατεθεὶς τῶ 'Hρακλεῖ τῶ ἐν Θήβαις επίγραμμα δὲ ἡ τρίπους ειχεν ' 'EI μ β ρot ος κτλ. cluno itior linent digessi v. 3 ἄγαλμα acri liuiis ex Vn AgI b pro ἄγαλμ', v. 4

170쪽

XVI.

Aoliati. V. II. IV 26: Σύνθος ὁ ποιητης των μελῶν ... ἐγένετο ὁε υυτος πρεσβύτερος Στησιχoρου ros Ἱμεραίου ... λέγει την λέκτραν τοὐ Aγαμέμνονος Ου rosio ἔχει, ν του imi ια πρῶτον, αλλα Acio δίκη ἐπεὶ δὲ Αγαμέμνων ἰνηρέθη, την δε Κλυταιμνήστραν ὁ ΑΠγισθος εγημε, καὶ ἐβασίλευσεν, αλεκτρον ουσαν καὶ καταγηρῶσαν παρθένον 'Αργεῖοι Βλέκτραν ἐκάλεσαν δια to αμοιρεῖν ανδρος καὶ μη πεπειρῶσθαι λέκτρου. i s. Allien. Xll 513 A: πολλα δε τῶν Ξανθου παραπεποίηκεν ὁ Στησίχορος, ῶσπερ καὶ την ορεστείαν

XVII.