장음표시 사용
171쪽
I DE TAE MELICI. Ερμείας Φλόγεον μὲν ἔδωκε καὶ υρπαγον ἁκέα τέκνα Ποδάργας 'IIρα δὲ Δανθον καὶ Κυλλαρον
παρὰ σιδαρωτῶν ἐπισσωτρων ἄκρα.)
Berialiaritat recto vidit. poetuo verba lentoscunt, sed no lsio cliuilon loelis integer est servatus, veruto nonniana intercidisse niani sustulit ost. - Ilionis ora rostituit, alia aliter hace consorma verutit. - U. 2. Ξανθον Honis tortita Is restituit, quo prorsus i Irniniit granarianticorum loci, sit lon
σιν επισσωτρου τρίχες ἄκραι ovραιαι ὁ-t' ἄγχι μάλα τρίrει, ου δέ τι πολλὴ χώρη μεσσηγυς, πολίος πεδίοιο θεοντος. Quae inter e Pta sunt,
s rtasse sic sunt redintegranda:
Ῥοα δὲ Σανθον καὶ Αολλαρον, ἐξόχω υιὲ μυελλας, δῶρα Ποσειδάωνος ἄνακτος, ελισσομένους παρὰ si Ααρωτῶν ἐπισσωτρων ακρα).
Πανυασιν Σέλευκος, ἐν ola περὶ τῆς παρ' Αἰγtκπτίοις Γνθρωποθυσιας διηγεῖται, πολλῶ μὲν ἐπιθειναι λέγων πίμματα, πολλὰς δὲ νοσσαδας ορνεις, προ et ἐρου Στηοιχόρον ῆ Issu κου ἐν A λλοις ἐπιγραφομέ
172쪽
Σασαμίδας χόνδρον τε καὶ ἐγκρίδας, αλλα τε πέμματα καὶ μέλι χλωρόν.
ωρώσκων μὲν ἄρ' ' φιάραος, ἄκοντι δὲ νίκασεν Μελέ
Zenoli. VI 44: Xει ροβρῶτι δεσμω ' τοῖς πυκτικοῖς ἱμῶσι, διατὀ τας σάρκας διακόπτειν καὶ αναλίσκειν. Βελτιον δε τον δεσμόνακουειν TOν αποβιβρωσκοντα τω χεῖρε. ἐδεήθq γαρ εν τινι πετραίω Ilernia iiii coli iecit ἐδέθqσαν γαρ ἔν τινι σπείρα ' Στησίχορος ευν-αρχειν τῶν ἐπὶ Πελίαν αθλων, illii Sclinei lo vin pnaeiul ivit: ως inis. ἐν α ρχῆ τῶν ἐπὶ Πελία αθλων. CL etia in sit illas etlle sycli. v. χειροβρῶτι δεθω. I. octis corrii pilis liaiul illi lite si elire nil aniliis: ἐδέθη γαρ ἔν τινι πέτρα sive σπείρα mini Ilerina linonialis) η Τυρώ. Στησίχορος εν α τῶν ἐπὶ Πελία αθλων, ill liue cal nien illicitiail niuitiini Orestia et ueli ita in pliat es lilii os livistini sit ei it. IIemluinni coniectur: tua similes epigi . Atillii l. ill 9: μητέρα τρηχείοισιν επι σπείρημα σιδηρω Σαλμωνεῖ γενέτα τῶδ υποτασσομένω. tibi sol t. les eiulii in μητέρα τρηχείροιν ἐνὶ σπείρ9σι Σιδηροῖ Σαλμωνεῖ γενέταθ' ω δ' ὁποτασσομέν liv.
ωοις, εἰρηκότος τέρεσθαι sic Is recto , nam haec Athenaei sunt verba, vulgo φέρεσθε τῆ παρθένω δῶρα ' Σασαμίδας κτλ.. Ita recte Ca- ali borius, nisi titio 1 σθσαμίδας scripsit. Α δορὰς ἀσαμίδας, BPUδώρας δωρὰρὶ ἄσαμίδας, L. δωρ' ἀσαμίδας. Κle in o poetii e versa esse ratias
Φερεσθε τὰ παρθενόδωρα coniecit. Celemina Atlaen. riirsus ex Stesichoro asseri XIV 615 E lios dilos versus omisso in imon σασαμίδας. Fortasse iii pio pio versus copii lanili, iit octante ter fiat, quem alimo lumfr. I V. l. '
Γηρυονη . De lioe Stesieliori Eariti ille ili aptitavit Leut soli iti
173쪽
Tαρτησσου ποταμοὐ παρὰ παγὰς ἀπείρονας, ἀργυρορίζους,
ριστὶ καὶ στάσιμον. tion credo ad Νtersi claramini res erun-
174쪽
υέλιος δ' 'Tπεριονιδας δέπας ἐσκατέβαινεν χρυσεον, ἔφρα δι' Ωκεανοῖο περάσας αφικοιθ' ἱερῆς ποτὶ βένθεα νυκτος ἐρεμνῆς ποτὶ ματέρα κουριδιαν τ' ἄλοχον παῖδάς τε φίλους
Paus. VIII 3. 2: Παλλαντίου μεν δη και ο Στησίχορος ο υεραῖος εν Γρρυονηῖδι ἐποιησατο μνήμην. Fr. 7. Atlion. XI 499 A: Στησιχορος δὲ τὰ παρὰ Φολω τψ Αεν-
lioe exue. - Φόλος Osann dolendum Censet, et deinde κεράσσας scribu, ni illi videntur liaco Prorsus Congruere cum fr. 8 exordio, ut Scribe i- dum sit:
175쪽
Scli. Apuli. Illi . t 2l2: Στησίχορος δὲ ἐν Γηρυονίδι καὶ i/ῆσον τινα ἐν τῶ Ατλαντικῶ πελαγει Σαρπηδονίαν φ*τίν.
ἴφυγε δείσας φακλης, συμβαλλομένου Ἀρεος τυ. ιὶ Κυκνω. αλλ υστερον αυτὸν μόνον γενόμενον ἐνίκησεν ὁ Πρακλῆς καὶ ἀπέκτεινε ' Στησίχορος ἐν ἐπιγραφομένΨ Αυκνω Aroρεῖ.
Scli. Eiirip. Plioen. 670: Ἀνθεν ἐξανῆκε γα J ὁ μεν Στησίχορος ἐν Ευρωπεία την Αθηναν ἐσπαρκέναι τους οδόντας φησίν.
176쪽
Πάτρω' ἐμον ἀντίθεον Μελάμποδα.
Pausan. X 27. 2: Εις δε Ἐκάβην Στησίχορος ἐν γλίου πέρσιδι ἐποίησεν, ἐς Λυκίαν υπο Απόλλωνος αυτην κομισθηναι.
177쪽
At lien. XIlI 6l0 C: 'αν μέν τίς σου πυθηται, τίνες ῆσαν οἱ εις τον δουριον tanον ἐγ-τακλειωθέντες, ενος καὶ δευτέρου ἴσως ἐρεῖς ονομα, καὶ οὐδε ταυτ ἐκ των Στησιχόρου, σχολῆ γάρ, ἀλλ' εκ τῆς Σακάδα του 'Αργείου Ἱλιου πέρσιδος. ούτος γαρ παμπόλλους τινὰς
Scli. Eurip. Or. 1274: Γερα εἰς το τῆς Tiένης καλλος βλέφαντες ουκ ἐχρήσαντο τοῖς ξίφεσιν OIόν τι καὶ Στησίχορος υπογράφει περὶ των καταλεύειν αυτὴν μελλοντω φνθοὶ γαρ αμα τῶ τὴν ἄφιν αυτῆς ἰδεῖν αυτούς. ἀφεῖναι τυυς λίθους επὶ την γῆν.
178쪽
αυτὴν δὲ οὐ δυνηθῆναι. - Iti tres versus linuit dubio sunt ipsilui exori litina cai minis nol ilissimi, quod viilgo Παλινωδία vocabatur, sin nitit idoni II lirio di m non iliversi ina osse citranon ab eo, csio I 'Ελενα inscribitiir, iii re Κleino alii consent. Respicit liue Isocrat. En coni. Hel. 61:
Πυθία Λεώνομον ἀπεστελλεν ἐς νῆσον την Λευκήν, ενταὐθα εἰπουσα αυτῶ φανήσεσθαι τὰν Αωντα καὶ kκεσεσθαι τὰ τραυμα ' χρόνω δε, ῶς ὐυιανας ἐπανῆλθεν ἐκ τῆς Λευκῆς, ἰδειν μεν εφασκεν Ἀχιλλεα, ἰδεῖν δν τόν υίλεως καὶ τόν Tελαμῶνος Αωντα, σννεῖναι δὲ καὶ Πατροκλόν σ7ισι καὶ Ἀντίλοφον ' Ελενην δε Αχιλλεῖ μὲν συνοικειν , προστάξαι δε
179쪽
Πολλὰ μὲν Κυδώνια μῆλα ποτέρριπτον ποτὶ δίφρον
πολλὰ μυρσινα φυλλα καὶ ὐοδίνους στεφάνους Γων τε κορωνίδας θυλας.
τῶν ὀφθαλμῶν-'Eλένης γένοιτο αὐτῶ μηνίματος ' Στησιχορος μὲν
ἐπὶ τουτω τὴν παλινωδίαν ἐποίησεν do Leonyino Crotoniata vid. Moinoico Poet. coin. II I 228 seqq. . eum Patisnnitio liae narratione in-Iminis conseriis Conon. np. Pliot. Bibl. p. 133-IIemniani nil Plat. hac dr. 99 et 102. - Multi praetorOR PulinoMn In qua in prO- veri si loco ni illibero solebant, respici lint, velut Λristi l. I 430. II 3iu ot Schol. Λristici. III 183. Hael inanian Anecit. I 327, 1. Boissona io An. Nov. 297. Dio Clirys. Or. II p. 22. Eii loc. 385. Eustath. 849, 47. El. M. 618, 40. GaIon. XI p. 195. Hinier. Or. XXII 5. Horat. Epo l. 17, 42 ibi quo Schol. Addo Schol. Crii l. ad Od. I 16. Irenaeius nil v. IIaer. I 22. Origo n. Ilippolyt. adv. II aer. VI I9. Lu an. Epist. 841. Liician. Ver. Hist. II 15. Pro imagin. 15. Muratori Anccd. 314. Ovid. Λrt. Ain. III 49. Pliot. Bibl. 437 A. luato Epist. III 320 A. Sutilas v. Στησιχορος. Tor-
tuuiau. do anim. o. 46. - Illud apparet in alio carn, ne Stesiclioruin contumelioso do Helena locutum esse, ut iuro suo laeroina ni, illo poeta poenas sumsisso videretur: existiniant id in 'Iλίου περσει saetiina esse, nec sane poeta ibi potuit Helena o mentoriam praeternit itero, confirmat - tuo in prirnis is 25: itaque OInnia reliqi in fragmenta, in istibus vitigarem sania in secutus do Helena dixit Stesielioriis, l1omines docti ad Itii Eae civium reserunt: sed quoniani D. 35 plane eosden nurneros deprelie Iidimus , qui sunt iii Orestia ad lithiti, in alui fr. 35-38 A ad Orestiam rovocare: ut hoc sit prius illud carni eu, quod Helena o ira in excitavisse crediturm est, Platio tuo convenit quod Isocrates dicit ἀρχόμενος τῆς ωδῆς, nam in ipso illius carminis exordio exposita erant, sine ad IIolen uo ignominiam pertinet, ant. IIaec in Palinodia retractavit, laudes Helonao celebrans ot quidquid probrostiua videri poterat roso caus; si inul- qtic, ut possis coniicere Ox II oratii Epod. 17, 42. paco in Cnstoris ot 1 ol lucis i inploraverat, sortasse otiani condonnndtina sibi dixerat esse, isi Od caecus caeculii duce in sit scelitus, ut inde fari a de Stesicliora caecitate conaria O te possu repeti. L e Stesicli ori Palinodia dixerivit Wole heropus e. I 208 AOqq. , G. Herita ann in Prnes. odit. Helenno Euripideae, FratEsclio ad Aristopli. 'miosmoplior. V. 946. Guel in Milaco ulienano VI p. I anni 1839), Balch uigen vnn den Brin k in Synabolis Batavorii in litterariis V P. I 19 seqq. , cluae singulatina examinare non est liuius loci.
Fr. 27. Atlion. III 81 D: Κυδωνίων δὲ μήλων μν μονεύει Στησίχορος ἐν 'Eλένη ouτως ' Πολλὰ μὲν κτλ. - V. I. Αυδώνια, P κυδώ
180쪽
. 29. Argiini. Tlieocr. XVIII: τοὐτο τῖ ει δύλλιον επιγράφεται Ελένης Ἐπιθαλάμιος και ἐν αυτῶ τινα εἴληπται ἐκ τοὐ Cant. τουν) πρώτου Στησιχόρου Ελένος Εαι θαλαμίου. iii, i ἐπιθαλαμίου,
μίου Στησιχόρου του εἰς τqν Ελένην.
Pausan. X 26, 1: γ σαύτως δὲ καὶ Ἀριστομάχην ἐποίησεν ἐν Νωτοις δεηοίχοροςὶ θυγατέρα μεν Πριαμου, Αριτολαου δε γυναῖκα
iGraiiani. DoLk. Aia. It 783. 14: Στησίχορος δε ἐν δευτέρω ορεστεως τον Παλαμήδην λέγει ευρηκέναι ίτα στοιχεῖα). CL ib. 786. II et ciam. Aii. Ox. IV 318. 19.
Mουσα, σὐ μὲν κλείουσα θεῶν τε γάμους ἀνδρῶν τε δαῖτας καὶ θαλίας μακάρων.
XII. Ostralia. Consor Athon. XII 513 Λ: Πολλὰ δὲ τῶν Σάνθου κα- ραπεποίηκεν ὁ Στοσι χορος, ωσπερ καὶ τὴν Ορεστείαν καλουμένην. Fr. 32. Aristopli. Pac. v. 775: Μουσα, σὐ μὲν πολέμους ἀπωσα -
μένη μετ' εμοὐ l του φίλου χόρευσον l κλείουσα θεῶν τε γάμους ἀνδρῶν τε δαῖτας l καὶ θαλίας μακάρων ' σοὶ γὰρ τάδ' ἐξ ἀρχῆς θέλει. ubi
μοιχείαν. Et tu primo pii loni versu Aristophariis tantum Musao invocatione in congruere et in Stesici oroo carmine existin O IIartune Stesichoro etiani verba πολέμους απωσαμέν' tribuit , at v. 777 cum dimidio v. 778 tute r petitus ex Stesichoro videtur. Est autein haud dubie ipsuiu