장음표시 사용
191쪽
Εt. M. 427. 48: Στησίχορος δὲ Γάρταρον η λίβατον τον βα-
υλαγμοῖο. Eust. I 25 I. 6l: απειρεσίου κυi υλαγμOs. Possis απειρεσίω κυνυλαγμῶ coniicere. pioil vi leti te poeta in i, ervon hiile lixisse. Aprui I lolii semini autern κυνυλαγμος illi lii in oportebat restititi. nisi graniinatici nosti'i optimas liliassitie lectiones fasti liose spernerent.
Κtist. 524. 28: Καὶ γαρ λευκιππος λέγεται παρα Στησιχόρω ἐπιθετικῶς. Cf. libyc. D. 16 v. 1.
δεησίχορος. si recte se lial et poetiae nona n. ilii a nulliani Stesicli orinii tui,ritas sol lasse tantinia mi ipsi tin vocaliuilini testilica nil lini militi, ita
192쪽
Seliol. Apoll. Blio l. IV 973: D ρείχαλκος εἶδος χαλκου . . . μνημονευει καὶ Στησίχορος καὶ Βακχυλίδης.
Pliot. 412. 2it Πέποσχα, τινες τούτs κέχρηνται, ων καὶ Στησίχορός ἐστιν.
Stralbo VIII 356: Στησίχορον ὁ ε καλεῖν πόλιν την χώραν Πίσαν λεγομένην, ώς ὁ ποιφης την Aέσβον Μάκαρος πόλιν.
Εiist. 772. 3: N δὲ παροιμία τους φθονερους καὶ ψογερους τελχῖνας, ῶς ἐκ τῶν εἰρημένων, καλεῖ ' Στγησίχορος δέ, φασί, τας κῆρας καὶ τας σκοτώσεις τελχῖνας προσηγόρευσε.
Sςhol. Pincl. 0l. IX I 28: Xάρμα, νυν ἀντὶ τοὐ χαρά. Πομ ρος δὲ ἐπὶ τῆς μάχης οἱ-περὶ Ιβυκον καὶ δενσίχορον χάρμην την ἐπιδορατίδα -σίν.
Rinervam. qumn nonnulli Stesicli oro tribulant. vi l. a d Lamprocl. D. I. - De Elestiis similibus ille carinini lius, Illae Stesicli oro triliti untur tu epistoli s Plia larideirs 19 seqq. . nillil addain. cum Oinnia liaee commenticia esse satis constet. - Stesichori nomen saepius ex errore
193쪽
τυφλωθῆναι, διὰ το φθείρειν τους καρπούς' scri lietulurn Στησίχορος. - dii nil est ap. Arist. Rliet. Il 2I: Aρμόττει ὁ ἐν τοῖς τοιούτοις και τὰ Αακωνικὰ αποφθέγματα καὶ τα αἰνιγματωδη, οιον
εἴ τις λέγοι, οπερ Στησίχορος ἐν Αοκροῖς εἶπεν, οτι ου δεῖ υβριστας
εἶναι, ὀπως μη οἱ τέττιγες χαμόθεν αδωσιν. aperte ap/Φhthmma est. ii toti ni agis otia in consimilat Aristo t. Blisti. III Il ulbi repetit. CL etia inliseira et r. ile elociit. 99 et 2 uel et Rhetl. Gr. e l. Walet VI l l lib. sectista inen vi letur Iliariungo. ipii et liaec et ilitae in Aristo t. Ritet. svi l. iii fra) leguntur ex carini nil iis petita censet . el verbis εν Αοκροῖς ipsa naearininis inscriptionem significat i existi inat. - Itein camaa inlini reli tuus exiit en illi in est, ii init a litillet Aristo t. Illiet. II 20: Λόγος δέ. οιος ο
Στησι χόρου περι Φάλαριν καὶ Αἰσώπου περὶ του δημαγωγοῶ. Στησίχορος μεν γὰρ ελομένων στρατηγον αυτοκράτορα των Ἱμεραίων Φαλαριν καὶ μελλόντων φυλακην διὁόναι του σωματος ταλλα διαλεχθεὶς εἶπεν αυτοῖς λόγον, ως Ἀπος κατεῖχε λειμῶνα μόνος ' ἐλθόντος δὲ ἐλαφου καὶ διαφθείροντος την νομην, βουλομενος τιμωρήσασθαι τον ἔλαφον, ηρωτα τόν ἄνθρωπον, εἰ δυναιτο μετ' αὐτουκολάσαι τον ελαφον. o de εφησεν, ἐαν λάβI χαλινόν, και αυτος αναβῆ ἐπ αυτον ἔχων ακοντια ' συνομολογήσαντος δε και αναβαντος, σντὶ του τιμωρήσασθαι αυτος ἐδουλευσεν ῆδη τω ἀνθρώπω oi ουτω δε και υμεῖς, ἔφη, ορῆτε, μὴ τους πολεμίους βουλόμενοι τιμωρῆσασθαι ταυτὸ παθφε τρ' Ἀπω ' τον μεν γὰρ χαλινον ἔχετε ὐδη, ἔχομενοι στρατηγὸν αυτοκρατορα ' εαν δε φυλακην δῶτε. και αναβῆναι ἐάσητε, δουλευσετε ὐδη Φαλάριδι . Si in ilia refert Conon Narr. X l. li: es. etia in Illieit. IValg. I 424. Diuitigod by Corale
194쪽
Hρι μὲν αῖ τε Κυδωνιαι μηλίδες αρδόμεναι ροῶν ποταμων, ῖνα παρθένων κῆπος ἀκήρατος, αῖ τ' οἰναr θίδες b αυξόμεναι σκιεροῖσιν υφ' ερνεσιν οἰναρεοις θαλέθοισιν ' ἐμοὶ δ' ἔρος οὐδεμίαν κατάκοιτος ἄραν, αθ' υπῖ στεροπῆς φλέγων
195쪽
ασσων παρὰ Κυπριδος ἀζαλεαις μανίαισιν ἐρεμνὸς
l0 ἐγκρατέως παιδοθεν φυλάσσειημετερας φρένας.
φος αυτέ με κυανεοισιν υπὸ βλεφάροις τακέρ' ομμασι δερκόμενος κηλημασι παντοδαποῖς ἐς απειρα δίκτυα Κυπριδι βάλλει η μὰν τρομεω νιν ἐπερχομενον,
ωστε φερεζυγος ῖππος ἀεθλοφόρος ποτὶ γηραῖ ἀεκων b συν οχεσφι θοοῖς ἐς αμιλλαν ἔβα.
V. 9. ασσων scripsi, litari αῖσσων. - μανίαισιν B, μανίαις P L.
ἀθαμβης ἐγκρατέως Heran ann sed illein Dii per ἀθαμβέσιν ἄρδισιν et
dein te ἔτλασεν, quorurn Primi in et postreinuim epto coIiieci, cum olitii
196쪽
Φλεγέθων, απερ κατα νύκτα μακρὰν σείρια παμφα-
Αἰεί μ', ω φίλε θυμέ, τανυπτερος ώς οκα πορφυρίς.
ρύαλε, γλαυκέων χαρίτων θάλος,
καλλικόμων μελεδημα, σὲ μὲν Κυπρις α τ' ἀγανοβοφαρος Πειθὼ sis δέοισιν ευ ανθεσι θρέψαν.
Μυρτα τε καὶ ω καὶ ε λίχρυσος,
μῆλά τε καὶ ὐόδα καὶ τέρεινα δάφνα.
B ὁ κηποοφυρίς.Fr. 5. Atlion. XIII 564 F: τοὐ Κυθηρίοv Φιλοξένου λυκλως ἐρῶν της Γαλατείας καὶ επαινῶν αυτῆς το κάλλος, προααντευόμενος την τυφλωσιν, πάντα μῶλλον αυτῆς ἐπαινεῖ η των ὀφθαλμῶν μνημονευει λέγων ωδε' Ω καλλιπρόσωπε, χρυσεοβοστρυχε Γαλάτεια, χαριτόφωνε κάλλος ἐρώτων. Tυφλὰς ὁ ἐπαινος κατ' ουδὲν ομοιος τω
197쪽
Tἀμος αυπνος κλυτος ορθρος ἐγείρησιν αηδόνας.
Toυ μὲν πετάλοισιν ἐπ α κροτατοι σι ξανθοῖσι ποικίλαι πανελοπες , αἰολόδειροι λαθιπορφt ρίδες, καὶ αλκυονες τανυ-
Fr. 7. II erodian. περὶ σχημ. 60, 21: το- σχημα Ἱ βύκειον καὶ και συνταξεως ἐστιν, γδε εται δὲ ἐν τοῖς υποτακτlκοῖς τρίτοις προσώποις των ρημάτων κατα πρόσθεσιν τῆς σι ... καλειται
κτλ. ἀντὶ του ἐγει v. - Τῆμος, vi lotiar αμος scribo Iulum: nuni ἐγείρησιν coniiunctivus est Iriodiis, quod ipse graminaticus recto usu Si vineio agnoscit: nisi sorte Ibycus, cum ciuος . . . τῆμος dicendum eSSet, germinavit τῆμος. - Γυπνος, possis sustii cnri, i l clito i otiam Schnei lo- in coniecti, Iloe loco lectum esse ατερπνος vid. fr. 51, sed ni in is oh scura est illi iis vocabilli origo. Ceteriim Sclinendo vin tioc loco scripsit ἀυπνους, idque protinuit Vater Rd Eurip. Illa es. p. 211. interpretatias luscinias longi somiti non indigentos; es. Hesio H fr. 208. - ἀηδόνας, Α ἀειδονῶς. - Ceterii in κλυτος ορθρος respiciunt Plutarcii. Sympos. uua est. VII 3, 5. Et rin. M. 440, 53. Sol ol. Hom. Od. ι 364. Fr. 8. . Atlien. IX 388 Det Πορφυρις' Καλλίμα3οι ἐν τω περὶ Ooνίθων διεστάναι φοσὶν πορφνριωνα ποὐφυριδος, ιδια ε κύτερον καταριθμουμενος' την τροφήν τε λαμβάνειν τον πορφυρίωνα ἐν σκότω κατα-
καὶ αλ. x. Recte vi letur Seli veli lineti Ser 1GθιπορφDρίδες restituisso. iinin securulum Culli nancti uin videtiir Ibyeus hoc non ino Enni avoni dixisse, quae alias πορφυρίων vocabntiir. Selinoi te viii, cuni Olini coniecisset πανέλοπες παμποικίλοι αἰολόδειροι ἀλκυόνες θ' ὐλιπορφυριβες Σε τανυπτεροι. postore Probavit Heri innui coni. t ξανθαὶ ποικίλαι αἰολί- δειροι πανελοπες ο ' ἁλιπορφυρίδες τε καὶ Aλκυόνες τανισt πτεροι. COnio ei υν ἀκανθίσι ποικιλαις vel ξὐν ἄκανθιδι ποικίλα) π αν ε - λοπες τ' αἰολόδ ειροι λαθιπορτ υρί δ ες τε καὶ α λκυονες τανυσι πτεροι. Q listin lunIn sori. iiiiii l lui l lato t. nescioquo nil IIesvel in ot Pliotia Flossa Ξάνθοισιν ' ορνεοις liue portineat. Harti irin: Toυμεν πετάλοισιν ἐπ' ἀκροτάτοις l σὐν ξανθ οισιν ποικιλιδες l πανελοπες καὶ αιολοδειροι λαθιπορφυρίδες l καλκυονες τανυσι πτέρυγοι. - CeteriimSchol. Arist. Av. 1302: ὀ πηνελοφ νῆττy μεν ἐστιν ouοιον, περιστερῶς δὲ μέγεθος ' μέμνηται δε citi του Στοσί toρος καὶ 'γβυκος. iit coniiciatali quis liaec ex Rint,iguo carinino Potita esse, sed Pertinet tit videtur ad carnion in Gorgia in sis. 303. Fr. b. II ero liari. περὶ σχqμ. 60, 31: Ααλεῖται δε 'Iβυκειον, οὐχ
198쪽
Γλαυκωπιδα Κασσανδραν, ἐρασιπλόκαμον κουραν Πριάμοιο
l ioine l. I 321 cil. Keil: . . Ut est Ulussi a: noliten Pol tias. Nilnil iraeno ineli est . ut ait libycus, Ulixes, it Oinen Arcasiades, cogno iiieno ivsseus. Et ordinantur sic: Olixes Arelata les Odyseus Polytitis.' ut, i Keil Arsiciades ibis e littit su areisia les. Λ orcisi a les, B acli ista list.
οτι Ἱβυκος πρῶτος ἐχρησατο, ... αλλ' ἔπιὶ πολυ καὶ κατακορὲς αὐτφ' καὶ γὰρ Γλαυκωπισα κτλ. - καὶ γαρ, luod graminatici ost, poetae tralbuit Seliuoido viri, quosl serra nequit, tinna ἔχησι est coniuncti. vus. Elian tarn ne sin uos, qvuo nyti l Hon eruin frequenter leguli tui'. omnes nil coniuncti via in sunt reser ruiner non recto de iiis soranis ilis putavit De klcer Holuere. Blaetior P. 218 seq.ὶ, mii partim indicativum ni Odiim agnoscit, in liis σχῆμα Ἱρύκειον de prohonstere videtiir: at non est vo risi inde, litiani itiana veteres grana nautici opinati sunt, Ilayeti in tenacro coniunctivi soranain manifestum vico in dicativi nillilbilisset exempla, vino ex lioc poeta Prosorunt gramna Riaci, id minimo argeturrit, illiu in litum corti qiiiii statui ne liti t. cum locos non integros adsci ipserint: Hac liylicles 27, 2 θάλπησι utrii in ud θῶλπημι sit resere Iulum an conitinctivus vulgaris verbi θαλπειν, incertum est. Alexandrinos poetas nangis cre-eAt liuno orro rena comimisisse, sed apti l Bionein I 93 recto IIcr. innian οἱ-λέβητι χρt σείω φορέοισιν υ δωρ pro φορέησιν restituit, in I liuocrito XXV 46 non inagis certum est κρίνησι, Hoc tu inen lebetant IIemnann Icctionern κρινουσι Probare, videtur Alirons recte κρινει στι cineri lavisse. Cotorum iota si triavum, quod vulgo his sormis aditi solet, cloirnlion luna: nam δεησι nihil illitiae est, quana principalis sori in lanti id violi recto nn inlatii vertit G. Ct artius Sprach vergi. Buit r. I p. 24). U. I. Λ λευκα πίδακας ἀν/ρανέρασι πλέκαμον κόρην ' πριάμου, Cl=γλαυκωπιδι κασάνδρα ἐραMπλόκαμον κόραν πριάμοιο, Η γλαυκώπιδα κασσάνδρα πριάuου. - κουραν cuni Selincide vino seripsi. - V. 2. A ταμῆς, D φάτις. Fortasse totiani fragmentum sic ost Cotisor
Γλαυκώπιδα Κασσάνδραν, Ἐρασιπλόκαμον Πριάμοιο κόραν φῆμις Qq σι βροτῶν.
199쪽
υλθαία Μελεαγρίς. 15. IIαρελέξατο Καδμίδι κουρα.
Tους τε λευκίππους κόρους τεκνα Μολιόνας κτάνον, αλικας ἰσοκεφαλους, ἐνιγυίους,
Fr. 16. Aulon. II 57: Iβυκος δ' ἐν πεμπτ' μελῶν περὶ Mo-Dονιδῶν φησί ' Tους τε κτλ. Cf. Eustalli. 1686, 47. Sto sicli oro vituli-ent linec Harturig. tiuoniam Stesicli ortis quoilue nitiectivo λεύκιππος sit ustis fr. 86J , ne quo fieri potuisse. ut Il,ycus ipsi uia II retilena loquentem Induceret: si Ibyci sint versiis, certo κτάνεν scru enduit . - V. 1.κόρot1ς I in dors. vulgo κούρους. - U. 2. κτάνον BCI , κτανόντα, Vκτάνονταν. - U. 3. ἰσοκεφάλο νς videtur Illycus correptii Ρrtina syllaba nilli ibuisse, antea propositi cuin Scliue illo vilio ἰσοκεφάλλο t)ς, Hermanu