Carmina

31쪽

ἐκ γάρ τοι Μουσέων και ἔκηβύλου Ἀπολλωνος ἄνδρες ἀοιδοὶ εασιν ἐπὶ χθονα καὶ κιθαρισταί, 95

ἐκ δὲ Λῶς βασιλῆες δ ύλβιος, δν τινα Μουσαι

ηκουσας Ἐσιόδου του ποιητου oτι ἄλλοι μεν ἄλλα σαφῶς κτῶνται παρὰ adcl. Stephanus των θεῖν, ἐκ μὲν Μουσάων καὶ Ἐπόλλωνος ἐκάτοιο κιθαριστάς

Stephantis, κιθάραν litiri) τε εἶναι καὶ ποιητάς. ἐκ δὲ diaς βασιληας idem Xm 170 l p. 208, 29 D.) μαρτυρεῖ δε τουτω τω λόγω καὶ ὁ Βοιώτιος ποιη-της. λέγει γὰρ ἐκ μεν Μουσάων καὶ 'Aπόλλωνος ἐκάτοιο ποιητάς τε εἶναι καὶ κιθαριστάς, ἐκ Βιος βασιληας Eust. Hom. 76, 2 διι καὶ Ἀσίοδος λέγειως ἐκ μεν Μουσῶν καὶ Ἀπόλλωνος ἀοιδοὶ καὶ κιθαρισταί, ἐκ δὲ Λιος βασιληες 94 sq. Schol. Pind. Pyth. IV 313 II 1. 362 B ) ὁ του χπόλλωνος μουσικός ἐκ γάρ - κιθαρισταί ' Schol. Ρind. Nem. IH 71 p. 72, 1 Ab. μητέρα ἐαυτου

εἶπε την Μουσαν ὁ Πίνδαρος, ως ὰν ἐπιπνεόμενος ἐκ των Μουσῶν ἐκ γάρ - ωσιν ' Eust. Hom. 161, 27 . . ῶς καὶ 'Πσίοδος παραδηλοῖ κατάγων γενεαλογικῶς τους ἰοιδους ητοι τους ποιητὰς ἐκ Μουσῶν καὶ laπόλλωνος 26 sq. Stob.

94-97 qui etiam in Hymn. Hom. XXV 2 sqq. leguntur, uncis inclusu Volf ed. 12 et 75 94 om. in textu φ, in marg. talem, qualem Hymn Hom. exhibet, addit L ἐκ - ΜουσέωνJ A scholiomani Pind. Nem. codd. B Vatic. 1312 saec. m omnium antiquissimus) et D; scholiorem Pind. Ρyth. cod. Gotting.; ἐκ γάρ τοι Μουσάων n schol. Hom. ven. AB scholiomini

Pind. Nem. et Pyth. codd. ceu ., Cornuti codicum genera, a, et b e sit. Langit, Anecd. Gr. Matae. et Anecd. Par. Cr.); ἐκ γὰρ Μουσάων Versus rec. in marg. cossicis L adiectus - Ηymn. Hom. XXV 2, Cornuti codicum genus c; ἐκ

32쪽

ΘΕΟΓΟΝΙΑ

φίλωνται ' γλυκερή οἱ inb στύματος ἐεει αυδή. εἰ γαρ τις καὶ πενθος εχων νεοκηδδε θυμωαζηται κραδίην ἀκαχήμενος, αυτὰρ ἀοιδος

Μουσάων θεράπων κλέεα προτερων ἀνθρώπων 100υμ ωὶ μάκαράς τε δ εους, οῖ πιλυμπον εχουσιν, αἶψ' ὁ γε δυσφροσυνεων ἐπιλήθεται, οὐδέ τι κηδέων μέμνηται ' ταχέως δὲ παρέτραπε δορα θεάων. ψετε, τέκνα Αιύς, δότε δ' ἱμερόεσσαν ἀοιδήν.

33쪽

ΗΣΙΟΔΟΥ

κλείετε δ' ἀθανάτων ἱερον γένος αἰὲν ἐόντων, I 05oῖ 'ς τ ἐξεγένοντο καὶ Ουρανου ἀστερύεντος, Νυκτύς τε δνοφερῆς, ους θ' αλμυρος ἔτρεφε Πύντος. εἴπατε δ -τα πρῖτα θεοὶ καὶ γαῖα γένοντο καὶ ποταμοὶ καὶ πόντος ἀπείριτος, οἴδματι θυίων,

δεστρα τε λαμπετύωντα καὶ ουρανος ευρυς υπερθεν IIu

θάλασσα κτλ. 109 Fragm. Orph. 121, 5 Ab. καὶ ποταμοὶ καὶ πέντος ὰπεί

ριτος

110 Orae. Sit,. III 22 ἄστρα τε λαμπετόωντα ' 106 cf. ad 45 108-139 omissis uv. 111, 125, altero hemistichio v. 114) Hippol. Phil. c. 26 Moxoe'. Gr. p. 574, 19 D.) καλέσας ουν τὰς ἐννέα μύσας ἀπο της Πιερίας τοsτ ἐστιν ἀπο του υλυμπου διδαχθῆναι παρεκάλει 'Ησίοδος) . . ῶς τὰ πρῶτα - ἔχοντας' 108-110 Cyrili. Alex. c. Iulian. II 53 Aub. t. 9 c. 581 B M. πολυπραγμοσυνήσωμεν, Aς νι τῆς 'miύδου Θεογονίας το ὰκριβές' σκήπτεται μὲν γὰρ τι θεοκλυτεῖν καὶ τι μουσέ - ληπτος εἶναι δοκεῖν προσνενεμηκῶς ἐαυτῶ ῶς μέγα τι χρημα καὶ kξιέραστον εἴπατε ' φησίν δ' Aς - υπερθεν

34쪽

ως τ ἄφενος δάσσαντο καὶ ως τιμὰς διελοντο καὶ δες τὰ προτα πολυπτυχον εσχον πιλυμπον. ταυτά μοι εσπετε Μουσαι 'ολύμπια δώματ εχουσαι ἀρχης, καὶ εἴa αθ' ὁ τι προτον γενετ αυτον.J 115 τοι μὸν πρώτιστα χάος γενετ αὐτὰρ επειτα

111 cs. ad 46 113 Τ 5 Οὐλυμποιο πολυπτύχου 114 B 484 ἔσπετε νον μοι Μοῖσαι, υλύμπια δώματ' ἔχουσαι 116 Γ 273 αυτὰρ ἔπειτα 116 sqq. cf. Aristoph. Av. 693 χάος ην καὶ me Ἐρεβός τε μέλαν πρῶτον καὶ Tάρταρος εὐρύς, l-δ' οὐδ' ὰηρ οὐδ' οὐρανις ην 116. 127 Gregor. Theol. Carin. I 2, 1, 66 η τοι μὲν πρώτιστα φάος γένεθ' ῶς κεν ἄπαντα lἔργα πέλοι χαρίεντα φάους πλέα αὐτὰρ ἔπειτα l οφρανον ἀστερόεντα κυκλώσαο 116 Pseudorph. Arg. 421 Ab. πρῶτα μεν ἀρχαίου λάεος μέλανα σκότον υμνουν 0rae. Sib. V 2 XII 2 η τοι μεν πρώτιστα ' Gregor. Theol. Carin. I 2, 1, 63 πρωτογόνου χάεος cf. Manil. I 125 pervιixta c os remιπι Praniordia quondavi l discrevit partu

116 137 Manil. Astron. II 12 . . Hesiodius vinnorat divos divumφιe --rentis i et chaos enisicin terras orbonpre siJ illo i infantem et primos ti-bantis sidera parius t Titan mete senes sconfusa nareant Τheodoret. Graec adfeci. cur. VIII de mariTr. 735 Sehul et t. 83 c. 836 Α Μ. Ἀσίοδος μεν γὰρ ἐκ τos χάους ἔφησεν 'Ωκεανιν καὶ 'θυν γεγενησθαι. ἐκ δὲ τὶκεανου καὶ 'θυος τιν Ουρανον καὶ την 'w ἐκ δε τουτοιν Κρόνον τε καὶ 'μαν καὶ τούτων τους ἀδελφους Cosanas Hier. in Gregor. Theol. Caran. v. 38 c. 491 M. ἐν το oἐν Θεογονία Ἐσίοδος ἄρχεται καταριθμεῖσθαι τὰς γενέσεις των θεῶν

XI, τὰ φενις eiusdem cod. BO Ueianus 25 saec. XV), τ' ἄφενος ς ex ν, ut videtur, facto O; τ' ἄφενον D, στέφανον se τ' ἄφενον corruptiun Hippolytus; cf. not. ad Op. 24 et v . lectiones in Hom. A 171 φ 299 δάου-

114 sq. schol. 219, cs 115 et 101 H. - Μ. Mueller de Seleuco Hom. p. 43Fr. 27): ταυτα δύο ἔπη ὁ Σέλευκος ὰθετεῖ οι δὲ περὶ 'Αρίσταρχον τοθρήης' μόνον ψέγουσιν cora. Oeel cf. e sit. Lennesii 175, λέγουσιν tra Etam retinet iaθετεῖσθαι supplens Dieis I Oxon. p. 574 adn., ὰθετουσιν ΚOechly0p. Ι 260); solum 115 ex Aristarchi sententia uncis inclusi 114 ταὐτά μοι φυσαί, φησι, ἔσπετε omissis υλύμπια δώματ' ἔχουσαι Hippolytus ταυτα

si polytus Alexander Sextus Achilles Anonymus isag. Arat. Proclus Probus 8tosaeus Schol. Clem. Alex. Orac. Sib. Gregorius Pseudoclemens Rom. Sim

35쪽

Ιαῖ' εὐρυστερνος, πάντων εδος ἀσφαλὲς αἰεὶ

117 Pseudorph. Arg. 423 Ab. γης τ' ευρυστέρνου γένεσιν του χάους καὶ του αἰθερος ἐγενwηθη ουρανις καὶ γη. ἐκ το , οὐρανου καὶ γης ο Κρόνος . . .) 116-133 omissis 124 sq. Τheopta. ad Autol. V 6 p. 84Α 1. 60 O.) καὶ υλην μεν τρόπω τινὶ υποτιθεται καὶ κόσμου ποίησιν λέγει 'Ησίοδος ri τοι - βαθυδίνην' 116-124 Comui . c. 17 p. 28, 2 L. πάλιν τOινυν πρῶτον μὲν ἐμυθευσαν το Xάος γενέσθαι, καθάπερ ὁ Ἐσίοδος ἱστορεῖ, μετὰ δὲ αὐτι την Γην καὶ τον Tάρταρον καὶ τον Ἐρωτα, ἐκ δε τοῖχάους το Ἐρεβος καὶ την Nύκτα φsναι, ἐκ της Nυκτος τιν Αἰθέρα καὶ την 'φέραν in codicum generibus 13 et c haec iam ab Osanno scriptoria studica a) adduntiir: εἰδέναι γουν δεῖ ὁτι Ἀσίοδος καταρχὰς τι χάος ἔφησε γενέσθαι λέγων ' τοι - ἐξεγένοντο 'J 116 123 Theophil. ad Autol. V 12 p. 91 d p. 92 O.) το εἰπεῖν Ἐσίοδον τιν ποιητην ἐκ Mους γεγενησθαι

Ἐρεβος καὶ την Γην καὶ Ἐρωτα κυριευοντα τῶν κατ αυτόν τε θεῶν καὶ θν-

θρώπων, μάταιον καὶ ψυχρον τδ ρημα αὐτου καὶ kλλότριον πάσης ὰληθείας δείκνυται 116. 117. 119. 120 Ρlutarch. Mor. 374 c M 531, 18 B. δόξειε δ' αν ἴσως καὶ 'Ησίοδος τὰ ποῖτα πέντα χάος καὶ γην καὶ τάρταρον καὶ ἔρωτα ποιῶν οὐχ ἐτέρας λαμβάνειν θρχάς, ἀλλα ταυτας Pausan. IX 27, 2'Ησίοδον δὲ δε τιν 'midδω Θεογονίαν ἐσποιήσαντα οἶδα γράψαντα ῶς πιος πρῶτον, ἐπὶ δὲ αὐτω Γη τε καὶ Ἀρταρος καὶ Ἐρως γένοιτο Damasc. deprim. Princ. c. 124 Ρ. 383 K. Ἐσίοδος δέ μοι δοκεῖ πρώον γενέσθαι τb Xάος

ἱστορῖν την λατάληπτον του νοητου καὶ iνωμένην παντελῖς φυσιν κεκλη-

κέναι Mος, την δὲ Γην muelle, τὴν cod.) πρώτην ἐκεῖθεν παράγειν ως τινα ἀρχὴν της γενεας τῶν θεῖν. εἰ μὴ ἄρα Mος μὲν τὴν δευτέραν τῶν δυοῖν ἀρχῶν, Γην inuesse, τὴν cod.) δε καὶ Tάρταρον καὶ Ἐρωτα τδ τριπλsν νοητήν, τον μὲν ἔρωτα ἀντὶ του τρίτου, ῶς κατὰ ἐπιστροφὴν θεωρουμένην 116. 117. 120. 127 Lucian. diga. c. Hes. I . . καὶ πάνυ ἐντελῶς ἐξενήνογας οσίοδε) θεῶν τε γενέσεις διηγούμενος ἄχρι καὶ τῶν πρώτων ἐκείνων, χαους καὶ 7ης καὶ ovρανοὐ καὶ ἔρωτος . 116-119 Stob. I c. 10 s. I 0 118, 19 IV.)ώσιοδου Θεογονίας ἡ τοι - ευρυοδείης' 116. 117. 119 Comui. c. 17 p. 28, 15 L. εἰκότως οἶν ἔφασαν μετὰ τι noς τήν τε Γην γενέσθαι καὶ τὰ

ηερήεντα T ταρα fα δὴ μυχον Γης ὐνόμασεν ὁ προειρημένος ποιητὴς Ἐσίοδος) τω περιειληφέναι αὐτὴν καὶ κρυπτεινJ 116. 117. 120 Plat. SΠnp. 178 Bἀλλ' 'Ησίοδος πρῶτον μὲν χάος φησὶ γενέσθαι αὐτὰρ ἔπειτα - αἰεὶ ' l ηδ'

Ἐρος' Mistot. Metaph. I 4 . . Ἐσιοδος δέ φησιν πάντων μὲν - εὐρυστερνος 'δ' Ἐρος, oς πάντεσσι μεταπρέπει ὰθανάτοισιν idem' de Meliss. 1 αὐτίκα δ Ἐσίοδος πάντων μὲν πρῖτον φησί χάος - εὐρυστερνος' 'ηδ' Ἐρος, ος πάντεσσι μεταπρέπει ὰθανάτοισιν Sext. Empir. adv. math. IX 8 p. 393, 2 B

36쪽

118 cf. ad 42118 cf. Ηyiun. Hom. XV 7 ἔδος νιφόεντος υλυμπον 'in Arat. p. 90, 26 M. διά τοι τουτο καὶ Ἐσίοδος τοsτ' εἰδῶς φησιν τοι - αἰει' chalcid. in Plat. Τim. 122 . . velut ait Hesiodus prima haec est caligo, drihine post tetra O eata est i spirant ινλι 8e les franissinia pectore vasto post

Aphrod. in Arist. Metaph. p. 65 II. μετὰ γὰρ το χάος ταμην την γῆν) πρῶ- την γεννῶ cΗσίοδος) Asclep. in Arist. Metapli. p. 58, 30 . . ὰλλὰ καὶ 'Hσίοδος ' μετα γὰρ το χάος πρώτην ταυτην την γην) γεννῶ 116 Prob. in Verra. Buc. VI 31 p. 21, 20 Κ. hanc qui ai Thaletis opinionem cis Hesiodo

Simplic. in Arist. de caelo p. 556, 6 Η. . . ῶς 'Hσίοδος καὶ το πρώτιστον τῶν παρ αυτω γενέσθαι λεγων η τοι - rένετ' ' idem i. c. p. 560, 16 Η. . . Ἐσἱο- δον . ος καὶ τι πρώτιστον τῶν υπ' αυτου λεγομένων ειναι το Xάος γενητον ποιεῖ λέγων η τοι - γένετο ' idem in Arist. Pnys. p. 527, 17 D. του 'φιόδου ἐν το Θεογονία λέγοντος 'η τοι - γένετο . . . idem i. c. P. 523, 17 D. καν

γὰρ ἔδοξεν Ἐσίοδος λέγων η τοι - γένετο ' Pseudoclem. Min. Honail. VI 3 vol. 2, 197 C M.) Ἐσίοδος δε ἐν το Θεογονία λέγει η τοι μὲν πρώτιστα

χάος ἐγένετο vecta poetae non asseruntur: Vareo de ling. lat. V 20 ... 8 Ortuni unde ornnia apud Esseduin a chao eam vι α Scioppius) caro caiulum Festus Pauli 107 p. 76, 9 m. inchoare videtur eae Gr-co striginem trahere, quod Hesiodus omniicin rerum initium esse diserit chaos Narrat. sab. Ovid. uythoo. Lat. p. 788 Stav. ed. a. 1742): I Chaos ut Hesiodus indicat volt mine os, Momm originem conti=int fuit initio Fine ηι rerram confusis, Pine postea in micta spectra distriinua est Laert. Diog. X 2 p. 255 C. . . τὰ περὶ του παρ' 'Hσιόδω χάους . . . Lactant. div. inst. I 5, 8 u 14, 19 B.) sed tanιοι nihil dedit Mesiodus) non a deo eωHrtore sunter emi dιum, Sed a chao Themist. in Arist. Phys. paraphr. p. 103, 28 Sch. ἱκανὰ μεν ουν και ταυτα118 sq. habent libri Thoophilus U 6 Hippolytus Si obaeus I c. 10 s. I;

non commemorant Plato Aristoteles auctor lib. de Melisso Sextias Empir. Asclepius Stobaeus I c. s s. 5 schol. Clementis Alex. Protropi. 118 num legerint Plutarchus Mor. 374 c Pausanias Comulus c. 17 rudioque loco) Damascius, imoramus, non legit Chiacidius, expunxit Guyet Noti in Hes. 173

37쪽

Ἀρταρά τ' ηερύεντα μυχφ χθονος ευρυοδεδεις, δ' Ἐρος, δς κάλλιστος ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσι.

ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσιν

22 Sq. Ἐρος . . δις ἀνδρῶν φρένας εἰνμαρέως ὐποδάμναται cf. Archil. Fr. 85δεῖξαι, ὁτι ἔστιν τι O τοποεῖ, ουκ ἀτιμαστέον δὲ Ουδὲ το ποιητικον φυλον οὐδ Ἐσίοδον, ῖς καὶ πρQτον απάντων τbν τόπον ποιεῖ τὐ γὰρ χάος τοῖτο βοέν-λεται αυτω σημαίνειν ἄς δέον πρῖτον χώραν τινὰ Dπάρξαι τοῖς ουσι Schol.

lyti codd. LB, scholiomam Clem. Alex. codd. Ire, Stobaei cod. Ρ ῖς θεοῖσινJ 3ς πάντεσσι μεταπρέπει ἀθανάτοισιν Aristoteles stuctore l. de Melisso v. Hesiodi eum Hymn. Hom. ApOR. Pytia. v. 149 3ς κε θεοῖσι μεταπρέποι ἀθανάτοισιν consumsitur), cf. Goctiling ed. 19 θ εοισιJ Θεο ισι A

38쪽

λυσιμελής, πάντων θεῖν πάντων τ' ἀνθρώπων δάμναται ἐν στήθεσσι νύον καὶ ἐπίφρονα βουλήν. ἐκ εος δ' Ἐρεβύς τε μέλαινά τε Νυξ ἐγενοντο 'Νυκτbς αυτ' Αἰθήρ τε καὶ Η μέρη ἐξεγένοντο,

γενέσθαι λέον καὶ τίνα τρόπον οὐκ ἐπιειπών Ἀσιοδος) . . . Nonnus Abi . in Gregor. Theol. Orat. I c. Iulian. t. 36 c. 1025 B M. ix το ουν καλουμέννθεογονία ο Ἐσίοδος Γρχεται καταριθμεῖσθαι τὰς γενέσεις των θεῖν ' oτι ἐκ τοῖ

δαμνα τ νε post παντων retinentes et post kνθρώπων interpunmutes) Sal- vini et Hemann Op. VI 161; δαμνάς τ' τε post πάντων servRns) Schoemann . H 65, qui δαμνάς postea scripsit d. Hes. Theog. 45 adn. στήθεσσιJ

39쪽

ΗΣΙΟΔΟΤους τεκε κυσαμένη 'Eρέβει φιλύτητι μιγεῖσα. 125 Γαῖα δέ τοι προτον μὲν ἐγείνατο ἶσον ε αυτηουρανον ἀστερύενθ' ινα μιν περὶ πάντα καλυπτο

περὶ πάντα καλύπτει

δος) γ Ην και ουρανον και θάλασσαν εξ αυτῶν τους θ εους βούλεται γεγονεναε καὶ ἐκ τούτων ὰνθρώπους δεινοτάτους τινὰς συγγενεῖς θεῶν καταγγέλλει D-τάνων Τένος καὶ Κυκλώπων καὶ Γιγάντων πληθυν των τε κατὰ Αἴγυπτον δαιμόνων η ματαίων ημιθέων coli. Op. 159 Ηeumann) ὰνθρώπων 126 128 Stob. I c. 10 s. 9 cI 120 13 IV.) 'Ησἱod'oς Θεογονία Γαῖα - αἰεί' Comui. c. 17 p. 29, 3 L. το δὲ Ἐρεβος ἐκ του χάους ἐγενετο, ὁ ποιῶν ἐρέφεσθαι καὶ περιλαμβάνεσθαί τι ὐφ' ἐτέρου λόγος, καθb καὶ τούτου τυχοῖσα h παραγρημα ὁμοι4σχημον αυτ st αυτη Striave) τον Ουρανον ἐγέννησεν ινα μιν

γην στρογγύληW ῶς δε Θεόφραστος Παρμενίδην, ῶς δε Ζήνων Ἐσίοδον 126-127 ἀστερόενταJ Schol. Mat. 22 p. 341, 27 M. καὶ αυτη h γη) γὰρ σφαιροειδὴς καὶ ὁ οὐρανος. 'Ησίοδος Γαῖα - ἀστερόεντα Scnol. Soph. El. 86 P. 104, 24 P. ουτως ἔχει καὶ τι 'Hσιόδειον Γαῖα - Οὐρανόν' Galen. XV 68 K.

40쪽

5φρ' εἴη μακάρεσσι θεοῖς εδος ἀσφαλὲς αἰεί.γείνατο δ' Οἴρεα μακρά, θεῖν χαρίεντας ἐναυλους. Νυμφεων, αῖ ναίουσιν ἀν' οἴρεα βησσηεντα.J 130

η καὶ ἀτρυγετον πέλαγος τέκεν, οἴδματι θυῖον, Ποντον, ατερ φιλύτ ητος ἐφιμέρου ' αὐτὰρ ἔπειτα ρανῶ ευνηθεῖσα τέκ 'Ωκεανον βαθυδίνην

u. 575 R in. χαρίεντας ἐναυλουςJ χαρίεσσαν ἐν αὐτοῖς Theophili codd. ἐναυλουςJ ἐπαυλεις d mllo Animadv. ad Chariton. 283 130 a recentiore quodam additum esse suspica inas est Goeuling ed. 16 ed. 21)