Polybii Historiae

101쪽

D SCRIPTIS POLYBU.

τιάτου καὶ Φιλίππου το Περσέως πατρός φ), τ διαδοχητῖν Μακεδόνων α ξης ἐπισυνάπτων ' μαίων. Alia tostimonia V. in Fragmentis.

Stilum Polybi nam satis concinnum iudic*pit Dionysius Hal. De compos vordi c. 4, p. 28 et 29 Μείζονα ἰσχυν χε της ἐκλογης τῖν ὀνομάτων η συνθεσις . . . καὶ τουτω μάλιστα διαλλάττει ποιητής τε ποιητου καιῆφω ἐγητορος, ω συντιθέναι δεξιος τα ὀνόματα τοις μεν υν ἀρχαίοις ὀλίγου δεῖν πασι πολλὴ ἐπίδοσις ναυτos, παρ' ο καὶ καλά ἐστιν αυτον τα μέτρα καὶ ταμέλη καὶ οἱ λόγοι τοῖς δε μεταγενεστέροις Ουκέτι πλὴν ὀλίγων χρόνω δ' στερον παντάπασιν μελήθη, καὶ ουδεὶς ετ δεῖν ἀναγκαῖον αυτ εἶναι Ουδε συμβάλλεσθαί τι τω κάλλει τῖν λόγων τοιγάρτοι τοιαύτας συντάξεις κατέλιπον οῖα ουδεὶς πομένει μέχρι κορωνίδος διελθεῖν, Φύλαρχον λέγω καὶ Βουριν καὶ Πολύβιον καὶ

νάωνα . . . Haec Dionysius. Ac sano non nimis comptan nec molliter admodum cadonton esse olyidi orationem ne summus sidem scriptoris nutus adnitrator ivsrit inficias. Caeterum ex omni numero Oriun, m saas 1 ornus nodi nistoriamin o si reliquias por- legerint, isto multum inest ut dim1itiam efficiant partem totius operis, paucos esse confido quin aegorrimo larant luoriini qui perier iacturam. 1 Sic correxi cum legeretur υίου, quomodo Suidas vix errare potuiti usterus καὶ μέχρι Περσέως του Φιλίππου sos. Ceteriam quod a Cleomenis et a nilippo Macedonia rege iugi Ora Ra suam incno se olviatur Suidas Rit, non ita male nauet indo nempe initium fecit Poloius iiDerioris et propriae ac principalis suae nisi oriae, quae cum tertio Dro incipit. Cons II, 1, 7. fortasse ex ipso no loco II, 70, 8 scripserat vel criuere Suida voluerat καὶ Φιλίππου του ημητρίου Γλυ, aut ex I, 3, 1 καὶ Φιλίππου του Περσέως με πατρός, Λημητρίου δὲ ίου.

102쪽

auctor inprimis. Livius XXX, 45 5 Polybius haudquaquam Spemendus auctor. Optime vero Casa onus ad fragmonta Polybu doc ait esse figura tam orationem, a utiturno loco Idvius, ast μείωσις Vocatur, et haudquaquanι spernendum ni poni pro maetimae auctoritatis. Conflastor et Drahent orcia Uvirum . . Potnium reapso a plerismae tum spretiun uisso, io ipsumrsprehendero Livium, pinatur Niobunnus Hist. Rom.

Xipndinus in Augusto p. 41 d. R. topnani αμεν ἔν πολλα των σημείων τοις τερατολόγοις παρήσω, ἀμείνων δ' αν η και ὁ Λίων μὴ πέρα το δέοντος αυτὰ τεθηπώς, αλλά τι κα τω Πολυβίω προσεσχηκώς, στις αλωσιν γράψας της Καρχηδόνος καὶ της Ἐλλάδος Οὐ-λωσιν και προ τούτων τὴν μεγάλην των Ῥωμαίων ἐκείνην - Ἀννίβου καὶ πολυχρονιον κάκωσιν ουδαμο τερατο- λογων φαίνεται οὐδὲ σημεια ταῖς λοιπαῖς πόλεσι πρ των sivμφορον γενόμενα διηγούμενος, εἰ μεν ουδ αν γενέσθαι νομίζων, μεμπτος, πλήρης γὰρ των τοιούτων η στορία 'εἰ ῶς οὐχ ιστορήσας γε αυτός, συγγνωστος συγγραφὴν γς προκεχείριστο. 5. Continuatores, obtrectator, et epito maior historiarun. PolyDii. Sisidas in Πολύβιος Ἱστέον ὁτι διαδέχεται τὴν Πολυβίου μορίαν Ποσειδώνιος ολβιοπολίτης σοφιστής. dona in Ποσειδώνιος istam eontinuations in olybii 2 libris e0mprehensam Ἱστορίαν τὴν μετὰ Πολύβιον Posidonio Alexandrino nilosopho Stoico laciniit, Zononis Ciuisi

103쪽

DE SCRIPTIS DIA BII. discipulo: at ni X lihi risen uniungit, και Iμα ταυταμαλλον Ποσειδωνίου σοφιστο εἶναι του λβιοπολίτου. Cons ossium do istor Gr. Ι, 24, et Fanrie. B. T.

VO II, p. 409 sq. Sindas in Πολυβιος Ἐγραφε δε καὶ Στράβων Ἀμ-σευς α μετὰ Πολυβιον ἐν βιβλίοις μγ . Eiusdem poris ipso trado meminit II, p. 15 XI, 9, 3 nis vectis: Eψmιότες δε πολλα περὶ των Παρθικῖν νομίμων ἐν τηἔκτη των ἱστορικων πομνημάτων βίβλω, δευτέρα δε των μετὰ Πολυβιον, παραλείψομεν ενταsθα.

Suidas in Σκυλαξ Σκυλα Καρυανδευς πόλις δέ ἐστι της Καρίας πλησίον Ἀλικαρνασσου τὰ Καρυανδά

μαθηματικος καὶ μουσικός. Περίπλουν τῶν Ἐρακλεους στηλον .... Γης περίοδον Ἀντιγραφὴν προς τὴν Πολυβίου ἱστορίαν. Cons ossium de istor. r. I, 9, Fanno. B. Gr. Vol. III, p. 32, si II, p. 761. Suidas in ρουτος ' ρosτος, στρατηγος Ῥωμαίων, εγραψεν ἐπιστολὰς και τῶν Πολυβίου του στορικουβίβλων Ἐπιτομήν. Et lut onus Brat. c. 4: υτος

Μάρκος Βροττος αχρι τῆς σπέρας γραφε, συντάττων Eπιτομὴν Πολυβίου. LI. De in Philopoemmis.

D vita si robus gestis nilopoemenis Tos dros separatim edidisso oluuium, priusῬ1am universam

nistoriam conscrineret, ex ipso discinius X, 24 21), 5 sq. ΙΙΙ. Historia si uniantini.

Ciesro Ad Famil. V, 12, ad Lucceium Deossemini nolui quin te admonerem ut cogitares coniunctene malles cum ceteris redus nostra contexere, an, ut multi Grastes scomant, Callistnens Troicum Delium, Timasus Purini, olutius Numantinum, qui omnes a perpei nissui nistoriis ea quae dixi uella separmemant, tu quoqΘΘRem civilem coniurationem an nos sinus extemiscimohsuis seiungere.

104쪽

CIIV. Tactica. Commentariorum suom περὶ τὰς τάξεις, id si Taeticorum, ipso mentionem fecit o ius X, 20 4. Eorandem mominit Iesanus in acticis ipso initio p. 240 d. oecnlyJ, aod 1idem manea tum ad nos pervenit, sat fore ratione supplendum: Ἀκτικὰ ἔγραψε Πυορος ὁ πειρώτης και Ἀλέξανδρος ὁ Πύρρου παις .... και μὴν και Παυσανίου στὶ συγγράμματα περ τούτων' sροις δ αν καὶ μαγγέλου, ἀλλα και Πολυβίου tos Ἀρκάδος, ο καὶ Σκιπίωνι et ' μαίω ξυνεγένετο πολλους καὶ μεγάλους πολέμους διαπολεμοῖντι αλλους τε και ἐν και Καρτηδόνα τὴν ἐν ιβών εἷλέν τε και ὁραπόδισεν. Aelianus in acticis . I, 2 p. 240 oechlyJΠέρρος τε ὁ πειρώτης Ἀκτικὰ συνέταξε καὶ Ἀλέξαυδρος ὁ τούτου Io και Κλέαρχος, ετ δε Παυσανίας ἄγγελος τε καὶ Πολύβιος ὁ Μεγαλοπολίτης, ἀνὴρ πολυμαθης, Σκιπίωνι συγγενόμενος. Idsm elimas actio. III, 4 p. 268 oseMyJῬρον της δεκτικης εθεντο ινείας με ἐπιστήμην εἶναι πολεμικον κινησεων, Πολύβιος δέ, ἐάν τις πληθος ἄτακτον παραλαβων τοsτο συγκρίνη και καταλοχίσας συλλοχίση, παιδευση τε χρησίμως τα προς το πόλεμον. Rursus elianus in XIX, 10 p. 56 oscnjJ: Toύτω . . τω τάγματι της Γλης ἄστε του ἐν ὀμβω κατατεταγμένους ἱππέας μητε στοιχεῖν μητε ζυγεῖν, τ λ.)

Geminus in Εἰσαγωγ εις τὰ Φαινόμενα s. in Els- mentis astronomia e 1 in Petavit Uranologio p. 4, 1 tabellus illo fortasse nonnisi pars fuerit libri XXXIV

Ustoriariam, in a geograpnica ex professo tractavitPolybius.

105쪽

D SCRIPTIS POLYBII. D s. do doctrina temporari Vol. III, p. 31 sq. Πολύβιος ὁ ἱστοριογράφος πεπραγμάτευται βιβλίον, ο επιγραφὴν χει Περὶ της περὶ τον ἰσημερινον οἰκήσεως, ἡτη δέ ἐστιν ἐν μέση τη διακεκαυμένη ζώνη, καί φησιν

οἰκεῖσθαι τους τόπους καὶ εὐκρατοτέραν ἔχειν τὴν οικησιν των περὶ τα πέρατα της διακεκαυμένης ζώνης οἰκούντων ' καὶ α μεν στορίας φερει των κατωπτευκότων τὰς οἰκήσεις και επιμαρτυρούντων τοι φαινομένοις, α δὲ ἐπιλογίζεται επὶ της φυσικης περὶ τον λιον ἐπαρχοώσης κινήσεως. ὁ γαρ λιος περὶ μεν του τροπικους κύκλους πολυνεπιμένει χρόνον κατὰ τὴν πάροδον ad πρόσοδον τὴν προς αὐτοψ καὶ την ἀποχώρησιν ' στε σχεδον ἐφ' ἡμέρας μ μένει προς αἴσθησιν ἐπὶ τροπικον κέκλων δ ην αἰτίαν τα μεγέθη των μερῖν σχεδον φ' μέρας

ταὐτα. διαμένει. θεν ἐπιμονης γινομένης προς τὰς οἰκησεις τὰς κειμένας ἐπ τους τροπικοὐς νάγκη ἐκπυροs- σθαι την οἴκησιν καὶ ἀοίκητον γίνεσθαι διὰ τὴν του καώματος ἐπερβολήν. ἀπο δε του ἰσημερινου κύκλου ταχείας συμβαίνει τὰς ποχωρήσεις γίνεσθαι. θεν καὶ

τὰ μεγέθη των ἡμερων περὶ τὰς ἰσημερίας μεγάλας

λαμβάνει τὰς παραυξήσεις. εὐλογον υ καὶ τὰς ποτον ἰσημερινον κειμένας οικήσεις εὐκρατοτέρας ἡπάρχειν, ἐπιτολης μεν γινομένης ἐπὶ του κατὰ κορυφὴν σημείου ταχέως δε ποχωρουντος του ἡλίου πάντες γὰρ μεταξἡτων τροπικον κύκλων οἰκοsντες παρὰ τὴν πάροδον ὁμοίως κεινται του ἡλίου πλείονας δε χρόνους ἐπιμένει τοις περὶ τους τροπικοψ οἰκοsσι δι ν αἰτίαν εὐκρατοτέρας εἶναι συμβέβηκε τὰς περὶ τον ἰσημερινον οἰκήσεις, λινες κεῖνται ἐν μέση τη διακεκαυμένη ζώνη, τῖν περὶ τὰ πέρατα της διακεκαυμένης οἰκοέντων, λινες ἐπ τους

τροπικοὐ κέκλους κεῖνται.

ξ δέ με τὰς τοι ἀρκτικοῖς ποπιπτούσας, δύο δετὰς μεταξ τοέτων τε καὶ τῖν τροπικῖν, καὶ δύο τὰς μεταξ τούτων addit Casaubonus καὶ του ἰσημερινου. Et p. 97 II, 3, 2) -δε Πολύβιος τουτο μεν ουκε το ποιεῖν τινας ζώνας τοι ἀρκτικοῖς διοριζομένας,

106쪽

DE SCRIPTIS POLYBU. CUI δύο με τας ποπιπτούσας αυτοῖς, δύο δε τὰς μετα ξυ

ibidem: E M, σπερ Ἐρατοσθενης φησίν,

υποπίπτουσα τω ἰσημεριν ἐστιν εοκρατος, καθάπερ καιΠολύβιος ὁμοδοξεῖ προστίθησι οἴτος και διότι ἡψηλοτει ἐστί διόπερ καὶ κατομβρεῖται, των βορείων νεφον κατὰ τοὐς ἐτησίας ἐκει τοῖς ἀναστημασι προσπιπτόντων πλείστων πολυ κρεῖττον τρίτην εὐκρατον ταύτην ποιεῖν στενην τινα η ας π τοῖς τροπικοῖς εἰσάγειν. Et ibidom: νίσταται δ' ὁ Ποσειδώνιος τω Πολυβίω διότι φησι την ὐπὸ τω ἰσημεριν οἴκησιν ψηλοτάτην ' οὐδεν γὰρ εἶναι κατὰ την σφαιρικὴν ἐπιφάνειαν ψος δια την ὁμαλότητα . . . Aonilis Tatius in Isagogo ininaenomena c. XXXI, p. 157, C: Περὶ ὁ του ἀριθμου των ζωνον πολλη διαφωνία τοι με αυτὸν γέγονεν οἱ μεν γαρ αυτὰς ἐῶτον, ως Πολέβιος καὶ Ποσειδώνιος, τὴν διακεκαυμένην εἰς δύο διαιρουντες. His addidi ias Wyttenbaenius do Polyino dixit prassa L ad Solecta principum istoricorum p. XVI:,,Ρolnsius Vere appellassidus Graecorum ultimus. enim oducatus in liuora patria, in eadem tuenda regendamas Versatus eiusdem Eueriati superstes, Servavit ivilis spiritiam liuortatis: si uni abest, olomaentia

inans 1id si languidum sonat uui ados cum reriimSesentia, etiam sine verborum et compositionis delectu, historias manus expist. Huiusmodi erat olyes ingenium. I ofectus iton a philosopnia, non illa lo- Dentias socia Socratica aut Acadsenti ea aut Peripatetica, sed inops ad orationis matum Stoica nomae notoriam senolis exercitatus nemio sua voluntato aut ad vetorremisistoricorum imitationem comparatus aut scriptionem ipse suam ad Mammaticomam praecepta dirigens adolescens rempublicam tractandam delatus, in re Duseontinuo civilidus ac silicis versatus, vernis e medio

107쪽

IUDICIUΜ DE POLYBIO. st vulgari consuetudine assumtis, Orationis sorinam contraxit perspicuam sidem, sed minime elegantem. Huc accedonat senotam redolens lo*aacitas et repetitio eiusdem argumenti in laudanda Dique et inculcanda, cauSSam1III ODSeoatione tamen silud assscutus stut ius lectio posterorum studia teneret, ac dictiones passim frequentarentur. Quo magis intelligitur quanta in s fuerit enim ac scientiae praestantia, qua dietionis vilitatem non modo diruersi, o ad imitandi

adeo titiliti In corii mendaret, Et profecto si aD orationis dolo discesseris, nulla si si apud Polynium sxto, nictoria, virtus Veri quaerendi et liuore prontendi studium acerrimum siusdem a falso discernenditum e reman usu, tum ex literarum scientia si omni doetrina, iudicium suutilo factorum eventoriamque sagacissima explicatio, o caussis principusum satis repetita, ius nae caussae continerentur in lamiorem ingeniis nominum, sive in cuiusqJ1 reipublicas aut dynastiae consili utions o forma, sive in nomini mutua ratione et coniunctione universaque octis tera amam

quasi civitate sis in militari disciplina, ius in ostinatura, ius in locomam situ regionumῬ1 proventu et opportunitate, ius in nominum, pro arietate locomam si civitatum, diversitato, frequentia, animoriri indole corporum ODOre. In cimidus omninus describsndis non solum diligentissimi narratoris, sed gravissimi R. 1 turis laudem nanet. Adso nullus est an eo memoratus nonao, locus, Ventus, quin eius tam certam naueret scientiam, quam si sensibus ipso suis eum cognovisset: nulla vitae naturaeque numanae pars Mun eam et experientia tractat lina ac penitus perspectam nanuisse videatur. Itaque effecit quod sin proposuerat, nistorias Vitae magistram, nunciam veritatis, et futurorum ex praeteritis prudentissimam coniectricem.

ricis Vol 2, pari. 3, p. 7, dixit do Polybio eiusque

nisi oria eonsilio, Graecos monitur no steris ginti a

108쪽

DE HISTORI POLYBΠ. CV Graecarum gloriae memores et tot excellentium inginio virorum patriam Graeciam Romanis larer coactam indignati frustra necessitati reluctarsntur et, quod accidit non audienti Dus, Mallo sibi graviora ni a consciscerent.

Quamquam de instituti ratione, quod in conscri-Denda hae istoria secutus est olnius, satis diserto auctor cum in totius operis introitu, tum vero in tertii libri xordio praecepit iuvanti tamen d universo scriptoris consilio et de argumento partitioneque Historiarum, imas nis oris complexus est, nonnesia prae-Ii Dasso. Igitur istoria Poly Diana non postremanas laus est, quod in parte Versetur remm Romana.-Tum longe nouilissima, sive viromini virtutem spectessius uulica instituta, aut mores ius remam gestarem magni a nem Quum autem inter excellentis Historiae conditions doctissimi stomun nanc cumprimis ponant, ni certi intorvino temporis circumscri Datur a notRhili principio ad notabilem perilucatur nem, nam

Historia: legem, ut quidem illis placet, a Polydio

Tinc esse DServallan invenimus. Ille principio, cum ad crinenduIn adpulit simum, Innor I in quinquaginta. in luna res gestas Suscepit explicandas, an anno primo

Olympiadis CXL, si annus a Urne condita. 35 est,

ad olymp. LIII, 3, A. U. 587, id est ad initio bolli

Punici secundi quo sors sodon tempor in tridus florontissimis illius aetatis regnis novi reges imperium susceperant, nilippus, Demetrii lius, in acedonia, Antiocnus agnus in Syria, tolemaeus nilopator in Aegypto us*1 ad nnem Delli erfici et regni Mace-

109쪽

DE HISTORIA POLYBII. donici versiononi. Quo spatio LII annorum adfirmat Polybitas et incepisse modo et consummata esse imperii Romani incrementa recte, si 1od ut intelligatur. Itexpositum a Casaunono si ad Poly D. I, 1, 5. Gestas igitur sunt eo temporis ini ervallo a Romano populo tot tantaevae res 1ot et aantae nullo umquam

seculo pari numero annomina. Ante omnia bellum occurrit unicum secundum Delium Viridus partium, genΘ- rositato ducum, magnitudine civilium, Varietate casuum, eventoriam conseMaentia, omniann Delloriim, quas ubivis terramun gesta. 1Π1Ῥ1RI Sunt, IaXiIn 1In Finem IIIIlus

Oxcepit Dellum Macedonicum cum nilippo ob storom Macedonias rogum famam et Magni Alexandri gloriam no Ditissimum. Secuta sunt Antiocuicum ellum stΑstolicum illud, cum rege Asiae opulentissimo otterra marique vi copiarum ingent instructissimo noccum populo Osium feracissimo si qui bollandi doctis

sibi uni insti lili Titi est' eo nomine unpotentissimola fuit,lia. His inistracteta sunt minora tarn alia Delia, cum Insuuridus, Osis ceterisoas Gallis trans Alpos Itinam incolentidiis. Postrenarum fuit a codonicum

alteriam, cum Perse, nilippi filio in quo illa antimati

Macedonum regia familia, exemplo penitus siserando,ost xstincta. Ac tum primum omnes et Orionii stoccidontis nationes attonitas, magnitudinis Romanas stupore coepta sunt defigi ac vim influetauilem lato-rtim coeperiant intellig0rs, in populo Romano imperandi honorem desere uat, ipsis paremti necessitatem impone dat. Quae ipsa, admiraudis rerum univorsi si rarum octis conversio Polynium initio impulerat ut hoc tam memora Diti fine Historiam suam terminaret; paucis tantum annis insecutas pacis adsiectis, ut quam modis omnibus laudauilis esset oriri regendi imporii, qua populus Romet 1 Meuatur, et cunctis quidem omnium seculorum gentivus, sed praecipue Graecis suis, testatum faceret At non unius Romani populi res gestas Bragere

110쪽

D HISTORIA POLYBI. POUUns constituerat, sed Romani quidem rimario, d indo autem et ceteromina totius ruas populorum

omnium, paullo saltem nouitiorum, imotquot por idemtomporis spatium inclaruerunt quum praesertim porea tempora res omniauit fero nationum mini principistorearum Ornis populi re Dus partim implicitae ac commixta ossoni, partim memorauit saltem aliolo vinculo copulari connectiῬ1 coepissent. 6Ῥ1 Vero eas modoxo omni populorum expositas lectorinus suis voluit, si Ia proxime coniunctae Romanis e Dus o connexas orant sod si 1 universum statum declarandum sinistransit, imo fuerunt quoque tempore, in cuius descriptione vorsatur, res cuiusque populi illustrioris atqus adeo omnem Omnium populorum istoriam, vino in illud main imaginta trium annorum et quod excurrit spatium incidit, accurate diligenterquo perSecutus est.

Quo intuitu opus suum Καθολικὴν ἱστορίαν, quasi Univorsalem istoriam dicas ius meritoque nominavit.

I, 4. II, 37, 2 sqq. VIII, 4. Et no quidem priuirum

fuerat scriptoris institutum. Quo adsojuto, quum suuinitium septimi post Romam conditam seculi novi marsus

undisius motus noVaque remina maximam1m initia. xisterent, mas 1 sic annorum spatio in memorauitem inpransis conversionem exierunt; nis commotus Ρobuius, novo scri uendi initio sumto, illarum pariter rerumnistoriam superiori istoriae suntexere, et continuo

cum praecedentinus tenor eademius ratione, qua in priori parto usus erat, perseosi instituit. Ad quas ros perscrinendas eo ludentior adiecit animiun, quod nas foro rant, in sinus si Scipionis Aemiliani virtus, adiutini sui coniunctissimiquis amici, maxime insignitassi, et quariin maiori parti ipse Potnitas non spectator

solum, sed si actor ac nonnullarum etiam auctor administratorque interiuerat. Excurrit nempe nae pars

Historias obnianas a Cottinerico uello in Hispania, in quo primum praeclara Scipionis indoles eluxit, usquo ad Versam ab sodon Scipione Dello Punico tertio