Polybii Historiae

발행: 1882년

분량: 493페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

LXXXVIII DE VITA POLiYBII. cum II, 71, 3. famae si nos remmite rege, adeouetio circa A. U. 530, natum stat nus Oly Dium, conse- oriens si ut Ol. 149 4, id est Α. U. 574, ouo si cum patre Lycorta, legatio ad tolemaeum Epipnanem ab

Sed eodem tempore νεώτερον se fuisse τῆς κατὰ τους νόμους λικίας testatur ipse, id si, sinorem minismaam cui per leges ceteroces liceret pudiica legationsa ut omnino manere in repuntie iungi ouod do sorii dici potisisse, oui annos amplius quadraginta natus moin nullo modo pro Dauilo est praesertim auum civos otiines ui messiΠHII implerissent Inn Ina apud Aenaeos consilii pudiici participes fuisse discamus ex

Polyd. XXIX, 9 24 , . Porro, usu et in xcidio

Caristaginis . U. 608 comitem ac socium adscisso Scipioni, si doinde, versa Corintno A. U. 609 Acninas civitatos o mandato legatorum Romanoriam Deuntem, contraversias popularium suom diiudicasse novimus, eum consentsineum utiuue non est octogenarium senem per id ipsum tempus fuisse. Dento , Quod Omnem priιε- eidit sinitationsm oui non solum res istas, annis etiam 608 6 609 gestas, memorias prodidit, eman etiam Numantinum Dellum, A. U. 620 a familiari suo Seipione gestum, poeuliari Euro descripsit ovom eundem non ultra octogesimum secundum annum produxisso aetatem novunus is A. U. 530, id est nonagesimo ante id tompus anno natus osse non potuit. Ad omni

propius accedente rations a statoni obnii statvis Casinuonus in synops cnronologica, ineunte olympiads144, id est circa A. U. 550 vs 551 natum statuens, regnant apud Aegyptios Ptolemaeo Epipnans. Fundamentiun ouo nititur Casau Donus, illud ipsum est uod supra tetigimus scilies duo A. U. 573 nobis 574 minor fuerit aetato legitima capessendi rempuvlicam

mum fuisse videatur annorum triginta Polyb. XXIX, s

92쪽

D VITA POLYBII. LXXXIX 24 , ), fuerit igitur, inquit, annos tunc natus Vigintiquatuor aut paullo plures. Ex 1ο, quandoquidem alia certior ratio definiemti annum nativitatis obesi in-usniri nulla potest, satis intelligitur ipsum annum consules.16, 1ibus natus sit, Xam 18SHn definari non posse; eontentos nos osse delior Ol. 144 vs initio Ol. 145 inur . U. 550 et 5b in lucem editum nobilom nunc

seriptorem dicamus.

1. Iuvenis nilopoemenem sectatur et ius sis-eiplina forinMur. Plutarcnus Miseni gerenda sit resp.

p. 790 E cap. XII) Εἰ δια μηδε αλλο, τω γέροντι

παιδείας νεκα των νέων και διδασκαλίας πολιτευτεον

ἐστίν. A γαρ οἱ γράμματα καὶ μουσικὴν διδάσκοντες

-τοι προανακρούονται και προαναγινώσκουσιν, φηγούμενοι τοι μανθάνουσιν, sτως ὁ πολιτικος ου λεγων μόνον ουδε παγορεύων ἐξωθεν, ἀλλα πράττων τα κοινα και διοικον ἐπευθένει τον νέον εργοις αμα και λόγοις πλαττόμενον ἐμψώχοις και κατασχηματιζόμενον ὁ γαρ τουτον ἀσκηθεις τον τρόπον, Ου ἐν παλαίστραις καὶ

κηρώμασιν κινδυνοις ἐρέθμων σοφιστῖν, ἀλλ' ὐὰλη- θως εν λυμπιακοῖς και Πυθικοῖς ἀγοσιν, θηλος ιππω πωλος ς αμα τρέχει, κατὰ Σιμωνίδην, ς ριστείδης Κλεισθένει και Κίμων Ἀριστείδη καὶ Φωκίων βρία και Κάπων Μαξίμω Φαβίω και Σύλλα Πομπήιος καὶ Φιλοποίμενι Πολύβιος νέοι γὰρ υτοι πρεσβυτέροις

ἐπιβάλλοντες, εἶτα οἷον παραβλαστάνοντες καὶ συνεξανιστάμενοι ταῖς ἐκείνων πολιτείαις και πράξεσιν, εμπειρίαν καὶ συνήθειαν εκ ντ πρις τα κοινὰ μετὰ δόξης και δυνάμεως. 2. In exsovissis nilopoeinenis tamam defuncti portat. Plutarcn. nilopoem p. 368 c. XXI): To δε σομακαύσαντες inos scit του Φιλοποίμενος και τὰ λείψανα συνθέντες εις δρων . . . αυτην κύμιζον ὁ του στρατηγουτων χαιῖν παις Πολέβιος και περ αυτον οἱ προτοι

93쪽

tio ad tolemaeum Epipnanem, Aegypti regem Polyb. XXV, 7 XXIV, ), 3. Coni quae supra diximus doastato oboli. III. Ingenium et doctrina.

Ingenium nilosopnicum satis lucet ex rations innistoriam tractavit uitio nomina laudatiar a Stranoris 1, p. 2 Ἐρατοσθενης τε κοί Πολυβιος καὶ Ποσειδώνιος ανδρες φιλόσοφοι. Et p. 14 ειδε προ απαντας φιλοσοφεῖν ξιον προς Ἐρατοσθεν ὁ καὶ Ἱππαρχον καὶ Ποσειδώνιον καὶ Πολύβιον καὶ ἄλλους τοιούτους καλόν. mrito ius Velleius atorculus I, 13 praecollonion ingenio vimin adpellat. δ)2 'Aνὴρ πολυμα ς vocatur olybius an Assiano in Taetieis I, 2 p. 242 oschlyJ tari Vore quam concinno

designantis uestiplicem doctrina copiam, UIR TOmR- fur sui nutus viri ing'niunt. Dunde enim Volcioli- quia illas, maas de scriptis eius supersunt, declarant niviam sero osse artem paulo noniliorem aut scientiam ad vita usum cultumquo perunsntem, Da non probosusrit imbutus.

IV. Res gestae domi, priusquum Roman aretur. 5 1. Besso orsico olybius cum patre iscoria motu

XXV II, 3 et .

mi Mixilio destinantur Romanis. Polyb. 28 6, 9.

1 Suida in Παναίτιος, Panaetius iunior, ait, nocius pnilosopnus καθηγήσατο του Σκιπίωνος του ἐπικληθέντος Ἀφρικανο μετὰ Πολυβιον Μεγαλοπολίτην. Idem in Πολέ- βιος, ut iupra vidimus, dixitiobuium Scipionis praeceptorem fuisse simul cum Panaetio. Quom In altera n non ait modum repugnat Alteri.

94쪽

1. Cum millo ex nobilissimis Achasis, a Callicrato sis accusatis, quasi bello Persico partim Romanis savissent, Romam vocatur Polybius mox*1 coloris exsulibus psr Italia oppida divisis, ips rogastus si Scipionis, Asinilii a illi filiis, veniam a praetore impotratino Inas manendi. olyb. XXXII, 9, 2 sq. Pausanias VII, 10, 2.

2. Inde arctiore consuetitisine contracta, cum ci 5sspione Aemiliano, annu In decimum octavum tunc agente, in contubernium eius concessu; institutor γonariani artium si coniunctissimis por oliquam omnem vitam

eonis ot arnicias. Polyb. XXXII, 9 i Do Ha Polybu cum Scipion consust usino haschainst Diodorias XXXI, 26 5 Exc do viri si vit p. 3294s. V. 5854s. IV. Πόπλιος Σκιπίων .. γεγονως -τωκαίδεκα τῖν ἔδωκεν ξαυτον προς τους ἐν φιλοσοφία λόγους, λαβων ἐπιστάτην Πολυβι, το Μεγαλοπολίτην τον τὰς ἱστορίας συντεταγμενον τούτω δὲ συμβιώσας καὶ πάσης ἀρετης ζηλωτὴς γενόμενος . . . Volloiusiatorc. I, 13 Scipio an ologans liberalium

sui liomirn omnis.1 doctrinas et anetor si admiratortuit, ut Polybium anastiummas, praecedentes ingenio viros, domi militiae*1 secum IR, Brit.

Plutarchus in pophthogna. p. 199 Σκιπίων ὁ νεώτερος τ . Πολυβίου παράγγελμα διαφυλάττων, πειρῆτο μη πρότερον ἐξ αγορας ἀπελθεῖν η ποιήσασθαί τινα νήθη καὶ φίλον ἀμωσγεπως τῖν ἐντυγχανόντων. dΘni Polybii praeespium spetit Plutarchus initio libri 1arti Συμποσιακων p. 65 F). Idom in Prascopiis polit p. 814 C: Καρπὸν ἐκ φιλίας ἡγεμονικη .... λαβε Πολυβιος και Παναίτιος,

95쪽

DE VITA POLYBILτη Σκιπίωνος εὐνοία προς αὐτους μεγάλα τα πατρίδας ἀφελήσαντες εἰς ευδαιμονών. Vide quas do olydii institis in patriam mox deindo dicentur. Pausanias in Arcadicis VIII, 30 4 πισα μεν ει Πολυβίω παραινουντι ὁ Ῥωμαῖος Σκιπίων ἐπείθετο, ἐς ὀρθὸν ἐχώρησεν αυτω α δὲ οὐκ P ροατο διδάσκοντος,

γενεσθαι ι λεγουσιν αμορτήματα. Spectare potissimam videtur res ad Carinaginem gestas, de qui riis proxime ante dixorat. Ceter in do olynii coniunctions cum Scipione confer 1as paulo inferius de peregrinationi nis .. hasdem es, do militia cum Romanis adserentur.

592 3. Demetruim Seleuc Syriae regis illiam Roma profugientem, uni pro odside custodie Datur, consiliis bisuis regit Poly D. XXXI, 19 44m. 5s. 4. olynii potissimum Strati causa, cnaei per legatos deprecandit apud Senatum Rom. pro reditu evo- 4 atomina nec tamsn impotrant Polyb. XXXII, 7, 14 sori. 597 5. Gratia sua apud principes Romanorum o*Dius L. Ostros levat onere et sumtu miniae adversus Dalmatas. Pol XII, 5, 2 sqq. so. Exsulidus enaeis, intercedente apud Catonom Scipion in gratiam olynii, concedi a tandem anno decimo septimo postmiam Vocati erant, reditius in pntriRA . Plutarcn. in Cat. mai. c. 9, cuius vecta in- Semimus XXXV, 6.

n. Peregrinationes Polini et nilitia crum Romanis.1. Visendi studio ac Veritatis cognoscendae, ut iudicare posset ea quae domannidalis transitu por Alpos narrauantita, ipso olyuius iter per Alpes Suscopiri Polyd. III, 48 12.2. In fragranda AfricR Hispania, Galli ει marique extera Ῥ1od illas regiones adluit, multa pericula adsit,

minosuus lanoros exantiavit no consilio, ut vetorum ignorantiam circa illas partes conigeret, et 1llos quoque seactus octis terra in Graecis nomini Dus notos faceret.

96쪽

Uimun Scipionem, ante primum consulatum stipendita iacientoni, si nominatim in Hispania A. U. 603 sub eullo, tridunt inlitum manere fungentem, conutatus Polydiis sit, an post 604 de Mn Gallia in inspaniamque peragraverit, non lixerim. Potuerat certo, priusquam etiam reditus in patriam concederetur, Scipionem in xpoditioni diis in alias terra1Imm partes Onut Rri; nam linere an eius elisio illiini apud Romanos fuisso satis adparet. Et in plurinus bollis comitem sociummas Scipionis olynium fuisso disorio ait Arrianus in Taeticis, loco inserius proforendo, uni do oly Dii com- montariis acticis dicomus. iotuit vero etiam itinera

illa suscipere ΡοPyDius, postquam plenam nactus A. 604 libertatem, turnata omnia domi in cnaia inveni steives suos vidit consilia sua praehacte adsperitantes. Cons. quae mox dicentur . ΙΙ, 1. Quodsi integras ad nos obni Historias pervenissent, plura de eius vita sciremus. Cons. III, 5 7 sq. 3. Consuli Scipioni, anno 607 si initio anni 608a: Carinaginem oppugnanti expugnantiῬie comes ac socius bellicorum auorum adfuit. V. ob D. XXXIX, , ex Appiano et in s Plutarcho et Ammiano Marcoli adserimus XXXIX, 2. Eodem pertinor videtur id timode Pausan. VIII, 30 4 paulo ante adtulimus, et 1'od in inscription statuas Megalopolitanas Pausan. Did. Ρobuius σύμμαχος Ῥωμαίων siclinu. Sit idem tempus vicae oram lustravit, testo lini N. Η V, 1, 1, uui8eipione Aemiliano, ait, ros in Africa goronis obuius Annalium conditor, at eo accopia classe, scrutandi illius orbi gratia, circumvectus etc. Cons. XXXIV, 15. 4. peregrinestione Aegyptiaca, inferius, VIII, 2.

VII. Merita in patrian sos reditun et honores noenine habiti Pollisio.

1. Post concessum cnaeis xsulinus retanim in 'patriam ipse stiamiolynius in Athalain rediisse videtur, et popularinus suis de servanda inter se concordia et

97쪽

XCIVD VITA POLYBII. de colorula iri sti est alta populi Ron1ani a consilia. dodissomtibus si parsissent, ut fert alia inscriptio apud Pausanaan VIII, 37, 1, calamitatem erantisthinum, in quam paulo post inciderunt. 2. Ab excidio Minaginis ex Africa in Ρeloponnesum advolavit, it petat alioram maenti pauias a Morrot Aeridetur expugnata, demam omnino adVenisse monvit alosius ad XL, 10 XXXIX, 16), 2. Coni XL, T

XXXIX, 13). Ibi tum apud imperatorem RO IRAIIIo idecem legatos nonores nilopoemenis et rati, Virorum do Αcna sis immortaliter moritoriam, defendit, impetra Vit-mae ut omini statuae, cum iam Rulatae essent, suis locis reponerentur. Quo nonuns ipsi Potnio ab Actiaeis marmorea Sta tua, posita est Polyb IT 8 XXXIX, 14), 11. Mox austinentiae nolui edidit specimen XL,

3. Post liscessum legatorrum Romanorum X Acuata Pod Dius ex eorum mandato urdes oloponnesi Diens controversias amni iudicavit, leges eis scripsit civitatesmis ordinavit in quo negotio ita se gessit ut summo nononcio ab illo adsectos omnes se profiterentur, et cer-hatim statuis aliisqDe Onorinus eum p SeῬ1erentur.

Ρlutarcni locum ex raec polit p. 814 iam supra retuliΠ1us ad n V, 2. Ρausarias in Arcadicis VIII, 30 4 Ἐλλήνων ὁπόσαι πόλεις ἐς το Ἀχαλον συνετέλουν παρὰ Ῥωμαίων Πραντο α ται Πολύβιόν σφισι πολιτείας τε καταστήσασθαι καινόμους θεῖναι. Idem Dissi Μεγαλοπολίταις . ἐπὶ της πορος ἐστιν οπισθεν os περιβόλου το ἀνειμένου -καί Aia

ἀνὴρ ἐπειργασμένος ἐπὶ στήλ Πολύβιος Aυκόρτα γέγραπται καὶ ἐλεγεῖα ἐπ' αὐτω λέγοντα ς ἐπὶ γην και θάλασσαν πασαν πλανηθείη και τι σέμμαχος γένοιτο Ῥωμαίων καὶ παύσειεν αυτους ὀργης ἐς το Ἐλληνικόν.

98쪽

DE VITA POLYBΠ.η στοὰ το Λεσποίνης ερο εἰργασμένος ἐστὶ ) Πολυβιος ὁ Λυκόρτα καί οἱ ἐκθραμμά ἐστιν, ἀρχης τε μὴ νσφαλῆναι τὴν Ελλάδα, εἰ Πολυβίω τὰ πάντα ἐπείθετο, και ὁμαρτου δἰ ἐκείνου βοήθειαν αυτ γενέσθαι μόνου.

ταυθα ἀνὴρ ἐπείργασται στήλ=ὶ Πολέβιος ὁ Λυκόρτα. Idon VIII, 44 5 'E . Παλλαντίω . . Κόρης τε της Θήμητρός ἐστιν ἱερον και οὐ πολ ἀπωτέρω Πολυβίου σφίσι τοῖς Παλλαντίοις ἀνδριάς ἐστι. Idon VIII, 48 6 γν εγέα προς τω ἱερω φΕἰλειθυίας ἐστὶ ης βωμός' ἔχεται δε του βωμos λίθου λευκos στήλη ἐπι δε αὐτης Πολυβιος ὁ Αυκόρτα. VIII. Reliqua vitae momenta.

1. Post nas Historiamin spissum opus, a III milio ante partim praeparatum, partim etiam fortasse in , 1

turn, perfecit. olvh. III, 1-5.2. Peregrinationem suscepit in Aegyptum regnante Ptolomaeo Physcone Polyb. p. Strabonem, cuius Uectaretilliinus XXXIV, 14) ergo post annum uruis 608, 1οΡnusco fratri hilometori in regnum successu Crederes consitatum misso Scipionem suum in illa legatione, piam ad inspicienda sociorum40gna obsit, nisi analuum unum omnino tunc Scipioni comitem fuisse Cicero

3. Anno a dis 20 Scipionem, omni consulem vidatur in Hispaniam osso comitatus, indeῬ1 Occissionemeepisso Bollim unantini nistoriani, perfecto iam reliqwo perpetuarum istoriariam opere, memoriae rodendi. Cons. Ciceron ad Famil. V, 12, cuius verna infra in Tostimoniis do scriptis olunt n. III adposuimus.1 Fuerit ergo fori se olydius A. V. 11 in ordinandis Aonaiae civitatinus adnue occupatiis. Ceteriun de eadem tamen Scipionis legatione nescio mi parte istoriarmin)uarum 1ave occasione vecta secisse Polydium discimus exotnenae VI, p. 273 A.

99쪽

έπεσε, και ἐκ τουτου νοσήσας ἀπέθανεν των δέ και ὀγδοηκοντα.

DE SCRIΡTIS OLYBII. L Historiami=n opita s. historia universalis.

. Stepnεinus Byg. Μεγάλη πόλις, πόλις Ἀρκαδίας . . . αφ' η . . . και Πολύβιος, τεσσαράκοντα βιβλία γράψας. Suidas in Πολύβιος Ουτος γραψε την μακρὰν Ἱστορίαν Ῥωμαῖκὴν ἐν βιβλίοις μ. Cons. ipsum Polyb. III, 32, 2.2. Ar mentunι, ιυ universe, Ne eae sarte. Πν Ῥωμαλὴν ἀρχαιολογίαν, id est Antiouirites Romanas vel votustissimati populi Romani nistorim, bro viter attigisso Polyisium testis est Dionysius Α. R. I, Ges . Cons. olyb. VI, 2. ΡaiIsanias in Arcadicis VIII, 30 4 Συνέγραψε δε ὁ Πολέβιος ἔτος και αλλα εργα ' μαίων κα ῶς Καρχηδονίοις κατέστησαν ἐς πόλεμον, αιτία τε τις γενετο αὐτο και ως ὀψὲ οὐκ ανευ κινδύνων μεγάλων Ῥωμαῖοι Σκιπίωνά τινα Καρτηδονιαρῶν ὀνομάζουσι, τελος τε επιθέντα τω πολεμω και τὴν Καρχηδόνα καταβαλόντα ς εδαφος.Zosinnas Histor. I initi Πολυβίω, Μεγαλοπολίτη, μνήμη παραδουναι τα καθ' αὐτον αξιόλογα των πων προελομενω καλος ἔχειν φάνη δι αυτον ἐπιδεῖξαι του

100쪽

D SCRIPTIS POLYBII

πράξεων πως οἱ Ρωμαῖοι μετα τον της πόλεως οἰκισμονεξακοσίοις immo πεντακοσίοις, ut monuit Casaul in

Conament ad Polyd. I, 1, 5 -u τοι περιοίκοις προσπολεμήσαντες μεγάλην ἀρχὴν ου ἐκτήσαντο μερος ετ της Ιταλίας φ ἔαυτους ποιησάμενοι, και τούτου μετὰ - Ἀννίβου διάβασιν και τὴν ἐν Κάνναις ἡτταν ἐκπεπτωκότες, αὐτοις δὲ τοις τείχεσι τους πολεμίους ὁρ2ντες ἐπικειμένους εἰς τοσοὐτον μέγεθος ρθησαν τύχης Aστε οὐδε λοις τρισὶ καὶ πεντηκοντα ἐτεσι μη μόνονγταλίαν, ἀλλα καὶ ιβύην κατακτήσασθαι πασαν, δη δεκα τους Ιβηρας ἐφ' αυτους καταστῆσαι. ἐπεὶ δε os πλείονος ἐφιέμενοι τον γόνιον ἐπεραιώθησαν κόλπον, Ἐλλήνων τε ἐκράτησαν κώ Μακεδόνας παρελυσαν της χης, αυτόν τε, ο τηνικαsτα τοὐτων ἐβασίλευσε, ζωγρία ελόντες εἰς την Ῥωμην ἀνήγαγον.

μαίους πράξεις πῶσαν κοσμικὴν ἱστορίαν ἐν αὐταῖς περιλαμβάνουσαι νε τι καὶ ἄλλο γεγονεν εἴ ἐς εαυτους

διαιρουμένων εἴτε καὶ καθ' ετερων πραττόντων, πεπόνηται Λιονυσί με τω λικαρνασσεῖ ὰπ των λεγομενων βοριγίνων τὴν ἱστορίαν ἔλκύσαντι μεχρι os πειρώτου Πύρρου, ἐξ ἐκείνου ὁ Πολυβίω τω Μεγαλοπολ καταγαγόντι εις της Καρχηδόνος λώσεως. Ρnotius ini cod. LXXXIII, p. 116 L HosscnsL: Λιεξεισι Λιονέσιος ὁ λικαρνασσεύς εν πολλο λεπτολογία την τε της Pώμης οἴκισιν και τὴν 'μμου καὶ μέλου γέννησιν, καὶ πλος ἐφεξῆς απαντα μεχρι του Ῥωμαίοις προς Πύρρον τον πειρώτην πόλεμος συνέστη. διερχεται δε καὶ αυτον ἐκεῖνον, καὶ τελευτα εἰς τὴν ρ καικη ὀλυμπιάδα, τους ἐνεστηκότος αὐτης τρίτου ἀφ' ῆς καί φησιν πάρξασθαι τον Μεγαλοπολίτην Πολύβιον της

ιστορίας. Recte: namsi s AEnem Olymp. 28, A. f. 489, Mamertini Romanos in Siciliam advocamint, vivis Historiar suam incipii olylsius. Video, 7 coli. c. 1 seqq. De argvinent Historiarmin obvii Suidas naeeliadsidet χεται δὲ ἀπο της φυγῆς Κλεομένους os παρ-

SEARCH

MENU NAVIGATION