Polybii Historiae

81쪽

LXXVIII

PRAEFATIO omnos sors loci Vaticani v. Hestscn. l. c. et inscriptionos, maas inde ab lexandri temporidus ompositae sunt, diseris tostantur Uscrisin. p. 56 Hor ordon p. 46). Ἐγκλίνειν, ἐκκλίνειν Ἐγγονος et ἔκγονος 1od sin ullo diserioris in titulis adni Dontur Hea Verden. p. 49), item puto ἐκκλίνειν cum ἐγκιλίνειν commatari posse itaquo semper contra Casandonari et eos, sines astipulati sunt, Vaticani scripturam praeuentis

ἐκκαίνειν notion fugiendi Schwsigia ad I, 9, 2. I, 30,11 III, 96, 4 tenui, praesertim 1od Polydius nas duas

formas cogitat iuxta posuisso videtur ΠΙ 116 6 s. Καίειν. Negaverunt 1idam critici, καίειν Voca-Dulum ess s Atticorum consuetudini, Mae semper reVocaverim κάειν Sed etiam hac data occasion Vaticani scripturas V, 108 5 ἐξέκαιε aasi succurarunt titulorum testimonia, cum et in inscriptionidus ustustis καίει, reperiatur C. I. A. Ι, 9, 1 al. et in recentiori nissenis quamvis mutilum illud καίειν exstet C. Ι Α. II, 1, 570, 39 tit. IV. saec.) ποκαιοντι. Μετα καθοπλίζειν Patis sunt III, 7, 3 in Vaticano μετακαθώπλισε τους Aίβυας famemaamaam Polyino tridui posse, sed ortum esse monstriam illud μετακαθοπλίζειν ex illographia et Nauem et indoinus non rect censueriint; nam simillimum invenitur compositum μετακατασκευάζειν in scroto de renciendis quibusdturi reuus sacris, 1od portiners videtur ad nnom scundi sero ac Cn. n. saeculi C. Ι Α. II, 1 404, 14 27 32 38). Numeralia. ro forma sollemni δυοῖν cum consensu tituloman recentium C. I. A. II, 1, 281 380, 27

Dii temporinus nae forinas videntur fuisse usitatissimae; it 1 nostram exspoetationsm 1asi vincunt votusti

codicos, in 1ibus si δυεῖν omninus fors locis oxcopto IV, 22, 2 est traditum Hestscn. l. c. p. 300. ΗΘyssi adn. ad . 6 6. . . R. v. 1847. p. 327 s. aether quaest. Pol p. 332 et δυσί naud raro invenitur. Cum

82쪽

PRAEFATIO. LXXIXaulam genstivi forina δυοῖν in inscriptioni Dus rocontinus nun*1am occurrat, sed semper fere Vaticani δυεῖν pra6- beatur, denique Suida auctoritate nae lamna comprobotur, non modo eri potest, ut una nae forma Ρolnio tribuatur, sed verisimillimum est aetheruinreete semper reVocasse δυεῖν - Interdum depravata esse in codico Vaticano numeralia a iiDrariis o suo

mors scri Dontinus δεκατέτταρας I, 36, 11 δεκατεττάρων

Bindoinus cum exposuisset, pro his forinis inamsitis proposuit numeralia ex Atticomam usu cognita. Sed

posteriores scriptores esse usitatissimas quamvis non negem, tamen cum aether fiscere non possum, aisola nas forinas putat Polynii esse. Primum enim in eo sic Vaticano, cuius fidem stiam in suus minutis servatam plurimi Restimauirus, in sexcentis sors paginis Hultsenii sta ionis sopitos, si aetheriam ipsum equinuars θεν I, 37, 5. ουθέν I, 80, 8. IV, 30 4 μηθένα I, 78, 1 b. μηθέν I, 7, 4. II, 58,10. IV, 72.6 invenitur somna

illa postorior; sindo vestigia sunt nonnulla, Poly Dium 6um dicondi usum, 1em secutus est in priorinus iuris,

in postoriorinus non Semper ora asse. Ita Carin inena

novam in illis sonipo dicit Καινὴν πόλιν, in nis Καρχη-ἐόνα v. p. XXXVI), in illis ni sorinora Κάννη in nisde Κάνναι. Iam si concedemus, scriptorem 1endam in priore peris paris uruem illam notissima in aliter nominare arius in posteriore, nonne suspicari poterimus eum,*1em consist in istoria scrinonda non tam dissorendi

subtilitati si ologantias, quam veritati ubivisisse, in illis libris faspius Atticorum formam, in nis saepilas recentiorem usu asseri v. p. LXXVI). Similiter vidotur esse ex-

83쪽

LXXX PRAEFATIO plicanda varietas illa formariam αυθις et απιτις, de Oaa. Κ-lli serus prorsus aliam sententiam protulit, cum non intollo-xisset Ροου Dium sibi ipsi in genere dicendi non constare. Σιταρχία. Ira σιταρχία cum Euri recentiores scribor solent I, 70, 3 σιταρκία, tum indorfius negat,

aliam formam rectam esse posse. Haec resolluntur inscriptionis cuiusdam testimonio C. I. A. II, 1, 348 12 σιταρχίας III saec.).Σώζειν. Σωζειν cIIn tota adscripto, quod dicunt, apud ilicos in iis omnis quas ζ nauent esse scri Dendum sonores Hech ann. 186 p. 238. V. Bam DorgZ. f. s. IV 1874 p. 26, 188 p. 10 docuit tituli

compronant. Sed indo a recentioridus tomporidus illud tota modo scrini modo neglegi inscriptionum testimonia demonstrant quas post Vechisinium p. 45 collevi Rioni annius i. c. V. 619). Quod vero Vaticanus codex

stiana incis tam minuta cum insciiptioni nus facit, inodo scrinens Iota modo omitens Huliscn. l. c. 312), auctoritator fidoin quo ius livia vel plurimi Sso ducendam, planum et videns est. laquo noc sine ulla dunitations confirmaverun omnino Vaticani scripturas si ullo modo fieri possit teneas neve codicum recentium discrepMatiis, imae veri speciem Similent, a vero ad falsum aDeues. Cum ex iis, quae Bensolem et HinscuΠ1 BYposuerant, duditari non possit, quin olydnus tinta diligentia stopera vitavsis niatum quantam Vix exspectaverimus, mainuscumqus locis Dromam scripturis latus Dimad natur ob dio, vitia ilia delevi, ut secundum logos illas a. Bonsolor inventa Huliscni paullo rectiusdsfinitas omnia ossent recensita et emendata, Sed nonnulla vidontur do niatu vitando ess adlicienda.

Ι, 76 9 οι δε λοιποὶ διέφυγον, οι μεν εις τὴν προς τη γεφυρα πόλιν οἱ δ' ἐπὶ τὴν πρις η γιο κηπαρεμβολήν. Sollemnis est oly usi usus articuli coniuncti cum nomininus propriis, quorum principia sunt vocalia ita solet scri Der η των τυκαίων πόλις Ι,

84쪽

LXXXI1, 2 3, 4. 6, 7 7, 1. XV, 2, 7. XXXVI, 4 6), ), τὴν λυκην I, 70, s. XIV, 2, 2. 4. 8, 1. 9, 7. 10, 6 unosxcopto loco I, 74 3-γτυκην, qui tamen non est corrigendus), τυκη nullo articulo addito XXXIX, 1 XXXVIII, 1), ). Quas cum ita sint προς τέκη ossis

eorrigendam, Ita ut olybu usui respondeat si tollatur hiatus, nemo non concedet. Item II 6 8 εν τομπείρω dolendi1 1 esso arii culuin τῆ qui ex antecedentinus

irropsit, ipse Olybius testatur XVII XVIII), 1 14.3 9. XVIII, 6 23), 4. IV, 79, 1. του Aίβυας καὶ Ἱβηρας. Quamvis

minisostum sit, ubi uni sunstantivo articulum nanenti particula καὶ alterum a diungatur Rriculum non repeti, si duo suustantiva in unam notionem coniuncta cogitentur, tamen neri potest, ut Separstiti spectetur utram- siue inustantivum atque ει de Russa inculus repetatur. It is olyuius et τους Ιβηρας καὶ Κελτους

VI, 113 7. 115, 2), τον βήρων καὶ Κελτον ΠΙ,113 8. 114, 2), τοῖς Ἱβηρσι καὶ Κελτοῖς III, 13 9 st Q Ἱβήρων καὶ G Κελτῖν III, 115 5 scribae Quas cum ita sint, τους Ιβηρας καὶ τους - ας III,

83, 2 ostensionis nini nauent, attamen Vix puto Olynium scripsisse III, 79, 1 τους Λίβυας και Iβηρας eum Mati facillime vitando, sed aut eruomam series . III, 83, 2 p. LXII. est mutanda τους Ιβηρας καὶ Aίβυας III, 79, 5. 3, 2. 117 6 aut, quod malim articulus post καὶ in contextum recipiendus. III, 89 6. ἀπεγνωκότας πάντα μίαν ἐλπίδα εχειν της σωτηρίας τὴν ἐν τω νικαν. Si quis accurato legoritea qua Supra de conditione codicis Vaticani exposui, in a naud raro Scrioam eruomam ordinem errore ductum mutasso sed archewpo denuo inspecto eram vocaDuloriun seriem pleriamque restituisse cognitum nauemus, facere non poterit, quin uis ni vioque si Drarium per errorem lapsum SSe neque tamen Veram

Scripturam reVocasse. tamis sicut Olynhas II, 32, 10 scripsit αμα δε μίαν αυτοῖς ἀπολείποντες ἐλπίδα της

85쪽

I.XXXII

PRAEFATIO. σωτηρίας ita noc loco revocini Verum Vernomam tenorem, quom dieiint, hunc πάντα μίαν χειν ελπίδα της σωτηρίας Ipsa Br membromun concinnitas quasi Oseercto flagitar videtur, ut sandem modicinam adniueamus III, 1, 2 δια το προ αυτη κεῖσθαι η θαλαπτὴ, καὶ

τοὐτοις τοῖς ἐμπορίοις χρησθα ει α . . . κατατρέχουσιν οἱ πλέοντες εἰς ταλίαν et reponamus mem Dra elegiunterrospondentia hale δια το πρὸς αὐτη κεῖσθαι, θαλάττηκα τούτοις χρησθαι τοι εμπορίοις κτλ. DBntUIB. IIIonilia priuelati fini DII tam angustis si circiunscripta, ut innia quae praesto sint asseres non liceat, ea sola putavi osse commemoranda, quae sis in viisensi ossitione non inveniat quae*1 tamen dignissuna videaniau, de quiuus accuratius disputetur.

I, 9 8. αυτος δε παραγενόμενος εἰς ας Συρακούσας βασιλευς - πάντων προσηγορεύθη των συμμάχων. nc locum esse depravatum Campius II, 9, sq. recto

quidem docuit, sed tamen eius eniendειtioni astipulari non possumus Sed unum Versum missum esse suspicamur nunc: κα των Συρακοσίων καὶ των συμμάχων.

I, 22, 5. ἔτος αὐτος μὲν ἐπι της κορυφη τροχιλίαν εἶχε, περιετίθετο δ' - κλῖμαξ ἐπικαρσίαις σανίσι καθηλωμένη. Res ipsa requirit quod etiam

Scnweigna e 1seriis vertit in Lexico V. περιτίθεσθαι, plusquRmperfeci iam περιέτεθειτο, ut emtitur ἐπι δὲ

του πέρατος mos προσήρμοστο σιδηρ οἷον περον et paullo post ἐνεδέδετο κάλως Si peccatum inlata I, 1, 3 uni ἐξετίθεντο in extituent pro ἐξετέθειντο st ΙΙ, 17 6 udi διατίθενται pro διατέθεινται II, 44 5 ἀπετίθετο pro πετέθειτο.J I, 22, 7. ως τοίλον φαίνεσθαι παραπλήσιον ταῖς σιτοποιικαῖς μηχανήσεσιν. Non solum rarissimum est VocaDultim μηχάνησις sed tiaIn a. no loco I orsus lienum,

uni necessarium μηχαναῖς, a Dolito εσιν, aodis sequentirspstuum εἰς peperit illud μηχανήσεσιν, non minus aDSO-nuna, quam si latino dixeris pistoriis maeninationidus'.JI, 25, 3. οὐ μὴν αλλ' αὐτη με ταις πηρεσίαις

86쪽

PRAEFATIO. LXXXIII ἐξηρτυμένη και ταχυναυτ σα διέφυγε παραδόξως τον κίνδυνον. Vitium nosso nisi loco et anonymus Vardoctus Gotnaiscne elotiris edungon in das Ianr 1789 vol. I. p. 636 et Ermestias Senulatus vis. Rnon. XXIII, 4274. pernens demonstraverant Sed quae Ρ posuerant ad cori igendum nunc locum non ita placent videtur simplicissimo addentina esso ευ postis ν:αύτη μεν ὁ ταῖς πηρεσίαις ἐξηρτυμένη. Cf. I, 47, 10

ταυτης της νεως ευ κατεσκευασμένης. II, 11, 16 πολισμάτιον ευ προς ὀχυρότητα κατεσκευασμένον. XIV, 10 9 τὰς καταφράκτους ναs . . προς πολιορκίαν ευ καιδεόντως ἐξηρτυμένας. I, 26, 9 ἐφ' οἷς ου οἷον αν τις παρων και θεώμενος π τὴν ζψιν ἀλλα καν ἀκουων καταπλαγείη . . .

Lonserius paralip. 12 adn. 11 annotat naso Ρol. I, 26, 9 θεώμενος - τὴν ψιν quod cum θεασθαι α'αυγάς Pol V, 36, 10. X, 3, 1 conferet neoti in θεμενος Inutindum; θεῖναι πο την ψιν III, 3, 6 98 8 99. . Sed cuius est θεωρεῖν πο την φιν IV, 41,9. X, 18, 13

si libenter concedo θεασθαι πο τὴν ψιν. I, 36, 3. αἱ γαρ ἐπιφανεῖς - πράξεις . . ὀξείας . τας διαβολα γεννῶσιν ας οι μεν ἐγχώριοι δι τε τας συγγενείας και ὁ τῖν φίλων πληθος οἷοί- αν ἀναφέρειν, οἱ δὲ ξένοι ταχέως ἐφ' κατέρων τούτων ηττaνται καικινδυνευουσιν. Post L τ αν non Ιεν ita cod. Reg. B sed unus versus in arcnetypo missus ossovidotur ni sere: Iεν ἐπὶ πολυν χρόνον.

I, 7, 4. μὴ πλεῖν παρα τὴν Λω πλευρα της Σικελίας . δια το πλαγίαν εἶναι και δυσπροσόρμιστον Πλαγίαν non cum recentior quodam codice in πελαγίαν esse mutandurn sed Vitium gravius latere nutu persuasum est;

coriori τραχείαν uit, est , 69,1 ράχει δυσβάτω καὶ τραχεία. I, 53, 10. οἱ δε . . καθώρμισαν προς τι πολισμάτιον. Oum apud Polbinum semper occurrat Vocauulum καθορμίζεσθαι V. SenWsign. ind. no quoque loco pro ac Oinaudito posui καθωρμίσθησαν.

87쪽

LXXXIV PRAEFATIO. κορυφην montis Erycis τέτακται, πάνυ μακρὰν χουσα και προσάντη πανταχόθεν τὴν ἀνάβασιν. Do ciuiralia

potius dicitur τάττεσθαι 1am de urbe, cui convenit κεῖται. Itavae scribendum utetur τέταται.JfI, 57, 3 τὰς με γαρ αιτίας ἡ τους τρόπους δι ναν ἐκάστην ἡμέραν ἐποιοsντ κατ αλληλων νεθρας, ἀντενέδρας, ἐπιθέσεις, προσβολάς, οὐτ' αν ὁ γράφω, εξαριθμούμενος ἐφίκοιτο τοις τ' ἀκούουσιν πέραντος αμα ν νωφελης - εκ τῆς ναγνώσεως κρίνοιτο χρεία.

Non aptum tisic loco Vectum κρίνοιτο, cui substitiae iunγίνοιτο, 1O Verbivi saeps cum χρεία iungit Ohyllius ut II 69 4 ri ποτε με κατὰ μέρη, ποτε oλοσχερος συμπιπτόντων διαφέρουσαν συνέβαινε γίνεσθαι την ἐξ ἀμφοῖν χρείαν. I, 73, 2 Πέτου δε συμβάντος ο μεν ' μαῖοι κατα πολλους τρόπους λαττοsντο, τοις δε Καρχηδονίοις περδέξιον γίνεσθαι συνέβαινε τὴν χρείαν,

no memoren alios locos Insiles, ubi idem Verbum Dνεσθαι, in XV, 36, 2: υ μόνον ανωφελῆ γίνεσθαι τὴν θέαν αὐτῖν αλλὰ και μετά τινος ὀχλησεως ἐπιτελεῖψαι τὴν ἐνέργειαν των τοιούτων.JΙ, 58 8. εως, αυτομάτως ποτε περιπεσόντες αὐτοῖς καιέαδίως αλλήλων διαδράξωνται. Ingeniosissime pro καὶ ἐαδίωςrocturn revocaxitHauptius Hem. VII, 372 καιρίως. II, 10 4. τε δε τρώσαντα και δεθέντα κατὰ τὰς ἐμβολὰς δυσχρηστων τὰ των αντιπάλων σκάφη Vatidani scriptura δυσχρηστων indicaae Videtur lacunam, im 1 explevi his δυσχρηστως διέκειτο προς το παρόν). Item II, 32 6 non τὰς δυνάμεις in Ursino ad si si, sed

unum Versum τὰς παρχούσας δυνάμεις.

festo deest vectum, latet, opinor, in inutili si perverse praeposito γένος ut scribendum sit γεγονέναι δ' ἐποβολιμαῖον vel γενέσθαι ut II, 59, 5 οὐ μόνον αυτόν φησι γεγονέναι τέραννον αλλὰ κἀκ τυράννων πεφυκεναι fetasn Cyx V, 1, 7 δοξε. απασι τοῖς ἰδοsσι μηπω φsναι

μηδὲ γενέσθαι γον ἀπο θνητων τοιαύτη ἐν 'MM.J

88쪽

PRAEFATIO.

LXXXVIII, 21, 4. περὶ μεν βηρίας ου ἔφασαν ὐπάρχειν ἔγγραφον ουδεν περὶ δε το τοις κατέρων συμμάχοις τὴν παρ' υτων ἀσφάλειαν εἶναι ητως κατατετάχθαι. dialetinimae compara sit II, 27, 3 τὴν σφάλειαν πάρχειν παρ' ἐκατέρων τοις κατέρων συμμάχοις et III, 29 4εν ταῖς περὶ Σικελίας συνθήκαις ν ἔγγραπτον . . πάρχειν τοι ἀμφοτέρων συμμάχοις τὴν παρ' ατέρων σφάλειαν et III, 29 6 πασι τοις κατέρων συμμάχοις - τὴν παρ' ἀμφοι ἀσφάλειαν ἀει δέον η ἐπάρχειν et IV, 69, 5 τὴν παρ' ἀμφοιν ἀσφάλειαν αυτοις υπάρξειν,

III, 31, 10 περ ἔχει μεγίστας ἐπικουρίας και κοινοκαὶ ἰδία προ τον ἀνθρώπινον βίον, io legitur, stsi

IV, 30, 5 10 ius est και γαρ ιδία και κοιν στάσιμον ἔχοωσί τι tamen scribendiari videri potos και κατ' ἰδίαν Φ1od tot aliis olnnus h si locis cum και κοιν coniunctum, ut mimam foret, si hic rastulisset hiatumJ. III, 32, 1. δύσκτητον εἶναι και δυσγνωστον τὴν μετέραν πραγματείαν. pud Isocratem et p. 275 A pro Vulgata Scriptura, διαγνους recis codicis Urbinatis loctio nunc praefertur διαναγνους et p. 283 A contra omnes libros coniectura receptum est διαναγνωσθείς pro δι γνωσθείς. Idem autor vitium io apud o tum

eis duobus locis, quibus comparobes III, 32, 2 αὀνεστι και κτησάσθαι και διαγνωνα βύβλους. XXI, 9, 3παραγενομένης δ' υτ ἐπιστολης κομισάμενος ταώτην και διαγνους iamdudum rectissimo est correctum, tanto maior me tenet ulmiratio, 1od solus Campius I, 10 loco 1em supra attuli recteis posuit δυσανάγνωστον. Quod enim sislcius dologat legontos ad Aelianum

V Η. XIV, 43 λαβοsσα et βιβλίον παρὰ του παιδος

εἶτα υκ εἴασε διαγνωσθηναι το παν hoc Ῥ1oque loco ciun erigonio Hercheriis διαναγνωσθηναι revocarit.

III, 7, 4. Non raro fit, ut in libris confundantur A st εως propter litterarum similit linem ita et Ι 19 4 codicis scentis cuiusdam merulatione pro ως εj τον χάρακα συνεδίωξαν bene est couectum εως εἰς

89쪽

τον χάρακα v. p. XLIV. st II, 14, 11 το μεγεθος της βάσεώς ἐστιν ἀπο πόλεως Σηνης ς ἐπὶ τον μυχον περτους δισχιλίους σταδίους καὶ πεντακοσίους Hulisclinis id, ῬIo loco aptissimum est, ovocavit εως ἐπὶ τον μυχόν et ΠΙ, 53, 5 . . ἐφεδρευοντα τούτοις ς ἐν λη τη νυκτὶ ταυτα μόλις ἐξεμηρυσατο της χαράδρας Reificius recto commutavit in εις Sod tartus acusin locus III, 7, 4 in κατὰ τον Ῥοδανδ αυλωνος διαζευγνυουσιν αἱτων προειρημένων ὀρων ἀκρώρειαι, λαμβάνουσαι τὴν χην ἀπ Μασσαλίας ς δ τον του παντος Ἀδρίου

μυχόν, a iamdudum conexeram εως neque tamen in medium protuloraui, cum incidi in linosum masndam siligentissimo accuratissim compositum si inscriniin 'Dis rapositions Dei obuius vo Fran Mens. Sudret dum 1882'; asu cum oriegerem nata mediocrem copi voluptatem Iod eandem emendationem a Kronsio p. 20 inveni allatam.

III, 59 4. ἐκ δε τουτων τὰς μεγάλας ἀφορμὰς εἰληφότων εἰς το πολυπραγμονεῖν . . Non cum Rsi io scripsi τὰς μεγίστας ἀφορμάς, s restitui πολλὰς καὶ μεγάλας ἀφορμάς ios non in verisimilitudinis pocio Assoxcogitatum και illud docet, 1od per errorsu irespsit in memoram antecedens πράξεις και φιλοτιμίας. III, 70, 7. ἔσπευδε κρῖναι δι αὐτο τὰ λα και . .

μήτε του ἐπικαθισταμένους στρατηγους φθάσαι παραλαβόντας τὴν ἀρχην Condos Buli cori . sill 1877

p. 44. xsct correxit του ἐπικαθεσταμενους στρατηγους. f. I, 24 9 τότε ὁ προσδεξάμενοι τους ἐπικαθεσταμένους αρχοντας . . Aρμησαν ἐπὶ τον Πάνορμον. III, 75 5. . ολερ ἔτυχον sπατοι τότε καθεσταμένοι C. I. Α ΙΙ, 1. 471, 24 τοι καθεσταμένοις.

VI, 17, 3. Cunarasssoldariolo do pugna Cannensi Gov. 1874. p. 13 v. Ρnilol. Ang. 1875 76 p. 542 scripsi ἐκ δε τῖν πεζῖν μαχόμενοι με ἐάλωσαν εἰς μυρίους, ου δ' ἐντὸς οντες της μάχης, ἐξ αυτο ὁ του

κινδύνου τρισχίλιοι μόνον - διεφυγον.

90쪽

Ι. Genus patria et aetas. Suidas in Πολυβιος Πολέβιος Λυκου ὐιός, πο Μεγάλης πόλεως τῆς Ἀρκαδίας, καθηγησάμενος μ' -- νος os Ἀφρικανου, τε και Παναίτιος ὁ φιλόσοφος γεγονως κατὰ Πτολεμαιον τον ἐπιψηθέντα μεργέτην. )Qui quemadmodum in nistoricis praesertim capitinusnsgligentius plemini ius versatus est, sic in no maximo eapite do Polyisio lacortas, non Lycus, pater fuit

Ρlutarcn in nilomoni. c. XXI. ausan. VII, 9. Iustin. XXXII, 1. Quod vero romant Ptolemas Euerget natum Ρolybium Suidas ait, id ex temporum ratione, me aliundo satis constat, falsi tivas arguitur. Eoivis 8nim xcessit Eusrgstes OL 139, circa annum Romas

I ceditione Scn eignasuaeri vol. V, p. 3 semi. Qui quae reviter disseruit, ea multo pluridus persecuti sunt qui peculivisiva nuper scriptis de Polybio eiusmio historali egerunt. me muniis alio mihi loco erit dicenduin.JM elimia mae de olybio Suida navet, V. infra in

Testimoniis.