Polybii Historiae

301쪽

172 L. Π RES AC EORUM.

Πελοποννησίους τὴν πάρχουσαν αὐτοῖς εὐδαιμονίαν

καταστήσασθαι.

10 ὰ μεν οὐ της προαιρέσεως καὶ τ της πολιτείας ἰδίωμα ὁ νυν εἰρημενον καὶ πρότερον 11 υπῆρχε παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς δηλον δε τουτο καὶ λ ελερων με πλειήνων, προ δε το παρον ἀρκέσει πίστεως χάριν ἔν η καὶ δεύτερον ληφθεν μαρτύριον. 39 καθ' ους γαρ καιροὐς ἐν τοῖς κατὰ τὴν ταλίαν τύποις κατὰ τὴν Μεγάλην Ἐλλάδα τότε προσαγορευομένην ἐνεπρήσθη τὰ συνέδρια τον Πυθαγορειων, θιμετὰ ταυτα γενομενου κινήματος λοσχερους περὶ τὰς πολιτείας, περ εἰκος, ω ὰν των πρώτων ἀνδρον ἐξ εκάστης πύλεως υτ παραλύγως διαφθα-3ρέντων, συνέβη τὰς κατ ἐκείνους τους τόπους Ἐλληνικὰς πύλεις ἀναπλησθῆναι φύνου καὶ στάσεως u4 καὶ παντοδαπῆς ταραχῆς. ἐν οἷς καιροῖς π των πλείστων μερον της Ἐλλάδος πρεσβευόντων ἐπὶ τὰς διαλύσεις, Ἀχαιοῖς καὶ τη τούτων πίστει συν- id εχρησαντο προς τὴν τον παρόντων κακον ε - ωαγωγήν. οὐ μόνον δε κατὰ τομους τους καιρους πἀπεδε ξαντο τὴν ψεσιν των ἈχαιQν, αλλὰ καὶ μετά

τινας χρύνους ὁλοσχερος ρμησαν ἐπὶ τ μιμηταὶ

γενέσθαι της πολιτείας αὐτον παρακαλέσαντες γαρ σφας καὶ συμφρονήσαντες Κροτωνιαται, Συβαρῖται, 14s. Καυλωνιαται, προτον μεν πέδειξαν ιος μαρωτκοινb ιερδν καὶ τόπον ἐν τάς τε συνόδους καὶ τὰ διαβούλια συνετέλουν, δεύτερον τους ἐθισμους καὶ νύμους ἐκλαβύντες τους τον Ἀχαιῖν ἐπεβάλοντο χρῆσθαι καὶ διοικεῖν κατὰ τούτους τὴν πολιτείαν. 7 - δε της Αιονυσίου Συρακοσίου δυναστείας, σιωδε της τῖν περιοικούντων βαρβάρων ἐπικρατείας

302쪽

ἐμποδισθέντες, ου εκουσίως, ἀλλὰ κατ ανάγκην αυτῖν ἀπέστησαν. μετὰ δε αμα Λακεδαιμονίων 8μεν παραδύξως πταισάντων περὶ τῆν ἐν Λεύκτροις μάχην, Θηβαίων δ' ἀνελπίστως ἀντιποιησαμένων της των Ἐλλήνων γεμονίας, ἡ ἀκρισία περὶ πάντας με τους Ἐλληνας, μάλιστα δε περὶ τους προειρημένους, ως ν των με μὴ συγχωρούντωνῆττησθαι, των δε η πιστευύντων τι νενικήκασιν.ου μὴν ἀλλα γε περὶ των ἀμφισβητουμένων ἐπέτρε-s1 ψαν Θηβαῖοι καὶ Λακεδαιμονιο μύνοις των Ἐλλήνων Ἀχαιοῖς, οὐ προς τὴν δυναμιν ἀποβλέψαντες ' 10 σχεδον γαρ ἐλαχίστην τύτε δντων Ἐλλήνων εἶχον το δε πλεῖον εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν λην καλοκἀγαθίαν. ομολογουμένως γαρ δὴ με ταύτην περὶ

15 αυτον πάντες εἶχον τὴν δοξαν. τε μεν ου ψιλος αυτ τα κατὰ τὴν προαί- IIoεσιν πῆρχε παρ' αὐτοῖς ἀποτέλεσμα δ' Ἀραξις ξιύλογος προς αὐξησιν των ἰδίων ἀνηκουσα πραγμάτων - ἐγίνετο, τω μὴ δύνασθαι φοναι 122 προστάτην ξιον της προαιρέσεως, ἀεὶ δε τον πο- δείξαντα ποτε μεν π της Λακεδαιμονίων ἀρχῆς

ἐπισκοτεῖσθαι και κωλύεσθαι, ποτε δε μῆλλον ποτης Μακεδύνων. ἐπεὶ δέ ποτε σὐν καιρῶ προστά- 40τας ἀξιοχρεως ευρε, ταχέως τὴν αυτης δύναμιν 113. a ἐποίησε φανεράν, ἐπιτελεσαμένη 5 κάλλιστον ἔργον, τὴν Πελοποννησίων μύνοιαν. ῆς ἀρχηγον 2μεν και καθηγεμόνα της λης ἐπιβολῆς 'Αρατον νο- 150. μιστέον τον Σικυώνιον, ἀγωνιστὴν δε καὶ τελεσιουργον της πράξεως Φιλοποίμενα τον Μεγαλοπολί- ad την, βεβαιωτὴν δὲ του μύνιμον αυτὴν ἐπὶ ποσον γενέσθαι Λυκύρταν καὶ τους ταὐτὰ τούτω προελομέ-

303쪽

νους ἄνδρας. τίνα δ' ὴν κάστοις τὰ πραχθέντα καὶ πος καὶ κατὰ ποίους καιροὐ πειρασύμεθα δηλο , ἀεὶ κατὰ το πρεπον τη γραφη ποιοέμενοι τὴν 4 ἐπίστασιν τον μέντοι γ' Ἀράτω διωκημένων καὶ νυν καὶ μετὰ ταυτα πάλιν ἐπικεφαλαιούμενοι μνη- 5σθησόμεθα διὰ τ καὶ λίαν ἀληθινοὐς κα σαφεῖς ἐκεῖνον περὶ τον ἰδίων συντεταχεναι πράξεων πο- ωμνηματισμούς, τον δὲ τοῖς ἄλλοις ἀκριβεστερα καὶ

μετὰ διαστολης ποιησομεθα τὴν ἐξήγησιν υπολαμβάνω δε ἐάστην ἐμοί τ ὰν γενέσθαι τὴν διήγησιν 10

καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσιν εὐπαρακολούθητον τὴν μάθησιν, εἰ ποιησαίμεθα τὴν ἐπίστασιν ἀπο τούτων τον καιρον, ἐν οἷς κατὰ πόλιν διαλυθέντος τουτον Ἀχαιον ἔθνους - τον ἐκ Μακεδονίας βασι- λεων ἀρχὴ πάλιν ἐγένετο καὶ σύννευσις τον πύλεων 156πρις ἀλλήλας αφ ῆς αὐξανύμενον κατὰ το συνεχὲς τι ἔθνος εἰς ταύτην θλθε τὴν συντελειαν,

ἐν καθ' ημῆς ῆν, περ ἐς κατὰ μερος ἀρτίως

41 υλυμπιὰς μεν ἡ εἰκοστὴ καὶ τετάρτη προς ταῖς soεκατύν, τε Πατρεῖς ρξαντο συμφρονειν καὶ - μαῖοι, καιροὶ δὲ καθ' ους Πτολεμαῖος ὁ Λάγου καὶ Λυσίμαχος, ἔτι δὲ Σέλευκος καὶ Πτολεμαῖος ὁ Κεραυνος μετήλλαξαν τον βίον πάντες γὰρ υτοι περὶ τὴν προειρημένην λυμπιάδα, αν ἐξέλιπον as τους μεν ὁ ἀνώτερον τούτων χρύνους τοιαύτη τις εἰν ὐπερ τι προειρημένον ἔθνος διάθεσις απογὰρ ισαμενο βασιλευθέντες, 3 ὴν ρεστου μενυιύς, κατὰ δε τὴν τῖν ιρακλειδον κάθοδον ἐκπε- σων της Σπάρτης κατεσχε τοὐς περὶ 'Aχαῖαν τύπους, so5 ἀπ τούτου κατὰ τ συνεχες καὶ κατὰ τ γενος ως

304쪽

Mγύγου βασιλευθέντες, μετὰ ταμα δυσαρεστησαν- 144. τε τοῖς το προειρημένου παισὶν ἐπὶ τ μὴ νομί- 151. μως, ἀλλὰ δεσποτικος αυτον ἄρχειν, μετέστησαν εἰς δημοκρατίαν τὴν πολιτείαν. λοιπον δη τους ξης εο χρύνους μέχρι της Ἀλεξάνδρου καὶ Φιλίππου δυναστείας ἄλλοτε με αλλως ἐχώρει τὰ πράγματ αυτοῖς κατὰ τὰς περιστάσεις, τύ γε μὴν κοινον πολίτευμα, καθάπερ εἰρήκαμεν, ἐν δημοκρατία συνέχειν ἐπει- ρ το οει δ' ἡ ἐκ δώδεκα πύλεων δ ἔτι καὶ τ10 νυν συμβαίνει διαμένειν, πλὴν Dλένου καὶ Ἐλίκης τῆς προ τον Λευκτρικον π της θαλάττης καταποθείσης αμαι δ' εἰσὶ Πάτραι Αύμη, Φαραί, ρι- 8ταία, Λεοντιον, Αἴγιον, Αἴγειρα, Πελλήνη, οῖρα, καρύνεια. κατὰ δὲ τους στέρους μεν ον κατ' su Ἀλέξανδρον καιρων, προτέρους δὲ τῆς ἄρτι η- θείσης ὀλυμπιάδος, εἰς τοιαύτην διαφορὰν καὶ

καχεξίαν ἐνεπεσον, καὶ μάλιστα διὰ τον ἐκ Μακεδονίας βασιλέων, ἐν η συνέβη πάσας τὰς πόλεις χωρισθείσας Ἀφ' Ἀ-ον ἐναντίως τι συμφέρονκ αγειν ἀλλήλαις. ἐξ οὐ συνέπεσε τὰς μεν ἐμφρου- 10ρους αυτον γενεσθαι διά τε Λημητρίου καὶ Κασσάνδρου, καὶ μετὰ ταμ δι Ἀντιγόνου οὐ Γονατα,

τὰ δε καὶ τυραννεῖσθαι πλείστους γὰρ δὴ μονάρχους ουτος ἐμφυτεsσαι δοκεῖ τοῖς Ἐλλησι. περὶ 11 ε δὲ τὴν εἰκοστὴν καὶ τετάρτην ὀλυμπιάδα προς ταῖς εκατον, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, αμις ρξαντο μετανοήσαντες συμφρονεῖν. ταεια δ' ῆν κατὰ τὴν Πυρρου διάβασιν εἰς ταλίαν. καὶ προτοι μεν 12 συνέστησαν Θυμαῖοι, Πατρεῖς, Πιταιεῖς, Φαραιεῖς ad διοπερ οὐδὲ στήλην πάρχειν συμβαίνει τον πολεων τούτων περὶ τῆς συμπολιτείας. μετὰ δε ταsτα μά- 13

305쪽

176 1. U. RES ACHAEORUM.

λιστά πως ἔτει πέμπτω τὴν φρουρὰν ἐκβαλύντες Αἰγιεις μετέσχον της συμπολιτείας ἐξη δε τούτοις

14 Βούριοι, το τύραννον ἀποκτείναντες ἄμα δε-os- τοις Καρυνεῖς ἀποκατέστησαν. συνιδὼν γαρ σέας της Καρυνείας με τυραννεύων ἐκπεπτωκυῖαν 5

152 με ἐξ Αἰγίου τὴν φρουράν, ἀπολωλύτα δε τον ἐν τη Bosρα μοναρχον χια Μάργου καὶ τον 145.

Ἀχαιον, Ἀαυτον δε πανταχόθεν ρῖν ὁσον οὐκ 15 ηδη πολεμηθησύμενον, ποθεμενος τὴν ἀρχὴν καιλαβὼν τα πιστὰ παρὰ των Ἀχαιον περ της ἀσφα id λείας προσέθηκε τὴν πολιν προς το των χαιον σύστημα. 42 Tiso ου χάριν ἐπὶ τους χρύνους τούτους ἀνέδραμον is προτον μεν γένηται συμφανε πῖς και κατὰ ποίους καιρους καὶ τίνες πρῖτο τον ἐξ 1sαρχης Ἀχαι- αυθις ἐποιήσαντο τὴν ἐπιβολὴν της

2 νυν συστάσεως, δεύτερον δ' ἶνα καὶ τα της προαι- ρεσεως μὴ μύνον διὰ της μετερας αποφάσεως, ἀλλακα δι --ον τον πραγμάτων πίστεως τυγχάνηst, διότι μία τις ἀεὶ τον χαιQ αῖρεσις πῆρχε, καθ' re ην προτείνοντες με τὴν παρ' υτοῖς ἰσηγορίαν καὶ παρρησίαν, πολεμο τε δε καὶ καταγωνιζόμενοι συνεχος τους η δι αυτον η διὰ τον βασιλέων τας σφετέρας πατρίδας καταδουλου μενους, τούτω τω τρύπω καὶ ταύτη si προθέσει τομο οἴργον ἐπ- 25ετέλεσαν τα μεν δι αυτον, τα δε καὶ διὰ το συμ- 4 μάχων καὶ γαρ τὰ ι ἐκείνων συνεργήματα γεγονότα προς τομο το μερος ἐν τοῖς ξης χρύνοις ἐπὶ 5 τὴν τῖν Ἀχαιον προαίρεσιν ἀνοιστέον πολλοῖς γὰρ κοινωνήσαντες πραγμάτων, πλείστων δε καὶ ad καλλίστων Ῥωμαίοις, ουδέποτε, παράπαν ἐπεθύ-

306쪽

μησαν ἐκ-ῖν κατορθωμάτων οὐδενb ἰδία λυσιτελους, αλλ' ἀντὶ πάσης τῆς εαυτον φιλοτιμίας, ηνε παρείχοντο τοῖς συμμάχοις ἀντικατηλλάττοντο τηνέκάστων ἐλευθερίαν καὶ τὴν κοινὴν μύνοιαν Πελο- ποννησίων σαφέστερον δ' περ τούτων ἔσται διαλαμβάνειν ἐξ αυτον τον περὶ τὰς πράξεις ἐνεργημάτων. Κίκοσι μεν ουν ἔτη τὰ πρῖτα καὶ πεντε συν- 43επολιτεύσαντο μεθ' εαυτον αι προειρημέναι πόλεις,1 γραμματέα κοινον ἐκ περιόδου προχειριζύμεναι καὶ δύο στρατηγούς. μετὰ δε τα- πάλιν εδοξεν αὐ-2τοις ἔνα καθιστάνειν καὶ τούτω πιστεύειν περ τῖν5λων καὶ προτος τυχε της τιμης ταύτης Μάργος 153. ὁ Καρυνεύς. τετάρτω δ' στερον ἔτει του προει 31 ρημένου στρατηγο-τος υρατος ὁ Σικυώνιος, τημεν ἔχων εἴκοσι, τυραννουμένην ' ἐλευθερώσας την πατρίδα δια της ρετῆς της εαυτο καὶ τόλμης, 116. προσένειμε προ τὴν τῖν Ἀχαιον πολιτείαν, ἀρχη- θεν εὐθυς ἐραστὴς γενύμενος τῆς προαιρέσεως αὐ- is τῖν. Ἀγδύ δε πάλιν ἔτει στρατηγος αἱρεθεὶς τοι δεύτερον. καὶ πραξικοπήσας τον Ἀκροκόρινθον, Ἀντιγόνου κυριεύοντος, καὶ γενύμενος ἐγκρατης, μεγάλου με απέλυσε φοβου του τὴν Πελοπύννησον κατοικοsντας, ἐλευθερώσας δὲ Κορινθίους προσ-25 ηγάγετο προς την τον χαιον πολιτείαν. ἐπὶ δεοτης αυτης ἀρχης καὶ τὴν τῖν Μεγαρέων πύλιν διαπραξάμενος προσένειμε τοῖς Ἀχαιοῖς. ταὐτά, θί-- νετο τ προτερον ἔτει τῆς Καρχηδονίων ηττης, εν ῆκαθύλου Σικελίας ἐκχωρήσαντες προτον πέμειναν ab τότε φύρους ἐνεγκεῖν Ῥωμαίοις. μεγάλην δε προ- 7κοπὴν ποιήσας τῆς ἐπιβολῆς ἐν λίγω χρόνω λοι-

307쪽

πιν δη διετέλει προστατον μεν του ον Ἀχαιον

ἔθνους, πάσας δὲ τὰς ἐπιβολὰς καὶ πράξεις πρις

si τελο αναφερων τουτο ἡ το Μακεδονας μεν ἐκβαλεῖν ἐκ Πελοποννήσου, τὰς δε μοναρχίας κατα- λοσαι, βεβαιῖσαι δ' κάστοις τὴν κοινὴν καὶ - s τριον ἐλευθερίαν μέχρι μεν ουν ἡν Ἀντίγονος ὁ δε- νατῆς πρύς τε τὴν ἐκείνου πολυπραγμοσυνην καὶ προς τὴν Αἰτωλον πλεονεξίαν ἀντιταττύμενος δι- 10ετέλει, πραγματικος καστα χειρίζων, καίπερ εἰς τολο προβάντων αμφοτερων ἀδικίας καὶ τόλμης ioAστε ποιήσασθαι συνθήκας προς ἀλλήλους περ 44 διαιρέσεως του ον Ἀχαιον θνους. ντιγόνου δὲ μεταλλάξαντος, καὶ συνθεμένων τον χαιον καὶ συμμαχίαν προς Αἰτωλους καὶ μετασχύντων πε- νος σφίσι του προς ημψτριον πολέμου, τα μεν 11της ἀλλοτριύτητος καὶ δυσμενείας ρθη κατὰ τοπαρόν, πεγένετο δε κοινωνικὴ καὶ φιλική τις αυ- 154 2 τοις διάθεσις. ημητρίου δὲ βασιλευσαντος δέκαμύνον ἔτη, καὶ μεταλλάξαντο τον βίον περὶ τὴν πρώτην διάβασιν εἰς τὴν Ἱλλυρίδα ' μαίων, ἐγέ- κνετ τις ευροι πραγμάτων προς τὴν - ἀρχης ἐπι-sβολὴν τον ἈχαιΦν. οἱ γαρ ἐν τη Πελοποννήσω μύναρχοι, δυσελπιστήσαντες ἐπὶ τ μετηλλαχέναιμεν ον ημήτριον, ς ν αυτοις οἷον εἰ χορηγος 147. καὶ μισθοδύτης ἐπικεῖσθαι δὲ τολυρατον, ἰύμενον δεῖν σφὰς ποτωεσθαι τὰ τυραννίδας, καὶ τοῖς με πεισθεῖσι μεγάλας δωρεὰς καὶ τιμὰς προτείνοντος, τοῖς δε μὴ προσέχουσιν ἔτι μείζους ἐπανατεινομένου φύβους καὶ κινδυνους διὰ τον Ἀχαιον,4 ώρμησαν ἐπὶ τ πεισθέντες ἀποθέσθαι μεν τὰς τυραννίδας, ἐλευθερ2σαι δε τὰς αυτον πατρίδας,

308쪽

μετασχεῖν δὲ της τον Ἀχαιον πολιτείας Λυδιάδας 5μεν ουν ὁ Μεγαλοπολίτης ἔτι ζοντος Θημητρίου, κατὰ τὴν αὐτο προαίρεσιν πάνυ πραγματικος καὶ φρονίμως προχύμενος το μέλλον, ἀπετέθειτο την τυραννίδα, καὶ μετεσχηκε της νικῆς συμπολιτείας. Ἀριστόμαχος δ' ὁ τον Ἀργείων τύραννος καὶ ia 6νων ὁ τῖν Ἐρμιονέων καὶ Κλεώνυμος ὁ τον λιασίων μ' αποθεμενοι τὰς μοναρχίας ἐκοινώνησαν της τον Ἀχαιον δημοκρατίας.

1 Uλοσχερεστέρας δε γενομένης αυξήσεως διὰ 45ταμα καὶ προκοπης περὶ το ἔθνος, Αἰτωλοὶ διὰ τὴν ἔμφυτον ἀδικίαν καὶ πλεονεξίαν φθονοήσαντες, τοδε πλεῖον ἐλπίσαντες καταδιελέσθαι τὰς πύλεις, καθάπερ καὶ πρύτερον τὰς μεν Ἀκαρνάνων διενεί- 15 μαντο προς Ἀλέξανδρον, τὰς δὲ τον Ἀχαιον ἐπεβάλοντο προς Ἀντίγονον τον Γονατὰν καὶ τότε 2 παραπλησίαις Ἐλπίσιν ἐπαρθέντες, ἀπετολμησαν

Ἀντιγέν τε τω κατ' ἐκείνους τους καιροὐ προεστοτι Μακεδύνων, ἐπιτροπεύοντι δε Φιλίππου παιε det, δντος, καὶ Κλεομένει τω βασιλεῖ Λακεδαιμονίων κοινωνεῖν, καὶ συμπλέκειν ἀμφοτέροις αμα τὰς χεῖ- 165. ρας ροντες γὰρ τον Ἀντίγονον, κυριεύοντα μεν 3το κατὰ Μακεδονίαν ἀσφαλος, ὁμολογούμενον δὲ καὶ προδηλον ἐχθρb δντα τον Ἀχαιον διὰ το τον rid Ἀκροκύρινθον πραξι κοπιήνσαντας καταλαβεῖν), --4έλαβον, εἰ τοὐς Λακεδαιμονίους προσλαβόντες ἐτικοινωνοὐ σφισι τῆς ἐπιβολης προεμβιβάσαιεν εἰς τὴν προς το ἔθνος ἀπέχθειαν ραδίως ει καταγωνίσασθαι τοὐς Ἀχαιοὐς ἐν καιρῶ συνεπιθέμενοι καὶ 148. 30 πανταχύθεν περιστήσαντες αὐτοῖς δ πόλεμον. 4 6 δὴ καὶ ταχέως ν ἐκ το κατὰ λόγον ἐπετέλεσαν,

309쪽

εἰ μὴ το κυριωτατον παρεῖδον της προθέσεως, ου συλλογισάμενοι διότι ταῖς ἐπιβολαῖς ρατον ξου- σι ανταγωνιστήν, ἄνδρα δυνάμενον πάσης εὐστο- ωχεῖν περιστάσεως τοιγαρο- ὁρμησαντες ἐπὶ το πολυπραγμονεῖν καὶ χειρον ἄρχειν αδίκων οὐχ οἷον ηνυ εσάν τι των ἐπινοηθέντων, αλλὰ τουναντίον καὶ τον Ἀρατον τότε προεστοτα καὶ το ἔθνος ἐσωματοποίησαν, πραγματικος ἀντιπερισπάσαντος ἐκείνου καὶ

7 λυμηναμένου τὰς ἐπιβολὰς αυτον. - δ' ἐχειρίσθητα λα δηλον ἔσται δια των λέγεσθαι μελλύντων. 1046 Θεωρον γαρ τους Αἰτωλοψ ὁ προειρημένος ἀνὴρ τον με πόλεμον τον προς--οὐς αἰσχυνομένους ἀναλαβειν ἐκ του φανερου διὰ το καὶ λίαν εἶναι προσφάτους τὰς ἐκ των Ἀχαιον ευεργεσίας περὶ τον ημητριακον πύλεμον εἰς αὐτούς, συμβου 15λευομενους δε τοῖς Λακεδαιμονίοις καὶ φθονο - τας τοῖς Ἀχαιοῖς ἐπὶ τοσοειον στε λεομενους πεπραξικοπηκύτος--οὐ καὶ παρyρημένου εγέαν, Μαντίνειαν, ρχομενύν, τὰς Αἰτωλοῖς οὐ μύνονσυμμαχίδας παρχουσας, ἀλλα καὶ συμπολιτευομένας ad τότε πέλεις οὐχ οἷον ἀγανακτοοντας ἐπὶ τούτοις, 56 3 ἀλλα καὶ βεβαιοῖντας αὐτω τὴν παράληψιν, καὶ τοὐς πρύτερον κατὰ των μηδεν ἀδικούντων πὰσανικανὴν ποιουμενους πρύφασιν εἰς το πολεμειν διὰ

την πλεονεξίαν τότε συνορον κουσίως παρασπον ab

δουμενους καὶ τὰς μεγίστας ἀπολλύντας πόλεις ἐθελοντὴν ἐφ' ω μόνον ἰδεῖν ἀξιοχρεων γενύμενονο ανταγωνιστὴν Κλεομένη τοῖς Ἀχαιοῖς, ἔγνω δεινεἰς ταμ βλέπων ουτύς τε καὶ πάντες ὁμοίως οἱ προεστοτε το των Ἀχαιον πολιτεύματος πολέμου κμὲν προς μηδένα κατάρχειν, ἐνίστασθαι δε ταῖς τον

310쪽

Λακεδαιμονίων ἐπιβολαῖς. μὲν ουν προτον επὶ 5 τούτων - τον διαλήψεων θεωρο-τες δε κατὰ τους ξης χρύνους τον Κλεομεν θρασέως ἐποικοδομο τα με το καλούμενον Ἀθήναιον ἐν τη τον ΜεγαλοπολιτΦν χώρα, πρόδηλον δε καὶ πικρbν ἀναδεικνύντα σφισι πολεμων εαυτόν, τύτε δὴ συνα 6 14s. θροίσαντες τους Ἀχαιους ἐκριναν μετὰ τῆς βουλης αναλαμβάνε ιν φανερος τὴν προς τους Λακεδαιμονίους ἀπέχθειαν. 1 U μεν υν Κλεομενικι προσαγορευθεὶς πέλε-7μος τοιαύτην λαβε τὴν ρχὴν καὶ κατὰ τούτους τους καιρούς. οἱ δ' Ἀχαιοὶ το μεν προτον δια της 47 ἰδιας δυνάμεως ωρμησαν ἀντοφθαλμεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις, αμα μεν πολαμβάνοντες κάλλιστον L15 ναι, το μὴ δι λερων σφίσι πορίζεσθαι τὴν σωτηρίαν, αλλ' -- δι αυτον σφωιν τὰς πύλεις καὶ την χωραν, αμα δε βουλόμενοι καὶ τὴν προς Πτο-2λεμαῖον τηρεῖν φιλίαν διὰ τὰς προγεγενημένας ευεργεσίας καὶ μὴ φαίνεσθαι προς τέρους ἐκτείνον-ro τε τὰς χεῖρας δη δ' ἐπὶ ποσb του πολέμου aπροβαίνοντος, καὶ του λεομένους τύ τε πάτριον πολίτευμα καταλύσαντος καὶ τὴν ἔννομον βασιλείανεις τυραννίδα μεταστήσαντος, χρωμένου δε καὶ τω πολέμω πρακτικος καὶ παραβύλως, προορώμενος εas ρατος το μέλλον, καὶ δεδιως τήν τε τον ἰτω- 57. λον πόνοιαν καὶ τόλμαν, ἔκρινε προ πολλο λυμαίνεσθαι τὴν ἐπιβολὴν αὐτον κατανοον δε τον' Ἀντίγονον καὶ πρῆζιν ἔχοντα καὶ σύνεσιν καὶ πίστεως ἀντιποιούμενον, οὐ δε βασιλεῖς σαφος εὐωχος φύσει με οὐδένα νομίζοντας os ἐχθρον οὐτεπολέμιον οἴτε φίλιον), ταῖς δε του συμφέροντος