Polybii Historiae

321쪽

τοις φ' μῖν γραφομένοις καιροῖς, ταυτα δ' ἔστιτα περὶ τον Κλεομενικον πόλεμον, περ τούτων ἀναγκαῖόν ἐστιν μῖν διευκρινεῖν ἔσται δε πάντως ἀρκοῖντα ταυτα προς το καὶ την λην αὐτουπροαίρεσιν καὶ δύναμιν ἐν τη πραγματεία καταμα- 158.6θεῖν βουλήμενος δη διασαφεῖν την μύτητα την Ἀντιγόνου καὶ Μακεδόνων, αμα δε τουτοις την Ἀράτου καὶ των Ἀχαιον, φησὶ τους Μαντινέας γενομενους ποχειρίους μεγάλοις περιπεσεῖν ἀτυχη- μασι, καὶ την ἀρχαιοτάτην καὶ μεγιστην πόλιν των 1o κατὰ την Ἀρκαδίαν τηλικαύταις παλαῖσαι συμφο- ραις στε πάντας εἰς ἐπίστασιν καὶ δάκρυα τους Ελληνας ἀγαγεῖν σπουδάζων δ' εἰς ἔλεον ἐκκαλεῖσθαι τους ἀναγινώσκοντας καὶ συμπαθεῖς ποιεῖν τοις λεγομενοις, εἰσάγει περιπλοκὰς γυναικον καὶ 1sκύμας διερριμμενα καὶ μαμῖν ἐκβολάς, προ δε

τούτοις δάκρυα καὶ θρήνους ἀνδρον καὶ γυναικων ἀναμὶξ τέκνοις καὶ γονεsσι γηραιοῖς ἀπαγομένων. ποιεῖ δε τοῖτο παρ' λην τὴν στορίαν, πειρώμενος ἐν κάστοις αε προ φθαλμον τιθέναι τα δεινά. sas το μεν ουν ἀγεννὲς καὶ γυναικGδε της αἱρέσεως αὐτο παρείσθω, τ δε της ἱστορίας οἰκεῖον μα10 καὶ χρήσιμον ἐξεταζεσθω. δεῖ τοιγαροον ου ἐπιπλήττειν τον συγγραφέα τερατευύμενον δια της ιστορίας τους ἐντυγχάνοντας οὐδε του ἐνδεχομέ- is νους λύγους ζητεῖν καὶ τα παρεπομεν τοῖς ποκειμενοι ἐξαριθμεῖσθαι, καθάπερ οἱ τραγωδιογράφοι, των δε πραχθεντων καὶ ρηθέντων κα ἀλφθειαν αυτον μνημονεύειν πάμπαν, καν πάνυ μέτρια 11 τυγχάνωσιν δντα. το γαρ τέλος ἱστορίας καὶ τρα- soγωδιας ου ταμύν, ἀλλα- ναντίον ἐκεῖ με γαρ

322쪽

δεῖ διὰ το πιθανωτάτων λύγων ἐκπλῆξαι καὶ -- 167. χαγωγῆσαι κατὰ, παρον τοὐς ἀκούοντας, ἐνθάδε δε διὰ τον ἀληθινων ἔργων καὶ λόγων εἰς τον πάντα χρόνον διδάξαι καὶ πεισαι τοὐς φιλομαθο- τας, ἐπειδήπερ ἐν ἐκείνοις μεν γεῖται, πιθανόν, 12- ρ ψευδος, διὰ τὴν ἀπάτην των θεωμένων, ἐνδε τούτοις ἀληθες διὰ τὴν φελειαν των φιλομαθούντων χωρίς τε τούτων τὰς πλείστας μῖν ἐξη 1sγεῖται - περιπετειων, οὐχ ποτιδεὶς αἰτίαν καὶ

1 τρύπον τοις γινομένοις, ων χωρὶς sc ἐλεεῖν ευ- λύγως τ' ὀργίζεσθαι καθηκόντως δυνατb μοὐδενὶ των συμβαινύντων. ἐπεὶ τις ανθρώπων ου 14 δεινον γεῖται τύπτεσθαι τους ἐλευθέρους Ἀλλ' 15s. ομως, ἐὰν με αρχων ἀδικων χειρων πάθη τις 15 τομο, δικαίως κρίνεται πεπονθέναι' ἐὰν δ' ἐπὶ διορθώσει καὶ μαθήσει ταμ τομο γίνηται, προσέτι καὶ τιμης καὶ χάριτος οἱ τύπτοντες τους ἐλευθέρους ἀξιομται. καὶ μὴν τύ γε του πολιτας ἀπο- 15κτεινύναι μέγιστον ἀσέβημα τίθεται καὶ μεγίστων 2 αξιον προστίμων καίτοι γε προφανος ὁ μεν ον κλέπτην et μοιχον ἀποκτείνας ἀθωύς ἐστιν, ὁ δὲ τουπροδύτην et τύραννον τιμω και προεδρείας τυγχάνει παρὰ πασιν Ἀμως ἐν παντὶ το τέλος κεῖται 16της διαλη φεως περ τούτων - ἐν τοῖς τελου--25 νοις, αλλ' ἐν ταῖς αἰτίαις καὶ προαιρέσεσι των πρατ- τύντων καὶ ταῖς, των διαφοραῖς. Μαντινεῖς τοίνυν τ μεν προτον ἐγκαταλιπόν 57τες τὴν μετὰ τον Ἀχαιον πολιτείαν ἐθελοντὴν τωλοῖς ἐνεχείρισαν αυτοὐς καὶ τὴν πατρίδα, μετὰ - δε αεια Κλεομένει γεγονότες δ' ἐπὶ τοιαύτης, προαιρέσεως καὶ μετέχοντες της Λακεδαιμονίων πο-

323쪽

168. λιτείας ἔτει τετάρτω πρότερον της Ἀντιγονου παρουσίας άλωσαν κατὰ κράτος - των Ἀχαιον, Ἀράτου πραξικοπήσαντος αυτον - πόλιν. ἐν sis

καιρῶ τοσουτον ἀπέσχον του παθεῖν τι δεινον διὰ

τὴν προειρημένην μαρτίαν, Δ καὶ περιβόητον συνέβη γενέσθαι το πραχθεν διὰ τὴν ὀξυτητα της κατὰ τὴν προαίρεσιν ἀμφοτέρων μεταβολης. ἄμα γὰρ τω 4

κατασχεῖν τὴν πήλιν Ἀρατος παραυτίκα μεν τοις υφ αυτον ταττομένοις παρηγγελλε μηδένα μηδενος 1 ἄπτεσθαι των ἀλλοτρίων, ἐξης δε τούτοις τους Μαν bτινέας συναθροίσας παρεκάλεσε θαρρεῖν καὶ μένειν ἐπὶ των ἰδιωw πάρξειν γὰρ αυτοῖς τὴν ἀσφάλειαν πολιτευομενοι μετὰ των Ἀχαιον τοις δε αντι-6νευσιν ἀνυπονοήτου καὶ παραδόξου φανεισης της is ἐλπίδος, παραυτίκα πάντες ἐπι τῆς ἐναντίας ἐγένοντο γνώμης καὶ προς οὐ μικρω προτερον μα- 7χύμενοι πολλους με των ναγκαίων ἐπεῖδον ἀπολ 160. λυμένους, - ὀλίγους δ αυτον βιαίοις τραυμασι περιπεσύντας, τουτους εἰς τὰς ἰδιας οἰκίας εἰσαγ6-20 μενοι καὶ ποιησάμενοι σφίσι καὶ τοις ἄλλοις ἀναγκαίοις ὁμεστίους, ουδὲν ἀπέλειπον τῆς με αλλήλων φιλοφροσυνης. καὶ τουτ εἰκμως ἐποίουν ου γὰρ 8 οἶδ' εἴ τινες ἀνθρώπων ευγνωμονεστέροις ἐνετυχον πολεμίοις Ουδ' εἴ τινες βλαβεστερον ἐπάλαισαν τοῖς

ab μεγιστοι δοκουσιν εἶναι συμπτώμασι Μαντινεων

διὰ τὴν Ἀράτου καὶ των Ἀχαιον εἰς--ους φιλανθρωπίαν. μετὰ δε ταυτα προορώμενοι τὰς ἐν αὐ-58τοις στάσεις καὶ τὰς - Αἰτωλον καὶ Λακεδαιμονίων ἐπιβουλάς, πρεσβευσαντες προς τους Ἀχαιους ad ηξίωσαν δοονα παραφυλακὴν αυτοῖς. - δε πει 2σθέντες ἀπεκληρωσαν ἐξ αυτον τριακοσίους ἄνδρας'

324쪽

ων οἱ λαχύντες ρμησαν ἀπολιπύντες τὰς ἰδίας πατρίδας καὶ τους βίους, καὶ διέτριβον ἐν Μαντινεία, παραφυλάττοντες τὴν ἐκείνων ἐλευθερίαν μα καὶ σωτηρίαν συν δὲ τούτοις καὶ μισθοφύρους διακο-35 σίους ξέπεμψαν ο μετὰ των Ἀχαιον συνδιετήρουν 169. τὴν ποκειμένην αὐτοις κατάστασιν με ου πολυχδε στασιάσαντες προ σφὰς οἱ Μαντινεῖς, καὶ Λακεδαιμονίους ἐπισπασάμενοι, τήν τε πολιν ἐνεχείρισαν καὶ τους παρὰ τον Ἀχαιον διατρίβοντας παρ1 αὐτοῖς κατέσφαξαμ οὐ μεκον παρασπονδημα καὶ

δεινύτερον ουδ' εἰπεῖν εὐμαρες ἐπειδὴ γὰρ ἔδοξε 5

σφίσι καθόλου τὴν προς το ἔθνος χάριν καὶ φιλίαν ἀθετεῖν των γε προειρημενων ανδρῖν ἐχρῆν δήπου φεισαμένους ἐῆσαι πάντας ποσπύνδους ἀπελθεῖν 15 τουτο γὰρ καὶ τοῖς πολεμίοις ἔδυς ἐστὶ συγχωρεῖ εσθαι κατὰ τους κοινοψ τον ἀνθρώπων νύμους. οἱ δ' ἶνα Κλεομένει καὶ Λακεδαιμονίοις ἱκανὴν πα- 7ράσχωνται πίστιν προς τὴν ἐνεστοσαν ἐπιβολήν, τακοινὰ τον ἀνθρώπων δίκαι παραβάντες το μέγι- re στον ἀσέβημα κατὰ προαίρεσιν ἐπετέλεσαν - γὰρἈτούτων μύχειρας γενέσθαι καὶ τιμωροὐς λινες πρύτερον με κατὰ κράτος λαβόντες αὐτοψ ἀθωους ἀφῆκαν, τύτε δε τὴν ἐκείνων ἐλευθερίαν καὶ σωτηρίαν ἐφώλαττον, πηλίκης ὀργης ἐστιν αξιον τί δ' s 161.

25 αν παθύντες υτοι δίκην δοξαιεν αρμύζουσαν δεδωκέναι τυχb ἴσως εἴποι τις αν πραθεντες μετὰ τέκνων καὶ γυναικον, ἐπεὶ κατεπολεμήθησαν. Ἀλλὰ 10το- γε καὶ τοι μηθεν ἀσεβες ἐπιτελεσαμένοις κατὰ του του πολέμου νύμους πύκειται παθεῖν. 304Mos ὁλοσχερεστέρας τινb καὶ μείζονος τυχεῖν ησαν ξιοι τιμωρίας, - εἴπερ ἔπαθον ἁ Φύλαρ- 11

325쪽

196 I. u. ΕIdam CLΕΟΜENICVΜ.χύς φησιν, οὐκ ἔλεον εἰκις ἡ συνεξακολουθεῖν αὐτοῖς παρὰ των Ἐλλήνων, ἔπαινον δὲ καὶ συγκατάθεσιν μὰλλον τοι πράττουσι καὶ μεταπορευομε-I νοις τὴν ἀσέβειαν αυτον. ἀλλ ομως οὐδενδ περαιτερω συνεξακολουθήσαντος Μαντινευσι κατὰ τὴν 5 περιπετειαν πλὴν του διαρπαγηναι τους βίους και

170. πραθηναι τοὐς ἐλευθέρους, ὁ συγγραφεψς αυτης της τερατείας χάριν υ μόνον ψευδος εἰσήνεγκε το13 3λον, ἀλλὰ καὶ το εοδος ἀπίθανον, καὶ διὰ τὴν υπερβολὴ τῆς ἀγνοια οὐδ το παρακείμενον δυνήθη 30

συνεπιστησαι, πο οἱ αὐτοὶ κατὰ τους αυτους και-

ρους κυριεύσαντες εγεατῖν κατὰ κράτος οὐδεν14 των μοίων ἔπραξαν. καίτοι γ' εἰ μεν η των πρατ- τύντων μύτης ἡ αἰτία, καὶ τούτους tab ἡ πεπονθεναι ταὐτὰ τοῖς - τον αυτbν ποπεπτωκύσι 15 καιρόν. εἰ δε περὶ μύνους γεγον Μαντινεῖς διαφορά, φανεριν τι καὶ τὴν αἰτίαν τῆς ὁργης ἀνάγκη διαφω σαν γεγονέναι περὶ τούτους. 59 Πάλιν Ἀριστόμαχον τον Ἀργεων φησιν ἄνδρα της ἐπιφανεστάτης οἰκίας πάρχοντα, καὶ τετυραν ηονηκύτα μεν Ἀργείων, πεφυκότα δ' ἐκ τυράννων, υποχείριον Ἀντιγον καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς γενόμενον, εἰς Κεγχρεὰς ἀπαχθηναι καὶ στρεβλούμενον ἀποθανεῖν, ἀδικώτατα καὶ δεινύτατα παθέντα πάντων ανθρώπων τηρον δὲ καὶ περὶ ταύτην τὴν πραξιν β συγγραφεὐ το καθ' υτιν ἰδίωμα, φωνάς τινας πλάττει διὰ m νυκτδ αυτο στρεβλουμένου προσπιπτούσας τοῖς σύνεγγυς κατοικοsσιν - τους μεν ἐκπληττομένους τὴν ἀσεβειαν, οὐ δ' ἀπιστο τας, τοὐς δ' ἀγανακτο τας ἐπὶ τοῖς γινομενοι προσ- -

τρεχειν πρις τὴν οἰκίαν φησί. περὶ μεν οὐ της 162.

326쪽

τοιαύτης τερατείας παρείσθω δεδήλωται γαρ αρκούντως ἐγώ δ' 'Αριστύμαχον, εἰ καὶ μηδεν εἰς οτους Ἀχαιοὐς τερον μαρτε, κατά γε τὴν του βίου προαίρεσιν καὶ την εἰς πατρίδα παρανομίαν της μεγίστης ξιον κρίνω τιμωρίας. καίπερ ὁ συγγρα-χφεώς, βουλύμενος οξειν αυτο τὴν δόξαν καὶ παραστησασθαι τους ἀκούοντας εἰς το μὰλλον αὐτω17 I. συναγανακτεῖν ἐφ' οἷς ἔπαθεν, ου μύνον αυτον φησι γεγονέναι τύραννον, ἀλλα κἀκ τυράννω πεφυκώ1 ναι. ταύτης δε μείζω κατηγορίαν et πικροτέραν εοὐδ' ἄν εἰπεῖν ραδίως δύναιτ χυδείς. αὐτο γαρ τοὐνομα περιεχε τὴν ἀσεβεστάτην ἔμφασιν καὶ πάσας περιείληφε τὰς εν ἀνθρώποις ἀδικίας καὶ παρανομίας. Ἀριστύμαχος δ' εἰ τὰ δεινοτάτας - Τ15 μεινε τιμωρίας, ως ουτύς φησιν, - ου ἱκανὴν ἔδωκ' αν δίκην μιας μέρας, ἐν hi παρεισπεσόντος8 εἰς τὴν πόλιν Ἀράπου μετὰ των Ἀχαιον, καὶ μεγάλους - ας καὶ κινδύνους πομείναντος ὐπὲρ της Ἀργείων λευθερίας, τέλος δ' ἐκπεσύντος διὰ socio μηδένα συγκινηθῆναι των ἔσωθεν αὐτω ταξαμένων, διὰ το - του τυράννου φύβον, Ἀριστομή sχος, ἀφορμη ταμ καὶ προφάσει χρησάμενος, ως

τινων συνειδύτων τα περὶ τὴν εἴσοδον των Ἀχαιον,δγδοη κοντα του πρώτους των πολιτον οὐδεν δι-s κησαντας στρεβλώσας ἐναντίον των αναγκαίων κατέσφαξε. παρίημι τὰ παρ' ὁλον τον βίον αὐτο καὶ 10των προγύνων ἀσεβηματα μακρον γάρ. διόπερ υκ κεἴ τινι των μοίων περιέπεσε δεινον γητέον, πολῶδε δεινότερον, εἰ μηδενις τούτων πεῖραν λαβῶν so ἀθωος ἀπέθανεν. οὐδ' Ἀντιγύνω προσαπτέον οὐδ' 2Ἀράτ παρανομίαν, ὁτι λαβύντες κατὰ πολεμον

327쪽

198 L. . BELIRIM IIΞΟΜΕΝICUM. υποχείριον τυραννον στρεβλώσαντες ἀπέκτειναν ον

γε καν κατ αυτὴν τὴν εἰρήνην τοις ἀνελουσι καὶ τιμωρησαμένοις ἔπαινος καὶ τιμὴ συνεξηκολούθει παρὰ τοῖς ρθῖς λογιζομένοις. τε δε χωρὶς τῖν προειρημένων καὶ τους 'Aχαιοὐ παρεσπύνδησε, τι s4 παθεῖν ν αξιος ἐκεῖνος γαρ ἀπέθετο μεν τὴν τυραννίδα χρύνοις, πολλοῖς πρύτερον - τον και- ρων συγκλειόμενος διὰ οὐ μητρίου θάνατον, ἀνελπίστως δὲ της ἀσφαλείας ἔτυχε περισταλεὶς -ο 163. 6της τον Ἀχαιον πραύτητος καὶ καλοκαγαθίας orario

τινες ο μύνον αυτον τον ἐκ της τυραννίδος σεβημάτων ἀζήμιον ἐποίησαν, ἀλλα καὶ προσλαβύντες 172. εἰς τὴν πολιτείαν τὴν μεγίστην τιμὴν περιέθεσαν, ηγεμύνα καὶ στρατηγον καταστήσαντες σφον αὐτον. ὁ δ' ἐπιλαθύμενος το προειρημένων φιλανθρωπων 15 παρὰ πόδας, ἐπεὶ μικριν ἐπικυδεστέρας ἔσχε τὰς ἐλπίδας περ του μέλλοντος ἐν Κλεομένει, τήν τε

πατρίδα καὶ τὴν αυτου προαίρεσιν ἀποσπάσας ἀποτῖν Ἀχαιον ἐν τοίς ἀναγκαιοτάτοις καιροῖς προσε- νειμε τοῖς ἐχθροῖς δν υποχείριον γενύμενον υκ οἐν Κεγχρεαῖς ἔδει τὴν νύκτα στρεβλουμενον ἀποθανεῖν, δε Φύλαρχός φησι, περιαγέμενον δ' εἰς τὴν Πελοπόννησον καὶ μετὰ τιμωρίας παραδειγμα-8τιζύμενον ουτως ἐκλιπεῖν το αν ἀλλ ομως τοιουτος ων ουδενος ἔτυχε δεινου πλὴν του καταπον 25τισθῆναι διὰ τον ἐπὶ ταῖς Κεγχρεαῖς τεταγμένων. 61 ωρίς τε τούτων τὰς μεν Μαντινέων μῖν συμφορὰς με αυξήσεως καὶ διαθέσεως ἐξηγήσατο, δηλον τι καθήκειν υπολαμβάνων τοῖς συγγραφευσι τὰς παρανόμους τον πράξεων ἐπισημαίνεσθαι, τῆς οδὲ Μεγαλοπολιτο γενναιοτητος, η περὶ τους αυ-

328쪽

τους χρησαντο καιρούς οὐδε κατὰ ποσον ἐποιήσατο μνήμην, σπερ το τὰς μαρτίας ἐξαριθμεῖσθαι:των πραξάντων οἰκειώτερον πάρχον της ἱστορίας του τα καλὰ καὶ δίκαια των ἔργων ἐπισημαίνεσθαι, ' τους ἐντυγχάνοντας τοις πομνήμασιν ττόν τι διορθουμένους - των σπουδαίων καὶ ζηλωτων ἔργων περ - των παρανομων καὶ φευκτον πράξεων δ δε πος με ἔλαβε Κλεομένης τὴν πολιν

- πος ἀκέραιον διαφυλάξας ἐξαπέστειλε παρα- 1 χρημα προς τους Μεγαλοπολίτας εἰς τὴν Μεσσήνην γραμματοφύρους, ἀξιων αυτοὐς ἀβλαβη κομισαμένους τὴν αυτον πατρίδα κοινωνησαι τον ἰδίων

πραγμάτων, ταυτα μεν μῖν ἐδήλωσε, βουλύμενος ὐποδεῖξαι τὴν Κλεομενους μεγαλοφυχίαν καὶ μετρι-

173 ύτητα προς τους πολεμίους. ἔτι δε πῖς οἱ Μεγα ελοπολῖται της ἐπιστολῆς ἀναγινωσκομένης Ου ἐά 164. σαιεν εἰς τέλος ἀναγνωσθηναι, μικρου δε καταλεύσαιεν του γραμματοφύρους, ως τούτου διεσάφησε.το δ' ἀκόλουθον καὶ το της ἱστορίας διον ἀφεῖλε, 6 εὐτον ἔπαινον καὶ τὴν ἐπ' ἀγαθω μνήμην τον ἀξιο λύγων προαιρέσεων. καίτοι γ' ἐμποδῶν ἡν. εἰ γὰρ του λύγω καὶ δίγματι μόνον πομείναντας πολεμον ὐπερ φίλων καὶ συμμάχων ἄνδρας ἀγαθοὐ νομίζομεν, τοῖς δε καὶ χώρας καταφθορὰν καὶ πολιορ-as κίαν ἀναδεξαμένοις ου μόνον ἔπαινον, ἀλλα καὶ χάριτας καὶ δωρεὰς τὰς μεγίστας ἀπονέμομεν, τίνα 8 γε χρὴ περὶ Μεγαλοπολιτον ἔχειν διάληψιν αρ' ουχὶ τὴν σεμνοτάτην καὶ βελτίστην ο πρῖτο μεν sτὴν χώραν Κλεομένει προεῖντο, μετὰ δε ταυτα πά--λιν ὁλοσχερος ἔπταισαν τη πατρίδι διὰ τὴν προς τους Ἀχαιοὐς αῖρεσιν, το δε τελευταῖον, δοθείσης 10

329쪽

ἀνελπίστως καὶ παραδόξως αὐτοῖς ἐξουσίας βλαβηταύτην ἀπολαβεῖν. προείλαντο στέρεσθαι χώρας. τάφων, ερ Φν, πατρίδος των παρχόντων, πάντων συλλήβδην των ἐν ἀνθρώποις αναγκαιοτάτων, χάριν του μὴ προδομαι τὴν προς τους συμμάχους 111 πίστιν. - τί κάλλιον ἔργον η γέγονεν γένοιτι- ἐπὶ τί δ' αὐ-λλον συγγραφεὐς ἐπιστησαι τους ἀκούοντας δια τίνος δ' ἔργου μαλλον αν παρορμήσαι προς φυλακὴν πίστεως καὶ προς ἀληθινGν πραγμάτων καὶ βεβαίων κοινωνίαν ων έδεμίαν 1oria ἐποιήσατο μνήμην Φύλαρχος, τυφλώττων ε γ' ἐμοὶ δοκεῖ, περὶ τὰ κάλλιστα καὶ μάλιστα συγγραφεῖ καθήκοντα των ἔργων. 62 O μὴν ἀλλα τούτοις ἐξης φησιν ἀπο τον ἐκτης Μεγάλης πύλεως λαφέρων ξακωχίλια τάλαντα 15 τοῖς Λακεδαιμονίοις πεσεῖν, - τὰ δισχίλια Κλεο- 174 2 μένει δοθηναι κατὰ τους ἐθισμοές. ἐν δε τούτοις προτον μεν τίς οὐκ αν θαυμάσειε τὴν ἀπειρίαν καὶ τὴν ἄγνοιαν της κοινῆς ἐννοιας περ η των Ἐλ- λενικῖν πραγμάτων χορηγίας καὶ δυνάμεως ην μου mi λιστα δεῖ παρὰ τοις ἱστοριογράφοις πάρχειν ἐγειγα - λέγω κατ' ἐκείνους τους χρόνους, is οἷς - τε τον ἐν Μακεδονία βασιλέων ἔτι δε μαλλον 165. - της συνεχείας τον προς ἀλλήλους πολέμων αρ- 4δην κατέφθαρτο τὰ Πελοποννησίων, ἀλλ' ἐν τοις as καν μας καιροῖς, ἐν οἷς πάντες is καὶ ταμ λέγοντες μεγίστην καρπο-θαι δοκοοσιν εὐδαιμονίαν,ομως ἐκ Πελοποννήσου πάσης ξ αὐτ2ν 2 ἐπίπλων χωρὶς σωμάτων οὐχ οἷόν τε συναχθηναι τονσουτο πληθος χρημάτων. καὶ διύτι το- νυν οὐκ mεἰκη, λόγω δέ τινι μαλλον ἀποφαινύμεθα, δηλον ἐκ

330쪽

τ των τις γὰρ υπὲρ Ἀθηναίων οὐχ ἱστύρηκε δι- 66τι καθ' υς καιροὐ μετὰ Θηβαίων εἰς τον προς Λακεδαιμονίους ἐνέβαινον πολεμον, καὶ μυρίους μεν ἐξέπεμπον στρατιώτας, κατον δ' ἐπληρουν τριαε ρεις, ὁτι τύτε κρίναντες - της ἀξιας ποιεῖσθαι τὰς εἰς τον πύλεμον εἰσφορὰς ἐτιμήσαντο τήν τε χῶραν την Ἀττικην πασαν καὶ τὰς οἰκίας, μοίως δε καὶ τὴν λοιπὴν οὐσίαν ἀλλ ομως το σύμπαν τίμημα της ἀξίας ἐνέλιπε τον ἐξακισχιλίων διακο- 1 σίοις καὶ πεντηκοντα ταλάντοις. ἐξ - ου ἀπεοι- 8ῶς αν φανείη το περὶ Πελοποννησίων ἄρτι ηθεν - ἐμου κατὰ δ' ἐκείνους τους καιρους ἐξ αυτης sτης Μεγάλης πολεως περβολικῖς ποφαινύμενος

Ου θω τις εἰπεῖν τολμήσειε πλείω γενέσθαι τρια- i5 κοσίων, ἐπειδήπερ ὁμολογούμενόν ἐστι διμι καὶ 10των ἐλευθέρων καὶ των δουλικον σωμάτων τὰ πλεῖστα συνέβη διαφυγειν εἰς τὴν Μεσσήνην μέγιστονδε των προειρημένων τεκμηριον οὐδενος γὰρ ἔν-I1τες δεύτεροι των Ἀρκάδων Μαντινεῖς με κατὰ ad τὴν δύναμιν με κατὰ τὴν περιουσίαν, ως υτις 176 Ουτις φησιν, ἐκ πολιορκίας δε καὶ παραδύσεως ἀλύντες, στε μήτε διαφυγεῖν μηδένα μήτε διακλαπη- ναι ραδίως μηδεν, - το πὰν λάφυρον ἐποίησαν 12

μετὰ των σωμάτων κατὰ τους--οὐ καιροὐ τά-

is λαντα τριακύσια.

G δε συνεχες τούτω τίς οὐκ ἔτι μαλλον 63 θαυμασειε ταυτα γὰρ ποφαινύμενος λέγει προ της

παρατάξεως δέχ χμέραις μάλιστα τον παρὰ Πτολεμαίου πρεσβευτὴν ἐλθεῖν ἀγγέλλοντα προς -

s Κλεομένη διήτι Πτολεμαῖος τι με χορηγεῖν ἀπο- 166. λέγει, διαλύεσθαι δε παρακαλεῖ πρις τον Ἀντίγο-