Polybii Historiae

311쪽

νήφοις αἰέ μετροsντας τὰς ἔχθρας και τὰς φιλίας

6επεβάλετο λαλεῖν προς ὁ εἰρημένον βασιλε και συμπλέκειν τὰς χεῖρας, ποδεικνύων αὐτ το συμ-

νβησόμενον ἐκ των πραγμάτων. προδήλως μεν ουν αυτ πράττειν ἀσύμφορον γεῖτο δια πλείους αἰτιας 5τύν τε γαρ Κλεομένη καὶ τους Λιτωλους ἀνταγωνι- στα παρασκευάζειν μελλε προς τὴν ἐπιβολήν, τους τε πολλοὐ των 'Aχαιον διατρέψειν, καταφεύγων ἐπὶ τους ἐχθροὐς καὶ δοκQν ὁλοσχερος ἀπεγνωκέναι τὰς ἐν αὐτοῖς ἐλπίδας οπερ κιστα φαίνεσθαι πράτ- 10 των ἐβούλετο διοπερ ἔχων τοιαύτην πρύθεσιν ἀδη- 10 λως αυτ διενοεῖτο χειρίζειν. D ου πολλὰ παρὰ 150. την αυτου γνώμην ναγκάζετο καὶ λεγειν καὶ ποιεῖν προς τους ἐκτός, δι ἰν μελλε τὴν ἐναντίαν ἔμφασιν υποδεικνύων ταύτην ἐπικρύψεσθαι τὴν iacis 11 κονομιαν. ὼν χάριν ἔνια τούτων οὐδ' ἐν τοῖς πο- μνήμασι κατεταξεν. 48 Etati δε τους Μεγαλοπολίτας κακοπαθοθντας με τω πολεμω διὰ το παρακειμένους τη Λακεδαίμονι προπολεμειν τον αλλων, ου τυγχάνοντας δε ad

της καθηκουσης ἐπικουρίας - τον Ἀχαιον διὰ τοκἀκείνου, δυσχρηστεῖσθαι θλιβομένους - της

2 περιστασεως, σαφος δε γινωσκων οἰκείως διακειμένους αὐτους προς τὴν Μακεδόνων οικίαν ἐκ τον 3 κατὰ τον Ἀμύντου Φίλιππον ευεργεσιον, διειλήφει asδιύτι ταχέως ν - του λεομένους πιεζύμενοι καταφύγοιεν ἐπὶ τονυντιγονον και τὰς Μακεδόνων

4 ἐλπίδας κοινολογηθεὶς - δι απορρήτων περὶ της 158 ολης ἐπιβολῆς Νικοφάνει καὶ Κερκιδα τοῖς Μεγαλοπολίταις, ιτινες σαν αὐτο πατρικοὶ ξένοι καὶ so προς τὴν πιβολὴν ευφυεῖς, Ῥαδίως διὰ τούτων

312쪽

ὁρμὴν παρέστησε τοῖς Μεγαλοπολίταις εἰς το πρεσβεύειν προς τοὐς Ἀχαιοὐ καὶ παρακαλεῖν προς το Ἀντίγονον περ βοηθειας οἱ μεν ουν Μεγα-6λοπολῖται κατέστησαν μοὐ τους περὶ τον Νικο- φάνη και τον Κερκιδον πρεσβευτὰς πρός τε τοὐς Ἀχαιοὐ κἀκεῖθεν εὐθέως προ τον Ἀντίγονον αν αὐτοις συγκατάθηται το ἔθνος - ' Ἀχαιοὶ συν-7εχώρησαν πρεσβεύειν τοῖς Μεγαλοπολίταις. σπουδη 8 συμμίξαντες οἱ περὶ τον Νικοφάνη τω βασιλεῖ 1 διελέγοντο περὶ μεν της ε τῖν πατρίδος αὐτὰ τἀναγκαῖα διὰ βραχεων καὶ κεφαλαιωδος, τὰ δεπολλὰ περὶ των ολων κατὰ τὰς ἐντολὰς τὰς Ἀράτου καὶ τὰς ποθέσεις. Ἀμαι δ' ῆσαν ποδεικνύναι 49 τὴν Αἰτωλον καὶ Κλεομένους κοινοπραγίαν τί δένα- 15 ται καὶ ποῖ τείνει, καὶ δηλουν τι πρῶτοι μεν

αὐτοις Ἀχαιοῖς εὐλαβητέον, εξης δε καὶ μαλλον Ἀντιγόνω. τουτο μεν γὰρ ως Ἀχαιοὶ τον ἐξ ἀμφοῖν 2πολεμον οὐκ αν πενέγκαιεν εὐθεώρητον εἶναι πασι, τομ δ' ς Αἰτωλοὶ καὶ Κλεομενης κρατήσαντες 161.2 τούτων οὐκ εὐδοκήσουσιν οὐδὲ μὴ μείνωσιν ἐπὶ τον ποκειμένων ἔτι του πρόσθεν αον εἶναι τω νουν ἔχοντι συνιδεῖν. τήν τε γὰρ Αἰτωλον πλεο- 3νεξίαν οὐχ οἷον τοι Πελοποννησίων ροις εὐδοκη σαί-- αν περιληφθεῖσαν, ἀλλ' οὐδε τοῖς της Ελλάδος, την τε Κλεομένους φιλοδοξίαν καὶ τὴν οὐλην ἐπιβολὴν κατὰ μεν το παρον αὐτης ἐφίεσθαιτης Πελοποννησίων ρχης τυχόντα δε ταύτης τον προειρημένον κατὰ πόδας ἀνθέξεσθαι τῆς τον Ἐλλήνων γεμονίας. ou τε καθικέσθαι μη οὐ a προσθεν καταλύσαντα τὴν Μακεδόνων ἀρχήν. σκο- 6πεῖν οὐν αὐτbν ξίουν, προορώμενον το μέλλον,

313쪽

πότερον συμφέρει τοι σφετέροις πράγμασι μετώχαιον καὶ Βοιωτον ἐν Πελοποννήσω πρὁ Κλεο-

15s. μένη πολεμεῖν περ της - Ἐλλήνων γεμονίας ηπροέμενον το μέγιστον ἔθνος διακινδυνεύειν ἐν Θετταλία προς Αἰτωλοὐ καὶ Βοιωτούς, ἔτι δ' Ἀχαιosis και Λακεδαιμονίους, περ της Μακεδύνων ἀρτης. et ἐὰν μεν ουν Αἰτωλοὶ τὴν ἐκ των Ἀχαιον εἰς--ους γεγενημένην εὐνοιαν ἐν τοῖς κατὰ Θημήτριον καιροῖς ἐντρεπομενοι τὴν συχίαν ἄγειν υποκρίνωνται, καθεπερ καὶ νυν, πολεμήσειν αυτους ἔφασαν τους Ἀχαι- 1oους προ τον Κλεομένη - μεν τύχη συνεπιλαμβάνηται, μὴ δεῖσθαι χρείας τον βοηθησύντων sata δ' ἀντιπίπτη τὰ της τύχης, Αἰτωλοὶ δε συνεπι-τωωνται, προσέχειν αὐτον παρεκάλουν τοῖς πράγμασιν, να μὴ πρύηται τους καιρούς, ἔτι δε δυνα 15sμένοις σωζεσθαι Πελοποννησίοις ἐπαρκ- περὶ δὲ πίστεως καὶ χάριτος ἀποδύσεως ραθυμεῖν υτιν ωοντο δεῖν της γαρ χρείας ἐπιτελουμένης --ευρήσειν Ἀον υρατον εὐδοκουμένας ἀμφοτέροις 10 υπισχνουντο πίστεις. ὁμοίως δ' ἔφασαν καὶ τον oκαιρον της βοηθείας αὐτb υποδείξειν.50 D μευ ὁ Ἀντίγονος ἀκουσας ταυτα, καὶ δύ- ξας ἀληθινος καὶ πραγματικος ποδεικνύναι τον Ἀρατον, προσεῖχε τοῖς ξης πραττομένοις ἐπιμελῖς. ἔγραψε δε καὶ τοι Μεγαλοπολίταις, ἐπαγγελλόμε as νος βοηθήσειν, ἐὰν καὶ τοι Ἀχαιοῖς τομο βουλο 152.3μένοις τον δε περὶ τον Νικοφάνη καὶ Κερκι- δαν ἐπανελθόντων εἰς οἶκον, καὶ τάς τε παρὰ του βασιλέως ἐπιστολὰς ἀποδύντων καὶ τὴν λοιπὴν sora

4νοιαν αυτο καὶ προθυμίαν διασαφούντων, μετεωρισθέντες οἱ Μεγαλοπολῖται προθύμως ἔσχον ἰέναι

314쪽

Ι. II. BKIaam CLEOMENICVII. 185προς τὴν συνοδον τονυχαιον καὶ παρακαλε li ἐπισπάσασθαι τον Ἀντίγονον καὶ τὰ πράγματα κατὰ σπουδὴν ἐγχειρίζειν αυτῶ ὁ δ' Ἀρατος, διακουσας κατ ἰδίαν των περὶ τον Νικοφάνη τὴν του βασι 5λεως αῖρεσιν ην ἔχοι προς τε τους χαιους καὶ προς--μ, περιχαρὴς ν τω μὴ διακενης πεποιη- 160. σθαι τὴν επίνοιαν μηδ' ευρησθαι κατὰ τὴν - Αἰτω- λον ἐλπίδα τον Ἀντίγονον εἰς τέλος ἀπηλλοτριωμε- νον αυτου πάνυ δε προ λύγον γεῖτο γίνεσθαι si καὶ τ τους Μεγαλοπολίτας προθυμους εἶναι διατον Ἀχαιον φέρειν ἐπὶ τον Ἀντίγονον τὰ πράγματα.

μάλιστα μεν γάρ, ως ἐπάνω προεῖπον, ἔσπευδε μὴ Iπροσδεηθηναι της βοηθείας εἰ δ' et ἀνάγκης ἐπὶ

τουτο δέοι καταφευγειν, οὐ μόνον βουλετο δι αὐ- 15 του γενέσθαι τὴν κλησιν, ετ δε μαλλον ἐξ απάντων τον Ἀχαιον Ἀγωνία γάρ, εἰ παραγενομενος 8 βασιλευς καὶ κρατήσας τω πολέμω του Κλεομενους καὶ του Λακεδαιμονίων, ἀλλοιύτερόν τι βουλευσοιτο περὶ της κοινης πολιτείας, μήποθ' ὁμο-2 λογουμενως τον συμβαινύντων αυτος ἀναλάβη τὴν αἰτίαν, δύξαντος δικαίως τουτο πράττειν δια τὴν ἐα αὐτο προγεγενημνην ἀδικίαν περὶ τον κροκύ- ρινθον εἰς τὴν Μακεδόνων οἰκίαν. διόπερ μα- 10 παρελθύντας τους Μεγαλοπολίτας εἰς το κοινιν βου- α λευτήριον τά τε γράμματα τοι Ἀχαιοῖς ἐπιδεικνύναι καὶ διασαφεῖν τὴν λην ευνοιαν του βασιλέως, προ δε τούτοις ἀξιουν ἐπισπάσασθαι τον Ἀντίγονον τὴν ταχίστην εἶναι δε καὶ τ πλῆθος ἐπὶ της αυτης ρμης προελθῶν Ἀρατος, καὶ τήν τε του IIη βασιλέως προθυμιαν ἀποδεξάμενος καὶ τὴν τον πολ- λον διάληψιν ἐπαινεσας, παρεκάλει διὰ πλειόνων

315쪽

μάλιστα με πειρῆσθαι δι αυτον σώζειν και τὰς πύλεις καὶ τὴν χώραν οὐδεν γὰρ εἶναι τούτου κάλ- IM.12λιον οὐδε συμφορώτερον ἐὰν δ' ἄρα προς τομοτο μέρος αντιβαίνη τὰ της τυχης πρύτερον ἔφη δεῖν ἐξελέγξαντας πάσας τὰς ἐν αυτοῖς ἐλπίδας τύτε s51 καταφεύγειν ἐπὶ τὰς των φιλων βοηθείας ἐπισημηναμένου δε του πλήθους, ἔδοξε μένειν ἐπὶ -υποκειμενων καὶ δι αυτον ἐπιτελεῖν τον ἐνεστ α

2πύλεμον. ἐπεὶ δε Πτολεμαῖος ἀπογνοις μεν τοἔθνος Κλεομένει χορηγεῖν ἐπεβάλετο, βουλύμενος id 161 αυτον ἐπαλείφειν ἐπὶ τονυντίγονον διὰ τ πλείους ἐλπίδας ἔχειν ἐν τοις Λακεδαιμονίοις περ ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς του δένασθαι διακατέχειν τὰς των ἐν Μακε- δοιία βασιλέων ἐπιβολάς, οἱ δ' χαιοὶ τ μεν πρῖτον λαττώθησαν περὶ Λύκαιον, συμπλα is κέντες κατὰ πορείαν, Κλεομένει, τ δε δεύτερον ἐκ παρατάξεως ττήθησαν ἐν τοῖς Λαδοκείοις καλουμένοις της Μεγαλοπολίτιδος, τε και Λυδιάδας ἔπεσε, τ δε τρίτον ὁλοσχερος ἔπταισαν ἐν τοAυμαία περὶ - καλούμενον Ἐκατύμβαιον, παν- ποδημε διακινδυνεύοντες, τύ ηδ τῖν πραγμάτων οὐκέτι διδύντων ναστρονῆν νάγκαζε τὰ περιεστοτα καταφεύγειν μοθυμαδον ἐπὶ τον Ἀντίγονον.6ἐν ω καιρῶ πρεσβευτὴν bν se ἐξαποστείλας υρατος προς Ἀντίγονον βεβαιώσατο τὰ περὶ της π βοηθείας παρειχε δ' αὐτοῖς ἀπορίαν καὶ δυσχρηστίαν μεγίστην ὁ μήτε τον βασιλέα δοκεέν - βοηθησαι χωρὶς του κομίσασθαι τbν κροκόρινθον καὶ λαβεῖν ὁρμητήριον πρις τον ἐνεστ α πόλεμον τὴν τῖν Κορινθίων πόλιν, μήτε τους Ἀχαιους - πτολμῆσαι Κορινθίους κοντας ἐγχειρίσαι Μακεδύσι.

316쪽

δι καὶ το προτον πέρθεσιν ἔσχε το διαβουλιον Iχάριν της περὶ τον πίστεων πισκέψεως. δ δε 52 Κλεομενης, καταπληξάμενος τοῖς προειρημενοι ευτυχήμασι, λοιπον δεος ἐπεπορευετο τὰς πόλεις, si με πείθων, αἷς δε - φύβον ἀνατεινύμενος. προσλαβῶν δε- τρύπω τούτω Καφυας, Πελλήνην, 2 Φενεόν, υργος, Φλιουντα, Κλεωνας, Ἐπίδαυρον, Ἐρμιόνα, ροίζηνα, τελευταῖον κύρινθον, αὐτος με προσεστρατοπεδευσε τη των Σικυωνίων πόλει, 154. 16 τους δ' Ἀχαιους ἀπελυσε του μεγίστου προβλήματος. των γαρ Κορινθίων τω με Ἀράτω στρατηγο-τι 3καὶ τοῖς χαιοῖς παραγγειλάντων ἐκ της πόλεως ἀπαλλάττεσθαι, προ δε τον λεομενη διαπεμπομέ-νων καὶ καλουντων, παρεδόθη τοῖς Ἀχαιοῖς φορμὴ

1 καὶ προφασις εὐλογος ῆς ἐπιλαβύμενος Αρατος 4162 καὶ προτείνας Ἀντιγον τὸν Ἀκροκόρινθον, κατεχόντων Ἀχαιον τότε τον τύπον τουτον ἔλυσε μεντο γεγονος ἔγκλημα προς τὴν οἰκίαν, ἱκανὴν δεπίστιν παρέσχετο της προς τα μελλοντα κοινωνίας,2 το δὲ συνεχον, ὁρμητήριον παρεσκευασεν Ἀντιγόνωπρος-b κατα Λακεδαιμονίων πόλεμον. υ δε Κλεομενης, ἐπιγνους τους Ἀχαιους συντι 5θεμενους τ προ τον Ἀντίγονον, ἀναζευξας απιτο Σικυονος, κατεστρατοπεδευσε περὶ τb Ἱσθμύν,

εὐδιαλαβῶν χάρακι καὶ τάφρω ὁ μεταξυ τύπον του τ' Ἀκροκορίνθου καὶ τον μείων καλουμενων δρον, πασαν δ βεβαίως περιειληφὼς ταῖς ἐλπίσι την Πελοποννησίων ρχην Ἀντίγονος δε πάλαι μενεην ἐν παρασκευἶ, καραδοκον το μελλον κατὰ τὰς 3 υποθεσεις τὰς Ἀράτου τότε δὲ συλλογιζόμενος κ 7τῖν προσπιπτόντων σον ουπω παρεῖναι τbν Κλεο-

317쪽

αένη μετὰ της δυνάμεως εἰς Θετταλίαν, διαπεμψάμενος πρύς τε τολυρατον καὶ τους Ἀχαιους περτων μολογημένων, μεν ἔχων τὰς δυνάμει et διαντης υβοίας ἐπὶ του Ἀθμύν. οἱ γὰρ Αἰτωλοὶ πρις

τοῖς ἄλλοις καὶ τύτε βουλόμενοι κωλοσαι τον Ἀντί- sγονον τῆς βοηθείας, ἀπειπον αυτ πορεύεσθαι μετὰ δυνάμεως ἐντος Πυλον οἰ- μη διήτι κωλυσουσιμεο οπλων αυτου την δίοδον.

υ μεν ουν Ἀντίγονος καὶ Κλεομενης ἀντεστρατοπέδευον ἀλληλοις, ὁ μεν εἰσελθεῖν σπουδάζων εἰς id Πελοπόννησον, ὁ δὲ Κλεομενης κωλοσαι της ει 53 ύδου του Ἀντίγονον οι δ' Ἀχαιοί, καίπερ οὐ μετρίως λαττωμένοι τοις λοις δμως οὐκ ἀφίσταντο της προθέσεως οὐδ' ἐγκατέλειπον τὰς ἐλαυτοις ἐλ I55.2πίδας, ἀλλ' αμα τω ον Ἀρωτοτέλη τον Ἀργεῖον is ἐπαναστηνα τοῖς Κλεομενισταῖς βοηθήσαντες καὶ παρεισπεσόντες μετὰ ιμοξένου του στρατηγου κα-3τέλαβον την των Ἀργείων πολιν. 4 δὴ καὶ νομι- 163. στέον αἰτιώτατον γεγονέναι πραγμάτων κατορθώσεως. το γὰρ ἐπιλαβύμενον της ορμης το Κλεο--ομένους καὶ προηττησαν τὰς φυχὰς των δυνάμεων τουτ' ν, ως ἐξ αυτον φανερδν ἐγένετο τον πραγ-4μάτων. καὶ γὰρ τύπους εὐφυεστέρους προκατέχων, καὶ χορηγίαις δαψιλεστέραις Ἀντιγύνου χρώμενος, καὶ τύλμη καὶ φιλοτιμία μείζονι παρωρμημένος, β63μως μα τω προσπεσεῖν - διότι κατειληφθαι συμβαίνει τὴν τῖν Ἀργείων πολιν - του χαιον,ευθὐς ἀνάσπαστος, ἀπολιπων τὰ προδεδηλωμενα προτερήματα, φυγu παραπλησίαν ἐποιεῖτο τὴν ἀποχώρησιν, δεισας μὴ πανταχόθεν -- περιστοσιν κ

οἱ πολέμιοι παραπεσὰν δ' εἰς Ἀργος, καὶ κατὰ

318쪽

α II. BELIRIM CLEOΜENICUM. 189 ποσον ἀντιποιησάμενος της πόλεως, μετὰ ταυταγενναιως με των Ἀχαιον, φιλοτίμως δε των Ἀργείων ἐκ μεταμελεια αυτον ἀμυναμένων, ἀποπε-

σω καὶ ταύτης της ἐπιβολης, καὶ ποιησάμενος τὴν πορείαν δια Μαντινείας, υτως ἐπανηλθεν εἰς τὴν Σπάρτην. ὁ δ' Ἀντίγονος ἀσφαλος εἰς τὴν Πελο-54πύννησον εἰσελθων παρέλαβε τον Ἀκροκόρινθον, οὐδένα δε χρύνον μείνας εἴχετο των προκειμένων

καὶ παρῆν εἰς υργος. ἐπαινέσας δὲ τους Ἀργείους,4

1 καὶ καταστησάμενος τα κατὰ τὴν πόλιν αυθις ἐκποδος ἐκίνει, ποιούμενος τὴν πορείαν is ἐπ' Ἀρκαδίας. ἐκβαλῶν δε τὰς φρουρὰς ἐκ των ἐποικο-3δομηθέντων χωρίων - Κλεομένους κατά τε τὴν Αἰγειιν καὶ Βελμινατιν χωραν, καὶ παραδοὐ τα1 φρούρια Μεγαλοπολίταις, κε προς τὴν των Ἀχαιον συνοδον εἰς Αἴγιον. Ἀπολογισάμενος δε περὶ τον καθ' inb καὶ χρηματίσας περὶ τον μελλόντων, ετ δε κατασταθεὶς γεμῶν πάντων τον συμμάχων, μετὰ ταυτα χρύνον μέν τινα παραχειμάζων οs διέτριβε περὶ Σικυον καὶ Κύρινθον της δ' ἐαρι-

νης ωρας ἐνισταμένης ἀναλαβον τὰς δυνάμεις 156.

προηγε καὶ διανύσας τριταιος προς τὴν τον δε-6166 γεατον πόλιν, ἀπηντηκύτων και τον Ἀχαιον ἐν-ταsθα, περιστρατοπεδεύσας ρξατο πολιορκεῖν αὐ- is τήν τον δε Μακεδώνων ἐνεργος χρωμένων τη τε Τλοιπη πολιορκια καὶ τοι δρύγμασι, ταχέως ἀπελπίσαντες ι εγεῆται τὴν σωτηρίαν παρέδοσαν αυτούς. ὁ δ' Ἀντίγονος, ἀσφαλισάμενος τὰ κατὰ τῆν' πόλιν, εἴχετο κατὰ το συνεχε τον ξης, καὶ προηγεω κατὰ σπουδὴν εἰς τὴν Λακωνικήν. Ἀγγίσας δε sis

Κλεομένει προκαθημένω της εαυτου χωρας κατεπει-

319쪽

190 L. H. E O CIMMEM M. 10ραζε, καὶ συνίστατ τινας ἀκροβολισμούς. προσπε- σύντος δε διὰ των κατασκήπων --τους ἐξ υρ- χομενου στρατιώτας παραβεβοηθηκέναι προς τον Κλεομενη παραυτίκα ποιησάμενος ἀναζυγην πεί- 11 γετο καὶ τον μεν ρχομενον ἐξ ἐφύδου κατὰ κρά sτος Πε μετὰ δε ταυτα περιστρατοπεδεύσας την 12 των Μαντινεων ἐπολιύρκει πύλιν. ταχ δε καὶ ταύτην καταπληξαμενων ων Μακεδόνων καὶ λαβύντων υποχείριον. ἀναζεύξας προηγε την ἐφ' 13 φαίας καὶ δελφούσης. παραλαβῶν δε καὶ ταύτας 1ο

τὰς πολεις, ἐθελοντὴν προσχωρησάντων - των κατοικουντων, ουτως δη συνάπτοντος του χειμονος παρῆν εἰς Αἴγιον προς την των Ἀχαιον σύνοδον.14 καὶ τους μεν Μακεδύνας ἐπ οἴκου διαφηκε πάντας εἰς την χειμασίαν, αυτος δε τοῖς Ἀχαιοις διελεγετ 15 καὶ συνδιενοεῖτο περὶ των ἐνεστώτων.

55 τὰ δε του καιροὐ τούτους συνθεωρον Κλεομένης τὰς μὲν δυνάμεις διαφειμένας, τον δ' Ἀντίγονον μετὰ των μισθοφόρων ἐν ιγίω διατρίβοντα, καὶ τριον μερων ὁδον ἀφεστοτα ης Μεγά so2λης πύλεως την δε πήλιν ταύτην εἰδὰς δυσφέλα- κτον ουσαν δια το μέγεθος καὶ την ἐρημιαν, τύτεδε καὶ ραθυμως τηρουμένην διὰ την Ἀντιγονου παρουσίαν το δε μέγιστον ἀπολωλύτας τους πλει- στους των ἐν ταις λικίαις ἔν τε τη περὶ το - 253καιον καὶ μετὰ ταυτα τη περὶ Λαδόκει μάχy λα- 165 βῶν συνεργοώς τινας των ἐκ Μεσσήνης φυγάδων, οῖ διατρίβοντες ἐτυγχανον ἐν τη Μεγάλη πύλει, παρεισῆλθε διὰ τούτων λάθρα νυκτις ἐντος των τειχον της δ' μερας ἐπιγενομένης παρ' ὀλίγον 157. ηλθε του μη μύνον ἐκπεσεῖν, αλλὰ καὶ τοῖς ὁλοις

320쪽

L. II. BE UM CLEOMENICO. 191 κινδυνεοσαι δια τὴν εὐφυχιαν τον Μεγαλοπολιτον.

δὴ καὶ τρισὶ μησὶ πρύτερον αὐτ συνέβη παθεῖν'

παρεισπεσύντι κατὰ τον Κω λαῶν προσαγορευόμενον

τύπον τῆς πολεως. τύτε δε τω πλήθει τῆς δυνά-65 μεως καὶ τω προκαταλαμβάνεσθαι τοὐς εὐκαιρους τόπους καθίκετο της ἐπιβολῆς, καὶ πέρας ἐκβαλῶν τοὐς Μεγαλοπολίτας κατέσχε τῆν πόλιν. γενύμενος' δ ἐγκρατὴς ουτως αυτὴν πικρος διέφθειρε καὶ δυσμενως στε μηδ' ἐλπίσαι μηδένα διότι δύναιτ1 αν συνοικισθῆναι πάλιν. τομο δε ποιησαί μοιβδοκεῖ δια το κατὰ τὰς τQν καιρον περιστάσεις παρὰ μύνοις Μεγαλοπολίταις καὶ Στυμφαλίοις μηδέποτε δυνηθηναι μήθ' αἱρετιστην καὶ κοινωνbν τῖν ἰδίων ἐλπίδων μήτε προδύτην κατασκευάσασθαι. το μεν si γαρ Κλειτορίων φιλελεύθερον καὶ γενναῖον εἷς ἀνηρ κατίσχυνε διὰ την αυτο κακιαν, Θεάρκης 'ον εἰκύτως ἐξαρνο ται Κλειτύριοι μη μαι παρὰ σφίσι γενέσθαι δ' ποβολιμαῖον ἐξ Ορχομενου τον

ἐπηλύδων τινος στρατιωτον.

a Eπε δε τον κατὰ τους--οὐ καιροψ Ἀράτω 56 γεγραφύτων παρ' ἐνίοις ποδοχῆς ἀξιομα Φύλαρχος, ἐν πολλοῖς ἀντιδοξον καὶ τἀναντι γράφων αὐτω, χρήσιμον ν εχ μαλλον δ' ἀναγκαῖον μῖν, 2

Ἀράτω προηρημένοις κατακολουθεῖν περὶ τον Κλεο- ο μενικον, μη παραλείπειν σκεπτον τομο τ μέρος,

is μη το εοδος ἐν τοῖς συγγράμμασιν ἰσοδυνα-J66. μοῖν ἀπολείπωμεν προς την ἀλήθειαν. καθόλουομεν οὐ o συγγραφεὐ ολος πολλὰ παρ' λην την πραγματείαν εἰκη καὶ ς ἔτυχεν εἰρηκε. 'λην περ so με τῖν ἄλλων ἴσως οὐκ ἀναγκαῖον ἐπιτιμὰν κατὰ τ παρον οὐδ' ἐξακριβοOw σα δε συνεπιβάλλει