Polybii Historiae

341쪽

ΠΟΛΥΒΙΟΥ

I85 1 υτ μεν ἀρχὰς ποτιθέμεθα της αὐτον πραγματείας τύν τε συμμαχικb καὶ δν Ἀννιβιακύν, προς δε τούτοις ὁ περὶ Κοίλης Συρίας πόλεμον, ἐν τηπρώτη με της λης συντάξεως, τρίτη δε ταύτης et ἀνώτερον βύβλω δεδηλώκαμεν ὁμοίως δε καὶ τὰς εαἰτιας, δι ras ἀναδραμύντες τοῖς χρύνοις προ τοὐτων των καιρον συνεταξάμεθα τὰς προ ταύτης φsβλους, ἐν αὐτη 'κείνη διεσαφήσαμεν. νυν δε πειρασομεθα τους προειρημένους πολεμους, καὶ τὰς αἰτίας ἐξ ων ἐγένοντο καὶ δι ας ἐπὶ τοσοsτον se id ξήθησαν με αποδείξεως ἐξαγγέλλειν, βραχέα προ- 4ειπύντες περ της αυτον πραγματείας. 5ντος γαρενδ ἔργου καὶ θεάματος νος του σύμπαντος ὐπὲρ οὐ γράφειν ἐπικεχειρήκαμεν, του πο καὶ πύτε και διὰ τι πάντα τὰ γνωριζύμενα μέρη της οἰκουμένης ο5- τὴν ' μαίων δυναστείαν ἐγένετο, τούτου δ' ἔχοντος καὶ τὴν ἀρχὴν γνωριζομένην καὶ τον χρύ- νον ρισμένον καὶ τὴν συντέλειαν ὁμολογουμένην, χρήσιμον γούμεθ' ειναι καὶ τ περὶ τον μεγίστων ἐν αὐτω μερον, σα μεταξ κεῖται της ἀρχης καὶ 1 μτο τέλους, κεφαλαιωδος ἐπιμνησθηναι καὶ προ-

342쪽

L. III. INTROITUS PARIIS SECUNDAE. 213εκθέσθαι μάλιστα γὰρ υτως πολαμβάνομεν τοῖς εφιλομαθουσι παρασκευάσειν κανὴν ἔννοιαν της

oλης ἐπιβολῆς πολλὰ μεν γὰρ προλαμβανούσης 186. της ψυχης ἐκ τον λων προς τὴν κατὰ μέρος των

πραγμάτων νοσιν, πολλὰ ἐκ το κατὰ μέρος προς τὴν τῖν γλων ἐπιστήμην, ἀρίστην γοώμενοι τὴν ἐξ ἀμφοῖν ἐπίστασιν καὶ θέαν ἀκύλουθον τοῖς εἰρημένοις ποιησύμεθα τὴν προέκθεσιν της αυτον πραγματείας. τὴν μεν ουν καθύλου της ποθέσεως81 ἔμφασιν καὶ τὴν περιγραφὴν δη δεδηλώκαμεν.

τ2 δ κατὰ μέρος ἐν αυτη γεγονύτω αρχὰς μεν ' εἶναι συμβαίνει τους προειρημένους πολέμους, καταστροφὴν δε καὶ συντέλειαν τὴν κατάλυσιν της ἐν Μακεδονία βασιλείας, χρύνον δε τον μεταξ της 1 ἀρχῆς καὶ του τέλους ἔτη πεντηκοντα τρία, περι- 10έχεσθαι δ' ἐν τούτω τηλικαύτας καὶ τοιαύτας πράξεις, ὁσα ουδεὶς τον προγεγονότων καιρον ἐν ἴσωπεριέλαβε διαστήματι. περὶ ν ἀπο της κατοστῆς 11 καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος ἀρξάμενοι τοιάνδε ad τινὰ ποιησύμεθα τὴν ἔφοδον της ἐξηγήσεως. -πο-: δείξαντες γὰρ τὰς αιτίας, δι α ὁ προδεδηλωμένος συνέστη Καρχηδονίοις καὶ Ῥωμαίοις πήλεμος, ὁ προσαγορευθεὶς Ἀννιβιακος, ἐρουμεν ως εἰς Ιταλίαν:ἐμβαλοντες Καρχηδονιοι καὶ καταλύσαντες τὴν ' - 25 μαίων δυναστείαν εἰς μέγαν με φύβον ἐκείνους ηγαγον περὶ σφον καὶ του της πατρίδος ἐδάφους, μεγάλας δ' ἔσχον αυτοι και παραδύξους ἐλπίδας, ῶς καὶ της 'Pώμης αυτης ἐξ ἐφύδου κρατήσοντες. εξῆς δε τούτοις πειρασύμεθα διασαφεῖν ς κατὰ δη τους αὐτους καιρους Φίλιππος μεν ὁ Μακεδων διαπολεμήσας Αἰτωλοις και μετὰ ταυτα συστησό

343쪽

214 UI INTROITUS PARTIS SECUNDAE μενος τὰ κατὰ τους Ἐλληνας, ἐπεβάλετο κοινωνεῖν Καρχηδονίοις των -- ἐλπίδων, Ἀντίοχος δεκα Πτολεμαῖος ὁ Φιλοπάτωρ μφισβήτουν, τελος δ' ἐπολεμησαν περ Κοίλης Συρίας προ αλλήλους,

5'ειδιοι δε καὶ Προυσίας ἀναλαβόντες προς Βυζαν sτίους πόλεμον νάγκασα αυτοὐς ἀποστηνα τουε παραγωγιάζειν του πλεοντας εἰς τον Πόντον στη- 176. σαντες δ' ἐπι τούτων τὴν διήγησιν τον περ της Pωμαίων πολιτείας συστησύμεθα λόγον κατὰ τοσυνεχες ὐποδείξομεν τι μέγιστα συνεβάλετ αυτοῖς 16

του πολιτεέματος ἰδιότης προς το μὴ μονον

187. ἀνακτήσασθαι τὴν ταλιωτων καὶ Σικελιωτου δυναστείαν, ἔτι τὴν Ῥηρων προσλαβειν καὶ Κελ-

των ρχην, αλλὰ το τελευταῖον καὶ προς το κρατήσαντα τω πολεμω Καρχηδονίων ἔννοιαν σχεῖν 157της ων λων πιβολῆς. αμα δε τούτοις κατὰ παρέκβασιν δηλώσομεν τὴν κατάλυσιν τῆς Ἱέρωνος

του Συρακοσίου δυναστείας. οἱ ἐπισυνάψομεν τὰς περὶ τὴν Αἴγυπτον ταραχὰς καὶ τίνα τρόπον Πτολεμαίου του βασιλεως μεταλλάξαντο τον βίου συμ- mi φρονήσαντες Ἀντίοχος καὶ Φίλιππος ἐπὶ διαιρεσει της - καταλελειμμενου παιδος αρχης ρξαντο -- κοπραγμονεω καὶ τὰς χεῖρας ἐπιβάλλειν Φίλιππος μεν τοῖς κατ Αἴγαιον καὶ Καρίαν καὶ Σάμον, Ἀντίοχος δε τοι κατὰ Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην ab μετὰ δε ταυτα συγκεφαλαιωσαμενοι τὰς ἐν βηρία

καὶ Λιβύη καὶ Σικελία πράξεις ' μαίων καὶ Καρχηδονίων μεταβιβάσομεν τὴν διήγησιν λοσχερος εἰς τους κατὰ τὴν Ἐλλάδα τύπους ἄμα ταῖς των 2 πραγμάτων μεταβολαῖς. ἐξηγησάμενοι δε τὰς --Mτάλου καὶ Ῥοδίων ναυμαχίας προς Φίλιππον, τι δε

344쪽

L. III. INTROPPUS PARTIS SECUNDAE. 215τον Pωμαίων καὶ Φιλίππου πύλεμον, ς ἐπράχθη καὶ διὰ τίνων καὶ τί το τέλος ἔσχε, τούτω συνά-3πτοντες το συνεχες μνησθησύμεθα της Αἰτωλων ὁρ- γης, καθ' , Ἀντίοχον ἐπισπασάμενα τον π της Ἀσίας χαιοῖς και ' μαίοις ἐξέκαυσαν πόλεμον. δηλώσαντες τὰς αἰτιας καὶ τὴν Ἀντιύχου διάβασιν εεἰς τὴν Κυρώπη, διασαφήσομεν πρῖτον μεν τίνα τρύπον ἐκ τῆς Ἐλλάδος φυγε, δεύτερον δε πῖς τ- τηθεὶς της ἐπὶ τάδε του αύρου πάσης ἐξεχώρησε, 1 τ δε τρίτον τίνα τρύπον ' μαῖοι καταλύσαντες τὴν ο λατον βριν ἀδήριτον μεν σφίσι παρεσκεύασαν τὴν της Ἀσίας ἀρχήν, ἀπέλυσαν- τους ἐπὶ τάδε του Ἀέρου κατοικοsντας βαρβαρικον φύβων καὶ 177. της Γαλατον παρανομίας. μετὰ δε αὐτα θέντες ε1 - την ψιν τὰς Αἰτωλον καὶ Κεφαλλήνων -- χίας ἐπιβαλοsμεν του Εὐμενε συστάντας πρύς τε 188. Προυσίαν καὶ Γαλάτας πολέμους, ὁμοίως δε καὶ τον με Ἀριαράθου προς Φαρνάκαν. -υ ξης ἐπιμνη- 7σθέντες της παρὰ Πελοποννησίων ὁμονοίας καὶ 20 καταστάσεως, ἔτι δε της αὐξήσεως του μδίων πολιτεύματος, συγκεφαλαιωσύμεθα τὴν λην διηγησιν ἄμα καὶ τὰς πράξεις, ἐπὶ πῆσιν ἐξηγη-8σάμενοι τὴν Ἀντιύχου στρατείαν εἰς Αἴγυπτον του κληθέντος πιφανους καὶ τον Περσικb πόλεμ-s καὶ τὴν κατάλυσιν της ἐν Μακεδονία βασιλείας. δι - ἄμα θεωρηθήσεται πος ἔκαστα χειρίσαντες sῬωμαῖοι πασαν ἐποιησαντο τὴν οἰκουμένην πήκοον

αὐτοῖς.

Εἰ μεν ουν ἐξ αμῖν των κατορθωμάτων καὶ 4M τον ἐλαττωμάτων ἱκανὴν ἐνεδέχετο ποιήσασθαι τὴν διάληψιν υπὲρ τον ψεκτῖν Ἀουναντίον ἐπαινετῖν

345쪽

216 au. III. INTROIITIS PARUS SECUNDAE.

ἀνδρον καὶ πολιτευμάτων, ἐνθάδε που λήγειν νῆμα ἔδει καὶ καταστρεφειν ἄμα τὴν διήγησιν καὶ τψν πραγματείαν ἐπὶ τὰς τελευταίας ἐηθείσας πράξεις

et κατὰ τὴν α ἀρχῆς προθεσιν. 4 τε γὰρ χρειος

πεντηκοντακαιτριετὴς εἰς αὐτ ἔληγεν αὐξη εσις καὶ προκοπὴ της Ῥωμαίων δυναστείας ἐτετελεί-3ωτο προ δε τούτοις ὁμολογούμενον ἐδύκει τομεἶναι και κατηναγκασμενον ἄπασιν τι λοιπύ ἐστι μαίων ἀκούειν καὶ τούτοις πειθαρχεῖν περ των παραγγελλομενων. ἐπεὶ δ' Ἀ- αυτοτελεῖς εἰσιν οοsτε περὶ των κρατησάντων με περὶ των ἐλαττωθέντων αἱ φιλος ἐξ αυτον τον αγωνισμάτων δια- λήψεις, δια το πολλοῖς μεν τα μέγιστα δοκοῖντεἶναι τον κατορθωμάτων, ταν μὴ δεόντως αὐτοις χρήσωνται, τὰς μεγίστας ἐπενηνοχέναι συμφοράς, λοοὐκ ὀλίγοις δε τὰς ἐκπληκτικωτάτας περιπετειας, 3ταν εὐγενος αὐτὰς ἀναδεξωνται, πολλάκις εἰς τὴν ε του συμφεροντος περιπεπτωκεναι μερίδα, προσθετεονα εἴη ταῖς προειρημέναις πράξεσι την τε τον κρα- 189 τούντων ψεσιν, ποία τις δε μετὰ ταμα καὶ πῖς 178. προεστάτει τον λων, τάς τε τον ἄλλων ἀποδοχὰς καὶ διαλήψεις, πύσαι καὶ τίνες πηρχον περὶ τουήγουμένων, προ δε τούτοις τὰς ρμὰς και τους ζηλους ε ξηγητέον, τίνες παρ ἐκάστοις ἐπεκράτουν καὶ κατίσχυον περί τε τους κατ ἰδίαν βίους καὶ asI τὰς κοινὰς πολιτείας δῆλον γὰρ ως ἐκ τούτων φανερον σται τοῖς μὲν νυν ουσι πύτερα φευκτὴν τουναντίον αἱρετὴν εἶναι συμβαίνει τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν, τοῖς δ' ἐπιγινομενοις πύτερον ἐπαινετὴν

καὶ ζηλωτὴν ψεκτὴν γεγονεναι νομιστεον τὴν σο ἀρχὴν αὐτον. - γὰρ φελιμον της μετέρας στω

346쪽

U UI INTROITUS PARTIS SECUNDAE. 217ρίας πρής τε το παριν καὶ προς το μέλλον εν τούτω πλεῖστον κείσεται τω μέρει οὐ γὰρ δὴ τοO εἶναι sτελος ποληπτέον ἐν πράγμασιν με τοῖς γουμένοις με τοῖς ἀποφαινομένοις περ τούτων το νι-

, κημαι καὶ ποιήσασθαι πάντας φ εαυτούς. Ἀμε 10 γὰρ πολεμε τοῖς πέλας ουδεὶς νουν ἐχων νεκεν αὐτο του καταγωνίσασθαι τους ἀντιταττομένους, ost πλεῖ τὰ πελάγη χάριν του περαιωθῆναι μόνον, καὶ μὴν οὐδε τὰς ἐμπειρίας καὶ τέχνας αυτῆς 16ενεκα της ἐπιστήμης αναλαμβάνει πάντες δε πράτ-11τουσι πάντα χάριν των ἐπιγινομένων τοις εργοις ήδων η καλον η συμφερύντων. δῶ καὶ της πραγ- 12ματείας ταύτης τομ' ἔσται τελεσιούργημα, ο νο- ναι τὴν κατάστασιν παρ' ἐκάστοις, ποία τις ν μετὰ 15 το καταγωνισθῆναι τὰ λα καὶ πεσεῖν εἰς τὴν του Ῥωμαίων ἐξουσίαν εως της μετὰ ταυτα πάλιν ἐπιγενομένης ταραχης καὶ κινησεως. περ se δια το 13 μεγεθος των ἐν αὐτη πράξεων καὶ το παράδοξον των συμβαινύντων τ δε μέγιστον δια το των πλεί- Ψ στων μὴ μύνον αυτύπτης, ἀλλ ων με συνερούς,

ων δὲ καὶ χειριστὴς γεγονέναι, προήχθη οἷον αρχὴν ποιησάμενος ἄλλην γράφειν. ὴν δ' η προει-5ρημένη κίνησις, ἐν ι Ῥωμαῖοι μεν προς Κελτίβηρας καὶ Ουακκαίους ἐξηνεγκαν πόλεμον, Καρχη- Iso. 25δόνιοι δε τον προς Μασαννάσαν βασιλέα των Λι-

μων περὶ δε τὴν Ἀσίαν Ἀτταλος μὲν καὶ Πρου 2σίας προ αλλήλους ἐπολέμησαν, ὁ δε των Καππαδοκον βασιλεὐ Ἀριαράθης, ἐκπεσων ἐκ της ἀρχῆς 17s. - ροφέρνους δια ημητρίου του βασιλέως, αὐθις' ἀνεκτήσατο δι Ἀττάλου τὴν πατρωαν ἀρχήν. ὁ δε Σελεύκου ημητριος κέριος γενύμενος ἔτη δώδεκα

347쪽

218 L. III CAUSAE EI LI PUNICI II.

τῆς ἐν Συρία βασιλείας ἄμα του βίου καὶ τῆς αρχης

ἐστερήθη, συστραφέντων ἐπ αυτbν-- αλλων βα- σιλέων ἀποκατέστησαν ὁ καὶ Ῥωμαῖοι τους Ἐλληνας εἰς τὴν οἰκείαν του ἐκ το Περσικου πολέμου καταιτιαθέντας, ἀπολύσαντες της ἐπενεχθείσης s αὐτοῖς διαβολῆς. οἱ δ' αυτοὶ μετ ου πολ Καρχηδονίοις ἐπέβαλον τὰς χεῖρας το μεν πρῖτο μεταναστῆσαι, μετὰ δε ταυτα πάλιν αρδην αυτοὐς

ἐξαναστῆσαι προθέμενοι δια τὰς ἐν τοῖς ξης ηθη-εσομένας αἰτίας. οἷς κατάλληλα Μακεδύνων μεν io ἀπ τῆς Ῥωμαίων φιλίας, Λακεδαιμονίων δε της των Ἀχαιῖν συμπολιτείας ἀποστάντων, ἄμα τὴν αρχὴν καὶ τ τέλος ἔσχε το κοινον τύχημα πάσης

τῆς Ἐλλάδος.

N μεν ουν τῆς ἐπιβολῆς μων τοιαυτα προσδεῖ is r ἔτι τῆς τύχης, να συνδράμη τὰ του βίου προς 8τ τὴν πρύθεσιν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν πέπεισμαι μεν γαρ, αν τι συμβη περὶ μῆς ἀνθρώπινον, ἀργήσειν τὴν πόθεσιν οὐδ' ἀπορήσειν ανδρων

ἀξιοχρεων, διὰ το κἄλλους πολλοὐ κατεγγυηθη - 20σθαι καὶ σπουδάσειν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν αυτην. s ἐπεὶ δε τὰς ἐπιφανεστάτας των πράξεων ἐπὶ κεφαλαίου διεληλύθαμεν, βουλόμενοι καὶ καθύλου καὶ Is I. κατὰ μέρος εἰς ἔννοιαν ἀγαγεῖν της λης ἱστορίας τοὐς ἐντυγχάνοντας, ρα μνημονεύοντας τῆς προ- βθέσεως ἐπαναγαγεῖν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τῆς α/ῖν

θέσεως.

6 'Eνιοι δε τω συγγεγραφότων τὰς κατ Ἀννίβαν πράξεις, μυλύμενοι τὰς αἰτίας μῖν ποδεικνυναι, δι a ' μαίοις καὶ Καρχηδονίοις ὁ προειρημένος ' ἐνέστη πόλεμος, πρώτην μεν ἀποφαίνουσι τὴν Ζα-

348쪽

κάνθης πολιορκίαν - Καρχηδονιων δευτέραν δε 2 τὴν διάβασιν αυτον παρὰ τὰς συνθήκας του προσαγορευομένου παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις Ιβηρος ποταμου, θῶ δε ταύτας ἀρχὰς μεν εἶναι του πολέμου φη. 180. σαι ἄν, αἰτίας γε μὴν ουδαμος αν συγχωρήσαιμι. πολλο γε δεῖν, εἰ μὴ καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου δια 4βασιν εις τὴν Ἀσίαν αἰτίαν εἶναί τις φήσει του - τους Πέρσας πολέμου καὶ τον Ἀντιύχου κατάπλουν εἰς Λημητριάδα του προς Ῥωμαίους' ων 1οουτ' εἰκος - Ἀληθές ἐστιν οὐδέτερον τίς γὰρ 5αν νομίσειε ταύτας αἰτιας πάρχειν ων πολλὰ μεν Ἀλεξανδρος πρότερον, οὐκ ὀλίγα δε Φίλιππος ἔπιζῖν ἐνήργησε καὶ παρεσκευάσατο προς το κατὰ των ΠερσQν πόλεμον, ὁμοίως δε πάλιν Αἰτωλοὶ

1 προ της Ἀντιόχου παρουσίας προ τον κατὰ ' - μαίων ἀλλ' ἔστιν ἀνθρώπων τὰ τοιαυταν μὴ δι-6ειληφότων αρχὴ τι διαφέρει καὶ κύσον διέστηκεν αἰτιας καὶ προφάσεως, καὶ διότι τὰ μέν εστ προτατω απάντων, is αρχὴ τελευταῖον των εἰρημένων.

so εγῶ δε πα-b ἀρχὰς μεν εἶναί φημι τὰς πρώτας

ἐπιβολὰς καὶ πράξεις - δη κεκριμένων, αἰτιας δε τὰς προκαθηγουμένας των κρίσεων καὶ διαληψεων λέγω δ' ἐπινοίας καὶ διαθέσεις καὶ τους περὶ ταυτα συλλογισμοὐ καὶ δι' in ἐπὶ το κρῖναί τι β καὶ προθέσθαι παραγινόμεθα. δηλον δ' οἷον ba προειρημένον ἐκ των ἐπιφερομένων τίνες γὰρ ἀλη-s I92. θος σαν αἰτίαι καὶ πόθεν φονα συνέβη τον πρις τους Πέρσας πόλεμον, εὐμαρες καὶ τω τυχύντι συνιδεῖν. 4 δε πρώτη μεν τον μετὰ Σενοφοντος 103 Ἐλλήνων ἐκ το ἄνω σατραπειον ἐπάνοδος, ἐν

πασαν τὴν Ἀσίαν διαπορευομένων αυτον πολεμίαν

349쪽

υπάρχουσαν Ουδεις ἐτολμα μένειν κατὰ πρόσωπον 11 τον βαρβάρων δευτέρα δ' η του Λακεδαιμονίων βασιλεως Ἀγησιλάου διάβασις εἰς τὴν Ἀσίαν, εν ἐ'κεῖνος ουδεν ἀξιοχρεων ουδ' ἀντίπαλον εὐρων ταῖς σφετέραις ἐπιβολαῖς απρακτος Ἀναγκάσθη μεταξυε12 δια τὰς περὶ τὴν Ἐλλάδα ταραχὰς ἐπανελθειν.ων Φίλιππος κατανοήσας καὶ συλλογισάμενος τὴν Περσον ἀνανδρίαν καὶ ραθυμία, και τῆν αυτου καὶ Μακεδόνων υεξίαν ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἔτι δὲ καὶ το μεγεθος καὶ το κάλλος των ἐσομένων tiθλων ia13 ἐκ του πολέμου προ φθαλμον θεμενος, ἄμα τω lsi, περιποιήσασθαι τὴν των Ἐλλήνων μοιαν ὁμολογουμένην, υθέως προφάσει χρώμενος τι σπευδε μετελθεῖν τὴν Περσον παρανομίαν εἰς τους Ἐλληνας, ὁρμὴν ἔσχε καὶ προέθετο πολεμω ν, καὶ πάντα θMπρος τουτο τ μέρος τοίμαζε διιπερ αἰτιας μὲν τὰς πρώτας siηθείσας γητέον του προς τους Περσας πολέμου, προφασιν δε τὴν δευτέραν, ρχὴν δε τὴν 7 Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν Ἀσίαν. καὶ μὴν του κατ' Ἀντίοχον καὶ ωμαίους δηλον ς αἰτίαν μεν κωτὴν Αἰτωλων ὀργὴν θετέον ἐκεῖνοι γαρ δύξαντες - Ῥωμαίων λιγωρησθαι κατὰ πολλὰ περὶ τὴν ἔκβασιν τὴν ἐκ του Φιλίππου πολέμου, καθάπερ

ἐπάνω προειπον, ου μόνον Ἀντίοχον ἐπεσπάσαντο,πῆν δε και πραξαι καὶ παθεῖν πέλησαν διὰ τῆνο ἐπιγενομένην δργὴν ἐκ των προειρημένων καιρον,3 πρύφασιν δ' χγητέον τὴν των Ἐλλήνων ἐλευθέρωσιν, ην ἐκεῖνοι περιπορευύμενοι με Ἀντι-ύχου τὰς πόλεις ἀλύγω καὶ ψευδως κατήγγελλον, ἀρχὴν δὲ του πολέμου o Ἀντιύχου κατάπλουν κεἰς Θημητριάδα.

350쪽

' A δὲ την ἐπὶ πλεῖον διαστολὴν πεποίημαι περὶ

193 τούτων οὐχ ενεκα της των συγγραφέων ἐπιτιμήσεως, χάριν δε της των φιλομαθούντων ἐπανορθώσεως. τί γαρ φελος ἰατρου κάμνουσιν αγνοουν ο τος τὰς αἰτια των περὶ τα σώματα διαθεσεων τί

δ' ανδρι πραγματικο μὴ δυναμενου συλλογίζεσθαικος καὶ διὰ τί καὶ πόθεν καστα των πραγμάτων τὰς ἀφορμὰς εἰληφεν ολ γαρ κεῖνον εἰκb Οὐδέ-6

ποτε δεύντως συστήσασθαι τὰς των σωμάτων θερα- Io πείας με τον πραγματικον οὐδεν Id τε κατὰ τρόπον χειρίσαι των προσπιπτύντων ἄνευ της

προειρημενων ἐπιγνώσεως. διόπερ οὐδε osτω φυ-7λακτέον καὶ ζητητεον τὰς αἰτίας κάστου των συμβαινύντων, ἐπειδὴ φύεται με ἐκ των τυχόν- 15 των πολλάκις τὰ μεγιστα των πραγμάτων, ἰῆσθαι δε αστύν ἐστι παντος τὰς πρώτας ἐπιβολὰς καιδιαλήψεις.

Φάβιος δε φησιν ὁ Ῥωμαῖκος συγγραφεψ αμα8τω κατὰ Ζακανθαίους ἀδικήματι καὶ τὴν Ἀσδρού- 2 βου πλεονεξίαν καὶ φιλαρχίαν αἰτίαν γενεσθαι του 182. κατ Ἀννίβαν πολεμου ἐκεῖνον γὰρ μεγάλην ἀνει-2ληφύτα τὴν δυναστείαν ἐν τοῖς κατ οβηρίαν τύποις, μετὰ ταsτα παραγενύμενον ἐπὶ Λιβύην ἐπιβαλέσθαι καταλύσαντα οὐ νύμους εἰς μοναρχίαν 25 περιστῆσαι το πολίτευμα των Καρχηδονίων τοὐς 3 δὲ πρώτους ἄνδρας ἐπὶ του πολιτεύματος προιδο- μενους αυτο τὴν ἐπιβολην συμφρονῆσαι καὶ δια-στηνα προς--ύν-τον δ' Ἀσδρούβαν πιδύμενον, 4

ἀναχωρήσαν ἐκ της Λιβύης το λοιπbν δη τὰ κατὰ ad τὴν βηρίαν χειρίζειν κατὰ τὴν αυτο προαίρεσιν,

ου προσέχοντα τω συνεδρίω τον Καρχηδονίων 'Aν b