Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

491쪽

a peccata obuest Athenaeira Xenophonti Ea cujusinoes

492쪽

Συμποσίω ποτίθεται Καλλων τον Ἱππονίκου Aυrολα τε Λυκωνος ἐρωνται καὶ νενικηκότος αυτ παγκρατιον ἐτίασιν ποιήμινον, κα σὐν τοι αλλοις δαιτυμοσι παροντα, τονισως μηὀὲ γεννηθέντα, ε περ την παιθικην λοπίαν πάρχοντα. Summa reprehensionis est, adsurde unopno p.rso tena secisse, cum ei ponvivio quod propter Autolyci atlaletae victoriani a Callia celebratum est quendam intemfuisse vixerit, qui per aetaten non poterat, quippe aut

recens adlauciatus ait omnino ne natus quidlam. Postea temporum ratio explicabitur, in quibus scitur ere tum raedin itinerentana prius est nodis, quisnam isse sum rit προσδιονυσος conviva Autolycum putavit intento eritistissim iis Dalecampius, non scio, quid secutus. Nam Athenaeus, ut edita lectio sonat, Calliam ait suisse. Consilera ejus verva attente non aliud reperios, lao reseras τὸ παρόντα, quam illa praecedenti, tior ται Καλλίαν.

Prorsus ita tantiam accipi possunt, quae adscripsimus verba Sed salsun esse lectionem editam, invicto argumento p.rgi prissiarnias nos quia nempe salsissima nae senteni est. Adsurdhini enim dictu Calliani aut puerulum fuisse Aristone praetore, eo anno agitatum convivium illini Xenopnonteum aut omnino ne natum uulem. Auctores Alnenaeus ipsa aliquanto post Alcaeo arcnonte, sive priore anno quam Ariston esset arcnon, Calliam Hippo. hic patris siti aliquanto ante mortui crevisse naeressitatem. Cuna nae claro mox doceat auctor, ut imus illum trini insanum, ut lo eodem callia illa scriberet, τουσσω μηδὲ γεννηθέντα Porro de Autolyco interpreta quod doctis visum non placet nouis. Magna enim et violenta mutatione opus fuerit ut ei sententiae accommodetur scriptura omnium librorum Pretieterea sellam est. Autolycum necdum filis e natum arcnonte Aristonα Hic est Autolycus, quem resere Plutarchus occupata a Lysandro ume, latina prostrasse Callinium harmost in L eedaemoniunt baculum intentantem: Uod egregium satanus magno illi postino luna stetit, occis o propterea ab immanibus tyrannis. suis em credat, robur lioc animi et παρασημα τῆς ψυχης in eum cadere, qui vix excesserit ex ephebis Aqui ab Aristone praetore ad annum conis fusionis, quo veneriant Athenae in I .vsandri potinatem, anni intercedunt vix sexdecim aut sillea decim. xpoalatinus caussas, cur neque in vulvia lectione, neque in

priorum consortina interpretatione acquiesci Te possimus eviderint eruditi a jussicia nostro sint acquieturi. .egor

493쪽

Ian. V. AP. XVII.

aniti convivii, se iis epulis praesenteni ad Risse, a

λωσαι βουλομαι. Quod autem natalitriis Xenophontis dii bitanter loquatur, et lini viviai nuria in bet. Nam Diomnes L aere. qui ex prost si quaesivit, et assi ve . teres, annum, quo natus ille si sertisunus scriptor, ignorarunt. Quare eo praetermisso, vi ntis niuxini aetatis et mortis tempori initum indicat nobis Diogenes. κρια- ait, κατα - τεταρτον ἔτος της τετάρτη=ς Suidas legite γώης ἐννενηκοση ὀλυμπιά8ος. Si ponimus niunani corasori sorem et ακμην, ut censeo circa annum trigessimum colliges ninc tempore acti convivii, quod ei d scriptum est, atrum filiae onopnontem annos decerne

quae est illa, quam παβικην λικίαν Atiaenaeus appella Vita iunctum scribit Diogenes anno primo Olympiadis os . noc septuagenari ni orem. Si verrum est m. Perius ratiocinium, pum ego satis eertum aut si quid

mutandui, , contranendum potius hoc curriculuna quam ulterius extendendiam. Quod quidem emendiitionem no stram et interpretationem firmat non mediocriter .aτι ὀLP.δ . .

ατος ο κα-- καθ ο Amia ἄρχων ην. His verbis melaratur illius tempus, quo niceterion Autoluci convivium celebravit Callias. Erat, inquit, arctio Aristion, sive, ut scribit Diodoriis Sic. l. XII. Ἀρ-ων. mo etiam elare mox probatur. παλιν ο Ξενοφῶν ποιεῖ τον Σωκρατην λέγοντα. Transit jam ad posterius χρονiκον μάρτω Xenophonisum. Summa criminationis est Xenoptionis Sumposio lictum obscoenum quoddam Pausaniae memorat quasi pronuntiatum esset ab illo in eo convivio, quod Platoni descriptum. ii Almelae veriun est:

Mail enim talo exstat in Platonis libro neque esse potest rnam Xenophon una convivium quatuor ipsis annis an .

recedit Platonicum Bis imitur peccat Xenophon. Enin vero geminum hoc peccatum unica responsione facile diluas. Nego enim tibi Asienaee quod ponis pro vero ac consesso, Xenophontem respexisse Platonis co vivium. Nimis emini riget ratio illa qua mox suspici

494쪽

Da sunt non Alnonaei ut possint videri. Ac recte ouudem Attici illa Musa Pausaniae dicio et si intentiam

consutat Atlaenaeiis vero l. XIII. veteres aliquot iiiiiiis generis insernos militias resert lΠαυσανl γαρ M ais συγγραμυα. s επικται παρ'Ἀλλω. It obviain, ectioni. et responsionem nodo allatam a nobis silvit. Non potest. ait negari. Xenophontem ili. tanquam amatone citare. nil enim nabeat cunam ue pausani, scriptumemorat ullum nequo alius qliisquam Socraticor In . t ut

, gumentiani Acnilleum Quasi vero non pomeri bellum istud ampntnegma Pausaniae, etiam nec scriptum me.

moria omniarii contineri, ac per ora viriam volitare.

Sic multa ex Platone affert Aristoteles, quae mastra rae. ras in num Platonicis. II illini eximiunt Nicomacn. LI. e. . de duplici via Oeenes. Nam quaecun*r Plato. nis serim ad illum locum docti proserunt viversa sunt

et προσὸμνυσα. Sed Amenaeum in ano serirentiam inu. puleriant nae maxime Xenopnontis verba de Pausania: Da cui aliis nonnullis quae in illius scin ptis hadentur jam olim doetis nomininus persuaserrant, Platonem et Xen pnontem σπερ διαφιλονεικουντας similis argummi libros edivisse in queis finiuitatum inter ipsos latentium vos i aiar ni non Ouscure impressa. Sed enim conjecturam nanc curiosorumnomnum tam facile est nobis contemnere, quam iuit ipsis proelive in literas eam reseri e Addit vero nostere πλὴν εἴτε κατέψευσαι τοῦτο Ξενοφῶν sis ἄλλως γεγραμμένω τῶ Πλατωνο ἐνέτυχε νυποσίω παρείσθω. Contendit his urbis, di omini alterum esse verum aut salso id con, M8s mentum esse Xenopnontem, aut incidisse in librum Platonis aliter scriptum, atque ossi praeseriin publica exemplaria. triana norum potius fit ereden iam, d eo,

inquit, liveriani esto iusque judicium. Sic accipi, huerunt illa εστ αλλως γεγραμμιν τ Πλ. -υχε

Συμπ.. quae aliter no interpretari. Neque vero dubitare debemus, Platonem post priniam librorum suorum editionem multa in melius mutasse vel per se, vel amueomani monitu, vel denique ad osoribus suis reprcthem sim. Itaque κ το σκοπῶ si spicetur aliquis eum Ain

nophontis Sumpos uni ab Platone fuisse induetum Et ruinque. Sic soli poetae eomici tragicique pia si tris

495쪽

Drn sabulas suas, quae nilnus placuerant, emendare, ut docuimus l. III. c. a6. Sed quid exemplum ab aliis peti. mus , cum de Platonis titiones ii scriptis suis emeri sandis testimonium urierum criticonii exstet, qui divinum virum tuorum cori ectioni, inmortuum memoriae μυ-dideriant multaque post ipsius obituni reperta esse uilit in ementiata is ci us rei et Quintiliarius uisinini extril. VIII. Ἀρμίων, ἐφ' ου το συμπόσων πόκειται νηγμένον. Scrine, ut constet liellenis niis, συνηγμένον. Nisi quis nihil probet, αναγειν συμπόσιον Grais eum esse, ut συνάγειν. De a verbo istin admoneta VIII sis finem idemquo usibi laepe illo utitur. Haec Athenae in Xenophontem haec nos ad Ataenaeum pro en phonte. In inceps ad Platonem reditur et illiushoe est, res seta, non vere gesta Graivius lianc vocem Interpretari non debemus: elis aliud auctor voluit.

Quod aut dicti Plato in Gligellisis syinpos sui eonvivia

nullani temporum rationem habuerit, non solus hic eratio eus. elae primus observavit, sta et alii e veteribus ante 1psum Arissides in Apologia communi ἐν τῆ Συμποσίω Πλάτων συνάγω εἰ ταω Ἀρ-οφαγην κή Σωκρατων Ἀγαθαυα, ἔτι μειρακα ω φησι. προάγει ὀ εἰς erobi Q. Saturni postquam aliqtio Platonis a claroni senos notas e Annor--nnuis, ait, inriti in auu ,

496쪽

pro καθαe uam vocerri restitutinus ex praecedente 384 sententia. Dixit auctor tui, Platonem scriptis mandasse, qui uid ἐπ ακαιρίμαν γλωττα venisset. Id nunci proba.turias lectorem suum ita compellat Quid ait die niusne, Platonem nulli καίρως , nini inepte se contrato oriani rationem scripsisse vortim omnia circumspe.

cte; si riden in Gorgia hoc scriptiam reliquerit. 'γροῦ

factum esse ex ἀκαίρως, si non est verum, nequeenii dari possunt in hoc genere eruulitionis γραμμικα e

επιι metit neniaticorinn, vel ἐπ μογιλιαὶ οι τοδείξεις niloso. iora ni veri certe quam simillimum est. Nos nanc comjec uram pro veri amplectimur cisius tamen priusquam velure in mentern αγραφως λέγειν dictum putabam παιοι uix κωc. pro eisitire aliquid temere, de quo nonam . cogo veris. Proprie iis conveniat qui, ut Tarsenis Olim ritetores extemporalem temeritatem, sic recte Curiuilianus etin αυτοσχειίαν λέειν vocat colebant. Autem translatum a jussicibus, qui lites non magnae rei Glent αγραφω τέωνειν κάκρίνειν sine scripto et des plano ei dero, ut loquitur Iustinianus in . Novella de mand. prino. Porro primi naec Platonis accusatio in eo positae quod inconsulte seripserit in Goroa, regnante apud

Maestviriuis Arcnelao, Periclen Atnenis recens suisse mortuum cum ab nujus obitu ad initium Arenelai anni intercedant minimum vigintu tres. Quid inenaeo rea

sponderi queat viderimus post aliaua. Ἀρχοντος, μεινονος. Ut in aliis multis, sic in priletoris sujus nomine magna varietiis. In Diodori Biuliosa. l. XII. .an νώνδα nominatur. At Laertius: Πλάτων ἐπ' Ἀμυνίου τι νουεν, O I Περικλης τελευτ σεν. Alii Anainonem v eant. In argumento Euripideae Hippolytii: --πω, τοῦ

δραματο ὐπόκειται ἐν Θηβαις ἐπὶ μείνονος ἄρχοντος ὀλυαπιαδι τ . bra L censeo verrum nomen 'Επαμυναν, quod idem sonat cum Ἀμυνίας. tri sere epit. ubi scriptum παμίγωνος Nam παμείνων respuit analomita.

tuam fidem Annon enim di damus paulo ante. unicum in Platone hic reprenendi, ouod Periclis moraten ad tempoea Arenelai regis Macedonum transtillerit pNam dicedat modo alactor si nuper obierat Pericles. nondum regnauat Arenelaus si rex erat Arenelaus priisdem monuita erat Pericles. Praecessit enim Arctista

497쪽

Per siccas, at incipiens regnare, io anno exstinctus est oracles, abenas regni annos viginti tres tractavit. Cum naec clarissime disputontur ab Athenaeo quis inte pretum stomacno non invideat, ii vulgatam loci nujus scripturam adeo εὐτοα-- tulerint Nos qui leni non possumus lacet sileant omnes lembranae affirmare tamen non dubitamus incogitantia aliud agentis libraruomissam esse isto loco perioduni integram Eam ture ingenio. iii ex oris non possumus restituamus p.38s. Scridendum Περικλη ὀ αποθνήσκει κατα το τριτον στος πω ελοποννησuaκου πολέμου. παμυγωγος ἄρχοντος, ἐφ'

δέ χεται ος ἐβασίλευε ni Καλλιου ἐφ' ου τελευτα Περδίκκας πω την βασιλειαν Ἀρχέλαος διαδέχεται. Quae bis posita suerant verna. ἐφ' ου τελευτα. item illa. τηροβο ιλείαν διαδέχεται, scriba indoctus casu an consalio semel praeteriit cum integra sententia. Quoties cori aptos optimos scriptores praetermission naus noe genus ante integravinius y Historica veritas, quod notata hic te ora,

se abet: Olympiadi 87 anno ultimo Pericles pello Atnenis periit, et in Macedonia Alexander recolnit, cui successit Perdiccas Hujus regnum quot fuerit an noriam, varie proditurnis antiquis istoricis Sed recte Ast naeus, Marsyam etinii noriam secutus, annos tres et viginti regnasse illum miluit uadrat ni numerus e acte cum Dictae ora Siculi rationiviis. Scribit ille l. XII. et

τI πληγεῖ. κουσέως - Κρατερῆ του θωμένου , τον lονμιτ λλαε βασιλευσας ἔτη ιπτα occisum Arcnelaum praetore Aristocrate anno altero Olynap. 95. regnasse autem annos septem. Ex eo patet liquido coepisse nunc regnare anno tertio Olymp. 93. , si urchontem nabuit Calliarn. Ergo etiam anno illo Perdiccas, cui succedebat Arcnelaus, desiit regnare. Inde si retroversiam adscendas ad annum, qui Pericli vitam ademit Perdiccae vero regnum contulit, reperies annos ipsos 23. Recte igitur probatum Amenaeo Periclis mortem, regnante Archmiao, nuperam . ad moduni recentem dici non potui sis. Recte et nos Athenaei covices vitiatos et desectos in inis tegmini restituimus Caeterum qui Platonis Gorgiana perlegerit, et eum locum diligenter expenderit. Ude morte Periclis facit mentionem, non erit ei difficile

498쪽

τον νεωσι τψελευτηκότα, n κα συ ακηκοας Disputans Plato de incendi facultate quatuor viros in exemptuiri proistri Ex omni των ηααγωγων uiner et Miltiadein 'nemistinalem, Cimonem et Pericleni omni ui norum novissimus

oluerat Pericles, annis sere viginti post mortem Cimonis..ii et patri Miltiadi superstes suenit et nensistocli. Cum igitii dicit Plato νεως τετ. υτηκέναι Periclem, non noe viait, neri aut nudiustertius desius e illum vivere vel recentem ἀπλως esse illius excessum sed respectu stiperi

mani recentem esse, quatulo post omnes illos intervallo satis longo mori ei contuerit. 'oces illae nuper νειος hae similes, nullius certi temporis determinationem naventa sunt enim των πρός τι, et ad asilai semper reseriantur. Itaque modo brevius, modo long us tempus designant Ad haec illitis mihi cogita. Periclis eam satra anai Dinen p.336. Et res gestas suilla ut mirari non debeas, si in an inici Pl tonis et aliorum gratoriim civium quana sutissime uam recentissinis vixit,iguitque illius recordatio. De inaedilis κρατη ου μαλλον κατα ανδραγαθιαν corruptus ac latae retiana ni locus Sententia ex istis nulla, quae optima erit S intesIrata hoc modo lecti πει τουτο δ' ο Σωκρατῆσε λ ἀγνοια ἐποίει μαλλον ὁ κατ ανδραγαθίαν Scribit Plato Socratem consessum in senatu se nescire sententias rogare. Ait Atnen. . iactiti id a Socrate non per agnorantiam, quod nesciret in sustraula concilium mitistere sed generosi anini sp cimen ad illo editum, ne contra leges et publieani utilitatem sancire aliquid Og returi istoriam ex Xenophonte repetit auctor. Quomsai autem ectat naee isto loco narratio ut planum sectat, oiniani scriptum a Platone post annunt a Perueliis excessu quem dicit eo in linis νε-ὶ τελευτηκέναι ι Quoi exuenna verba probant planissinae αλλου μην καὶ ἐν si ρωrαγόρα ιαλ. Hoc est alterum Platonis peceatum παρα ηὐχρόνης Hoc autem ait. 1 ingit luiuo in Piratagora praesenteni in uine sophistam illum sitisse. eum id colloquvini est abitum duod cum de posterior Ain a adventu Proriagorae intelligatur, necesse est habitos eos si emones praetore Amunia aut Alcaeo celete id est anno secundo vel tertio Olymp. 89. Platotariti m disputationis illius annum designat synipiadis insecutae primunt praeturam obtinΡnte Astvphilo. In quabis ulum peccare contendit Athenaeus. Primum quin

Pr lassiarae Dialterior in urbem adventu alia uot annis

499쪽

illum praecedit deinde . tua propter vellum Peloponnesiacum eo maxinae anno flagrans Hippias Eleus versari Athenis non poteriit. μετά την 'Iππονίκου τελευτή γεν μένω παρειληφότος εδα τη μα Καλλίου. Apparet ex ipso Platone ετ Malus γαρ αρα Πρόὀικος ἡ Κεῖος.

a οἰκηματί τινι, ω προ του μὰν ταμιείω χρ το Ἱππόνικος νυν-υ πο ου πλήθους νων καταλιόντων ἡ Καλλία καὶ τωτο ἐκκενώσας. Δοι καταλυσιν πεποί κε του Πρωταγόρου παραγεγονότος το δεύτερον ἡ πολλαῖς πρότερον -- sic. Triduo ante rus venisse iacit Plato: - λέγεις Jρωταγόρας ἐπι/εδημηκε Σω τρίτη ris 3 ημέραν. ea in Atlaenae textu vernum deest supplemium nodis si

volu nivis rectam tracedere orationem. .egendum τε

Πρωταγήρου μέμνηται παραγ Εὐπολις το Ιlρωταγόραν δε βημεν δεισάγει. Verna Eupolidis 'Gιαθι μέν τι ΙΠρωταγόρας ἡ πι ος. Vir doctias cum non caperet, qlIorsum nae spectrarent, in selici liligentia usiis est in exprimenda voce ἐπδημουντα Atqui non illud quaeritiir primusne an secundus fueritas Protagorae in ii Dei advenitis convenit enim inter Platonem et Aine. Naeutri non mimo sed ueriani Athenas illum tunc v1-

siti. Vemina inenaeus annum illum Iaerit, quo χαpnistam inclytum teriam inenae videriint. Atque In hac laestione tractanda rectam et certam nemodum in-tisso Atlaenaeum nenno iverit inficias inita Mia δ' p. 337. τω κοινω δύο πρότερον rες διδαχθέντι. Sic tabulam nane nominat et Aristo pinnis senoliastes ad Ab s in argumento tante Nehulam in Kονος scriptu in legi malimul illue Κοννοe tit in se l. Ull. ext . et X init. Verum est. hi in dicitur liis Anii pilam biennio prius Connum docuisse quam ederentur Eupolies Colares. narratior

Aristophanis: A πρωται Νεφέλαι δεδαχ σαν ἐν ἔτει

ἄρχοντος σαρχου, τε Κρατῖνος μὲν ἐνίκα Πυτων. Ἐμειψία δὲ Κόννω. Isarchus ni praetor stiit anno I. Olymp. 80. Alcaeus tertio. δῆλον ἔν ως μεταgὐ τουτων των χρόνων παραγέγονεν Anno videlicet et dictae Olympia sis, praetore Amunia. Ita inventum est Allienaco illiid quod quaerebat tempus. Quid ad nae respondera pro Platone queat lateor ingenue, me nilai vitae m. Nam quod aliquis dicat, Protagorani qui Arcnon te Amynta Auaeis ira re iit diuturnioren in urbe moran secisse sileotitieni nil orrasse Platonent qui praetore Astyplatio Dicit illum

adnue praesentena, is potest sera tu ita sit tamon es

responsio nilosopnum culpae non liverati mi&rie enim

Athen P. III. T. I. i

500쪽

48 I. casAUBONI ANIΜADV. IN ATHEN. Plato auri Protagoram, cum id convivium agita Datiari

ante tres sies tantum advenita προ τ τας ινιαυσία Ἱσαρχη ἐλαφηβολιανο συντελεσθηναι σπονZac. ariana induciarum in istoria Thucydidis et Dibliotii aea Diodori nulla mentio. Quod propterea putem ac curisse, ita' tempus duraveriant sicut etiam Allienaeus paulo post satis mantast indicat. ο δε τον διαλογον ψίςαται γενόμενον περὶ του καιρους κτης. id igitur peccavit Pi to, si sub ipsum principitii induesurun Hippian in urbem inducit Nugae. Non noc voluit Athen. sed eius contrarium potius. Idem nempe commissus Dic ereor, a que ante in disputatione de Periclis morte et regno A cnelai Destini, inquam, etiam hic nonnulla. Logo: ὁδῶ τον διαλογον φώαται γενόμενον ου περ κaιρους, ως προσφάτως γεγόνεσαν, αλλα πολύ ςερον λέγει γουν etc. Plato, inquit, aes interesse setitioni in urbe Danito

Hippiani: rimam sibi Eleus et peloponnesus, Delli

tempore tuto Athenas ingredi non potuit, di sorte pra tore Isarcho, quando factae sunt Drevis temporis induciae. Sed Plato tempus, quo sint in uro Nppias aliud longe denotat annum videlicet proximum illi. a Pherem te sanulam 'Aγρίου docuit. Unde fiscitiir arcnonte Astypnilo Hippiam Atiaenis suisse: nam nerecratis tritisana more anno fuit editiam praetore Aristione. Porro Astyphilus quintiis est aura sarcno, suo Pio inducias conis venisse scebamus. Haec una in disputationis istius. Ap. paret vero, Amenaeiani alios laistoricos illorum temporum liabuisse, quam nucydiden et Diodoriam Siculum. qui soli ad nos pervenerunt. Illi induciarum ni monio

ratarum nullam faciunt i nentionem sed earum loco oedus inituna narrant praetor Alcaeo in annos quinqua-ν.388 ginta. Alcaeus autem medium tomini Obtinet in illo quinquennio, quod Isarchus inchoat, claudit AstypDilus Pluridus naec nobis exposita necessario propter interpretum το ταλαίπωρον, ne aliud dicam. Dc,έρυσι Φερε-

bula, quam superiora anno oravi Phere ore in cerarimine Lenaico. ScriDe, ut apud Platonem. ἐπὶ Aηναίω Agmnes diversi Allienis celebrabantur in nonorem accutiastycusis AEnaeus sive Lenaicus Lenaeum fuit Bacini templum extra urbem, in ea parte agri Attici, Di erant vineta et torcularia, vel, ut tradunt alii, tui credeDatur torcular omnium primum fuisse visum. Inde dicit agones kr Ληναί vel Ληναίται interdum etiani μιληναοι. - .

라틴어 텍스트