Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

481쪽

parvis principiis. Regia vestis.

MI,λιος Ἀκύλλιο ο πατευκως. Recta appellatio Μανιος ut apud Plutarchum et Appianum. Latinis M. Aquialius. De ejus onsularii Pleni gessit collega Marii V. COS.. vule in saltis ad annum Di lil. De ejus triumpno, sed triinore, noc est ovatione, in anno seauente. συν-δέ γ ἔχω αλύσει μακρα Βαταρκην πιιντα πηχυν. Iste fuit modus custodiae militaris quem ex Seneca et aliis scriptoribus vir clarissiariis Iust. Unius ad III. Ann. at secit Barbari sere vasto et pi cem corpore erant. Ideo vocat Bastarnarii nunc πενταπηχυν, altum pedes rem est semis. Qua de re dixtimus ad Suetonii l. III. c. 68. οι δὲ

τρίδας ὀνομαζουσι. De iis auctor lolaitur, qui per Asiae ut nescius civinitis Romunae erant consecuti quod jus etsi parcius eo tempore adflue datum, quam suu in pp. lactum postea, certum tamen vel ex M. Tullii actionibus in Verrem a non paucis, ii aniDitiose petimuit, fuisse impetratum fili ubi erant civitatem nacti, togam Romanam assumedant crius gestandae peregrinis jus nontat, ut ex Suetonio constat. Istos igitur ait Posidonius, Asiam obtinente Mithridate, metu periculi Romanae civitati renuntiasse togamque posuisse, et ad Graecanicumnabitiun re sisse. τετραγωγα ἰαατια sunt Graecoriun non autem Ronianomina. Appianus μφ. l. V. αφέλειαν da ἰδιωτικην αὐθις ἐληγεμονίας, καὶ σχημα τετράγωνον ἔχων, πανυπόjηua Ἀττικον. Quod sequitur. τας δε αρχης -- p. Τατρίδας αυθις ονομαζουσιν, erat venendum, prior raque patrium fιtentur. In istis vero articallus alieno loco est positias. κατακαλεῖται τον λον βασιλέα. pro κατακαλεῖτα Θεον τῖν βασιλέα 'Pωμαίων σύγκλητος ἐπισχον αε, πεποιηκεν uuam Romaniis.natus fecit, ut arantem Hoo.

482쪽

invexit, et ethus ius est miriam vero, si nae non a plani hominis calumnia in Oretanum nomon. hie enim Atlaenas invectant γαρχία a Romano sen. tu dici qiuasi narre sintneniensim magistratias ac iacerdotis icti essent atuscare se, istratu ac sacer socio nun ta inenin eoriani loca suilecto. Longe alii is ni stomae illonini temporiam auctores. Strabo in is l. IX. 'Ρωμαῖοι χώρα λαβόντες αυτάς. tnenienses. ημοκρατουμένους. Amεαν ἐν αὐτονομία αὐτοῖς καὶ την Mυὴερίαν ἐπιωσί, ὀ βρώατικος πόλεμος τυραννους αυτοῖς κατέ σεν. cia Ba. σιλευ ἐβουλετο καὶ την Θεω χρησαοῖ. παθωσιωμένην Πνωκα αφνρηαιγρο του ὀναου Quasi edicto vetuissent Romam, ne in Pnyce convenirent cives Alnenienses uin auteni dieit ν θεῶν χρησμοῖς καθωσ., signiscat. aondam ora. eulo monitos esse Atnenienses ut eum locum consere rent. Non reperies nanc sortem neqtie apud Palis niani, neque in grammaticoraim commeattariis, ubi ininen de Pnyce scribuntur non pauca Sed verissimum est quod

in univerium de ea ut De scripsit Strabo: nullam iniis fuisse partem, de ova non exstaret aliqua sidula vel hi storia. , περιldωμεν ι μανθρες Ἀθηναῖοι, την ἰερα,

ptum esse pro ἐεα-ν. Arrianus l. II. remani Alexandri: και aκχος ο tςικος τουτ τω Διονυσι. vii τῶ Θηβαία ἔκυεται. Plura de hoc ritu Aristopnanes in Ranis S quitur statini κώ το suis ἀνάκτορον τοῖν θεοῖν κεκλεισμένον. Dateram pius, qui non ignominati να- Amenis dicto esse Dioscuros putavit. ανακτορον esse in manitemplum. In no fugit eum ratio tam enim fallitur. quam heps alii etiam doctissimi viri, qui Atticum justa rendum ν τω θεώ veriunt uastor. Semia in-- τω

483쪽

cta apud scriptores Atticos aeripierulum de-cerere et Pro rana quas hoc loco intelligi , praecedens Iacchi mentio docet ceriissime. Quis eicit, in mention rny p-37 .sticorun sacronarii nos semper coniungia Scio, ανακτορον ex oni ab Harpocrittio 3 ερον Διοσκ-ων. Sed et Cereriston plum ita vocasse inenienses, e .lso atque aliis Observa1um, non nescio. ῖλοπιο οὐλσηνίωνα τρατηγον - των ὀτλων. συγ τηγος est, qui nillitibus praeest, etiui Suetonii vocem usurpem , duc trum nabet. Quare g tu adest πὶ ω οπλων Quia seculo Athenaei τρατηγοι in municipiis dicebantur etiam civiles et utlani magistratus rut in Acti, sanctorum Apostolorum c. i6. - Io.

item s5. g. . tigest. Non igitur simpliciter

τρατηγος Ainenariam 'eatur Atnenio, sed τρα νὸς - σω ὀπλων. Quae potestas victaturae asinis ae prope eadem filii. σα βαίνων Πυθοκλεr. Quid cogit an docti, eam reseraverent ΠερικλH; Suidas: ἴσα βαίνων noοκλεῖ Δημοσθένης ἐγ-κα Almlνου. αντὶ τοῦ συνων αεὶ καὶ μηδὲ βραχυ φιταμενος καὶ ἐνaνδρος Παρ' αὐτον Isaris ἐναrρα πολυυλ c. Assentior Suidae, σα βαίνai viva esse morious atque ingenio eum aliquo conspirare. Inno tuine provervio aliter accipiendum, pro tanto ac pompa incedere, ae saceret Pytnocles, quod Graeci σοβεῖν sicunt vel pro vivere alicujus moribus. βαίνειν

mollite et delicate vivm e. Melitus cocte αβρα sati νων, ἀβρόβine. Aliis dicitii ἀβροδίαιτος Sie et αταβαίνει usurparunt pro vivere parum notaste, pararia virtute. S. chrsostonius L VI p. 933.-ὸ vox Abrahami sum rea, cinis της φυσεως ἀσφαλμτατος χαλινός αυτ ατακτα βαίνειν λογχωμ. καὶ ἔφη, διότι νυν μεῖ --ων τρατηγεῖα vini κα λέγων. Se in bendum est προέτηκα δ' Elegans sententia. Mora

vacat Oinum proprere ab eclogario Sensus est Nune demum, o Atiaenienses, restituriini est vobis in vos It perium, dux vester sum itaque το κράτοι quidem της ποAιτείας penes vos erit at ego praeivero vobisee princeps senatus reliquis senatoribus 1 libera rep. τὸ νων Ulυθαγορικων ναδείεα δίγα περὶ της ἐπιβουλης, καὶ τι β. armatioris in oeci pata tyrannide ab Aristione mutilata legebatur in Athenaei eodiribus vulgatis. Menishranae multa verba utiliter suggesserunt. Sed nondum tamen persanata sunt omnia. ambo αυ-ssae mendo. esse eo licem arguit, aes etaim fortasse desectum ad Amen. . ili. . . Gi

484쪽

eum pladosophum Crotonis tyrannidem, vel, ut ait Ter. millianus . nurioriam. Aristionea exemplum istud Py. inagoricorum renovasse, atque etiani imitatum esse, ab que dubio significare auctor voluit verius iis, ita pi aeis

seripsimus Respicit aluom ad insimaria in gentis, quo usus Pytiuigoriis lio moliens quae istoriae istius para 374 nodis hodie est incognita Mox pro λλ' Ἐρμιππος

Καλλιμαχειος scribe καν Ερμιππ. vel αλλοι τε καὶ Ερμα-πος. Etiam Diogenes Hermippi in in hanc rem laud MauctoreIn. 'κ μὲν εὐφρονουντας τῶν πολιτων παρα ταυρωτοτέλους καὶ Θεοφρας δόγματα. daver excerptorum πεμ- ρις. I us est perturbatus. - προ consonat. quod Atnenio fuit peripateticiis, ac videtur per jocum sicere Masurius, egregium hunc peripateticina cliversae sectae nomines, Pti 'te aliud probarent quana quod ipsi placeret, puniti in isse. Ἀορυφόρους χων πολλους ταν φρακτικῶν καλωμένων. Vocat φρακτικής, non quos putant interpretes seti catapli ractos milites, IOrtim seiTe omnis species. Eustathius Ἱλ. v. 'o δε φραξαντες τους μεθ' Ομ: ρον φρακτικους καὶ καταφρακτους πλIτα παρπαγα

Non dubito, respexisse Eustainium Amenaei hunc locum. uti solet, manet φρακταους nominaret Distingue sic paulo posts καὶ τα πυλας τριακοντα καταςῆσα ἐφ' c ςν. εἰσιέναι τον βουλόμεiον υτ εῖέναι εἴα. Ita tulit opus emendatione, quae aliquando nobis visa est ista: MI

niam in puteos, ceret Aristio 7 misi tamen id ab illo

Dctum desperata urisis conservatione suo extremum obsisdionis te inpiis titian qua in id Plutarcnus in vita Syllas

περιπατου Accipe εἰρωνικως. Ille Uregius pra jaeratore. malo ἐπιλα Θόμενος, oblitare. Appeuat gallinarum, nota non inuin, demensum choenicis tradontem pro intestrachoenice exiribitum, quia legi tanaias modus demensi diu ni erat cla De nix. o ρόβιος, ρατηγος ωμαίων, . o Uias Pst, quem rexisse Asiain provinciana, liquet nobis

exin M. Tullii pro Flacco. Nec tamen υρβιος scripseris

in textu Graeco recte. Solent enim Graeci nnuuna R

nimia sic inue, ut Graecae originis speciem illis, si fieri

485쪽

potest inducant. Orbium hac ratione Uρόβιον dixerant. quali esset ab ὀροβος, ramim sicut alia multa viroriinii mina Graeca et .auna a leguminum appellationiblis ci dueta. Hoc niihi Observent tirones, cum Graecos a eu,res historiae Romanae legent. Multos enim erruditi sutos viros inoosovantia nutus rei in ei rorem impulit. ἀλλ' αἰματίου τύραννος D. Ne in . Ove, sis ,rannidemiaυ-. Erat enim similitiad magna inter iaco otum vestes a principiain. Sacer totis igitur insignia assumere concessus, in tyrannidiis παρ- illa vertit. Aneo par ιlaepe sunt rerum niaximarum principia, imo vero inter dum etiam, sicula ut cum Segillianus militari oco aut verius grammaticali imperiuri Romae promeriait πομφι ρουν μεσόλευκον χιτωνα ἀνθε υκώψ. Regia nae vestia emit et primoriin qu a sacero tum. De rege Perseis rem ex VIII. Παιδεέας aliisque locis notum. Lucianus in Is. Pseus manti de Alexandro CD ua plano προεισπέuetra ται- Ἀλι Αρος κομῶν η η - πλοκαμον καθειμένος μεσόλευκον χιτωνα πορφυρον ἐν3ωυκας καὶ ωαπιον υπὲρ αυτ λευκον ναβ λημένος. Ieauitur: χλαμύδα Λῖ erat equitum. Verum haec abbi. CAPUT D E cam in QUINTUM.

tur , DO p. quae δε- Socratis Plato, Xenophon re Antishenes Ic serunt. Platonis ιο-

A latonis locus do tribus Socratis stipendiis est in Apol gia, ubi illius militiae memorantur. Sed in Charinide extremo Convivio plura legas de iisdem Meminit et in critone. Disputationem Ailaenae contra Platonem quanti iaceremus duduni indicavimus ad Diomnem lisῆrt. N que est, cur nos insicli eius poeniteat praes in cum et Senecam et Plura num viros gravissimos videamus perpessiti lirius senis militares labores corramen orarer Iuno in Alcibiadis vita et contra Coloten . illum in epistola CIV. Credamus et nos tantis auctoribus potius.

486쪽

463 I. casAunoNI ANIMADV. IN ATH N. nullis ivi icium in multis soleo desideriire. Ac ne sola auctoritate magnorum scriptorum titeri sententiam n stra in videamur auri oris diversum sentientis argu- . menta expetulamus. Falsum ait ille expeditioni Ampnipolitanae interfuisse Socra tem Uu argumenis

armcisti e nutit ιι - , in aureo st πυροὶ ira Horum ιι reorum uum unum I uis oportis etiam Acci trama τι praeter pallium et haeresim erat viali in bonis, Non recte voceri ἐπIλεκτοι accipiunt, I pluant rit spicere Amena urn nu Cydialis verba, quiniis dicit in ex olitionem hane non nisi geram nos cives Ameniens s profectos esse. Illuc potius auctor respicit, quod ait id ε in istoricus. πλιτα omnes fuisse est, gravis rimiturae milites.

quia ilicissithiae nomen dederiint. Ita igitur sisputat dei. pno pii ista in An pnipolimna expeditione nem fuit nisi ὀπώτ- Socrates non fuit Gom, nomo itanias, ut πανοπλια sibi parare nullo modo potiterat Quid inde quatur manifestum est. Sed quis non videt pluma levius esse noc argumentum asto sic fuerat S crates eyrius, ut arina πλώ necessaria de suci parare non nabuerit. Quid Anucos nullos habuit Quo autem illa nobilis et multorum scriptis et rata Atneniensium ἐκλοθήκη nisi ii strenuis militibus sed tenuis census. arma suppeditarentur Alterum Athenae tellit nu-jusmodi Thudydue caetericia istorici ac polita deho Socratis stipendi silent omnes ergo falsa Et conisnlata cesti Invalidum prorsus telum, vere ἄλιον ἀ-

λ de Narrat olori filius. Seon et in ea ex pessitione mitiis ducentos secum hauuisse milites quorum omnium n ni unus praeter ducein nominatim Inclicatur. In ea turba selectorum virorum lati iis Socratem vilem paupere III nominem quido 1 irairna Sed de noc argumentationis genere in um thaei sint pronunciat Strabo . cereia vir juis

dicii vere et docte, in il eo esse vanius, nini fallacius. Sequitur is expeditione ad Potidaeam, cui inremisse Soacmitem et praemium sorti sinis inde retulisse, scribit Plato. Revincit Atiaenaeus, duobus itidem urgumentis Pra, ut alicioruin silentium: viti de re modo viximus

487쪽

alteram quod ad Potidaeam pugna nulla ait pugnata.

Haec urbs tres continuos annos ab Atheniensibus oppugnata, aegre irrisein secit deditionem. Toto eo tomis pore nullum memorabile praelium suus commissum. Lfirmat auctor neque nos negamus. Sed decretoriam

quidem et .λοσχερῆ pugnam evitam esse ne Plato quidoni vicit Saepius vero laetum, ut cum hostibus manum conis emunt Amenienses. ais sanus dubitabit Pliararchus hae de re ἰσχυρας δὲ γενομένης μαχους, ρμευσαν μέτο- σερο , Socrates, Alcibiades. Tereia sequitur Socratia nuntiar de qua luculentiun M. Tullii testimonium La de divin. Merares, rem apud Delium male pignatum est, Misero murora, μνων eum im Iinci ro σ

tum conjecturine, praeterea nihil. Omissa igitur eorum eonfutatione, menὸam indicemus quae latet hi istis alvα καὶ το Δελιον εἴρηκε Σωκρατους, ως Ιτορε ρόδικος ἐ

λοῖς ἀσχημινως αν ἔφευγε. Nullam sententiam probam ex hac scriptura elicias. Scribe ρ a. Denius inauit, verum esse, ouod Herodicus cratetius ua sit, Socraten inter primos Bellum occupasser statim tamen cum meis

tera turba illum gine in piter serendum erit. Diu veidem lege in octavo belli Peloponnesiaci anno ratis sunt suriecta verba, Πα-νώ - τέλη περια, ex IV. storia. Mox autem, cum ait, μόνος Σωκρά ο ρ Θυώμενος καὶ τω ὀφθαλμω παραβαλλων ad notissimum Aristo. pnanis verium alludit: τε βρενθύν τ ιν ταῖσιν δεῖ κώτω φθαλμω παραβάλλν Alc: ladem praelio ad Delium littersuisse, nemi sistractini Athenaeus aiunt Plato. H tarchus, alii, quibus fidem mine potius. Deinceps exserto brachio grave jaculiani in Platonem tot'uet philo logus Naucratita quod criusmodi sit, videamus. M p. 77 τω Κρίτωνι sit. ἐὰν νουμοσύν φίλος Πλατων is ποιφσασθαι που ἀποδημία - Σωκρατην - , , πορείας εἴρηκε. batoni o icit quod vetus iactum sust lerite mendarem uinorem se vorare. Ideo perdocum appellat illum, νημοσυν φαον ἀν- mureae araran Vult dicere obliviosum. Ita namque accipienda st Lbenda vox Μν-ὐνου Oblitum autem sui Platonem ait,

488쪽

eum negaret in Chilone Som atem ex urne unquam mdem extulisse nisi semel quando ad spectaculum Ililitiai . rum est profectus. Non meminerat videlicet Plato cum 4lla latineret. Oriain qua 'dixerat alibi de expeditioninus ad Potida arn et Anapnipolina iuvesanracine vicinas aut Thracias. Audiamus Platonena Verena sunt iutius in Critone v γα - ποτε τω αλλω 'A'ηνaIων απάντων διαφερόντως ob πολει ἐνεδήμεις, εἰ μή σοι ἐιαφερόν- τω θεσκε καὶ δε - Θεωρίαν πώποτε έ τῖς πόλεας

axun urbem noctetau sis. ω fine ais Ist/rauum , aut υμε amario nisi eum malit ae ea re ni quo υistr. Ita erabitur nic locus nodie in planticis exemplaribus. Quem si etiam in suis codicinus ira scriptum invenit Amenaeus, venio illum pro an saniis abeat. Nam Plato quidem vere melius non potuit, ne contrariari ipsisse cuipiam iure videretur. Omnino altemum duoriana necesse ut vel postrema Platonis verna in suo exemplari non legerit Ainenaeus, vel in suis excerptis illa non adnotarit, cum laperiorem lociam excerperiet. Saepe scriptorem nune Peccare graviter dum suorum excerptoriam sadem sequueinta mite, sontes ipsos adit mi liis locis probavim

novis sistis sit per ue. Iam in Anti irae non strii mucr neni convertit auctrare in quo illud reprenenditur, quod scripstetit, Socrat ni itiam in pugna contra Boeotos viris tutis praenuo cessisse Alcibiadi. Pugna adversus Boeotos ea est quantis Delium commissam vicebat Plato Deis Iliam enim Boθotiae oppidulum sitit. x illo autem pram Ii palinam retulisse aut meritum esse Socrarem, nemo Vri rum opinor, praeter Antisthenem scriptum reliquit. Ego, ro cum Atnenaeo hic sentio, et Antistnenem cenis

378 seo scripsisse per incogitantiam πρός Βοιωτίς pro eo quod

debuerat dicere προ Ποτιδαιατα. Bis enim praemi ci

natum Alcibiadem filisse concessii Socratis , non si mili verisimile. Ait: προτερεῖ δὲ κατα πάντας τὰ λορικους της ἐπὶ Δήλιον τραυία ἡ περὶ Ποτίδαιαν, ε Φοραίων ἐπατήγει. Non adscribit numeriana an nomina nisi desunt haec, mSic enim res nanet Phormionis inauriuriam ex itio et Potidaeam obsessam Pyreodoro praetore accidit anno

1 Ol. 87. Cum mi Delium pugnatin est, sarcnus eranam , in D. ramo diis I. Messium tempus anni octo.

489쪽

CAPu DROMUM RXTUM.is Avunae disputanIur. Superiorem adversus Platonem velitationem excipit digressio, a probare nititur Amenaeus, pullosoplios, qui fere viros erit litos et φιλολόγους habent despectui, in ratione temporiam multa solitos peccare et uirpiter hallumnari. Quod ut prodet, dicta viaedam duor in nobilissimorum nilosoplioriani, Xenophontis et Platonis, exa--nare instituit. Ex hiis duo,as, qui ne ulla controversia universi gregis o κορυφαιότατοι fitere, caeteris vult fieri coriecturam. Nam scopum suum nis generalipsi is vectis auctor litisicat: παντ D, inquit, ο φιλόσοφοι, καὶ παρα του χρόνους γραφοντες κ αἰσθα- νονται. Nobilis sanescisceptatio naec est in sua maximi momenti res agitiari temporum recta observatio. ipientissime enim Tatiano dictum: παρ οἶς συναρτητος μιν των χρόνων ναγραφὴ πυῶ τάτοις ουθι τα τῆς σορίαι ληθεδειν δε ναται. Quid autem vim sapienti turpius, icias. quam mendacium, falladoquium 8 Ac scopus utilem disputationis hujus is est, quem vixi. Caeteritur alta . tis adversus Xenophontem et Platonem ab Ainenaeo amgh mentis tu sentiendum sit, uncautinus suis locis. Quoniam vero sine inspectione fastorum caeca est omnis. quae de temporibus instituitur, sisputatio priusquarnsiliis rare et ementire aggredimur, quae in nac parto oostumi lia uentur et corrupta Drevem ataue laui tantum

sissertationi acnommodatam artim Olyn iadum destri. ptionem su ecimus, albus de nic aiuitur.

OLYMPIAS LXXXVII. 377-

volunt anno septente.

라틴어 텍스트