Scriptores erotici graeci ...

31쪽

και μυρριναι. δωρ δε κατα μέσον ἔρρει του λειμωνος

το δε τοῖς ανθωσιν καὶ τοῖς gυτοῖς πιριχεόμενον. χε γός τις ἐγέγραπτο αελλαν κατέχων, και et ι μίαν μάραν κεκυzως, και ανοίγων τ νώδε τωλύματι Ἐνδε τω του λειμωνος ἐλει προς ταις ἐπὶ θαλατταντης γης ἐκβολαῖς - παμενους ετ ν ὀ τεχνίτης τοσῶμα ταῖς παρθενοι καὶ χαρας - φοβου --φανοι προ τοῖς μετωποι δειδεμένοι κόμαι κατα των ωμων λελυμέναι το σάλος απαν γεγυμνωμεναι τομεν ανω, του χιτωνος , το δε κατω, του πεσίλου ταγα ζωσμα μέχρι γόνατος νεῖλκε τον πτωνα το

μου ανοίξασα, ἰος την Θάλατταν μικρον ποκεχηνυῖα το στομα α me ψησειν - τόβου μέλλουσαι και βοην τα χεῖρας ς ἐπὶ τον βουν ρεγον. επέβαινον κρας της Θαλαττης, σον περανω μικρον των ταρσών που χει το κυμα ἐωκεασαν δε βουλε-

vini ei nisantur. Sed minia ex terea scatelai sons, armedium pratum, oresque ac plantas, hac illac finir-rens, irrigabat. Nec deerat, qui, stinato ligone rivulo imminens, quae viam paleiaceret. In ea prati parte, quae mare attingebat, virgines pictor expresserat, ultra QIn hilaritatem, in moemrem inditantes Corollae iis in capite eram ci ines per humeros essii si pedes vinculis exuti ci ura vestiriis, zona genurenus succinctis, uinstita os pallidum, genae contrastae, ociali mre intuentes, labia nonnihil hiulca quasi prae metu vox praeci se filisset, manus taurum versis protentae. Ad mare a tem eo usque processerant, tu pessis partem superiorem

aqua pertingeret corporis totius status is erat, ut ad

32쪽

ο λη το μεν γα προς την γην --υθρον κυ- νεον δε το προς το πέλαγος α ος ἐπεποππο , καιπετροι, και κυματα αἱ πέτραι της γης ὐπερβεβλημέναι, λαῖρος περιλευκαίνων - πέτρας το κυμακορυφούμενον - ἐπι τα πέτρας λυόμενον εἰς τους α ρους Tαυρος εν μερο η Θαλάττη γέγραπτο τοῖς

κύμασιν εποχουμενος, ως ορους αναβαίνοντος του κυμα- τος , ἔνω καμπτόμενον του βοος κυρτουται το σκέλος. Η παρθένος με σοι ἐπεκα το τοῖς νωτοις του βοος, e προβάδην, αλλα κατα πλευραν επὶ δεξια συμβασα, ποδ, τ λαια του κέρως χομένη, ἄσπερηνίοχος χαλινου και γ βους ἐξαίστραπτο αυτ μαλλον προς το της χειρος ἐλπιν ιοχουμενος. Xιτων

α- τα στέρνα της παρθένου μέχρις αἰλίυς, τοὐντευ-

ratirma comendere velle, undis credere se vereri videruntur Mara in lor uaerat di plexa terrae enim propi quior pars subriibebat renuuior viro prosundior caerialea erat. Efficta quoli eratin spum. hopuli, viii-ctu Illic scopuli et ni e tera a proiecti exstatam quose tuniustentianis saxo allisis fluminis tacta spuma dealis hahat. Me si in mari pictiis tauriis ab uitilis vehebanir, montis instar attollente se ulula, i ,γvis inara flecte-hannir Tauri dorso virgo insulatat, non equitum more, sed iuristi te exaeritin in latini inis apte demissis laevaque cornu, Pron inlota nas Mirigae solent, tenelvit: nianum enim tauriis seque,sur Virginis pectus ad pu- ωnda uis alba tunica, conius resilaum purpurea lae-

33쪽

8 ACHILLIS TATI I

Θε επεκάλυπτε χλαῖνα τα κάτω του σωματος λευκος ο χιτων η χλαῖνα πορῖυρα το σωμα διι της ἐσλπος υπεῖαίνετο β-υς μῖα ς, γαστη τεταμμενη λαπάρα τε 1. το στερνον εἰς εἰ καταβαινον ηυρύνετο μαθι των στερνων ρεμα προκύπτοντες. συνάγουσα ζων του μαζους και τον χιτωνα εὐειεν, και εγίνετο του σωματος κάτοπτρον χπων A χεῖ

καλυπτρα κυκλήτων νωτων εμπεπετασμε ' κόλπος του πεπλου πάντοθεν ἐτετατο κυρτούμενος κωην οὐτος νεμος του ζωγράψου μδίκην επεκάθητο τω ταύρω πλεούσης νηος, σπερ ἱστίω, πεπλωπωμεν '. 'Eπὶ δε τον λυν ρχουντο δελτῖνες επα- ζον Ἐρωτες εἶπες α αυτω εγγεγράzθα και τα κώ- νηματα Ἐρως εἱλκε τον βουν Ερως, μικρον παιδίον

ηπλώκει το πτερον, ηρτητο φαρετραν, ἐκράτει το πυρ

na contegebanir omnia tamen per vestem cernere sic hare. an prosiindus umbilicias, & planus veriter, angusta ilia , pectiis in acutrum dilatabatur papillae Nodice tumetam, onaque adducta una cum inu a, quae corporis speculum erat, succingebamuri Manti alterii cornu, caudam altera virgo appretirenderat, iurisque humeris etiam capitis regnae utrinque rexin humeros Gmini sustinebat cuius sinum lapictus vetuita ira in plebat, tu nimi ex parte intumesceret. Puella tauro insulens navis instar serebatur, peplo vel usum praetante Tauro delpnini assultabant, illiniebam Amores quorum quia dein morias etiam illic pictos esse diceres. Alter Amor taurum trahebat, alter parvulus infanti alas expatulans pha

34쪽

εσίστραπτο σέ ως επι τον Δία καιέπεμειδία, Δσπιο-του καταγελών, is λ αυτον γέγονε βους.

φος ουρανου, και γης, και λάττης Tαυτά μου μγοντος, νεανίσκος και αυτος παρεστως 'Eγω ταυτα

εοικε. M κατοκνησης, ω βελτιστε, ε ην, προς του Διος και του ψωτος αυτου, ταυτη μαλλον ὀνησειν,

, και μύθοις ἔοικε Και ταυτὶ λέγων, δεξιουμαί

retram gestans, iaces iurans atque ad Iovem converinius ridebat, quas eum, quod sua opera iniuriis nautatanis esset, irrideret. H. Ego ni cuin alias picturae paries inlisam trum, quod ego mora indulgeo, upusinem taurili tranentem incurati iis inritens, ita mecum loqu r En ut insentis iussa coelum, terea, mare iaciunt Tum adilescens, qui tum forte aderat, meaque verba intellexerat Histis equiderri, inqtia, ego iioque rei testis esse possum, cui tot amoris causa inconaim cla evenerunt. Tun es O iusnam modi fiant, inqiram, o Done vir, quae perpessiis Risti tuus enhii Upectus huius Dei osteriis te non abhorrentem declarat. Tum ille: Ad permixtam, inquit. confusamni reriina semen commemoranoam me re, cas ianulis enim ea omnia similia sunt. Tum ego: Ne per IoVem, perque Amorem ipsiim, inquam, molestum essit, hac me ratione magis iuvare, tametsi abillosa videan-nirimae cum fixissem, manu prenensum nominem vici-

35쪽

τε αυτον, καὶ in τινος αλσους - γειτονος, ἔνθα πλάτανοι μεν πεφυκεισαν πολλά και πυκναι, παρ

έρρει δε υδωρ ψυχρόν τε καὶ διαυγες, οἰον απο χιόνος

τι λυθείσης αρχεται. Καθίσας ουν αυτον επί τινος Θωκου χαμαιώλου, καὶ αυτος παρακαθ ισαμενος

Σὶρα νυν, ἔφην, της των λόγω ακροάσεως παντως δὲ Ο τοιουτος τόπος δυς, καὶ μύθων α ως πάρχει

νος, -ος- πατρις, νομα Κλειτοφων, πατηο πιπίας, αδελφος πατρος Σωστρατος ου παντως δε

Cοὶ, ἀλλ' οσον αμφοῖν εἶ πατηο α γα μητέρες τῶ μεν, ην Βυζαντία τοῦδε - πατρὶ Τυρία.

μεν ουν τον παντα χρόνον εἶχεν ἐν Βυζαντίω πολυς γαρ ο της μητρος κληρος ην - . o σε εμος πατη ενδερο κατωκει την σε μητῆρα - Βήτην μην num auoialam in nemiis periluxi tibi permultae atque opacae platani sit reverrant, perspicuaque ac tanquam nuper liquefacta nive, rigida aqua limanaDat. Illic inuntiuiridi auotam in loco setare hominem iussissem ipseque pariter assessissem: Tempus est, inquam, initium narranci ut iacias. Delectationis omnino locus hic plenias, ana toriisque favellis plane crinia est. III. Tum ille an noc principio exotius ascere: Ge tis inihi origo e Phoenicia est, patria Tyriis, nonae tablopnon pater Hippias, patris frater Sostrariis auod quia dena ad patrem attineta nam nam es duae meres, Sostrati Bysantia, Hippiae Tyria Sostratus Bysantii propterea

quod inini mari is erectitatem sane non exiguam creverat, semper commoratus est pater meus Tyri. Matrem Ἀρχεται) Sie . eum Regiis. in ipsiti probum. Siam insuper

36쪽

r νηπίω γα ροι τέθνηκεν. εδίησεν ουν τω πατρι γυναικος επέρας, εξ ης δελοῦ μοι Καλλιγώη γίνεται. και ἐοοκει με τω πατρι συναψαι μαλλον μας, μω α δε μοῖρα των ἀνθρώπων κρείττονες, αλλην ἐτηρουν μοὶ γυναῖκα Φιλῶ δε το Δαιμόνιο πολλάκις ἀνθρωποι το μελλον νυκτω λαλειν οὐχ να C λάξωνται μη πα ἐῶν ου - ειμαρμένης δυνανται κρατειν' αλλ' γα κουzοτερον, χοντες αρακτιν τομεν γαρ ἐδαί2νης αθροον και απροσδόκητον ἐκπλησοι την te χην, Agis προσπεσον, και κατεβάπτι ' τοδε προ του παθέῖν προσδοκωμενον, κατηνά σε καταμικρον μελετώμενον του παθους την ἀκμην Ἐπει γαρ .cχον εννατον τος ἐπι τοῖς δέκα, και παρεσκουαζεν πατηρ i νέωτα ποιησαι τους γάμους, ρχετο του

Θίνω τα κάτω μέρη μέχρις ομφαλου, δυο ἐντε

ipse meam nunPaam, lilii, ut quae sinam insente ne obierit diem itaque alteram sibi pater uxorem assiiunxit ex qua sororem milii nomine Calligonen genuit, quam inihi uxorem dare decreverat. Sed potentiora notanidias lata mihi aliam servabant. Frequenter tuem Dei nivicialibus sutura in somnis pronuntiare consuevertint, non quo mala prae ivendo evitent, neque enim lato ira ouviani potest, in quo ae lisiore, im evenerant animo serunt. Repentina enim cinexspectata pereullam imp viso adventia mentem frangunt at line prosternunt praevisa vero, &praecauta. uiri ad eortina cogitationem animus poderentina deducitur, longe in iniis affliglint. Itaque cum nonum .decimum agerem annum, nuptiasque non ita multo

post pater secturus esset, auulam fortuna moepta u. Nam cita me ineti Missem, visiis una ita clini vi ne coniungi, ut a capite ad inabilicula usque duo corpora

37쪽

9εν τα αν σώματα εφίστατα μοι γυνη οβερωκα μεγαλη το πρόσωπον αγρία, ὀοῦθαλμος ἐν Αματι, βλοσυρα παρειαὶ, οῖεις αἱ κόμαι α' ἐκρατε τη δεξια, δαδα ἡ λαια ἐπιπεσουσα οὐ μοι

Θυμω, και ανατείνασα την αρπην, καταzερε της

ἰξύος, ἔνθα των δυο σωματων ησαν αἱ συμβολαὶ καιαποκοπτει μου την παρθένον περδης ουν αναθορων ἐκ του δείματος, φράζω μεν προς οὐδενα, κατ' ἐμαυτονδε πονηρα ἐσκεπτόμην. Ἐν A τούτω συμβαίνει τοιαδε. Mi αδελφος, ω Qην του πατρος Σώστρατος παραλτούτου τις ερχεσαι κομίζων ἐπιστολην - Βυζαντίου

καὶ ην τα γεγραμμένα τοιάωἹππία τλαδελοῦ χαίρειν Σώστρατος. LIκουσι προ σε Θυγατηρ ἐμη Λευκίππη, και Παν- Θία γυνή. πολ μος, προελαύνει ' Βυζαντίου.

enmus, dei eps vero in unum coaluissemis iniistinen que adspectu horrituli, magna stariira, vultu ag esti, sanguineis octilis, genis asperas, vipereis crinibus, it in

dextera, laeva faculam tenentein nobis imminere atque iratairi extenta falce plagain, qua duo in tantaria corpora coieratu, inponere, vi Ninemmae a me abscindere. Quam ob rem timore pereulsus, ac ex somno excitatus , mala

haec nemini palam feci sed in eortina cogitatione solus versabar. Interea Bysaluto literae ab eo, quem dixi. Miris mei fratre, hoc exentio allatae sunt: Sostratvi Hippiae fratri S. D. Mucippe illa, Paninia uxor mea proficisciantia ad te bellum enim a laracibus Bysantus insertiti . Tu caris-

38쪽

κα Θεραπαινίδων , ας συνεκπέμψας ο Σώστρατος ἔτυχε ται γυναιξίν. Ἐν μιασω ρο ρον μεγάλη και πλουσια τη σπολῆ. ως- έπετεινα τους ὀφθαλμους ἐπ αυτρον εν αραστερα παρθένος ἐμαίνεταί μοι, και καταστράπτει μου του ο*Θαλμους τω προσώπω. τοιαυτην ιοον ἐπι ποτε έπι ταυρω γεγραμμενην Εὐρωπιν ομμα γοργον ἐν δονῆ ' κόμη ξανθη, το ξαμ

ον ουλον ο ρυς μελαινα, ο μελαν κρατον λευκη παρεια το λευκον εἰς μέσον τοινίσσεσο, και ἐμιμεῖ

το πορφύραν, οῖαν, τον ἐλέzαντὶ Λυδίη βάπτο

sima pignora nobis ad Misi exitum usque custodi. Vale. IV. Cognita siterarii in sententia consui rexit pater, statimque ad imam se contrusa aeque haud multo post ma-yramina sci vortim, miliaritnaque, quas cum uxore ac filia Sostratus nuserat, trurba sequente reversus est Ilvereas inuster erat procera, pretiosamitae stolam induta inquam simul atque Mulos intendi, ad sinistram virgo inc dens inua apparebat, cinus adspectus vehementer tangebat iaculos meos. Sic ego depictain videram tiropam in tauro Erant ei quadam in iucunditate triaces oculi, crines flavi crispique, supercilia puro nigrore dehibuta, nae candidae nisi quod earum me sum rubore, purpuram. qua Lydiae mulieres bur inficiunt, imitante suffusum

39쪽

x ACHILLIS TATII

ήον ανοίγειν των φύλλων τα χείλη 'su δε ειδεν, εὐ- Θύς απωλώλειν κάλλος γὰρ ὀξυτερον τιτρωσκε βελους, και δία τω οῖθαλμων, την ' χην καταρρέῖ ὀῖθαλμος γαρ οδος ἐρωτικω τραύματι ΙΠάντα δε Μειχενομου, παινος, ἔκπληεις, τρόμος, ια, αναίδεια επνουν το με γέθος, ἐκπεπληγμην το κάλλος, ετρεμον την καροῖαν, βλεπον αναισως, ουμην- ναι. τους δε ὀῖθαλμους αῖ κειν μεν - της κορης βιαζόμην οἱ δε υκ θελον, ἀλλ' ανόειλκον αυτους ἐκέῖτω του κάλλους ἐλκομενοι πείσματι φ, και τελος,

ἐνίκησαν.

ε. Ai με - κατηγοντο προ ημας, και αυταῖς

erat os rosae solioriam labra aperire incipienti persimile. Itaque statim , ut eam conten platus seni, occita Forma enim ad inserendum vulnus telo ac tio est, per octilotali amatorio vulneri assitum patefaciens in animum peneti at omnia nae simul agitabant, laus, adnuratio, tre-inor,itulor, impudentia; proceritatem latulare, iuuchratii line obstupefieri, corde tremere, is lis lascivius inriteri, ac ne prehentarer vereri cmactus sum: O- neque ociatos a Virgine avertere conabar sed illi repugnabant, Ormisque sitavitate pellecti eo sese reseretant, victoria ranctu potiti sum. V. Ceterui millierilaus intro ad nos clums, domusque

40쪽

o πατη μέρος τι ποικίας απονεμάμενος, τρεπί-

ψει α νον και ἐπἰ καιρος ην, συνεπίνομεν κατα δυστας κλίνας διαλαχοντες. υτω γαρ ταεεν ο πατη 'αυτος - τρο ,εισην, αἰ μητερες ta δυο την ἐν αρμ

την κουσα την παίαν, μικρου προσχλθων τον πα

σας et κατα της στρωμνης τον αγκωνα, και ἐγκλίνας ἐμαυτον, λοις εβλεπον την κορη τό. προσώποις, κλεπτων - την θέαν τουτο γάρ μοι ν το δειαυον. Lia σε μεν - του δείπνου παις ερχεται κιθάραν ἁρμοσαμενος του πατρὶς οικέτης, και ψιλαῖς το πρω- ταν διατινάξας ταις χερ , τα χορδας κρους καί τι κρουματιον πολιγηνας -οψιθυρίζουσι τοῖς σακτυλοις,

par maad in eis auribilia, pater coenam parari iussit: ac quoniam templis eius venerat, in singulis lectis M- institimus, hisiuisurili ab Hippia orisine aestinuo in ipse ego mediam niati es sinistrati ,-xtram vi ne o,irierem. Quod cum ipse animadvertissem , partim abfuit, qui ad patrem, propterea quod vi nem exadversiimo sis meis collocaverat, oscillando procederem. Vertinaminivem quid in ea coena comederim, ita me Di amem, dicere haud scio, iis nimiritu similis, qui coenare sese somniant; sed citiato mense innixus, ac toto apite inclinatus puellam comemplabar illitis interim obnitiis sus- furans atque hoc mihi coena erat Posteaquam finis edendi factus est, e pueris domesticis unus citi cithara pro cessit ac primum uisis manibus fidem tentans, exilem quendam sonum, disci murmur adiuvantibus , diciti