장음표시 사용
51쪽
κλωμενοι , αποματτουσιν ως ἐν κατοπτρήτων σωμα-
των - είδωλα. - του καλλους πορροη, ' αυτων ii την ψυχ ην καταρρέουσα, ἔχει τινα μειν ἐν αποστασει. και ὀλίγον ἐστι της των σωματων,σεως.
κεν γάρ ἐστι σωμάτων συμπλοκη ἐγω δέ σοι καιτο ἔργον ἔσεσθαι ταχυ μαντευομαι μέγιστον γάρ ἐστιν ἐφόδιον εις πειθω, συνεχης προς ἐρωμεν μιλία.ὀῖθαλμος γαρ τιλίας προνος και το συνηθες της
κοινωνίας, ει χάριν αιδεσι τερον ει α τα αγρια των θηρίων συνηθεία ασσευεται, πολυ μαλλον --τη μαλαχθείη και γυνη ἔχει δέ τι προς παροίνον ἐπ-γωγον λικιωτης ἐρων του ἐν ρα της ἀκμης ἐπί
πιν εις την υσιν, και το συνειδος του ιλέι - , τίκτει πολλακι αντέρωτα θέλει γαρ ἐκάστη των
contemplaiula voluptatem esse, quam in contrectandi Nam dum sese oculi tutuo respectant, imagines corpo-riina, speculor in instar, suscipiunt pulchritudinis autem simulacra ipsis a corporibus missa, oculorum ministerio in animan illabentia, nescio quam seiunctiu etiam in mporibus ipsis, permixtionem sortiuntiar, corporum Comgressu, qui certe inanis est,' M iucundiorem Tibi, ro ego rem brevi ex sententiait ocessuram praenuntio. Maximum enim ad persuadendum momentiit hctet continuus usiis Gnciliatores enim amoris oculi sunt atque ad gratiam comparandam assidua consuetudo maximum in modum comi it cuius quulem tanta vis est, in seras, n dum mulieres, ransitelaciat. Iam vel o aliquit etiam ad virginem illicientani aemialis amantis aetas potest. Quod praeterea in ipso aetatis flore ad ea impellit , ad quae na-riira seramur, si id etiam addatur ut amara quaepiam se intelligat, munium amorem saepe gignit Vi num enim
52쪽
παρθενων.έινα καλη, και τιλωμεν χαίρει, και παινεῖ της μαρτυρίας τον φιλουντα - μη ι ση τις
αυτην, υπω πεπωπευκεν εiναι καλη εν οὐ σοι παραιν μονον, ἐρασθαι πιστευσατω, και ταχέως σε μωμησεται ΓΙ- ουν, ειπον , γενοιτο τουτο το μάντε
σπης μου, και συνηθεστερος - τη τελετῆ του Θεου. τί λεγω τι ποιω πως ν τύχοιμι της ρωμενης; οἶδα γαρ ε - τας δους. εἶπεν ο Κλεινίας, προς ταυτα ζητε παραλλου μαθεῖν --οσώακτος γάρ εστιν ο Θεος σοφι- σπης. σπερ γαρ τα αρτίτοκα των βρεφων ουδεις ασασκε την τροzην αυτοματα δε ἐκμανθανει, και οἶδεν εν τοις μαζοῖς οὐσαν αὐτοῖς την τραπεζαν ουτωκαι νεανίσκος ερωτος πρωτοκύμων, ου δεῖται διδασκα-
umquaeque sorinos ni se esse credi vult, atque amari galis det, amatoremque tanquam formae testem auribus exintollit ac si qua est, quae nondum se a propiam digi sentiat, sese minime somnolam arbitratur. Illini unum ergo inprimis te hortor, ut omni sttuli enitare, io se a re amari credat: ita enim te quani primuin imitabitiar. At φaonam pacto ea, inqinim, fient, quae praenuntias Agedum tu, qui Vagam, me irrone Amoris enim sacris ante in initiatus es, maioreqtie usu polles. tubus dictis, iaetisve utar Quo modo amatae virginis compos evadam Rationem enim inire ipse nescio. X. Tum inia Minime, inquit, opus est, ii id ex aliis sistere labores Deus hic ipse sibi praeceptis est ac quemviri ritum inlantes vesci nemo docet, sed per se ipsi sis ni paratrumque sibi esse in mamillis nutrimentitia intellisum M adolescentes amore tum primum praegnan
53쪽
λίας προ τον τοκετον. ἔαν - ηία παραγίνηται, και ἐνσπη της ανάγκης, προθεσμία, μηδεν πλανη-
Θης , καν πρωτοκυμαν ς' εὐρησεις τεκεῖν π αυτουμαιωθῶς θ εου. - δέεστι κοινα, και μη της ἀκαίρου τυχης δεομενα, ταυτα κουσας, μαγε. συ ο μη-
εἴπης προ παρθένον αzροδίσιον το δε ἔργον ζητει, πως γένοιτο σιωπη παις γα και παρθένος, ἔμοιοιμένάσιν αι ' προ δε την της τροδίτης χάριν,
καν γνωμης ἔχωσιν, α πασχουσιν, ἀκουειν ου θελουσιν την γλ αισχυνην vi ἄτθαι νομίζουσι εν τοι λη-
μασιν γυναῖκας μεν - εὐχαίνει και τα ρηματα παρθένος τους με ἔξωθεν ἀκροβολισμους των ἐρα- ων εἰς πειραν έρει, και Qνω συντίθεται τοῖς νείμασιν ζαν δε αιτησει το ἔργον προσελθων, ἐκπληξεις αυτης - τα 6 φωνη, και ἐρυθρια, και μισει otes; naudquaquam magistro ad pariendum indigem. Si te dolor stimulaverit, ac se necessitatem asserat intramvis primus nic in partus irritriri sit non tamen eri abis talpariendi tibi facultatem Deus ipse dabit. Quae autem vulgaria sinu nec temporis opportunitati aliqua opiri habent, ea viae: pe Virginem inprimis-de stupira appelles, caveto sed in negoti itri re ipsa conficiatur, silentio corato Pari enim verecundia pueri sti ni puellae. Ac quatriis quam venereortina cupiditate teneantur, non nune de iis, quae perpetiuntiar, sermonem sinit haberi volunt, turpitudinem in verbis collocatam existimantes. Quae viros expertae sunt, vectis etiam delinantur virgines, roamantium praeludia tentandi gratia adnibita seriant, nutibusque velle sese statim significant. Itaque si ad venerem vectis invites, aures eius oratione illa omites, erub
54쪽
1μα, και λοιδορίσθαι δοκέῖ καν υποσχεσίαιτην χάριν, αισχυνεται τότε γάρ πάσχειν νομίζει το
ἔργον, τε μαλλον την πέψαι ἐκ της των λόγων δε- νης --ει. ἐαν δε την πειραν προσάγων την αλλην, και ἀαγωγον αυτην παρασκευάσως ηδίως - προσέρχη σιωπα μεν οὐν τα πολλα, ἐν μυστηρίοις φα
λησον δε προσελίων ηρέμα το γαρ εραστῶ φίλημα προ ερωμένην Θέλουσαν με παρέχειν , αἴτησίς ἐστι
σιωπη, προ απεδουσαν δὲ, κετηρία καν - προσητις συνθηκη της πρί ς, πολλακι δε και κουσαι
προς το ἔργον ερχόμεναι Θέλου βιάψεσθαι δοκῶ, α τῆ δοξη της --γκης αποτρέπωνται της αισόνης
το ἐκού eν μη τοίνυν κνησης, αν πιθι αμένην αυτην πης, ἀλλ' ἐπ ρει πως ανθίσταται σοφίας γαρ κὰ ταυτα δεῖ καν με προσκαρτερη, πίσχες την βίαν.
scet, aversebinarinia dicta, convicium sibi filara putabit: ac quo minus vel 'piens promittat piutore praepedietur: trunc enim ipsi se rei operam dare arbitratur, cum ioribus vertoriin illecebris ad eani invitari se aii sit. Sin vero conarii aliquo alio sensim adnibito morigeram illam recidens iam blandiendo prome ac cesseris, multo tu quidem, seclusis ut in sacris fieri solet silentio initor, ac paulatim appropinquans osculum dato Anrantis enim visiostulatio apud volentem puellam citae petitionis, apud nolentem precationis obtinet locum Iani vem etsi exco acto, ac laepe etiana sponte, aliquae onsequantiar, vim tamen vulari sibi allatam volunt, quo necessitatis opinione voluntariana irpitu linei excusent. Licet uatnae repugnantem videas, detineri tamen noli sed quonam modo in repugnando se habeat, observa Pria lentia enim ac
quoque in re opus est Ac si perstare in sententia cogno. veris, vim ne assilibeto, sed nondum persuasam esse scito.
55쪽
δεδωκας, και ευχομαι τυχειν, ὼ Κλεινία φοβουμαις ομως, μη κακων μοι γίνοιτο τ ευτυχημα μει - νων ἀρχη, και επιτρε - προφερωτα πλείονα ανουν αυξηθη το δεινον, τί δρασω; γαμειν μεν - αν
δυναίμην αὐ γαρ δεδομαι παρθένω. πίκειται δέ
μοι προς τουτον τον γάμον πατηρ, δίκαια Κτων, οὐ ξενην, οὐδε αισχραν, γημαι, κόρη , ουδ ως - ρικλεα, πλούτω με πωλεῖ, λά--ου μοι δίδωσου Θυγατερα, καλην μεν Θεοι, πριν Λευκίππην δεῖν, νυν δε και προς το κάλλος αυτης τυφλωττω, και προς Λευκίππη μονην του ο*Θαλμους χω εν μεθορίωκειμαι ovo εναντίων. ερο ανταγωνίζεται, και πατηρ.
Tractatasiorem autem eam reddi si voles, dissimulato neque iue tibi rem tuam per tun cito. XI. Titin o Magna mini, o Clinia, inquam, adiumenta suppeditasti neque dimito,'iun e sentensia res procedare. Verum enimvero metuo, ne ratorum elicitas haec mihi maloriam initium sit, atque arilentiorem me inflammam coniiciri. Quamobrem si molliri hic urerementiti capiat, iiii mini agendum erit manc quidem uxorem direm e non possim, proptereainito altera mihi, auctore ac irasore patre, non iniusti volenta, sponsa est, minime illa piidem peregrina deforinisve Nec vero me illi, quod de Charicle fit, pater venundat sed filiam mini stram dat omnium, excepta Leucippe, sorinosissimam. Verrum ego nunc qiuκ quidem a Lusius sorinam spectandam attinet, oculis captias sum neque omnino quulqiram praeter Mucippen cerno. SanePie inter dia colurana veris
56쪽
πως κρίνω την δίκην ανάγκη μάχεσαι, και zύσις, και Θέλω μέν σοι δικάσαι, πατη , ἀλλ' αντίλκον
μετα βελων, κρίνεται μετα πυρος - πειθης 'πάτω, -- καίομαι, πυρί. ιβ. μεις μεν ου ταυτα ἐτιλμοτουμεν περ του Θεου ευπνης- παις . τρέχει των του αρικλέους οἰκετων, ἔχων ἐω του προσωπου την αγγελίαν του- υ, ως και τον Κλεινίαν εὐθυς ανακραγέ. λασάμενον κακον τι γέγονεν αρικλεῖ. 'M. - λέγοντι, συνεμQωνη- λοικέτης ΤέθνηκεXαρικλης. Tον μεν οὐ Κλεινίαν προς την αγγελίαν ψηκεν
sor amoris vehementia, iatris pudor, antinam minini lium se trahum. in coturove iam hanc diiudicabo e- cessitas cum natura pugnat. Milai hiulem sectitullini pater, sententiam dicere in animo est sed adverseri potentia obstat. Is tormenta inlici adhibet, adest i in sagittis, te iri causam dicit Nisi parebo illi, pater, flammis cir nivenior. XII. Haec de Amore Deo inter nos philosophabamur, in repente famisiarium Chariclis unus ingressus est, adversum nuntiiun vulni ipso prae se serims, ita in eo viso Clinia vocem hanc statim miserat Oraricli certe irras ali-liud evenit. Quae verba proseris notulum finierat, clini ille talaricles, inquit mortuus est. Quo nuntio ita percilisus est Clinia, ut tanquam iuinium ictum vox eum ino
57쪽
μεν λαυνεν ρεμα δύο δε περιελθων η τρεῖς δρόμους,
τη ιππασίαν ἐπεσχε, και τον ,πον δρουντα κατί- χνα καθημενος του ροτηρο αμελησας. ποματτοντος
αλογίστως zερετο τον γαρ χαλινον δακων, και τον αυχεν σιμωσας, και ρίξας την κόμην, οιστρηθεις mcοβω, δι αερο ῖπτατο των δε ποδων ο μεν εμπροσθεν ηλλοντο οι δε οπισθεν του προσειν ἐπειγομενοι φθάσαι τον δρόμον επεσπευδεν, διωκοντες τον εππον. o. ἴππος το των ποδων κυρτούμενος αμίλλη, νωτε και κάτω πηδων προς την κατερων σπουδην, δίκην νηος χειμαζομενης τοῖς νατοις κυμαίνετο. ο δε κακοδαίμων αρικλης, πο ου τη ιππείας ταλαντευομ-
νος κύματος - της δρας σῖαιρίζετο, ποτε μαν ἐπnuisamae desectaint. Puer narrare pergens Ascenderat , inquis, Charicles truum in equum, Clinia, deviter primo eum in pulit dein vero clina duos tresve initius consevisisti, siastinuit imperiani equi, cui in eo sedens abstersit sudorem, remissis a nis. Dum vero madidam sudore sellam dete i strepitus a tergo fieriri quo perterrit equus, ac sese in altum saltu clans, nuc illuc incerto citr- si seiri coepit frenum enim moritens, collum intorquens, iubas quatiens, ac pavore illinulatus in aerem sustollet, tur anteriores pedes lietam potariores, primos praevertere festinantes, causiam accederabant, equumque pr pelletant qui huiusmodi pedum cimtentione Glatiis sum sum deorsumque, pro modo celeritatis eortina, inflarfluctitantis navis, dorso agitabatur Miser vero Charicles,
equi impetu, ceu ductu, vibranis sellaque deturinus,
58쪽
υραν κατολισθαίνων, ποτὲ δε ἐπι τραχηλον κυβι- στων ο δε του κλύδωνος ἐπίεζεν αυτον χειμων των δερυ ρων ουκέτι κρατῶν δυνάμενος, δους δε αυτον, Ῥι-- του δρόμου πνεύματι, της τυχης ν ο δε φος ρωμ Θέων ἐκτρεπεται της λεωzόρου, και ἐς υλην πηλον, και Κάυς τον θλιον αρικλέα περιρρηγνυσι δένδρω ο δ απο μηχανης προσαραχεως, ἐκκρουε- ται με της ἔδρας, πο δε των του δενδρου κλάδων τὸ
πρόσωπον αι προται, και τοσουτοις προδρυπτεται
τραυμασιν, - των δένδρων ησαν αἱ αἰχμαί οἱ δεροτηρο αυτ περιδεθεντες, Ουκ θελο αφεῖναι το --μα, αλλ' ανθεῖλκον αυτον, ἐπισυροντες Θανατου τραβι, 4 δε εαπος ἔτι μαλλον ἐκταραχθεὶς τω πτωματι, και ἐμποδιζόμενος εi τον δρόμον τω σωματι, κατεπάτει τον αἶθλιον, ἐκλακτίζων τον δεσμον της φυγης -τε ου - αυτόν τις ιαν οὐδε γνωρίσειεν.=. Ταυτα μεν ουν ἁκουων ο Κλεινιας ε σίγα τι-
num ad caudam reiicietatur nunc ad colluin provolvehatur, fluctuationeque hisi usin istiseriam in ni hin vexabatur Tairilem c ni habenas motarari amplitus neqisiret, sortunae se flatibus totum perinisu. Tum vero auiis, hernenter incitat , atque a recto tramite mlectens, in silvam se coniecit, miserrumque adolestemmium thoritatini illisit qui, tanquam torinciuo e ssus e sella denari atus est, lacie tot vulneriuiis desoranata, quo ramoritui cuspides eiectum exceperiim. Ipsum vero corpus habenis implicitiit in mortis semitam raptariini fuit. Illius autem lapsu adhuc magis pei reuelactiis equus, corpore, ne inar rere posset, impiatrias, miserum pessivus conmilcax it calcinusque fugae obstaculum contrivit, in iam nemo illiana agnosceret.
XIII. HS cognitis rebus Clinia stupore oppressiis alia Achiv. at C
59쪽
να χρόνον πο ἐκπλμως μεταε δε -- ἐκ του κακου διωλυγιον ἐκώκυσεν , και ἐκδραμῶ ἐπι σσωμα ἐν πείγετο ἐπηκολούθουν δε κάγω, παρηγορων ως δυνάμην. και ἐν τουτω φοράδην vuιλῆς ἐκομίζετο, θέαμα οἴκτιστον και ἐλεεινώ. λος γαρ
τέκνον - πονηρων ἱππασματων. υδε κοινω μοι Θα
νατω τέθνηκας ουδε ἀσχημων α - - τοῖς μεν γαρ αλλοις των αποθανόντων και ἴχνος των γνωριαμ
των διασωζεται, καν το ανθος τις των προσώπων πο
λίση, τηρει το ειδωλον και παρηπορῶ τον λυπουμενον κα θεύδοντα μιμούμενος την με γαρ ψυχην ἐξεῖλεν
quantisi tacuit deinde, tanquam impetrata a dolore venia, maximos edidit eiulatus, ac summa citin celeritate ad cadaver se connitit quem ipse quoiae Pimus poterani veri is consolando secinus suin Interea Charicles allatus est, luctuosum sane aes semini spectaculum praebens. Totus enim concisus errat, ac lacer , adeo ut eortina, qui aderant, nemo lacrimas continer et Poreo Ilius pateres mentationem huiusmomi magno una gemitu ac plangore coepit Qualis a me abisti fili qualis reveneri. O diram equitandi artem Tu consueta morae mihi eruptiis non fuisti sed nec quae mortuo conveniat, imago tibi relicta est. Aliis in cadaveribus vel ipsa sineantentoriiin, stigia servantiir, quamvis vigor ex vultu abscesserit effigies ipsa tamen relinqvitur, tae dornatentem imitata do
lentium moerorem levet Antinam quidem certe holmni Διαλυγιον ἐκάκυσεν Utra Bod Inio recte, o bo ne Videque editio vitiose λωλύγιον. torvili ad taurit p. 78.
60쪽
. Θάνατος ἐν δε τω σωματι, τηρεῖ τον βρωπον.
σου σε μου και ταυτα δεῖθειρεν η τυχη, καί μοι τέθνηκας Θάνατον διπλουν, και σωματι. ουτως σου τεθνηκεν και η εικονος η σκιά. η με γαρ ψυχησου πεῖευγεν οὐχ εὐρίσκω δε σε οὐδε ἐν τω σώματι ποτε μοι, τέκνον, γαμεις πότε σου Θω του γάμους, ἱππευ, και νυμῖίε νυμῖί με ἀτελῆ, πιτε δε A τυχη τάτος μεν σοι, τεκνον, ὀ Θάλαμος γαμος δεο Θάνατος Θρηνος ο ὐμέναιος ἡ δε κωκυτος των γλμαν οὐτος, δαί ἄλλο σοι, τέκνον, προσεδοκων πυώλάψαι ἀλλα τουτο μεν ἔσβεσε η πονηρα τυχη μετασο αναπτει ε σοι δαδας κακων ω πονηρας της σης
δαδουχίας - νυμzικη σοι δαδουχια ατη γίγνεται.
ρωθεν δε καί αυτον ἡ Κλεινίας και η Θρηνων ἄμι λα, εραστου και πατρός Ἐγώ μου τον δεσπότην ἀπο-
mors aclinau veriti in corpore nominis oririana relin- qtiit. Sed tibi haec etiam a sortuna mi erepta. Morte igitii duplici assectus es occuporis videlicet, at ille animae. Ita imaginis quoque umbra commortua est spirinis ipse qiidem ritus avolavit nec tanae in corpore te invenio. Ecquando nili mini uxorem duces Ecquando impersecte sponse atque insesi eques, nuptialia tibi sacra celista, λTibi, o mi nunc pro thalaimo sepulcriini, pro nuptiis mors, pro hymenae naeniae, pro nuptiali canti lanientationes paratae sum Aliutino si tibi ego ignes. Si acce dere sperabam. Sed invidia illos una tecum sortuna exstinxit, funeuresque pro iis laces excitavit O diras iacesi Ni ptialis flanima in sepulcralem tui cornu utata est. XIV. Ad hunc sane modum pater conquerebariir Ci