장음표시 사용
61쪽
κλωμενοι, ἀπομάττουσιν, ἐν κατοπτρήτων σωμα-
των - είδωλα ηυε του κάλλους απορροη δ αυτ νεις την ψυχην καταρμουσα, εχει τινα διν ἐν α πο- στάσει και λίγον ἐστὶ της των σωματων, ξεως. κεν γάρ ἐστι σωμάτων συμπλοκη ἐγω δέ σοι κωτο ἔργον ἔσεσθαι ταχυ μαντευομαι. μήγιστον γάρ ἐστιν ἐφόδιον εις πεdω, συνεχης προς ἐρωμένην μιλία.οῖθαλμος γαρ ιλιας πρόωος και το συνηθες της κοινωνία ς ει χάριν αιδεσι τερον ει γὰρ τα ἄγρια των θηρίων συνηθεία ασσευεται, πολυ μῶλλον ταυτ μαλαχθείη και γυνη ἔχει δέ τι προ παρθένον ἐπ-γωγον λικιώτης ἐρων του ἐν ρα της κρος επέ
τίκτει πολλάκις αντέρωτα Θελε γὰρ ἐκάστη των
contemplanda voluptaten esse, quam in contreelandi Nani dum sese oculi minuo respectant, imagines corpo-riina, speculorum instar, suscipiunt pulcnritii linis autem simulacra ipsis a corporibus missa, oculorum ministerio in animam illatantia, nescio quam seiunctis obam comporibus ipsis, permixtionem sortiuntiar, corporiam congressu, qui certe inanis est, longe ilicia tutiorem Tibi, ro ego rem brevi ex sententia processuram praenuntio. Maximum enim ad persuadendum momentum alae continuus usus. Conciliata res enim amoris omisi sunt ataue ad gratiam comparandam assidua consuetiuio maximum in modum conducis cuius'incem tanta vis est, ut seras, n dum mulieres, mansitelaciat. Iam vero aliquid etiam ad vi neni illiciendam aequasi amantis aetas potest. Qin iupraeterea in ipso aetatis flore ad ea intellit , ad quae natura ferimur, si id etiana adclariir, ut amari a plani se intelligat, mrtuum amorem saepe gignit Virginum enim
62쪽
παρθένων βιναι καλη, και τιλουμένη χαίρει, και ἐπαινεῖ της μαρτυρίας τον φιλουντα - μη ι ση τις
αυτην, υπω πεπίστευκεν εiναι καλη ἐν οὐ σοι παρ- α ιν μονα, ερασθαι πιστευσάτω, και ταχέως σε μωμησεται ΓΙ- ουν, λον, γίνοιτο τουτο το μαντευμα δός μοι τας zορμας συ - αρχαιότερος μυ- σπης μου, και συνηθεσπερος - ν τελετῆ του λου. τί λε - τί ποιω πως ν τυχοιμι της ἐρωμένη ς ουκοιδα γαρ γ τας δους. I. ηδεν, εἶπεν ο Κλεινιας, προς ταυτὶ τει παραλλα - , --οsiἐακτος γάρ ἐστιν ο Θεος σχομιττης. σπερ γαρ τα αρτίτοκα των φεῖων ουδεις αδασκε την τροΔην, αυτόματα δε ἐκμανθάνει, και οἶδεν ἐν τοις μαζοῖς οὐσαν αὐτοῖς την τράπεζαν ου
και νεανίσκος ἔρωτος πρωτοκυμων, ου δεῖται διδασκα-
unaquaeque sormos na se esse credi vult, atque amara gaudet, amatoremque tanquan formae testem laudibus e tollit ac siintra est, quae nondum se a quopiam iuiligi sentiat, sese minime somnolam aerisimitur. Illud unum ergo inprimis te hortor, in onani studio enuare, quo se a re amari credat ita enisi te quam primunt unitat inari Atquonam pacto ea, inq in rati ni, quae praenuntia, Agedum tu, qiud agam, me none Amoris enim iacira anterne initiariis es, maioreqtie usu polles. Quinus sietis. Elisve utar Quo ni Alo amatae virginis compos evadam ξRationem enim inuae ipse nescio. X. Tum Clinia: Minime, inquit, opus est, ut id ex aliis discere la ,res Deus hic ipse sibi praeceptin est ac quemad octina inlantes vesci nemo cliuet, sed per se ipsi disciant paratrumque sibi esse in mamillis nutrimentum intellisum sic adolescentes amore turn primum pra nan-
63쪽
λίας πρὶς τον τοκετον ἐπι γα ηίδες παραγενηται, καὶ επιπη της ανάγκης, προθεσμία μησον πλαν
δεν εἴπης προ παρθένον ἀῖροδίσιον το εργον ζητει,
πως γενοιτο σιωπη παις γα και παριένος, ομοιοιμεν εἰσιν εις αι ' προ δε την της Azροδίτης χάριν, καν γνωμης χωσιν, α πάσχουσιν, ακούειν οὐλλο σιν την - αι μνην κεῖσθαι νομίζουσι εν τοις ρη- μασιν γυναῖμα με γα ευφραίνει και τα ρηματα παρθενος δε τους μεν ξωθεν ακροβολισμους των ρα- στων εις πεῖραν ερει, και α*νω συντίθεται sis νεύμασιν εα σε αιτησει το εργο προσελθων, - ξεις αυτης τα τα, φωνη, και ερυθρια, και μισεῖ τοtes haudquamiam magisti ad parier clium uultigem. Si te dolor stimulaverit, ac dies necessitatem asserat, quamvis primus hic tibi partus surruriis sit , non innae eri is sint pariendi facultatem Deus ipse clabis. Quae autem vulgaria sunt nec temporis opportianitate aliqua opus habent, ea percipe Vi nem haprinus ne stupira appelles, caveto sed ut negotium recipia conficiatur, silentio, rato Para enim verecundia pueri sunt puellae. Ac Pian quam venereortina cupiditate teneantiar, non tamen desis, quae perpetiuntur, sermonem secum haberi volunt, turpitudinem in verbis coli atam existimantes. Quae viros expertae sunt verbis etiam delectantur virgines, ro atriantium praeludia tentandi gratia adnibita seriint,n tibusque velle sese statim significant. Itaque si ad venerem invi , aures eius oriuione illa offendes, erube-
64쪽
ρημα, και λοιδορῶσθαι δοκῶ καν υποσχίσθαι θέλειτην χαριν, αισπνεται τότε γα πάσχειν νομίζει το ἔργον, τε μαλλον την πειραν ἐκ της των λογων δε- νης κουει. ἐα την πειραν προσάγων την αλλην, κα ευαγωγον αυτην παρασκευασας, ηας - προσέροπι σιωπα μεν οὐν τα πολλα, ἐν μυστηρίοις οι-
λησον δε προσυίων ηρέμα το γαρ εραστου Γλημα προ ερωμένην Θέλοακτα - παρέχειν, αἴτησίς ἐστι
σιωπη, προ απειθώυσαν δε ικετηρία καν με προσητις συνθηκη της πραεεως, πολλακι δε και ἐκουσαι
προς το ἔργον ἐρχόμεναι Θέλου βιάψεσθαι δοκεῖν, do της νάγκης αποτρέπωνται της αἰ γνης
scet, aversabini ima dicta, convicium sibi filam putabit: ac qilo minus vel apiens promittat, iidore praepedietur: trunc enim ipsi se rei operam dare arbiti ariar, mi in maioribus verbo ni illecebris ad eam invitari se audis. Sin vero conaria aliquo alio sensim adnit ire morigeram illam reddens iam blandiendo promte ac esseris, multo, quidem seclusis ut in sata is fieri solet silentio utitor, ac paulatim appropinquans ostulum dato. Ainantis enim vitiostulatio apud volentem puellam tacitae petitionis, apud nolentem precationis obtinet omini. Iam vero etsi excolvacto, ac laepe etiam poeiti, aliquae obseqirantiar, vin tanten uteri sibi allatam volum, quo necessitatis opinione voluntariam turpiliusnem exciisent Lacet tamae repugnantem vuleas detineri tamen noli sed quonam modo in repugnando se habeat, observa priuientia enim ac quoque in re opus est. Ac si perstare in sententia cognoveris, vina ne assi eis, sed nondum persuasam esse scito.
65쪽
χορηγησον την πόκρισιν, μη απολέσης σου το δραμα.
δίδωκας, και ευχομαι τυχέιν, ὼ Κλεινία φοβουμαις ὀμως, μη κακων μοι γίνοιτο τ ευτυχημα μει - νων II1-επιτρέψ με προφερωτα πλείονα ανουν αὐξηθη το δεινον, τί δραατ- γαμειν μεν ου αν δυναίμην αὐ γαρ δεδομαι παρθένω. επίκειται δέ
μοι προς τουτον τον γάμον α o, δίκαια Κτων, ου ξενην, ουδε αἰσχραν, γημαι, κορην, αδ ως - ρικλέα, πλουτω με πωλεῖ, ἀλλ' υτου μοι δίδωσι Θυγατερα, καλην μεν Θεοι, πριν Λευκίππην δεῖν, νυν δε και προς το καλλος αυτης τυφλωττω, και προς Λευκίππη μονην του ο*Θαλμους - ενυβορίω κεῖμαι δυο εναντίων. ερο ανταγωνίζεται, και πατηο.
Tractabilitorem autem eam reddi si voles, dissimulato neque liue tibi rem tuam per tun cito. XI. Tum ego Magna mihi, o Clinia, inquam, adiumenta suppeditam neque disito, quin e serueritia res priγ- cedat Verili enimvero metuo, ne maiorum sellicitas haec Aihi malorum initium sit, atque ardentiorem me insananiam coniiciat. Quamobrem si ioctus hic incrementitui capiat, quid mihi agendum erit Z Hanc quiddin uxorem diicere non possim, propiaereainiuri altera mihi, auctore ac suasore patre, non iniusta volento, lesponsa est, minime illa qui leni peregrina de rinisve Nec vero me illi, mi R de Charicle fit, pater enuntat sed filiani mihi suam dat omniurn excepta Leucippe formosissimam. Verum ego nunc qiuκ qvidem ad illius formam spectandam attinet, oculis captus sum neque omnino quidquam praeter Leucippen cerno. San te inter duo contraria veris
66쪽
με ἔστηκεν αἰδοῖ κρα-ν ο δε κῶπαι πυρο λαλπως κρίνω την δίκην ανάγκη μαχεται, και δεπς, και Θέλω μεν σου δικασαι , πατη , ἀλλ' -τίλκον ἔχω χαλεπώτερον βασανίθι τον δικασπην, ἔστηκε μετα βελων, κρίνεται μετα πυρος αν πειθης '
μεν οὐ ταυτα ἐφιλοσοτουμεν περ του Θεου Ἀμπνης- παις cστρέχει των του Xαρικλέους eικετων, χων ἐπι του προσώπου την αγγελίαν του κακου, ως και τον Κλεινίαν εὐευς ανακραγέ. λα- σαμανον κακον τι γέγονεν αρικλεῖ. Ἀμα δε αυσωλέγοντι, συνδεQώνησεν ο οἰκέτης Τὼ MXαρικλης. Τον μεν οὐ Κλεινίαν προς την αγγελίαν ψηκεν φωνη, και ἔμειν ακίνητος ωσπερ τυφωνι βεβλη-
H amoris vehementia, iatris pudor, animum meum siverse tranunt. Qui controversiam hanc duiusicabo e- cessitas cum raturii tignat. dat qui leni securulum pater, sententiam dicere in aninu est sed adversarii potentia obstat. Is tormenta itulae adlissiet, adest in ivttis iaces tenens caulam scis. Nisi parebo illi, pater, flam is circian venior. XII. Haec de Amore Deo inter nos philosophabamur, cum repente lamiliarium Chariclis unus ingressus est, adve sum nuntium vulni ipso prae se ferrens, ita ut eo viso Clinia vocem hanc statim miserit talaricli cerae mali ali- mihi evenit. Quae verba piisere nondum finierire, inani ille Coaricles, inquis mortuus est. Quo nuntio ita perculsus est Clinia, ut rumpiam fulmine ictum vox una mo-
67쪽
μεν λαυνεν ρέμα δύο προελεων η τρί. δρόμους,
τη ιππασίαν ἐπέσχε, και τον ,πον δρουντα κατί- α καθημενος του ρυτηρος μελησας απομάττοντος
δε της ἔδρας τους ἱδρωτας, ψοῖο κατόπιν γίνεται. καὶ ὐίππος εὐαραχθεὶς, πηδα, ο ιον ψεις καιαλογίστως zερετο τον γαρ χαλινον δακων, και τον αὐχενα σιμωσας, και Qρίξας την κόμην, οιστρηθεις
σθεν ῆλλοντο οι δε οπισθεν του προσσεν ἐπειγόμενοι Cθάσαι τον δρόμον ἐπίσπευδον, διωκοντες δε ππος, των ποδων κυρτούμενος ἁμίλλη, νωτε και κατω πηδων προς την κατερων σπουδην, δίκην νηος χειμαζομένης τοι νατοις κυμαίνετο δε κακοδαίμων Xαρικλης, πο ου της ἱππείας ταλαντευόμενος κυματος, ἐκ της δρας σῖαιρίζετο, ποτε με ἐπtusmie desecerint. Puer trairare pergens Ascenderia, i quis, Charicles tuum in equum , Clinia, & leviter primo eum in pusu dein vero clam duos tresve citisus consecisisti, sustinuit imperiim eqssi, cui in eo setans abstersit Odorem, remissis natanis. Dum vero madidam sudore sellam detergis, strepitiis a tergo fieriri quo periorvus equus, ac sese in alnim saltu clans, nil illuc incerto citr-su seret coepit frenum enim moritens, collum inrisi cluens, iubas quatiens, ac pavore itimulatus in aerem sustolletn-tur anteriores pedes saliebant; posteriores, primos praevertere festinantes, ars una ac elerabant, equumque pr pellebant: qui huiusmodi pectum civitentione sistiariis iur- tum deoriumque, pro in clo celeritatis eortina, instar fluctuantis navis, dorso agitabatur Miser vero Charicles, equi impetu, ceu iactu, vibratus sellaque deturbatus,
68쪽
cυραν κατολισθαίνων, ποτὲ sirim τράχηλον κυβι- στων. - του κλύδωνος ἐπίεζεν αυτον χειμων των .
' ρων ουκέτι κρατεῖν δυνάμενος, δευς δε αυτον, Φως
ται με της δρας, πο οε των του τοπρόσωπον ισπrεται, και τοσουτοις προδρυπτεται
τραυμα ν , σα των δενδρων ησαν αἱ αιχμαί οἱ δὲ ρυτηρες αυτ πιριδεωτες , ουκ θελον ψεῖναι το - , αλλ αβ si ιν αυτον, ἐπισυροντες Θανατου τρίβον ο δε εαπος ετ μαλλον ἐκταραχθει τω πτωματι, και ἐμποδι μενος, τον ηομο τω σωματι, κατεπάτει το αθλιον, ἐκλακτίζων τον δεσμον της φυγης -τε υκ αν αυτον τις αν οὐδε γνωρίσειεν. . Ταυτα μεν ουν - ων ο Κλεινιας, ισθα τι-
nunc catulam reiicietatur nunc ad colluiri provolv batur filictuationeaue huiusnu cli miserum in modiim v xabatur Tairilem c in habenas moderari amplitis neqisiret, sortiinae se flati,is totum perinisit. Tum vero mutis v lienienter incitatus, atque a recto tramite deflectens, in silvam se coniecit, siseritinoue adoleseeiamlum thoritatis illisit qui tan piam tormento enussiri, e sella demthariis est, lacie tot vulneritari deformis, quo ramomui cuspuim elemin exceperiint. Ipsum veri corpus habenis implicitum in mortis seminini raptariim fuit. Illius autem lapsi adhuc magis petieri eiactus eqilus, corpone init rere posset, impositus, siseriini pedibus con-micavit calcibushue sugae obstaculum contrivit, ut iam nemo illiin agnosceret.
69쪽
κακου διωλύγιον ἐκώκυσεν , και ἐκδραμώῖν ἐπὶ το
γορων ως δυναμην και ν τουτω φοράδην αρικώς ἐκομίζετο, Θέαμα οἴκτιστον και ἐλεεινώ. λος γαρ τραυμα ν' - μηδένα των παροπων κατα - τα, δάκρυα dξηρχε δε του Θρηνοὐ πατηρ, πολυταρακτον βιων' ίος π ἐμου προελθων, οἷος επανερχη μοι, τέκνον, ω πονηρων ἱππασματων οὐδε κοινω μοι Θανατω τεθνηκας οὐδε εὐσχημων αο νεκρός τοι μεν γαρ αλλοις - αποθανόντων και ἴχνος των γνωρισμάτων διασώζεται, καν το ανθος τις των προσώπων απο
λέση τηρεῖ το εῖδωλον και παρηγορῶ τον λυπούμενον καθεύδοντα μιμούμενος την με γαρ ψυχοπ εξεῖλεν
qiramdiu tacitu deinde, tanquam impetrata a dolore venia, maximos edidit eiulariis, ac summa clini celeritate ad cadaver se connilit quem ipse quoiae uiuus poteram verbis consolaticlo secivus sum. Interea Charicies allaciis est, luctuosum sine ac miserabile spectaclitum praeims. Totus enim concisus erat, ac lacer , adeo ut eortim, qui aderant, nemo laci in a contineret. Poreo illus pater lamentauionem hiausero si magno in genuit ac plangore coepit Qualis a me abisti, fili qualis reveleteri, incli- rana equitatus artem Tu consueta inora mihi ereptus non fuisti sed nec quae mortuo conveniat imago tibi relicta est. Aliis in cadaveribus vel ipsa lineamentoriit vestigia servantiar, quamvis vigor ex vultu abscesserit efiigies ipsa tamen relinquitur, hiae dormientem imitata do
lentium moerorein levet Antimam quidem certe homini ι Διαλόγιον Ἀκάκυσεν Utra Bod. Inno recte, o bone. Videque editio vitiose ωλυγιον. torvili. ias citarit p. 78.
70쪽
. Θάνατος εὐίε τω σωματι, τηρῶ τον βρωπον. σου δε μου και ταυτα διέῖθειρεν η τυχη, και μοι τμνηκας Θάνατον ὰπλουν, χη και σωματι. ουτως σου τεθνηκεν κα της εἰκόνος η σκιά. η μεν γὰρ ψυ χροσου πέzευγεν οὐχ ευρίσκω A. οὐδε ε τω σωματιπσα μοι, τεκνον, γαμεις ποτε σου θύω τους γάμους, ιππευ, και νυμῖω Φῖί με ἀτελῆ, ππε δε δυ
τυχη τάτος μέν σοι, τέκνον,4 θάλαμος γάμος δε
ο θανατος ρηνος ο υμεναιος ο δε κωκυτος - γα ' οὐτος, ἰαί. αλλο σοι, τέκνον, προσεδοκων et ο
σου αναπτει ε σοι σαωας κακων ω πονηρας της σης
ρωθεν δε καθ' αὐτον ἡ Κλεινίας και η Θρηνων μι λα ἐραστου και πατρός Ἐγώ μου τον δεσπότην ἀπο-
mors adimita vertim in corpore hominis formam relin- qiiit. Sed tini liaec etiam a sortiina fuit erepta. Morte igitti duplici assectus es, γrporis Videsinet, at ille animae. Ita imaginis quoque uniura commoratia est. Spiritus ipse qindein ius avolavit nec tanae in corpore te invenio. Ecquando, fili, mihi uxorem duce. Ecquando impersecte sponse atque insessi eques, nuptialia lini sacra celctra, λTibi, o fidi nunc pro claalamo sepulcriina, pro nuptiis Inor , pro hymenae naeniae , pro nuptiali cantu latrientationes paratae sunt. Alius nurisi tibi ego igne , mi acce dere sperabam. Sed invida illos una tecum sortuna exstinxit, funebresque pro iis laces excitavit. O diras iacesi Nuptialis flamina in sepulcralem in comminata est. XIV. Ad hunc sane modum pater conquerebatur Cli