Artium scriptores

241쪽

ειν αὐτὴν περιουσαν, ἐποιησεν αυτοὐς μεταπεπεισμένους τὰ λεγόμενα ε κεῖνα ἀναμαν

οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐυκνήμιδας Ἀχαιούς. πάλιν η Φρύνη περὶ σεβείας ἐκρίνετο και περείδης πολλὰ λέγων os ἐδυνήθη πεῖσαι δρῶσἀ γουν αὐτὴ

τὰς ἐλπίδας ἀπεφριμμένας καὶ κινδυνευουσα διαρηξαμένητον χιτωνίσκον ουτω ἔπεισε του δικαστὰς ἐνδου ναι ἄστε διὰ θέας γενέσθαι πάλιν Μιλτιάδης περὶ προδοσίας κρινόμενός ουδὸν εἰπών το πάθος πέδειξε καὶ 10 ηρκεσεν αντ ρητορείας χέα πάλιν εὰν μελετήσωμεν ζητημα γιοὐτον in πάθος η καὶ κρίσις πόκειται εἰς τουτο μηχανοτέον το ζητημα κλῖναι να ἄλλον δοκῶμεν ἐπιδεικνύναι το πάθος ' λέγομεν ει ἐπείπερ

κύρος εχουσα πιστευτ ικῆς, ὁ δ ιδα καλικῆς, ἐπειδὴ οὐ πάντως διδάσκει τον χλον, αλλὰ πείθει. καὶ ουτως με ὁ σοφὼς Πλάτων λέξομεν ει προς του- 20 τον ἀποδεικνύντες αυτὰ βεβαίως οὐκ ἔχοντα. ου γὰρ ω- του Πλάτωνος εστιν O ρος, ἀλλ ως π Ιοργίου τούτο εἰς νεγκεν ἰνίκα δε ου βεβαίως τι λέγει, ἔτεροπροσώπως ἀνατοησι φαι ἐν οὐν τι πρῶτοναναντηρητος ὁ ' νιμο αθέ, 7 ο ρ γ καὶ τι η ρητO-2 ρικὴ δύναμις εν των ἀκουόντων εὐνοία κεῖται, επειτα ues γένος χει θεν δει τοὐς ρους συνέστασθαι, τρίτον εἴπερ πειθούς δομιουργὰς εὐρίσκονται ἐρήτορε δύο, και τον εν πάντως ἀνάγκη περιγενέσθαι, ἀρ' οἶν τον μη πείγοντα ον ὀφείλομεν καλεῖν ρῆτορας 3 αλλὰ προς τούτο λέγουσιν οτι καὶ ἰατρο πολλάκις επισκέπτονται καὶ δ μεν ' επιτυγχάνει, ὁ ει os δρα δν παρὰ τουτο ου εἰσἰιν ατροί, φαι ἐν οἶν τι ἀνοί- Ηιόν ἐστι τὼ παράδειγμα ἐκει γὰρ ὁ τῆς Θιείας δο- μιουργὰς ο ἰατρὼς αλλὰ περιποιητικὼς, ενταχα δἐ τὼ 3 δημιουργὰς ἐντέτακται, το ἐυημιουρ ς πάντως ἔστιν.

242쪽

ἔδει ou εἰπεῖν πειθους κατασκευαστικῆς η αλλο τοιουτον. ρίσατο δ και αλλως πολιτικῆς μοριας εrδωλον της δικαστικῆς ημεῖς τοίνυν τον αυτης ορον περιθησόμεθα των ου διαλαβόντων περὶ ρητορικῆς οἱ μεν ρετὴ, ἐκάλεσαν - του μείζονος και ελάττονος ὁρισάμενοι, οἱ δἐ κὰκ αν μοίως ἐκ του μείζονος και λάττονος το ορων παραδόντες οἱ μεν

γαρ αυτὴν ἐκάλεσαν ἐπιστήμην - του μείζονος οριζόμενοι ἐπιστήμην του λέγειν οἱ Στωiκοὶ το δε ε λέγειν λεγον το ἀληθῆ λέγειν οἱ δε n 10 του λάττονος ἰρίζοντο λέγοντες αυτὴν διάλογικὴ, ει- ναι - διαλογικὴ ουτως ρίζεται, δύναμις του

υλκιδάμαντα ἔλεγον λέγομεν Dan του ελάττονος οὐχ οτι λάττων της ρητορικῆς ὁ ορος, αλλὰ του προ- 1b λαβόντος εστi ελάττων λέγειν αυτὴν ἐπιστήμην οἱ ἐεν τοις πράγμασιν ἀρετὴ αυτὴν λέγοντες οἱ μεν πολιτικὴν, οἱ δἐ ποπολι ικὴν ἐκάλεσαν και πολιτικῆς μεν ορος ουτος επιστήμη του εὐπράττειν τά τε rδια και τὰ κοινά. διὰ του μεν ειπεῖν τὰ κοινὰ 20τ πολιτικὰ δηλουντες, δι δἐ του δια το θικὼν και οἰκονομικὰν ωποπολιτικὴν λέγων αὐτὴν τὴν αυτὴν μἐν ιναι st πολιτικὴ ζοιν, ποβεβηκέναι δεικα τον μεν πολιτικὰ τον δυνάμενον τελεῖν ζῶντα, το δ υποπολιτικὰ τον πάιμιατα di πόλει καταλι 2bπόντα φελεῖν δυνάμενα των ἐδεις κακiα και ἀρετὴν διαβαλλόντων οι ἐν λέγουσιν αυτὴν σωρ στ ικὴν και ρίζονται Ουτως λόγων σχῶς περὶ του δο- κοὐ ντο ς πιθανού. τούτου τὴν πρόφασιν IΙρό-δι, ο ν και Ἱππία, δεδωκέναι δ ει Πλάτων κολα 3oκειαν αυτὴν καλεῖ οριζόμενος πολιτικου μορίου εἴδωλον της δικαστικῆς, τι δἐ και τυραννίδος π των πολv- λόγων, προς ὁ τούτοις και ἐμπειρίαν. και ταυτα ἐν

περ τῆς τέχνης φασίν. Ἀναγκαῖον ὁ περὶ ταυτο διαλαβεῖν και γνῶναι 35

243쪽

κατὰ πόσους τρόπους συνίσταται, υτως γα μαθησόμεθα εἰ ἄρμόττουσι τ τέχν Οἱ ροι ἔστιν υν λύ, ειδος, τελος, οργανον. ἐὰν γαρ τα τέσσαρα ταύτα συνέλθ εν τῆ παραθέσει, παρόμοια ἐστιν, εἰ δε μ' , διαλ-

θεῖν. Dτω Σωκράτους εἰκών ὴ μεν ἐν ξυλου ει ν λίθου, το μεν ειδος ἐν καὶ ὐ μίμησις τέλος, ω Σωκοά

τει οργανα πολλάκις τα αυτὰ, σμίλη η τι τοιουτον.ὴ μέντοι λη διαλλάττει καὶ in ἰατρου ἔστω, ὁ μεν 10 φαρμακὼς ο ει χειρουργικός τούτοις ποκείμενον οἱονεὶ υλ μια τα σώματα, ο ιδος ἔνι ι λόγοι, το τέλος

χρώμενος θεραπεύει, καἰ απλῶς εἰπε, ἐὰν, κατὰ τὰ 1 δ ταυτα συνέλθρ, ο σώζεται γ ὀμοίωσις, ξετάσωμεν os καν καστον ορον εἰ δυνάμεθα προς si ρητορι- κῆν ρμυσαι πιθανῶς μέντοι ὁ λόγος προςέλθοι τον γὰρ ἀληθινὰ ορον εὐθυς ἀποδώσομεν. et τοίνυν λέγουσι δε ρουτην ἐπιστημην, λέγουσιν τι της Πιστή- 20 'ς τους λόγους ποιεῖσθαι, ουκοὐ καὶ δ ητωρ ιδεπερ ῶν διαλέγεται καὶ περὶ προοιμίων κα των λοιπῶν τέλος το ἀγαθυν, Ουκού καὶ ὁ ρητωρ ιδε περὶ ων διαλέγεται πανον ὁ λόγος αυτ ὀ ου πελι οπερ καὶ ὁ ρ τω ἔχει της διαλεκτικῆς λη μὰν το πιθανὼν 2 εν πῆσιν, ειδος η δύναμις δια συλλογισμῶν γὰρ πρόεισι, τέλος ὴ πειθώ, οργανον τὰ ἔνδοξα πρόςωπα. παραπλησίως ουν τὰ της ρητορικος- τ δε πολιτικ' λημεν τὰ πράγματα τὰ πολιτικὰ, εἰδος δε το πάντωνομοίως ἐπιμελεῖσθαι, τέλος το συμφέρον, το δίκαιον,3 το καλὰν Ἀργανον οἱ κατὰ μέρος τανῖται. οι δἐ κακίαν λέγοντες καὶ σοφιστικὴν φασὶν τι si σοφιστικ τλητο περὶ πάντων δοκεῖν πιθανῶς διαλέγεσθαι, εἶδος πα-λέυβολον καὶ ἄστατον, τέλος ὁ χρηματισμὰς ὀργανον Oμωνυμία των λέξεων κα τὰ παρειμένα ουκοὐ καὶ ὀ3 ροτωρ περ πάντων δοκεῖ πιθανῶς τους λόγους ' πὀιεῖσθαι δειδος δὲ ἔχει καὶ τὰ μηδαμού τοι αυτοῖς

244쪽

μένειν. μέλει εὐρίσκομεν του ρήτορας και πολογίας και κατηγορίας περὶ τῶν αυτῶν ποιουμένους, ως και ὁ Ἀντιφῶν ἔχει τὴν δευτερολογίαν πω καὶ κατακαὶ πάλιν υπερJ περὶ των αυτῶν τέλος ει τον χρηματισμὼν ἀμέλει και Λημοσθένης πλεῖστα λαβών την uia τῶν Μεγαλοπολιτῶν συμβουλὴν ἐποιήσαxo. πα-νo δἐ καὶ αυτὰς εχε την μονομίαν των χέζεων, ωσπερ εα τῶν σοφιστικῶν κείνων κίονες σανἈνταυθαχ γἐ εἶτα λέγουσι καὶ πῶς μὴ σήμερον ἔθουσιν. πειδὴ γαρ τ ησαν ἐμελώδουν σημαίνει καὶ το πῆρχε, 10 ἐν τ6 της μωνυμίας σοφίζοντο. εκ ὁ τῶν παροιμί- νων σπερ ἐν κατἁ Ἀριστοκράτους κείνου εἰπόν-τOc: ἐάν τις ποκτείν λαρίδημον και σιωπήσαντος

δὲ τ δῆλον υ δῆμος ς ἀναγκαῖα παιτεῖ πότερον ἐκων η εἴκων, δικαίως η ἀδίκως πάλιν τλη τῆ κολακεία 15 τὼ ξαπreτώμενα πύθο ὁρῶσα γυρ τινα περὶ ἀνδρείαν φιλότιμον εντευθεν τὴν ἀπάτq εργάζεται. εἶδος τῆκολακεία Ἀζ ευνοίας προς-ί σις, τελος ὁ χρηματι ς, οργανον πατηλὰς λόγος ουκουν κα τῆ ρητορικῆυλ μεν αν Πι τὰ πάθη τῶν πολιτῶν, εἶδος D τῆς 20 ευνοίας προ ρίησις ἀμέλει ὁ Λημοσγένης παιιῶν

ραννι, ὴ βλαπτομένη πόλις, εἶδος δε η παρανομος γνώμη, έλος ἰ δονὴ, οργανον κατὰ μερος πολῖται διὰ 25 γὰρ τούτων ἐκεένοις τιμωρειται Ουκουν κcia τ ρῆτοριυλ λαῶν πολλῶν βλάβο, εἶδος ης γνώμης κακία τέλος τῶν ἔργων δονὴ, οργανον ὴ δι αλλων πιβουλή τῆς ε ἐμπειρίας ουειν τυ διαφέρον προς τὴν πιστήμη, τὼ εἶδος ο μεν γὰρ λόγω, ὁ δ ἐμπειρία 30πsῖς ῖν et ἐλος πείγονται, και ταχτα ἐν Ουτως. μεῖς δ μικρὰν ἄνωθεν ἀναλαβόντες δείξομεν αυτους ζειν τῆς καθ' μῆς ρητορικῆς εἰρηκότας τρεις τοίνυν ειναιρητοοικὼς ποτίθενται μίαν ἐν τῆ ἀνωτάτην και συν

δρομον φιλοσοφία, δευτερα ει ' τὴν μέσην γ τὴν 35

245쪽

κολακευτικὴν και ζήτησεν χριστοτέλης δια τι ἐδέησε μέσην εἶναι πορικὴν και φησιν τι τον δῆμόν καὶ τους δικαστὰς ε ἰδιωτῶν συγκειμένους υ δυνατὰ τῆ πρώτ παρακολουθεῖν. και πιστήμονος α λεγόμενα δέξασθαι θεν ἀνάγκη γέγονε την μέσον γενέσθαι, ἔπειτα η δυναμις ἐφ καιέραν ρέπει δια τὰ ἀναγκαῖον των πραγμάτων και οἱ ταύτην μετιόντες αμφω πίστανται και τα βλάπτοντα και τα λυσιτελούντα αλλ'

ον οπως χρήσονται καθάπερ ὁ ἰατρὼς ἶδε ιιεν κα τἀ10 δηλητηρια και τὰ ἀλεξιφάρμακα, οἶδε δὲ Ουχ να-οψ,

αλλ' να γινώσκων φυλάξπαι και ταυτα μεν ἴτω οι δὲ περι τον Eu αγερ αν ὁρῶντες τους μετιόντας μικίλου οντας καὶ ουδ μι χρωμένους γνώσει παραπλησέως αυτην διείλοντο και ἔφασαν εἶναι- ω φω-i νὴν εἰς διάφορα σημαινόμενα διελόντες τὰ γὰρ διαιρούμενα - γένος εἰς εἴδη διαιρειτα η ς ολον εἰς μέρη ς αν εἴπω του ανδριάντος τὰ μεν πόδες, τὰ de κεναλή η ς εἶδος ουσίας εἰς συμβεβηκότα των ανθρώπων δ με λευκὼς ὁ δε μέλας και τὼ μοια. 20 ώς συμβεβηκότα εἶ οὐσίαν ς αν εἴπω ' του λευκουτ με κύκνος, τὰ δε μάρμαρον η ς φωνὴ εἰς διάφορα σημαινόμενα, ς αν εἴπω ista Diuo καιδἴας ελαμώνιος κατὰ ταύτην υν την διαίρεσιν εἶπον εἶναι ρητορικάς, την ἐν σύνδρομον τῆ φιλο--2 φω ν ορίζονται πιστήμην του - λέγειν, περ υ δύναται κατὰ ρητορικῆς ἄρμόζειν εἰ μεν γαρ επιστq-μην εἶπε καταχρηστικῶς ιονε τέχνην τι μὴ και τὰς αλλας τέχνας ἐπιστήμας κάλεσε, καν δῶμεν τούτο Lναι, οὐδε ἴτως ρος κατὰ ρητορικὴν αὐλέγοιτο ου

30 περιέλαβε γὰρ τὰ τ τέχν συμβαίνοντα ,αἰ γὰρ

γραμtωτικὴ τέχνη εστ του ευ λέγειν. εἰ δὲ κυρίως ελαβε την επιστημην, πλείοσιν ἐνεπεσιν μαρτήμασι

τῆς γὰρ επιστήμη μία στῖν ας επι την ἀλήθειαν,

.la γεωμέrραι μέλλονςες περὶ τριγόνων διδάσκειν ν3 τέλος εχουσι και μίαν ἀπόδειξεν την εἰς τούτο αν πολλοὶ εἰσίν. or ει ρήτορες ο δι των αυτῶν noνται, υτε ἀλλήλοις, ii θ' εαυτοῖς, αλλὰ καὶ πολλάκις ἀλλήλοις εναντιουνται σπερ παρὰ συα ιδ ιδ η' - ν

246쪽

γὰρ φ ἐπι τὴν πολλους ἈλώΦασαν καταφρόνησιν

καταφευξεσθε. εὐετέρου δὲ τόπφ ἐν- γ ιστορι νησῖοτι δει κατὰ των πολεμέων ἐλθεῖν οὐ φρονήματι μόνον ἀλλα και ' καταφρονήματι. υκουν ου επιστήμη οὐ δ λέγοντες εἶναι πολιτικὰ, στερον γαρ περ της διαλέξεως ρουμεν, ιδ αυτοὶ ἀληθῆ φασίν ει γαρ επιστημ ἐστι του εὐπράττειν, δείχθ ει μὴ δυνάμει επιστήμην εἶναι ροτορικὴ, αλλοι λέγου σι την επὶ αεναντέα εδ εχουσαν η και ημοσθένης και Θεμιστο 10κλῆς ιατήρχοντο. μελε Θεμιστοκλῆς εν νέοις μεν ων

πολλὴν πεδείξατο την ἀσέλγειαν, ἀνὴρ ει γενόμενος

ἔδοξεν ῶναι προδότης και χρηματα πῖ των οβοεων κεκομικεναι ἀλλα μεν ιδ διαλεκτικὴ εἶναι di νειται δ γαρ εστ ταυτα δι' ων α πίστεις γίνονται, συλλογισ- ο ς, Παγωγὴ, γλυμημα, παράδειγμα συλλογισμὼς πῶτων καθόλου τα κατὰ μερη κατασκευάζει, οἰον ἄσα προδοσία κακὰν προδότης ισχίνης, υνκουν τεροι καιλἰσχίνης κακόν. παγωγὴ tia μερικῶν τὼ κα λόχου:πῶς ἄνθρωπος την κάτω γένυν κινεῖ, και ιππος και κώ- 20μμος και νος Ου ὐν ἄρα πάι ζῶοι et ην κάτω γένυν κινεῖ τούτου o πάντως εστίν, ἀιάλει ὀ ooκόδειλος την ἄνω γίνων κινεῖ τὰ μεν γὰρ καθόλου των μερικῶν διῖκνειτα τὰ ὁ μερικὰ οὐ πάντως των καθόλου ταυτα μεν ουν β ξ διαλεκτικὴ κέκληται και χοῆια αυτοῖς, 4bd ρητορικὴ τό τε ενθύμημα και τὼ παράδειχμώ ν - μημα μεν ουν στὶν etελῆς συλλογισμὰς και υκ χωνα- του συμπερά tiro τὼ ἀναγκαῖον σπε ἐκεινος ο γὰρ οἷς αν εγώ ληφθείην ταυ et ει πράττων και κατασκευαζόμενος υτος ἐμὶ πολεμεῖ, 30

πος ταντα ποιῶν Ἀρόδηλος ἰμῖν πολεμεῖ. παράδειγμα δε γ εκ των παραλαβόντων ὀμοίωσις ως

ita,

247쪽

ῖν του πρώτω Φιλιππικῶν εἰ γὰρ ΟΘ' κομεν υ- βοευσι βεβοηθηκότες. Ἀστῶν ὴ κολακεττικὴ MDριστογείτων καὶ οἱ περὶ via μετήρχοντο - αν δικαστηρίου συκοφαντικὴν οθεν τυραννίδα αυτὴν λεγον, ἐν δ' κκλησίαις κολακικὴν εμπειρίαν ην ο Λημάδης με πετο ναυτης ν επιπηδήσας ἡ τῆ τέχνη και ἀλδ-γως αυτὴν μετερχόμενος και υτοι μεν υτως προς ἀπέχθειαν και δονὴν ρίζονται Λιονύσιος δε πι- γενόμενος ὁ Ἀλικαρνασεδ και των μεν τὴν χάριν -κ10 ἀποδεξάμενος των ἡ τὴν λοιδωρίαν μισήσας ορον αὐτῆ τυν οἰκεῖον ἀποδέδωκεν ἐπών ρητορική εστ δύναμις τεχνικὴ πιθανου λόγου εν πράγματι πολιτικ6 τέλος εχουσα το ε λέγειν. Ἐπειδὴ τοίνυν ἔγνωμεν περ τη ρητορικῆς, ἀνσγ' 1 καῖον in τουτοις μαθεῖν και του ρήτορος το λυγο ν. ερο ουν ' ρητορείσς γ, νόησις, εἴρεσις, διάθεσι νόησις ἀν εις δ διαιρεῖται, γνῶναι τε τὰ πρόβλημα πολιτικὼν η μὴ των γα προβλημάτων τα μεν ἐστι πολιτικὰ, τα ει φιλόσοφα τὰ ἡ ατρικὰ τὰ δε μέσα

20 τούτων re πολιτικὴν μεν ἔχει τὴν ζήτησιν, ἴλην ἡ

ἰατρικὰν η φιλόσοφον και περὶ ἐν πολιτικῶν ἔδηλον τινα φυσιν επιδέχεται, τὰ ὁ ἰατρικὰ τοιαυταεστιν, οἷον διὰ τί τὰ βρέφος ε με μηνῶν ον ον x,

25 θάνατος. τὰ δ μικτά i ola ἐγκύμονά τις ἔτυφε κατὰ γαστως και κρίνεται φόνου ἐνταυθα γὰρ τὼ με πλά

μα γον ἡ ζήτησις πολιτικὴ , his ἴλη ἰατρική. a M

φιλοσοφίας μικτὰ, ων ζωγράφ φιλόσοφος οις πήματα εἶπε τὰ κάλλιστον τῶν ζώων γράψαι, - τον 3 κύκνον ἐποίησε καὶ κρινεται βλάβης. 3παύθα πητέον εἰ ὁ κύκνος περ διον φιλοσοφίας. μέντοι hiησις η περι- ς βλάβης πολιτική εντανθα μέντοι δει τον μελετῶντα τοι επισταμένοις ἀνατιθέναι τὰς αδτως και Λυσιας ἐν τυ, περὶ ἀμβλώσεως κοινων φόνου αἴτιον βιάζεται ζῶον τὰ βρέφος ἀποδεικνύνa κα παν-

249쪽

γεται ὁ σκοπός. σκοπὰς οἰνυν στὶν αὐτο περὶ προτάσεως γενικῶν προβλημάτων τὰ δε χρήσιμον εντεύειν σκοπητέον της ητορικῆς το μεν ἐστιν ἐζηγροικὰν τοδ λεκτικ8ν οδδέτερον ουν τούτων εἰδέναι δυνατὰν αμύητο, ἔντα του παρόντος συγγράμματος διελεῖν μεν λόγον ἀρχαῖον χωρὶς τέχνης δύνατον, εἰπεῖν δε τι καινότερον ε της τέχνης πάλιν δύνατον Περὶ δε συγγραφέως ο μεν λέγουσιν Ἐρμογένην - συγγραφέα ς ωιλόστρατος στοθε ἐν τοῖς βιβλίοις των σοφιστῶν 10 καὶ φησιν αυτὰ γεγονότα φύσεως δυνάμει χρησάμενος επι το γράφειν ἐληλυθέναι, και νέον μεν οντα δια δευφυὲς εἰς γνῶσιν Μακρῶ καταστῆναι του βασιλεῖ, εἰς ανδρας ει ἐλθόντα την των λόγων δύναμιν ποβαλεῖν τα ουδεμιῆς νόσου, ς δέ τινες την αἰτίαν βούλονται 1 λέγειν φασὶν τι νέο μεν οντι τὰ θερμὰ πλεονάσαν τοσαύτην ἐνεποίησε περὶ τους λόγους σχῶν, επὶ γηρας ει ηκοντι et θερμὰν ἀποσβεσειν συνεῖλε του λόγους,

τοθάζειν βουλόμενοι γέροντα

20 ὁ γηράσκουσι παῖδα και ει τούτου φασὶν εἶναι τὼ συγγραμμα, πίσra εντιθέασι ταύτην, πεποίηται μεν

ροι, φασὶ τινὸς, ηειν τος προςqγορίας διενεχθέντες 2 ώς χρήσιμόν et σύγγραμμα δεχόμεθα ἀκόλουθον επι

τουτοις περὶ τύζεως του βιβλίου διαλαβεῖν καὶ δῆλονοι προς κούσης γ τυχε τάξεως γ γάρ εἰσι ρητορικαῖα καὶ rei τὰς Ἐρμογένης συνεγράφατο η τε των προγυμνασμάτων καὶ ὐ παρούσα τῶν στάσεων κα περι30 τῶν θεῶν εἰ μεν ουν ἱκανὰ ην εο ς ε αρχῆς φπερ στάσεων ἐγχειρῆσαι βιβλίου, ευδαιμον ν επειδὴδ ιῶν ἀν:=ρώπων φύσις υ πέφυκεν υθέως τῶν μεγάλων αντιλαμβάνεσ-ι, ἀλλὰ δὴ πρότερον τοῖς βραχέσιν ἐζήτησαν ουτως ἐπὶ τ μεῖζον ἐλθεῖν ἀναγκαίως 35 ι παλαιότεροι τῶν σοφιστῶν προγυμνάσματα πρῶτον ἐδίδαζαν, εἶτα κατὰ β τάξιν τὰς στάσεις καὶ τριτον

250쪽

ε περὶ ἰδεῶν μύθος α γὰρ καὶ χρεία καὶ γνῶσις καὶ θέσις εἰς το τῆς συ βουλῆς Mος νάγεται, ἐγκώμιονει καὶ ψόγος καὶ συγκρισις ει το πανηγυρικὼν, να- σκευὴ δἐ καὶ κοινὰς τόπος νόμου εἰσφορὰ εἰς το δικανικὰν καὶ ζήτησαν διὰ τί τελείου ντος του εγκωμίου μετὰ των προγυμνασμάτων ζ τάξιν ἐποιήσαντο καὶ

φαμὸν τι συναναμεμικται τουτο μει των β εἰδῶν, του τε συμβουλευτικου καὶ του δικανικου σπερ Λημο- σθενης ἐποίησεν εν με συμβουλευτικον του προγονους

ἐγκωμιάζων καὶ τούτον του ανθρώπους εἰς τόδε προ- 10 τρέπομεν, ἐν δ τω δικανικφ τον περὶ του στεφάνου ἐγκώμιον παραλαβών περ αυτου πολιτικὰ καὶ ψογον Αἰπένου διὰ τουτο γουν πειθ τουτοις συνεπλέκεet Oeto εἶδος, μερικὰν μετὰ των προγυμνασμάτων τάχ' εἰκότως ουν κατὰ β τάξιν το περὶ στάσεων διδασ- 15κόμεθα, εἰτα μετὰ ταυτο τ περὶ των θεῶν πρότερον

γὰρ δεῖ νοῆσὰ καὶ διελεῖν τὰ κεφάλαια καὶ ουτως ἁπερεννοούμεθα καὶ ' τέχνη παρέχει φράζειν ν γάρ ἐστι τὰ συνιστῶντα εο λόγόν, δύναμις κα ηδονὴ, καἰ ὴ μεν δύναμις ἐν τοῖς ἐνθυμήμασι καὶ τοῖς κεφαλαίοις ανα 20 ψαίνεται, λει δονὴ διὰ της φράσεως λαμβάνει την loχύν τά τε σχήματα καὶ τὼ ' καὶ ὁσα τερα της ηδονης εστ παραστατικά. ζῶον ἀ προς τῶν παλαιῶν λόγος νόμασται καὶ σν τρόπον et ζῶον is ψυχῆς

συνεστΓκε και σώματος, υτως και ὁ λόγος κ ψυχῆς 25μεν ιονε τῶν νουμημάτων εστὶν, ε δ σωματος τῆς φράσεως καὶ ταυχα μεν ἀπείληφε τὴν τάξιν εἰκόεως. περ ὁ τῆς πιγραφῆς κεῖνο λεκτέον, ς ἐπεγραψάν τινες Ἐρμογένης περ τέ χ νη ς λη τορ ι κέ ς ἄμαρτάνουσι δἐ υτοι του δεοντος ου γὰρ περ πάσης in 30τορικῆς τεχνης πρόκειται ὁ σκοπός. αυτίκα περὶ προοιμίων καὶ διηγήσεων καὶ τῶν ἀλλων τεροι ἐν συνεγράφαντο σπερ ολλιανὰς καὶ περὶ τουτο καταγινόμενοι Ἐρμογενης ἡ περὶ τούτων οὐδενὼς παραδίδωσιν. ι ὁ περὶ στάσεων ἐπιγράφοντες τυν ληθῆ 35 του τεχνογράφου σκοπὼν ἐποιήσαντο, ἀλλ' ἐπειδὴ περὶ