GĒrwtikŵn lógwn suggrafeîs@. Erotici scriptores Graeci, recogn. R. Hercher

261쪽

εαυτῶ μισθωσάμενος στενωπεῖον, εἶχεν ἐνταυθα το

οἴκημα, ὁμηριζων μὲν τα πολλά, πάντας δὲ τους χρησίμους προς ἄπερ ῆθελε προσεταιριζόμενος. καὶούτωμεν ἀσκεῖν την ψυχὴν ἐνομίζετο ' ἐν δ' ἄρα τολοι κακουργίας ἡπόκρισις. Ἐπειτα κἀν τοῖς γυμνασίοις Φέωρῶμεν πῶς το σῶμα ὐπηλείφετο καὶ πῶς πλέ- κτρον περιέβαινε καὶ τοὐς μὲν νεανίσκους, οἷς προσεπάλαιε, προς τους ἀνδρειοτέρους μάλιστα συμπλεκόμενος' ολως αυτοs κέχρηται καιJ τῶ σώματι.

16 Ἀῶτα μὲν οὐν ωραῖος ἄν' ἐπεὶ εἰς ἄνδρας ἐκε, 5 πάντα ἀπεκάλυψεν, ἁ τότε ἀπέκρυπτε. Καὶ τοs μὲν ἄλλου σώματος ἔξωρος γενόμενος ἡμελησε, μόνην δὲ

την γλῶτταν εἰς ασέλγειαν ἀκονα καὶ τῶ στόματι χρῆται προς αναισχυντίαν, ἡβρίζων πάντας, ἐπὶ τῶν is προσώπων φέρων την αναίδειαν, ος ουκ ὴδέσθη τονυφ' υμῶν ἱερωσύνη τετιμημένον ούτως ἀπαιδεύτως βλασφημῶν υμῶν εναντίον. 'Aλλ' εἰ μὲν ἄλλη που si βεβιωκως ἔτυχον καὶ μὴ παρ' ἡμῖν, ἔδει μοι λόγων περὶ ἐμαυτοs καὶ τῶν ἐμοὶ βεβιωμένων ' ἐπεὶ δε σύν-m ιστέ μοι πόρδω τῶν τούτου βλασφημιῶν τον βίον. ἔχοντι, φέρε εἴπω προς υμῆς περὶ ἄν ἐγκέκλημαι. Ελυσας φησὶ τον θανάτου κατεγνωσμένον καὶ ἐπὶ Ττούτω πάνυ δεινῶς ἐσχετλίασε, τύραννον ἀποκαλῶν με και ὁσα δη κατετραγώδησέ μου. Εστι δὲ οὐχ ὁ 25 σώζων τοὐς συκοφαντηθέντας τύραννος, ἀλλ' ὁ τοὐς μηδεν ἀδικοῶντας μήτε βουλῆς μή*ε δήμου κατεγνωκότος. ω κατὰ ποιους νόμους, εἰπέ, τοὐτον τον 8 ξένον νεανίσκον κατέκλεισας πρῶτον εἰς το δεσμωτήριον; Πς προέδρων κατέγνω ; Ποιον δικαστήριον

re ἐκέλευσε δεθῆναι τον ἄνθρωπον; -τω γὰρ πάντα ἀδικήσας, ὁσα αν εἴπης, ἀλλα κριθήτω πρῶτον, ἐλεγχθήτω λόγου μεταλαβών. υ νόμος αυτόν, ὁ καὶ

262쪽

9 σos καὶ πάντων κύριος, δησάτω. Ουδενὸς γὰρ ουδείς

ἐστιν ανευ κρίσεως δυνατώτερος. Κλεῖσον ουν τα δικαστήρια, κάθελε τα βουλευτηρια, ἔκβαλε τοὐς στρατηγούς. Πάντα γὰρ ὁσα σὐ προς τον πρόεδρον εἰρηκας ἔοικα δικαιότερον ἐρεῖν κατὰ σos αληθῶς. '-- sανάστηθι Θερσάνδρω, πρόεδρε. Μέχρι μόνων ὀνομά- 10 των πρόεδρος εἶ. Oυτος τὰ σὰ ποιεῖ, μὰλλον-ῖσα ουδὲ σύ. Συ μὲν γὰρ συμβούλους ἔχεις, καὶ ουδὲν ἄνευ τούτων ἔξεστί σοι ' ἀλλ' ουτε τι της ἐξουσίας δράσειας Φανδ πριν ἐλθεῖν ἐπὶ τομον τον θρόνον, 10 τε ἐπὶ της σης οἰκίας ποῶ δεσμὸν ἀνθρωπου κατέγνως. υ δὲ γενναῖος ουτος πάντα εαυτω γίνεται, II δημος, βουλη, πρόεδρος, στρατηγός. Οἰκοι κολάζει καὶ δικάζει καὶ δεθῆναι κελεύει, καὶ ὁ τῆς δίκης καιρὸς ἐσπέρα ἐστί. Καλός γε καὶ ὁ νυκτερινὸς δικα-στης. καὶ νυν πολλάκις βοα ' κατάδικον ἔλυσας θανάτω παραδοθAτα Ποίω θανάτως ποῖον καταδι- 12 κον; μοι του θανάτου την αἰτίαν. Ἐπὶ φόνφκατέγνωσται φησί. Πεφόνευκεν ουν; ειπε μοι, τίς

ἐστιν, ην ἀπέκτεινε; 'm γὰρ ἔλεγες ανηρῆσθαι, ζῶ- χοσαν βλέπεις, και Ουκ αν ἔτι τολμησειας τον αυτον αἰτιῶσθαι φόνου. ου γὰρ δη τ το της κόρης ἐστὶν εἴδωλον ' οὐκ ἀνέπεμψεν ὁ Ῥιδωνεὼς κατὰ σοs την I3 ἀνηρημένην. Θυσὶ μὲν ουν φόνοις ἔνοχος εἶ. Πν μὲν γὰρ ἀπέκτεινας τω λόγω, τον δὲ τοῖς ἔργοις ηθέ- 25λησας, μῆλλον δὲ καὶ ταύτην ἔμελλες' το γὰρ δρῶμά σου το ἐπὶ των αγρῶν ηκούσαμεν. Η δὲ υρτεμις ημεγάλη θεὸς ἀμφοτέρους ἔσωσε, την μὲν ἐκ των τοὐ14 Σωσθένους χειρῶν ἐξαρπάσασα, του δὲ τῶν σῶν. Καὶ τον μὲν Σωσθένην ἐξήρπασας, ἶνα μη κατάφωρος γέ- 30ντὶ ' ουκ αἰσχύνη δὲ οτι κατηγορων τοὐς ξένους ἄμφω

συκοφαντῶν ἐλήλεγξαι; Ta μὲν ἐμὰ ἐπὶ τοσι

263쪽

AXΙΛΛΕΩΣ ΤΑΤΙΟΥ εἰρήσθω πρὸς τὰς τούτου βλασφημίας, τον δε υπερτων ξενων λόγον αυτοῖς τούτοις παραδίδωμι

Μελλοντος δε ὐπὲρ ἐμοs καὶ τῆς Μελιτης ἀωρὸς 10 οὐκ ἀδοξου μὲν ἐήτορος, ἔντος δὲ ἄβουλῆς, λε-

β γειν, φθάσας ρήτωρ ἔτερος, ὀνομα Σώπατρος, Θερσάνδρου συνήγορος, ' ἀλλ' εμὀς' εἶπεν 'ἐντευθευ ὁ λόγος κατὰ τούτων των μοιχῶν, ω βέλτιστε Νικόστρατε τοὐτο γὰρ ἐν ὁνομα τἀμῶ ρήτορι , εἶτα σος 'ὁ γὰρ Θέρσανδρος ἀ εἶπε, προς τον ιερέα μόνον ἀπε-

is τείνατο, ολίγον ἀψάμενος ὁσον ἐπιφαsσαι και τοὐκατὰ τον δεσμώτην μερους. πιταν Ουν αποδείξω δυσὶ 2 θανάτοις ἔνοχον ὁντα, τοτε αν σοι καιρὸς ἀπολύσασθαι τὰς αἰτίας Ἀλα εἰπὼν καὶ τερατευσάμενος καὶ τρίψας τὸ is πρόσωπον 'τῆς μὲν τos ιερέως κωμωδίας' ἔφη ἡκούσαμεν, πάντα ασελγῶς καὶ ἀναισχύντως ὁποκρινα- μενου τὰ εἰς τον Θερσανδρον προσκρούσματα. πιι 3

s λόγου το προοίμιον μέμψεις εἰς Θερσανδρον ἐφ' οἷς εχ αυτὸν εἶπεν. 'Aλλὰ Θέρσανδρος μεν οὐδὲν ad ἄν εἶπεν εἰς τοὐτον ἐψεύσατο ' καὶ γὰρ δεσμώτην ἔλυσε καὶ πόρνην ὐπεδεξατο καὶ συνέγνω μοιχῶ ' αδὲ αυτὸς μὰλλον ἀναιδῶς ἐσυκοφάντησε διασύρων τον Θερσάνδρου βίον, ουδεμιας ἀπήλλακται συκοφαντίας. γερεῖ δὲ ἔπρεπεν, εἴπερ ἄλλο, και τοὐτο, 425 καθαρὰν ἔχειν την γλῶτταν ὐβρεως θρήσομαι γὰρ τοῖς αυτοs προς αυτόν ' ἁ δε μετὰ την κωμωδίαν ἐτραγώδησεν ήδη ούτω φανερῶς καὶ ουκέτι δι αἰνιγμάτων, σχετλιάζων εἰ μοιχόν τινα λαβόντες ἐδήσαμεν, ἡπερτεθαύμακα τί τοσουτον ἴσχυσε πρίασθαι δο πρὸς την τοσαύτην σπουδήν. 1πονοεῖν γὰρ τἀληθὲς οἔστιν. Eιδε γὰρ τῶν ἀκολάστων τούτων τὰ πρόσωπα,

τοs τε μοιχοs καὶ τῆς εταίρας. τὀραία μεν γὰρ αυτη

264쪽

καὶ νέα, ἄραῖον δὲ καὶ τοὐτο το μειράκιον καὶ ουδέπω την ἴφιν ἀργαλέον, ἀλλ' ἔτι χρησιμον προς τὰς

6 του ἱερέως ηδονάς. υποτέρα σε τούτων ἐωνήσατο ἔκοινll γὰρ πάντες ἐκαθεύδετε καὶ ἐμεθύετε κοινll, καὶ της νυκτὸς υμῶν ουδεὶς γέγονε θεατης. Φοβου- ομαι μη το της 'Αρτέμιδος ἱερὸν Ἀφροδίτης πεποιη- κατε, καὶ περὶ ἱερωσύνης κρινουμεν, δεῖ σε την7-ταύτην ἔχειν. Ἀν δε Θερσάνδρου βίον ἴσασι πάντες καὶ ἐκ πρωτης ηλικίας μετὰ σωφροσύνης κόσμιον, καὶ ως εἰς ἄνδρας ἐλθών ἔγημε κατὰ τους iονόμους, σφαλεὶς μὲν εἰς την περὶ της γυναικὸς κρίσιν ου γὰρ ευρεν ην ηλπισε , τω δὲ ταύτης γένει καὶ τy8 θυσία πεπιστευκώς. Εἰκὸς γὰρ αυτην καὶ προς ἄλλους τινὰς ημαρτηκέναι τον πρόσθεν χρόνον, λανθάνειν δε ἐπ' ἐκείνοις χρηστὸν ἄνδρα. G τελευ- 15ταῖον του δράματος πῆσαν ἀπεκάλυψε την αἰδῶ, 9 πεπληρωται δε ἀναισχυντίας. υ γὰρ ἀνδρὸς στειλαμένου τινὰ μακρὰν αποδημίαν, καιρὸν τοὐτον

νενόμικεν εἴκαιρον μοιχείας, καὶ νεανίσκον ευροῶσα

πόρνον τοὐτο γὰρ το μεῖζον ατύχημα, ὁτι τοιοsτον 20ευρε τον ἐρώμενον, ος προς μὲν γυναῖκας ἄνδρας απομιμεῖται, γυνη δὲ γίνεται προς ἄνδρας ούτως μετὰ ἀδειας ουκ ηρκεσεν ἐπὶ της ξένης αυτω συν-0sσα φανερῶς, αλλὰ και ἐνταsθα ηγαγε διὰ τοσού

του πελάγους συγκαθεύδουσα καν τω σκάφει φανε- 25

καὶ θαλάττη μεμερισμένης ' ω μοιχείας απὸ Αἰγύπτου μέχρις γωνίας ἐκτεταμένης. Μοιχεύεταί τις, αλλὰ προς μίαν ημέραν ' αν δε και δεύτερον γένηται τὸ αδίκημα, κλέπτει τὸ ἔργου καὶ πάντας ἀποκρύπτε- 3οται ' αυτη ουχ υπὸ σάλπιγγι μόνον αλλὰ καὶΠ κηρυκι μοιχεύεται. Ἐφεσος ὁλη τον μοιχὸν ἔγνωκεν '

265쪽

η οὐκ llσχύνετο τομο απὸ της ξένης ἐνεγκούσατο ἀγώγιμον κάλλος, μοιχὸν ἐμπεπορευμένη. 'Aλλ' ωμην' φησὶ τον ανδρα τετελευτηκέναι Οὐκοῶν εἰ l μὲν τέθνηκεν, ἀπηλλαξαι της αἰτίας ' ουδε γὰρ ἔστινο ὁ την μοιχείαν παθών, ουδὲ υβρίζεται γάμος Ουκ ἔχων ανδρα ' εἰ δε ὁ γάμος τω τον γημαντα ζην ουκ ανύ ρηται, την γαμηθεῖσαν διαφθείραντος ἄλλου λy- στεύεται. Σὸσπερ γὰρ μη μένοντος ο μοιχὸς ουκ ην, μένοντος δη μοιχός ἐστιν Ετι του Σωπάτρου λέγοντος ἡποτεμὼν αυτ ll

γων. Aύο γὰρ προκαλοῶμαι προκλησεις Μελίτην τε ταύτην καὶ την δοκοῶσαν εἶναι τοs θεοπρόπου θυγατέρα, τω-ὁντι δούλην ἐμήμ ' καὶ ἀνεγίνωσκε 2 ' προκαλειται Θέρσανδρος Μελίτην καὶ Λευκίππην, τοὐτο γὰρ ηκουσα την πόρνην καλεῖσθαι ' Μελίτην

μέν, εἰ μη κεκοινώνηκεν εἰς Ἀφροδίτην τωδε τω ξένω παρ' ον ἀπεδημουν χρόνον, εἰς το της ἱερῆς Στυγὸς υδωρ εἰσβῆσαν καὶ ἐπομοσαμένην ἀπηλλάχθαι των ro ἐγκλημάτων ' την δὲ ἐτέραν, εἰ μὲν τυγχάνει γυρο, δουλευειν τω δεσπότη ' δουλαις γὰρ μόναις γυναιξὶν ἔξεστιν εἰς τον της Ἀρτέμιδος νεων παριέναι ' εἰ δέ φησιν εἶναι παρθένος, ἐν τω της σύριγγος ἄντρωκλεισθηναι. εἰς μὲν οὐν ευθὼς ἐδεξάμεθα την δab πρόκλησιν ' καὶ γὰρ ηδειμεν αυτην ἐσομένην ' η δὲ Μελίτη θαρρησασα τω παρ ' ον ἀπεδημει χρόνον oΘέρσανδρος μηδέν μοι κοινὸν προς αυτην γεγονέναι

14 post θυγατέρα: ουκέτι βασανίσων, ως μικρω προ σθεν ἔλεγον

266쪽

κλὴν λόγων Παλλὰ καὶ ἔγωγε ' ἔφη 'ταυτην δέχομαι

την πρόκλησιν, καὶ ἔτι πλέον αυτὴ προστίθημι ' τοδὲ μέγιστον, ουδὲ ειδον το παράπαν ουτε ξένον Ουτε πολίτην ῆκειν εἰς ομιλίαν παρ' ον λέγεις καιρόνε σε δει παθεῖν, αν συκοφάντης ἀλως; V VP τι ἀν' εἶφη 'δόξη προστιμῆσαι τοῖς δικασταῖς Ἐπὶ του - τοις διελυθη το δικαστηριον, καὶ εἰς την υστεραίαν διώριστο τὰ της προκλήσεως ἡμῖν γενέσθαι. 12 G δὲ τῆς Στυγὸς Γδωρ εἶχεν ουτως. Παρθένος ην ευειδής, ονομα Ῥοδῶπις, κυνηγίων ἐρῶσα και loθήρας ' πόδες ταχεῖς, εὐστοχοι χεῖρες, ζωνη και μίτρακαι ἀνεζωσμένος εἰς γόνυ χιτὼν καὶ κατὰ ἄνδρας κουρὰ τριχῶν. Ορα ταυτην Ἀρτεμις, καὶ ἐπήνει καιἐκάλει και συνθηρον ἐποιήσατο, καὶ τὰ πλεῖστα κοινὰ 2 ην αυταῖς θηράματα. 'Aλλὰ καὶ ἄμοσεν αεὶ παρα- 15 μενεῖν και την προς ἄνδρας ομιλίαν τυγεῖν καὶ την

ἐξ 'Aφροδίτης υβριν μη παθεῖν. δὸμοσεν ἡ Ῥοδῶπις, καὶ ἡκουσεν ἡ 'Aφροδίτη καὶ οργίζεται καὶ ἀμυνα-3 σθαι θέλει την κόρην τῆς υπεροψίας. Νεανίσκος ἐνεφέσιος καλὸς εν μειρακίοις ἶσον Ῥοδῶπις ἐν παρ- 20θένοις ' Ευθυνικον αυτὸν ἐκάλουν ' ἐθήρα δε καὶ αυτὸς ως 'ειδῶπις, καὶ την 'Aφροδίτην ομοίως οὐκε ἐθελεν εἰδέναι. Ἐπ' ἀμφοτέρους οὐν ἡ θεὸς ἔρχεται καὶ τὰς θήρας αυτῶν εἰς Τν συνάγει ' τέως γὰρ ἡσαν κεχωρισμένοι ' ἡ δὲ υρτεμις τηνικαsτα ου παρῆν. 25 Παραστησαμένη δὲ τον υἱὸν τον τοξότην ἡ 'Aφροδίτη εἶπε Πτέκνον, ζείγος τοίτο ὁρας ἀναφρόδιτον καὶ ἐχθρὸν ημῶν καὶ τῶν ἡμετέρων μυστηρίων' ἡ δὲ παρθένος καὶ θρασύτερον ἄμοσε κατ' ἐμοs' ὁρας ι αυτοὐς ἐπὶ την ἔλαφον συντρέχοντας. υρξαι καὶ συ 30 τῆς θήρας απὸ πρώτης τῆς τολμηρὰς κόρης ' καὶ πάντως γε το σὸν βέλος εὐστοχώτερόν ἐστιν' Ἐντείνουσιν

267쪽

ἐπὶ την παρθένον ' καὶ ἀμφότεροι τυγχάνουσι, καὶ ηκυνηγέτις μετὰ την θήραν ην τεθηραμένη ' καὶ ειχεν 6η μὲν ἔλαφος εἰς τὰ νῶτα το βέλος, η παρθένος ι εἰς την καρδίαν ' τὸ δε βέλος, Εὐθύνικον φιλεῖν. Αεύτερον δε καὶ ἐπι τοὐτον οἰστὸν ἀφίησι. Και εἶδον Τἀλληλους ὁ Κυθύνικος καὶ η Ῥοδῶπις, καὶ ἔστησαν μὲν τὸ πρῶτον τοὐς ὀφθαλμοὐς ἐκάτεροι, μηδέτερος ἐκκλῖναι θέλων ἐπὶ θάτερα ' κατὰ μικρὸν δε τὰ τραύ- 1ο ματα ἀμφοῖν ἐξάπτεται, καὶ αυτοῖς ὁ Ερως ἐλαυκει κατὰ τουτὶ τὸ ἄντρον, ου νυν ἐστιν η πηγή, και ἐνταυθα τον ὁρκον ψεύδονται. es υρτεμις ὁρα την 8Mφροδίτην γελῶσαν καὶ τὰ πραχθὲν συνίησι καὶ εἰς υδωρ λύει την κόρην ἔνθα την παρθενιαν ἔλυσε. 15 Και διὰ τοὐτο, ὀταν τις αἰτίαν ἔχst αφροδισίων, εἰς την πηγὴν εἰσβῆσα ἀπολούεται ' ἡ δέ ἐστιν oλίγη και μέχρι κνήμης μέσης. υ δὲ κρίσις ' ἐγγράψασα sτον ὁρκον γραμματειω μηρίνθω δεδεμένον περιεθήκατο τύ δέρη ' καν μεν αψευδῆ τον ὁρκον, μένει κατὰ

ab χώραν ἡ πηγή ' αν δε ψεύδηται , τὸ υδωρ ὀργα και ἀναβαίνει μέχρι τῆς δέρης καὶ τὸ γραμματεῖον

ἐκάλυψε.Wυτα εἰπόντες, καὶ τοs καιροs προελθόντος εἰς

εσπέραν, ἀπήειμεν κοιμησόμενοι, χωρὶς ἔκαστος. H 13 15 δε υστεραία ὁ δῆμος μὲν ἄπας παρῆν, ηγειτο δε Θέρσανδρος φαιδρῶ τῶ προσώπω καὶ εἰς ημῆς ἄμα βλέ

πων σῶν γέλωτι, ἐστόλιστο δὲ ἡ Λευκίππη ρῆστολῆ. Ποδήρης ὁ χιτών, ὀθόνης ὁ χιτών, ζώνη

κατὰ μέσον τον χιτῶνα, ταινία περὶ την κεφαλὴν

ad φοινικοβαφής, ἀσάνδαλος ὁ ποsς. Καὶ ἡ μεν εἰσῆλθε 2 πάνυ κοσμίως' ἐγὼ δε ώς εἶδον, εἱστήκειν τρέμων καὶ ταῶτα προς ἐμαυτὸν ἔλεγον Π ὁτι μεν παρθένος ἡ

268쪽

Λευκίππη πεπίστευκα, ἀλλα τον Πῆνα, ἁ φιλτάτη, 3 φοβοsμαι. Θεός ἐστι φιλοπάρθενος, καὶ δέδοικα μηδευτερα καὶ σὴ σύριγξ γενy. 'Aλλ' ἐκείνη μεν ἔφυγε διώκοντα αυτὸν ἐν πεδίω καὶ ἐδιωκετο ἐν πλάτει ' σε καὶ εἴσω θυρῶν ἀπεκλείσαμεν ώς εν πολιορκία, εε ῖνα, αν διώκη, μὴ δυνη φυγεῖν. 'Aλλ ω δέσποτα Πάν, εὐγνωμονήσειας και μη παραβαίης τον νόμον του τόπου ' ημεῖς γὰρ αυτὸν τετηρηκαμεν. Ἐξίτω πάλιν ημῖν η Λευκίππη παρθένος ' ταύτας προς την Αρτεμιν συνθήκας ἔχεις ' μη ψεύση την παρθένον. sol sτά μου προς ἐμαυτὸν λαλοῶντος μέλος ἐξη- κουετο μουσικόν, και ἐλέγετο μηδεπώποτε λιγυρώτερον ούτως ἀκουσθῆναι, καὶ εὐθυς ἀνεωγμένας 2 εἴδομεν τὰς θυρας. τὸς δὲ ἐξέθορεν η Λευκίππη, πας μεν ὁ δημος ἐξεβόησεν υφ' ηδονης καὶ τον Θέρ- 15 σανδρον ἐλοιδόρουν, ἐγὼ δὲ ὁστις ἐγεγόνειν οὐκ αν εἴποιμι λόγω. Μίαν μὲν δη ταυτην νίκην καλλίστην νενικηκότες ἀπήειμεν, ἐπὶ δε την δευτέραν 3κρίσιν ἐχωροὐμεν, την Στύγα. Καὶ ὁ δῆμος οἴτω

μετεσκευάζετο καὶ προς ταυτην την θέαν' και πάντα mσυνεπεραίνετο κἀκεῖ. υ Μελίτη το γραμματεῖον πε

ριέκειτο ' ἡ πηγὴ διαυγὴς καὶ Oλίγη ἡ δὲ ἐνέβη εἰς

δ αυτὴν καὶ ἔστη φαιδρω τω προσώπω. To δεύδωρ οἱον ῆν κατὰ χωραν ἔμενε, μηδε τὸ βραχύτατον ἀναθορὸν τοὐ συνήθους μέτρου. Ἐπεὶ δε ὁ χρόνος, κδν ἐνδιατρίβειν ἐν τῆ πηγῆ διώριστο, παρεληλύθει, την μὲν ὁ πρόεδρος δεξιωσάμενος ἐκ τοs ἴδατος δ;αγει, δυο παλαίσματα τοs Θερσάνδρου νενικημένου ' μέλλων δὲ καὶ τὸ τρίτον ἡττῆσθαι, ἡπεκδυς εἰς τὴν οἰκίαν ἐκδιδράσκει, φοβηθεὶς μὴ καὶ καταλεύσειεν isb αυτὸν ὁ δῆμος. Tον γὰρ Σωσθένην εIλκον ἄγοντες νεανίσκοι τέτταρες, δύο μὲν τῆς Μελίτης συγγενεῖς,

269쪽

AMAAΕΩΣ ΤΑΤΙΟΥ δύο δὲ οἰκέται ' τούτους γὰρ ἐπεπόμφει ζητήσοντας αυτον ἡ Μελίτη. Συνεὶς δὲ ὁ Θέρσανδρος πόρρωθεν

και καταμηνύσοντα το πρῆγμα εἰδώς, αν ἐν βασάνοις γένηται, φθάσας αποδιδράσκει καὶ νυκτὸς ἐπελθού- ι σης της πόλεως ἡπεξέρχεται. Tον δε Σωσθένην εἰς τὴν Gεωκτην ἐκέλευσαν οι ἄρχοντες ἐμβληθῆναι, τοs Θερσάνδρου φυγόντος. πτε μεν οὐν ἀπηλλαττόμεθα, κατὰ κράτος ήδη περιγενόμενοι καὶ υπὸ πάντων ευφημοέμενοι.

10 Π δε υστεραία τον Σωσθένην ἡγον ἐπὶ τοὐς 15

ἄρχοντας οι ταύτην ἔχοντες την πίστιν. υ ἐπὶ

βασάνους εαυτὸν ἀγόμενον ἰδὼν πάντα σαφῶς λέγει, ὁσα τε ἐτόλμησεν ὁ Θέρσανδρος καὶ ο σα αυτὸς ἡπηρέτησεν ' ου παρέλιπε δὲ Ουδε ὁσα ἰδία προ τῶν της 15 Λευκίππης θυρῶν διελέχθησαν προς ἀλλήλους περὶ αυτης. καὶ ὁ μὲν αὐθις εἰς την ειρκτην ἐβέβλητο, 2 δώσων δίκην, τοs δὲ Θερσάνδρου φυγην ἀπόντος κατέγνωσαν ' ημῆς δε ὁ ἱερεὴς ὐπεδέχετο πάλιν τον

εἰθισμένον τρόπον. Καὶ μεταξὐ δειπνοῶντες ἐμυθο- 3 ad λογοῶμεν ἀ τε την προτεραίαν ἐτύχομεν εἰπόντες καὶ εἴ τι ἐπιδεέστερον ην ων ἐπάθομεν. , Λευκίππη δε

ἄτε δη τον πατέρα μηκέτι αἰδουμένη, ώς δν σαφῶς παρθένος εὐρεθεῖσα, τα συμβάντα μεθ' ηδονῆς διη- . γεῖτο. Ἐπεὶ δὲ κατὰ την Φάρον ἐγεγόνει καὶ τοὐς ab ληστάς, λέγω προς αυτην ' οὐκ ἐρεῖς ἡμῖν τον μῶθον τῶν της Φάρου ληστῶν καὶ της ἀποτμη θείσης εκεῖ τοαἴνιγμα κεφαλῆς, ἴνα σου καὶ ὁ πατὴρ ἀκούσn; τοὐτο γὰρ μόνον ἐνδεῖ προς ἀκρόασιν τοs παντὸς δράματος 'M V Γυναῖκα ἔφη 'κακοδαίμονα ἐξαπατήσαντες οι 16

270쪽

δη ναυκλήρω τινὶ συνεσομένην ἐπὶ του σκάφους, ταυτην εἶχον ἐπὶ της νεώς, αγνοομαν την ἀλήθειαν ἐφ' ο παρῆν, υποπίνουσαν δὲ ἡσυχῆ σύν τινι των πειρα-2 των ' λόγω δ' ην εραστης ὁ λῖστής. -εὶ--πάσαν- ιτες με, ως εἰδες, ἐνέθεσαν τω σκάφει καὶ πτερώσαντες αυτὸ ταῖς κώπαις ἔφυγον, ὁρῶντες την διώκουσαν ναυν φθάνουσαν, περιελόντες τον τε κόσμον καὶ

την ἐσθῆτα τῆς ταλαιπωρου γυναικὸς ἐμοὶ περιτιθέασι, τους ἐμοὐς χιτωνίσκους ἐκείνs ' και στη- 10σαντες αυτὴν ἐπὶ τῆς πρυμνης, ὁθεν διώκοντες ἔφοι- σθε , την κεφαλὴν αποτέμνουσιν αυτῆς, και τὸ μεν σῶμα ἔρριψαν, ως εἶδες, κατὰ τῆς θαλάσσης, τὴν δεῖ κεφαλήν, ως ἔπεσεν, εἶχον ἐπι τῆς νεὼς τότε. --κρὸν γὰρ υστερον καὶ ταυτην ἀποσκευάσαντες ἔρρι- i5ψαν ομοίως, ὀτε μηκέτι τοὐς διώκοντας εἶδον. Ουκοἶδα δὲ πότερον τουτου χάριν προπαρασκευάσαντες ετυχον τὴν γυναῖκα ἡ διεγνωκότες ἀνδραποδίσαντες πωλῆσαι, ῶσπερ υστερον πεπράκασι κἀμέ ' τω δεδιώκεσθαι προς απάτην τῶν διωκόντων ἀντ ἐμοs 1οσφάττουσι, νομίζοντες πλέον ἐμπολήσειν ἐκ τῆς ἐμῆς ε πράσεως ἡ τῆς ἐκείνης. Aιὰ τοsτο γὰρ καὶ τον χαιρέαν τὴν αξίαν δόντα δίκην ἐπεῖδοw αυτὸς γὰρ ἐν ἀσυμβουλεύσας ἀντ' ἐμοs τὴν ἄνθρωπον ἀποκτείναν-5 τας ρῖψαι. V δε λοιπὸς τῶν ληστῶν οχλος ουκ ἔφα- 25σάν με αυτω ἀφήσειν μόνω ' φθάνειν γὰρ ξδη λαβόντα σῶμα ἔτερον, ὁ πραθεν αν παρέσχεν αυτοῖς αφορμὴν κέρδους ' δεῖν δε αντὶ τῆς θανούσης ἐμεπραθεῖσαν κοινὴν ἄπασιν αὐτοῖς γενέσθαι μὰλλον ῆ6 ἐκείνω μόνω. Sὸς δὲ αντέλεγε, δικαιολογούμενος ast

2 post τινί: γυναῖκα SCRIPT. ERO T. 3 4