GĒrwtikŵn lógwn suggrafeîs@. Erotici scriptores Graeci, recogn. R. Hercher

302쪽

Ἐν Λέσβω θηρῶν εν ἄλσει Νυμφῶν θέαμα εἱ- δον κάλλιστον ών εἰδον ' εἰκόνα, γραφην , ἱστο9ίανερωτος. Καλὸν μεν καὶ τὸ ἄλσος, πολύδενδρον, ἀνθηρόν, κατάρρυτον ' μία πηγὴ πάντα ἐτρεφε, καὶεα ἄνθη καὶ τα δενδρα ' ἀλλ' ἡ γραφὴ τερπνοτερα καὶ τεχνην ἔχουσα περιττὴν καὶ τυχην ερωτικήν 'ἄστε πολλοὶ καὶ των ξενων κατὰ φήμην ξεσαν, των 2 μεν Νυμφῶν ἱκέται, τῆς δε εἰκόνος θεαταί. Γυναῖκες επ'αυτῆς τίκτουσαι καὶ ἄλλαι σπαργάνοις κοσμos- σαι ' παιδία ἐκκείμενα, ποίμνια τρέφοντα ' ποιμενες αναιρούμενοι, νέοι συντιθέμενοι ' λἴστῶν καταδρομή . πολεμίων εμβολή. Πολλὰ ἄλλα καὶ πάντα ερωτικὰ ἰδόντα με καὶ θαυμάσαντα πόθος ἔσχεν ἀντι-

3 γράψαι τῆ γραφῆ ' καὶ ἀναζητησάμενος ἐξηγητὴν τῆς εἰκόνος τέτταρας βίβλους εξεπονησάμην, ἀνάθημα

μεν' ωτι καὶ Νυμφαις καὶ Πανί, κτῆμα δε τερπνὸν πῶσιν ἀνθρώποις, ο καὶ νοσοὐντα ἰάσεται, καὶ λυπούμενον παραμυθήσεται, τον ἐρασθέντα ἀναμνήσει,4 τον Ουκ ἐρασθέντα προπαιδευσει. Πάντως γὰρ οὐδεὶς ἔρωτα ἔφυγεν ἡ φεύξεται, μέχρι αν κάλλος θ καὶοφθαλμοὶ βλέπωσιν. φῖν δ' ὁ θεὸς παράσχοι σω φρονουσι τὰ τῶν ἄλλων γράφειν.

SCRIPT. EROT.

303쪽

Πόλις ἐστι της Λέσβου Μυτιληνη , μεγάλη και iκαλή διείληπται γὰρ εὐρίποις ὐπεισρεούσης της θαλάττης, και κεκόσμηται γεφύραις ξεστos και λευ- κοὐ λίθου. Νομίσειας ανδ ου πόλιν ὁρῶν ἀλλα

5 νησον. Tαυτης της πόλεως ὁσον απὸ σταδιων δια- 2κοσίων αγρὸς ην ἀνδρὸς εὐδαίμονος, κτημα κάλλιστον ' δρη θηροτρόφα, πεδία πυροφόρα γηλοφοι κλημάτων, νομαι ποιμνίων ' καὶ η θάλαττα προσέκλυζεν Iόνι εκτεταμένy, ψάμμω μαλθακῆ. 10 'Eν τωδε τω ἀγρω νέμων αἰπόλος, Λάμων του-2νομα, παιδίον ευρεν υπὸ μιας των αἰγῶν τρεφόμενον. Βρυμὸς ην και λόχμη βάτων καὶ κιττὸς ἐπιπλανώμενος καὶ πόα μαλθακή, καθ' ης ἔκειτο τὸ παιδίον. Ἐνταέθαη θέουσα συνεχὲς αφανης ἐγίνετο πολλάκις και 15 τον ἔριφον ἀπολιποsσα τω βρέφει παρέμενε. Φυλάττει τὰς διαδρομὰς ὁ Λάμων οἰκτείρας αμελούμενοντον ἔριφον, καὶ μεσημβρίας ἀκμαζούσης κατ ἐχνος ἐλθὼν ὁρα την μεν αἶγα πεφυλαγμένως περιβεβηροκυῖαν l το βρέφος , μη ταῖς χηλαῖς βλάπτοι πατOsσα, eto τὸ ωσπερ ἐκ μητρωας θηλῆς την ἐπιρροην ἔλκοντοs γάλακτος. Θαυμάσας, ωσπερ εἰκὸς ην, π9όσει- 3σιν εγγῶς καὶ ευρίσκει παιδίον ἄρρεν, μέγα και καλὸν και της κατὰ την ἔκθεσιν τύχης ἐν σπαργάνοις κρείττοσι ' χλαμύδων τε γὰρ ην ἀλουργες και πόρπη

dis χρυσῆ καὶ ξιφίδιον ἐλεφαντόκωπον. ὁ μὲν οὐν πρῶτον ἐβουλεύσατο μόνα τα γνω- 3ρίσματα βαστάσας ἀμελῆσαι τos βρέφους' ἔπειτα αἰδεσθεὶς εἰ μηδὲ αἰγὸς φιλανθρωπίαν μιμήσεται,

b post νῆσον: αλλὰ ἐν l post πόλεως : τῆς Μυτιλήνης

304쪽

νύκτα φυλάξας κομίζει πάντα προς την γυναῖκα Μυρτάλην, και τα γνωρίσματα καὶ το παιδίον καὶ 2 την αἰγα αυτην. Tης δὲ ἐκπλαγείσης εἰ παιδία τίκτουσιν αἰγες, ὁ δὲ πάντα αυτῆ διηγεῖται, πῶς εὐρεν εκκείμενον, πῶς εἶδε τρεφόμενον, πῶς ὴδέ- οσθη καταλιπεῖν ἀποθανούμενον. Θόξαν δὴ κἀκείνη,

τα μεν συνεκτεθέντα κρsπτουσι, τὸ-παιδίον αυ- τῶν νομίζουσι, τy-τὴν τροφὴν επιτρέπουσιν. Ως δ' ἀν και τούνομα του παιδίου ποιμενικὸν δο- κοι , Λάφνιν αυτὸν ἔγνωσαν καλεῖν. . 104 διετοὐς χρόνου διικνουμένου, ποιμὴν εξαγρῶν ομόρων νεμων, Βρύας τούνομα, καὶ αυτὰς ὁμοίοις ἐπιτυγχάνει και ευρήμασι και θέαμασι. Νυμφῶν ἄντρον ὴν, πετρα μεγάλη, τὰ ἔνδοθεν κοίλη, 2 τα ἔξωθεν περιφερής. Τὰ αγάλματα τῶν Νυμφῶν 15αυτῶν λίθοις ἐπεποίητο ' πόδες ανυπόδητοι, χεῖρες εἰς ώμους γυμναί, κόμαι μέχρι τῶν αυχένων λελυμέναι, ζῶμα περι την ἰξύν, μειδίαμα περι την ὀφρύν - τὸ παν σχῆμα χορεία ὴν ὀρχουμένων. N ωα τουδ ἄντρου τῆς μεγάλης πέτρας ἡν τὸ μεσαίτατον. Ἐκ 20 πηγῆς ἀναβλύζον ὐδωρ ρεῖθρον ἐποίει χεόμενον, ἄστε και λειμὼν πάνυ γλαφυρὸς ἐξετέτατο προτοs ἄντρου, πολλῆς καὶ μαλθακῆς πόας υπὸ τῆς νοτίδος τρεφομένης. υνέκειντο δε καὶ γαυλοὶ και αυλοὶ πλάγιοι και σύριγγες καὶ κάλαμοι, πρεσβυτέρων ποιμένων 25αναθήματα.

5 Εἰς τοὐτο τὸ νυμφαῖον οἶς ἀρτιτόκος συχνὰ φοιτῶσα δόξαν πολλάκις απωλειας παρεῖχε. Κολάσαι δὴ βουλόμενος αυτὴν καὶ εἰς τὴν πρότερον ευνομίαν καταστῆσαι, δεσμὸν ράβδου χλωρῆς λυγίσας ομοιον δοβρόχω τῆ πέτρα προσῆλθεν, ως ἐκεῖ συλληψόμενος 2 αυτήν. Ἐπιστὰς ουδεν εἶδεν ἄν ῆλπισεν, αλλὰ 16.

305쪽

την μὲν διδοῶσαν πάνυ ἀνθρωπίνως την θηλὴν εἰς ἄφθονον του γάλακτος ολκην, τὸ δε παιδίον ἀκλαυτὶ λάβρως εἰς ἀμφοτέρας τὰς θηλὰς μεταφέρον το στόμα καθαρὸν καὶ φαιδρόν, οἷα της οἰὸς τy γλώττη τὸ

5 πρόσωπον ἀπολιχμωμένης μετὰ τον κόρον της τρ0φης. Θῆλυ ην τοὐτο τὸ παιδιον, κα ὶ παρέκειτο και 3τουτω γνωρίσματα ' μίτρα διάχρυσος, υποδηματα επίχρυσα, περισκελίδες χρυσαῖ. Θειον δη τι νομίσας τὸ ευρομα και διδασκόμενος 61ρ παρὰ της οἰὸς ελεειν τε τὸ παιδίον και φιλεῖν ἀναιρεῖται μεν τὸ βρέφος επ' ἀγκῶνος, ἀποτίθεται δε ταγνωρίσματα κατὰ της πηρας, ευχεται δὲ ταῖς Νύμφαις ἐπὶ χρηστῆ τέχη θρέψαι την ἱκέτιν αυτῶν. Καὶ lἐπεὶ καιρὸς ην ἀπελαύνειν την ποίμνην, ἐλθὼν εἰς

id την ἔπαυλιν τy γυναικι διηγεῖται τὰ ὀφθέντα, δείκνυσι τὰ εὐρεθέντα, παρακελεύεται θυγάτριον νομίζειν και λανθάνουσαν ώς ἰδιον τρέφειν. υ μεν δ

ἐφίλει τὸ παιδίον, ἄσπερ υπὰ της οἰὸς παρευδοκιμη -

20 θηναι δεδοικυῖα, καὶ τίθεται και αυτὴ ποιμενικον ἴνομα προς πίστιν αὐτω, Xλόην.

Tαὐτα τὰ παιδία ταχὐ μάλα ηὐξησε, και κάλλος Ταὐτοῖς ἐνεφαίνετο κρεῖττον ἀγροικίας. Hδη τε ην ὁμεν πέντε καὶ δέκα ἐτῶν ἀπὸ γενεῆς, η δὲ τοσούτων, 15 δυοῖν ἀποδεόντων, και ὁ Βρύας καὶ ὁ Λάμων επὶμιας νυκτὸς ὁρῶσιν ἔναρ τοιόνδε τι. Tὰς Νύμφας αεδόκουν ἐκείνας, τὰς εν τω ἄντρω, ἐν ω ἡ πηγή, ενω τὸ παιδίον ευρεν ὁ Βρύας, τον Aάφνιν καὶ την χλόην παραδιδόναι παιδίω μάλα σοβαρῶ καὶ καλῶ. 30 πτερὰ ἐκ των ἄμων ἔχοντι, βέλη σμικρὰ ἄμα τοξαρψ

7 post τουτω : σπάργανα

306쪽

A245 φέροντι ' το δὲ ἐφαψάμενον ἀμφοτέρων ἐνὶ βέλει

κελεῶσαι λοιπὸν ποιμαίνειν τον μὲν το αἰπόλιον, την

8 sτο το οναρ ἰδόντες ηχθοντο μεν εἰ ποιμένες ἐσονται οἱ τύχην ἐκ σπαργάνων ἐπαγγελλόμενοι sκρείττονα διὸ αυτοὐς καὶ τροφαῖς ἔτρεφον ἀβροτέραις και γράμματα ἐπαίδευον και πάντα ὁσα καλὰ ηνεπ' αγροικίας), ἐδόκει δὲ πείθεσθαι θεοῖς περὶ των 2 σωθέντων προνοία θεῶν. και κοινώσαντες ἀλληλοις το οναρ και θύσαντες τῶ τα πτερὰ ἔχοντι παιδίω 10 παρὰ ταις Νυμφαις το γὰρ ὀνομα λέγειν ουκ εἶχον)ώς ποιμένας ἐκπέμπουσιν αυτοὐς ἄμα ταις ἀγέλαις, ἐκδιδάξαντες ἔκαστα ' πῶς δει νέμειν προ μεσημβρίας, 3 πῶς κοπάσαντος τοs καύματος ' πότε ἐξάγειν ἐπιπότον, πότε ἀπάγειν επὶ κοῖτον' ἐπι τίσι καλαύροπι is

χρηστέον, ἐπὶ τίσι φωνρ μόνη. Oι δὲ μάλα χαίροντες αρχην μεγάλην παρελάμβανον και ἐφίλουν τὰς αἶγας καὶ τὰ προβατα μῆλλον η ποιμέσιν ἔθος, η μὲν ἐς ποιμνιον ἀνάγουσα της σωτηρίας την αἰτίαν, ὁ δὲ μεμνημένος ώς ἐκκείμενον αὐτὸν 20 ἀνέθρεψεν. 9 φος ην ἀρχη και πάντα ηκμαζεν ἄνθη, τὰ εν δρυμοῖς, τὰ ἐν λειμῶσι καὶ ὁσα ὁρεια' βόμβος ην

ηδη μελιττῶν, ηχος ὀρνίθων μουσικῶν, σκιρτηματα ποιμνίων ἀρτιγεννητων ' ἄρνες ἐσκίρτων ἐν τοῖς 25 ὁρεσιν, ἐβόμβουν ἐν τοῖς λειμῶσι μέλιτται, ἐν ταῖς 2 λόχμαις κατyδον ἔρνιθες. Ἀσαύτης δη πάντα κατεχούσης εὐωριας οι απαλοὶ και νέοι μιμηται τῶν ἀκουομένων ἐγίνοντο και βλεπομένων' ἀκούοντες μὲν τῶν ὀρνίθων αδόντων ηδον, βλέποντες σκιρτῶντας 30

14 ante κοπάσαντος : ποιμαίνειν

307쪽

246 ΛΟΓΓΟΥ τοὐς ἄρνας ῆλλοντο κουφα, τὰς μελίττας δε μιμου

μενοι ἄνθη συνέλεγον' και τὰ μεν εἰς τους κόλπους ἔβαλλον, τὰ δε στεφανίσκους πλέκοντες ταῖς

Νύμφαις ἐπέφερον. 5 Υπραττον δὲ κοινῆ πάντα, πλησίον ἀλλήλων νέ- lθμοντες. Καὶ πολλάκις μεν ὁ Λάφνις των προβάτων τὰ ἀποπλανώμενα συνέστελλε, πολλάκις ἡ πιόητὰς θρασυτέρας των αἰγῶν απὸ των κρημνῶν κατήλαυνεν, ἐδη δε τις καὶ τὰς ἀγέλας ἀμφοτέρας ἐφρου-

10 ρησε θατερου προσλιπαρήσαντος ἀθύρματι. θύρματα δε ὴν αὐτοῖς ποιμενικὰ καὶ παιδικά. υ μεν ἀν- 2θερικους ἀνελομένη ποθεν ἐξ ελους ἀκριδοθήραν ἔπλεκε καὶ περὶ τουτο πονουμένη των ποιμνίων ἡμέλησεν ' ὁ δὲ καλάμους εκτεμὼν λεπτους καὶ τρήσας 15 τὰς των γονάτων διαφυὰς ἐπαλλήλους τε κηρῶ μαλθακῶ συναρτήσας μεχρι νυκτὸς συρίττειν ἐμελέτα 'ποτὲ δε ἐκοινώνουν γάλακτος καὶ οἴνου, καὶ τροφάς, δας οἴκοθεν ἔφερον, εἰς κοινὸν ἔφερον. Θῆττον ἄν

τις ειδε τὰ ποίμνια καὶ τὰς αἶγας ἀπ' ἀλλήλων με- etsi μερισμένας ἡ Αλόην και Λάφνιν.

ιαυτα αυτῶν παιζόντων τοιάνδε σπουδὴν ilἘρως ἀνέπλασε. Λυκαινα τρέφουσα σκύμνους νέους εκ τῶν πλησίον αγρῶν εξ ἄλλων ποιμνίων πολλάκις ῆρπαζε, πολλῆς τροφῆς ἐς ανατροφὴν τῶν σκύμνων 25 δεομενη. Συνελθόντες ουν οἱ κωμῆται νύκτωρ σι - 2ρους ὀρύττουσι τὸ εὐρος ὀργυιῆς, τὸ βάθος τεττάρων. Ira μεν δη χῶμα τὸ πολῶ σπείρουσι κομίσαντες μακράν, ξύλα δε ξηρὰ μακρὰ τείναντες ὐπερ τοὐχάσματος τὸ περιττὸν τοs χώματος κατέπασαν τῆς ad πρότερον γῆς εἰκόνα, ἄστε καν λαγὼς επιδράμm κατακλα τὰ ξύλα κάρφων ἀσθενέστερα ὁντα, και τότε

παρέχει μαθειν ὁτι γῆ οὐκ ὴν, αλλὰ ἐμεμίμητο γῆν.

308쪽

ιαυτα πολλὰ ορυγματα κἀντο ορεσι κἀν τοῖς πεδίοις ὀρύξαντες την μεν λύκαιναν οὐκ ευτύχησαν λαβεῖν ' αἰσθάνεται γὰρ γης σεσοφισμένης ' πολλὰς δε αἶγας καιποίμνια διέφθειραν, και Λάφνιν παρ' ολίγον ώδε. 12 Tράγοι παροξυνθέντες ἐς μάχην συνέπεσον. IN 5ουν ἔτερω το ἔτερον κερας βιαιοτέρας γενομένης συμ- βολης θραύεται, και ἀλγησας φριμαξάμενος ἐς φυγην ἐτράπετο ' ὁ δε νικῶν κατ' ἴχνος επόμενος ἄπαυστον ἐποίει την φυγην. 'Aλγεῖ Aάφνις περι τῶκέρατι καὶ τn θρασύτητι ἀχθεσθεὶς την καλαυροπα 102 λαβών ἐδίωκε τον διώκοντα. οἱα δε τοs μεν ἡπεκ-

φεύγοντος, τοs δὲ Oργη διώκοντος οὐκ ακριβης ηντων ἐν ποσὶν η πρόσοψις, ἀλλα κατὰ τοs χάσματος ἄμφω πίπτουσιν, ο τράγος πρότερος, ὁ Λάφνις δεύτερος. sτο καὶ ἔσωσε Λάφνιν, χρήσασθαι της κα- i5

3 ταφορῆς ὀχηματι τῶ τράγω. Ο μεν δη τον ἀνιμησόμενον, εἴ τις ἄρα γένοιτο, δακρύων ἀνέμενεν ' η δεπιόη θεασαμένη το συμβὰν δρόμω παραγίνεται προς τον σιρόν, και μαθοῶσα ὁτι ζρ, καλει τινὰ βουκόλον 4 ἐκ τῶν αγρῶν τῶν πλησίον προς επικουρίαν. υ δὲ 20 ἐλθὼν σχοῖνον ἐζητει μακράν, ης ἐχόμενος ἀνιμώμενος ἐκβησεται. Καὶ σχοῖνος μεν οὐκ ην , η δε Mόη

λυσαμένη ταινίαν δίδωσι καθεῖναι τῶ βουκόλω ' καιοῖτως οι μεν ἐπι τοs χείλους ἐστῶτες εἷλκον, ὁ δὲ ἀνέβη ταῖς της ταινίας ὁλκαῖς ταῖς χερσιν ακολουθῶν. 255 Aνιμησαντο δε και τον ἄθλιον τράγον συντεθραυσμένον ἄμφω τα κέρατα ' τοσοsτον ἄρα η δίκη μετηλθε τοs νικηθέντος τράγου. Tosτον μεν δη τυθησόμενον χαρίζονται σῶστρα τῶ βουκόλω, καὶ ἔμελλον ψεύδεσθαι προς τοὐς οἴκοι λύκων ἐπιδρομην, εἴ τις 3'I0 post ἀχθεσθείς: ξυλω vel ξυλον καί

309쪽

αὐτὸν ἐπόθησεν ' αὐτοὶ δε ἐπανελθόντες ἐπεσκόπουν την ποίμνην και τὸ αἰπόλιον ' καὶ ἐπεὶ κατέμαθον ἐν κόσμω νομης καὶ τὰς αἶγας και τα πρόβατα, καθίσαντες υπὸ στελέχει δρυὸς ἐσκόπουν μη τι μερος του 5 σώματος ο Λάφνις ημαξε καταπεσών. Ἐτέτρωτο μὲν 6 οὐν οὐδὲν οὐδε ημακτο οὐδέν, χώματος δε και πηλοs ἐπέπαστο και τὰς κόμας καὶ τὸ ἄλλο σῶμα. Ἐδόκει δη λουσασθαι, πρὶν αἴσθησιν γενέσθαι του συμβάν - τος Λάμωνι και ΜυρτάλI.

id Καὶ ἐλθὼν ἄμα τn Xλόη πρὸς τὸ νυμφαῖον τd 13

μὲν ἔδωκε καὶ τὸν χιτωνίσκον καὶ την πηραν φυλάττειν - αὐτὸς δὲ τll πηγy παραστὰς την τε κόμην καὶ τὸ σῶμα παν ἀπελουετο. - δε η μεν κόμη μέλαινα 2και πολλη, το δε σῶμα ἐπίκαυτον ηλλ' εἴκασεν ἄν ab τις αυτὸ χρώζεσθαι τη σκια της κόμης. Ἐδόκει

πρῶτον αὐτη καλὸς ἐδόκει, τὸ λουτρὸν ἐνόμιζε του κάλλους αἴτιον. Tὰ νῶτα δε ἀπολουούσης η σαρξυπέπιπτε μαλθακή, ῶστε λαθοῶσα ἐαυτης ηψατο 20 πολλάκις, εἰ τρυφερωτερα εἴη πειρωμένη. καὶ τότε 3

γὰρ ἐπὶ δυσμαῖς ην ὁ ηλιος) απήλασαν τὰς ἀγέλας

οἴκαδε, καὶ ἐπεπόνθει Xλόη περιττὸν ουδέν, ὁτι μηAάφνιν ἐπεθυμει λουόμενον ἰδέσθαι πάλιν. Της δε Φἐπιούσης ώς ηκον εἰς την νομην, ὁ μεν Aάφνις υπὸ 25 τη δρυῖ τη συνήθει καθεζόμενος ἐσύριττε καὶ ἄματὰς αἶγας ἐπεσκόπει κατακειμένας καὶ ἄσπερ των μελῶν ἀκροωμένας, η δε Mόη πλησίον καθημένη

την αγέλην μεν τῶν προβάτων επέβλεπε, τὸ δε πλέον εἰς Λάφνιν ἐώρα ' και ἐδόκει καλὸς αυτη συρίττων 30 πάλιν, και αὐθις αιτίαν ενόμιζε την μουσικην τοὐκάλλους, ῶστε μετ' ἐκεινον καὶ αὐτη την σύριγγα ἔλαβεν, εἴ πως γένοιτο καὶ αὐτη καλη. Ἐπεισε-b

310쪽

αυτὸν καὶ λούσασθαι πάλιν καὶ λουόμενον εἶδε καὶ ἰδosσα ῆψατο και ἀπῆλθε πάλιν ἐπαινέσασα, καὶ ὁ ἔπαινος ἐν ἔρωτος αρχή. D τι μεν ουν ἔπασχεν ουκῆδει νέα κόρη και ἐν αγροικία τεθραμμένη καὶ ουδὲ ἄλλου λέγοντος ἀκούσασα το του ἔρωτος ἔνομα ' ἄση 56 δε αυτῆς εἶχε την ψυχήν, και των οφθαλμῶν Ουκἐκράτει και πολλὰ ἐλάλει Λάφνιν' τροφῆς ἡμέλει, νύκτωρ ὴγρύπνει, τῆς αγέλης κατεφρόνει ' νυν ἐγέλα, νυν ἔκλαεν ' εἰτα εκάθευδεν, εἶτα ἀνεπήδα ' ἀχρωτο πρόσωπον, ἐρυθήματι αυθις ἐφλέγετο. Ουδε iis βοὸς οἴστρω πληγείσης τοιαῶτα ἔργα. ρπῆλθόν ποτε αυτῆ καὶ τοιοίδε λόγοι μόνη γενομένss.

14 'Νυν ἐγὼ νοσῶ μέν, τί δὲ ἡ νόσος αγνοῶ ' ἀλγῶ,

και ελκος ουκ ἔστι μοι ' λυποῶμαι, και οὐδεν των

προβάτων ἀπόλωλέ μοι ' κάομαι, καὶ ἐν σκια τοσαύτη 152 κάθημαι. Πόσοι βάτοι με ἡμυξαν, και Ουκ ἔκλαυσα πόσαι μέλιτται κέντρον ἐνῆκαν, αλλὰ ἔφαγον ' τουτὶ

δε το νύττον μου την καρδίαν πάντων ἐκείνων πικρότερον. Καλὸς ὁ Θάφνις, καὶ γὰρ τὰ ἄνθη ' καλὸν ἡ σύριγξ αυτοs φθέγγεται, καὶ γὰρ αἱ ἀηδό- 20

νες. 'Aλλ' ἐκείνων ουδείς μοι λόγος. Et θε αυτοs 3 σύριγξ ἐγενόμην, is ἐμπνέη μοι' εἰθε αα , ιν ὁπἐκείνου νέμωμαι. πονηρὸν ὁδωρ, μόνον Λάφνιν καλὸν ἐποίησας, ἐγὼ δε μάτην ἀπελουσάμην. Οἴχομαι, Νυμφαι φίλαι ' ουδε σώζετε την παρθέ- 25 νον την ἐν ἡμῖν τραφεῖσαm, Tia υμῆς στεφανωσει - ἐμέ; τους αθλίους ἄρνας αναθοέψει; λάλον ακρίδα θεραπευσει, ἐν πολλα καμοsσα ἐθήρασα, Π/α κατακοιμίζy φθεγγομένη προ του