장음표시 사용
311쪽
μάτην λαλεῖ ιαῶτα ἔπασχε, τοιαsτα ἔλεγεν, ἐπιζητουσα το lo ἔρωτος ὀνομα. Aόρκων-ὁ βουκόλος, ο τον Λάφνινε ἐκ τοὐ σιρos ἀνιμησάμενος, ἀρτιγένειος μειρακίσκος καὶ εἰδὼς ἔρωτος και τα ἔργα καὶ τουνομα , εὐθυς μεν ἐπ ἐκείνης της ημέρας ἐρωτικῶς της Xλόης διετέθη, πλειόνων δὲ διαγενομένων μῆλλον την ψυχην ἐξεπυρσεύθη καὶ του Λάφνιδος ως παιδὸς κατα- ρ φρονησας ἔγνω κατεργάσασθαι δώροις η βία. IV 2 μὲν δη πρῶτα δῶρα αυτοῖς ἐκόμισε τῶ μεν συριγγα βουκολικην καλάμων ἐννέα χαλκῶ δεδεμένων αντὶ κηρου, τIs νεβρίδα βακχικήν ' και αυτῆ το χρῶμα ἐν ωσπερ γεγραμμένον χρώμασιν. τεὐθεν φί- δi5 λος νομιζόμενος του μεν Λάφνιδος ἡμέλει κατ ολί-
γον , τῆ Xλόη δὲ ἀνὰ πῆσαν ημέραν ἐπέφερεν ἡ τυρὸν απαλὸν ἡ στέφανον ανθηρὸν ἡ μῆλον ώραῖον
ἐκόμισε δέ ποτε αυτῆ καὶ μόσχον ἀρτιγέννητον καὶ κισσύβιον διάχρυσον καὶ ὀρνίθων ὀρείων νεοττους. 10 υ δὲ ἄπειρος οὐσα τέχνης ἐραστοs, λαμβάνουσα τὰ δῶρα ἔχαιρεν, ὁτι Λάφνιδι εἶχεν αυτὰ χαρίζεσθαι.
Καὶ ἔδει γὰρ ξδη καὶ Λάφνιν γνῶναι τὰ ἔρω- ετος ἔργα) γίνεται ποτε τῶ Βόρκωνι προς αυτὸν υπερ κάλλους ἔρις, καὶ ἐδίκαζε μεν Xλόη, ἔκειτο δεα ὰθλον τῶ νικήσαντι φιλῆσαι Mόην. Aόρκων δεπρότερος ωδε ἔλεγεν. Ἐγώ, παρθένε, μείζων εἰμὶ Λάφνιδος, κἀγω lβμὲν βουκόλος, ὁ δ' αἰπόλος ' τοσουτον κρείττων δ νον αἰγῶν βόες ' καὶ λευκός εἰμι ως γάλα, καὶ πυρροδο ρὸς ως θέρος μέλλον ἀμῆσθαι, καὶ ἐθρεψε μήτηρ,
312쪽
2512 ου θηρίον. Ουτος δέ ἐστι σμικρὸς καὶ αγένειος ώς γυνη, και μέλας ώς λύκος ' νέμει δε τράγους, ὀδωδώς ἀπ αυτῶν δεινόν, και ἔστι πένης ώς μηδε κύνα τρέφειν. G δ ώς λέγουσι, και αῖξ αυτῶ γάλα δέδωκεν, ουδὲν ἐρίφου διαφέρει 53 Tαῶτα και τοιαυτα ὁ Βόρκων' και μετὰ ταυτα. ὁ Θάφνις' 'μὲ αῖζ ἀνέθρεψεν ἄσπερ τον ista' νέμω δε τράγους των τούτου βοῶν μείζονας ' ἔζω δε ουδὲν ἀπ αυτῶν, ὁτι μηδὲ ὁ Πάν, καίτοιγε ὼν το πλέον is 4 τράγος. υρκεῖ δέ μοι τυρὸς και ἄρτος οβελίας καὶ
οἶνος λευκός, ὁσα αγροίκων πλουσίων κτηματα.
υγένειός εἰμι, καὶ γὰρ ὁ Λιόνυσος' μέλας, καὶ γὰρ ὁ υάκινθος ' αλλὰ κρείττων και ὁ Λιόνυσος Σατύρων 5 καὶ ὁ υάκινθος κρίνων. Ουτος δε και πυρρὸς ώς ἀλώπηξ και προγένειος ώς τράγος και λευκὸς ώς ἐξ ἄστεος γυνη ' καν δ4 σε φιλεῖν, ἐμοὐ μεν φιλησεις τὸ στόμα, τούτου δε τὰς επὶ του γενείου τρίχας. με - μνησο δέ, es παρθένε, ὁτι καὶ σε ποίμνιον ἔθρεψεν, αλλὰ και l AH ει καλη V 2017 Ουκέθ' η Xλόη περιέμεινεν, ἀλλα τὰ μεν ἡσθεῖ σα τῶ ἐγκωμίω, τὰ δε πάλαι , ποθοsσα φιλησαι Λάφνιν, ἀναπηδησασα αυτὸν ἐφίλησεν, αδίδακτον μεν καὶ ἄτεχνον, πάνυ δε ψυχην θερμῆναι δυνάμε 2 νον. Λόρκων μεν οὐν ἀλγησας ἀπέδραμε ζητῶν η ἄλλην οδὸν ἔρωτος ' Λάφνις δέ, ῶσπερ οὐ φιληθεψ, αλλὰ δηχθείς, σκυθρωπός τις εὐθυς ην καὶ πολλάκις ἐψύχετο καὶ την καρδίαν παλλομένην εἶχε καιβλέπειν μὲν ηθελε την Xλόην, βλέπωs δ' ἐρυθήμα -
3 τος ἐνεπιμπλατο. Πτε πρῶτον και την κόμην αυ- 30της ἐθαύμασεν ὁτι ξανθή, καὶ τοὐς οφθαλμοὐς οτι μεγάλοι καθάπερ βοός, καὶ τὸ πρόσωπον οτι λευ-
313쪽
κότερον ἀληθῶς και του των αἰγῶν γάλακτος, ῶσπερ τότε πρῶτον οφθαλμοῖς κτησάμενος, τον δε πρότερον χρόνον πεπηρωμένος. Ουτε ουν τροφην προσε- 4 φέρετο πλὴν ὁσον ἀπογεύσασθαι' και πότον, εἰ ποτεο ἐβιάσθη, μεχρι του διαβρέξαι το στόμα προσεφέρετο. Σιωπηλὸς , ὁ πρότερον τῶν ακριδων λαλι- στερος, αργὸς ὁ περιττότερα τῶν αἰγῶν κινούμενος. 'φέλητο η αγελη' ἔρριπτο η σύριγξ χλωρότερον τὸ πρόσωπον ην πόας θερινῆς. Προς μόνην Xλόην ἐγί- in νετο λάλος' καὶ εἴ ποτε ἀπ αυτης εγενετο, τοιαυταπρος αυτὸν ἀπεληρει
' Π ποτέ με χλόης ἐργάζεται φίλημα; Xείλη μεν l8
ρόδων ἀπαλώτερα και στόμα κηρίων γλυκυτερον ' τὸ δε φίλημα κέντρου μελίττης πικρότε0ον. Πολλάκις 15 ἐφίλησα ἐρίφους, πολλάκις ἐφίλησα σκυλακας ἀρτι γεννητους καὶ τον μόσχον, δν ὁ Βόρκων ἐδωρήσατο αλλὰ τοὐτο φίλημα καινόν' ἐκπηδα μου τὸ πνεsμα, ἐξάλλεται η καρδία, τηκεται η ψυχη, καὶ δμως πάλιν φιλῆσαι θέλω. νίκης κακης' ἀ νόσου καινῆς, ἐς seto ουδὲ εἰπεῖν οἰδα τουνομα. υρα φαρμάκων ἐγευσατο
ἡ πιόη μέλλουσά με φιλεῖν; Πῶς ουν ουκ ἀπέθανεν; Οἱον αδουσιν αἱ ἀηδόνες, ἡ δε ἐμὴ σύριγξ σιωπῶ
οἱον σκιρτῶσιν οι ἔριφοι, κἀγὼ κάθημαι ' οἱον ακμάζειτα ἄνθη, κἀγὼ στεφάνους ου πλέκω, ἀλλα τὰ μεν ladis καὶ ὁ υάκινθος ἀνθεῖ, Λάφνις δε μαραίνεται. Ἀρά 3μου καὶ Λόρκων ευμορφότενος ὀφθήσεται Πιαυτα ὁ βέλτιστος Λάφνις ἔπασχε καὶ ἔλεγεν, οἱα πρῶτον γευόμενος τῶν ἔρωτος ἔργων καὶ λόγων.
Ο δῖ Λόρκων ὁ βουκόλος ὁ τῆς Xλόης εραστὴς i
so φυλάξας τον Αρυαντα φυτὸν κατορυττοντα κλήματος
10 post ποτε: μόνος 30 post κατορυττοντα : πλησίον
314쪽
A253 πρόσεισιν αυτῶ μετὰ τυρίσκων τινῶν γεννικῶν, καὶ τους μὲν δῶρον εἰναι δίδωσι, πάλαι φίλος ών, ἡνίκα αὐτὸς ἔνεμεν ' ἐντευθενὰ ἀρξάμενος ἐνέβαλε λόγον 2 περὶ του της Xλόης γάμου ' καὶ εἰ λαμβάνοι γυναῖκα, . δῶρα πολλὰ καὶ μεγάλα, ώς βουκόλος, ἐπηγγέλλετο ' , ζευγος βοῶν ἀροτηρων, σμήνη τέτταρα μελιττῶν,
φυτα μηλεῶν πεντηκοντα, δέρμα ταύρου τεμεῖν υποδήματα, μόσχον ἀνὰ παν ἔτος, μηκέτι γάλακτος δεό-3 μενον' ἄστε σμικροῶ δεῖν ὁ Βρύας θελχθεὶς τοῖς δωρο- ἐπένευσε τον γάμον. ' νοήσας δὲ ώς κρείττονος ibἡ παρθένος αξία νυμφίου, καὶ δεισας μηποτε κακοῖς ἀνηκέστοις περιπέσύ, τον τε γάμον ἀνένευσε και συγγνώμην ἔχειν ὴτήσατο καὶ τὰ ὀνομασθέντα δῶρα παρ- ητήσατο.
20 Λευτέρας δη διαμαρτὼν ὁ Βόρκων ἐλπίδος και is μάτην τυροὐς αγαθοῶς ἀπολέσας ἔγνω διὰ χειρῶν ἐπιθέσθαι τη Mόρ μόνn γενομένη ' καὶ παραφυλάξας ὁτι παρ' ημέραν ἐπι πότον ἄγουσι τὰς ἀγέλας ποτὲ μὲν ὁ Λάφνις ποτὲ δὲ η παῖς, ἐπιτεχνῆται τέχνην
2 Λύκου μεγάλου δέρμα λαβών, ον ταυρος ποτε πρὸ των βοῶν μαχόμενος τοῖς κέρασι διέφθειρε, περιέτεινε τῶ σώματι, ποδῆρες κατανωτισάμενος, ῶς τούς τ ει προσθιους πόδας ἐφηπλῶσθαι ταῖς χερσὶ καὶ τοὐς κατόπιν τοῖς σκέλεσιν ἄχρι πτέρνης καὶ του ti στόματος το χάσμα σκέπειν την κεφαλήν, ῶσπερ ἀν-3 δρος ὁπλίτου κράνος ' ἐκθηριώσας αυτὸν ώς ἔνι μάλιστα, παραγίνεται προς την πηγήν, ἐς ἔπινον αἱ αἶγες και τὰ πρόβατα μετὰ την νομήν. Ἐν κοίλη δὲ
πάνυ γη ἡν ἡ πηγή, καὶ περὶ αυτὴν πας ὁ τόπος ἀ- D
315쪽
κάνθαις καὶ βάτοις και ἀρκευθω ταπεινῆ καὶ σκολυ- μοις ήγρίωτο ' ραδίως αν ἐκεῖ καὶ λυκος ἀληθινυς 4ελαθε λοχων. Ἐνταυθα κρυφας ἐαυτὸν ἐπετήρει τοὐπότου την ωραν ὁ Βόρκων, και πολλὴν εἰχεν ελπίδα τω σχήματι φοβήσας λαβεῖν ταῖς χερσι την Mόην. μόνος ολίγος διαγίνεται και Xλόη κατήλαυνε 2l τὰς αγέλας εἰς την πηγήν, καταλιπουσα τον Λάφνιν φυλλάδα χλωρὰν κόπτοντα τοῖς ἐρίφοις τροφὴν μετὰ την νομήν. Και οἱ κυνες οἱ των προβάτων ἐπι φυ- 2λακῆ και των αἰγῶν επόμενοι, οῖα δὴ κυνῶν ἐν ρινηλασίαις περιεργία, κινουμενον τον Λόρκωνα πρ0ς την ἐπίθεσιν τῆς κόρης φωράσαντες, πικρὸν μάλα υλακτήσαντες ἄρμησαν ώς ἐπι λυκοκ καὶ περισχόντες, πριν ἶλως ἀναστῆναι δι ἔκπληξιν, ἔδακνον κατὰ τοὐδέρματος. Tέως μεν ουν τον ἔλεγχον αἰδουμενος και δυπὸ του δέρματος τοὐ ἐπισκέποντος φρου9ουμενος
ἔκειτο σιωπῶν ἐν τῆ λόχμη ' ἐπει δὲ ἡ τε Α λόη προς
την πρώτην θέαν διαταραχθεῖσα τον Λάφνιν ἐκάλει βοηθόν, οῖ τε κυνες περισπῶντες τὸ δέρμα του σώματος ῆπτοντο αυτου, μέγα οἰμώξας ικέτευε βοηθειν την
κόρην καὶ τον Λάφνιν ῆδη παρόντα. Tους μὲν δὴ Φκυνας ἀνακλήσει συνήθει ταχέως ἡμέρωσαν, τον δευόρκωνα κατά τε μηρῶν καὶ ώμων δεδηγμένον ἀγαγόντες ἐπὶ τὴν πηγὴν ἀπένιψαν τα δήγματα καὶ δια μασησάμενοι φλοιὸν χλωρὸν πτελέας ἐπέπασαν υπό 5τε απειρίας ἐρωτικῶν τολμημάτων ποιμενικὴν παιδιὰν νομίζοντες τὴν ἐπιβολὴν του δέρματος, ουδεν ὀργισθέντες , ἀλλα καὶ παραμυθησάμενοι και μέχρι τινος χειραγωγήσαντες απέπεμψαν.Kαι ο μὲν κινδυνου παρὰ τοσουτον ἐλθὼν και σω - 2
24 post δήγματα : D' ῆσαν των ὀδόντων αι ἐμβολαί
316쪽
A 255θεις ἐκ κυνός, ου λύκου στόματος, ἐθεράπευετο σῶμα ' ὁ δὲ Λάφνις καὶ η Xλόη κάματον πολῶν
ἔσχον μεχρι νυκτὸς τὰς αἶγας κάὶ τὰς οἶς συλλέγοντες '2 υπὸ γὰρ τοὐ δερματος πτοηθεῖσαι καὶ υπὸ τῶν κυνῶν ὐλακτησάντων ταραχθεῖσαι αι μεν εἰς πετρας ἀνέδραμον, αἱ δὲ μέχρι της θαλάττης αυτης κατέδραμον. Καίτοιγε ἐπεπαίδευντο καὶ φωνη πείθεσθαι καὶ σύριγγι θέλγεσθαι καὶ χειρὸς πλαταγa συλλέγεσθαι '3 αλλὰ τότε πάντων αὐταῖς ὁ φόβος ληθην ἐνέβαλε. Καιμόλις ώσπερ λαγὼς ἐκ των ἰχνῶν εὐρίσκοντες εἰς τὰς
ἐπαύλεις ηγαγον. 'Eκείνης μόνης της νυκτὸς ἐκοιμηθησαν βαθῶν υπνον καὶ της ερωτικης λύπης φάρμα - 4 κον τον κάματον ἔσχον. Aυθις δε ημέρας ἐπελθούσης, πάλιν ἔπασχον παραπλησια. ρχαιρον ἰδόντες, ἀπαλλαγέντες ηλγουν ' ηθελόν τι, ηγνόουν ο τι θέλουσι. sτο μόνον nδεσαν ὁτι τον μεν φίλημα, την δε λουτρὸν ἀπώλεσεν.
23 Ἐξέκαε δ' αυτοὐς καὶ η ἄρα τοs ἔτους. φος ην ηδη τέλος και θέρους ἀρχη, καὶ πάντα ἐν ἀκμ*' δένδρα εν καρποῖς, πεδία ἐν ληίοις. υδεῖα μεν τεττίγωνηχη, γλυκεῖα δὲ 0πώρας ὀδμη, τερπνη δε ποιμνίων 2 βληχη. Eἴκασεν ἄν τις καὶ τους ποταμοὐς αδειν ηρέμαρέοντας καὶ τοὐς ανέμους συρίττειν ταῖς πίτυσιν ἐμπνέοντας και τα μηλα ἐρῶντα πίπτειν χαμαὶ καὶ τον ηλιον φιλόκαλον οντα πάντας ἀποδύειν. μεν οὐν Λάφνις θαλπόμενος τούτοις ἄπασιν εἰς τοὐς ποταμοὐς ἐνέβαινε, καὶ ποτε μεν ἐλούετο, ποτὲ δὲ τῶν ἰχθύων τοὐς ἐνδινεύοντας ἐθηρα ' πολλάκις δὲ καὶ 3 ἔπινεν, ως το ἔνδοθεν καόμα σβέσων. υ δὲ Xλόη μετὰ το ἀμέλξαι τὰς οἶς και τῶν αἰγῶν τὰς πολλὰς ἐπὶ
317쪽
δειναὶ γὰρ αἱ μυῖαι λυπῆσαι καὶ δακειν, εἰ διώκοιντο ' τὸ δε εντεόθεν ἀπολουσαμένη τὸ πρόσωπον πίτυος ἐστεφανουτο κλάδοις καὶ τη νεβρίδι εζώννυτο καὶ τον 5 γαυλὸν ἀναπλήσασα οἰνου καὶ γάλακτος κοινὸν μετὰ του Λάφνιδος πότον εἰχε.
Τῆς δε μεσημβρίας ἐπελθούσης ἐγίνετο ἡδη των 24οφθαλμῶν ἄλωσις αυτοῖς ' ἡ μὲν γὰρ γυμνὸν ὁρῶσα
τον Λάφνιν ες ἄθρουν ἐνέπιπτε τὸ κάλλος, καὶ ἐτή- 10 κετο μηδεν αυτου μέρος μέμψασθαι δυναμένη ' ὁ δὲ ἰδὼν ἐν νεβρίδι καὶ στεφάνω πίτυος ορέγουσαν τον γαυλὸν μίαν ωετο των ἐκ του ἄντρου Νυμφῶν ὁρῶν. 'Ο μεν ουν την πίτυν απὸ τῆς κεφαλῆς ἀρπάζων αυ- 2τὸς ἐστεφανουτο, πρότερον φιλήσας τον στέφανον ' η15 δε τὴν ἐσθῆτα αυτου λουομένου καὶ γυμνωθέντ0ς ἐνεδυετο, πρότερον καὶ αυτὴ φιλήσασα. υδη ποτε δ
καὶ μήλοις ἀλλήλους ἔβαλον καὶ τὰς κεφαλὰς ἀλλήλων
εκόσμησαν διακρίνοντες τὰς κόμας ' καὶ ἡ μεν εἴκασεναυτου τὴν κόμην, ὁτι μέλαινα, μύρτοις, ὁ μήλωσο τὸ πρόσωπον αυτῆς, ὁτι λευκὸν καὶ ἐνερευθες ήν. Ἐδίδασκεν αυτὴν καὶ συρίττειν ' καὶ ἀρξαμένης ει - Απνεῖν ἀρπάζων τὴν σύριγγα τοῖς χείλεσιν αυτὸς τους καλάμους ἐπέτρεχε' καὶ ἐδόκει μεν διδάσκειν ἀμαρτάνουσαν, ευπρεπῶς δε διὰ τῆς σύριγγος Xλόην κατε- ο φίλει. Συρίττοντος δε αυτου τὸ μεσημβρινὸν καὶ των ea ποιμνίων σκιαζομένων ἔλαθεν ή Xλόη κατανυστάξασα. σωράσας τουτο ο Λάφνις καὶ καταθέμενος τὴν σύριγγα πῆσαν αυτὴν ἔβλεπεν ἀπλήστως, οἱα μηδεν αἰδού- ab μενος, καὶ ἄμα ρέμα υπεφθέγγετο ' οἱον καθεύδου -
318쪽
2 σιν ὀφθαλμοί, οἷον ἀποπνεῖ το στόμα. Ουδε ταμηλα τοιοίτον, οὐδὲ αἱ ἴχναι. 'Aλλὰ φιλησαι μεν δέδοικα ' δάκνει τὸ φίλημα την καρδίαν, καὶ ωσπερ τονέον μελι μαίνεσθαι ποιει' ὀκνῶ δε καὶ μη φιλησας 3 αυτην αφυπνίσω. ' Q λάλων τεττίγων, ουκ ἐάσουσιν sαυτην καθεύδειν μέγα ηχοῶντες. 'Aλλὰ καὶ οἱ τράγοι τοῖς κερασι παταγοὐσι μαχόμενοι. 'γὸ λύκων αλωπε - κων δειλοτέρων, οῖ τούτους οὐχ ηρπασαν 26 Ἐν τοιούτοις οντος αυτοs λόγοις τέττιξ φεύγων χελιδόνα θηρῶσαι θελουσαν κατεπεσεν εἰς του κόλπον 10
της Xλόης ' καὶ η χελιδὼν επομένη τον μεν ουκ ἡδυνήθη λαβεῖν, ταῖς πτέρυξιν ἐγγὐς διὰ την δίωξιν
2 γενομένη των παρειῶν αυτης ηψατο. 'H δε ουκ εἰδυῖα το πραχθεν μέγα βοησασα των ὐπνων ἐξέθορεν. 'Dos- σα δε και την χελιδόνα ἔτι πλησίον πετομένην και 15τον Λάφνιν ἐπὶτω δέει γελῶντα τοs φόβου μεν ἐπαύσατο, τους δὲ οφθαλμοὐς ἀπέματτεν ἔτι καθεύδειν 3 θέλοντας. Και ὁ τέττιξ ἐκ των κόλπων ἐπηχησεν ο-μοιον ικέτη χάριν ὁμολογοῶντι της σωτηρίας. Πάλιν
οὐν η Xλόη μέγα ἐβόησεν, ὁ δε Λάφνις ἐγέλασε καὶ 26
προφάσεως λαβόμενος καθῆκεν αυτης εἰς τὰ στέρνα τὰς χεῖρας και εξάγει τον βέλτιστον τέττιγα, μηδε ἐντη δεξια σιωπῶντα. υ δε ηδετο ἰδοsσα και ἐφίλησε λαβοῶσα καὶ αὐθις ἐνέβαλε τω κόλπω λαλοsντα. 27 Ἐτερψεν αυτοὐς τότε φάττα βουκολικὸν ἐκ της 25sλης φθεγξαμένη. Και της Xλόης ζητούσης μαθεῖνο τι λέγει, διδάσκει αυτην ὁ Λάφνις μυθολογῶν τὰ θρυλούμενα. 2 es,m ούτω, παρθένε , παρθένος καλη και μεαεβους πολλὰς ἐν Γλη ' ην-ἄρα καὶ ωδικη και ἐτέρ- 30
319쪽
AO ΟΥ ποντο αἱ βόες αυτῆς τῆ μουσικῆ, καὶ ἔνεμεν οὐτε καλαύροπος πληγὴ ουτε κέντρου προσβολῆ, αλλὰ καθί. σασα υπὰ πίτυν και στεφανωσαμένη πίτυῖ ἐδε Πῶνα καὶ την Πίτυν, και αἱ βόες τῆ φωνῆ παρέμενον. Παῖς S. ου μακρὰν νέμων βοῶς, καὶ αυτὸς καλὸς και ωδικος ώς ἡ παρθένος, φιλονεικήσας προς την μελωδίαν,
μείζονα ώς ἀνήρ, ἡδίονα ώς παῖς φωνὴν ἀντεπεδείξατο , και των βοῶν οκτὼ τὰς ἀρίστας ἐς την ἰδίαν ἀγέλην θέλξας ἀπεβουκόλησεν. υσεται ἡ παρθένος τῆ iρ βλάβη τῆς ἀγέλης, τῆ ῆττη τῆς ωδῆς, καὶ ευχεται τοῖς
θεοῖς ὁρνις γενέσθαι πριν οἴκαδε ἀφικέσθαι. Πείθονται οἱ θεοὶ καὶ ποιοsσι τήνδε την ὁρνιν, ὁρειονώς παρθένον, μουσικὴν ώς εκείνην. καὶ ἔτι νυν α- δουσα μηνύει τὴν συμφοράν, ὁτι βοῶς ζητεῖ πεπλα-
Tοιάσδε τέρψεις αὐτοῖς το θέρος παρεῖχε. Μετο- 28 πώρου δε ἀκμάζοντος καὶ του βότρυος Nριοι λησταὶ Καρικὴν ἔχοντες ημιολίαν, ώς αν μὴ δοκοῖεν βάρβαροι, προσέσχον τοῖς ἀγροῖς, καὶ ἐκβάντες συν ο μαχαίραις καὶ ἡμιθωρακίοις κατέσυρον πάντα τὰ εἰς χεῖρας ἐλθόντα, οἶνον ἀνθοσμίαν, πυρὸν ἄφθονον, μέλι ἐν κηρίοις ' ξλασάν τινας και βοῆ ἐκ τῆς Aόρκωνος ἀγέλης. Λαμβάνουσι και τον Λάφνιν ἀλύοντα 2
παρὰ τὴν θάλατταν ' ἡ γὰρ Xλόη βραδύτερον ώς
di κόρη τὰ πρόβατα ἐξῆγε τοs Βρύαντος, φόβω των ἀγερώχων ποιμένων. γδόντες δὲ μειράκιον μέγα και καλὸν καὶ κρεῖττον τῆς ἐξ ἀγρῶν ἀρπαγῆς, μηκέτι μη δὲν μήτε ἐς τὰς αἶγας μWε ἐς τους ἄλλους ἀγροὐς περιεργασάμενοι κατῆγον αυτὸν ἐπὶ τὴν ναῶν κλάοντα M καὶ ἡπορημένον και μέγα Xλόην καλοῶντα. καὶ οἱ 3μεν το πεῖσμα ἄρτι ἀπολύσαντες καὶ τὰς κώπας ταῖς χερσὶν ἐμβαλόντες ἀνέπλεον εἰς το πέλαγος ' Xλόη
320쪽
κατήλαυνε το ποίμνιον, σύριγγα καινην τῶ Λάφνιδι δῶρον κομίζουσα. γδοῶσα δὲ τὰς αἶγας τεταραγμένας καὶ ἀκουσασα τοs Λάφνιδος αεὶ μεῖζον αυτὴν βοῶντος, προβάτων μὲν αμελεῖ καὶ την συριγγα ρίπτει, δρόμω δὲ προς τον Θόρκωνα παραγίνεται δεησομένη εβοηθεῖν. 29 Ο δε εκειτο πληγαῖς νεανικαῖς συγκεκομμένος υπὸ των ληστῶν και ολίγον ἐμπνέων, αἶματος πολ-
λου χεομένου. γδὼν δε την Xλόην καὶ Oλίγον ἐκ του πρότερον ερωτος ἐμπύρευμα λαβών ' ἐγὼ μεν' εἶπε, 1οVXλόη, τεθνήξομαι μετ ολθον ' οἱ γάρ με ασεβεῖς λησταὶ προ τῶν βοῶν μαχόμενον κατέκοψαν ώς βουν. 2 Συ δε καὶ Λάφνιν σῶσον κἀμοὶ τιμώρησον κἀκείνους ἀπόλεσον. Ἐπαίδευσα τὰς βους ἡχω σύριγγος ἀκολουθεῖν καὶ διώκειν το μέλος αυτῆς, καν νέμωνταί 1 που μακράν. Ἱθι δη, λαβοῶσα την σύριγγα ταύτην ἔμπνευσον αυτῆ μέλος ἐκεῖνο, ο Λάφνιν μὲν ἐγώ ποτε εδιδαξάμην, Θάφνις δὲ σέ ' το δὲ ἐντεsθεν τῆ σύ-3 ριγγι μελήσει καὶ τῶν βοῶν ταῖς εκεῖ. χαρίζομαι δέ σοι καὶ την σύριγγα αυτήν, ἡ πολλοὐς ἐρίζων καὶ βου- αοκόλους ἐνίκησα καὶ αἰπόλους. Συ δε αντὶ τῶνδε καὶ ζῶντα ἔτι φίλησον καὶ ἀποθανόντα κλαῶσον' καν ἴδης ἄλλον νέμοντα τὰς βους, ἐμοs μνημόνευσον.V30 Λόρκων μεν τοσαυτα εἰπὼν καὶ φίλημα φιλήσας ἴστατον ἀφῆκεν ἄμα τῶ φιλήματι την ψυχήν ' raἡ δε Mόη λαβοῶσα την σύριγγα καὶ ἐνθεῖσα τοῖς χείλεσιν ἐσύριττεν ώς ἐδύνατο μέγιστον ' καὶ αἱ βοες ἀκούουσι καὶ το μέλος γνωρίζουσι καὶ ορμῆ μια μυ-2 κησάμεναι πηδῶσιν εἰς την θάλατταν. Βιαίου δὲ πηδήματος εἰς ἔνα τοῖχον τῆς νεώς γενομένου κἀκ της is 25 post φιλήματι: καὶ τῆ φωνῆ17.