GĒrwtikŵn lógwn suggrafeîs@. Erotici scriptores Graeci, recogn. R. Hercher

331쪽

ἔδησαν. Ἐπειτα τους κυνας αφέντες ρινηλατεῖν ἐν ταῖς εὐκαίροις φαινομέναις των οδῶν ἐλινοστάτουν.

5 Oἱ μὲν δη κύνες ἄμα υλακὴ διαθέοντες ἐφόβησαν τας εαἶγας, αἱ δὲ τὰ Ορεινὰ καταλιποῶσαι μὰλλον τι προς την θάλατταν ἄρμησαν ' ἔχουσαι δὲ οὐδὲν ἐν ψάμμω τρώξιμον, ἐλθοῶσαι προς την ναυν αι θρασύτεραι αυτῶν,

την λέγον την χλωράν, ἡ ἐδέδετο ἡ ναυς, ἀπέφαγον.

1ο - δέ τι και κλυδώνιον ἐν τῆ θαλάττη, κινηθέν-i τος απὸ των ορῶν πνεύματος. Ἀχὐ δη μάλα λυθεῖσαν αυτὴν ὁπήνεγκεν ἡ παλίρροια vos κύματος καὶ ἐς το πέλαγος μετέωρον ἔφερεν. Αἰ- σθήσεως δὲ τοῖς Μηθυμναίοις γενομένης οἱ μεν 11 ἐπὶ την θάλατταν ἔθεον, οι δε τοὐς κύνας συνέλεγον ἐβόων δὲ πάντες, ώς πάντας τοὐς ἐκ τῶν πλησίον ἀγρῶν ἀκούσαντας συνελθεῖν. 'Aλλ' ὴν Ουδὲν ὀφελος ' τοs γὰρ πνεύματος ἀκμάζοντος ἀσχέτω τάχει κατὰ ροῶν ἡ ναsς ἐφέρετο. Οἱ ουν Μηθυμναῖοι Ουη 326 ολίγων κτημάτων στερόμενοι ἐζήτουν τὸν νέμοντα τας αἶγας ' καὶ εὐρόντες τον Λάφνιν ἔπαιον, ἀπέδυον εἷς δέ τις καὶ κυνόδεσμον ἀράμενος περιῆγε τὰς χεῖρορας ώς δήσων. U-ἐβόα τε παιόμενος και ἱκέτευε ε

τοὐς αγροίκους και πρώτους τον Λάμωνα και τον

dis Βρύαντα βοηθους ἐπεκαλεῖτο. Οι δὲ ἀντείχοντο σκληροὶ γέροντες καὶ χεῖρας ἐκ γεωργικῶν ἔργων ἰσχυρὸς ἔχοντες, καὶ 4ξίουν δικαιολογήσασθαι περὶ τῶν γεγε

νημένων.

Tαυτὰ-καὶ τῶν ἄλλων ἀξιούντων δικαστὴν καθ- 1 30 ίζουσι Φιλητῶν τον βουκόλον ' πρεσβύτατός τε γὰρ ἐν τῶν παρόντων και κλέος εἶχεν ἐν τοῖς κωμήταις δικαιοσύνης περιττῆς. Πρῶτοι δὲ κατηγορουν οι μ'

332쪽

δικαστην.

2 V Ηλθομεν εἰς τούτους τοὐς αγροὐς θηρῶσαι θέλοντες. 'ν μεν οὐν ναῶν λέγω χλωρὰ δησαντες ἐπὶ της ακτης κατελίπομεν, αυτοὶ δὲ διὰ των κυνῶν ζη- sτησιν ἐποιούμεθα θηρίων. Ἐν τούτω προς την θάλατταν αἱ αἶγες τούτου κατελθοῶσαι την τε λύγον κατεσθίουσι καὶ την ναυν ἀπολύουσιν. ειδες αυτην εντη θαλάττu φερομενην, πόσων οἴει μεστην ἀγαθῶν; sta μεν ἐσθης ἀπόλωλεν, οἷος δὲ κόσμος σκευῶν, ο- 10σον δὲ αργύριον. Tοὐς αγροὐς ἄν τις τούτους ἐκεῖνα εχων ἀνησαιτο. 'Aνθ' ων ἀξιοῶμεν ἄγειν τομον, πονηρὸν ὁντα αἰπόλον, δς ἐπὶ της θαλάττης νέμει τὰς αἶγας ώς ναύτης. σαμα οἱ θυμναῖοι κατηγόρησαw ὁ δὲ Λάφ- i5νις διέκειτο μεν κακῶς υπὸ των πληγῶν, Xλόην δὲ

0ρῶν παροῶσαν πάντων κατεφρόνει και ωδε εἶπεν

,γγὼ νέμω τὰς αἶγας καλῶς. Ουδέποτε ητιάσατο κωμήτης οὐδὲ εις ώς η κηπόν τινος ἐμη κατεβο- σκησατο η ἄμπελον βλαστάνουσαν κατέκλασεν. Ουτοι 20 δέ εἰσι κυνηγέται πονηροὶ καὶ κύνας ἔχουσι κακῶς πεπαιδευμένους, ολινες τρέχοντες πολλὰ καὶ υλακτοῶν - τες σκληρὰ κατεδιωξαν αὐτὰς ἐκ τῶν ορῶν καὶ των δ πεδίων ἐπὶ την θάλατταν, ἀσπερ λύκοι. 'Aλλὰ ἀπέφαγον την λέγον ' ου γὰρ εἶχον ἐν ψάμμω πόαν η κό- βμαρον η θύμον. 'Aλλὰ ἀπώλετο η ναός υπὸ τοs πνεύματος καὶ της θαλάττης ' ταῶτα χειμῶνος, οὐκ αἰγῶν ἐστὶν ἔργα. 'Aλλὰ εσθης ἐνέκειτο καὶ ἄργυρος ' καὶ τις πιστεύσει νοsν ἔχων ὁτι τοσαμα φέρουσα ναῶς πεῖσμα εἶχε λύγον 30ὶ7 Toύτοις ἐπεδάκρυσεν ὁ Λάφνις καὶ εἰς οἶκτον ἡπηγάγετο τοὐς αγροίκους πολύν, ἄστε ο Φιλητῆς, ο

333쪽

δικαστής, ἄμνυε Πῆνα καὶ Νύμφας μηδεν ἀδικεῖν Aάφνιν, ἀλλὰ μηδε τὰς αἶγας, την δε θάλατταν καιτον ἄνεμον, ἄν ἄλλους εἰναι δικαστάς. Tαυτα λέγων 'Σουκ ἔπειθε Φιλητὰς τουςg Μηθυμναίους, ἀλλ' ὐπ'

β οργης ὁρμήσαντες ηγον πάλιν τον Λάφνιν και συνδειν ηθελον. Ἐνταυθα οι κωμῆται ταραχθέντες ἐπι- 3πηδῶσιν αυτοῖς ώσει ψαρες η κολοιοί' και ταχυ μεν ἀφαιροῶνται τον Λάφνιν ξδη καὶ αυτον μαχόμενον, ταχὐ δε ξύλοις παίοντες ἐκείνους εἰς φυγην ἐτρεψαν 10 το απέστησαν δε ου πρότερον ἔστε των δρων αυτοὐς

ἐξήλασαν ἐς ἄλλους αγρούς.Aιωκόντων δη τοὐς Μηθυμναίους ἐκείνων η 18Xλόη κατὰ πολλὴν ησυχίαν ἄγει προς τὰς Νύμφας

τον Λάφνιν καὶ ἀπονίπτει τε το πρόσωπον ἡμαγμέ-15 νον ἐκ των ρινῶν ραγεισῶν υπὸ πληγῆς τινος, κακτῆς πήρας προκομίσασα ζυμίτου μέρος και τυροὐ τμῆμα τι, δίδωσι φαγειν ' τό τε μάλιστα ανακτησομενον

αυτόν, φίλημα ἐφίλησε μελιτῶδες ἀπαλοῖς τοῖς χείλεσι. πτε μεν δη παρὰ τοσουτον Aάφνις ῆλθε κακοs. 1920 G δὲ πρῆγμα ου ταύτη ἐπέπαυτο, ἀλλ' ἐλθόντες οἱ

Μηθυμναῖοι μόλις εἰς την εαυτῶν, οδοιπόροι μενἀντι ναυτῶν τραυματίαι-ἀντι τρυφώντων, ἐκκλησίαν τε συνήγαγον τῶν πολιτῶν και ικετηρίας θέντες ἱκέτευον τιμωρίας ἀξιωθῆναι ' τῶν μεν ἀληθῶν λέ- 2 β γοντες οὐδε εν, μὴ και προς καταγέλαστοι γένοιντο τοιαῶτα και τοσαὐτα παθόντες υπὸ ποιμένων, κατηγοροsντες δε Μυτιληναίων, ως την ναsν ἀφελομέ-νων και τα χρήματα διαρπασάντων πολέμου νόμω. Οἱ δὲ πιστεύοντες διὰ τὰ τραύματα καὶ νεανίσκοις 3 ad τῶν πρώτων παρ' αὐτοῖς οἰκιῶν τιμωρῆσαι δίκαιον νομίζοντες Μυτιληναίοις μεν πόλεμον ἀκήρυκτον ἐψηφίσαντο ' τον-στρατηγὸν ἐκέλευσαν δέκα ναsς κα

334쪽

ελκύσαντα κακουργεῖν αυτῶν την παραλίαν ' πλησίον γὰρ χειμῶνος ὁντος οὐκ ην ασφαλες μείζονα στόλου πιστεύειν τI θαλάττll. 20 o δε εὐθὐς της ἐπιούσης αναγόμενος αὐτερέταις στρατιώταις ἐπέπλει τοῖς παραθαλαττίοις των Μυτι- sληναίων ἀγροῖς. Καὶ πολλὰ μεν ηρπαζε ποίμνια, πολυν δε σῖτον καὶ οἰνον, ἄρτι πεπαυμενου του τρυγη - του, καὶ ανθρώπους δε ουκ ολίγους, ὁσοι τούτων ἐρ-

2 γάται. Ἐπεπλευσε καὶ τοῖς της Xλόης ἀγροῖς καὶ του Λάφνιδος, και ἀπόβασιν ὀξεῖαν θέμενος λείαν ηλαυνε 10 τὰ ἐν ποσίν. Ο μεν ουνJ Aάφνις ουκ ἔνεμε τὰς αιγας αλλὰ ες την Γλην ἀνελθὼν φυλλάδα χλωρὰν ἔκοπτεν, ὼς εχοι τοὐ χειμῶνος παρέχειν τοῖς ερίφοις τροφην ' τε ἄνωθεν θεασάμενος την καταδρομην ἐνέκρυψεν 3 εαυτὸν στελεχει κοίλω ξηρῆς ὀξύης' η δε Mόη παρ- is ην ταῖς ἀγέλαις και διωκομενη καταφεύγει προς τὰς Νύμφας ἱκέτις και ἐδεῖτο φείσασθαι καὶ ἄν ἔνεμε καὶ αυτῆς διὰ τὰς θεάς. 'Aλλ' ὴν ουδὲν ὀφελος ' οι γὰρ Μηθυμναῖοι πολλὰ των αγαλμάτων κατακερτομήσαντες και τὰς ἀγελας ξλασαν κἀκείνην ξγαγον ἄσπερ 16 αἶγα ἡ πρόβατον παίοντες λύγοις. 21 ρχοντες δε ξδη τὰς ναυς παντοδαπῆς αρπαγῆς

μεστάς, οὐκετ εγίνωσκον περαιτερω πλεῖν, αλλὰ τον οἴκαδε πλουν ἐποιοῶντο καὶ τον χειμῶνα καὶ τους πολεμίους δεδιότες. Οι μεν οὐν ἀπεπλεον εἰρεσία προσ- 252 ταλαιπωροῶντες ' ἄνεμος γὰρ οὐκ ἐν ' ὁ δε Λάφνις ησυχίας γενομένης ἐλθὼν εἰς το πεδίον ἔνθα ἔνεμον, καὶ μήτε τὰς αἶγας ἰδὼν μήτε τὰ πρόβατα καταλαβὼν μήτε Mόην ευρὼν ἀλλ' ἐρημίαν πολλὴν και την συ-

3 ριγγα ἐρριμμένην, ἡ συνήθως ἐτέρπετο ἡ πιόη, μεγα ab

βοῶν καὶ ἐλεεινὸν κωκύων ποτὲ μὲν προς την φηγὸν ἔτρεχεν ενθα ἐκαθεζοντο, ποτὲ δε ἐπὶ την θάλατταν

335쪽

ἐλκομένη κατέφυγεν. Ἐνταυθα καὶ ἔρριψεν λυτὸν χαμαὶ και ταῖς Νύμφαις ώς προδούσαις κατεμέμφετο. 'Aφ' υμῶν ηρπάσθη Xλόη καὶ τοsτο υμεῖς ἰδειν 22s υπεμείνατε; ἡ-στεφάνους υμῖν πλέκουσα, ησπένδουσα του πρώτου γάλακτ0ς, ης καὶ η σύριγξ ηδε ανάθημα; Αἶγα μὲν ουδε μίαν μ0ι λύκος ηρπασε, 2

πολεμιοι δὲ την αγέλην και την συννέμουσαν. Καιτὰς μεν αἶγας ἀποδερουσι και τα πρόβατα καταθυ- is σουσι, πιόη δὲ λοιπὸν πόλιν οἰκησει. Ποίοις ποσιν δἄπειμι παρὰ τον πατέρα και την μητέρα ἄνευ των αἰγῶν, ἄνευ Xλόης, λιπερνητης γενόμενος; ἔχω γὰρ

νέμειν ἔτι -δέν. Ἐνταυθα περιμενῶ κείμενος η θά- ενατον η πόλεμον δεύτερον. Ἀρα καὶ συ , Xλόη, τοι is αυτα πάσχεις; ἄρα μέμνησαι του πεδίου τουδε καὶ των Νυμφῶν τῶνδε καμοs; η παραμυθουνταί σε τὰ πρόβατα και αἱ αἶγες αἰχμάλωτοι μετὰ σου γενόμεναι ιαυτα λέγοντα αυτον ἐκ των δακρύων καὶ της 23 λύπης ὐπνος βαθυς καταλαμβάνει. Καὶ αυτω αἱ τρεῖς ad ἐφίστανται Νύμφαι, μεγάλαι γυναικες καὶ καλαί, ημίγυμνοι και ἀνυπόδητοι, τὰς κόμας λελυμέναι καὶ τοις ἀγάλμασιν ὁμοιαι. Καὶ το μεν πρῶτον ἐωκεσαν 2 ἐλεουσαι τον Λάφνιν' ἔπειτα η πρεσβυτάτη λέγει ἐπιρρωννύουσα

μἀλλον μέλει η σοί. υμεῖς τοι καὶ παιδίον ουσαν αυτην ηλεησαμεν καὶ ἐντωδε τω ἄντρω κειμένην αυτην ἀνεθρέψαμεν. κείνη καὶ J πεδίοις κοινὸν ουδέν. 3Και νυν δὲ ημῖν πεφρόντισται το κατ ἐκείνην, ως ad μητε εἰς την Μηθυμναν κομισθεῖσα δουλεύοι μητε28 post οὐδενr καὶ τοῖς προβατίοις τοὐ Λάμωνος

336쪽

4 μερος γένοιτο λείας πολεμικ ης. Πν Πῆνα ἐκεῖνον τον υπὸ τῆ πίτυι ἱδρυμένον, ον υμεῖς ουδέποτε ουδὲ ἄνθεσιν ἐτιμήσατε, τούτου ἐδεήθημεν ἐπίκουρον γενέσθαι A λόης ' συνήθης γὰρ στρατοπέδοις μῆλλον ημῶν καὶ πολλους ἡδη πολέμους ἐπολέμησε την αγροικίαν sκαταλιπών ' καὶ ἔπεισι τοῖς Μηθυμναίοις οὐκ ἀγα-b θυς πολέμιος. Κάμνε δε μvdis, ἀλλ' ἀναστὰς ἔφθητι

Aάμωνι και Μυρτάλη, οῖ και αυτοι κεῖνται χαμαί,

νομίζοντες καὶ σὲ μέρος γεγονέναι της αρπαγῆς Xλόη γάρ σοι τῆς ἐπιούσης ἀφίξεται μετὰ των αἰγῶν, 1ομετὰ τῶν προβάτων, και νεμήσετε κοινῆ και συρίσετε κοινῆ ' τὰ δὲ ἄλλα μελήσει περὶ ἡμῶν φωτι 24 ιαῶτα ἰδὼν καὶ ἀκούσας Θάφνις ἀναπηδήσας τῶν υπνων καὶ υφ' ηδονῆς καὶ λύπης μεστὸς δακρύων τὰ αγάλματα τῶν Νυμφῶν προσεκύνει καὶ ibἐπηγγέλλετο σωθείσης Xλόης θύσειν τῶν αἰγῶν την et ἀρίστην. Αραμὼν δὲ καὶ επὶ την πίτυν, ἔνθα το τοὐΠανὸς ἄγαλμα ῖδρυτο κερασφόρον, τραγοσκελές, τῆμεν σύριγγα τῆ δὲ τράγον πηδῶντα κατέχον, κἀκει- νον προσεκύνει καὶ εὐχετο υπὲρ τῆς Xλόης καὶ τρά- ass3 γον θύσειν ἐπηγγέλλετο. Καὶ μόλις ποτὲ περὶ ἡλίου καταφορὰς παυσάμενος δακρύων καὶ ευχῶν, ἀράμενος τὰς φυλλάδας, ας ἐκοψεν, ἐπανῆλθεν εἰς την ἐπαυλιν, καὶ τοὐς ἀμφὶ τον Λάμωνα πένθους ἀπαλ- 4 λάξας, ευφροσύνης ἐμπλήσας, τροφῆς τε ἐγεύσατο καὶ ἐς ἴπνον ἄρμησεν ουδὲ τοὐτον ἄδακρυν, ἀλλ' ευχόμενος μὲν αυθις τὰς Νύμφας ἔναρ ἰδεῖν, ευχόμενος δὲ την ημέραν γενέσθαι ταχέως, ἐν ῆ Xλόην ἐπηγγείλαντο αὐτω. Νυκτῶν πασῶν ἐκείνη ἔδοξε μακροτάτη γεγονέναι' ἐπράχθη ἐπ' αυτῆς τάδε. δ' 25 υ στρατηγὸς ὁ τῶν Μηθυμναίων ὁσον δέκα σταδίους ἀπελάσας ἡθέλησε τοὐς στρατιώτας τῆ κατα- 18.

337쪽

AO OΥδρομὴ κεκμηκότας ἀναλαβεῖν. υκρας οὐν ἐπεμβαινούσης τω πελάγει λαβομενος ἐπεκτεινομένης μηνοει- 2δῶς, ης ἐντος θάλαττα γαληνότερον των λιμένων ορμον εἰργάζετο, ἐνταsθα τὰς ναυς ἐπ αγκυρῶν με-' 5 τεώρους διορμίσας, ώς μηδὲ μίαν ἐκ της γης των αγροίκων τινὰ λυπῆσαι, ανῆκε τους Μηθυμναίους εἰς τέρψιν εἰρηνικήν. οί δε ἔχοντες πάντων ἀφθο- δνίαν ἐκ τῆς αρπαγῆς ἔπινον, ἔπαιζον, ἐπινίκιον ἐορτὴν ἐμιμοsντο. υρτι παυομενης ημέρας και τῆς 1ο τέρψεως ἐς νύκτα ληγούσης αἰφνίδιον μὲν ἡ γῆ πῆσαἐδόκει λάμπεσθαι πυρί, κτύπος δε ἡκοέετο ρόθιος κωπῶν, ώς ἐπιπλέοντος μεγάλου στόλου. Ἐβόα τις Φὁπλίζεσθαι τον στρατηγόν, ἄλλος ἄλλον ἐκάλει, καιτετρῶσθαί τις ἐδόκει, και σχῆμά τις ἔκειτο νεκρου

15 μιμούμενος. Εἰκασεν ἄν τις ὁρῶν νυκτομαχίαν Ου παρόντων πολεμίων.

'ς δε νυκτὸς αὐτοῖς τοιαύτης γενομένης ἐπῆλ- 26θεν ή ημέρα πολῶ τῆς νυκτὸς φοβερωτέρα. οἱ τράγοι

μὲν οἱ του Λάφνιδος καὶ αἱ αἶγες κιττὸν ἐν τοῖς κέ-2ο ρασι κορυμβοφόρον εἶχον, οἱ κριοὶ και αἱ οις τῆς

Xλόης λύκων ἀρυγμὸν ἀρύοντο. 'Πφθη δε καὶ αυτὴ et

πίτυος ἐστεφανωμένη. Ἐγίνετο καὶ περὶ την θάλατταν αυτὴν πολλὰ παράδοξα. Aῖ τε γὰρ ἄγκυραι πειρωμένον ἀναφέρειν κατὰ βυ s ἔμενον, αἶ τε κῶπαι ra καθιέντων εἰς εἰρεσίαν ἐθραύοντο ' καὶ δελφῖνες πηδῶντες ἐξ ἀλὸς ταῖς ουραῖς παίοντες τὰς ναυς ἔλυον

τὰ γομφώματα. -ούετό τις και απὸ τῆς ὀρθίου πέ- 3τρας τῆς ἡπὲρ την ἄκραν σύριγγος ῆχος ' αλλὰ Ουκἔτερπεν ώς σύριγξ, ἐφόβει δὲ τοὐς ακούοντας ώς σάλ-

ο πιγξ. ταράττοντο οὐν καὶ ἐπὶ τὰ ὁπλα ἔθεον καὶ Φπολεμίους ἐκάλουν τοὐς ου βλεπομένους, ἄστε πάλιν σχοντο νύκτα ἐπελθεῖν, ώς τευξόμενοι σπονδῶν ἐν

338쪽

5 αυτῆ. Συνετὰ μεν ουν πῶσιν ἡν τὰ γινόμενα τοῖς φρονοsσιν ορθῶς οτι ἐκ Πανος ην τὰ φαντάσματα καὶ ἀκούσματα μηνίοντός τι τοῖς ναύταις ' οὐκ εἶχον δὲ

την αἰτίαν συμβαλεῖν οὐδὲν γὰρ ἱερὸν ἐσεσύλητο Πα-νος) , ἔστε αμφὶ μέσην ημεραν ἐς υπνον οὐκ ἀθεεὶ ετοὐ στρατηγοs καταπεσόντος αυτὸς ὁ Πὰν ἄφθη τοιάδε λέγων

ra πάντων ἀνοσιώτατοι καὶ ασεβεστατοι, τί

ταὐτα μαινομέναις φρεσὶν ἐτολμήσατε; Πολέμου μεντην ἀγροικίαν ἐνεπλήσατε την ἐμοὶ φίλην, ἀγέλας δε istβοῶν καὶ αἰγῶν καὶ ποιμνίων ἀπηλάσατε τὰς ἐμοὶ 2 μελομένας ' ἀπεσπάσατε δὲ βωμῶν παρθένον, ἐξης

ως μsθον ποιῆσαι θέλει ' καὶ οἴτε τὰς Νύμφας ηδεσθητε βλεπουσας οἴτε τον Πῆνα ἐμέ. Οἴτ' οὐν Μήθυμναν ἔψεσθε μετὰ τοιούτων λαφύρων πλέον- 15τες, ουτε τηνδε φευξεσθε την σύριγγα την υμῆς τα-3 ραξασαν' αλλα υμῆς βορὰν ἰχθύων θήσω καταδύσας, εἰ μη την ταχιστην καὶ Moην ταῖς Νύμφαις ἀποδώσεις καὶ τὰς ἀγέλας Mόης. υνάστα δη και ἐκβίβαζε την κόρην μεθ' ών εἶπον. φήσομαι δε ἐγὼ καὶ σοὶ etοτοs πλοs κἀκείνη τῆς οδοs 28 Πάνυ ουν τεθορυβημένος ὁ Βρύαξις τοὐτο γὰρ

ἐκαλεῖτο ο στρατηγὸς) αναπηδῆ καὶ τῶν νεῶν καλέσας τοὐς ηγεμόνας ἐκέλευσε την ταχίστην ἐν τοῖς 2 αἰχμαλωτοις ἀναζητεῖσθαι Mόην. οἱ δε ταχέως καὶ 25 ἀνεῶρον καὶ εἰς οφθαλμοὐς ἐκόμισαν ' ἐκαθέζετο γὰρ τῆς πίτυος ἐστεφανωμένη. Σύμβολον δη και τοsτο τῆς ἐν τοῖς ὀνείροις οψεως ποιούμενος ἐπ' αυτῆς τῆς 3 ναυαρχίδος εις την γῆν αυτὴν κομίζει. Κακείνη ἄρτι ἀπεβεβήκει και σύριγγος ήχος ακούεται πάλιν ἐκ τῆς as10 post Xλόης: καὶ τὰς αἶγας καὶ τὰ πρόβατα

339쪽

πέτρας, οὐκέτι πολεμικος και φοβερός, αλλὰ ποιμενικὸς και οἷος εἰς νομην ηγεῖται ποιμνίων. καὶ τά τε

πρόβατα κατὰ της αποβάθρας ἐξέτρεχεν ἐξολισθάνοντα

τοῖς κέρασι τῶν χηλῶν, καὶ αἱ αἶγες πολὐ θρασυτε- ο ρον, οια καὶ κρημνοβατειν εἰθισμέναι. ὶ ταῶτα μεν περιίσταται κύκλω την Mόην 29 ῶσπερ σκιρτῶντα και βληχώμενα και ὁμοια χαίρουσιν ' αἱ δε των ἄλλων αἰπόλων αἶγες καὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰ βουκόλια κατὰ χώραν εμενεν ἐν κοίλη 1' νηι, καθάπερ αυτὰ τοὐ μέλους μη καλοῶντος. Θαύ- 2ματι δὲ πάντων ἐχομένων καὶ τον Πἀνα εὐφημούντων sφθη τούτων ἐν τοῖς στοιχείοις ἀμφοτέροις θαυμασιώτερα. Tων μεν Μηθυμναίων, πριν ἀνασπάσαι 3τὰς ἀγκυρας, ἔπλεον αἱ νηες και τῆς ναυαρχίδος ηγεῖτο 1 δελφὶν πηδῶν ἐξ ἀλός' των δε αἰγῶν και τῶν προβάτων ηγεῖτο σύριγγος ηχος ηδιστος, καὶ τον συρίττοντα ἔβλεπεν οὐδείς, ῶστε τὰ ποίμνια και αἱ αἶγες προθεσαν ἄμα και ἐνέμοντο τερπόμεναι τῶ μέλει.

Λευτέρας που νομης καιρὸς ην, καὶ ὁ Θάφνις 30 ah ἀπὸ σκοπης τινος μετεώρου θεασάμενος τὰς ἀγέλας

καὶ την Xλόην, μέγα βοησας ,, ἁ Νύμφαι και Πὰν

κατέδραμεν εἰς το πεδίον καὶ περιπλακεὶς τη Mόyλιποθυμήσας κατέπεσε. Μόλις δὲ ἔμβιος υπὸ της 2Xλόης φιλούσης καὶ ταῖς περιβολαῖς θαλπούσης γε- β νόμενος ἐπὶ την συνηθη φηγὸν ἔρχεται' και υπὸ τῶ

στελέχει καθίσας ἐπυνθάνετο πῶς ἀπέδρα τοσούτους πολεμίους. H δὲ αὐτῶ κατέλεξε πάντα, τον τῶν αἰ- 3γῶν κιττόν, τον τῶν προβάτων ἀρυγμόν, την ἐπανθήσασαν τη κεφαλύ πίτυν, το ἐν τη γη πso, τον ἐν ad τη θαλάττη κτύπον, τὰ συρίγματα ἀμφότερα, το πολεμικὸν καὶ το εἰρηνικόν, την νύκτα την φοβεραν,

καὶδ ὁπως αὐτn την οδὸν ἀγνοούση καθηγήσατο της

340쪽

4 όδου μουσικη. Γνωρίσας ουν ὁ Θάφνις τὰ τῶν Νυμφῶν ὀνείρατα καὶ τὰ του Πανὸς ἔργα διηγεῖται καὶ αυτὸς ὁσα ειδεν, ὁσα ηκουσεν δτι μέλλων ἀποθνή-b σκειν διὰ τὰς Νυμφας ἔζησε. και την μὲν αποπέμπει κομιουσαν τοὐς ἀμφὶ τον Θρυαντα και Λάμωνα καὶ εῖσα πρέπει θυσία ' αυτὸς δὲ ἐν τουτω τῶν αἰγῶν την ἀρίστην συλλαβὼν και κιττῶ στεφανώσας, ῶσπερώφθησαν τοις πολεμίοις, καὶ γάλα τῶν κεράτων κα - τασπείσας, ἔθυσέ τε ταῖς Νυμφαις καὶ κρεμάσας ἀπέδειρε και το δέρμα ἀνέθηκεν. 1031 ώδη δε παρόντων τῶν ἀμφὶ την Xλόην, πυρἀνακαύσας καὶ τὰ μεν ἐψήσας τῶν κρεῶν τὰ δὲ ὀπτη- σας ἀπήρξατό τε ταῖς Νυμφαις καὶ κρατηρα μεστὰν γλευκους ἐπέσπεισε ' καὶ ἐκ φυλλάδος στιβάδας υπο- στορέσας ἐντευθεν ἐν τροφη ην καὶ πότω καὶ παιδια ' is καὶ ἄμα τὰς ἀγέλας ἐπεσκόπει, μη λυκος ἐμπεσὼν 2 ἔργα ποιήσy πολεμίων. υσάν τινας καὶ ωδὰς εἰς τὰς Νυμφας, παλαιῶν ποιμένων ποιηματα. Νυκτὸς δὲ ἐπελθουσης αυτου κοιμηθέντες ἐν τῶ ἀγρῶ, της ἐπιουσης του Πανὸς ἐμνημόνευσαν, καὶ τῶν τράγων χοτον ἀγελάρχην στεφανώσαντες πίτυος προσηγαγον τη πίτυι, και ἀποσπείσαντες οἴνου καὶ ευφημουντες 3 τον θεὸν ἔθυσαν, ἐκρέμασαν, ἀπέδειραν καὶ τὰ μὲν κρέα ὀπτήσαντες καὶ εψησαντες πλησίον ἔθηκαν ἐν τῶ λειμῶνι, ἐν τοῖς φυλλοις' το δὲ δέρμα κέρασιν etsαυτοῖς ἐνέπηξαν τη πίτυι προς τφ ἀγάλματι, ποιμε- νικον ἀνάθημα ποιμενικῶ θεῶ. 'Aπηρξαντο καὶ τῶν κρεῶν, ἀπέσπεισαν καὶ κρατηρος μείζονος ' ησεν η

32 Ἐπὶ τουτοις κατακλινέντες ησθιον ' καὶ αυτοῖς ast

ἐφίσταται Φιλητὰς ὁ βουκόλος κατὰ τυχην στεφανίσκους τινὰς τῶ Πανὶ κομίζων καὶ βότρυς ἔτι ἐν φυλ-